Girl24 | donderdag 29 januari 2004 @ 13:23 |
Ik gebruik 225 mg Efexor Xr op een dag, gedurdende 2 jaar ongeveer. Mijn vriend en ik hebben een kinderwens en nu ben ik aan het afbouwen met mijn medicijnen omdat het schadelijk kan zijn tijdens de zwangerschap. Ik gebruik nu nog maar 75 mg op een dag en dat valt heel zwaar, mijn angsten komen terug ik ben "dizzy" en durf daardoor niet eens meer brommer te rijden en werken gaat al helamaal niet. Is er iemand die hier ook ervaring mee heeft? Ik weet het niet meer zonder medicijnen kan ik blijkbaar niet, maar een kindje willen we echt ![]() | |
boy26 | donderdag 29 januari 2004 @ 13:26 |
gaat eens met je arts praten of er geen middelen zijn die jouw probleem wel oplossen maar niet je kind beschadigen | |
Angel22 | donderdag 29 januari 2004 @ 13:33 |
Bron: www.apotheek.nlquote:Het betreffende stukje uit de bijsluiter van efexor zegt het al... ga naar je huisarts en overleg met hem of je een andere anti-depressivia kan krijgen. | |
gooddaddy | donderdag 29 januari 2004 @ 13:34 |
een beetje off-topic, maar ik vindt dat ik dit toch even moet zeggen, alhoewel ik hoop dat je hier zelf ook al over nagedacht hebt. Zoals ik het nu lees komen er allerlei angsten naar boven zodra je minder of geen medicijnen meer slikt. Je schrijft zelfs dat je niet kunt werken. Het klinkt misschien een betje bot, maar is het dan wel zo slim om aan kinderen te beginnen. Een kind opvoeden is tenslotte niet iets wat je tussen de soep en aardappelen door doet. Het kan nogal uitputtend zijn | |
Tan | donderdag 29 januari 2004 @ 13:34 |
Mij is verzekerd dat je 'kindje' (ei in ontwikkeling) de eerste weken van de zwangerschap (ik meen 4, maar kan ook meer zijn, weet ik écht niet meer) nog los zit van jouw lichaam en voedingsstoffen uit eigen cel krijgt. Medicijnen zouden pas invloed hebben na die tijd, maar dan ben je al zo ver dat je een zwangerschapstest hebt kunnen doen. Is het niet iets om nu af te bouwen tot wat voor jou haalbaar is, en pas te stoppen als je echt zwanger bent? Veel stress en spanningen/angsten lijken me namelijk niet fijn als je graag zwanger wilt worden. Degene die je de medicatie heeft voorgeschreven kan je er vast goed in adviseren. Veel succes in ieder geval!! | |
Angel22 | donderdag 29 januari 2004 @ 13:35 |
Gooddaddy, mijn man slikt ook efexor en die ondervind dit probleem helemaal niet. Juist wel als hij stopt met de pillen. Dus ik dnek dat je reactie een beetje overbodig is... No offence btw | |
Tan | donderdag 29 januari 2004 @ 13:37 |
quote:Ik denk dat TS dat zelf ook wel heeft overwogen. Kinderen krijgen kan je ook juist door een depressie heen helpen. Ik was vrij ernstig depressief toen ik per ongeluk zwanger raakte. Dankzij het besef dat er nieuw leven in mij groeide kreeg ik zoveel wilskracht om te overleven en het te redden dat ik langzaam uit mijn depressie kwam. Dit geldt natuurlijk niet voor iedereen zo, maar ik bedoel alleen maar te zeggen dat het niet zo hoeft te zijn zoals jij zegt. | |
mantamanta | donderdag 29 januari 2004 @ 13:38 |
klinkt mischien heel hard, maar ben jen iet bang dat door het kind je angsten nog groter worden? Als je zelf al geen brommer durft te rijden, hoe moet dat wanneer je kind dat wil. Hoe moet het op een vol plein met allemaal rennende en schreeuwende kinderen? Je kind bovenop het klimrek, en hij/zij gaat staan om naar je te zwaaien..... Let op, ik zeg niet dat je het niet moet doen, alleen dat je er heeel goed over na moet denken. Wanneer het leven voor jezelf al vol angsten en heel moeilijk is, is het met een kind nog tien keer erger. En je kunt het niet beheersen... Een kind word een idividu, en doe moet buiten spelen en naar school, en leren fietsen enz. enz. enz. Sterkte | |
BBQ-kip | donderdag 29 januari 2004 @ 13:41 |
quote:Iedereen reageert anders op verlaging van medicatie en op medicatie in het algemeen. | |
thaleia | donderdag 29 januari 2004 @ 13:42 |
[edit]Ook ik liet me tezeer leiden door associaties met een vorig topic. Da's niet eerlijk. Vanaf nu reageer ik alleen op dit topic en de dingen die deze topicstarter post. Excuses! [Dit bericht is gewijzigd door thaleia op 29-01-2004 13:57] | |
miss_dynastie | donderdag 29 januari 2004 @ 13:46 |
quote:Wat een bullshit! Heel veel mensen functioneren juist wél goed dankzij deze medicijnen! Ja, het is slim om aan kinderen te beginnen, want met medicijnen heb je deze zaken prima onder controle. Persoonlijk ben ik opgegroeid met een moeder die haar ziekte niet goed onderkende en haar medicijnen niet consequent slikte, en dat is honderd malen erger dan een mama die door medicijnen goed functioneert. | |
phileine | donderdag 29 januari 2004 @ 13:46 |
Pfffff, daar gáán we weer. Waren we hier niet al eerder? TS zegt toch duidelijk dat ze mèt medicatie geen last heeft van die angsten? Naja, ik ga me er niet nog eens in storten. Negeren maar die hap. O ja, en afbouwen doe je niet even in een paar dagen, als je dat goed wil aanpakken ben je daar minimaal drie maanden mee zoet. Dus eerst zwanger worden en dan afbouwen is echt een heel dom plan. Efexor is inderdaad een vrij nieuw middel, en er is dus niet zoveel bekend over de effecten op een zwangerschap. Er zijn wel genoeg andere middelen (ook specifiek tegen angststoornissen) die wèl gebruikt mogen worden, bijvoorbeeld seroxat. Ik dacht feverin ook, maar dat weet ik niet zeker. In ieder geval, laat je eens adviseren. Overigens is mijn ervaring dat de meeste huisartsen niet zo blij zijn met ad's tijdens een zwangerschap, terwijl de meeste gynaecologen en neurologen het prima vinden. Hou dat even in je achterhoofd als je advies gaat vragen. | |
thaleia | donderdag 29 januari 2004 @ 13:48 |
quote:Als je dat heel zeker weet omdat het met die medicijnen al jaren prima gaat, dan kun je dat inderdaad doen. Gewoon direct na de bevalling die dingen weer gaan slikken (of is het ook schadelijk als je borstvoeding wilt geven?) [edit]Nee phileine, hier waren we niet al eerder, in dat vorige topic gold niet dat met de TS met medicatie wel alles heel prima ging. Ik snap dat je je opwindt hoor, want dat had ik ook direct een beetje. Maar zo te lezen is dit wel een andere situatie. | |
BE | donderdag 29 januari 2004 @ 13:55 |
*dubbeltopic* Zwangerschap en Efexor Xr in R&P | |
Girl24 | donderdag 29 januari 2004 @ 13:56 |
Met de medicijnen is er niks met me aan de hand ik gebruik ze nu 2 jaar en het gaat beter dan ooit. Deze medicijnen doen me goed alleen wil ik ze absoluut niet slikken tijdens de zwangerschap omdat ik geen risico's wil nemen. Dus ben ik nu aan het afbouwen. Maar dit gaat erg slecht ik ben al een tijdje bezig. Dus ik vroeg me af of er iemand was die een vervangend medicijn weet ofzo? Dat niet schadelijk is en waar ik me goed bij voel. Het is echt niet zo dat ik niet aan kinderen kan beginnen door dit want met de medicijnen is er niks aan de hand. | |
miss_dynastie | donderdag 29 januari 2004 @ 14:03 |
quote:Zonder bot te willen zijn: zou je wel op eigen houtje gaan afbouwen?? Mijn ervaring is ken diverse mensen die AD slikken dat dit het beste gaat met goede begeleiding van een arts. Alleen een arts kan je een vervangend middel voorschrijven. Sorry als ik bot doe maar ik heb het een aantal keren mis zien gaan met mensen die eigenhandig aan het afbouwen zijn gegaan en zou je daarom echt met klem adviseren om, geheel vrijblijvend, in gesprek met je artsen te gaan. Je kan daarna altijd nog zien wat je doet. | |
miss_dynastie | donderdag 29 januari 2004 @ 14:03 |
quote:Niet dus, TS beweert (en ik geloof dat) dat het met medicijnen wél goed gaat. | |
Girl24 | donderdag 29 januari 2004 @ 14:05 |
Ik bouw af met begeleiding van mijn huisarts alleen heeft die er niet veel verstand van ![]() | |
miss_dynastie | donderdag 29 januari 2004 @ 14:10 |
quote:Zoek alsjeblieft een huisarts met iets meer verstand van zaken, wat een eikel zeg, AD zijn geen smarties waar je een beetje mee kan gaan zitten proberen ![]() ![]() ![]() Goed van je dat je gelijk naar je HA bent gegaan | |
phileine | donderdag 29 januari 2004 @ 15:03 |
thaleia, ja je hebt gelijk dat dit een andere situatie is dan van de TS van toen, maar ik streed toen solo een algemenere strijd tegen die vooroordelen die hier nu weer de kop opsteken. Daarvan moest ik inwendig even zuchten. TS, zoek nou een therapeut met verstand van AD's en bespreek het afbouwen/overstappen met die persoon. Huisartsen hebben hier echt geen kaas van gegeten. Ik ben jaren terug overgestapt van anafranil via feverin naar seroxat en ik heb die begeleiding echt wel nodig gehad. Het gaat overal flink rommelen met zo'n overstap (meer nog dan met alleen afbouwen), en dan is het gewoon goed als iemand met kennis van zaken je in de gaten houdt. Welk deel van het land woon je ongeveer? | |
phileine | donderdag 29 januari 2004 @ 15:04 |
-dubbel- | |
Tan | donderdag 29 januari 2004 @ 15:22 |
quote:Blijkbaar niet dus, lees ik net! Best schandalig eigenlijk. Een huisarts hoort niet zomaar met je te gaan experimenteren, zeker niet met dat soort medicatie ![]() | |
thaleia | donderdag 29 januari 2004 @ 17:03 |
quote:Je leest niet goed. Ik geloof dat ook. En dat maakt dit topic dus anders dan dat andere. | |
klein_spookje | donderdag 29 januari 2004 @ 17:11 |
hoi, Ik heb zelf jaren ad geslikt eerst remeron daarna seroxat daar heb ik veel aangehad. Het afbouwen was een vreselijke klus koste veel moeite en vooral doorzettings vermogen. Ik heb heel erg last gehad van afkick verschijnselen en dat vond ik heel erg. Had hypisch, stond te trillen, had rubber benen en had het gevoel of ik zweefde verder nog de normale lichamelijke klachten. En voelde alsof ik alles in een waas deed. Heb er lang overgedaan om af te bouwen maar ben blij dat het gelukt is. Bij mij was het echt een depressie bij sommige is het lichamelijk en word er in de hersene te weinig serotenie aangemaakt en dat kan alleen aangevuld worden door antidresieva. Bij mijn moeder is het lichamelijk en zal haar leven lang ad moeten slikken. Ze heeft ook last van angste en hypisch en paniek aanvallen maar met medicijnen gaat het heel goed. Hoop dat het bij jou ook gaat lukken om af te bouwen in ieder geval heb je een stok achter de deur en weet je waarom je het wil. Dus niet te snel oordelen mensen. | |
miss_dynastie | donderdag 29 januari 2004 @ 18:16 |
quote:Mijn excuses. Ik had je verkeerd begrepen. | |
Tinkepink | donderdag 29 januari 2004 @ 19:30 |
quote:Even ter aanvulling: Seroxat mag je dus niet gebruiken en eigenlijk wordt zowiezo afgeraden om antidepressiva tijdens de zwangerschap te gebruiken. Er zijn wel middelen die geen schade lijken aan te richten, maar daar is te weinig onderzoek naar gedaan om het zeker te weten. Wat betreft het afkicken van de medicijnen. Doe het rustig aan! Drie maanden tot een half jaar heb je zeker nodig! En laat je, net zoals anderen zeggen, goed begeleiden door artsen. Ik heb zelf ook aanleg voor depressiviteit, maar bij mij komt het helaas juist in de zwangerschap naar boven. Zodra ik zwanger was heb ik contact opgenomen met verschillende artsen (het systeem in Duitsland werkt een beetje anders, dus ik kan je geen tips geven tot wie je te richten) en ik wordt, nu het verkeerd lijkt te gaan, geweldig opgevangen! Als laatste wil ik nog zeggen: doe het rustig aan en overhaast niets! | |
Moonah | donderdag 29 januari 2004 @ 19:46 |
quote:Ah! Dat wilde ik ook zeggen. ![]() Ik heb me laatst eens georiënteerd op genoemde site www.apotheek.nl, en daar las ik dat je met Prozac wel zwanger zou mogen raken: quote:Maar toch... het is dus nog niet uitgesloten dat Prozac volledig onschadelijk is voor een baby. Wil je het risico nemen??? Beetje off-topic: Ik ben DESdochter. Indertijd werd gezegd dat er geen gevaar zou zijn voor de baby's van moeders die DES slikten. Nu, jaren later, blijken er dus wel degelijk forse gevolgen te zijn. ![]() | |
Moonah | donderdag 29 januari 2004 @ 19:49 |
Eigenlijk is het toch ook van de zotte: Zwangeren en borstvoedenden letten over het algemeen zeer goed op hun voeding, stoppen met roken, drinken geen alcohol, maar zouden wél een dagelijkse portie gif innemen in de vorm van medicatie... En fyi, ja ik slik ook medicatie en ja, ik zou ook wel zwanger willen worden. | |
phileine | donderdag 29 januari 2004 @ 19:56 |
Seroxat mag wel hoor. Ik heb me daar echt wel goed in verdiept. Gynaecologen en verloskundigen vinden er niets van, het is hier in Amsterdam geeneens reden voor een ziekenhuisbevalling. Ik heb veel overlegd met een neuroloog die al heel lang betrokken is bij de onderzoeken naar ad's, en uit alle onderzoeken blijkt dat seroxat (en een paar andere ad's) echt geen kwaad kan. Hooguit kan het bilirubine gehalte in de eerste week iets hoger zijn, en moet het kindje even onder een blauwe lamp. Vaak wordt overgestapt op seroxat als iemand zwanger wil worden die een andere ad slikt. Die informatie van apotheek.nl is gewoon van de bijsluiters, daar staat vrijwel altijd in dat het middel niet tijdens zwangerschap of bv gebruikt mag worden. Dat stond ook in de bijsluiter van het spul dat ik voorgeschreven kreeg omdat ik zwangerschapsvergiftiging had bijvoorbeeld. Da's een aansprakelijkheidskwestie. Natuurlijk is stoppen altijd te verkiezen, dan weet je zeker dat er geen risico's zijn. Maar dat is gewoon niet voor iedereen weggelegd. Denk je niet dat mensen daar niet goed over nadenken? Ik vind dat zulke domme opmerkingen steeds. Verdiep je dan in de materie voordat je met zulke oordelen komt. | |
Moonah | donderdag 29 januari 2004 @ 20:21 |
quote:Ah! Zo'n man zal er vast meer van weten dan de gemiddelde Fok!ker. ![]() Maar ook híj zal toch niets kunnen zeggen over langetermijneffecten (daar Seroxat ook nog een relatief jong geneesmiddel is)? | |
phileine | donderdag 29 januari 2004 @ 21:10 |
Nee klopt, zoiets had je met DES natuurlijk ook. De effecten kwamen pas naar voren toen de babies zelf op vruchtbare leeftijd kwamen. Je hoopt het niet, maar er kan altijd over tig jaar iets naar voren komen. Dat kan trouwens ook met die broeddrukverlagers of andere dingen die wèl worden voorgeschreven tijdens de zwangerschap. Prozac is sinds 1987 in Amerika een erkend middel, sindsdien lopen dus de onderzoeken. Seroxat is qua werking een directe afgeleide van prozac (alleen veel gerichter en dus lichter qua bijwerkingen) en lift dus een beetje mee op die onderzoeken. Seroxat bestaat nu zelf zo'n jaar of tien. Genoeg om effect te zien op babies en kinderen, niet op volwassen. Je weet het niet... Wat ik nu al wèl zeker weet is dat mijn genen voor bijvoorbeeld hart-en vaatziekten, depressie en starckhart in ieder geval niet best zijn voor de gezondheid van Isa. Maar er zijn maar weinig mensen die hebben besloten om daarom maar niet zwanger te worden. 't is allemaal zo relatief. | |
lady-wrb | vrijdag 30 januari 2004 @ 22:35 |
dus jij hebt gedurende je zwangerschap seroxat geslikt? hoeveel gebruik(te) je per dag? ik slik naast seroxat ook nog risperdal. waar kan ik daar iets over vinden? |