Onder de lantaren, bij de groote poort,
vrijen vele paren bij avond ongestoord.
Als ik van boord kom, ga 'k meteen
terstond naar die lantaren heen,
met jou Lili Marleen, met jou Lili Marleen!

Onder de lantaren, heel dicht bij elkaar...
dat verliefd wij waren, zag wel een ieder daar!
En elk die glimlacht - naar ik meen -
gaat hij langs die lantaren heen:
om ons Lili Marleen, om ons Lili Marleen!

Onder de lantaren, werd een sein gehoord,
dat kwam van de baren en riep mij weer aan boord!
Ik zei vaarwel en ging toen heen,
bij de lantaren stond alleen,
mijn schat Lili Marleen, mijn schat Lili Marleen!

Onder de lantaren, loop jij nu mijn kind...
Ik ben weer gaan varen en zwalk door weer en wind.
Soms is mijn hart zoo zwaar als steen
en dan gaan mijn gedachten heen
naar jou Lili Marleen, naar jou Lili Marleen!