Nou vond ik bij het opruimen een schitterende ring terug die ik inmiddels alweer bijna zes jaar geleden van een ex heb gekregen. Heb hem nooit meer gedragen, want tja, het is de ring die onze liefde symboliseerde en blabla. En die liefde is er al jaren niet meer, heb ik ook echt allang afgesloten. Dus die ring niet meer gedragen ook. Maar nu kwam het in me op dat het eigenlijk doodzonde is dat dat ding in die doos zit. Hij is namelijk echt heel erg mooi! Als ik nuchter en praktisch denk is het niet meer dan logisch dat zo'n mooie ring gedragen wordt. Als ik sentimenteel denk vind ik het niet echt kunnen. Ik neig momenteel naar het praktische en nuchtere. Ik weet ook dat de betreffende ex het ook prima zou vinden als ik die ring draag, omdat ie nu eenmaal erg mooi is. Maar als ik hem dan omdoe, vind ik het toch ergens in mijn achterhoofd "niet kunnen". Is dat overdreven sentimenteel?
Wat hebben jullie gedaan met toch wel mooie & waardevolle sieraden die eigenlijk hoorden bij een vorige relatie? Toch maar in een la liggen? Weggegeven zodat een ander er plezier van heeft? Of gewoon zelf blijven dragen? Ben wel benieuwd of anderen daar heel nuchter in zijn of juist belachelijk emotioneel.
juist daarom denk ik dat je hem wel zou moeten dragen
duh
Ik denk dat ik zelf zal doorslaan naar het praktische, waarom zou ik hem niet dragen, ik heb nu eenmaal geen andere mooie sieraden en daar voorlopig ook geen geld voor. Ik heb geen nieuwe vriend die er aanstoot aan zou kunnen nemen of mij van andere sieraden zou kunnen voorzien. Het zal er dus wel op uitdraaien dat ik het ding gewoon weer ga dragen. Maar ik vind het wel leuk om te lezen hoe verschillend men erover denkt. Zal vanavond ook in de kroeg eens de meningen peilen.
Aan de ene kant kan ik je nuchtere en praktische instelling helemaal volgen. Want idd, het is maar metaal, en je ziet er niet aan af dat het van een ex is. Bovendien als je nu niemand hebt die daar aanstoot aan kan nemen...
Aan de andere kant, ja het is een gevoelskwestie. Ja ik leg een emotionele waarde aan sieraden. Dus een mooie ketting, ooit van een ex gehad, is niet alleen een mooie ketting maar staat ook meteen voor " de tijd met...".
Ik zou het gewoon gaan dragen, kijken wat ik ervan vind en als het me toch tegen staat... Nou dan niet
In het begin omdat ik er emotioneel nog heel erg mee verbonden was. En nu omdat het gewoon een erg mooie ring is (die er bovendien niet uitziet als de archetypische trouwring). Het "trouwgevoel" heb ik er niet meer bij evenals mijn ex-man die 'm ook nog draagt.
Overigens; als ik mijn ex een lul zou vinden zou ik 'm uiteraard hebben afgedaan.
[Dit bericht is gewijzigd door Noayla_ op 24-01-2004 17:41]
quote:Een ex van mij, en mijn allerliefste hebben dat ook gedaan. Ook met de naam van hun ex erin gegraveerd. Ik heb me beide keren proberen te vermannen, maar uiteindelijk tóch verteld dat ik er een heel naar gevoel bij had.
Op zaterdag 24 januari 2004 17:19 schreef TARAraboemdijee het volgende:
Echter ken ik een meisje wat haar verlovingsring van haar vorige relatie (met naam erin gegraveerd) gewoon draagt terwijl ze inmiddels allang weer een andere vriend heeft. Dat vind ik dan wel wer te ver gaan.
Ik heb zelf ook dozen vol met oude liefdesbrieven, foto's, frutsels, haarlokken en sieraden. Ik kijk er nooit meer naar. Maar wegdoen? Nooit! Het hoort bij me. Die mannen hebben zo'n essentieel deel van mjin leven uitgemaakt, dat het als verloochening zou voelen als ik dat allemaal weg zou gooien.
quote:Waarom? Gewoon dragen, en ervaren hoe het voelt.
Op zaterdag 24 januari 2004 17:25 schreef thaleia het volgende:
Zal vanavond ook in de kroeg eens de meningen peilen.
Heel soms draag ik 1 ring van een ex van mij nog wel eens als ik hem heel erg mis. Maar dat is laatste tijd echt veel en veel minder geworden en draag ik weer de siraden die ik voor ik mijn ex leerde kennen.
En die hebben ook enorme waarde voor mij.
UIteraad zal ik als ik weer een nieuwe vriend hebben zijn ring dragen (of wat ik ook mag krijgen van hem) en als het dan weer uit gaat gaat die in een doos met mijn herrineringen anders gaat het nooit over. en dat is alleen maar lastig voor je nieuwe vriend.
Beetje tegenstrijdige verhaal.. dat weet ik maar die ene ex is dan ook echt speciaal voor mij. Wel hebben we ieder nu onze eigen leven.
quote:Ik kan het zeker gewoon als een pracht van een ring zien. Ik heb alleen nog verdriet om mijn laatste ex, degenen van ver daarvoor horen echt bij het verleden. In dat opzicht geen enkel bezwaar om die ring te dragen dus. Maar ik blijk wel vaker niet echt door te hebben 'hoe het hoort', ik zocht met dit topic denk ik toch iets van bevestiging dat het echt wel kan en echt niet zo heel raar is. Ik doe mijn pronkstuk vanavond wel om
Op zaterdag 24 januari 2004 17:58 schreef Moonah het volgende:
Waarom? Gewoon dragen, en ervaren hoe het voelt.
Als het je telkens aan je ex herinnert lijkt het me duidelijk.
Als je het gewoon als een pracht van een ring kunt zien bof je!
Ik moet alleen haar naam er nog ff laten uithalen .
quote:
Op zaterdag 24 januari 2004 18:56 schreef Unknown_Drunk het volgende:
Ik draag na een tijdje weer de vriendschapsring die ik toen samen met me ex heb gekocht, gewoon omdat ik het zonde vind om zo'n dure ring te laten liggen of weggooien.Ik moet alleen haar naam er nog ff laten uithalen
.
Ik heb ook nog een vriendschaps ring die ik samen met mijn ex gekocht heb gelukkig geen naam in .
Bijna al mijn sieraden heb ik van mijn en draag ze nog gewoon omdat ik ze mooi vind en niet omdat ik ze gekregen heb van mijn ex
althans van 1 ex, andere ex heeft alles terug gekregen.
Zit in een doosje met foto's, haar huissleutel en andere spulletjes die ik ooit eens had gekregen. Ze moet het nog steeds eens op komen halen.
Daarnaast, denk ik ook dat een sierraad zijn echte waarde haalt uit de emotie die erin zit dus ik begrijp dat het zwaar kan zijn om zoiets te dragen.
Mmmh, weet niet of ik duidelijk ben, misschien eens boek gaan lezen, hoe verwoord ik mijn gedachtes
Mijn vriend had een horloge met de naam van z'n ex erin gegraveerd. Voor hem was het gewoon een gebruiksvoorwerp waar toevallig ook een naam in stond, maar ik was stiekem heel blij toen het ding stukging
quote:Hier ben ik het helemaal mee eens.
Op zondag 25 januari 2004 14:12 schreef RaisinGirl het volgende:
Wat uit liefde gegeven is, mag met liefde gedragen worden. Ook als de relatie verleden tijd is..
quote:Ik heb de ring die ik van me ex heb gehad gewoon verpatst
Op zaterdag 24 januari 2004 17:11 schreef thaleia het volgende:
Ik ben tamelijk sentimenteel in die dingen, zie zo'n ketting/armband/ring niet alleen maar als een stuk metaal. Die dingen hebben voor mij zeker een bepaalde 'gevoelswaarde'. Om die reden heb ik de sieraden (en ook kaarten e.d.) die ik van mijn exen heb gekregen altijd bewaard. In een doos die ik eigenlijk nooit meer opende, maar wegdoen wilde ik ook niet.Nou vond ik bij het opruimen een schitterende ring terug die ik inmiddels alweer bijna zes jaar geleden van een ex heb gekregen. Heb hem nooit meer gedragen, want tja, het is de ring die onze liefde symboliseerde en blabla. En die liefde is er al jaren niet meer, heb ik ook echt allang afgesloten. Dus die ring niet meer gedragen ook. Maar nu kwam het in me op dat het eigenlijk doodzonde is dat dat ding in die doos zit. Hij is namelijk echt heel erg mooi! Als ik nuchter en praktisch denk is het niet meer dan logisch dat zo'n mooie ring gedragen wordt. Als ik sentimenteel denk vind ik het niet echt kunnen. Ik neig momenteel naar het praktische en nuchtere. Ik weet ook dat de betreffende ex het ook prima zou vinden als ik die ring draag, omdat ie nu eenmaal erg mooi is. Maar als ik hem dan omdoe, vind ik het toch ergens in mijn achterhoofd "niet kunnen". Is dat overdreven sentimenteel?
Wat hebben jullie gedaan met toch wel mooie & waardevolle sieraden die eigenlijk hoorden bij een vorige relatie? Toch maar in een la liggen? Weggegeven zodat een ander er plezier van heeft? Of gewoon zelf blijven dragen? Ben wel benieuwd of anderen daar heel nuchter in zijn of juist belachelijk emotioneel.
Wat ik wel grappig vind is dat hij van de ketting die hij van mij heeft gekregen een stuk af heeft laten halen en een armbandje voor zijn vriendin heeft laten maken. Zou het zelf niet hoeven, iets van wat door mijn lovers ex is gegeven Dat hij sieraden die hij van haar heeft gekregen blijft dragen is verder geen probleem.
quote:Ook lekker dan
Op zondag 25 januari 2004 14:43 schreef Swetsenegger het volgende:
Mijn ex belde mij. Of ze die ring met briljant welke ze van me gekregen had ergens tegen veel geld kon inruilen....
Sieraden die ik heb gekregen van mijn ex doe ik niet om. Ik heb een ring gekregen wat ik best een mooie ring vind voor mijzelf. Maar die heb ik gekregen omdat we zo en zo lang een relatie hadden. Zou ik er toch een raar gevoel bij hebben als ik hem wel om doe. Weggooien doe ik zeker niet, ligt bij de rest van de 'spulletjes' .
quote:inderdaad
Op zaterdag 24 januari 2004 17:14 schreef Skinkie het volgende:
symboliseerd die ring niet juist de mooie tijd die je hebt gehad met de ex-vriend?juist daarom denk ik dat je hem wel zou moeten dragen
quote:ze belde tenminste nog om het je te vragen
Op zondag 25 januari 2004 14:43 schreef Swetsenegger het volgende:
Mijn ex belde mij. Of ze die ring met briljant welke ze van me gekregen had ergens tegen veel geld kon inruilen....
Mijn 2de ex-vriendin draagt nog een paar oorbelletjes van me en ze heeft nog een armband van me. Van haar heb ik geen sieraden.....
quote:Als het tussen mij en mn vriendin ooit uitgaat hoop ik dat ze het zelfde zal zeggen
Op zondag 25 januari 2004 15:00 schreef MysteriousLady het volgende:
Ik draag ze wel, ze horen bij mij en vind ze nog steeds mooi. Heb ook een goeie verstandhouding met mn ex, zie het dus meer als een symbool van vriendschap...
quote:Hele mooie zin dit.
Op zondag 25 januari 2004 14:12 schreef RaisinGirl het volgende:
Wat uit liefde gegeven is, mag met liefde gedragen worden. Ook als de relatie verleden tijd is..
Het is bij ons nog niet zo lang uit en ik draag nog steeds de ring die ik van hem voor mijn verjaardag heb gekregen. Het is geen super bijzondere ring en ook geen 'ring' ring. Gewoon een mooie zilveren ring.
Ik heb hem voor mijn verjaardag gekregen dus niet als symbool van onze liefde op een 'verjaardag van onze relatie'. Ik zal de ring ook zeker blijven dragen tot hij versleten is.
En ik ben zelfs van plan zijn naam erin te laten graveren.
Juist omdat het over is, en omdat we nog steeds op een hele bijzondere manier met elkaar omgaan.
Die vriendschap is me gewoon zoveel waard, en hij trouwens ook.
Hij is een van de mooiste mensen die ik ken.
Ik heb bijvoorbeeld een kettinkje van mijn eerste vriendje, dat hij van zijn krantenwijk bij elkaar gesprokkeld had. Ik vind het hangertje eigenlijk niet zo mooi, maar het idee erachter wel
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |