Ik vraag me af waarom Corfu een rode draad spint door mijn leven.
Iedereen die ik gekend heb, ken en leer kennen is op dat eiland geweest en wanneer je dit leest met de gedachte `ik ben er nog nooit geweest` dan kun je met zekerheid vaststellen dat wij elkaar ook niet kennen.

Corfu heeft dus iets met mij maar andersom heb ik dus niets met het eilandje. Ik weet er ook niets van en bij het ooit lezen van het topic `Corfu, wie is er geweest` kreeg ik bepaald niet het gevoel er even spontaan een reisje naar te willen boeken.

Mijn vrienden bellen me gelukkig ook niet op met de opmerking "luister Staal, ik ben lazerus en ga hangen want ik moet nog neuken".
Maar toch staat mijn huis afgeladen vol met souvernirtjes zoals flessen in de vorm van het eiland met Ouzo, volle flessen want ik hou helemaal niet van Ouzo. Tegeltjes met daarop Corfu, bordjes met daarop het eiland Corfu geschilderd op standaardjes in de vensterbank (hoewel ik niet zeker weet of het laatste wel wat zegt want op drie ervan zit op de achterkant een goudkleurig stickertje geplakt met in zwarte letters "made in China".

Ik vraag me af wat dit wil zeggen, ik bedoel moet ik om bovenstaande narigheid te ontlopen mijn vriendenkring opschonen en als kluizenaar verder door het leven? Of zou het zo kunnen zijn dat er een diepere betekenis aan verbonden is, en ik nu mijn jas en tas moet gaan pakken om een reis te boeken naar misschien wel het grote geluk.

Wanneer ik echter uit het raam kijk over het sombere grijze plein, dan...nee dan nog voel ik die behoefte niet.
En toch houd de vraag mij bezig wat Corfu voor mij betekent.

Ga er even wat verder over peinzen en kom er later op terug.

quote:

---

Op zaterdag 17 januari 2004 14:27 schreef Sephiroth-Sama het volgende:
Ik ben er geweest.... Maar ik ken je niet... Is dat logica?

---

quote:

---

Op zaterdag 17 januari 2004 14:57 schreef Staal het volgende:
Iemand raadde mij het boek de Celestijnse Belofte aan om een beter oog te krijgen voor onopgemerkte toevalligheden.

Ga er even wat verder over peinzen en kom er later op terug.

---

quote:

---

Op zaterdag 17 januari 2004 17:14 schreef iteejer het volgende:
Op Corfu ontmoeten oude bekenden elkaar steeds weer, ook als één van beiden een ander leven begonnen is.
Al weet ik niet meer waar, maar daar is al es eerder een topic over geweest.

---

quote:

---

Op zaterdag 17 januari 2004 18:00 schreef err het volgende:
hoe kom je aan al die corfu prullen in je huis dan?

---

Iteejer, ik heb gezocht maar kan het ook niet vinden.
In theorie zou ik het nu juist wel moeten vinden....bizar

quote:

---

Op zaterdag 17 januari 2004 18:41 schreef Staal het volgende:

Iteejer, ik heb gezocht maar kan het ook niet vinden.

---

ook raar

quote:

---

Op zondag 18 januari 2004 10:41 schreef err het volgende:
ik heb zoiets met de polynesische eilanden. Na het lezen van een reisgids,,dat ik er heen moet.

ook raar

---

Ik voel juist een enorme weerstand bij het lezen van de reisgidsen.

quote:

---

Op zaterdag 24 januari 2004 15:52 schreef Ryan3 het volgende:
.

---

Kom natuurlijk wel verslag leveren hier over ruim twee weken. Gekke dingen kan een mens ineens doen bij het volgen van zijn gevoel.
Hoop dat ik niet met slechts nog meer souvernirtjes thuiskom.

quote:

---

Op zaterdag 24 januari 2004 15:57 schreef Staal het volgende:

[..]

Ga je met me mee op ontdekkingsreis?

Kom natuurlijk wel verslag leveren hier over ruim twee weken. Gekke dingen kan een mens ineens doen bij het volgen van zijn gevoel.
Hoop dat ik niet met slechts nog meer souvernirtjes thuiskom.

---

quote:

---

Op zaterdag 24 januari 2004 15:59 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Hebben ze daar inetcafé's?

---

quote:

---

Op zaterdag 24 januari 2004 16:07 schreef Staal het volgende:

[..]

Iets zegt me dat het zeker het geval is, heb de brochures zojuist pas vluchtig doorgelezen natuurlijk. Maar eh, Ryan, ga je met me mee?
Of doen we het samen online?

---

quote:

---

Op zaterdag 24 januari 2004 16:21 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Moet nog even mijn agenda napluizen, maar wil wel mede. Ben wel benieuwd wie ik daar tegenkom. Oude vrienden zei iteejer.

---

Tenminste toch nog iets wat het leuk maakt, want Corfu trekt me nog steeds niet erg.
Oude vrienden...tja nieuwe verwacht ik er ook niet te maken eigenlijk.

quote:

---

Op zaterdag 24 januari 2004 16:31 schreef Staal het volgende:

[..]

Hee leuk! Ik heb het reisbureau even gebeld, bijboeken is geen probleem, dus pluis maar snel na. Ik hoor het wel van je.

Tenminste toch nog iets wat het leuk maakt, want Corfu trekt me nog steeds niet erg.
Oude vrienden...tja nieuwe verwacht ik er ook niet te maken eigenlijk.

---

Oude, nieuwe vrienden, misschien kom je zo'n mediterrane barman tegen die je nog kende uit een vorig leven...?

Anyway, lijkt me leuk om hiervan een soort "Solse gatmeeting op zijn Grieks" van te maken, wat jij?

(En wat is dat ook weer "op zijn Grieks"? Heeft wel wat met "gat" te maken dacht ik, niet...?)

quote:

---

Op zaterdag 24 januari 2004 16:46 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Ja, maar eerst even boodschappies doen. . Corfu is nu nog gematigd van temp, volgens mij, dus neem je loopschoenen maar mede.

Oude, nieuwe vrienden, misschien kom je zo'n mediterrane barman tegen die je nog kende uit een vorig leven...?

Anyway, lijkt me leuk om hiervan een soort "Solse gatmeeting op zijn Grieks" van te maken, wat jij?

(En wat is dat ook weer "op zijn Grieks"? Heeft wel wat met "gat" te maken dacht ik, niet...?)

---

We gaan het ontdekken lief

ps. neem je een pakje Camels mee ?

quote:

---

Op zaterdag 24 januari 2004 17:40 schreef Staal het volgende:

[..]

ehm, geen in rokerig opgaande boodschappies wel ?

We gaan het ontdekken lief

ps. neem je een pakje Camels mee ?

---

Ik ben benieuwd, van hieruit een all systems go. Iig ben ik wel gegrepen door de magische realistische lokroep van Corfu die jij je hele leven al ondervindt. Als het maar niet zoiets is als wat de koopman van Istaphan ervaarde hè...

Camel in doosjes van 20 stuks zijn daar iets van 2, 50 ¤ hoor. Dus je kunt beter even wachten totdat je op het eiland bent...

Verrel misschien vinden we wel een beschut plekje daar, aan het strand...

quote:

---

Op zaterdag 24 januari 2004 15:50 schreef Staal het volgende:
Ik liep vanmiddag, zoals ik dat dagelijks doe, langs het reisbureau en zag weer een affiche over Corfu.
Echter dit keer liep ik naar binnen en heb 9 dagen Corfu geboekt.
vertrek volgende week al. Het zal me benieuwen.

---

Je klinkt bijna down nu je er naartoe gaat. .

quote:

---

Op zaterdag 24 januari 2004 18:21 schreef MUUS het volgende:

[..]

Vind je het wel leuk of spannend?

Je klinkt bijna down nu je er naartoe gaat. .

---

(was wel een spotgoedkope aanbieding trouwens, ik zie dit natuurlijk als een speling in het lot. Maar toch, ik ga!)

quote:

---

Op zaterdag 24 januari 2004 18:33 schreef Staal het volgende:

[..]

Eerlijk? Vind het onder deze omstandigheden leuk om er naar toe te gaan, maar Corfu? Heb je die reisgidsen weleens gelezen? Goed het heeft wat meer natuurschoon maar wezenlijk verschilt het toch bar weinig met het huisinterieur van de Costa del Sol hoor.
Het is gewoon geen bestemming die ik rationeel zou hebben uitgekozen.
Rationeel als ik ben, koos ik op vreemde wijze vandaag ineens voor mijn gevoel.

(was wel een spotgoedkope aanbieding trouwens, ik zie dit natuurlijk als een speling in het lot. Maar toch, ik ga!)

---

quote:

---

Op zaterdag 24 januari 2004 18:33 schreef Staal het volgende:

[..]

Eerlijk? Vind het onder deze omstandigheden leuk om er naar toe te gaan, maar Corfu? Heb je die reisgidsen weleens gelezen? Goed het heeft wat meer natuurschoon maar wezenlijk verschilt het toch bar weinig met het huisinterieur van de Costa del Sol hoor.
Het is gewoon geen bestemming die ik rationeel zou hebben uitgekozen.
Rationeel als ik ben, koos ik op vreemde wijze vandaag ineens voor mijn gevoel.

(was wel een spotgoedkope aanbieding trouwens, ik zie dit natuurlijk als een speling in het lot. Maar toch, ik ga!)

---

Maar ben je wel benieuwd naar een eventuele verklaring voor jouw 'band' met Corfu? Wie weet wat je er gaat beleven. . Je hebt voor je gevoel gekozen en dat zegt blijkbaar ook al heel wat in jouw geval. .

Ik ben iig heel benieuwd of er wat dingen op hun plaats gaan vallen als je daar bent.

En nee, Ryan3 dat bedoelde ik helemaal niet. .

quote:

---

Op zaterdag 17 januari 2004 19:19 schreef MUUS het volgende:
Ik ook niet. . Ik was wel heel erg benieuwd eigenlijk.

---

quote:

---

En nee, Ryan3 dat bedoelde ik helemaal niet. .

---

Ben ook benieuwd idd. Zal trachten te posten met Ryan3 en anders tot over bijna drie weken.
(volgens de reisgidsen barst het van de Inetcafe's dus wie weet eerder)

quote:

---

Op zaterdag 24 januari 2004 18:36 schreef Ryan3 het volgende:
MUUS bedoelde misschien dat je je down voelde, omdat je die Ryan3 dude meeneemt. Die staat niet echt bekend als spokenjager. Ik bedoel, al het magisch relaistische dat jij zult tegenkomen in zijn aanwezigheid zal hij proberen te bagatelliseren aan de hand van zijn eng mechanistische wereldaanschouwing...

---

Waar ik mee bedoel te zeggen: waarover je ook praat, de daadwerklijke inhoud en vraagstelling schijnt steeds gericht te zijn op of sterk aangepast te zijn aan een derde, alsof je er zelf min of meer buiten staat.

De / een ander met een omweg benaderen. Indirecte communicatie. Sta je zelf ook zo in het leven, bepaalt dat jouw visie?

Is niet negatief bedoeld

Maar wat zou er gebeuren als ik iets paranormaals tegen zou komen? Ik denk dat ik dat nooit tegenkom. Wie zoiets wil tegenkomen, komt zoiets tegen. Wie zoiets niet wil tegenkomen, komt zoiets niet tegen. Zo simpel is het.

quote:

---

Op zaterdag 24 januari 2004 20:05 schreef Ryan3 het volgende:
Wat kan ik zeggen iteejer, het is jouw indruk. Ik kan er slechts aan toevoegen dat ik mijn jeugd in Zeeland heb doorgebracht; alle Zeeuwen zijn zo. Immer bescheiden.

Maar wat zou er gebeuren als ik iets paranormaals tegen zou komen? Ik denk dat ik dat nooit tegenkom. Wie zoiets wil tegenkomen, komt zoiets tegen. Wie zoiets niet wil tegenkomen, komt zoiets niet tegen. Zo simpel is het.

---

quote:

---

Op zondag 25 januari 2004 03:28 schreef Staal het volgende:

[..]

dit helpt niet, moet ik cancellen? Ik heb pvd niets met Corfu

---

quote:

---

Op zondag 25 januari 2004 03:29 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Nee, je msn aanzetten.

---

quote:

---

Op zaterdag 24 januari 2004 20:05 schreef Ryan3 het volgende:
Maar wat zou er gebeuren als ik iets paranormaals tegen zou komen? Ik denk dat ik dat nooit tegenkom. Wie zoiets wil tegenkomen, komt zoiets tegen. Wie zoiets niet wil tegenkomen, komt zoiets niet tegen. Zo simpel is het.

---

Als je eenmaal gevangen zit in de rationele loop (en dan bedoel ik het engelstalige 'loop', ofwel lus) is het lastig om daar uit te komen:

Een waarnemings- en een waarneming-verwerkend systeem dat filters ingebouwd heeft om slechts bekende patronen te zien, statisch en dynamisch, zal naarmate die filters beter werken steeds meer de overtuiging ondersteunen dat er helemaal geen filters zijn.

Op je vraag kan ik verder helaas geen diepzinnig antwoord geven..

quote:

---

Op zondag 25 januari 2004 10:56 schreef iteejer het volgende:

[..]

Je zal het vermoedelijk al lang tegen gekomen zijn. Het misschien zelfs al gebruikt hebben in verkapte vorm. Tegenkomen is het probleem niet: Het zien en herkennen echter wel.

Als je eenmaal gevangen zit in de rationele loop (en dan bedoel ik het engelstalige 'loop', ofwel lus) is het lastig om daar uit te komen:

Een waarnemings- en een waarneming-verwerkend systeem dat filters ingebouwd heeft om slechts bekende patronen te zien, statisch en dynamisch, zal naarmate die filters beter werken steeds meer de overtuiging ondersteunen dat er helemaal geen filters zijn.

---

Ik ben benieuwd naar jullie reisverslag.

Het eiland was vaak een roversnest, geteisterd door piraten en kende vele overheersen, ottomanen, venetianen: het lijkt een specifieke aantrekkingskracht te hebben op juist maniakale en dictatoriale heersers:
Nero schijnt er vele feesten gegeven te hebben, evenals Napoleon, de laatste keizerin Sissi bracht er haar laatste levensdagen door, om hier haar 'rust' te vinden.

Bij de belangrijke slag bij Actium, waar Agrippa en Octavianus (de latere Augustus) Marcus Anthonius en Cleopatra versloegen, werd de vloot van de eerstgenoemde verzameld voor Corfu.

Als bezoeker poogt het eiland te misleiden, twee grote forten, britse koloniale bouwstijlen, venetiaanse invloeden willen doen geloven dat dit eiland geciviliseerd is, edoch het is slechts een dun bovenlaagje.
Als de beschouwer de koloniale gevels vanuit een andere hoek bekijkt ziet hij dat zij meestal geen huis stutten, erachter rust een bouwval.

Het is slechts een poging van toenmalige kolonisatoren een 'stempel' achter te laten, echter het eiland werpt deze makkelijk af.

Een griekse barman in Corfu liet me ooit een 5liter fles Ouzo zien die overduidelijk erg oud was, naast het alcohol-percentage stond een kleine tekst, dat luidde volgens de Griek: "Dit alcoholpercentage van 50% moeten we op onze fles melden vanwege de wetgeving, eenieder die echter kan aantonen dat onze fles niet minstens een veel groter percentage alcohol bevat krijgt een beloning van 50.000 Drachme".

Of het waar was is me een raadsel, ik kan geen grieks lezen, maar als motto is het een interssant uitgangspunt, ga niet naar zo'n toeristen eiland om hoe het eruit ziet, maar zoek onder het oppervlakke, wat er werkelijk daar verborgen ligt.

Heb er ook ontzettend veel zin in Ryan, (hoewel het eiland me nog steeds niet trekt wil je dat geloven?) maar ben dol op spontane dingen afijn dat wist je al.

Ga zo uit kantoor de tickets ophalen. Joepiee!! Nog een paar dagen Ryan!!

Thanx.

quote:

---

Op maandag 26 januari 2004 17:24 schreef Ryan3 het volgende:
MUUS of iteejer, willen je misschien de topictitel aanpassen? In iets van: TRU-expeditie van Stali en Ryan3 naar Corfu.

Thanx.

---

*lurk*

quote:

---

Op maandag 26 januari 2004 19:24 schreef MUUS het volgende:

[..]

Maar als er nog users zijn die een ander rode-draad-verhaal hebben? Mogen die het niet meer hier vertellen dan? .

---

quote:

---

Op maandag 26 januari 2004 19:24 schreef MUUS het volgende:

[..]

Maar als er nog users zijn die een ander rode-draad-verhaal hebben? Mogen die het niet meer hier vertellen dan? .

---

Ik vond mezelf redelijk gestoord om dit zo maar even te doen, bij het weer zien van een affiche, spontaan een reis boeken naar een bestemming waar ik eigenlijk niet heen wil. Gewoon omdat ik mijn intuitie volgde.
Ben wel verheugd dat Ryan meegaat, dat maakt het voor mij leuk.

Maar mag de titel gewijzigd worden?

Voel me uitgelaten, kan niet wachten al heb ik mijn tijd hard nodig want heb nog niets gepakt. Wel de wasmachine aangezet nu.
Had misschien beter morgen gewoon vrij kunnen nemen. Nou ja moet wel lukken allemaal.

Heb er toch wel heel veel zin in nu, heerlijk ruim een week met Ryan op sjouw

Ik ga me morgen eerst nog even inlezen in de geschiedenis van Corfu, maar ik vermoed, als ik ook de bijdrage van Rm-rf lees, dat die niet geheel verschillend is aan die van Kreta, m.u.v. de Minoïsche cultuur uiteraard. De eilanden in de Egeïsche zee hebben sinds de klassieke Griekse tijd een keur aan overheersers gekend. Piraten, Romeinen, Venetianen en Turken volgden elkaar in succesie op, hetgeen borg staat voor een heterogene bevolking en een geschiedenis vol bittere strijd en taai verzet tegen de overheersers... Ik heb gehoord dat ook op Corfu in de jaren zestig hippiekolonies verschenen en anders dan op Kreta worden deze kolonies nog bevolkt door deze uitstervende mensensoort. Misschien dat je daar oude bekenden ontmoet... Lol.

Ik weet nog niet welke naam onze expeditie moet krijgen, noch welke vraag centraal moet staan. Iemand enig idee? Iteejer?

Ik vrees dat ik af en toe op haar overkom als een één of andere duistere ouwe cynicus, met wat al te veel reserves. Ik sta namelijk nog steeds een beetje sceptisch tegenover het hele doel van deze exercitie. Ik zou het wel willen, maar een groot fan van het esotherische ben ik niet, sorry iteejer. Ik moet mezelf echt in een plooi leggen om dit als iets anders te percipiëren dan gewoon een korte hedonistische vakantie met een prachtige platinablonde schoonheid, die ô wonder, ô toeval, ô ongelijkheid, ook nog erg intelligent én creatief is. Maar goed ik doe mee. Waarom niet?

Ik absorbeer morgen dus wat reisgidsen. Probeer nog wat te vinden over de mythes die rondom dit eiland gesponnen zijn. Ik weet bijv. niet eens of Odysseus op zijn zwerftocht dit eiland heeft aangedaan... En zal ook proberen het Arcadisch landschap van dit eiland op te snuiven als ik er eenmaal ben.

Toch denk ik dat ik dit dichter bij huis, in Antwerpen bijv., heel wat makkelijker zou kunnen. Een weekend in Antwerpen met haar, om de sfeer van de komst van Joachim Stiller op te snuiven, zou ik ook niet versmaden en is heel wat minder omslachtig. Daarnaast kun je er heel lekker eten en een aardige "pient" pakken, zunne. Iets dat je op Corfu nog maar moet afwachten natuurlijk. Als het is zoals op Kreta dan is een weekje voor mij voldoende, met of zonder platinablonde schoonheid...

Wordt vervolgd...

quote:

---

Op vrijdag 30 januari 2004 02:53 schreef Ryan3 het volgende:
Ik moet mezelf echt in een plooi leggen om dit als iets anders te percipiëren

---

Er is wel zeker geen mythische held aan je verloren gegaan, gezien je wens naar zulk een vorm van ordening, angst voor zaken die niet correct betiteld zijn, en in die zin 'onbekend'.
Je bent nog lang geen Jason, met de Argonauten op zoek naar het Gulden vlies (van Odysseus weet ik het niet, maar Jason deed Corfu aan, op de vlucht voor koning Aeetes, nadat Jason zijn dochter bedrogen had met Medea en het vlies gestolen).

De koning van Corfu gaf Jason bescherming in ruil voor een gouden gordel van Afrodithe, die de vrouw van de koning weer verliefd deed worden op hem, De Koning van Corfu dwong Jason en Medea met elkaar te trouwen en bedacht op een list om Aeetes te dwingen Jason te vergeven en hem met Medea en het gouden vlies naar huis te laten terugkeren.
_{no need to say dat Jason en de Argonauten eigenlijk veel leuker is dan Odysseus, die me teveel een Charlton Heston-wannabe is}

[Dit bericht is gewijzigd door RM-rf op 30-01-2004 12:32]

quote:

---

Op maandag 26 januari 2004 22:36 schreef Staal het volgende:

[..]

Ja maar hoeveel users gaan als Ryan en ik samen spontaan een week weg om de rode draad te ontrafelen?

Ik vond mezelf redelijk gestoord om dit zo maar even te doen, bij het weer zien van een affiche, spontaan een reis boeken naar een bestemming waar ik eigenlijk niet heen wil. Gewoon omdat ik mijn intuitie volgde.
Ben wel verheugd dat Ryan meegaat, dat maakt het voor mij leuk.

Maar mag de titel gewijzigd worden?

---

en Ryan? Neem je telefoon eens op.

Oja dat puzzeltje wat je zo terloops postte, ik heb het op papier gekrabbeld maar kom er niet uit!!
Denk dat ik dat maar meeneem voor onderweg, mijn hersens zijn te gammel om goed te kunnen nadenken.

Het mag nu wel vijf uur zijn trouwens, moet nog pakken vanavond, zal blij zijn als we in het vliegtuig zitten.

Tot later lief

quote:

---

Op maandag 26 januari 2004 15:51 schreef Ryan3 het volgende:
Ik bedoel, ik ga wel op pad met een platina blonde schoonheid.

---

quote:

---

Op vrijdag 30 januari 2004 13:11 schreef err het volgende:
Met welk doel ga je daar nou heen eigenlijk? Ga je gewoon de tourist uithangen en zie je het wel of heb je een vooropgezet plan?

---

Nu volg ik slechts mijn gevoel en ga erheen, maar inderdaad, hoe verder? Geen vooropgezet plan dus maar wel mijn intuitie de vrijheid geven en daar gaan waar het goed voelt.

Maar hoe hou je zoiets vast? Ik ben bang dat het verloren gaat als ik in die vreselijk toeristische trekpleisters terecht kom.
Daarom ben ik blij dat Ryan meegaat, of hij me zal kunnen helpen op intuitief vlak dat betwijfel ik, maar hij zal me tenminste blijven herinneren aan het doel.

Tips of suggesties?...... graag!

quote:

---

Op vrijdag 30 januari 2004 13:18 schreef err het volgende:

[..]

Met de naam Ben en geslacht M? Of mis ik iets nu?

---

quote:

---

Op vrijdag 30 januari 2004 13:19 schreef Staal het volgende:

[..]

Ik wil ontdekken wat Corfu voor mij betekent. Hoe dat weet ik niet, Err.
Ben ook een beetje bang dat ik het niet goed doe. Corfu trekt me niet om daar de toerist uit te gaan hangen want dan had ik liever een andere bestemming gekozen.

Nu volg ik slechts mijn gevoel en ga erheen, maar inderdaad, hoe verder? Geen vooropgezet plan dus maar wel mijn intuitie de vrijheid geven en daar gaan waar het goed voelt.

Maar hoe hou je zoiets vast? Ik ben bang dat het verloren gaat als ik in die vreselijk toeristische trekpleisters terecht kom.
Daarom ben ik blij dat Ryan meegaat, of hij me zal kunnen helpen op intuitief vlak dat betwijfel ik, maar hij zal me tenminste blijven herinneren aan het doel.

Tips of suggesties?...... graag!

---

En sleep Ryan3 gewoon mee, ook al zit hij net lekker een espresso te drinken. . Je gaat op expeditie en dan is lol helemaal niet belangrijk! .

quote:

---

Op vrijdag 30 januari 2004 13:23 schreef err het volgende:

[..]

Ik vind dit een van de vreemdste / interessantste topics die ik ooit op fok voorbij heb zien komen. Ik zou haast denken dat het een hoax is. Maar goed.
Laat je leiden zou ik zeggen, wie weet staat er wel een mysterieus persoon op je te wachten bij aankomst. En neem voldoende opnameapparatuur (foto+video) mee.

---

Ik zal proberen me te laten leiden door intuitie. Heb er al iets over gelezen en me juist niet verdiept zoals Ryan in de historie van het eiland.

Ja, ik heb een iPAC, Ryan een Palmpilot, we hebben gsm's laptop en een digitale camera. (dat wil zeggen Ryan neemt de laatste twee mee).
Verder heb ik het verhaal verteld op het reisbureau, eerst werd ik aangekeken of ik helemaal goed snik was. Maar later vond de medewerkster het wel heel leuk en gaf de tip dat er webcams staan op het eiland. Heb alleen nog geen tijd gehad om uit te vogelen waar precies.

Maar wordt zeker vervolgd dus. (ik moet aan mijn werk, pauze is allang om).

Tot later!

webcam corfu. Roept het iets op? Volgens mij is het er koud.

quote:

---

Op vrijdag 30 januari 2004 13:27 schreef MUUS het volgende:
En sleep Ryan3 gewoon mee, ook al zit hij net lekker een espresso te drinken. .

---

quote:

---

Op vrijdag 30 januari 2004 13:34 schreef err het volgende:
[afbeelding]

webcam corfu. Roept het iets op? Volgens mij is het er koud.

---

(eerlijk? nee het roept niets op hoor)

quote:

---

Op vrijdag 30 januari 2004 13:35 schreef RM-rf het volgende:

[..]

sleep hem mee voordat hij een espresso bestelt, espresso staat daar meestal voor Griekse Koffie, wat eigenlijk ook espresso is, maar dan in een maatemmer geserveerd, Red Bull in literverpakking is er niks bij.
Bij mijn weten is er geen enkele plek waar je decente koffie kan drinken in Corfu, ondanks alle italiaanse invloeden. Thee eerder, bij het grote cricketveld.

---

ps. Muus dank je wel voor de tip, zo wil ik het inderdaad gaan proberen.

quote:

---

Op vrijdag 30 januari 2004 13:37 schreef Staal het volgende:

[..]

Hee wat gaaf! Waar heb je die gevonden?

(eerlijk? nee het roept niets op hoor)

---

http://www.greeceuncovered.co.uk/webcam.htm

quote:

---

Op vrijdag 30 januari 2004 15:51 schreef Bastard het volgende:
Wat doe je als Ryan je "oude bekende" is? Zou me niks verbazen als ik dat goed lopende contact tussen jullie zie.

---

quote:

---

Op vrijdag 30 januari 2004 16:07 schreef The_Shining het volgende:

[..]

very perceptive Holmes

---

quote:

---

Op vrijdag 30 januari 2004 16:09 schreef Bastard het volgende:
Dank u meester

---

quote:

---

Op vrijdag 30 januari 2004 16:18 schreef Staal het volgende:
Maar dan hoeven we niet naar Corfu wel?
Dan kunnen wel net zo goed naar Antwerpen. Het Corfugebeuren speelde al ver voordat ik Ryan leerde kennen.

---

quote:

---

Op vrijdag 30 januari 2004 16:18 schreef Staal het volgende:
Maar dan hoeven we niet naar Corfu wel?
Dan kunnen wel net zo goed naar Antwerpen. Het Corfugebeuren speelde al ver voordat ik Ryan leerde kennen.

---

Jullie hebben dus <NU> elkaar gevonden, dat is je tijdsindex.

Nu nog de XYZ coördinaten!

quote:

---

Het Corfugebeuren speelde al ver voordat ik Ryan leerde kennen.

---

Met knikkers.

quote:

---

Op zaterdag 17 januari 2004 14:44 schreef Ryan3 het volgende:
Ja, doet me een beetje denken aan "de Komst van Joachim Stiller" van Hubert Lampo. Daarin wordt eigenlijk heel realistisch iets bovennatuurlijks of iig iets wat daarop lijkt beschreven. De ik-figuur is journalist en ziet in zijn stad, Antwerpen, vreemde dingen gebeuren, die niemand anders lijkt op te vallen. Later brengt hij het in verband, ik meen, met een oud 16de-eeuws manuscript en allerlei andere tekens en aanwijzingen betreffende een man genaamd Joachim Stiller. Hij concludeert dat deze Stiller terugkomt, een rol gaat spelen, in wat is onbekend... Aan het eind van het boek staat hij hem op te wachten, maar er komt niemand of die persoon is verdwenen... Misschien dat Corfu je subliminaal een teken geeft. Misschien moet je iets doen dat of iemand ontmoeten in Corfu die je hele leven -en niet alleen jouw leven, maar ook dat van anderen- diepgaand zal beïnvloeden... Ik bedoel het is even wat anders dan het Solse Gat natuurlijk, geen orbits vooral ook, maar ik zou die tekens zeer zeker niet negeren, als ik jou was...

---

En leuk, je gevoel volgen en naar Corfu gaan!

quote:

---

Op donderdag 29 januari 2004 20:55 schreef Ryan3 het volgende:
... Ik heb gehoord dat ook op Corfu in de jaren zestig hippiekolonies verschenen en anders dan op Kreta worden deze kolonies nog bevolkt door deze uitstervende mensensoort. Misschien dat je daar oude bekenden ontmoet... Lol.

---

Ze wil zich toeleggen op de vorm van het ego-document, vooral impressies dus, en we hebben ons voorgenomen om daarin absolute eerlijkheid te betrachten t.o.v. onszelf en elkaar. En ook zijn we vrij om evt. onze intiemste details bloot te leggen, maar dit alles in het nette uiteraard. Dus zeveren dat iemand een pak condooms mee hebt genomen, mag, vroeg ik haar, maar beschrijven hoe iemand bij jou liefdevol naar binnendringt en hoe vaak, niet? Lol.

Mulder en Scully/Scully en Mulder, wie is wie in deze goddelijke komedie? Vraag me overigens wel af of we het net zo seksloos kunnen houden als Mulder en Scully. Hihihihi. We hebben iig een twee-persoonsapartement gehuurd, in een op dit moment rustige badplaats. Ik begin me nu werkelijk af te vragen of we überhaupt toeristen zullen tegenkomen, überhaupt iemand behalve de locale bevolking, laat staan "oude bekenden" van Stali c.q. personen die haar leven in de toekomst diepgaand zullen beïnvloeden. Turend over de Egeïsche zee is toch heel wat anders dan je blik werpen over de Wester-Schelde... Krankzinnig idee ook.

Sorry, RM, ik kan toch niet anders dan alles een labeltje geven als een soort auctoriële verteller in mijn eigen leven. Misschien dat ik dit gaandeweg de volgende week verlies, wie weet, maar hier en nu, ben ik nog even narrator van mijn eigen lot...

Voordat we vertrekken wil ik deze TRU-expeditie iig opdragen aan de goeroe van de geestverruiming op Fok!, niemand minder dan iteejer. Als alles goed gaat plaatsen we hier komende week af en toe een bericht over ons wedervaren en als dat niet lukt dan komt er ultimo volgende week zaterdag een groter verslag. We gaan reizen en schrijven namelijk. Maar ik denk dat het wel lukt. Goed tot zover: tot volgende week!

Einde uit.

Tot morgen of overmorgen

Ps. Ryan las ik nu goed dat jij een doos condooms meeneemt? Ik neem ze dan niet mee, scheelt weer zoeken. (tot strakjes)

quote:

---

Op zaterdag 31 januari 2004 00:04 schreef Staal het volgende:
Over vier uur in de vertrekhal he?
Ryan, maar goed dat je niet precies weet in wat voor staat mijn huis zich nu verkeert. Je zou weinig hoopvol zijn dat ik het ga halen.

Okay, nou ik ga niet echt afscheid nemen want ik heb er alle vertrouwen in dat we vanaf het eiland kunnen posten.

Tot morgen of overmorgen

Ps. Ryan las ik nu goed dat jij een doos condooms meeneemt? Ik neem ze dan niet mee, scheelt weer zoeken. (tot strakjes)

---

En dat over die condooms was maar een bij wijze van spreken, lieverd, ik dacht dat jij voor de condooms zou zorgen op dit tripje van ons. .

Btw, ik heb mijn gedachten helemaal vrijgemaakt, maar heb nog niets paranormaals meegemaakt. Geen goed begin.

Tot zo.

God, nog 5 minuten, heb ik nu echt alles? Oh ja, de lader voor de iPAC, moet er niet aan denken om straks het hele eiland rond te moeten sjouwen met een laptop, het is ook makkelijk om steeds overal te kunnen schrijven en het dan af en toe te kunnen posten. Ach het lukt makkelijk om op dit belachelijk vroege tijdstip in een kwartier naar Schiphol te sjezen.

04.10
Het is verdorie druk op de weg! Gaat heel FOK! ons misschien uitzwaaien?
Sta nu stil vlak voor de luchthaven, grappig idee dat er in al die auto's voor me gerust een Fokker kan zitten.
We rijden weer, plankgas nu!

Intuïtie, vraag me af hoe ik het zou kunnen ontwikkelen, heb er inmiddels net zoveel over gelezen als Ryan over de historie van Corfu. De komende week ga ik dus trachten mijn instinct te volgen door me over te geven, spontaan of bewust te ontspannen, dan vertragen gedachten en kom je los van het rationeel denken en bevind je je in een toestand waarin je beter luistert naar je zintuigen, zien horen en voelen.

Corfu een eiland waar 'oude' vrienden elkaar ontmoeten. Wanneer ik nu naar een slapende Ryan opkijk voel ik me alleen maar heel erg blij, waarom mijmeren over het eventueel ontmoeten van 'oude' vrienden? Hij is nu, we gaan samen en zo onderweg verliest de reis voor mij eerlijk gezegd zijn oorspronkelijke doel, ik heb hem lief. Ik zie onze expeditie als een intuïtief initiatief om samen te genieten.

Korfoe/Corfu, Kato Korakiana
zaterdag 14.30 (een uur tijdsverschil)
Koffie met veel glaasjes Kuom Quat liqueur, het is een lokaal welkomstdrankje en het smaakt eigenlijk gewoon naar sinaasappel, en al had het naar het door mij verafschuwde Ouzo gesmaakt, elke borrel is welkom op dit vroege tijdstip.
Onze aankomst is werkelijk een regelrechte ramp geweest. We zijn goed geland, maar bij de bagageband ging het eigenlijk al fout, niet om vermiste spullen, dat ging goed. Ryan had gelijk zijn bagage van de band en met verbijstering zag ik dat hij niets meer had dan een mini trolley en de tas die hij in het vliegtuig bij zich had gehad. Ik schaam me enigszins met zoveel bagage maar jee het weer is wisselvallig op Corfu en momenteel zelfs vrij koud met 19 graden midden op de dag. Ik moest langer wachten en toen ik alles op de kar had geladen en Ryan zocht bleek hij ineens spoorloos verdwenen. Hij was al gaan kijken waar we precies opgehaald zouden worden.

Ik heb ruim twintig minuten tevergeefs gewacht bij de bagageband, daarna ben ik hem verdwaasd en in paniek rakend overal gaan zoeken.

Ineens herkende ik zijn vertrouwde figuur bij een EHBO-ruimte, ik rende met de bagagekar door de hal maar stond abrupt stil, hoorde een sirene op de achtergrond en zag met verbazing hoe hij een kleine donkere vrouw met veel warmte gedag zei. ik wachtte totdat hij zich om zou draaien en me zou zien. Ryan kreeg me toen in de gaten en zijn lach verstierf op zijn gezicht.

"Wie was die vrouw", wist ik uit te brengen.
"Welke vrouw?"
God, ik had hem kunnen slaan. "die vrouw, waar je net afscheid van nam".
"O, die vrouw".

Hij schenkt me weer zijn meest verleidelijke grijns en vertelt een achteraf een bekende truc bij de taxiplekken op Corfu, je denkt aan het eind van de standplekken opgehaald te worden, daar laat je aan het begin van de rit laat je bestemmingskaartje zien maar dan laat de zogenaamde chauffeur iets vallen en doet alsof het bij jouw voeten terecht is gekomen. Je buigt voorover om het op te rapen en je krijgt een klap op je hoofd.

De aangifte bij de politie is tegen verwachting in wel snel en goed verlopen maar Ryan is zijn handbagage kwijt. Nog een geluk dat hij zijn palmpilot en paspoort met wat geldbiljetten in zijn binnenzak had zitten. Maar voor de rest is hij alles kwijt, camera, laptop en allerlei persoonlijke spullen. Het is nog maar de vraag of we deze ooit terugkrijgen. Het geeft me toch een naar gevoel, het is akelig om op deze manier de vakantie te beginnen.

Het valt me nu wel op dat we een leuke bungalow hebben, erg ruim, en leuk ingericht zelfs met licht houten meubelen, en veel Santa Fe kleuren en steenrode plavuizen. Hoge donkere klapdeuren naar een tuin met privacy. De tuin en omgeving is heel groen en de lucht is zalig om in te ademen. De kampwegen bestaan uit niet meer dan lichtkleurig zand, ik hoop van harte dat het niet gaat regenen, want dan wordt het een modderpoel. Het plan is om zo naar Dassia te gaan, er is vandaag markt en deze plaats te verkennen om dan ergens een hapje te gaan eten. Dan mogen we trouwens wel opschieten. Of het de drank is weet ik niet maar ik krijg het warm, voel me seksueel opgewonden zelfs. Ik ga kijken waar Ryan blijft.

Wat later zaten we in een lokale taxi op weg naar de badplaats, we praatten beiden weinig en ik keek loom naar buiten en voelde mijn lichaam gloeien. Het viel me op dat het eiland ineens windstil leek, ik hoorde in de verte een sirene. De oude taxi begon ineens over de weg te schudden en ik voelde brandend maagzuur omhoogkomen. Dan vang ik in de middenspiegel twee donkerbruine kraaienogen op, ze kijken me onvriendelijk aan, met venijn zelfs. Deze man achter het stuur, ik heb hem ergens eerder gezien. Ineens word ik bevangen door een heel akelig gevoel en vertel het Ryan. Deze keek me ernstig aan en antwoordde met een dreigend donkere stem "dit is het Stali, dit is waar je voor gewaarschuwd bent". Ik voel me misselijk worden en het geluid van de sirene klonk nu verdovend in mijn oren.

Ryan zag ineens dat mijn angst echt was en trok heel lief zijn hoed ver over mijn hoofd, "zo nu kun je je tenminste verschuilen voor je zesde zintuig Stali".
Ineens was het nare gevoel verdwenen, ik schoot in de lach.

Dassia
16.15 uur

Terwijl Ryan bij een marktkoopman met veel gebaren stond af te dingen van de prijs van een lange broek, (Het is op moment van schrijven maar 9 graden en hij had alleen maar korte broeken meegenomen. Daarom had hij zo weinig bagage bij zich had.)

Stikkend van de lach liep ik langzaam door langs de kramen waar een verscheidenheid aan koopwaar lag uitgestald. Sets keukenmessen, kleurige kleding, illegale videobanden, broodjes, goud, zilver, geitenkaasjes, olijven, brood, hoofddoeken, horloges, bordjes met daarop het eiland beschildert. (Ze deden me denken aan thuis, en ik draaide een bord om op zoek naar een goudkleurig stickertje maar het zat er niet op.). Ik liep nog een stuk door om een beter uitzicht op de zee en het smalle strand. Het is wel een leuk plaatsje Dassia, en ook al is het er nu rustig, je ziet aan alles zo overduidelijk dat het geënt is op toerisme. Maar hoe het verder zou moeten met het doel van de "expeditie". Ik zie het niet gebeuren op Corfu.

Offtopic: wat is de oplossing van het puzzeltje?

edit: d->t

[Dit bericht is gewijzigd door Lexie op 31-01-2004 19:57]

quote:

---

Op zaterdag 31 januari 2004 19:14 schreef Lexie het volgende:
Leuk om te lezen, ik ben benieuwd of er nog wat gebeurd .

Offtopic: wat is de oplossing van het puzzeltje?

---

Overigens is Stali zéér aangenaam reisgezelschap. In het vliegtuig vroeg ik me al af waar ik dit aan te danken heb. Een beetje de dalk uithangen op een forum? Haar prachtige blonde manen zijn in een knotje geknoopt en haar grote lichtblauwe ogen lijken te radiëren. De stille aanbidders zullen wel in rotten van 4 opgesteld staan om mijn plaats in te nemen, schat ik zo in.

Vertrek, reis en aankomst gingen van een leien dakje. Op Schiphol hebben we een Belgisch "pientje" geproost (2x). En in the plane sluimerden we, tegen elkaar aan, al snel weg. Op het vliegveld werden we afgehaald door een medewerker van het reisbureau, die daar per luxe-busje was verschenen. Nog 1 ander paartje, een stuk ouder dan althans Stali, ging onze richting op. Niet bepaald het hoogseizoen. Ons apartement ligt ongeveer 12 km van Corfu-stad vandaan, dus binnen een half uurtje bereikten we, ik weer wegdommelend, het in deze tijd van het jaar slaperige toeristenstadje. Ik had ergens gelezen dat Dassia in de zomer bruist van het vertier, nu zag je nauwelijks volk. Ook de tavernes en café's gaven een verlaten indruk. Maar misschien lag dat ook aan het relatief vroege uur. Toch hoop ik dat we ünberhaupt ergens behoorlijk kunnen eten. Aangekomen bij het apartement lieten wij de bagage onder een luifeltje staan om, 4 of 5 huizen verderop kennis te maken met de eigenaar, die ons de sleutel overhandigde. Toen we terugkeerden was én de medewerker van het reisbureau met zijn busje én mijn handbagage verdwenen. Heb ik weer.

(Ps: het puzzeltje is een eitje, de 38 geslaagden voor beide categorieën is de sleutel. Heb ik ook al tegen Sta;i gezegd, maar die is ook nog niet klaar.)

Wordt vervolgd...

[Dit bericht is gewijzigd door Ryan3 op 31-01-2004 21:49]

spoiler:

Voor alleen algebra zakken (60-38) 22 mensen, voor alleen gonio zakken (54-38) 16 mensen. In totaal zakken er dus 22 + 16 + 38 =76 mensen voor 1 of meerdere vakken, waar uit blijkt dat 150-76= 74 mensen slagen voor allebei de vakken .
Heeft nog lang geduur d .

Geleund op een stenen muur terwijl ik mijn longen volzuig met zeelucht, schieten gedachten door mijn hoofd. Ik kan me niet concentreren op mijn gevoel. Wat schiet ik met deze expeditie op? Wat had ik verwacht? Dat er een antwoord over de zee mijn kant op zou worden geblazen?

Corfu is ontegenzeggelijk mooi, zeker nu we er zitten in een rustige periode al geeft alles te kennen dat het voornamelijk draait op toerisme. Mijn gedachten worden onderbroken door het geluid van een sirene, het klinkt in de verte nu. Ik vermoed dat het voor de scheepvaart is. Jammer steeds dat loeiende geluid, het verstoord de rustige mooie omgeving. Nu zie ik Ryan op de boulevard lopen met een in bruin papier gewikkeld pakje. Het is hem dus gelukt en het verbaast me niet. Koppige volhoudende beer van een man. Ik voel me blij en warm worden vanbinnen en zwaai mijn armen wild boven mijn hoofd, maar onnodig hij heeft me al in de gaten. Ryan is fijn gezelschap en door zijn kalmte weet hij mij innerlijke rust te geven in de chaos van mijn leven. Nuchtere Zeeuw, hij verbaasd me telkens weer. Hoelang ken ik hem nu? Vijf maanden pas en had toen ik hem leerde kennen niet voor mogelijk gehouden dat we samen op vakantie zouden gaan. Vreemd dat ik me voor het eerst afvraag waar onze vriendschap heen zal gaan, of wat ik voor hem beteken. Is het vriendschap, is het verlichting of is er meer?
Hij pakt mijn hand, `Stali, zou je het in ieder geval kunnen zeggen als wanneer je met je zesde zintuig wegloopt?`.

Ik lach erom en steek mijn arm in de zijne, hij verteld dat hij een leuke plaats heeft gezien om te gaan eten. Terwijl we er naar toe lopen vraag ik me in stilte verbaasd af hoe hij mij eigenlijk op het strand gevonden heeft.

Vanmorgen zijn we vroeg opgestaan, het enige voordeel van aan de grond vastgeschroefde eenpersoons bedden, ik kan er nog steeds niet bij. Zijn ze bang dat we de bedden pikken?

We hebben ontbeten in Kerkyria (Corfustad) op een plein midden in het centrum. Het is een leuk sfeervol stadje welke mij erg Italiaans doet en Ryan vertelde waarom.
Beschaamd realiseer ik me hoe weinig ik weet, maar aan de andere kant ben ik hier om mijn gevoel te volgen en toen we niet veel later in een winkeltje met veel vreemde snuisterijen stonden waar Ryan verwonderd keek naar de de glazen staaf die hij met beide handen vast had. Het rode water in de liefdesmeter borrelt naarboven, `oeh Ryan, jij bent hartstochtelijk vandaag` grijnsde ik, en liep verder het pad door ik zie kleurige kettingen en een beeldje met een soort monster met maar 1 oog. Ineens of het de enorme hoeveelheid van prullaria is die me tegenstaat, ineens wil ik weg, weg van al die troep, winkels, mensen, ik zoek Ryan, pak zijn hand `kom, Lief, ga mee` en ik trek hem mee de zaak uit.

We gaan naar het Noorden.

Vanmorgen discussie gehad over waar die handbagage van mij nu eigenlijk was gestolen. Stali houdt vol al op het vliegveld, maar ik weet zeker dat ik de handbagage in het busje gezet heb. Zulks heb ik ook tegen de agent van politie gezegd, die mij in zwaar gebrekkig Engels vragen stelde. Enfin, maakt niet uit ook, ik heb een pv voor de verzekering. Klote, want zowel lap als cam waren dus gloednieuw. Pasjes heb ik laten blokkeren via mijn moeder.

Stali klutste bij ontbijt een ei en ik brak wat brood. We leken net een ge-zel-lig stelletje dat al 15 jaar samen eieren klutst en brood breekt. (Maar aangezien Stali 30 is, kan dat dus niet). Buiten miezert het. Niet koud, ook niet warm. Misschien dat we dit nog maar eens moeten over doen tzt als de temperaturen wel zijn afgestemd op mijn kledij. De broek die ik zaterdag op de agora kocht, zit uiteindelijk te krap. Ik ben bang dat ik, als ik buk, eruit scheur.

Driekwartsbroeken in de winter is ook in Griekenland teveel gevraagd. Ik hoor mijn moeder nog schateren van het lachen toen ik haar vertelde dat ik geen lange broeken mee zou nemen. Ook geen tuien. Ze was wel benieuwd naar Stali toruwens. Natuurlijk zijn moeders dat. Ik heb haar echter verteld dat zij zomaar een kennis was en dat we eigenlijk met een semi-serieus doel naar Corfu gaan. Het ontrafelen van een rode draad. Weer klonk die spottende schaterlach natuurlijk. Mm, ik begin er nu ook om te lachen eigenlijk, want iets bovennatuurlijks zullen we hier natuurlijk niet tegenkomen. Ik heb het er nog niet echt met haar over gehad, maar ik vraag me af of ze nu nog steeds serieus denkt dat ze hier iemand tegen zal komen die haar leven gaat veranderen. Het is hier een verlaten bedoening. We hoeven niet eens moeite te doen om helemaal niemand tegen te komen, denk ik...

Vandaag hebben we wat rondgewandeld door Dassia en langs de kust, paar boetiekjes bezocht en mijn liefde opgemeten. Stali stelde voor om naar het noorden te gaan, waar van die hippiekolonies zijn. Leuk idee, iets voor morgen om te doen. Of overmorgen. Autootje huren. We zitten dan ook vlak bij Albanië en ik heb gelezen dat er een boot vaart tussen Corfu en het vasteland. Misschien ook nog geinig om te doen.

Vanavond hebben we gegeten in dezelfde annex en hebben toen nog wat rondgelopen op zoek naar een ander kroegie. Geen zin om nu al een habitueel te worden. Uiteindelijk hebben we niets leuks gevonden en zijn we naar het apartement teruggekeerd. Stali ligt een boek te lezen, ik heb wat zitten schrijven op haar Ipac. 2 dagen Corfu, 0 bovennatuurlijke gebeurtenissen.

Wordt vervolgd...

Enne, ik dus benieuwd of jullie daadwerkelijk iets bovennatuurlijks tegenkomen. Anders maar weer een hand/mondbeschilderd bordje met een fraaie afbeelding van een plaatselijk vissersdorp?

We zijn vanaf vanmorgen vroeg onderweg naar Sidhari, met provisie op de achterbank.
Jammer dat het bewolkt is, de route is ontzettend mooi en leidt ons door oude dorpjes en
ik zie het landschap steeds ruiger worden
Kennelijk vertrouwd Ryan blind op mijn rijstijl want hij is, ondanks het geslinger op de
slechter wordende wegen, in slaap gedommeld.
Ryan, weet niet dat ik pas in april moet afrijden, maar ik durf het aan,
het is lekker crossen en goede oefening voor mij en ik rag de pedalen van het oude brik
dan ook flink af.

Het is pas de derde dag en we hebben onze eerste irritaties al. Dat wil zeggen ik.

Gisterenmiddag had ik al naar het Noorden willen trekken maar Ryan vond het beter om vandaag
ja werkelijk, in eerste instantie zelfs morgen pas te vertrekken.
We hebben gisterenmiddag echt lopen verlummelen in Dassia. Ik werd steeds onrustiger want mij
hele gevoel wilde naar het Noorden. En dat was verdorie toch het doel van deze trip?
Dat ik zou vertrouwen op mijn gevoel en er gehoor aan te geven.
Ryan lijkt zich er niet echt meer om te bekommeren. Gisteravond had ik het een beetje gehad
en geen zin gehad om weer naar diezelfde taveerne te gaan om door te zakken en ben met een boek
op mijn bed gaan liggen om al vroeg in slaap te vallen.

Snachts echter werd ik wakker door het oorverdovende geloei van sirenes. Ryan sliep er trouwens
gewoon doorheen. Onbegrijpelijk want hij zegt een moeilijke slaper te zijn. Daar merk ik anders
niets van. Hij snurkt overal als een beest de afgelopen dagen.
Ik moet trouwens vandaag niet vergeten om vandaag ergens watten te kopen.
Maar goed ben dus vannacht wat drinken gaan pakken en heb de iPAC gepakt.
Tja ik heb tegen onze afspraak in toch zitten lezen wat Ryan heeft geschreven.

Daarom ben ik nu geirriteerd om, het lijkt alsof het hem totaal niet bezighoudt of er zelfs
maar voor open wil staan toevalligheden te willen zien.

Zijn mijn irritaties terecht? Of is het inderdaad slechts een kwestie van perceptie?
Neem alleen zo iets simpels als het ontbijt. In mijn belevenis vond deze pas plaats in Kerkyria, voor hem
waren dat de geklutste eieren, die ik slechts als middel tegen de kater van de vorige avond nam.

Dit lijkt onbelangrijk maar zo is het dan toch ook met bovennatuurlijke waarnemingen? Eigen perceptie?

Afijn zomaar wat gedachten van mij. Ryan slaapt nog steeds, mijn broodje is op dus ik ga dit gauw posten middels
gsm en iPacweer en weer gas geven.

(Ps. Waar ik ook nog de pest over in heb is dat Ryan mij dus kennelijk gewoon als kennis ziet
dacht dat we toch een veel betere band hebben)

quote:

---

Op maandag 2 februari 2004 13:08 schreef Staal het volgende:
Dit lijkt onbelangrijk maar zo is het dan toch ook met bovennatuurlijke waarnemingen? Eigen perceptie?

---

Op zeker niveau speelt het niet eens meer zo'n grote rol of die subjectieve perceptie een afspiegeling is van een spirituele realiteit buiten ons, of van een subjectieve realiteit binnen ons.

Niet dat beide uitgangspunten hetzelfde zijn, totaal niet. Maar in het stadium van de allerleerste analyse, is de vraag of iets bestaat belangrijker en opportuner dan vragen naar het achterliggende of de betekenis.

quote:

---

Op maandag 2 februari 2004 13:37 schreef err het volgende:
Die sirenes komen steeds terug in je verhalen. Wat zijn dat voor sirenes, van ambulances etc of iets anders? Misschien moet je dat 's uitvogelen als je er zo gevoelig voor bent.

---

quote:

---

Op maandag 2 februari 2004 13:08 schreef Staal het volgende:
Onderweg naar Sidhari
maandag 2 februari 2004

Gisterenmiddag had ik al naar het Noorden willen trekken maar Ryan vond het beter om vandaag
ja werkelijk, in eerste instantie zelfs morgen pas te vertrekken.
We hebben gisterenmiddag echt lopen verlummelen in Dassia. Ik werd steeds onrustiger want mij
hele gevoel wilde naar het Noorden. En dat was verdorie toch het doel van deze trip?
Dat ik zou vertrouwen op mijn gevoel en er gehoor aan te geven.
Ryan lijkt zich er niet echt meer om te bekommeren.

---

Ik wil met je mee naar het Noorden en kan dus niet wachten op je verhalen daarover. Kijk je wel een beetje uit met die auto? .

Kan het niet zijn dat jouw Corfukadootjes ook zo'n verleden hebben?
Ik vind jullie reis natuurlijk heel erg leuk om te lezen en ik wacht op foto's maar ik denk toch dat er niks achter zit.
Maar ja, je kan nooit weten. Tzou leuk zijn als het wel zo was.

Stali lijkt opgelaten oid. Ze zondert zich af en toe van mij af. Loopt af en toe, met opzet lijkt het, een andere kant op dan ik. Ik lees op haar ipac dat er bij haar enkele irritaties zijn ontstaan. Iets waarvan ik, afgezien van het zich afzonderen van mij, niet veel heb gemerkt. Mijn gesnurk valt mij natuurlijk niet op en ook heb ik geen sirenes gehoord terwijl zij overal sirenes lijkt waar te nemen. Ik zal kijken hoe en wanneer ik haar erop kan aanspreken vanavond. Misschien wil ze wel teveel en te snel? Misschien dat ze niet weet wat ze wil of zoekt? Misschien dat het eiland teleurstelt. Zoals Sidhari teleurstelde vanmiddag. Geen hippiekolonies en nul komma naks hippies terwijl wij lurkten aan een warme chocolademelk. De ober bleek niet bij machte ons uit te leggen of er ünberhaupt hippies vertoefden hier in het noorden, hoewel hij het wel probeerde. Het zal wel een broodje aap zijn die hippiekolonies of misschien iets uit een ver verleden. Ik bedoel een Griek die in Domburg zoekt naar de beau monde van kunstzinnig Nederland komt ook van een koude kermis terug. Das war einmal. Uitwaaien hebben we iig wel gekund aan de noordkaap. Ik merk dat Stali een sensitieve jonge vrouw is, ondanks al haar vrolijkheid en bravoure. Iets in haar blik als ik er weer iets onzinnigs uitratel. Misschien moet ik toch eens leren om me niet steeds uit te drukken in onbegrijpelijke non-sequitors...

Later meer...

1. Gisteren liep Stali door het Canal d'amour bij Sidhari. Een vrouw mag dan een wens doen zolang de zon niet in het water schijnt. Het was bewolkt.

2. Op de terugweg vertelde zij van een droom die ze had. Een man in een zwarte pandjes jas met een hoge hoed op draait langzaam naar haar toe en wijst over een zwart-wit polderlandschap naar de horizon. "Ik zie de jaren die komen", zegt hij, "mank en blind en doof". Ik zeg tegen Stali: "okee, dat zijn dus 3 jaren. Wat gebeurt daarna?"

3. Vandaag zijn we gereden naar Palokastritsa en Lakones. Waar 6 wonderschone baaien te aanschouwen zijn en boven op 1 van de klippen een 13de eeuws klooster. Verderop in zee ligt een rots. Volgens de overlevering is dit een door God versteend Algerijns piratenschip danwel het door Poseidon versteende schip van Odysseus.

4. Op de terugweg pikten we een Ierse hippie op vermomd als lifter of een lifter vermomd als Ierse hippie. Zijn voornaam: Ryan! Ô wonder, ô toeval, ô etc. We gaven geen krimp. Ryan(2?) moest in Corfu zijn, waarvoor we speciaal voor hem even omreden. Hij gaf te kennen dat hij het verhaal van Stali, over het ontmoeten van oude bekenden op Corfu, ook kende, maar mede-hippies was hij nog niet tegengekomen. Hij gaf ons nog de tip om het kasteel van keizerin Sissi te bezoeken, Achelleion.

Enfin, het doorwaden van het Canal d'amour had natuurlijk nog een self fulfilling (?) staartje... Toen we weer in Dassia waren, dronken we een biertje (ik 2) op ons terras. De lucht leek minder guur dan eerder. Zwoel zelfs een beetje, ondanks de wind en de bewolking. Stali ging zich verfrissen terwijl ik, ietwat somberend, wat op de ipac schreef. Ik besloot terwijl ik aan het schrijven was om aan Stali te vragen wat haar nu zo hinderde (aan mij?), maar ik geloof niet dat ik daar nog aan toe kwam gisteravond/nacht. Stali had een lange wijde witte rok uit haar koffer getoverd en droeg een lichtblauwe blouse. Ondanks dat ze me ooit vertelde dat ze niet van sjaaltjes hield, had ze nu een kakkineus wit en paars en rood gebloemd sjaaltje om haar hals. Haar blonde haren had ze geschikt in het door mij zo verafgode knotje... Haar aroma (?) maakte bij mij allerlei dingen los van binnen, die ik hier, vanwege de vaart van het verhaal, maar even onbenoemd laat. Meegevoerd door een zwoele zucht wind liepen we naar de inmiddels zo bekende annex. We aten pitta, gyros, braken brood en onze conversatie kreeg plots vleugels, zo leek het, en tuimelde verbaasd op de cadans van de zwoele bries mee. Aanstekelijk. Ook de stuurse ober, die nauwelijks een woord Engels sprak -ik vermoedde dat het een Albaniër was- kwam ineens met een big smile op zijn gezicht naar onze tafel toe. Jee, dacht mijn immer wakende "rationele ik", aanschouwen wij de metamorphose van "al 15 jaar bij elkaar zijnd paartje (wat dus niet kan)" naar "verliefd stelletje"...? Hand in hand fladerend naar een taverne besloot mijn "rationele ik" het antwoord op die vraag nog maar even uit te stellen. We dronken enkele zomerse cocktails in een feauteuille, rondden dat af met een paar Australische bieren (ik 3) en slopen innig verstrengeld (jawel) door de zwoele nacht naar ons apartement. Terwijl Stali zich weer in de badkamer bevond, loste ik mijn tweede puzzeltje op. Natuurlijk waren de matrassen naast elkaar te schuiven! Alleen moesten we dan wel liggen in de keuken en moesten dus keukentafel en -stoelen verplaatst worden naar de slaapkamer. Fluitje van een cent... Goed, ik zal verder vanwege de privacy der protagonisten van dit verhaal niet ingaan op de nadere details van hetgeen zich gisternacht voltrok. Ik bedoel, ik schrijf hier niet het scenario voor een Nederlandstalige film. Dan zouden er ook wel kotsende toeristen in voorkomen. Dit is het verslag van een reis, mensen.

We sliepen uit, omdat de schoonmaakster om de andere dag kwam (vooral ook om de pedaalemmertjes te legen en ons een nieuw ratsoen wc-papier te overhandigen) en maandag aan haar werkweek was begonnen. Loom zijn we daarna naar Corfu gereden voor de brunch en later naar Palokastrita. Daarover vertel ik morgen meer... .

[Dit bericht is gewijzigd door Ryan3 op 03-02-2004 19:55]

Meesterlijk!

The truth is in here en ik wacht op de cliff hanger.

Volgens mij zitten jullie gewoon met zn tweeen thuis met een reisgids van Korfu en pennen jullie wat random Griekse namen neer, en wij maar meesmullen.

Sorry, paranoia zit in mijn genen.

Maandagnacht
Of het met mijn wens in Sidhari te maken heeft weet ik niet.
Ik vond het vandaag nogal een toeristische attractie bij het Canal dAmour. Maar het is net zoals ik nooit onder een ladder doorloop. Bijgeloof en stel dat. Ik geloof nu graag dat mijn wens op een bewolkte dag de lucht geklaard tussen mij en Ryan, momenteel geloof ik alles want ik voel me blij en heel erg verliefd. Ja, gelukkig zelfs.
Op moment van schrijven slaapt Ryan naast me. Wel heel lief ik probeerde vanavond het naar bed gaan eindeloos uit te stellen, maar toen ik de badkamer uitkwam had Ryan de hele bungalow verbouwd zodat we eindelijk samen konden slapen, in de keuken, dus de koelkast binnen handbereik. Ik zou voor altijd dit gevoel vast willen houden, gewoon altijd hier, onbezorgd met Ryan.

Dinsdagmiddag
In de auto op weg van Kerkyria/Corfu naar Paleokastrista

Ben toch ergens in slaap gevallen vannacht, en heb zelfs heerlijk geslapen zonder het moordende geluid van sirenes of enge dromen. Voel me uitgerust en ben heerlijk wakker gemaakt door Ryan om de vorige avond over te doen.
Ik had vandaag bar weinig zin om het huis uit te gaan. En Ryan heeft me letterlijk met een bezem de bungalow uitgeveegd en in de auto gezet om te gaan ontbijten/lunchen in Kerkyria en daar hebben we plannen gemaakt voor vanmiddag.
We zijn nu op weg naar het westen van het eiland en gaan Paleokastritsa en Lakones bezoeken. Ryan vertelt er uitvoerig over maar het ontgaat me een beetje, maar het is heerlijk om het geluid van zijn stem te horen, he er breekt nu zelfs af en toe zon door en de wereld (lees: Corfu) ziet er nog prachtiger uit. Wat grappig, zie een jongen over de weg lopen met lang rossig haar en een oud mannetje met een ezel. Hoe zou het zijn om hier te wonen vraag ik me af.

Lakones
Cafe Bella Vista
Dit is echt geweldig! Onbeschrijfelijk, maar stel je eens voor: een cafe boven op een berg op het randje van een rots met een plateauterras en als je over de reling van het balkon leunt hang je op duizelingwekkende hoogte boven een diepblauwe zee. Ryan vindt het maar niets en kijkt bedenkelijk bezorgd naar de houten reling die kraakt als ik nog verder voorover probeer te hangen. De diepte is ook zuigend, en het kost me moeite om de neiging tot springen te bedwingen.
(Ik maak fotos voor op FOK! vrees echter dat het nooit vast te leggen valt met een kruidvatwegwerpcamera, maar het is in ieder geval toch iets). Ooh, Ryan krijgt nu echt de pest op me in, we gaan verder. Ik wist trouwens niet dat hij hoogtevrees heeft, wel lief zon grote man met hoogtevrees. ik dweep weer, sorry-

Paleokastitsa
bezoek klooster Theotokos

Een hele klim naar boven en we zijn kapot maar het uitzicht is prachtig, evenals het klooster trouwens. Het ligt tussen talloze olijfbomen, met drie grote klokken, lichte muren en stenen gebouwen.
Het is niet meer in gebruik maar we worden als enige bezoekers hartelijk ontvangen door een monnik. Hij heeft een heel oud verweerd gezicht maar zijn ogen staan lachend en zijn op een vreemde manier heel jong. We krijgen water van hem. Gewoon water.
Zou het kunnen dat mijn hersens bedwelmt zijn door de liefde en mijn gevoel vervuld is en er niets meer bij kan?
Ik bedoel het is een heel oude plek maar ik voel er niets bij, zelfs niet wanneer ik ongezien mijn handen door de oude boeken laat glijden. Niets, zelfs geen drang ergens anders heen te willen. Ik vind het prima zo.
Na een poos rondsjouwen duiken we met zijn tweeën op het caféterras, achter de muur is het heerlijk toeven en moeder Gods Theotokos.. ze hebben bier.

doorgezakt op de terugweg
Geen benul van de tijd meer, Ryan is zijn horloge onderweg verloren en ik draag er geen. Voel me aangeschoten, volgens mij heeft Ryan door dat ik mijn rijbewijs nog niet heb want hij laat me niet meer achter het stuur. Wel jammer, misschien dat ik morgenvroeg alleen naar Dassia kan rijden om een trui voor hem te kopen. Hee daar is die jongen met het lange rossige haar die we vanmiddag al zagen lopen bij Lakones.

Ryan2!!

Dit is bizar! De jongen stelde zich voor als Ryan. Dit is gewoon eng, we komen nauwelijks mensen tegen, laat staan toeristen en dan zie je twee keer op een dag dezelfde jongen, de tweede keer besluit je hem mee te nemen en dan heet hij Ryan. Hij komt oorspronkelijk uit Ierland maar is al anderhalf jaar aan het trekken op zoek naar hippiekolonies. Hij heeft ze als laatste op Naxos ontmoet. Het is heerlijk om Engels te kunnen praten en dat iemand je zonder een hoop gebaren makkelijk begrijpt. Ik vertelde hem wat het doel was van onze vakantie op Korfoe en ook over de vermeende hippies in het Noorden. Ryan2 is trouwens de eerste die me niet uitlachte toen ik vertelde waarom ik naar Korfoe wilde. Het was een leuke rit en we hebben de jongen naar Kerkyria gebracht. Daar zijn we met zijn drieën wat gaat eten.
Dit moet toch iets zeggen? Ryan2 was dan geen oude vriend maar hij keek me uitdrukkelijk aan toen hij zei dat ik naar Archelleion moet gaan. Volgens Ryan (de Ryan die ik lief heb) is dat om het paleis van Sissi maar ik heb het gevoel dat het met Archelleion zelf te maken heeft. De plek niet het paleis. Dus dat gaan we morgen doen.

quote:

---

Op woensdag 4 februari 2004 10:46 schreef err het volgende:
mag ik het verdacht vinden dat film & fotoapparatuur op dag 1 werden ontvreemd? En niet de i-pacs?

Volgens mij zitten jullie gewoon met zn tweeen thuis met een reisgids van Korfu en pennen jullie wat random Griekse namen neer, en wij maar meesmullen.

Sorry, paranoia zit in mijn genen.

---

quote:

---

Op woensdag 4 februari 2004 16:59 schreef Ryan3 het volgende:
... en ik weet niet wat het is als ik kastelen bezoek maar ik krijg dan altijd de neiging om als de ridders in de film The Holy Grail van Monty Python lopen. Alsof ik op een paard zit dus.

---

quote:

---

Alleen dus geen Turkse invloeden, die je bijv. in Chania met zijn minaretten en moskee wel waarnam. De Turken blijken helemaal niet op Corfu te zijn geweest zelfs.

---

Napoleon moest het eiland heroveren op turkse troepen, maar het kan kloppen dat de turken nooit lange tijd gevestigd zijn gebleven op het eiland, Suleiman wilde enkel ooit het eiland benutten voor een inval in Italie, maar trok zich terug door de vijandelijkheid van de bevolking.

Overigens vind ik het verschil in ervaring erg interessant, juist het punt waar die diefstal van de tas heeft plaatsgevonden (het horen van sirenes natuurlijk ook, maar dat is, aangezien het een pure ervaring is, makkelijker verklaarbaar).
Uit de beide verhalen komt, door de nadruk op exacte locaties, Dassia, Paleokastritsa, Sidhari de indruk naar voren dat jullie de reis beiden gelijk beleven,
terwijl het me eveneens interessant lijkt, te kijken naar juist die verschillen in beleving, hoe kunnen twee mensen die de gelijke reis maken, deze reis ook juist anders ervaren?

Gisteren waren we idd aan de klim gegaan. Stali vertelt het er niet bij, maar ze was teder en aanhankelijk. Zodra we even over een recht stuk liepen, voegde ze zich bij me, plukte aan mijn jack, liet haar handen zwerven over mijn lichaam. Boven op de klip, bij Lakones volgens mij, hadden we een mooi uitzicht over de 6 baaien -waarvan ik er overigens maar 4 telde, 5 met fantasie-. Paar km verderop zagen we het klooster van Paleokastritsa liggen. Ik denk dat ik op de klippen van Lakones mijn horloge verloren heb, want daar hebben we in de buitenlucht de liefde bedreven. Snel, bijna dierlijk, staande op. Dat ik dit nu toch vermeld en eerder niet, heeft te maken met het gesprek van vanavond bij de dis. Stali herinnerde me eraan dat we zo natuurgetrouw en eerlijk mogelijk ieder voor zich zouden vertellen wat we deden, wat we van elkaar vonden. Mijn tegenwerpingen dat dit een Turks Fruit-erlebnis bij de lezertjes op zou wekken verwierp ze. Zou wat zijn idd als mijn voorhuid tussen de ritssluiting van mijn broek beklemd was blijven zitten en we dus bij 1 of andere Griekse boer om een tangetje moesten vragen... Maar goed mijn voorhuid raakte dus niet beklemd, maar mijn horloge ben ik wel kwijt. Straks meer. We zijn vroeg terug, want de auto wordt opgehaald. Misschien dat we later nog even wat gaan drinken. Heb iig een leuke nachtkroeg ontdekt. Misschien leuk om vanavond of misschien morgennacht naar toe te gaan...

quote:

---

Op woensdag 4 februari 2004 19:08 schreef Ryan3 het volgende:
Maar goed mijn voorhuid raakte dus niet beklemd, maar mijn horloge ben ik wel kwijt.

---

Please, continue! .

quote:

---

Op woensdag 4 februari 2004 19:17 schreef MUUS het volgende:

[..]

*kuch*fistfucken?*kuch*

Please, continue! .

---

Gisteren zijn we wat gaan drinken en vroeg naar bed gegaan, innnn de keuken. Lol. Vandaag uitgeslapen en wat geflaneerd. Het is mooi weer. We hebben over de landweggetjes gelopen, hier net achter het dorp. Verder niets bijzonders. Ik vrees dat we met onze expeditie wat in het slop zijn geraakt. Stali is blij dat ze nu eens op Corfu geweest is en ziet nu ook wel in dat deze hele excercitie een mijl op 7 was. Niet dat deze vakantie verder helemaal geen vruchten heeft afgeworpen. Ik denk dat we dat beide op eigen manier beginnen te beseffen. Uiteindelijk lijken we elkaar "ontmoet" te hebben onder het mom van deze schimmige onderneming. Bedankt iteejer. Het klinkt alleen zo pathologisch dat ik het met moeite uit mijn strot kan krijgen, begrijp je dat? Ik ben nooit het type dat graag hand in hand loopt oid. Heb ook altijd een beetje het land aan al te openlijke liefdesbetuigingen. Ongevoelige hork? Een beetje emotioneel gestoord, geen bezwaar? Pffff, als ik eerlijk ben? Te vaak heb ik dit soort gedrag schipbreuk zien lijden. Vertrouw het voor geen cent. Voor mij geen poespas. Ik bedoel, ik hou ook niet van officiële ceremonieën. Nu ben ik het dus die bij elke schrede dichterbij van Stali een pasje achteruit doe, lijkt het. Leuke Echternachse processie alles bij mekaar. Plannen maken voor na dit uitstapje doe ik ook nog niet. Stali heeft er al paar keer op gezinspeeld. Steevast wuif ik het weg met één van mijn vermaarde non-sequitors. Wat zijn we klef geworden zeg! Vraag me af of we dit in zo'n korte tijd hadden kunnen bereiken als we gewoon tussen de zwart-witte polders waren gebleven. Denk het niet. De afstand tot Nederland is niet omgekeerd evenredig met de intimiteit der protagonisten, vermoed ik. En wie wiskundig aangelegd is weet dan al hoe dit sprookje afloopt op Schiphol...

Enfin, straks gaan we maar weer naar Corfu toe. Kijken of we toch nog een trui voor mij kunnen vinden. Geen sinecure aangezien de gemiddelde Griek 3 à 4 koppen kleiner is dan yours truly. Dwz koffiekoppen hè. Het lijkt wel een beetje op die beroemde photo van een boven iedereen uit torenende Anton Geesink tijdens zijn bezoek aan Japan in de jaren 60. Zelfs Stali is op hakken groter dan de gemiddelde Griek. Daarna gaan we even paar boekenwinkeltjes in, die ik eerder al gespot had, om te kijken of er iets van mijn gading tussen zit. Ik bedoel, ik manifesteer me graag als de re-incarnatie van Boudewijn Büch als ik op vakantie ben... Al is het alleen maar om Stali het idee te geven dat ik niet van de straat ben hè, dat spreekt... Voorts gaan wij dan op zoek naar een MacDonalds. Na een halve week Grieks is een mens weleens toe aan een normale hap. Lol. Nou moet ik overigens toegeven dat het eten over het algemeen beter is als op Kreta. Aan het eind van de eerste week kreeg ik een kolossale aanval van misanthropie van het voer op Kreta. Ik geloof dat ik de tweede week van ons verblijf op Kreta alleen maar heb lopen zanniken over voedsel. Niet zo op Corfu.

En als alles naar wens verloopt en Stali is bereid dan willen we nog wel even het nachtleven induiken van Corfu-stad. We hebben paar leuke kroegjes/tavernes ontdekt, zelfs zoiets als een Engelse pub. Eventueel achter de hand hou ik dan nog die Bazouki die ik in Dassia heb gezien. Lijkt me een soort nachtclub met live-optredens oid. Maar goed, staat of valt met Stali's bereidwilligheid natuurlijk...

Checking out.

Eerst samen uit eten geweest, naderhand troffen we zoals afgesproken HippieRyan, allemaal heel gemoedelijk en flink aan het bier.

Misschien is het mijn eigen humeur, maar ik vind Ryan steeds afstandelijker worden. Het is net alsof hij voorzichzelf conclusies trekt die er niet zijn. En ik weet niet hoe ik er mee om moet gaan. Of ik hem bevestiging moet geven of net als hij maar moet doen alsof er niets tussen ons is.

Maar goed, we zijn niet met ruzie uit elkaar gegaan, dat zeker niet. Ik ben alleen gevallen in de toiletruimte over alle rotzooi die er lag en heb mijn hoofd tegen de muur gestoten. Wilde de pret niet voor hun bederven en heb moeheid geveinsd en ben naar huis gegaan. Misschien had ik eerlijk moeten zijn, maar weet zeker dat hij bezorgd met me mee was gegaan. Ik wil dat niet omdat hij eindelijk een avond heeft waarin hij los kan gaan zonder weer in de auto te hoeven stappen.
Daarnaast klikt het wel tussen hem en HippieRyan. Laatste is trouwens ook een schat hoor.

Maar toch, ik heb er geen goed gevoel over.
Ach demonen vinden je altijd 'savonds laat en morgen ziet het er allemaal vast anders uit.
Maar toch er is iets mis, ik voel het.

Ik heb een half uurtje na Stali een taxi genomen en ben nu nog even hier. Stali ligt op haar eenpersoonsbed en is niet erg aanspreekbaar. Proberen jullie anders maar even. Hihi. Lees maar wat ik geschreven heb of Fok! zegt ze. Nou, dat heb ik bij deze dan gedaan... Ik ga iig nog even naar die tent in het dorp. Zag dat ie open was. Laterzzz.

.

quote:

---

Op vrijdag 6 februari 2004 01:18 schreef err het volgende:
hoe krijgen jullie het voorelkaar om liggend op bed hier posten?
Satelliet telefoon mee?

---

quote:

---

Op vrijdag 6 februari 2004 02:12 schreef OllieA het volgende:

[..]

Dit moet je zien als continuiteitsfoutjes in een scenario.
Het gaat hier eigenlijk om literatuur, denk bijvoorbeeld aan Multatuli, die net als Ryan3 meerdere ego's creëerde om een mooiere werkelijkheid te laten ontstaan.
Persoonlijk word ik er een beetje triest van, maar dat doet er niet toe.

---

Verder was ik niet van plan het te posten maar doe het nu toch maar.

Ryan is niet thuisgekomen vannacht, hij is er nog steeds niet.
Ik heb vanmorgen al ruim twee uur achter elkaar rondgelopen met een verschrikkelijke pijn in mijn hoofd op de plaats waar ik er gisteren op gevallen ben. Mijn gedachten fladderen alle kanten op. Ik heb hier geen goed gevoel over, dit is niets voor Ryan.

Ik weet niet waar ik hem moet zoeken en heb geen auto om rond te rijden.

Tot later.

quote:

---

Op vrijdag 6 februari 2004 10:27 schreef Staal het volgende:
Vermoeiend dat er nog steeds gedacht wordt dat Staal en Ryan3 dezelfde zijn.

---

Je eigen persoonlijkheid is zeer terughoudend,
je laat je erg duidelijk leiden, het komt een beetje over alsof Ryan3 je aan het handje heeft meegenomen naar Corfu...
De kloon-beschuldiging is evenzeer de opmerking dat Ryan3 jou lijkt te 'leiden'
Hij kiest de reis uit, regelt alles, hij legt de matrassen in de keuken.
Je reageert zelfs verwonderd als hij inslaapt terwijl je autorijd, op een manier van: "hoe kan hij me nu vertrouwen"

_Jij_ wilde naar Corfu, omdat zoveel anderen je voorgingen en je schoorsteenmantel uitpuilde van de souvernirs.
Neem dan ook de kans en vorm je eigen persoonlijkheid, paranormaliteit is zeker geen zaak van passief achter de begonias gaan zitten en wachten op wat op je af komt.

je moet jezelf er open voor stellen, op zoek gaan:
In die zin treft ook Ryan3 zijn meerdere in Ryan2, die immers werkelijk zocht naar de Hippies, waar Ryan3 zelf ook nogal slap een vliegtuigje pakt en teleurgesteld is als Sidhari niks is dan een toeristenoordje, met wat slap bijgeloof, en zonder hippies.

Het is niet zo dat ik me alleen maar door Ryan3 laat leiden. Toch nu met zijn verdwijning analyseer en herbeleef ik nu de afgelopen dagen tot in de details en moet toegeven dat je wel gelijk hebt. Halverwege de week ben ik de missie volledig uit het oog verloren en heb me schuil gehouden onder de beschermende vleugels van Ryan.. En dat ik elf jaar jonger ben zou slechts een slap excuus zijn.

En nu heb ik vanmorgen rondgedoold in de omgeving, tevergeefs op zoek naar Ryan.
Ik voel me afwisselend boos, angstig, verdrietig maar bovenal zo ontzettend kwetsbaar zonder hem. Ineens dringt nu tot me door dat dit een heel goede reden zou kunnen zijn voor Ryan om weg te gaan.

Ik moet nu iets doen maar wanneer ik werkelijk mijn gevoel volg wil ik alleen maar naar bed en wakker worden zonder al deze nare gevoelens.

Ik ga erop uit RM,
Dank je wel,

Ik ga nu.

Ik ben gisternacht idd naar die nachtclub geweest. Was nog een behoorlijk eindje steifelen. Ligt eigenlijk meer tussen Dassia en Corfu in, dan in Dassia zelf. Een beetje verscholen achter een haag palmen en riet en met een mooie lange een beetje Engels aandoende oprijlaan. Stuk of wat auto's aan weerszijden van de oprijlaan. Een markant vermoedelijk Venetiaans gebouw met lichtblauwe muren en hoge ramen van onderen, kleine ramen boven. Op borden aan de rand van de weg hingen posters, waaruit je kon concluderen dat op 5, 6 en 7 februari live-muziek werd gegeven. De Griekse Franz Bauer zo te beoordelen. Je moest bellen en langs een uitsmijter lopen om binnen te komen. Binnen was het net zo stijlvol als buiten. Een lange bar met misschien niet meer dan 10, 15 bezoekers. Een leeg podium. Paar tafeltjes bezet. Vooral jongeren zag ik. Hier en daar een heer van pre-middelbare leeftijd, zoals ik. Leuke aan de jongeren hier is dat ze allemaal een soort jaren 70 uiterlijk hebben. Was me ook al op Kreta opgevallen in het Rock house. Ook leuk is dat bars nog een echte plaajesdraaier in dienst hebben. Was ook in dat Rockhouse. De barman is de gezagsvoerder en de plaatjesdraaier de first officer. Ik ging aan de bar zitten en bestelde een halve liter Heineken.

Om een lang verhaal wat in te korten, kreeg ik dus aanspraak met een aantal Grieken. Zijn we aan tafeltjes gaan zitten. Heb ik nog de hand geschud van de Griekse Franz Bauer, die overigens al klaar was met zijn optreden. En was het al met al zeer aangenaam verpozen. Ik ben wat aan de weet gekomen over de Griekse burgeroorlog (1946-1948) en hoe de mensen zich in de bergen verschansten en iets minder over de Tweede Wereldoorlog; schijnt niet zo heftig geweest te zijn, afgezien van de bezetting, als op het veel centraler in de middellandse zee gelegen Kreta. Wel de Italianen van Mussolini hier. Ook had iemand het over de tiet van Janet Jackson. Ik begreep er eerst niet veel van, maar naderhand begreep ik dat half Amerika in rep en roer is, omdat Janet Jackson haar blote tiet liet zien tijdens registratie van 1 of ander big event. Leuk dat je nog even wordt bijgepraat over de world affaires. Heb al dagen geen fatsoenlijke krant in handen gehad. Op de vraag of ik alleen op Corfu zat, heb ik zo goed en kwaad als mogelijk is uitgelegd wat ik en Stali hier kwamen doen. Stali's mysterieuze compulsie betreffende Corfu werd zeer geapprecieerd natuurlijk. Eén van mijn gelaggenoten was student en begon een lang, onsamenhangend verhaal over de Griekse mythologie op te rakelen, dat ik op dit moment niet meer kan reproduceren, maar dat erop neer kwam dat Stali's verhaal helemaal zo gek nog niet was... Kwam er nog net niet op neer dat op hun beurt ook de bevolking van Corfu op de hoogblonde muze Stali zat te wachten, omdat zij volgens de overlevering eens zou terugkeren naar het eiland.

Stali glipte in en uit mijn gedachten. Ik had echter totaal geen idee hoe laat het was. Probeerde paar keer mijn mobiel te gebruiken, maar dat lukte dus niet. Lees nu op Fok! pas dat ik rond 1 uur 's nachts terug was in het apartement en dat ik dus sowieso al vrij laat in de nachtclub aankwam. Klopt ook wel, want toen de eigenaar de tent wilde sluiten en de paar bezoekers die nog over waren werd verzocht het pand te verlaten, schemerde het al. Ik miste Stali iig enorm. En was bezorgd dat zij bezorgd zou worden om mij. Bij het afscheid nemen beloofde ik de laatste nacht van ons verblijf alhier nog een keer langs te komen met de hoogblonde muze Stali. Ik denk alleen niet dat ik me aan deze belofte houd. Had verdorie meteen voor een half jaar genoeg bier op. Getuige ook de omstandigheid dat ik nog op die mooie Engels aandoende oprijlaan verschrikkelijk over mijn nek ben gegaan. Tot mijn grote schande uiteraard.

Okee, wat er daana is gebeurd is moeilijk te reconstrueren, maar ik ben iig verkeerd gelopen. Ben met mijn zatte kop richting Corfu gegaan. En toen het lichter werd kwam ik er iig achter dat ik verkeerd liep. Ik ben toen gaan zitten tegen een soort frietkraam aan en ben in slaap gesukkeld. Ach en hoe dat afliep is niet zo bijzonder. Ik werd op gegeven moment wakker en heb er nog een hele tijd over gedaan om me te oriënteren. Uiteindelijk ben ik teruggelopen, ik denk dat ik nog zeker 5 of 6 km van Dassia zat, en heb in Dassia eerst wat gegeten en gedronken van mijn laatste ¤'tjes. Eigenlijk geneerde ik me voor mijn uiterst lompe gedrag van de nacht daarvoor. Een nacht niet thuiskomen. Ik heb wat lopen talmen in het dorp hoor. Toen ik genoeg moed in mijn pre-middelbare donder had verzameld om Stali weer onder ogen te komen, ben ik naar het apartement gegaan.

Deur was op slot. Stali nergens te bekennen. Bij de eigenaar ben ik gaan vragen of hij de deur kon openen, omdat mijn girlfriend weg was en de sleutel per ongeluk had meegenomen. De eigenaar voldeed aan mijn verzoek en zodoende ben ik weer hier in het apartement. Waar het allemaal begon... Ik hoop dat ze snel terugkeert en geen gekke dingen doet. Ik zal op mijn beurt niet de deur uitgaan om haar te zoeken. Denk niet dat dat een goed plan is, kapelaan Odekerke. Ik ben uitgeput. En wacht even op Stali. Ik ben dom geweest en egoïstisch, denk ik. Dit soort onvolwassen vluchtgedrag heeft Stali zeker niet verdiend. Hoe het verder gaat weet ik niet, maar ik hoop haar weer in mijn armen te kunnen sluiten...

O, ja en speciaal voor OllieA heeft Stali eerder deze week al een jogy-foto gemaakt.

Ik ging op zoek, omklemde bij deze gedachte het brood met grote vastberadenheid,
want daar ging ik, Stali en ik ging op zoek.
Ik zou geen enkele rationele gedachte toelaten, maar mijn gevoel volgen met dezelfde volharding als hippieRyan.
Het had me geweldig voorgekomen zoals MF het geschreven had. De spirituele wereld zou ter ontdekking open liggen.

Maar daar denk je na ruim vier kilometer doelloos sjouwen toch gaande zandweg heel anders over hoor.
Heel anders,
De volharding liep over in de wens naar een moderne verharde straatweg zeg maar.

Maar goed daar liep ik dan zo, en uiteindelijk werd ik moe.
En nou had ik eens ergens gelezen dat dit het moment bij uitstek is om spirituele verlichting te zoeken.
Dat heet jezelf op laden aan de hand van de schoonheid van de natuur om je heen.
Door je echt bewust te raken van al het moois om je heen stuur je het energie en ontvang je het.
Hoe het precies zit ben ik vergeten, maar de schrijver had het artikel zo euforisch geschreven dat je afkickklinieken
meteen zou willen sluiten om de 'wit'neusjes onmiddellijk het bos in te sturen.
Eh, ja, Wezenlijk verschil maak je dan niet bedenk ik me nu.

Er schijnt ook een makkelijker manier, en dat is mediteren met je ogen dicht
Ik ging zitten boven op een rots langs de kant van de weg, dat bleek niet erg handig in een kleermakerszit.
Dus niet veel later zat ik voor de rots langs de kant van de weg.
En ik zat daar zo met mijn ogen dicht zonder hummen want dat ging me net iets te ver. Daarbij werd ik weer geplaagd door het
geluid van sirenen.
Even later stopt er een stoffige pickup-truck.
En wat wil het toeval, het was Hippieryan. En hij bleek een heel stuk minder verbaasd om het weerzien dan ik.
De enorme plunjezak werd achterop de bak gegooid en ik kon naast hem plaatsnemen. Wat ik dankbaar deed.
Ik vertelde hem meteen dat Ryan werd vermist en hij antwoorde slechts dat ik me echt geen zorgen hoefde te maken.
En meer niet. Zonder een insinuerende bijklank in zijn stem dat mijn geliefde weleens bij een andere vrouw
zou kunnen zitten, nee, ik hoefde me geen zorgen te maken.
En vreemd genoeg deed ik dat op dat moment ook niet meer.
Onderweg praatten we over vanalles en nog wat en voornamelijk over mijn missie op Corfu en wederom over de voor mij intrigerende hippiekolonies.
Rossige Ryan was op weg naar het vliegveld, hij ging terug naar Naxos.
Hij vertelde en vertelde en ik raakte in vervoering door zijn verhalen.
Ryan was vergeten, ik vergat zelfs mijn eigen dochter bij mijn ouders. Mijn werk, mijn leven alles leek zo onbelangrijk
en zo ontzettend ver weg van me af te staan. Ik wilde met hem mee. Ik wilde met HippieRyan mee op reis.
Hij zag me stralen en vroeg waarom ik dan niet gewoon met hem mee ging. Ik zei ja.

Bijna, ik zei bijna ja.

Maar ik kon het toch niet laten om rationeel te vragen waar hij zijn reis overal naar toe steeds van betaalde.
Immers bij mijn weten had hij nog geen dag op Korfoe gewerkt en hij ging vrolijk iedere avond uit he?
Bij het antwoord had ik spijt het gevraagd te hebben want daar ging mijn droomplaatje van gelukkig zingende blootvoetse
langharige mannen en vrouwen.

Hij was in Dublin verkoper geweest voor een groot computerbedrijf. Hij was een paar jaar lang opgeslokt geweest in het snelle
gladde wereldje van Sales en had door zijn van huisuit rijke ouders geleerd dat je met leven als een schooier je makkelijk wat nulletjes
kon sparen. En toen was hij op reis gegaan. Als het geld op zou zijn zou hij weer terug gaan om thuis een gezin te stichten.

Eh...
Niet veel later stond ik liftend langs de kant van de weg, ik ging op zoek. Met grote vastberadenheid stak ik mijn hand richting
'huis'geen enkele spirituele gedachte zou me er nog van hebben kunnen weerhouden om niet terug te gaan. Op zoek naar de armen van Ryan.

God wat miste ik hem.
Ik verkeerde in angst, in angst dat ik bij de bungalow zou zijn aangekomen en hij er niet zou zijn.
Hij moest er zijn.

Hij was er, ik vond Ryan snurkend in de bank, hij rook naar zweet, drank en zwerfleven.
Ik hou van hem.

Geweldig topic!

quote:

---

Op vrijdag 6 februari 2004 21:22 schreef Geartsjuh het volgende:
Ik zou hier zo een boek over kunnen schrijven

Geweldig topic!

---

Het hele verhaal doet me te gemaakt aan. Het komt op me over als een film met Julia Roberts ofzo die na veel omzwervingen toch kiest voor de sukkel. Aardig verhaal, maar ik geloof er dus niet in.

En dan nu zoals ik denk dat het wel gegaan is:
Staal en ryan hebben elkaar (eindelijk) voor het eerst ontmoet. Ze besluiten dat het misschien wel grappig is om een reis na te bootsen. Beiden kopen (of lenen) ze een reisgids van corfu en slaan aan het schrijven. Enige punt is dat ze niet erg goed afstemmen. Althans in het begin niet. Volgens staal is ryan zijn bagage kwijt geraakt op het vliegveld, volgens ryan bij het hotel. Maar wat 'deed' ryan dan bij de eerste hulp op het vliegveld? Verder is het wel erg handig om meteen je camera en je laptop kwijt te raken (geen lastige vragen over de omgeving e.d.). Verder bestaat alles puur uit fantasie. ryan en staal hebben de 'lonely planet' voor hun neus en maken een virtuele reis. Lekker belangrijk allemaal. Alles wat je hier leest komt puur uit de grote duim (of nek) van die twee.
Ik geloof er eerlijk gezegd geen donder van. Zowel ryan als staal staan erom bekend dat ze heel het onzin gedeelte hier volschrijven. Waarom zou ik ze geloven? En dan nog met zo'n mierzoet scenario? Nee dank u. Laat maar verder. Dit slaat nergens op. Het zou me niets verbazen als ze hier beiden nog gewoon rondlopen met een andere nick.

quote:

---

Op vrijdag 6 februari 2004 22:15 schreef meester_b het volgende:

[..]

Meen je dat nu Geartsjuh? Eerlijk gezegd: hoe meer ik in dit topic lees hoe misselijker ik ervan word. Ik krijg inderdaad ook steeds meer en meer het idee dat ryan en staal gewoon in NL zitten en de reisgids doornemen.

Het hele verhaal doet me te gemaakt aan. Het komt op me over als een film met Julia Roberts ofzo die na veel omzwervingen toch kiest voor de sukkel. Aardig verhaal, maar ik geloof er dus niet in.

En dan nu zoals ik denk dat het wel gegaan is:
Staal en ryan hebben elkaar (eindelijk) voor het eerst ontmoet. Ze besluiten dat het misschien wel grappig is om een reis na te bootsen. Beiden kopen (of lenen) ze een reisgids van corfu en slaan aan het schrijven. Enige punt is dat ze niet erg goed afstemmen. Althans in het begin niet. Volgens staal is ryan zijn bagage kwijt geraakt op het vliegveld, volgens ryan bij het hotel. Maar wat 'deed' ryan dan bij de eerste hulp op het vliegveld? Verder is het wel erg handig om meteen je camera en je laptop kwijt te raken (geen lastige vragen over de omgeving e.d.). Verder bestaat alles puur uit fantasie. ryan en staal hebben de 'lonely planet' voor hun neus en maken een virtuele reis. Lekker belangrijk allemaal. Alles wat je hier leest komt puur uit de grote duim (of nek) van die twee.
Ik geloof er eerlijk gezegd geen donder van. Zowel ryan als staal staan erom bekend dat ze heel het onzin gedeelte hier volschrijven. Waarom zou ik ze geloven? En dan nog met zo'n mierzoet scenario? Nee dank u. Laat maar verder. Dit slaat nergens op. Het zou me niets verbazen als ze hier beiden nog gewoon rondlopen met een andere nick.

---

Enfin, Stali wordt langzaam wakker. We gaan vandaag geen Echternachse processies meer houden...

Ryan loopt terug om de camera te halen waar we gelunched hebben. Ik ben blij dat hij gaat want mijn voeten zijn in deze schoenen afgestorven. Waarom trek ik dan ook weer hakken aan? Omdat ik het vrouwelijk vind en bij Ryan kan het want hij is heel groot.

Tja onze vakantie zit er bijna op en het geeft me een verdrietig gevoel. Nu is dit niet bijzonder want daar heb ik bij elke vakantie last van. Ik wil ieder uitstapje, vakantie eigenlijk liever nooit terug naar huis.
Maar dit keer voelt het zoveel erger niet alleen ons avontuur is afgelopen maar hoe gaat het verder met "ons".?

Straks weer in mijn eigen huis, mijn eigen leven maar dan zonder Ryan.
Zullen we torenhoge telefoonrekeningen maken, zullen we avond aan avond met elkaar praten op MSN?
Om iedere avond weer alleen naar bed te gaan. Ik wil dit op Corfu niet missen, ik wil Ryan niet meer missen.
Het is heerlijk om bij hem te zijn, het lijkt me zalig om iedere morgen naast hem wakker te worden. Ik denk dat hij een man is met wie ik wel kan leven.

Op moment van schrijven zie ik in de verte Ryan aankomen en voel de tranen branden, ik moet ze tegen houden.
Durf nergens over te beginnen, het was ook in deze week dat hij van mij wegbleef.omdat het hem benauwde.

Ik voel me zo alleen met mijn gevoelens en ben onzeker over wat we hebben.

quote:

---

Op vrijdag 6 februari 2004 22:15 schreef meester_b het volgende:

[..]

[quote]Het hele verhaal doet me te gemaakt aan. Het komt op me over als een film met Julia Roberts ofzo die na veel omzwervingen toch kiest voor de sukkel. Aardig verhaal, maar ik geloof er dus niet in.

---

Misschien moet U echt maar eens wat minder van mij lezen MeesterB, want U neemt zelfs mijn vergelijkingen al over uit een ander topic.
Probeer vanavond eens de pc uit te laten MeesterB, lees eens wat anders, lekker comfortabel in de bank met een schaal wokkels en een biertje en laat het boek dan vooral niet over de liefde gaan want uw hart is kennelijk al te verbitterd om het ooit nog te kunnen begrijpen.

quote:

---

En dan nu zoals ik denk dat het wel gegaan is:
Staal en ryan hebben elkaar (eindelijk) voor het eerst ontmoet. Ze besluiten dat het misschien wel grappig is om een reis na te bootsen. Beiden kopen (of lenen) ze een reisgids van corfu en slaan aan het schrijven. Enige punt is dat ze niet erg goed afstemmen. Althans in het begin niet. Volgens staal is ryan zijn bagage kwijt geraakt op het vliegveld, volgens ryan bij het hotel. Maar wat 'deed' ryan dan bij de eerste hulp op het vliegveld? Verder is het wel erg handig om meteen je camera en je laptop kwijt te raken (geen lastige vragen over de omgeving e.d.). Verder bestaat alles puur uit fantasie. ryan en staal hebben de 'lonely planet' voor hun neus en maken een virtuele reis. Lekker belangrijk allemaal. Alles wat je hier leest komt puur uit de grote duim (of nek) van die twee.
Ik geloof er eerlijk gezegd geen donder van. Zowel ryan als staal staan erom bekend dat ze heel het onzin gedeelte hier volschrijven. Waarom zou ik ze geloven? En dan nog met zo'n mierzoet scenario? Nee dank u. Laat maar verder. Dit slaat nergens op. Het zou me niets verbazen als ze hier beiden nog gewoon rondlopen met een andere nick.

---

Maar wat is er aan de hand MeesterB?
Het is trouwens even wennen u nu MeesterB te noemen.

Want mensen wat is er gebeurd met onze goeie ouwe Bertus? Is hij onwel geworden MeesterB?
Was de oogst voor hem niet zoals verwacht MeesterB?
Moet arme Bertus zich de rest van zijn leven door containers vol zure druiven heen bijten. Is hij vol onvrede dat hij het geluk en plezier van andere mensen niet meer kan verdragen MeesterB?
Bertus en ik waren jarenlang vrienden, waarom spreekt hij mij niet aan MeesterB?

Waarom een kloon met een naam als MeesterB.
Durft u mij alleen aan met een zweep en touwen in de hand?
U weet toch dat ik daar niet van houd?

Een kloon met een sm-historie samen met Rose MeesterB.
Dacht u nu werkelijk dat ik te verblind zou zijn voor mijn liefde voor Ryan en uw identiteit niet zou hebben opgemerkt?
Want uw ware identiteit is met Rose MeesterB. Wordt het niet zoetjes aan tijd dit feit onder ogen te zien MeesterB en voor u zelf en uw partner wat tevredenheid te scheppen?

Uw post stemt mij droevig MeesterB, niet omdat Bertus tegen verwachting in mij de liefde en het plezier schijnbaar niet meer gunt. Hoe erg moet het zijn voor uw partner MeesterB? Uw verwrongenheid om een andere vrouw te moeten lezen in het topic waar ze verblijft met haar geliefde?

Gaat u alstublieft weer terug naar uw kelder MeesterB. Zuig onderweg op de zoveelste Malox, dit helpt tegen uw misselijkheid bij het lezen van mijn posts.

Het is tijd om te gaan MeesterB.

quote:

---

Op zaterdag 7 februari 2004 16:09 schreef Staal het volgende:

[..]

Misschien moet U echt maar eens wat minder van mij lezen MeesterB, want U neemt zelfs mijn vergelijkingen al over uit een ander topic.
Probeer vanavond eens de pc uit te laten MeesterB, lees eens wat anders, lekker comfortabel in de bank met een schaal wokkels en een biertje en laat het boek dan vooral niet over de liefde gaan want uw hart is kennelijk al te verbitterd om het ooit nog te kunnen begrijpen.
[..]

Maar wat is er aan de hand MeesterB?
Het is trouwens even wennen u nu MeesterB te noemen.

Want mensen wat is er gebeurd met onze goeie ouwe Bertus? Is hij onwel geworden MeesterB?
Was de oogst voor hem niet zoals verwacht MeesterB?
Moet arme Bertus zich de rest van zijn leven door containers vol zure druiven heen bijten. Is hij vol onvrede dat hij het geluk en plezier van andere mensen niet meer kan verdragen MeesterB?
Bertus en ik waren jarenlang vrienden, waarom spreekt hij mij niet aan MeesterB?

Waarom een kloon met een naam als MeesterB.
Durft u mij alleen aan met een zweep en touwen in de hand?
U weet toch dat ik daar niet van houd?

Een kloon met een sm-historie samen met Rose MeesterB.
Dacht u nu werkelijk dat ik te verblind zou zijn voor mijn liefde voor Ryan en uw identiteit niet zou hebben opgemerkt?
Want uw ware identiteit is met Rose MeesterB. Wordt het niet zoetjes aan tijd dit feit onder ogen te zien MeesterB en voor u zelf en uw partner wat tevredenheid te scheppen?

Uw post stemt mij droevig MeesterB, niet omdat Bertus tegen verwachting in mij de liefde en het plezier schijnbaar niet meer gunt. Hoe erg moet het zijn voor uw partner MeesterB? Uw verwrongenheid om een andere vrouw te moeten lezen in het topic waar ze verblijft met haar geliefde?

Gaat u alstublieft weer terug naar uw kelder MeesterB. Zuig onderweg op de zoveelste Malox, dit helpt tegen uw misselijkheid bij het lezen van mijn posts.

Het is tijd om te gaan MeesterB.

---

De koffie pruttelt. M'n tas is ingepakt. Stali is op dit moment bezig met haar koffer. Het sjaaltje dat ik van haar gekregen heb, is zoek. Het fototoestel gelukkig niet! Ik ben teruggehold naar de taverne waar we gelunchd hadden en het toestel lag nog op ons tafeltje. Evenals de vuile borden. Het zou zonde zijn als we het fototoestel ook kwijt waren geraakt. Voor de skeptici op Fok! het enige echte bewijs van onze aanwezigheid op Corfu en dit soort harde bewijzen gelden nu eenmaal op TRU. Maakt mij overigens niet uit wat men op Fok! gelooft of niet gelooft. Wat mij betreft telt alleen die jogy-photo maar voor OllieA, cynische oude brompot in de incarnatie van een jeugdige Groninger.

Natuurlijk hebben we niet alles gepost wat er gebeurd is. Het was een selectie. Vooral Stali heeft nog veel meer text opgeslagen op dat miniatuur computertje van haar. Text van meer intiemere aard, die ook ik niet gelezen heb. Niet alles althans. Zoals ik eerder al uitlegde ze staat op en gaat naar bed met het ding. Ze zit zelfs op de wc met haar ipaq.

Paar leuke details die ik me nog herinner wil ik jullie toch niet onthouden. Zo zijn we, ik geloof maandag, op zoek gegaan naar het ongedierte dat Stali uit haar slaap hield. Ik had niets gehoord, maar zij klaagde over het geluid van krekels. Dus voila, omdat ik de beroerdste niet ben, heb ik als een zot heel het apartement ondersteboven gekeerd. Maar geen bug te vinden. Totdat Stali ineens quasi-gillend de kamer in rende. Op het terrasje had ze een vreemdsoortig kevertje ontdekt. Een op zich prachtig diertje met mooie glimmende zwarte schilden, gele stippen en een gek paars puntje aan het eind van zijn lijf als een gek klein paars lulletje. Een grote ronde kop en twee voorpoten die wel wat op zweepjes leken. Ik geloof dus nooit dat dit diertje verantwoordelijk was voor het kabaal dat de hypersensitieve gehoorgangen van Stali teisterden, maar ik heb hem toch maar doodgetrapt. Een ander grappig feit was dat Stali mij niet bij mijn echte voornaam noemde, maar bij mijn nickname op Fok!: Ryan. Totdat we dus Ryan2 oppikten, sindsdien noemt ze me bij mijn Friese voornaam. Wat voor een figuur was die Ryan2 nu eigenlijk? Volgens mij dus geen echte hippie. Sowieso natuurlijk niet, want hij was pas 26 jaar oud. Daarbij waren zijn broeken van een te goede kwaliteit en zat zijn portemonnee te vol. Hij bleek een succesvolle sales manager geweest te zijn en hij maakte een trip van enkele maanden voordat hij in Dublin zou trouwen met het meisje van zijn dromen. Hij dronk ongelofelijke hoeveelheden alcohol en zat vol met de meest krankjorumme verhalen van dingen die hij op zijn trip al beleefd had. Ik geloofde echt niets van al die bravourverhalen. Zoiets is natuurlijk moeilijk te bewijzen. Was gewoon een gevoel van me. Ook zijn we nog een leuk lesbisch stelletje tegengekomen. Van die lesbiennes waarvan je niet zou denken dat het lesbiennes zijn, maar het niettemin toch zijn. Kwamen uit Düsseldorf, echt Deutsch. Dronken zoals dat tijdens de Düsseldorfse Bierfesten betamelijk was. Kan me vergist hebben maar Stali had echt sjans bij die dames. O, ja en dan de sirenes. Dat is toch wel een raadsel gebleven. Ik geloof niet dat ik ooit ook maar 1 keer een sirene gehoord heb. Daarom is mijn conclusie ook dat die sirenes een soort subliminaal alarmbelletje geweest zijn van haar onderbewuste. Niet dat ik een lastig type ben geweest voor haar hoor. De seks met haar was echt ma-gi-straal. Zonder in details te treden (over bijv. haar leuke ondergoed), zulke seks heb ik eerlijk gezegd lange tijd niet gehad. Ik kan bijna niet zonder haar meer, waf-waf-waf! Ik begin bijna te begrijpen waarom bepaalde mensen seksverslaafd worden. Kijk, het is zo dat sommige lieden net asynchrone éénfase wisselstroom electromotoren zijn, die een zetje nodig hebben om te kunnen draaien. Ze gebruiken dan zweepjes, malle rollenspellen of glimmende zwarte SS-pakjes. Niet zo met Stali en mij. Alles ging soepel en fijn en het draagt zeker bij tot het boude plan dat wij ten uitvoering zullen brengen eenmaal heim in polderland.

We hebben er tijdens de maaltijd uitgebreid over gesproken en het zal allemaal best nog wat onwennig zijn in het begin. Misschien zullen we alsnog paar keer op onze bek gaan, ik durf het niet te zeggen. All kidding aside echter, als ik thuis kom dan ga ik dus weer inpakken. We gaan het proberen. Zover weg woont ze niet. Ik, Ryan3, trek bij haar, Stali, in. M'n huis hou ik aan uiteraard. Misschien wat al te gehaast. Misschien loopt het ook stuk. Maar ik wil de gok wel aan en Stali ook eigenlijk wel. Wonderlijk hoe deze expeditie verlopen is dus. Ik ging helemaal niet met het vooropgestelde idee weg om Stali oudtestamentisch te bekennen. Laat staan zoiets geks te doen als met een koffertje naar Stali afreizen. Ze was aangenaam gezelschap op de duistere inet wegen en later toen ik haar leerde kennen klikte het best wel, maar mijn "rationele ik" bleef mijn gedachten over haar bepalen. Toen zij met Corfu kwam, dacht ik eerst nog dat ze gekscheerde, maar op msn bleek dat het haar ernst was. Alles hè. Ook al die Corfu prullaria, die in een doos lagen. En toen ik rond 24 januari besloot om met haar mee te gaan, had zij al praktisch de vakantie geboekt. En toen volgde dus wat wij hierboven beschreven hebben en toen werd ik uiteindelijk meegesleept...

Enfin, morgen om 7 uur worden we weer afgehaald. Tegen 9 uur vertrekt the plane naar Holland en dus zijn we rond half elf plaatselijke tijd weer terug.

De lokatie, prachtig dat het flink bewolkt is in deze tijd, Ryan, je boft maar met zo'n secretaresse. Hou haar nog maar eens stevig vast.

Ik heb met veel genoegen jullie belevenissen gevolgd, net een feuilleton.

Als jullie nog wat sleutelen aan dit verhaal (de onderhuidse spanning in het middenstuk accentueren, gebruikmakend van de ongepubliceerde notities van Stali) dan ligt er een smeuig script voor een eigentijdse versie van "un homme et une femme". Voor de rolverdeling zie ik twee ietwat verzadigde en tobberige acteurs zoals Huub Stapel en Annemieke Verdoorn. Onder de titel "met liefs van Corfu" (beetje cliché mag best).

Succes met jullie nieuwe levensloop !

quote:

---

Op zondag 8 februari 2004 18:54 schreef Gajus het volgende:
Ryan / Stali,

Ik heb met veel genoegen jullie belevenissen gevolgd, net een feuilleton.

Als jullie nog wat sleutelen aan dit verhaal (de onderhuidse spanning in het middenstuk accentueren, gebruikmakend van de ongepubliceerde notities van Stali) dan ligt er een smeuig script voor een eigentijdse versie van "un homme et une femme". Voor de rolverdeling zie ik twee ietwat verzadigde en tobberige acteurs zoals Huub Stapel en Annemieke Verdoorn. Onder de titel "met liefs van Corfu" (beetje cliché mag best).

Succes met jullie nieuwe levensloop !

---

Ik denk dat je wat onbekendere acteurs moet nemen dan. Ik stel me zo voor 1 van die jongens uit de Amstel-reclame voor ryan en laten we zeggen tatum dagelet (staal heeft wel eens verteld dat ze daarmee vergeleken is).

Vooral GEEN soapies ajb. Die mensen kunnen echt niet acteren...

En voor het eerst voel ik me niet weemoedig na een vakantie, daar heb ik trouwens niet eens tijd voor.
Wat een huishouden heb ik toch, ik vraag me af of Ryan er werkelijk mee denkt te kunnen leven.
Hij weet weliswaar hoe chaotisch ik leef, maar bij iemand op bezoek gaan is toch wat anders dan er willen wonen.

Heb de hele middag gepoetst en geboend. En toch terwijl ik de badkamermuur aan het schrobben was sloeg ineens de angst toe. Wil ik dit wel? Dit is ons huis, hier leef ik met mijn dochter van bijna vier en ik ben zo gewend aan mijn vrijheid. Te kunnen doen en laten wat ik wil. Als ik er zin in heb kan ik dozen met tijdschriften over mijn bed kieperen en een zondag met chocolade en thee al lezend doorbrengen en dat gerust een week laten liggen.
Als je samen leeft kun je dit niet maken.

En toch ben ik blij, dolblij met de komst van Ryan.
Heb de Corfusouvenirs weer uit de doos gehaald en alles op een plank in de wc uitgestald. Reuze kitcherig natuurlijk maar Corfu heeft nu wel een betekenis in mijn leven gekregen. Onze exepeditie is eigenlijk heel waardevol geweest.
De voorheen nietszeggende prullen zijn nu een herinnnering aan hoe Ryan en ik elkaar echt gevonden hebben.
Een herinnering voor als het misschien eens moeilijk voor ons wordt.

Samenwonen is ook hindernissen overwinnen, vraag me af of we aan de verslagen geen vervolg kunnen geven. Maar dan in een ander topic.

Ryan, hoe denk jij daar over?

quote:

---

Op zondag 8 februari 2004 18:54 schreef Gajus het volgende:
Ryan / Stali,

Ik heb met veel genoegen jullie belevenissen gevolgd, net een feuilleton.

Als jullie nog wat sleutelen aan dit verhaal (de onderhuidse spanning in het middenstuk accentueren, gebruikmakend van de ongepubliceerde notities van Stali) dan ligt er een smeuig script voor een eigentijdse versie van "un homme et une femme". Voor de rolverdeling zie ik twee ietwat verzadigde en tobberige acteurs zoals Huub Stapel en Annemieke Verdoorn. Onder de titel "met liefs van Corfu" (beetje cliché mag best).

Succes met jullie nieuwe levensloop !

---

En dat is mooi compliment. Dank je wel.

quote:

---

Op zaterdag 7 februari 2004 21:46 schreef Bertje het volgende:

[..]

Goh, ik ben effe vergeten om de nick om te zetten. Bij deze dan. Over de rest van je post ga ik me niet in het openbaar uitlaten.

---

Verder zie ik deze reactie als een uitnodiging tot een gesprek via de mail of msn en daar heb ik geen behoefte aan.

Misschien wil je verder uit mijn topics blijven. Bert, ik hoop niet nog duidelijker te moeten zijn dan in mijn antwoord aan jouw kloon MeesterB.

quote:

---

Op zondag 8 februari 2004 18:54 schreef Gajus het volgende:
Ryan / Stali,

Ik heb met veel genoegen jullie belevenissen gevolgd, net een feuilleton.

Als jullie nog wat sleutelen aan dit verhaal (de onderhuidse spanning in het middenstuk accentueren, gebruikmakend van de ongepubliceerde notities van Stali) dan ligt er een smeuig script voor een eigentijdse versie van "un homme et une femme". Voor de rolverdeling zie ik twee ietwat verzadigde en tobberige acteurs zoals Huub Stapel en Annemieke Verdoorn. Onder de titel "met liefs van Corfu" (beetje cliché mag best).

Succes met jullie nieuwe levensloop !

---

Wat kan ik nog meer zeggen n.a.v. deze expeditie? iteejer was benieuwd hoe ik zou reageren als ik daadwerkelijk iets bovennatuurlijks zou waarnemen of meemaken. Uiteindelijk hebben we niets bovennatuurlijks meegemaakt, hoewel we volkomen vrij van waardeoordelen het eiland betraden. Je kunt zoiets niet afdwingen dus, ook niet bij het Solse gat op de Veluwe. Het is m.i. niet zo dat je jouw manier van percipiëren kunt inwisselen voor een andere manier en dat je dan ineens bent omringd door het bovennatuurlijke. Wel is het zo dat ook ik mijn meer "rationele ik" het zwijgen kan opleggen o.i.v de gebeurtenissen. Liefde, verliefdheid of wat er bij sommigen voor door gaat, is weldegelijk een zeer sterke bijna atavistische neiging in de mens. Zelfs mechanistische ingestelde naturen kunnen geheel bezwijken onder de zachte krachten vanuit de rechterhersenhelft, zo blijkt. Dit kan misschien als symbool staan voor wat iteejer eigenlijk bedoelt. Ik bedoel, dat hij in dit verband Pirsig aanhaalt, lijkt mij bezijden de waarheid, althans als je Zen of de kunst van het motoronderhoud beschouwt slechts als een verhandeling over Vorm boven Inhoud. (Lang geleden dat ik het gelezen heb hoor).

Niettemin ik voel naast allerlei terzijdes, nu vooral ook iets dat je het beste kunt omschrijven als great expectations. Dit naast het feit dat ik geweldig veel zin heb om me weer te storten op mijn obsessie m.b.t. de "genitalieën van de andere sekse" (dwz eating pussy dus). Ik hoop dat Stali dat ook heeft op dit moment... Ik heb mijn koffer ingepakt. De tas met vuile was gaat mee. En morgen ga ik naar Stali toe, die dan gelukkig nog vrij heeft...

PS Thumb-bolt-on: Stali is niet mijn secretaresse hoor. .
PS2: Wegwerpcamera bijna laten liggen op Schiphol. Gelukkig net op tijd achter gekomen. De photo's, en dan vooral ook de jogy-photo, zijn zeker gesteld.

Al was ik in den beginne wel enigszins verward omdat in het profiel van Staal staat dat ze een man is.

Veel geluk samen!

Veel succes samen in de toekomst!

quote:

---

Op zondag 8 februari 2004 23:50 schreef Staal het volgende:Jij bent zeker ook weer even vergeten dat ik niet simpel ben.
Jouw laatste post met MeesterB is vorig jaar begin oktober geweest daarna heb je alleen met Bertje gepost.

---

quote:

---

Verder zie ik deze reactie als een uitnodiging tot een gesprek via de mail of msn en daar heb ik geen behoefte aan.

Misschien wil je verder uit mijn topics blijven. Bert, ik hoop niet nog duidelijker te moeten zijn dan in mijn antwoord aan jouw kloon MeesterB.

---

Eigenlijk is het te triest voor woorden dat je weer aan het zwarte pieten bent tegen mij. Maar het maakt me ook geen reet meer uit. Ik besteed mijn energie liever aan mensen die het wel waarderen.

quote:

---

Op maandag 9 februari 2004 00:11 schreef Ryan3 het volgende:
Wat kan ik nog meer zeggen n.a.v. deze expeditie? iteejer was benieuwd hoe ik zou reageren als ik daadwerkelijk iets bovennatuurlijks zou waarnemen of meemaken. Uiteindelijk hebben we niets bovennatuurlijks meegemaakt, hoewel we volkomen vrij van waardeoordelen het eiland betraden. Je kunt zoiets niet afdwingen dus, ook niet bij het Solse gat op de Veluwe. Het is m.i. niet zo dat je jouw manier van percipiëren kunt inwisselen voor een andere manier en dat je dan ineens bent omringd door het bovennatuurlijke. Wel is het zo dat ook ik mijn meer "rationele ik" het zwijgen kan opleggen o.i.v de gebeurtenissen.
Liefde, verliefdheid of wat er bij sommigen voor door gaat, is weldegelijk een zeer sterke bijna atavistische neiging in de mens. Zelfs mechanistische ingestelde naturen kunnen geheel bezwijken onder de zachte krachten vanuit de rechterhersenhelft, zo blijkt. Dit kan misschien als symbool staan voor wat iteejer eigenlijk bedoelt. Ik bedoel, dat hij in dit verband Pirsig aanhaalt, lijkt mij bezijden de waarheid, althans als je Zen of de kunst van het motoronderhoud beschouwt slechts als een verhandeling over Vorm boven Inhoud. (Lang geleden dat ik het gelezen heb hoor).

---

Wat betreft Pirsig: het ging meer om de schrijfstijl, de discussies met Phaedrus bv. Zelfs 'Lila' van Pirsig zou een vergelijking kunnen weerstaan

quote:

---

Op vrijdag 6 februari 2004 22:15 schreef meester_b het volgende:
Meen je dat nu Geartsjuh? Eerlijk gezegd: hoe meer ik in dit topic lees hoe misselijker ik ervan word. Ik krijg inderdaad ook steeds meer en meer het idee dat ryan en staal gewoon in NL zitten en de reisgids doornemen.

Het hele verhaal doet me te gemaakt aan. Het komt op me over als een film met Julia Roberts ofzo die na veel omzwervingen toch kiest voor de sukkel. Aardig verhaal, maar ik geloof er dus niet in.

---

Maar wat zou dat uitmaken? We lezen hier een verhaal, een aantal posts, woorden die een realiteit symboliseren. Een symbolisering is het altijd, dat is eigen aan de taal. Maakt het nou zoveel uit of men daar wel of niet was?
Het is ieders keus om dit wel of niet te geloven, of om het te accepteren zoals het is: een serie posts op een forum. Waarvan de loop van het verhaal, de ontwikkeling van de personages, belangrijker is dan de vraag of dat nou wel of niet geografisch echt gebeurd is.
Uiteindelijk behoort de beantwoording van die vraag tot de privacy van de betrokkenen

Ik link hier dan ook even door.
Stali & Ryan3 en het Lila Pauze gevoel

Iteejer,

Ben toch wel nieuwsgierig geworden nu. Ken de boeken van Pirsig niet dus kan de vergelijkenis in schrijfstijl niet beoordelen.
Als ik daartoe al in staat ben trouwens. Maar zal toch eens gaan snorren in de schappen van de bieb.

We hebben bij onze nieuwe topictitel trouwens wel aan je gedacht
(al ben ik zelf ook wel dol op chocolade)

Groeten,

Stali

quote:

---

Op zaterdag 7 februari 2004 16:41 schreef Bastard het volgende:
Zijn er zoiezo foto's gemaakt? Desnoods met een weggooi camera?

---

Zodra we deze hebben laten ontwikkelen dan scan ik ze in om ze uiteraard ook hier plaatsen. (niet allemaal natuurlijk)

Ryan zijn pc is inmiddels ook op plaats van schrijven geinstalleerd dus ik ga even wat anders doen

quote:

---

Op maandag 9 februari 2004 16:47 schreef iteejer het volgende:Uiteraard wordt er door meerdere lezers getwijfeld aan de 'waarheid' van dit verhaal. Iemand die zich achter een kloon verschuilt heeft echter imo al helemaal geen reden om zich daarover op te winden: dat is een nog zwaardere manier van een meta-realiteit opzetten! Zeker als die kloon gebruikt wordt om een ander openlijk negatief te bejegenen.

---

quote:

---

Maar wat zou dat uitmaken? We lezen hier een verhaal, een aantal posts, woorden die een realiteit symboliseren. Een symbolisering is het altijd, dat is eigen aan de taal. Maakt het nou zoveel uit of men daar wel of niet was?(...)

---

Jij hebt je punt gemaakt, ik ook, zou het fijn vinden het hierbij te laten.

quote:

---

Op maandag 9 februari 2004 16:28 schreef iteejer het volgende:

[..]

Jullie queeste is toch heel wat anders dan een Solse Gat meet. Daar is het de bedoeling dat je tot een rust komt, tot een bezinning, tot een uitschakelen van het normale denk- en waarnemingspatroon.
En een blootstelling aan allerlei vage indrukken, incomplete en oninterpreteerbare waarnemingen, die op een onbewust en dieper niveau wellicht gevuld, gemoduleerd, kunnen worden met onbewuste informatie-stromen.
Zodat je dat principe van het creeeren van eigen waarnemingen, en daarmee uiteindelijk zelfs van een eigen wereldbeeld, aan den lijve kunt ondervinden. Ik ben aant denken hoe ik eea op papier kan zetten op een zodanige wijze dat niet gelijk iedereen weggejaagd wordt

---

quote:

---

Wat betreft Pirsig: het ging meer om de schrijfstijl, de discussies met Phaedrus bv. Zelfs 'Lila' van Pirsig zou een vergelijking kunnen weerstaan

---

[Dit bericht is gewijzigd door Ryan3 op 09-02-2004 19:51]

quote:

---

Op maandag 9 februari 2004 18:48 schreef Bertje het volgende:

[..]

Tja iteejer. Wat moet ik hierop zeggen? Ik post de laatste tijd ongeveer evenveel met beide accounts. Ik probeer me helemaal niet te verschuilen achter een kloon. Sterker nog, zowel ryan3 als staal wisten dat ik die kloon heb. Ik heb gewoon effe niet goed opgelet. Kan toch? Ik weet dat een hoop mensen hier kloons gebruiken. Inclusief de crew. Intussen is klonen op fok iets heel normaals geworden.
[..]

Maakt ook niet uit of het wel of niet waar is. Ik heb op een (achteraf erg onhandige manier) getracht een discussie te openen. Immers truth? Nou ja, is allemaal niet erg goed verlopen. Dat is jammer. Achteraf had ik het niet moeten posten.

---

quote:

---

Op maandag 9 februari 2004 19:49 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Nee, ik wist niet dat je meester_b als kloon hebt, Bertje. Ik wist wel dat je aan SM deed, maar niet dat je deze kloon gebruikte. Wat ik verder wil opmerken is, dat me jouw reactie enigszins verbaasd heeft. Je doet het nu voorkomen alsof je een discussie wilde beginnen over de integriteit van onze texten, maar eerlijk gezegd deden je texten denken aan wat Stali en ik op 2 andere fora, die ik hier niet bij name noem, ook al hebben meegemaakt. Mensen gunnen je gewoon de pret niet, die je met zijn tweeën hebt. Een vorm van jalouzie dus. Had ik van jou niet verwacht...

---

Het is niet dat ik jullie iets misgun. Integendeel. Ik gun jullie alle geluk uit de wereld. Als jullie dat bij elkaar kunnen vinden vind ik dat alleen maar mooi. Nogmaals: het hele gebeuren was niet bedoeld om te kwetsen. Ik trachtte slecht wat leven in de brouwerij te brengen. Maar ik heb dat op een erg onhandige manier gedaan. En dat spijt me. Dat is nooit mijn bedoeling geweest.

En voor de rest: laten we het maar laten rusten. Dat lijkt me het meest verstandige.

Leuk stel

quote:

---

Op woensdag 11 februari 2004 21:47 schreef yvonne het volgende:
De eerste foto is er!!!

[afbeelding]

Leuk stel

---

Ik kom niet meer bij eigenlijk. Leuk zoals er dan toch een beeld van je gevormd word. hahahahaha

Ps. het echte kruidvatcameratje zijn we vandaag weer vergeten.
Maar met deze foto zijn die niet meer nodig natuurlijk.

quote:

---

Op woensdag 11 februari 2004 21:47 schreef yvonne het volgende:
De eerste foto is er!!!

Leuk stel

---

quote:

---

Op donderdag 12 februari 2004 00:13 schreef Staal het volgende:

Ik kom niet meer bij eigenlijk. Leuk zoals er dan toch een beeld van je gevormd word. hahahahaha

---

quote:

---

Op zaterdag 31 januari 2004 19:51 schreef Ryan3 het volgende:

[..]

Overigens is Stali zéér aangenaam reisgezelschap. In het vliegtuig vroeg ik me al af waar ik dit aan te danken heb. Een beetje de dalk uithangen op een forum? Haar prachtige blonde manen zijn in een knotje geknoopt en haar grote lichtblauwe ogen lijken te radiëren. De stille aanbidders zullen wel in rotten van 4 opgesteld staan om mijn plaats in te nemen, schat ik zo in.

---

quote:

---

Op donderdag 12 februari 2004 09:27 schreef Bastard het volgende:
Ik denk dat dit mij het idee gaf.

---

Ik zou bijna de kruidvatbeelden in het water gooien, bijna.

quote:

---

Op donderdag 12 februari 2004 09:42 schreef iteejer het volgende:

[..]

Zoiets heet 'dichterlijke vrijheid'.
Kijk es naar het avatar van Ryan3, en naar het hoofd van de persoon op de foto: vertoont toch wel enige overeenkomsten, niet?
En ze hebben dus inderdaad niet verteld dat ze naar het Ieper-openlucht-museum op Corfu geweest zijn, zoals uit deze foto blijkt

---

quote:

---

Op vrijdag 6 februari 2004 21:06 schreef Staal het volgende:
...
Maar daar denk je na ruim vier kilometer doelloos sjouwen toch gaande zandweg heel anders over hoor.
...

---

quote:

---

Op zaterdag 7 februari 2004 08:33 schreef Ryan3 het volgende:
...
Een nieuwe ervaring, waar ik gaande(zand)weg toch écht wel even aan moest wennen.
...

---

quote:

---

Op zaterdag 14 februari 2004 20:39 schreef Keios het volgende:
Ieper is een prachtige stad maar voor zover ik weet, ligt die in België en spreken ze er Vlaams.

---

Boeiend is het volgen van een ontluikende romance tussen twee onbeholpen mensen, vanwege de persoonlijke herkenbaarheid. Maar dit literaire genre is door nagenoeg iedere schrijver beoefend.

Boeiender is als eenzelfde gebeurtenis beschreven wordt door verschillende personen. De verschillende percepties geven het verhaal meer diepgang. Maar ook dit is een gangbaar genre in de literatuur, zoals Agatha Christie die eenzelfde moordachtige gebeurtenis verhaalt aan de hand van verschillende getuigenissen.

Maar het boeiendst zijn situaties waarin de verschillende percepties elkaar beïnvloeden. Hierdoor vervaagt de grens tussen echte en gepercipieerde werkelijkheid en wordt de lezer tot extra alertheid gedwongen. In de literatuur komt dit genre nauwelijks voor. De Japanner Junichiro Tanizaki (1886-1965) was een meester in dit genre. Ik verwijs naar zijn werk Kagi (a.k.a. De Sleutel) vanwege de gelijkenis met het Corfu-verslag.

ter toelichting een boekbespreking van Kagi (a.k.a. The Key):

This small novel in the form of two interweaving diaries is a mere 160 pages long. In fact, it is 320 pages long. You have to read it twice to enjoy it fully.
The two diaries are written by a 55-year old professor and his wife who is 11 years his junior. To state the facts bluntly: He is oversexed and under-equipped; she is over-equipped and loathes him. In short, they are incompatible. They have been married for more than 20 years. As long as he sticks to his books and she to her traditional upbringing and old-fashioned morality the marriage works. Then, on New Year's Day, the husband starts to write in his diary about the sexual relations with his wife, knowing that she will read it. She, in turn, begins to write a diary in the knowledge that he will read it. A game of intricate manipulation begins during which he gains some momentary fulfillment of his desires and she finally finds a surprising solution to her marriage problem. It is an empty, ironic triumph, though. But I don't want to give away the plot.

bron:
http://www.amazon.com/exec/obidos/tg/detail/-/0679730230/002-4334725-8058448?v=glance

Maar omdat men toch niet om die vraag heen kan:
Ik weet niet of het met achteloosheid sine genius of met voorbedachten rade geschiedde, maar het reeds in het derde bericht genoemde werk van Lampo is hier bijzonder geschikt. Hoewel ik dit boek sinds de middelbare school niet meer heb gelezen, en zelfs toen slechts met de grootst mogelijke tegenzin, kwam het mij allemaal erg bekend voor. Zelfs de mannelijke hoofdfiguur, die om zijn schrijfsels meerdere malen wordt geattaqueerd door jongeren, was als een tweelingbroer.

Hoe dan ook, hulde.

quote:

Op zaterdag 14 februari 2004 21:23 schreef iteejer het volgende:

[..]

Ik had het dan ook over het Ieper-museum op Corfu

quote:

Op zaterdag 14 februari 2004 20:39 schreef Keios het volgende:
Ieper is een prachtige stad maar voor zover ik weet, ligt die in België en spreken ze er Vlaams.

quote:

Op zondag 4 april 2004 17:49 schreef Keios het volgende:
Ik woon op 20 km van Ieper en ik ken dit plein, deze lakenhallen en die winkel. Dit is Ieper in België, provincie west-Vlaanderen.

quote:

Op zondag 4 april 2004 17:49 schreef Keios het volgende:

[..]

Ik woon op 20 km van Ieper en ik ken dit plein, deze lakenhallen en die winkel. Dit is Ieper in België, provincie west-Vlaanderen.

quote:

Op zondag 4 april 2004 18:41 schreef Gajus het volgende:

[..]


[..]

Mag ik hieruit concluderen dat je tussen 14 februari en 4 april verhuisd bent naar de omgeving van Ieper?

Je laatste constatering bevestigt mijn constatering van 12 februari over deze godvergeten uithoek van België. Ikzelf heb ook een deel van leven beleefd in de directe omgeving van Ieper, namelijk in Belle / Bailleul.

quote:

Op zondag 4 april 2004 18:41 schreef Gajus het volgende:

[..]


[..]

Mag ik hieruit concluderen dat je tussen 14 februari en 4 april verhuisd bent naar de omgeving van Ieper?

Je laatste constatering bevestigt mijn constatering van 12 februari over deze godvergeten uithoek van België. Ikzelf heb ook een deel van leven beleefd in de directe omgeving van Ieper, namelijk in Belle / Bailleul.

quote:

Op zondag 4 april 2004 19:22 schreef Keios het volgende:

[..]

Nee hoor, ik woon hier al gans mn leven. Ik ben namelijk Belgische. Bailleul ligt toch net over de grens in Frankrijk, nee?...

quote:

Op zondag 4 april 2004 18:54 schreef yvonne het volgende:
O?
rare vraag misschien, in dit leven of een vorig leven

quote:

Op zondag 4 april 2004 21:28 schreef Stali het volgende:
Terugvind-post

quote:

Op zondag 4 april 2004 21:38 schreef yvonne het volgende:

[..]

:0
Vertel, heb jij een verleden op de WW1 slagvelden?

Ik probeer hier een boeiende discussie te starten jah

quote:

Op zondag 4 april 2004 21:21 schreef yvonne het volgende:
Zo verwonderlijk is mijn vraag niet gezien de sterke historie van de streek..
Of je nu wel of niet in reincarnatie gelooft...

quote:

Op zondag 4 april 2004 21:45 schreef Gajus het volgende:

[..]

Uit jouw C&H-bijdragen ken ik jouw belangstelling voor deze streek. Als ik tijdig geweten had van jouw Fok-expeditie dan had ik mij beslist aangemeld. Via mijn familie heb ik uiteenlopende verhalen over de rijke historie van deze streek gehoord, nochtans besef ik dat dit slechts het topje van de ijsberg vormt. Komt er nog eens een expeditie?

quote:

Op zondag 4 april 2004 21:45 schreef Gajus het volgende:

[..]

Uit jouw C&H-bijdragen ken ik jouw belangstelling voor deze streek. Als ik tijdig geweten had van jouw Fok-expeditie dan had ik mij beslist aangemeld. Via mijn familie heb ik uiteenlopende verhalen over de rijke historie van deze streek gehoord, nochtans besef ik dat dit slechts het topje van de ijsberg vormt. Komt er nog eens een expeditie?

quote:

Op zondag 4 april 2004 19:32 schreef Keios het volgende:
off topic: Er zitten er nog hoor maar ik ben dat meisje haar naam vergeten. Ze komt uit Dadizele.

Ontopic: Zijn er foto's van R&S terwijl ze wel op Corfu zijn?
Ik heb hun topic op LIT (half) gelezen maar ik weet nu niet meer hoe het zit. Schrijven ze gewoon hun dagboek of is het allemaal bs van een/twee auteurs?

quote:

Op zondag 4 april 2004 21:51 schreef yvonne het volgende:
...
Zal binnenkort zijn
Vermoedelijk dit weekend al

quote:

Op zondag 4 april 2004 22:27 schreef Gajus het volgende:

[..]

In het Paas-weekend?
Hou mij op de hoogte!

quote:

Op maandag 5 april 2004 07:42 schreef yvonne het volgende:
Doe ik, is je mailadres correct?