quote:
In dit topic kun je plaatsen welk nummer je beluisterd. Om het aantrekkelijk te maken voor anderen om te lezen en discussies te laten ontstaan, is het de bedoeling dat je bij elk nummer een korte review of toelichting zet over of bij het nummer of over de artiest.
Postopkrikken wordt niet gewaardeerd en beloond met een waarschuwing of erger.
On Thorn I Lay - Egocentric
Lekkere alternatieve rock/metal plaat, met een scherpe melancholische rand. Lekker stel songs van een toffe Griekse band, die een vrij breed publiek aan kan spreken. Wat uiteraard niet gebeurd, aangezien ze een metalverleden hebben.
Tjaa..geloof voor de kenners geen uitleg nodig toch??
quote:Er zijn hier ook niet-kenners.
Op vrijdag 16 januari 2004 01:24 schreef ursel het volgende:
ID&T present Darkraver.Tjaa..geloof voor de kenners geen uitleg nodig toch??
quote:
Op vrijdag 16 januari 2004 01:25 schreef Seborik het volgende:[..]
Er zijn hier ook niet-kenners.
Draait al vele jaren.. Vroegah al bekend in de hardcore periode. Kan nu nog steeds een lekker plaatje draaien. Iets rustiger wel, beetje hardstyle techno.. (draait ook nog wel eens hardcore geloof ik)...Hoe het allemaal mag heten... Klinkt wel lekker..
Iig de grootste entertainder in de DJ wereld.
zo goed??
[Dit bericht is gewijzigd door ursel op 16-01-2004 01:30]
quote:wees blij, stel je voor dat ze mainstream worden
Op vrijdag 16 januari 2004 00:58 schreef Summoner het volgende:[..]
<knip>
Wat uiteraard niet gebeurd, aangezien ze een metalverleden hebben.
* bas-beest luistert nu naar Agalloch - In the Shadow of our Pale Companion
geen idee hoe ik dit zou moeten omschrijven, experimentele metal dekt imo niet geheel de lading (iig. dit specifieke nummer heeft duidelijk ook doom-invloeden), maar is nog het beste.
Ik denk dat deze band ook nooit echt veel fans zal krijgen, en dat komt in hun geval omdat ze ooit als black metal-band begonnen zijn.
Queensrÿche - Operation: Livecrime
Live cd waarop het complete Operation: Mindcrime album gespeeld wordt, een van de grootste metalmeesterwerken uit de jaren 80. De studioversie staat tevens ook als een van de hoogste metalalbums in de top zoveel van conceptalbums. Hoge kwaliteit songs, hoge kwaliteit muzikanten, een top album dus. En live vind ik 'm eigenlijk nog beter dan de studio versie. Het livealbum was ooit alleen in een speciale box te krijgen, met de videoband en een dik boekwerk erbij, maar een jaar of twee terug is het album opnieuw op cd uitgebracht, geremasterd, en tevens is er nu een dvd versie van. Ik heb echter nog de oude.
Heerlijke electronica, met een shoegazer inslag. Voor liefhebbers van Ulrich Schnauss een aanrader. Alle tracks zijn gemaakt op oude Casio keyboards.
quote:Ook erg fijn als je niet eens de kans krijgt om te editten
Op vrijdag 16 januari 2004 01:35 schreef Seborik het volgende:
Nieuwe stijl, je bent hier dus verplicht meer te vermelden dan alleen de titel van een nummer. Anders worden posts gedelete.
quote:Nieuwe stijl is een topicreeks van lucratieve kansen, alleen niet op edit-gebied.
Op vrijdag 16 januari 2004 01:48 schreef inspiral het volgende:
Ook erg fijn als je niet eens de kans krijgt om te editten
quote:Wat luister je nu, ursel? Nieuwe stijl antwoord aub.
Op vrijdag 16 januari 2004 01:54 schreef ursel het volgende:
quote:Wat valt er onder nieuwe stijl dan?? Ik luister Darkraver.. Voor uitleg zie boven..
Op vrijdag 16 januari 2004 01:58 schreef Summoner het volgende:[..]
Wat luister je nu, ursel? Nieuwe stijl antwoord aub.
quote:"Om het aantrekkelijk te maken voor anderen om te lezen en discussies te laten ontstaan, is het de bedoeling dat je bij elk nummer een korte review of toelichting zet over of bij het nummer of over de artiest."
Op vrijdag 16 januari 2004 02:18 schreef ursel het volgende:
Wat valt er onder nieuwe stijl dan??
quote:Ah oke, just checking...
Ik luister Darkraver.. Voor uitleg zie boven..
quote:
Op vrijdag 16 januari 2004 02:31 schreef Summoner het volgende:[..]
"Om het aantrekkelijk te maken voor anderen om te lezen en discussies te laten ontstaan, is het de bedoeling dat je bij elk nummer een korte review of toelichting zet over of bij het nummer of over de artiest."
[..]
Ah oke, just checking...
Masada - Live in Sevilla
Lekker de vrijdagmiddag in alle rust naar het weekend toewerken met het immer melodieuze getoeter, gepiep en gekraak van de heren van Masada op de achtergrond.
Faith No More - Introduce Yourself
"HEY!"
"WHAT??"
"Oh nothing, just wondering why it is you're doing that whatever it is you're doing."
"Oh yeah, why?"
"I dunno it just doesn't seem like something you'd be doing that's all you of all people, know what I mean"?
Blijft één van mijn favoriete platen... Indierock/Art-punk met de rem erop, wat meer ingetogen en "liedjes"-achtige resultaten oplevert dan bijvoorbeeld Liars en Giddy Motors; al blijft het zijn scherpe randjes behouden en blijven de verre van clichématige songstructuren ook na vele tientallen draaibeurten moeiteloos boeien. Veel geëxperimenteer ook met woordstructuren, waardoor je bij bijvoorbeeld opener Soft Pyramids het gevoel krijgt alsof je zit te luisteren naar een poëtisch klankenexperiment waar muziek onder gezet is, en waarbij de voordracht van de tekst belangrijker is dan de ondersteunende dissonante gitaren, slaperig klinkende synths, aanstekelijk rollende drums en de jazzy mondharmonica-epilogue. En net als je tot rust gesust bent door de laatste tonen van Soft Pyramids, word je meteen weer bij de les gebracht door het haast absurd doordenderende en doordreunende So many animal calls. En dan heb je nog ruim een half uur aan hoge kwaliteitsmuziek voor de boeg, waarbij vooral opvalt hoe warm het geheel klinkt.
Meesterlijke plaat.
Debuutplaat van deze geniale post-punkband, die 26 jaar na de originele release nog altijd niet gedateerd klinkt. Aanstekelijke melodieën, de karakteristieke zang van zanger David Thomas en, om met de woorden van een AMG-recensent te spreken, een geslaagde mix van art-rock, punk-rock en garage-rock ('avant-garage'). Interessante luisterervaring.
KK Null - Inorganic Orgasm
Aangezien ik in een depressieve bui ben heb ik zin in onvriendelijke, pulserende noise/drone.
Elvis Costello & The Attractions - Armed Forces
Fijne new-wave plaat en één van Costello's betere werken, als je het mij vraagt. IJzersterk songmateriaal en rijke arrangementen, en klassieke Costello-songs als Accidents will happen, Senior Service en Oliver's Army. Ondanks de donkere textuele lading (het album zou eigenlijk Emotional Fascism genoemd worden, waarbij politiek werd gebruikt als een metafoor voor relaties; zo is er ook een nummer op de plaat die Two little Hitlers heet ), is de muziek vrolijk en ongecompliceerd.
De versie die ik thuis heb liggen heeft trouwens een ander hoesje, een redelijk vreemd grafiti-schilderij/geval, in plaats van degene die je hierboven ziet. Bovenstaande tekening staat overigens weer wel op de achterkant van de CD.
Tool - Aenima
Meesterlijke plaat, het gevoel wat je bij sommige nummers krijgt valt gewoon niet te beschrijven. Teksten zitten heel erg goed in elkaar en de stem van Maynard valt met niemand te vergelijken. Tel hierbij de drums van Danny Carey en het gitaargeluid van de andere 2 bandleden bij op en je hebt een plaat vol met geweldige nummers als Eulogy , Aenema en Third Eye.
Aborted - The Saw and the Carnage Done, één van de betere grindcore/deathmetal platen vind ik. Live ook erg goed
Archers of Loaf - Icky Mettle
Dit Archers of Loaf-album is vaak gezien als slechts een vehikel voor de grote 1993 US-collegeradio-hit Web in front, maar de rest van het songmateriaal kan zich er prima mee meten. Ooit begonnen als een Pavement-kloon, wist de band al gauw een eigen sound te vinden:
quote:1993 en '94 waren ook de jaren waarin door de "doorbraak" van Guided by Voices en Pavement eindelijk het grunge-tijdperk vergeten kon worden en het indie-tijdperk kon beginnen (alhoewel de mainstream nooit echt bereikt is), wat Icky Mettle toch één van de "soundtracks" maakt van een generatie.
Icky Mettle, The Archers of Loaf's debut album, is filled with jagged guitars playing broken riffs, yet they have enough melodic sense to tie it all together into memorable songs, as evidenced by the alternative rock hit "Web in Front." As that song's lyrics suggest ("All I ever wanted was to be your spine"), the group cherishes the obscure, but they are never weird for weirdness' sake their fragmented poetry fits the cut-and-paste of the noisy music.
Motorpsycho - Angels and Daemons at Play
Een vaak over het hoofd gezien Motorpsycho-album, maar eentje dat zeker niet onderdoet voor de rest van hun post-Demon Box werk. Starmelt/Lovelight blijft een van de ultieme Motorpsycho-songs, waar het bijna 14-minuten lange en live-favoriet Un chien d'espace weliswaar niet het majestueuze heeft van het op Roadworks vol. 1 uitgebrachte A K9-suite (waar eerdergenoemde nummer ook in verwerkt is), maar het toch een MP-klassieker blijft. Verder staan hier ook het origineel van de bij de Fishtank-sessies herziene psychofolk-ballad Pills, Powders & Passionplays, garagedroner Heartattack Mac en verder nog een handvol perfecte indiepop/rocksongs in de stijl van Motorpsycho's voorafgaande album Timothy's Monster.
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |