Cyrus de Grote (veroveraar, grondlegger Perzische rijk)
Alexandere de Grote (veroverde bij de hele toenmalig bekende wereld)
Constantijn de Grote (eerste Christelijke keizer van het Romeinse Rijk)
Karel de Grote (veroveraar, verantwoordelijk voor de Karolingische Renaissance)
Frederik de Grote (Koning in Pruisen, maakte van deze staat een grootmacht)
Peter de Grote (tsaar die Rusland moderniseerde, althans dat was de bedoeling)
...en zo kan je nog wel even doorgaan.
Dit waren allemaal idd "grote mannen" die belangrijke dingen hebben gedaan, waarvoor ze nu geeerd worden met het predicaat "de Grote". Maar er zijn nog veel meer "grote mannen" geweest dan die in dit rijtje, waarvan sommigen nog wel belangrijker ook misschien. We spreken echter nooit over Napoleon de Grote (deze is natuurlijk verslagen), of Augustus de Grote, of Genghis de Grote, of Victoria de Grote.
Zou het noemen van sommige koningen/keizers als "de Grote" gewoon een gebruik zijn dat stamt uit de tijd van die personen zelf, of zou dit later zijn ingevoerd door de nazaten van deze koningen? Kan me namelijk niet voorstellen dat bijvoorbeeld een clubje historici het predikaat heeft lopen uitdelen. "Ja, die wel, hij was echt groots" of "Nee, hij was lang niet groots genoeg".
Iemand anders een theorie?
maar ik ben niet zeker van allemaal
quote:DOEN!
Op woensdag 14 januari 2004 23:59 schreef Luke_SuperDude het volgende:
[offtopic]Ik kan hem intrappen, maar het is te makkelijk sorry![/offtopic]
Het ligt er gewoon aan hoe "men" over je geoordeeld heeft.
quote:Behalve Napje zijn de ander "Groten" die ik noemde (Victoria, Augustus, Genghis Khan) nooit verslagen.
Mensen die de oorlog verliezen worden nooit "de grote" in de geschiedenis.
quote:Werd hij niet de Fuhrer genoemd?
hitler werd in duisland ( en is zeer grote delen van de wereld, zelfs "het westen") bijna continu de grote genoemd, maar dat was ook snel over nadat hij verloren had
En Cyrus kan je niet echt een Westerling noemen.
Ik heb me er eigenlijk nooit écht in verdiept wat het verhaal achter zo'n achtervoegsel is.
Maar het lijkt me niet onwaarschijnlijk dat sommigen zo genoemd werden omdat ze in de ogen van het merendeel van de mensen zulke 'buitengewone' prestaties hebben verricht, en deze dit wilden uiten. Bijvoorbeeld door 'de grote' achter zijn/haar naam te plaatsen.
quote:Klinkt mooier in het Engels: The Brave
Op donderdag 15 januari 2004 23:24 schreef Quasar_de_Duif het volgende:
Mooiste predicaat blijft "de Stoute"
Verder hoor ik van Napoleon-aanhangers vaak dat Napoleon het predicaat De Grote niet nodig heeft; de naam zelf is al groot genoeg 
Ik heb eens gelezen dat mensen de Grote werden genoemd (rond 800, zoals Karel de Grote, Alfred de Grote, en de hier vrijwel onbekende Rhodri de Grote), niet per sé omdat zij op militair gebied belangrijk waren, maar omdat zij hun land aanvoerden in een moeilijke periode, en dit succesvol deden. Karel de Grote streed tegen "barbaren" zoals de Lombarden (ze werden als ketters gezien) terwijl Alfred de Grote en Rhodri de Grote stand hielden tegen de Vikingen.
De term de Grote is overigeens meestal later toegevoegd, en bijvoorbeeld Lodewijk XIV, die zichzelf tijdens zijn eigen leven al als Lodewijk de Grote liet benoemen, is het niet gelukt om het predicaat na zijn dood ook te behouden. Hij werd blijkbaar toch niet als groot genoeg beschouwd
Hij kreeg zijn bijnaam de 'grote'. Daarom denkt men wel eens dat hij vreselijk lang was. We weten het niet precies, maar waarschijnlijk was het een man met een normaal uiterlijk, alleen een hele hoge stem. Hij is later de schilders en beeldhouwers wel als grote kerel afgebeeld, omdat een vorst er zo uit zou zien. Ze overdreven terwijl dat nergens goed voor was. Karel heeft veel belangrijke dingen gedaan toen hij koning was dus hij had zijn naam zo ie zo verdient.
In 800 ging Karel naar Rome. Hij moest daar een ruzie tussen de Paus en de adel van de stad oplossen. Toen hij geknield aan het bidden was zette de Paus een kroon op zijn hoofd en riep hem uit tot keizer. Misschien had Karel dat liever zelf gedaan en de Paus hem alleen maar gezalfd, want nu denkt men misschien dat de Paus hoger staat omdat hij de titel uitdeelt. Zijn titel luidde 'Karoles serenessimus augustus a Deo Coronatus magnus et pacificus imperator Romanorum guberans imperium qui et per misericoridam dei rex Francorum et Longobardorum'. Dat betekent: Karel, de hoogste, verheven, door god gekroonde, grote en vredebrengende keizer, die over de Romeinen regeert en ook, door gods erbarmen, koning is van de Franken en de Longobarden.
dus nu vat ik het helemaal neit meer
Volgens mij verdienen koningen en keizers dit predikaat pas later, dus als ze al overleden waren of werd het door geschiedsschrijvers vastgesteld. Zo weet ik dat slechts een Engelse koning het predikaat "de Grote" heeft gekregen en dat is, zo uit mijn blote hoofd (correct me when I'm wrong) Eduard de Grote, die ergens in 1100 Engeland bevrijdde van de Vikingen. Die is pas later zo genoemd!
Volgens mij draagt geen enkele koning al tijdens zijn leven het predikaat "de Grote" en wordt hem dit pas na zijn dood door de geschiedsschrijvers of zijn opvolgers verleend.