Op het moment dat iemand overleden is en wel geregistreerd staat als donor, wordt dat dan alsnog met de nabestaanden besproken?
Is het dan zo dat aan de nabestaanden alsnog toestemming wordt gevraagd hiervoor, of gebeurt het automatisch en wordt het eventueel 'meegedeeld'?
Iemand die weet, vanuit het werk of helaas uit ervaring, hoe e.e.a. dan in z'n werk gaat?
edit: ik zie dat dit topic cerkeerd staat. dacht toch echt dat ik het juiste forum (GC) had geselecteerd; kan een modje het even verplaatsen?
[Dit bericht is gewijzigd door miss_sly op 10-01-2004 11:14]
quote:Uhm... Waarom zouden ze nog moeten overleggen als de overledene toestemming heeft gegeven? Dan heeft de familie er echt niks meer over te zeggen.
Op zaterdag 10 januari 2004 10:33 schreef miss_sly het volgende:Op het moment dat iemand overleden is en wel geregistreerd staat als donor, wordt dat dan alsnog met de nabestaanden besproken?
Is het dan zo dat aan de nabestaanden alsnog toestemming wordt gevraagd hiervoor, of gebeurt het automatisch en wordt het eventueel 'meegedeeld'?
quote:Dat denk ik ook, maar werkt het ook zo?
Op zaterdag 10 januari 2004 11:53 schreef calvobbes het volgende:[..]
Uhm... Waarom zouden ze nog moeten overleggen als de overledene toestemming heeft gegeven? Dan heeft de familie er echt niks meer over te zeggen.
iemand overlijdt -> register checken -> ja, zonder verder overleg worden organen gebruikt / nee, overleg met de nabestaanden wat zij willen/denken dat de overledene zou hebben gewild
Is dit de gang van zaken?
quote:Lijkt me wel. Dat is juist de bedoeling van dat donorregister dat er geen onduidelijkheid over bestaat.
Op zaterdag 10 januari 2004 11:57 schreef miss_sly het volgende:Dat denk ik ook, maar werkt het ook zo?
En er dus snel gehandeld kan worden.
[Dit bericht is gewijzigd door calvobbes op 10-01-2004 12:03]
Enige uitzondering hierop is de mogelijke donor die jonger is dan 16 (registratie is mogelijk vanaf 12), indien 1 van de ouders danwel een voogd tegen is, is de minderjarige geen donor, al heeft die zelf ja aangegeven.
quote:Ah, geweldig, ook die site!
Op zaterdag 10 januari 2004 12:41 schreef frederik het volgende:
volgens http://www.donorregister.nl/ en dan bij faq (bovenaan) wordt er bij een ja als antwoord (donorregistratie kent 4 opties, ja/nee/nabestaanden mogen beslissen/aanwijzing van 1 persoon als beslisser) niet meer gevraagd aan anderen wat er moet gebeuren.
Enige uitzondering hierop is de mogelijke donor die jonger is dan 16 (registratie is mogelijk vanaf 12), indien 1 van de ouders danwel een voogd tegen is, is de minderjarige geen donor, al heeft die zelf ja aangegeven.
Ik had al gezocht, misschien wat te halfslachtig anders was ik hem vast tegengekomen.
Ik zal die site eens doorspitten of deze een afdoende oplossing geeft voor ons probleem 
Dit kun je aankruisen op het formulier.
Je kunt dus ook aankruisen dat je het aan je familie over wil laten, of juist dat je het perse wil wat je familie er ook van vindt.
Ik heb toen voor het laatste gekozen 
Daarom is het ook zo belangrijk dat je je wensen kenbaar maakt aan je nabestaanden!
Het is dus niet zo dat als jij donor bent en je overlijdt, dat ze dan dat register bellen en als jij als donor geregistreerd staat, ze alles uit je lijf halen en dat even mededelen aan je nabestaanden!
Dit weet ik van mijn vriend, die werkt in het ziekenhuis.
quote:Als dat werkelijk zo is, vind ik dat eigenlijk niet zo goed. Wat voor zin heeft het dan me te registreren?
Op zaterdag 10 januari 2004 16:38 schreef Nijna het volgende:
Als iemand overlijdt die geregistreerd staat dan wordt er nog steeds overlegd met de nabestaanden of de organen gebruikt worden.
Daarom is het ook zo belangrijk dat je je wensen kenbaar maakt aan je nabestaanden!Het is dus niet zo dat als jij donor bent en je overlijdt, dat ze dan dat register bellen en als jij als donor geregistreerd staat, ze alles uit je lijf halen en dat even mededelen aan je nabestaanden!
Dit weet ik van mijn vriend, die werkt in het ziekenhuis.
Ons probleem is als volgt: mijn vriend heeft niets geregistreerd. Hij heeft daarover nagedacht en redeneert als volgt: als ik dood ben maakt het voor mij toch niets meer uit, dus mogen mijn nabestaande (in dit geval ik als zijn partner) beslissen waar zij zich het prettigst bij voelen. Ik heb zelf al bijna 20 jaar een donorcodicil (mijn ouders moesten nog tekenen toen ik mijn eerste codicil tekende, kun je nagaan ) en je zou dus kunnen zeggen dat ik voor die keuze ga. Dat is ook zo, zolang het mezelf aangaat.
Nu, op dit moment, kan ik volmondig zeggen dat ik vind dat als er iets met mijn vriend gebeurt, ze de organen moeten gebruiken die ze nodig hebben. Ik kan me echter voorstellen dat op het moment dat ik zielsverdrietig ben omdat ik mijn lief verloren heb, ik tegen een arts zal zeggen: blijf van hem af! Dit zou een puur emotionele beslissing zijn, en twee weken later zou ik daar spijt van hebben.
Dus vroeg ik mijn vriend om het mij gemakkelijker te maken en zich als 'ja' te laten registreren, zodat de beslissing waar ik rationeel volledig achter sta, nu vastligt. Hij zei dat dat zinloos zou blijken, omdat als er iets gebeurt ze toch komen overleggen en ik alsnog in een emotionele stemming kan zeggen dat ze van hem af moeten blijven. Als dat zo is, vind ik eigenlijk dat de registratie zijn doel niet dient en is ons probleem ook niet oplosbaar....
Vandaag mijn vraag dus...
quote:Wat jij schrijft is ook de reden waarom er vaak toch niet gedoneerd wordt... Mensen moeten die beslissing maken terwijl ze net hebben gehoord dat hun naaste is overleden. Ik denk dat het daarom ook heel belangrijk is dat je van elkaar weet wat je wilt als je dood bent. Want ik denk (en hoop) dat als je dat maar goed door hebt gesproken dat mee kan tellen in de uiteindelijke beslissing.
Op zaterdag 10 januari 2004 17:56 schreef miss_sly het volgende:Dus vroeg ik mijn vriend om het mij gemakkelijker te maken en zich als 'ja' te laten registreren, zodat de beslissing waar ik rationeel volledig achter sta, nu vastligt. Hij zei dat dat zinloos zou blijken, omdat als er iets gebeurt ze toch komen overleggen en ik alsnog in een emotionele stemming kan zeggen dat ze van hem af moeten blijven. Als dat zo is, vind ik eigenlijk dat de registratie zijn doel niet dient en is ons probleem ook niet oplosbaar....
Vandaag mijn vraag dus...
Toch denk ik dat registreren op zich wel zinvol is, wat je keuze ook is. Dan horen je nabestaanden in elk geval dat je wel of geen donor wil zijn. Maar dan nog is het belangrijk om het goed door te spreken.
Heb je dat spotje gezien op tv, van weekend miljonairs waar die man moet beslissen voor zn vrouw? Het zou je maar gebeuren dat je het niet weet...
quote:Sowieso vind ik het inderdaad belangrijk om te weten van elkaar wat je zou willen. Ik weet het ook van mijn ouders bijvoorbeeld. Het punt is bij ons ook absoluut niet dat we niet weten wat we zouden willen, het probleem zit hem in het beslissingsmoment natuurlijk. Dit zal een moment zijn dat je veelal niet zo goed in staat bent rationele keuzes te maken, terwijl je daar weken later spijt van hebt...
Op zondag 11 januari 2004 10:27 schreef Nijna het volgende:[..]
Wat jij schrijft is ook de reden waarom er vaak toch niet gedoneerd wordt... Mensen moeten die beslissing maken terwijl ze net hebben gehoord dat hun naaste is overleden. Ik denk dat het daarom ook heel belangrijk is dat je van elkaar weet wat je wilt als je dood bent. Want ik denk (en hoop) dat als je dat maar goed door hebt gesproken dat mee kan tellen in de uiteindelijke beslissing.
Toch denk ik dat registreren op zich wel zinvol is, wat je keuze ook is. Dan horen je nabestaanden in elk geval dat je wel of geen donor wil zijn. Maar dan nog is het belangrijk om het goed door te spreken.
Heb je dat spotje gezien op tv, van weekend miljonairs waar die man moet beslissen voor zn vrouw? Het zou je maar gebeuren dat je het niet weet...
Maar goed, we zitten dus nog steeds met een dillema. Als ze het mij toch komen vragen, hoeft hij zich nu niet om mij te helpen te laten registreren....
Ik moet hier toch eens even achteraan gaan, want ik studeer momenteel voor Uitvaartbegeleider...en dan hoor je dat te weten...oh, wacht, ik zie dat ik die lesstof nog krijg! hihihihi!
Maar ik weet niet wat daar instaat met betreking op jouw vraag en daar heb je nu natuurlijk niets aan.
In het geval van mij en mijn vriend is het heel simpel; allebei NEE. Ik heb het wel vastgelegd mijn vriend niet, maar mijn familie (met de zijne hebben we geen contact) weet het ook. Zij zijn ook degenen die onze uitvaarten regelen mochten we allebei tegelijk overlijden, dus dat is wel duidelijk...
Ik was als kind altijd heel erg PRO, droeg op mijn 10 al zo'n ding bij me met de handtekening van mijn ouders erop...ben ik toch op teruggekomen, mede doordat ik contact met de donorregistratie gehad heb en toen te horen kreeg dat ze mensen met tatoo's wel willen mits de tattoo langer dan een half jaar geleden is gezet (kunnen ze testen op aids) Tuurlijk is dit een goede zaak...maar ik weet dat ik bij een goed tatoeerder ben geweest en voel me dan enigszins gekrengt...en na iemands overlijden er misschien achterkomen dat die persoon aids heeft lijkt me voor de familie ook sucks...met piercings moeten ze dat dan ook doen vind ik...maar niemand die erover denkt om een bvb een mannetje van 70 te checken op aids (weet niet of het standaard gebeurd hoor) terwijl die zijn oorbelletje misschien wel in de oerwouden in Thailand heeft gezet (weet jij veel wat je daar oploopt?)\
Komt bij dat ik het een naar idee vind...wel ego maar oke...
mijn moeder heeft een hele mooie spreuk (hing in het ziekenhuis waar ze eerder werkte)
"Don't take your organs to heaven, God knows we need them here"
Ja, is waar, maar vanuit mijn christelijke gedachtengang wil het dus niet,want als je aan de apparaten ligt en ze besluiten er van alles uit te halen lopen die machines gewoon door....je lichaam 'leeft'op dat moment dus nog wel...ook al ben je misschien hersendood. dit moet om de organen intact te houden, maar dood is bij mij ook echt dood....uit een 'levend' mens organen halen druist tegen mijn christelijke gedachtengang in...
Maar oke, daar ging de discussie eigenlijk niet over he?
Het is idd zoals nijna zegt. Als iemand is overleden, controleren
we eerst altijd het donorregister (als iemand tenminste in aanmerking
komt voor donatie). Als diegene er in staat en wel wil doneren, dan delen we dat mede aan de familie. Kortom een gesprek over dondatie verloopt dan al een stuk makkelijker als wij weten wat de overledene wilde. Desondanks mag de familie dan altijd weigeren.
Als die persoon niet geregistreerd staat dan vragen we het altijd aan de familie. Al zeggen ze, weet ik uit de praktijk, bijna altijd nee (op zo'n moment, zoals jij ook al zegt).
Kortom, omdat er onvoldoende van tevoren over wordt nagedacht word er heel weinig gedoneerd.
helaas maar waar
Wat is dit nou weer?
quote:Ik denk dat dit wel waar is, maar ook dus omdat de zaak niet goed geregeld is! In ons geval denken we juist van tevoren erg goed na, maar omdat er alsnog overlegd wordt, kan het teruggedraaid worden...eigenlijk betekent het vastleggen van een 'ja' dus eigenlijk, heel zwart gezien, helemaal niets!
Op zondag 11 januari 2004 21:10 schreef Red_Avenger het volgende:
Ik ben de vriend van nijna en ben arts.
Het is idd zoals nijna zegt. Als iemand is overleden, controleren
we eerst altijd het donorregister (als iemand tenminste in aanmerking
komt voor donatie). Als diegene er in staat en wel wil doneren, dan delen we dat mede aan de familie. Kortom een gesprek over dondatie verloopt dan al een stuk makkelijker als wij weten wat de overledene wilde. Desondanks mag de familie dan altijd weigeren.Als die persoon niet geregistreerd staat dan vragen we het altijd aan de familie. Al zeggen ze, weet ik uit de praktijk, bijna altijd nee (op zo'n moment, zoals jij ook al zegt).
Kortom, omdat er onvoldoende van tevoren over wordt nagedacht word er heel weinig gedoneerd.
helaas maar waar
Kan iemand me de reactie's even mailen? op mercedes2803@yahoo.com
Ben wel benieuwd namelijk!
ik heb mijn computer al gechekt op virussen en dergelijke...maar niets!
quote:Uhm jah. Tegen wel meerdere gedachtengangen in hoor.
Op zondag 11 januari 2004 12:58 schreef Hilje23 het volgende:uit een 'levend' mens organen halen druist tegen mijn christelijke gedachtengang in...
Waar gebeurd dat denk je dat ze organen uit je halen als je nog levend bent!?!?!?!?
quote:Hier in Nederland waar anders?
Op maandag 12 januari 2004 19:01 schreef calvobbes het volgende:[..]
Uhm jah. Tegen wel meerdere gedachtengangen in hoor.
Waar gebeurd dat denk je dat ze organen uit je halen als je nog levend bent!?!?!?!?
De machines lopen door hoor! En het wordt pas op het allerlaatst ' einde verhaal', puur om de organen goed te houden...
Daar komt bij dat het mij voor de familie ontzettend moeilijk te verteren is dat je afscheid neemt van een 'levend' lichaam dat nog warm aanvoelt.
quote:Klopt, familie kan een beslissing in een emotioneel moment altijd terugdraaien....
Op maandag 12 januari 2004 08:34 schreef miss_sly het volgende:[..]
Ik denk dat dit wel waar is, maar ook dus omdat de zaak niet goed geregeld is! In ons geval denken we juist van tevoren erg goed na, maar omdat er alsnog overlegd wordt, kan het teruggedraaid worden...eigenlijk betekent het vastleggen van een 'ja' dus eigenlijk, heel zwart gezien, helemaal niets!
quote:Nou, dan zal ik maar geen mensen meer proberen over te halen zich te laten registreren, het is dan toch slechts een wassen neus...
Op zondag 11 januari 2004 21:10 schreef Red_Avenger het volgende:
Desondanks mag de familie dan altijd weigeren.
