Ofwel het is niet toegestaan onderscheid te maken op grond van ras, geaardheid en geslacht op grond van religieuze overtuiging

[Dit bericht is gewijzigd door digitaLL op 09-01-2004 23:54]

quote:

---

Op vrijdag 9 januari 2004 23:16 schreef digitaLL het volgende:
Ofwel het is niet toegestaan onderscheid te maken op grond van ras, geaardheid en geslacht op grond van religieuze overtuiging

---

Ik weet niet hoe dat op het moment eigenlijk is maar vroeger was dat altijd een grijs gebied, er was toch een imam die homo's varkens noemde? Daar is hij geloof ik wel mee weggekomen..

quote:

---

Op vrijdag 9 januari 2004 23:16 schreef digitaLL het volgende:

Ofwel het is niet toegestaan onderscheid te maken op grond van ras, geaardheid en geslacht op grond van religieuze overtuiging

---

Ik ben het er overigens mee eens. Voor zover ik het begrijp, uiteraard.

quote:

---

Op vrijdag 9 januari 2004 23:23 schreef roobje het volgende:

[..]

Ehh.. je bedoelt dat je niet onderscheid mag raken op ras etc. met als excuus jouw religeuze overtuiging?

Ik weet niet hoe dat op het moment eigenlijk is maar vroeger was dat altijd een grijs gebied, er was toch een imam die homo's varkens noemde? Daar is hij geloof ik wel mee weggekomen..

---

ja zeggen, maar nee doen

quote:

---

Op vrijdag 9 januari 2004 23:39 schreef Modwire het volgende:
vrijheid van meningsuiting voor alles.......mensen anders behandelen moet wel verboden zijn

ja zeggen, maar nee doen

---

quote:

---

Op vrijdag 9 januari 2004 23:43 schreef digitaLL het volgende:

[..]

Je bedoeld te zeggen dat je bijv. vindt dat vrouwen geen bestuurlijke functie mogen hebben. Maar hen vervolgens het niet binnen je partij mag verbieden.

---

Weet je wel wat je binnenhaalt met een levensovertuiging of religie? Ziet een religie er vaak niet mooi uit van buiten, maar is het totaal zoveel anders dan wat je ziet, en kom je daar pas (te) laat achter? Wanneer je de levensovertuiging of religie hebt binnengehaald, dat als het ware de levensovertuiging of religie je leven gaat bepalen.

Is het in deze zin niet zinvol om altijd kritisch te blijven, ook vooral richting jezelf, en jezelf ook durven bespotten?

quote:

---

Op zaterdag 10 januari 2004 00:59 schreef Mariel het volgende:
Is het in deze zin niet zinvol om altijd kritisch te blijven, ook vooral richting jezelf, en jezelf ook durven bespotten?

---

quote:

---

Op zaterdag 10 januari 2004 00:59 schreef Mariel het volgende:
Waar ik zelf eigelijk aan dacht toen ik alleen de titel zag was meer als..

Weet je wel wat je binnenhaalt met een levensovertuiging of religie? Ziet een religie er vaak niet mooi uit van buiten, maar is het totaal zoveel anders dan wat je ziet, en kom je daar pas (te) laat achter? Wanneer je de levensovertuiging of religie hebt binnengehaald, dat als het ware de levensovertuiging of religie je leven gaat bepalen.

Is het in deze zin niet zinvol om altijd kritisch te blijven, ook vooral richting jezelf, en jezelf ook durven bespotten?

---

Maar mijn levensverhaal leert dat alles altijd in beweging blijft. Zelfs de krachtigste secte of meest fanatische geloofsovertuiging kan een mens niet voor eeuwig aan banden leggen. Volgens mij hoort onvoorwaardelijke overgave typisch bij een zeer jonge leeftijd, en wordt men er later in de regel weer van verlost. Zo zag ik laatst de lange en diepe indruk makende documentaire over de chinezen die volkomen verblind en naief als jonge mensen aan de 'culturele revolutie' uit de 60-er jaren meededen en nu beschaamd, verdrietig of verbitterd terugkeken op hun eigen verleden. Idealisme hoort van nature bij het jonge leven, maar mondt des te gemakkelijker uit in uitwassen naar mate men zich volkomen overgeeft aan idealisme. Soms voel ik het aan als een tragiek van het leven dat het vaak de mooiste mensenzielen zijn die zo door de ideologiën kapot worden gemaakt. Zij die als kind of jongere al voortdurend bezig zijn met het ethisch denken zijn vaak de slachtoffers van kant-en-klaar oplossingen waar ze later de hoge rekening voor moeten betalen.

Bij mezelf was het een nooit aflatend proces waarbij zienswijzen eerst langzaam en onmerkbaar veranderden, en uiteindelijk uitgroeiden tot een kracht die me ertoe dwong tot een dramatische omwenteling in het denken te komen. Bij het volwassen worden in mijn geloof hoor ik voortdurend mijn eigen ik commentaar leveren wanneer ik de bijbel die ik vanouds als 'de onfeilbare boodschap van God' moest zien- doorlees. Het is niet een bewuste opstand, maar een automatisme; je móet gehoorzamen aan je eigen eerlijk denken, je kan het niet meer onderdrukken.

Een helehoop gedachten van vroeger hebben voor mij nu hun dienst voorgoed gedaan. Ik zie alles anders. Het heeft wellicht met levenservaring te maken, maar in mijn geval voelt het nog meer aan alsof ik zou moeten zeggen: het heeft ermee te maken dat ik eerst op een bepaalde leeftijd moest aankomen dat ik eerlijk mijn conclusies durfde te trekken uit de diepste gevoelens die altijd al in mij leefden.

Ik begin veel dingen duidelijker te zien en durf nu op middelbare leeftijd pas verantwoordelijkheid te nemen voor mijn eerlijke eigen denken. Volgens mij is het aspect in het fundamentalistisch christelijk/moslim geloof dat mensen het meest in zijn greep houdt niet zozeer de overtuiging de waarheid in pacht te hebben, maar meer de religieuze dreiging die een mens boven het hoofd geschilderd wordt mocht hij het ooit in zijn hoofd halen het anders te zien. En zo niet die dreiging, dan is het wel het innerlijk weten dat bij het wegvallen van de ideologie het gehele leven op losse schroeven staat. Bij zo'n besluit voelt het aan alsof je voor een onmogelijke taak staat: volkomen vanuit een nulpunt opnieuw te moeten beginnen met opbouwen en leven. Wellicht duurt het daarom een lange tijd voor iemand die diep in een geloofsovertuiging zit de innerlijke kracht in zich te vinden om er mee te breken.

Je eindelijk bevrijden uit zo'n dwangbuis die je gehele leven geleid heeft is tezelfdertijd een enorme opluchting als ook vertwijfeling gevend. Er is in mijn leven nauwelijks iets zo frustrerends geweest dan na vele jaren en na lange studie op te merken dat christelijke theologie eigenlijk hetzelfde is als met intellectuele goocheltoeren en behendige gedachtenacrobatiek het esthetisch en intellectueel aanvaardbaar maken van de meest banale, absurde, de meest kromme, verouderde, onmogelijke en veelvuldig tegenstrijdige opvattingen. De opvattingen die men er op nahoudt hebben hun basis in de menselijke wens-dromen en angst voor de gevolgen van het afvallig worden, maar dit wordt zelden of nooit herkend en daarom praktisch nooit erkend.

quote:

---

Op zaterdag 10 januari 2004 00:59 schreef Mariel het volgende:
Weet je wel wat je binnenhaalt met een levensovertuiging of religie? Ziet een religie er vaak niet mooi uit van buiten, maar is het totaal zoveel anders dan wat je ziet, en kom je daar pas (te) laat achter? Wanneer je de levensovertuiging of religie hebt binnengehaald, dat als het ware de levensovertuiging of religie je leven gaat bepalen.

Is het in deze zin niet zinvol om altijd kritisch te blijven, ook vooral richting jezelf, en jezelf ook durven bespotten?

---

"De kern van het christelijk denken: godsdienst en geloof betekent altijd het je concentreren op de kracht van de liefde. Haat en nijd zie je dagelijks om je heen. Je wordt er bedroefd van. De kern van het christelijk geloof is dat het ons duidelijk wordt dat God er ook bedroefd om wordt. Uiteindelijk heeft God zelf het lijden van de mens op zich genomen om zo de wereld van de zonde te bevrijden."

In zulke mooie bewoordingen wordt het christelijk geloof je opgediend. Maar wat gebeurt er als je in zon prachtige volzin wat gaatjes prikt? Men neemt bijvoorbeeld het woordje 'wereld' in de mond, maar in werkelijkheid bedoelt het christendom te zeggen 'de uitverkorenen'. En men heeft het over 'bevrijding', maar het christendom geeft de mens veelal juist zijn zondelast. Men spreekt over 'verlossing', maar het is voor het merendeel iets wat na onze dood schijnt te gebeuren, want om deze wereld geeft het christendom weinig of niets.
'God wordt er bedroefd van' komt in de bijbel tot uiting in onophoudelijke doodstraffen, goddelijke uitroeiingen, 'verdelgen van alles wat leeft', 'de toorn des Heren', heilige wraak, enz.
God heeft het lijden van de mens op zich genomen klinkt bovendien niet erg overtuigend wanneer je je herinnert dat Hij notabene zelf de wereld van het lijden geschapen heeft, de flauwe mythe van een zondeval is zelfs voor de meest fanatische gelovige op een gegeven moment niet meer te aanvaarden. En wat moet je ervan zeggen wanneer je er na wat graven in het christendom achter komt dat 'het lijden op zich nemen' helemaal niet uit solidariteit met de mensheid (zoals bovenstaande uitspraak doet vermoeden) maar als 'losprijs', 'afrekening van schuld' bedoeld was? Dus God zorgt voor de oplossing van een probleem dat Hij zelf geschapen heeft! Zowel de kwaliteit als de kwantiteit van 'de oplossing' vertonen nogal hiaten.

Het probleem van de ideologiën is dat er altijd wel iets bijzit wat je aanspreekt. Maar wanneer je het aanneemt krijg je een kast vol aan dingen waar je nooit om gevraagd hebt.

quote:

---

Op vrijdag 9 januari 2004 23:16 schreef digitaLL het volgende:
Religieuze overtuiging kan imo als trojaans paard worden gebruikt om andere (zoals extremistische, discriminerende) doelen na te streven.
Mijn keuze zou zijn.
Dat recht op religie en levensovertuiging ondergeschikt moeten zijn aan de gelijkgerechtigdheid op grond van ras, geaardheid en geslacht.

Ofwel het is niet toegestaan onderscheid te maken op grond van ras, geaardheid en geslacht op grond van religieuze overtuiging

---

quote:

---

Op zondag 11 januari 2004 11:51 schreef Kaasblaak het volgende:

[..]

Ik neuk veel liever met een vrouw dan met een man. Discrimineer ik dan niet op basis van geslacht?

---

quote:

---

Op zondag 11 januari 2004 19:50 schreef Leiram het volgende:

[..]

Als je het neuken uitvoert als onderdeel van entertainment-diensten die je aanbiedt heet het misschien discriminatie inderdaad. Iemand die weet hoe dit in de wet is vastgelegd tegenwoordig?

---