Ik wil zelf niet stoer gaan doen, maar ik zou er niet voor kiezen, tenzij noodzakelijk.
Bij mijn eerste duurde de bevalling ruim 2 dagen, ik was zo uitgeput dat ik het bewustzijn verloor tussen de weeën in. Dat was het punt waarop de gynaecoloog besloot tot een keizersnede. Gelukkig pleitte de verpleegkundige voor een infuus met weeënopwekker in combi met een ruggeprik omdat ze het erg vond dat ik al die vreselijke uren 'voor niets' had liggen puffen.
Aangezien het met de baby goed ging en ik nog normaal kon praten e.d. werd besloten voor de ruggeprik met weeënopwekker.
Op dat moment was ik vreselijk opgelucht, geen pijn meer en ik kon weer helemaal bijkomen. Maar als ik had geweten dat ik daardoor geen persweeën voelde dan had die ruggeprik van mij niet gehoeven.
Om een lang verhaal kort te maken, ik zou er niet zelf voor kiezen, ook niet als ze de dosis stop zouden zetten op het moment dat ik moest persen. Ik heb de pijn nooit als erg ervaren. Hoe pijnlijk het ook was. Maar het heeft me wel behoed voor een keizersnede en als die situatie zich weer voor zou doen kies ik liever voor pijnbestrijding als ik daarmee wel zelf mag baren.
Mijn hemel, waarom zo'n ongelooflijk tegen je grenzen aan gaan zitten hijgen als dat niet noodzakelijk is? Ik heb dat nooit begrepen.
Maar ik heb dan ook (nog) geen kinderen.
Toen ik 's nachts weeen kreeg was het goed te doen dus dacht ik nog niet aan zoiets. Pas bij 8 cm onsluiting vroeg ik om een verdoving. Waat bleek: Het mocht niet meer omdat hij anders niet optijd uitgewerkt zou zijn 
Ik heb het dus zonder gedaan, heel anders als dat ik dus in gedachten had. Als ik ooit nog een keer moet bevallen dan vraag ik toch wel eerder om een prik.
quote:Ja maar als de weeen pas echt pijn gaan doen (na de 6-7 cm) dan kan die prik al niet meer en daarvoor trek je het nog wel. Dan maar zonder denk ik dan
Op donderdag 8 januari 2004 19:24 schreef Bibikuif22 het volgende:
Ik werd opgenomen met zwangerschapsvergiftiging. In het ziekenhuis zei de gyn me al dat wanneer ik veel pijn zou krijgen, ik gewoon een ruggeprik moest vragen dan zou ik dat gewoon krijgen! Was wel een hele geruststelling want ik was vastberaden om daar gebruik van te maken.Toen ik 's nachts weeen kreeg was het goed te doen dus dacht ik nog niet aan zoiets. Pas bij 8 cm onsluiting vroeg ik om een verdoving. Waat bleek: Het mocht niet meer omdat hij anders niet optijd uitgewerkt zou zijn
Waar heb ik het eigenlijk over ga( als alles weer goed gaat natuurlijk) toch weer lekker thuis bevallen 
quote:Hihi, sorry mijn man stond nog ingelogd( zou wel een goed voornemen van hem zijn dat HIJ nu eens lekker ging bevallen
Op donderdag 8 januari 2004 19:59 schreef Five_Horizons het volgende:[..]
Ja maar als de weeen pas echt pijn gaan doen (na de 6-7 cm) dan kan die prik al niet meer en daarvoor trek je het nog wel. Dan maar zonder denk ik dan
)Heb er bij de eerste bevalling na bijna 5 dagen ellende nog 3 uur gebruik van gemaakt, (staat wel ergens in bevallingsverhalen) en omdat ik dàt dus niet wilde heb ik bij bijna elke gynaecolooog die ik bij Lara (de tweede bevalling dus) had aangekaart dat ik gegarandeerd een ruggeprik zou krijgen. En ze ook nog eens op het briefje wat in mijn dossier zat gewezen
Zo bang was ik dat ik m niet zou krijgen, werd er beroerd van.
Wel een gedoe voor je m krijgt zeg, je moet je elke keer verantwoorden, en niet alleen in het ziekenhuis, ben ookal door familie voor slappeling uitgemaakt! Maar ja die knallen er in 3 uurtjes een klein 6 pondertje uit.
De bikkels
Met andere woorden: blij dat ik er gebruik van heb gemaakt, kan met een ontzettend goed gevoel terug kijken op de bevalling van Lara
quote:Ja belachelijk gewoon. Typisch weer die Nederlandse cultuur hoor, ze zeggen nog net niet:"Pijn is fijn"
Op donderdag 8 januari 2004 20:11 schreef CarOnline het volgende:
Wat ontzettend heerlijk dat er een ruggeprik bestaat.
Heb er bij de eerste bevalling na bijna 5 dagen ellende nog 3 uur gebruik van gemaakt, (staat wel ergens in bevallingsverhalen) en omdat ik dàt dus niet wilde heb ik bij bijna elke gynaecolooog die ik bij Lara (de tweede bevalling dus) had aangekaart dat ik gegarandeerd een ruggeprik zou krijgen. En ze ook nog eens op het briefje wat in mijn dossier zat gewezen
Zo bang was ik dat ik m niet zou krijgen, werd er beroerd van.
Wel een gedoe voor je m krijgt zeg, je moet je elke keer verantwoorden, en niet alleen in het ziekenhuis, ben ookal door familie voor slappeling uitgemaakt! Maar ja die knallen er in 3 uurtjes een klein 6 pondertje uit.
De bikkelsMet andere woorden: blij dat ik er gebruik van heb gemaakt, kan met een ontzettend goed gevoel terug kijken op de bevalling van Lara
Ik zou voor mezelf geen ruggeprik oid willen hebben, niet omdat ik stoer ben (want oh wat doet het godallejesus-zeer dat laatste stukkie, sorry hoor heb er geen andere woorden voor
), maar meer omdat ik elke keer achteraf zoiets had van: nou het was toch wel redelijk te doen. En ik moet bekennen ik beviel thuis en dan kan je wel schreewen om pijnstillers oid, maar dan krijg je ze toch niet 
Nee, laat iedereen zich met zijn eigen zaakjes bemoeien en niet zo snel een oordeel klaar hebben
Maar kreeg het pas na een uur of zo... 
Toen was het niet meer nodig, omdat de volledige ontsluiting er was. Waarom moeilijk doen, als het makkelijker kan?![Dit bericht is gewijzigd door moussy op 08-01-2004 20:58]
quote:nou ja, die pijn schijnt toch wel degelijk een functie te hebben, las ik in mijn voorbereidingen op de bevalling (en daar heb ik me dan ook maar flink aan vastgehouden toen het zover was). en leuk was het niet, maar ik vond het nou ook weer niet zo onoverkomelijk als ik gevreesd had, eerlijk gezegd.
Op donderdag 8 januari 2004 20:52 schreef moussy het volgende:
Ik heb bij de tweede gebrult om een pijnbestrijder de bevalling duurde in totaal maar 3 uur, maar door omstandigheden was ik zwáár in paniek en deed alles 3x zo veel pijn
Ook geloof ik niet dat je met ruggenprik een mindere band met je kind zou hebben, wat vaak het argument hier in Nederland is om geen pijnbestrijding te geven.
Ieder het zijne hoor, maar ik had wel graag de keus.
maar alle gekheid op een stokje, ik vond de pijn goed te doen tijdens de bevallingen. Maar nu heb ik ook wel gemerkt dat ik dus van de ontsluiting bijna niets voel. De eerste is geboren na 2 uur hevige persweeen. Hierbij zat ook een rit van huis naar ziekenhuis en is uiteindelijk met de tang geholpen. En hoewel ik toen wel zoiets had van het moet eruit nu, heb ik nooit over pijnstillers gedacht of geroepen.
Bij de bevalling van de tweede (prematuur geboren met nog net geen 29 weken) zat ik nog onder der weeenremmers toen ik volledige ontsluiting bleek te hebben. Dus daar alleen wat menstruatieachtige kramp gehad en bevalling ging ook snel. Is trouwens ook voor een groot deel langs me heengegaan, door dat hele gebeuren van gebroken vliezen, ziekenhuis liggen enz.
En de derde (nu 4 maandjes jong) was helemaal snel. Eerste krampjes om half zes en ze is om 6 over zeven geboren. Dus anderhalf uur om wakker te worden, wat kleding aan te doen, naar het ziekenhuis laten racen, de verloskamer opzoeken en die dame eruit te persen in 2 persweeen. Dus geeneens tijd voor pijnbestrijding hiero....:D
quote:Het zal er ook wel mee te maken hebben dat er nog steeds een risico aan vasthangt,hoe klein ook.
Op donderdag 8 januari 2004 21:04 schreef Leah het volgende:
Ik heb een buitenlandse vriendin, die dus echt niets begrijpt van onze `pijn is fijn` cultuur. Ik begrijp het zelf trouwens ook niet, we hebben het hoogste cijfer qua moeder en kind sterfte in Nederland, wb bevallingen, dus zo slecht kan de pijnbestrijding in alle overige europese landen dan toch niet zijnOok geloof ik niet dat je met ruggenprik een mindere band met je kind zou hebben, wat vaak het argument hier in Nederland is om geen pijnbestrijding te geven.
Ieder het zijne hoor, maar ik had wel graag de keus.
quote:Maar dat bedoel ik... we hebben in Nederland het hoogste sterftecijfer voor moeder en kind, en in de `pijnbestrijdingslanden` is dat cijfer dus lager. Dat vind ik op zijn minst vreemd...
Op donderdag 8 januari 2004 21:10 schreef Bass-Miss het volgende:[..]
Het zal er ook wel mee te maken hebben dat er nog steeds een risico aan vasthangt,hoe klein ook.
quote:Klopt dat wel?
Op donderdag 8 januari 2004 21:17 schreef Leah het volgende:[..]
Maar dat bedoel ik... we hebben in Nederland het hoogste sterftecijfer voor moeder en kind, en in de `pijnbestrijdingslanden` is dat cijfer dus lager. Dat vind ik op zijn minst vreemd...
Ik weet het niet zeker maar ik had gehoord dat het in België zeker niet lager ligt dan in Nederland.
En op zich lijkt het me ook beter om het pijnloos te doen als het kan,maar als er wel een risico aan zit zou ik toch serieus twijfelen.
Welke middelen van pijnbestrijding zijn er eigenlijk?
De enige die ik vanuit het Nederlandse systeem ken, is de ruggeprik.
Maar als ik naar die amerikaanse en engelse zwangerschapseries kijk. Dan gebruiken zij ook zuurstof en lachgas (oid). Eerst dacht ik dat je dat alleen in het ziekenhuis daar kon krijgen, maar de verloskundigen schijnen dat dus ook mee te kunnen nemen, in handzame paketten.
Altijd als ik dat dus zie, hoe het in het buitenland gaat, vraag ik me af waarom dat niet in Nederland gebeurd of gebeurd het wel, maar hoor je er niet over? Of zitten hier negatieve effecten aan verbonden. Misschien scheelt het namelijk wel in pijn, en dan hoef je ook niet direct een ruggeprik, die natuurlijk ook een verkeerde uitwerling kan hebben.
-Oh ja- Ze geven hier ook wel één of andere pijnstiller die ze in je been spuiten. hoe of wat weet ik niet, maar die zou ik krijgen bij de 2de.
[Dit bericht is gewijzigd door moussy op 08-01-2004 21:52]
(ik hoorde ze in een hoekje van de kamer mompelen over eventuele pijnbestrijding, en heb heel hard Jaaaaaaaa, Nu meteen!!! geroepen. )
Dit middel zorgde ervoor dat ik tussen de weeen in steeds een minuut of twee sliep, en dat ik dus niet volledig uitgeput raakte.
Ik vond het zelf heel fijn dat ik ook m'n tijdsbesef een beetje kwijt raakte, achteraf bleek de hele bevalling t/m de uiteindelijke keizersnede een dag langer te hebben geduurd dan ik zelf dacht.
Ik vermoed dat ik door die drugs die ik kreeg, tijdens de operatie en daarna in de verkoeverkamer aan het hallucineren ben gegaan.
Zo zag ik tijdens de operatie een bejaard dametje dat me toedekte met een deken, en tijdens het verblijf in de verkoever zag ik een groepje buscahuffeurs die aan een tafeltje zaten te kleppen 
Ook vertelde ik aan de verpleegkundigen daar dat mijn been zo erg klappertandde, dat ik naar m'n kind moest, om vervolgens weer in slaap te vallen.
Ik weet dat allemaal nog precies en het is best leuk om aan terug te denken
[Dit bericht is gewijzigd door Dinus op 08-01-2004 22:20]
quote:We hebben het hoogste sterftecijfer, is onlangs uit onderzoek naar voren gekomen. Of het onderzoek klopt weet ik natuurlijk niet
Op donderdag 8 januari 2004 21:28 schreef Bass-Miss het volgende:[..]
Klopt dat wel?
Maar het gaat mij idd om de keus, die zou je zelf moeten kunnen mogen maken.
Toch kleeft er een nadeel aanvast, ik herinneren me ook minder, er ging naast de pijn ook andere wel belangrijke zaken langs mij heen. Ook voelde ik geen vreugde toen eindelijk mijn dochter geboren was.Was helemaal leeg!
quote:Dit is onlangs in het journaal geweest toch. Volgens mij hadden onze buurlanden zelfs de helft minder sterftegevallen.
Op donderdag 8 januari 2004 22:21 schreef Leah het volgende:[..]
We hebben het hoogste sterftecijfer, is onlangs uit onderzoek naar voren gekomen. Of het onderzoek klopt weet ik natuurlijk niet
Maar het gaat mij idd om de keus, die zou je zelf moeten kunnen mogen maken.
quote:Dat heb ik ook, ik kan me het moment dat we haar zagen heel goed herinneren, maar de euforie die je o.a. op tv ziet was er niet.
Op donderdag 8 januari 2004 22:26 schreef danosa het volgende:
Toch kleeft er een nadeel aanvast, ik herinneren me ook minder, er ging naast de pijn ook andere wel belangrijke zaken langs mij heen. Ook voelde ik geen vreugde toen eindelijk mijn dochter geboren was.Was helemaal leeg!
En nog altijd als ik een geboorte zie en de baby en moeder die elkaar zo intens aankijken gaan bij mij alle sluizen open
zelfs nuquote:Ow,ik zal het nog eens navragen dan.
Op donderdag 8 januari 2004 22:28 schreef danosa het volgende:[..]
Dit is onlangs in het journaal geweest toch. Volgens mij hadden onze buurlanden zelfs de helft minder sterftegevallen.
Ik had anders gehoord namelijk.
[Dit bericht is gewijzigd door bixister op 08-01-2004 23:07]
Ik heb dus bij de tweede bevalling geweigerd, want daar was ik beroerder van dan van de ruggeprik. (Daar helemaal niet van eigenlijk, dat was een geschenk uit de hemel). Ruggeprik en anders niet. Ben al begonnen met informeren toen de oudsten een jaar waren, hoe het beleid nu was en of ik m nu wel zou krijgen als ik zwanger zou worden.
En over de band die met een ruggeprik minder zou zijn geloof ik ook niet, bij Britt en Romée had ik inderdaad niet meteen een band maar dat bleek achteraf te komen door de hele toestand doordat ik geen ruggeprik had gehad, zoveel pijn dus. Had ik die wel gehad was de hele start van hun en mij anders geweest. Bij Lara was het allemaal heel anders hoewel ook niet 'pijnloos' aangezien het slangetje van mn prik lek was en de vloeistof dus in mn shirt liep ipv in mn rug
(Met het infuus helemaal open, auw auw!!)
Overigens begrijp ik ook niet dat het allemaal pijnvrij en "natuurlijk" moet. Als ze je blinde darm eruit halen zegt toch ook niemand "als je een echte flinkerd bent doe je het gewoon zonder verdoving". De middelen zijn er, dus waarom ze niet toepassen? Ik had een hele vlotte en in principe probleemloze bevalling, maar ik ben wel vreselijk in paniek geraakt van de pijn en heb gegild om een verdoving. Dan is het wel een tegenvaller als die gewoon geweigerd wordt (net als bij de rest was me verzekerd dat ik er altijd om kon vragen). Toen ik uiteindelijk zo'n beenprik had losgekletst (nou ja, geschreeuwd), had ik al volledige ontsluiting en toen hoefde het niet meer. Achteraf zei de gyn dat ze de verdoving weigerde omdat het zo ontzettend snel ging. Als ze dat nou even had gezegd was ik waarschijnlijk niet zo in paniek geweest, ik was vooral bang dat ik dit niet nog uren en uren kon volhouden.
quote:Daar denk ik heel anders over. Mijn bevalling heeft 36 uur geduurd en was verschrikkelijk. Het was gewoonweg niet meer vol te houden en ik ging eraan onderdoor...
Op donderdag 8 januari 2004 20:57 schreef bixister het volgende:
nou ja, die pijn schijnt toch wel degelijk een functie te hebben, las ik in mijn voorbereidingen op de bevalling (en daar heb ik me dan ook maar flink aan vastgehouden toen het zover was). en leuk was het niet, maar ik vond het nou ook weer niet zo onoverkomelijk als ik gevreesd had, eerlijk gezegd.
Ze hebben mij zonder te vragen een ruggeprik gegeven waardoor ik een uurtje of 3 even pijnloos kon rusten....
Bij een operatie kunnen ze je gewoon niet opereren zonder dat je plat ligt. Hetzelfde geldt voor een keizersnede.
Ik ben van het soort, geen medicatie of andere zooi in mijn lijf, tenzij medisch gezien noodzakelijk. En daar valt een bevalling op de normale wijze voor mij niet onder.
Maar ik vind het wel raar dat er hier in Nederland zo terughoudend gedaan word over pijbestrijding
De bevalling van onze dochter ging zonder extreem veel pijn (ja, makkelijk om te zeggen, als vader he, maar je voelt je vrouw echt wel goed aan hoor!) maar de knip heeft wel erg veel pijn naderhand gehad. Eigenlijk had je bij ons moeten spreken over 'pijnbestrijding na de bevalling', want tijdens was niet nodig en, mijn vrouw kennende, dat zou ze ook niet zo snel willen.
Ok, we spreken hier van een goede bevalling; ze zei gisteren nog dat ze naar een fijne dag terug kon kijken. En dan niet alleen het babietje op haar buik, maar de hele dag.
Mocht het een slechte bevalling zijn, tja, dan weten we het niet. In ieder geval niet zonder meer maar pijn bestrijden zoals in het buitenland zo vaak gebeurd.
ps: het 'hoort' pijn te doen; zijn we dan allemaal watjes geworden?
quote:Ik moet zeggen dat de ruggeprik bij mij het eerste uur ook niet werkte, jawel ik voelde geen pijn meer in mijn rug in buik, maar ipv daarvan leek het of mijn lies bij iedere wee in twee helfden scheurde. Dat was nog veel erger want ik kon dat niet wegpuffen of wat dan ook. Toen ik na een uur smeekte of de dosis wat hoger mocht had ik al volledige ontsluiting. Maar van het persen voelde ik daarentegen weer helemaal niks, en blind persen is ook niet alles.
Op vrijdag 9 januari 2004 08:20 schreef easy-going het volgende:
Ik heb een prik in mijn been gehad. De bevalling werd gedaan door een ass.gyn. Halverwege de bevalling kwam de gyn.ook ff kijken. Hij vroeg hoe het ging en toen ik zei dat ik het bijna niet meer hield zei hij dat ik een pijnstiller zou krijgen. Ik kreeg dus een prik in mijn been, die misschien maar 5 minuten gewerkt heeft. Ik weet nog dat ik tegen mijn man zei: vloekals dit weeën met pijnstiller zijn, hoe moet het dan vloekwel niet voelen zonder pijnstiller. Achteraf bleek dus dat die prik bijna niets geholpen heeft.Maar ik vind het wel raar dat er hier in Nederland zo terughoudend gedaan word over pijbestrijding
Ik denk dus ook dat die pijnbestrijding ook niet alles is wanneer het niet goed gedaan wordt. Zal ook erg aan de anaestesist liggen. Vriendin van me voelde alles bij de keizersnede (zelfde anaestesist). Ze gilde en krijste het uit, maar het was al te laat want ze lag al open. Met 8 man hebben ze haar in bedwang gehouden tot ze weer dichtgenaaid was.
Bij de tweede werd het weer een keizersnede en toen hebben ze maar een narcose gegeven 
quote:Enigszins herkenbaar, bij de laatste ging de bevalling zo snel dat ik zeker drie dagen vreselijke naweëen heb gehad. Die kon ik minder verdragen omdat ik vaak ook net dan de kleine aan de borst had liggen. Rampzalig.
Op vrijdag 9 januari 2004 08:22 schreef Bright het volgende:
Ik heb hier niet alles gelezen hoor
De bevalling van onze dochter ging zonder extreem veel pijn (ja, makkelijk om te zeggen, als vader he, maar je voelt je vrouw echt wel goed aan hoor!) maar de knip heeft wel erg veel pijn naderhand gehad. Eigenlijk had je bij ons moeten spreken over 'pijnbestrijding na de bevalling', want tijdens was niet nodig en, mijn vrouw kennende, dat zou ze ook niet zo snel willen.
Inderdaad ook de hechtingen (ik was gescheurd) waren geen pretje. Pas 8 maanden na de bevalling was ik genezen, de eerste maanden kon ik amper zitten, en bijv. vrijen kon ik wel helemaal vergeten.
quote:
ps: het 'hoort' pijn te doen; zijn we dan allemaal watjes geworden?
Jij hebt makkelijk praten als papa Maar ik ben het wel met je eens hoor, de pijn bij de bevalling is denk ik wel de meest erge pijn die ik ooit heb gevoeld (op ingeklapte trommelvliezen na), maar beter te verdragen dan welke pijn dan ook omdat je ook weet waarvoor je het doet. Ik heb eveneens de bevallingen nooit al erg of traumatisch ervaren.
De ouderen wilden er niet aan, de jongeren wilden het wel, en als "compromis" (???) deden ze het dus maar niet.Ik heb ook een pethidineprik gekregen, heeft geen moer geholpen. Dat geldt trouwens ook voor de weeënopwekkers, die deden ook niks. Gelukkig Het infuus zat verstopt.
quote:De hele bevalling duurde vanaf ong. 4:30 uur 's ochtends tot aan 7:30 uur 's avonds, met ongeveer 12 uur in het ziekenhuis, absoluut geen naweeen, 'gewoon' een gezellige boel, zonder stress of zenuwachtigheid. Daarom ging het ook zo goed. En mama luisterde goed naar het puffen van papa
Op vrijdag 9 januari 2004 08:31 schreef Tan het volgende:[..]
Enigszins herkenbaar, bij de laatste ging de bevalling zo snel dat ik zeker drie dagen vreselijke naweëen heb gehad. Die kon ik minder verdragen omdat ik vaak ook net dan de kleine aan de borst had liggen. Rampzalig.
quote:Zo, 8 maanden! Zal wel erg vervelend voor manlief zijn geweest
Inderdaad ook de hechtingen (ik was gescheurd) waren geen pretje. Pas 8 maanden na de bevalling was ik genezen, de eerste maanden kon ik amper zitten, en bijv. vrijen kon ik wel helemaal vergeten.
Nee, gelukkig duurde die pijn hier niet zo lang, maar toch nog 6 weken voordat mama echt stevig in haar schoenen stond en alles met Elise kon doen wat ze wilde. Dat was nog het allerergst; die pijn, ok, dat overleef je wel, zal ik maar zeggen. Maar als pas-bevalling kersverse moeder niet de mogelijkheid hebben om je eigen kind vast te houden omdat je niet kunt (ver)zitten of lopen, dat is erg!
quote:
, maar bedenk ook wel dat het heel erg is als je je vrouw vreselijk ziet lijden! Als je dan als man iets van het pijn kunt overnemen, dan is dat alleen maar fijn!quote:En zo 'hoort' het ook
Maar ik ben het wel met je eens hoor, de pijn bij de bevalling is denk ik wel de meest erge pijn die ik ooit heb gevoeld (op ingeklapte trommelvliezen na), maar beter te verdragen dan welke pijn dan ook omdat je ook weet waarvoor je het doet. Ik heb eveneens de bevallingen nooit al erg of traumatisch ervaren.
, maar helaas gebeurt dat niet altijd. (Vandaar de pijnbestrijding?)quote:Dat geloof ik graag ja, maar als man ben je ook onmisbaar hoor. Als mijn partner niet bij de bij de bevalling was geweest dan had ik het ongetwijfeld veel moeilijker gehad. Jullie kunnen uiteraard geen pijn wegnemen, maar wel verlichten.
Op vrijdag 9 januari 2004 08:45 schreef Bright het volgende:
quote:Er zijn ook zeker gevallen waarbij het nodig is, ik lees hiervan een aantal gevallen in dit topic, maar ook bij mijn eerste was het een laatste redmiddel om keizersnede te voorkomen.
En zo 'hoort' het ook
quote:lily, ik ben ook absoluut niet tegen pijnbestrijding in 't algemeen, vindt het in zo'n geval niet meer dan normaal dat er iets gedaan wordt, klinkt verschrikkelijk! maar ik wilde met mijn verhaal laten zien dat bevallingspijn ook mee kan vallen en dat als 't 'gewoon' gaat, wel te doen is. in de VS e.d. wordt m.i. wel erg makkelijk een de ruggeprik gegeven, terwijl dat toch ook risico's met zich meebrengt.
Op vrijdag 9 januari 2004 08:16 schreef lily het volgende:
Daar denk ik heel anders over. Mijn bevalling heeft 36 uur geduurd en was verschrikkelijk. Het was gewoonweg niet meer vol te houden en ik ging eraan onderdoor...
Ze hebben mij zonder te vragen een ruggeprik gegeven waardoor ik een uurtje of 3 even pijnloos kon rusten....
het belangrijkst lijkt me trouwens dat je serieus genomen wordt in zo'n ziekenhuis. als je echt pijnbestrijding wil, moet men je dat ook geven. maar het lijkt me goed om het als 't ff kan eerst zonder te proberen.
quote:Aan kanker 'hoor' je te sterven, een longontsteking 'hoort' zonder antibiotica in de meeste gevallen tot de dood te leiden en een kies eruit rukken 'hoort' ook pijn te doen. Als je bij de tandarts geen verdoving wil, word je aangekeken alsof mensen water zien branden, maar tijdens de bevalling is dat allemaal maar normaal. Nederland is het enige westerse land waar zo krampachtig wordt gedaan over een ruggenprik. Overigens valt de 'medische kennis' op dit gebied ook wat tegen, in Amerika zijn ze bijvoorbeeld kundig genoeg om een anaesthesist aan je bed te brengen en je daar te helpen, terwijl je in Nederland een heel parcours af moet leggen. Bovendien vind ik de term 'we' ook ongelukkig gekozen, aangezien ik ervan overtuigd ben dat als mannen zouden moeten bevallen, er niet één bevalling zonder ruggenprik zou geschieden!!
Op vrijdag 9 januari 2004 08:22 schreef Bright het volgende:ps: het 'hoort' pijn te doen; zijn we dan allemaal watjes geworden?
quote:Dat moet je niet te hard zeggen, dat vinden de vrouwkes niet leuk
Op vrijdag 9 januari 2004 08:22 schreef Bright het volgende:
ps: het 'hoort' pijn te doen; zijn we dan allemaal watjes geworden?
maar kben het wel met je eens
[Dit bericht is gewijzigd door Lemmeb op 09-01-2004 09:52]
quote:Amen!
Op vrijdag 9 januari 2004 09:47 schreef miss_dynastie een zinnig verhaal.
quote:Een bevalling is een natuurlijk proces. Het trekken van kiezen, boren etc. is dat niet. Die tanden horen gewoon je bek uit te rotten, en ja: dat doet ook pijn.
Op vrijdag 9 januari 2004 09:47 schreef miss_dynastie het volgende:
Als je bij de tandarts geen verdoving wil, word je aangekeken alsof mensen water zien branden, maar tijdens de bevalling is dat allemaal maar normaal.
Overigens neem ik bij de tandarts nooit een verdoving (bij kaakchirurg wel). En verder heb ik al van zoveel vrouwen met ervaring gehoord, dat het allemaal wel meevalt, en dat die andere vrouwen niet zo moeten zaniken.
quote:en verder is het altijd al zo geweest dat ieder mens anders is en ieder mens zijn eigen pijngrens heeft.
Op vrijdag 9 januari 2004 09:55 schreef Lemmeb het volgende:
. En verder heb ik al van zoveel vrouwen met ervaring gehoord, dat het allemaal wel meevalt, en dat die andere vrouwen niet zo moeten zaniken.
quote:Tijdens een bevalling waarbij je aan snoertjes en banden ligt kan je ook erg weinig doen
Op vrijdag 9 januari 2004 08:17 schreef Tan het volgende:
Ik ben absoluut niet tegen pijnbestrijding maar ik vind een pijnbestrijding tijdens een operatie wel iets heel anders dan tijdens een bevalling. Tijdens de bevalling is het gewoon niet noodzakelijk, je hebt alle vrijheidsbeweging om je pijn op te vangen. Tijdens de operatie kun je niet ff staand puffen en dan weer gaan liggen en dan weer op je zij draaien.
quote:Je vergeet doodgaan aan kanker en je vergeet doodgaan aan longontsteking: ook dat is een natuurlijk proces. Zullen we die mensen maar lekker natuurlijk laten sterven?! Bovendien zouden ook heel veel vrouwen overlijden zonder ruggenprik en keizersnedes. Zullen we die vrouwen ook lekker natuurlijk laten sterven? Goed plan!
Op vrijdag 9 januari 2004 09:55 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Een bevalling is een natuurlijk proces. Het trekken van kiezen, boren etc. is dat niet. Die tanden horen gewoon je bek uit te rotten, en ja: dat doet ook pijn.
quote:Inderdaad, je hebt bikkels en slappe watjes, that's a fact.
Op vrijdag 9 januari 2004 09:57 schreef Knorretje het volgende:
en verder is het altijd al zo geweest dat ieder mens anders is en ieder mens zijn eigen pijngrens heeft.
quote:hoeveel bevallingen heb je al achter de rug?
Op vrijdag 9 januari 2004 10:00 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Inderdaad, je hebt bikkels en slappe watjes, that's a fact.
quote:Joh stel je niet zo aan. Een beetje de pijn van een bevalling gaan zitten vergelijken met de voortdurende pijnen die kankerpatiënten en andere patiënten kunnen ervaren
Op vrijdag 9 januari 2004 09:59 schreef miss_dynastie het volgende:
Je vergeet doodgaan aan kanker en je vergeet doodgaan aan longontsteking: ook dat is een natuurlijk proces. Zullen we die mensen maar lekker natuurlijk laten sterven?! Bovendien zouden ook heel veel vrouwen overlijden zonder ruggenprik en keizersnedes. Zullen we die vrouwen ook lekker natuurlijk laten sterven? Goed plan!
.quote:Ja, en als ervaringsdeskundige kun jij er prima over meepraten
Op vrijdag 9 januari 2004 10:01 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Joh stel je niet zo aan. Een beetje de pijn van een bevalling gaan zitten vergelijken met de voortdurende pijnen die kankerpatiënten en andere patiënten kunnen ervaren
Dat vooroordelende toontje
quote:Ja komop zeg. Ik geloof best dat een bevalling pijn doet, maar het is maar van korte duur en het geluk dat je daarna ervaart is niet te beschrijven, daarbij valt elke pijn in het niet.
Op vrijdag 9 januari 2004 10:03 schreef miss_dynastie het volgende:
Ja, en als ervaringsdeskundige kun jij er prima over meepraten
Dat vooroordelende toontje
Dat kun je toch met de beste wil van de wereld niet vergelijken met de de chronische, helse pijnen die sommige (terminale) patiënten dag in dag uit voor hun kiezen krijgen?
quote:makkelijk he anderen lekker de grond in stampen en bij voorbaat al een wtje te noemen. Er zijn vreslijk veel vrouwen die pas mediactie/verdoving krijgen als het echt niet anders gaat, die eerst uren, dagen pijn lijden om uiteindelijk misschien hun eigen "falenönder ogen te komen om het kind op de wereld te zetten om erger te voorkomen, denk aan complicaties etc.
Op vrijdag 9 januari 2004 10:00 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Inderdaad, je hebt bikkels en slappe watjes, that's a fact.
Ik ben trouwens bevallen met een ruggeprik gekregen op 9 cm ontsluiting die na de bevalling ging werken en heb genoten van de pijnloze eerste uurtjes dat mijn meissie op de wereld was sinds de 8 maanden pijn die ik er al voor had geleden (en nog steeds lijdt) Lang leve de pijstilling.
quote:
Op vrijdag 9 januari 2004 09:55 schreef Lemmeb het volgende:
En verder heb ik al van zoveel vrouwen met ervaring gehoord, dat het allemaal wel meevalt, en dat die andere vrouwen niet zo moeten zaniken.
quote:Geslacht Man.
Op vrijdag 9 januari 2004 10:05 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Ja komop zeg. Ik geloof best dat een bevalling pijn doet, maar het is maar van korte duur en het geluk dat je daarna ervaart is niet te beschrijven, daarbij valt elke pijn in het niet.
Dat kun je toch met de beste wil van de wereld niet vergelijken met de de chronische, helse pijnen die sommige (terminale) patiënten dag in dag uit voor hun kiezen krijgen?
.Ik heb altijd geleerd m'n mond te houden over zaken waar ik geen verstand van heb.
quote:Het was een reactie op de algemene opmerking dat verschillende mensen een verschillende pijngrens hebben, dat moet je dus niet persoonlijk gaan opvatten.
Op vrijdag 9 januari 2004 10:06 schreef Knorretje het volgende:
makkelijk he anderen lekker de grond in stampen en bij voorbaat al een wtje te noemen.
verdooft en dat is helemaal niet zo geweldig. Daarbij heb ik een traumatische ervaring met het erg pijnlijk zetten van een ruggeprik 20 jaar geleden (ja, ik weet het, is nu anders, maar de angst blijft toch). Ik zou het liefst wat lachgas erbij willen hebben voor het geval dat ik het nodig heb, dat lijkt me zelf het prettigst en blijft schijnbaar het kortst in je systeem zitten. Daarbij kan je dat zelf reguleren naar gelang behoefte, ipv een shot drugs in 1x. Helaas doen ze hier in NL zo vreselijk moeilijk dat ook dat geen optie is, vooral niet omdat ik waarschijnlijk thuis ga bevallen als alles goed gaat.
Maar ja, ik heb makkelijk lullen, moet nog aan de bevalling beginnen...God weet is het allemaal veel erger dan ik nu denk... (wat op zich een goede gedachte is als je nog moet )
Ik vind niemand een watje als er pijnbestrijding wordt gebruikt, ik weet hoe vreselijk zielig je moet zijn voordat ze je die geven, je moet bijna een moord begaan voordat je pijn echt serieus wordt genomen. 
Pijn hoort er wel bij maar die heb je dan ook wel genoeg gehad hoor.
quote:ow ik vat het ook niet persoonlijk op, ik weet dat ik geen watje ben volgens jou maatstaven. maar ik vind het behoorlijk kard en cru gezegd dat je dan maar een watje bent als je pijngrens lager ligt. Alsof je daar zelf voor gekozen zou hebben. En ga me nou niet vertellen dat je pijngrenen kan verleggen want denk dat ik dat als geen ander weet en ervaar. Maar dat wil niet zeggen dat anderen dat ook willen.
Op vrijdag 9 januari 2004 10:15 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Het was een reactie op de algemene opmerking dat verschillende mensen een verschillende pijngrens hebben, dat moet je dus niet persoonlijk gaan opvatten.
Bevallen doet pijn, klaar. Je hebt de mogelijkheid dit ietswat te verzachten, fijn. Niemand die er last van heeft van datgene wat de ander kiest, als je aar datgene kiest waar je je zelf prettig bij voelt en mee kan leven. I dat zonder pijnbestrijding, prima. Is dat met ook prima. Maar ga hier niet als vent een beetje lopen te roepen dat je dan maar een watje bent en dat die pijn nets voorstel, zo vergeten bent etc (dat laatste is trouwens totaal niet waar)
quote:Een hele dikke kus voor jou
Op vrijdag 9 januari 2004 10:09 schreef Jarno het volgende:[..]
Geslacht Man.
Ik heb altijd geleerd m'n mond te houden over zaken waar ik geen verstand van heb.
quote:Ik vergelijk niet de pijnen, ik vergelijk de natuurlijke processen: bevalling is een natuurlijk proces en moet pijn doen, ergo: doodgaan aan kanker is ook natuurlijk en moet ook pijn doen. sim-pel.
Op vrijdag 9 januari 2004 10:01 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Joh stel je niet zo aan. Een beetje de pijn van een bevalling gaan zitten vergelijken met de voortdurende pijnen die kankerpatiënten en andere patiënten kunnen ervaren
Overigens heeft papa tijdens zijn ziekte voortdurend pijnmedicatie gehad en kreeg hij zonder morren morfine. Heb je enig idee wat sommige vrouwen (ik haal Knorretje aan, heb haar verhaal uitgebreid in het archief gelezen) tijdens hun zwangerschap en dankzij hun zwangerschap moeten doorstaan?
quote:Natuurlijk is het een goede zaak dat je een verdoving krijgt als je het echt niet meer uit kunt houden. De ene bevalling is de andere niet.
Op vrijdag 9 januari 2004 10:21 schreef Knorretje het volgende:
ow ik vat het ook niet persoonlijk op, ik weet dat ik geen watje ben volgens jou maatstaven. maar ik vind het behoorlijk kard en cru gezegd dat je dan maar een watje bent als je pijngrens lager ligt. Alsof je daar zelf voor gekozen zou hebben. En ga me nou niet vertellen dat je pijngrenen kan verleggen want denk dat ik dat als geen ander weet en ervaar. Maar dat wil niet zeggen dat anderen dat ook willen.Bevallen doet pijn, klaar. Je hebt de mogelijkheid dit ietswat te verzachten, fijn. Niemand die er last van heeft van datgene wat de ander kiest, als je aar datgene kiest waar je je zelf prettig bij voelt en mee kan leven. I dat zonder pijnbestrijding, prima. Is dat met ook prima. Maar ga hier niet als vent een beetje lopen te roepen dat je dan maar een watje bent en dat die pijn nets voorstel, zo vergeten bent etc (dat laatste is trouwens totaal niet waar)
Maar het gaat mij erom dat er ook zat dames zijn die zoiets hebben van 'doe mij maar gewoon die ruggeprik maar ', ongeacht of ze het ook zonder zouden kunnen. En dat vind ik dus een slechte zaak.
Een pijnstiller neem je imo alleen maar als je het echt niet meer uit kunt houden.
En ja: mensen die bij het het eerste de beste hoofdpijntje naar de aspirine grijpen en na het trekken van een verstandskies een hele doos met Ibuprofen 600 leegvreten, noem ik watjes ja. Iha mensen die de pijn niet eens durven te ondergaan, zijn watjes.
/edit een ruggeprik is trouwens ook niet zonder gevaren, zoals zoveel medicatie dat niet is.
quote:en hoeveel heb je er nou al niet hier horen zeggen dat je die pijnbestrijding niet ZOMAAR krijgt hier in NL ? Vrijwel iedereen, juist omdat NL zo 'moeilijk' doet over de pijnstilling. Eerst pijn lijden en als het echt niet gaat willen ze je pas bij godsgratie helpen.
Op vrijdag 9 januari 2004 10:28 schreef Lemmeb het volgende:
Maar het gaat mij erom dat er ook zat dames zijn die zoiets hebben van 'doe mij maar gewoon die ruggeprik maar
quote:In NL niet nee. En daar gaat het topic dus juist over, toch? Dat er mensen zijn die hier verandering in zouden willen brengen (of juist niet)?
Op vrijdag 9 januari 2004 10:33 schreef Knorretje het volgende:
en hoeveel heb je er nou al niet hier horen zeggen dat je die pijnbestrijding niet ZOMAAR krijgt hier in NL ? Vrijwel iedereen, juist omdat NL zo 'moeilijk' doet over de pijnstilling. Eerst pijn lijden en als het echt niet gaat willen ze je pas bij godsgratie helpen.
Ik kende vroeger wat verpleegkundigen (vaak werkzaam op de kraam of gyneacologie) en we hadden er toen regelmatig discussies over. Ze hadden bijna allemaal zo'n houding van 'doe mij die ruggeprik maar'. Waarschijnlijk omdat ze er door hun beroep zo makkelijk over zijn gaan denken.
quote:de vraag was wie zou er pijnbetrijding willen als het hier gewoon een makkelijke keue was en je het ou kunnen krijgen als jij dat wil. De vrouwen die hier reageren zijn bijna allemaal moeder en even antwoord naar aanleiding van hun eigen bevalling, welke niet allemaal eenvoudig zijn geweest. Geven aan een ruggeprik gehad te hebben daar blij mee geweest te zijn en het een volgende keer zeker weer zouden overwegen. En jij komt binnen walsen en maakt hen gelijk voor watjes uit. Zonder ook maar enig idee te hebben wat sommigen doorgemaakt hebben, wat sommigen er voor die tijd al voor gedaan hebben. Ik zie uren staan die echt niet misselijk zijn hoor zonder iets aan pijnstilling (ga jij maar eens 36+ uur pijn lijden, dan raak je aardig uitgeput van, iets wat niet bevordelijk is als het kind er nog steeds uit moet) en vind het dan uitermate storend dat je daar over heen walst met "watjes", "onzin", "hoort erbij" en "ik heb van horen zeggen dat ze zich niet zo moeten aanstellen".
Op vrijdag 9 januari 2004 10:40 schreef Lemmeb het volgende:[..]
In NL niet nee. En daar gaat het topic dus juist over, toch? Dat er mensen zijn die hier verandering in zouden willen brengen (of juist niet)?
Hoe haal je het in je hoofd om nota bene als MAN (!!) te zeggen dat die vrouwen niet moeten zeiken als ze meteen zeggen: doe mij die ruggeprik maar! Of dat ze watjes zijn, die met ruggeprik bevallen.
Gosjemijne, het moet niet gekker worden hier, ALS JE DE KEUS ZOU HEBBEN (en dat heb je niet eens, das ook zeer frustrerend) tussen 'pijnloos' en niet 'pijnloos' bevallen, waarom dan niet!
Trouwens, een bevalling is nooit helemaal pijnloos volgens mij, maar goed.
Ja ja, tis de natuur, die praatjes geloof ik nou wel, weg met de natuur als het zo verschrikkelijk pijnlijk is. Lekker kalm, pijnvrij weeën over je heen laten komen, wat is daar mis mee!
Oh en Kimpiedimpie, een ruggenprik komt NIET bij het kindje. Pethedine daarintegen wel wat tot gevolg kan hebben dat je kind na de geboorte suf kan zijn.
quote:En wie ben jij om daarover te oordelen? Dan trouw je toch gewoon met een vrouw die wel pijnlijk wil bevallen?
Op vrijdag 9 januari 2004 10:55 schreef Lemmeb het volgende:
Lees de eerste reactie van Moonah even, misschien snap je dan wat beter wat ik bedoel.
quote:Het hele leven doet auw, dat hoort er nu eenmaal bij. Als je dat wilt voorkomen moet je permanent aan de heroïne en voel je helemaal niks meer. Misschien ook een optie voor jou?
Op vrijdag 9 januari 2004 10:53 schreef CarOnline het volgende:
Ik snap niet waar je het over hebt!
Hoe haal je het in je hoofd om nota bene als MAN (!!) te zeggen dat die vrouwen niet moeten zeiken als ze meteen zeggen: doe mij die ruggeprik maar! Of dat ze watjes zijn, die met ruggeprik bevallen.Gosjemijne, het moet niet gekker worden hier, ALS JE DE KEUS ZOU HEBBEN (en dat heb je niet eens, das ook zeer frustrerend) tussen 'pijnloos' en niet 'pijnloos' bevallen, waarom dan niet!
Trouwens, een bevalling is nooit helemaal pijnloos volgens mij, maar goed.
Ja ja, tis de natuur, die praatjes geloof ik nou wel, weg met de natuur als het zo verschrikkelijk pijnlijk is. Lekker kalm, pijnvrij weeën over je heen laten komen, wat is daar mis mee!
quote:ja ik ken die reactie, maar dat wil niet zeggen dat je dan iedereen over 1 kam mag scheren. Er staan meer reacties in dit topic. en jij zei in het algemeen dat het atje waren en niet bij voorkeur in dit geval moonah.
Op vrijdag 9 januari 2004 10:55 schreef Lemmeb het volgende:
Lees de eerste reactie van Moonah even, misschien snap je dan wat beter wat ik bedoel.
quote:
Op vrijdag 9 januari 2004 10:57 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Het hele leven doet auw, dat hoort er nu eenmaal bij. Als je dat wilt voorkomen moet je permanent aan de heroïne en voel je helemaal niks meer. Misschien ook een optie voor jou?
quote:Ach man, doe niet zo achterlijk! Heb op een andere site CarOnline's bevallingsverhaal gelezen en geloof me: DAT WIL JIJ ECHT NIET MEEMAKEN, EIKEL!
Op vrijdag 9 januari 2004 10:57 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Het hele leven doet auw, dat hoort er nu eenmaal bij. Als je dat wilt voorkomen moet je permanent aan de heroïne en voel je helemaal niks meer. Misschien ook een optie voor jou?
quote:Mensen die erover denken zoals Moonah, mensen die bij voorbaat al kiezen voor een ruggeprik, zonder zelf al eens een keer bevallen te zijn, noem ik watjes ja.
Op vrijdag 9 januari 2004 10:57 schreef Knorretje het volgende:
ja ik ken die reactie, maar dat wil niet zeggen dat je dan iedereen over 1 kam mag scheren. Er staan meer reacties in dit topic. en jij zei in het algemeen dat het atje waren en niet bij voorkeur in dit geval moonah.
Het is een feit dat de één bij een botbreuk flauwvalt van de pijn terwijl de ander wekenlang met een driedubbele breuk in de pols rondloopt zonder het te weten (laatste is praktijkvoorbeeld van een collega). Uiteraard is de ene breuk de andere niet, maar een pijngrens is niet iets waar je voor kiest, maar waar je mee geboren bent. Al zou je die pijngrens zelf kunnen verleggen, dan nog is die bij de één hoger dan bij de ander.
Daarom denk ik dat het wel erg 'makkelijk' () is om te oordelen wat iemand kan hebben. Al mijn uitspraken in dit onderwerp zijn puur alleen vanuit mijn eigen standpunt gesproken.
Ik snap ook wel dat je het vreemd vindt dat iemand al zonder ooit te zijn bevallen roept dat pijnbestrijding nodig zal zijn of dat zij dat wil, maar zo bekeken is het net zo vreemd dat jij dat onnodig vindt of dat die vrouwen maar watjes zijn. Jij bent imers ook nooit bevallen. En ik denk dat dat het punt is waarom je de helft hier over je heen krijgt
[Dit bericht is gewijzigd door Tan op 09-01-2004 11:01]
quote:
Op vrijdag 9 januari 2004 10:57 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Het hele leven doet auw, dat hoort er nu eenmaal bij. Als je dat wilt voorkomen moet je permanent aan de heroïne en voel je helemaal niks meer. Misschien ook een optie voor jou?
quote:Wel grappig hoe persoonlijk jullie het allemaal opvatten
Op vrijdag 9 januari 2004 10:59 schreef miss_dynastie het volgende:
Ach man, doe niet zo achterlijk! Heb op een andere site CarOnline's bevallingsverhaal gelezen en geloof me: DAT WIL JIJ ECHT NIET MEEMAKEN, EIKEL!
./edit
quote:
Op vrijdag 9 januari 2004 11:00 schreef CarOnline het volgende:
[afbeelding]
en nog zoeen.[Dit bericht is gewijzigd door Lemmeb op 09-01-2004 11:01]
quote:Wat lomp.
Op vrijdag 9 januari 2004 10:57 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Het hele leven doet auw, dat hoort er nu eenmaal bij. Als je dat wilt voorkomen moet je permanent aan de heroïne en voel je helemaal niks meer. Misschien ook een optie voor jou?
.quote:Deze jat ik even van CarOnline:
Op vrijdag 9 januari 2004 11:00 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Wel grappig hoe persoonlijk jullie het allemaal opvatten
quote:
Op vrijdag 9 januari 2004 10:59 schreef miss_dynastie het volgende:[..]
Ach man, doe niet zo achterlijk! Heb op een andere site CarOnline's bevallingsverhaal gelezen en geloof me: DAT WIL JIJ ECHT NIET MEEMAKEN, EIKEL!
quote:daar maak je hetzelf naar , jij oordeeld nu zelf erover dat CarOnline maar zich aanstelt en heeft aangesteld bij haar bevallingen. Ja ze heeft bij beide bevallingen een ruggeprik gehad, ja bij de laatste vooraf op rond van de ervaringen die ze had bij haar eerste bevalling. 5!!!!! dagen lopen bevallen met pijn van een tweeling en dan uiteindelijk na die 5 dagen bij godsgratie pijnbestrijding krijgen is alles behalve vergelijkbaar met jouw dapperheid bij de tandarts (jij ging immers ook onder verdoving bij de kaakchirurg. je hebt het niet eens geprobeerd zonder, watje)
Op vrijdag 9 januari 2004 11:00 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Wel grappig hoe persoonlijk jullie het allemaal opvatten
/edit
[..]
quote:Trouwens, als ze wilde dat ik reageerde op haar ongetwijfeld ontzettend nare bevallingsverhaal, dan had ze dat (of een link ernaar) moeten posten in haar reactie op mij, en niet dat kansloze verhaal dat ze nu ophing
Op vrijdag 9 januari 2004 10:59 schreef miss_dynastie het volgende:
Ach man, doe niet zo achterlijk! Heb op een andere site CarOnline's bevallingsverhaal gelezen en geloof me: DAT WIL JIJ ECHT NIET MEEMAKEN, EIKEL!
.quote:Wie zit hier nou kansloos te doen over iets dat HIJ nooit zal KUNNEN ervaren?
Op vrijdag 9 januari 2004 11:07 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Trouwens, als ze wilde dat ik reageerde op haar ongetwijfeld ontzettend nare bevallingsverhaal, dan had ze dat (of een link ernaar) moeten posten in haar reactie op mij, en niet dat kansloze verhaal dat ze nu ophing
.quote:Ja hoor, ze heeft echt zin zich tegenover jou te verantwoorden
Op vrijdag 9 januari 2004 11:07 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Trouwens, als ze wilde dat ik reageerde op haar ongetwijfeld ontzettend nare bevallingsverhaal, dan had ze dat (of een link ernaar) moeten posten in haar reactie op mij, en niet dat kansloze verhaal dat ze nu ophing
Het is nu wel duidelijk, hij is nogal kort door de bocht en heeft nooit verder leren kijken dan zijn neus lang is. Volgens mij is het nogal zinloos om hier verder op door te gaan. Hij heeft het al zwaar genoeg met het tillen van de plaat voor zijn hoofd.
quote:Jee, wat word jij lelijk!
Op vrijdag 9 januari 2004 11:07 schreef Lemmeb het volgende:
Trouwens, als ze wilde dat ik reageerde op haar ongetwijfeld ontzettend nare bevallingsverhaal, dan had ze dat (of een link ernaar) moeten posten in haar reactie op mij, en niet dat kansloze verhaal dat ze nu ophing
Ben benieuwd wat dit jou oplevert?!
quote:Ik reageerde op haar reactie op mij, niet op haar hele levensverhaal.
Op vrijdag 9 januari 2004 11:08 schreef Knorretje het volgende:
lemmeb: als je het topic had gelezen wist je dat ze bij de eerste 5 dagen had gelopen en bij de tweede bevallig blij was dit ooraf te kunnen regelen.
quote:Nee hoor, jij hoeft helemaal mijn verhaal niet te lezen, want jij hebt daar helemaal geen oordeel over te vellen namelijk en hoeft al helemaal niet te reageren
Op vrijdag 9 januari 2004 11:07 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Trouwens, als ze wilde dat ik reageerde op haar ongetwijfeld ontzettend nare bevallingsverhaal, dan had ze dat (of een link ernaar) moeten posten in haar reactie op mij, en niet dat kansloze verhaal dat ze nu ophing
Al was ik nog nooit bevallen, jij moet gewoon je mond houden over HOE men bevallen wil, òf het anders brengen maar om meteen beginnen te roepen van vrouwen zijn watjes is natuuk van de zotte. Gek he, dat je daar reacties op krijgt. En ach, kansloos... kweetniet wat kanslozer is, strijden voor pijnbestrijding of als man in een bevallingstopic roepen dat vrouwen watjes zijn.
Oh en Knorretje tnx edit: en de rest
quote:Ik had er anders best een intelligente en diepgaande discussie over willen voeren, maar dat is vrijwel onmogelijk als iedereen het zich persoonlijk zo aantrekt.
Op vrijdag 9 januari 2004 11:15 schreef CarOnline het volgende:
Nee hoor, jij hoeft helemaal mijn verhaal niet te lezen, want jij hebt daar helemaal geen oordeel over te vellen namelijk en hoeft al helemaal niet te reageren
quote:je weet het zo goed allemaal te vertellen jongen. Wel moonah's post erbij pakken, maar even verder kijken dn je neus lang is homa. CarOnline reageerde inderdaad op jou post, op het feit dat je hier als een achterlijke een standpunt probeert te verdedigen op een vreselijk botte wijze. Daarnaast had ze in ditzelfde topic al aangegeven waarom zij tegen jou standpunt was, maar ach waarom zou je je inlezen als je je in een discussie mengt.
Op vrijdag 9 januari 2004 11:14 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Ik reageerde op haar reactie op mij, niet op haar hele levensverhaal.
aar ga gerust door het zo op de man te spelen, je had al ervaring et forumgebondenbans zag ik, hij is zo gezet. (hebben wij ook ons lolletje)
quote:Ach gut, nu wordt het wel erg sneu hoor
Op vrijdag 9 januari 2004 11:18 schreef Knorretje het volgende:
aar ga gerust door het zo op de man te spelen, je had al ervaring et forumgebondenbans zag ik, hij is zo gezet. (hebben wij ook ons lolletje)
, dreigen met bans.Ik ben absoluut niet op de man aan het spelen, juist niet. Dat jij het wel zo opvat komt door jouw emotionele betrokkenheid.
quote:Zij is niet de enige die het zo opvat hoor
Op vrijdag 9 januari 2004 11:23 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Ik ben absoluut niet op de man aan het spelen, juist niet. Dat jij het wel zo opvat komt door jouw emotionele betrokkenheid.
Nogmaals begrijp ik je standpunten wel (deels), maar je zou eens wat kunnen doen aan de manier waarop je het brengt. Komt erg mannelijk (begriploos) over.
quote:Ja, gek he, tis nou eenmaal mijn stokpaardje.
Op vrijdag 9 januari 2004 11:18 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Ik had er anders best een intelligente en diepgaande discussie over willen voeren, maar dat is vrijwel onmogelijk als iedereen het zich persoonlijk zo aantrekt.
Als je eens wist hoe ik heb moeten zeuren en zeiken om maar zeker te weten dat ik mijn epi zou krijgen, dat ik niet door weeën overvallen wilde worden midden in de nacht want dan krijg je m hier niet. (Wist je zeker ook niet he? Dat ze een vrouw in barensnood geen reden vinden om een anesthesist uit zn bed te bellen.)
Dat ik als ik aan de bevalling dacht helemaal beroerd werd en met diverse gynaecologen heb moeten praten om maar te smeken of ze me wilden inleiden zodat de prik optijd gezet kon worden.
Maar jij wilt een discussie over iets waar bij mij geen discussie over mogelijk is, TENZIJ je met goede argumenten komt en dat heb ik bij diverse mensen hier gezien maar bij jou heb ik nog geen zinnig woord gelezen.
quote:En gezien jouw niveau lijkt me dat sowieso niet mogelijk!
Op vrijdag 9 januari 2004 11:18 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Ik had er anders best een intelligente en diepgaande discussie over willen voeren, maar dat is vrijwel onmogelijk als iedereen het zich persoonlijk zo aantrekt.
quote:nergens een dreigement, maar op de mans spelen levert gewoon een ban op. Dat die nog niet gezet is komt puur doordat ik hoopte dat je tot rede vatbaar zou zijn.l Op zijn minst je excuses zou aanbieden naardat je erop gewezen werd dat je weldegelijk kon weten wat CarOnline heeft moeten doorstaan tijdens de bevalling doordat het gewoon in dit topic stond.
Op vrijdag 9 januari 2004 11:23 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Ach gut, nu wordt het wel erg sneu hoor
Ik ben absoluut niet op de man aan het spelen, juist niet. Dat jij het wel zo opvat komt door jouw emotionele betrokkenheid.
Ooit wel eens bij stil gestaan dat pijnbestrijding lang niet altijd enkel en alleen toegepast wordt om de barende vrouw te plezieren! Heb in het ziekenhuis zoveel keer stagnerende partussen gezien die plotseling na een shotje pethedine als een trein ontsloten, lijkt me wel wat prettiger voor zowel baby als vrouw dat je geen keizersnee aan je broek krijgt!!!
Zo dus bij deze einde discussie, pijnstilling is dus gewoon ter bevordering van een natuurlijke bevalling en niet zomaar uitgevonden voor watjes!
Wat ik het meest vervelende hier in Nederland vind is dat je als bevallende vrouw gewoon niet serieus wordt genomen. Dat je moet smeken voor een verdoving is gewoon van de zotte.
Bij mijn eigen bevalling heb ik regelmatig geroepen dat ik het niet vol zou houden en niemand die daar ook maar op inging (de gyn was niet meer in huis en die durfden ze niet te bellen, ook niet toen ik aangaf persdrang te hebben). Als ze even serieus naar me hadden geluisterd en mij gewoon hadden uitgelegd dat het waarschijnlijk niet zo lang meer zou duren zou ik denk ik niet meer zo in paniek zijn. En toen er besloten was tot een keizersnee heb ik nog bijna 1,5 uur moeten wachten voordat eindelijk de ruggeprik gezet werd. Dat was eigenlijk nog wel het ergste, jeetje wat heb ik liggen vloeken en tieren!
Maar de ruggeprik was echt geweldig. Die had ik dus echt wel uren eerder willen hebben.
Ik snap gerust wel dat ze niet bij de eerste de beste "au" met pijnbestrijding hoeven aankomen maar iets makkelijker als ze nu zijn in Nederland zou heel veel leed voorkomen. Ik kan me heel goed voorstellen dat als je een horrorbevalling hebt gehad je echt wel 3 x nadenkt over een volgend kindje.
quote:amen
Op vrijdag 9 januari 2004 14:34 schreef Karin het volgende:
Ik snap gerust wel dat ze niet bij de eerste de beste "au" met pijnbestrijding hoeven aankomen maar iets makkelijker als ze nu zijn in Nederland zou heel veel leed voorkomen. Ik kan me heel goed voorstellen dat als je een horrorbevalling hebt gehad je echt wel 3 x nadenkt over een volgend kindje.
quote:Mensen die erover denken zoals Lemmeb, mensen die zo nodig vreselijke pijnen willen lijden in deze moderne tijden omdat dat zo 'flink' en natuurlijk zou zijn, die noem ik calvinisten ja.
Op vrijdag 9 januari 2004 10:59 schreef Lemmeb het volgende:[..]
Mensen die erover denken zoals Moonah, mensen die bij voorbaat al kiezen voor een ruggeprik, zonder zelf al eens een keer bevallen te zijn, noem ik watjes ja.
Jij (ver)oordeelt zó makkelijk. Heb ik al eerder in een ander topic gemerkt. Moet je zelf weten hoor. Je stoot er vanzelf een keer je neus mee. 
.
) Maar ik vindt dat men zonder echte goeie medische redenen pijnstillers niet zou mogen weigeren.Om te beginnen is een vrouw en een baby niet gemaakt om 5 dagen in weeën te liggen, het vergt geloof ik veel energie van beide partijen dus als een ruggeprik of iets anders het veiliger kan maken moet het kunnen.
Ook denk ik dat een vrouw tijdens de bevalling toch nu en dan wel eens in paniek schiet, een paar adrenaline stoten van de moeder kunnnen nu ook niet bevordeend zijn voor de baby.
En ten slotte is er de psychische kant. Een bevalling is een speciaal moment in een vrouw jaar leven dat enkel zij zo intens kan meemaken. Ik geloof dat met pijnstillers men zoiets bijzonders meer kan waarderen dan terwijl ze ligt te schreeuwen van de pijn.
De mening van de mannen over dit onderwerp kan me gestolen worden, zij hebben geen recht van spreken tot ze zelf een niersteen van 3 kg moetten uitpissen.
Ik moet wel eerlijk zeggen de verhalen die ik hier lees motiveren me echt wel om de pil op tijd in te nemen 
De ontsluiting wou gewoon niet en ik had een lul van een assistent gyn die bang was om de anasthesist uit zijn bed te bellen.
Ik ben als de dood voor prikken en van te voren wilde ik ook absoluut geen ruggeprik want dat lekke me vreselijk, nou ik heb er om gesmeekt maar ik kreeg hem niet.
Voor de volgende bevalling was ik dan ook vreselijk bang. Ik heb van de eerste bevalling nog een tijd nachtmerries gehad, heb er veel over geschreven ben een gesprek aan gegaan met de lul van een assistent gyn enz enz.
De 2e bevalling is kwa weeen heel goed gegaan en daar had ik dus ook absoluut geen ruggeprik nodig gehad.
Pijn is verder ook nog eens heel persoonlijk, wat de ene erge pijn vind hoeft voor de ander nog helemaal geen erge pijn te zijn. En dat heeft dan niks met een watje of kleinzerigheid te maken, maar met de pijn beleving en de pijngrens.
Ik denk dat elke mens in staat moet kunnen zijn om aan te geven waneer je pijnstilling nodig hebt!!!!
Mijn tip vraag van te voren goed wat de mogelijkheden in welk ziekenhuis zijn. Ga eventueel verschillende voorlichtingsavonden in ziekenhuizen af. En laat in je dossier opnemen wat er met je afgesproken is kwa pijnstilling. Zo kom je niet voor verassingen te staan.
En verders heb ik ook gas and air gebruikt, werkt prima. Is geen lachgas zoals ik al eerder heb gelezen, want dat wordt gebruikt om mensen onder narcose te brengen.
Ik was ook een persoon die voor de natuurlijke bevalling ging zonder pijnbestrijding. Maar ik was toch blij dat het er was, en het heeft mij geholpen.
Misschien niet een heel goed idee om dit topic omhoog te gooien, maar ja, ik wil toch nog even reageren.
Als ik het zo lees kun je dus alleen pethidine krijgen als je pijn hebt in de meeste ziekenhuizen hier in Nederland. Ik denk dat dat alleen een keuze uit gemakzucht van de gynaecoloog is. Als je het simpel bekijkt is het veel makkelijker om een prikje in het bovenbeen te geven dan de hele procedure op te moeten starten om de anesthesioloog er bij te roepen. Dit duurt over het algemeen toch wel een uur voor die kan komen en nog een half uur voor de uiteindelijke ruggeprik is gezet.
Toch vind ik dat een slecht argument, zoals Caronline al zei, pethidine gaat dus wel door de baarmoederwand en dit is niet het geval bij een ruggeprik. En daarnaast word je gewoon hartstikke suf van pethidine (het is een opiaat, dat houdt in net zoiets als morfine maar dan lichter) en het werkt ook nog eens een keer niet bij veel vrouwen omdat die al zo'n ontzettende pijn hebben dat je ontzettend veel moet gaan geven om onder de pijngrens te komen.
Mijn keuze zou daar niet naar uitgaan, dan liever niets.
Vervolgens zijn er de ruggenprikken, er worden hier twee soorten door elkaar gehaald. De ruggeprik die je krijgt als je een keizersnede krijgt en die voor de pijnstilling tijdens de bevalling.
Ten eerste die voor de keizersnede: hierbij wordt in een keer een kleine hoeveelheid maar erg sterke pijnstiller ingespoten. Je voelt meteen dat het werkt, ik zie het veel op de operatiekamer, je ziet de vrouwen echt eindelijk een beetje ontspannen. Ze komen binnen met verkrampte gezichten, schreeuwend van de pijn en de angst en op het moment dat ze een prik krijgen zie je ze rustiger worden. En daar zie ik geen verschil in tussen de zogenoemde "bikkels" en de "watjes". De bikkels schreeuwen misschien niet maar je ziet ook hun gezicht veranderen na het wegnemen van de pijn. De ruggenprik bij de keizersnede is na een aantal uurtjes uitgewerkt. Wat ik meestal hoor is dat vrouwen erg genieten van de eerste momenten met hun kind zo zonder de pijn.
Dan de ruggeprik tijdens de bevalling. Hierbij gaat er een slangetje in de rug, wel ergens anders dan bij die andere ruggeprik, en daardoor wordt continue een kleine hoeveelheid pijnstilling gegeven. Het is zo dat het niet zo is (meestal) dat je niets meer voelt, de scherpe kantjes worden er af gehaald. Je moet ook wat blijven voelen omdat je moet kunnen persen. In het ziekenhuis waar ik werk is de reden om een ruggeprik te geven meestal een niet vorderende ontsluiting.
Het nadeel is dus dat je bewaakt moet worden, dat je moet gaan zitten om het prikje te krijgen en dat de anesthesist gebeld moet worden.
Tuurlijk zitten er gevaren aan een ruggeprik, maar tegenwoordig zijn die m.i. behoorlijk klein en we kennen ze, dus we kunnen ze ook makkelijk herkennen en behandelen.
Zo, een heel verhaal. Wat ik zou doen?
Ik zou eerst aankijken hoe de weeen verlopen maar mocht me dat niet bevallen dan zou ik absoluut een ruggeprik willen. Ik ben d'r een beetje gek vreselijke pijn lijden als dat niet nodig is.
Wat ik wel zou doen is het allemaal van te voren regelen, het team van de anesthesiologen in het ziekenhuis waar ik zou bevallen zou op de hoogte moeten zijn dat ik dat wil. Zodat ik die discussie niet aan hoef te gaan als ik daar in bed lig.
Ach, waar maar ik me druk om, voorlopig is het helemaal niet aan de orde...
Ik ben er ook trots op dat ik zonder medicatie door de bavalling ben ik gekomen, ik denk ook wel dat mijn pijngrens wat hoger ligt dan gemiddeld.
Dit is allemaal heel persoonlijk, ieder maakt hierin haar eigen keuzes en die moet je respecteren.
quote:Ik begrijp je reactie niet helemaal, eerlijk gezegd.
Op zondag 11 januari 2004 13:20 schreef miss_dynastie het volgende:
Zonder bot te willen zijn: als het er allemaal bij hoort, vanwaar dan trots? Dan is het toch iets heel 'normaals'? Ik wil je beslist niet aanvallen, maar ben gewoon benieuwd.
Ik ben heel trots op mijn prestatie, dat zal iedere vrouw hebben als het kindje op je borst ligt. Het is nu eenmaal een behoorlijke klus om het er uit te persen.
Het is voor mij een oergevoel, een heel natuurlijk dierlijk instinct haast. Ik kan het niet echt goed onder woorden brengen...
Het is ook heel normaal als je kind gaat lopen, dat hoort er ook bij, maar als het dan gebeurt dan ben je als moeder toch ook trots?!
Ik hoop dat ik je vraag beantwoord hebt, ik zie het niet als aanval hoor!
Ik denk gewoon dat de ene bevalling niet te vergelijken is met de andere. De pijnbeleving is ander, de mate van pijn is ander, de hoeveelheid aangemaakt "natuurlijke" pijnstiller is anders. Dat de één er op eigen kracht vrij makkelijk doorheenkomt betekent niet dat een ander dat ook kan. Als je eenmaal vreselijk in paniek raakt (dat gebeurt vaak bij hele lange bevallingen waarbij er niets gebeurt, of bij hele snelle bevallingen waarbij de weeën elkaar overlappen), dan kun je die pijn echt niet meer goed verwerken.
Ik begrijp het woord "trots" echt niet in dit verband, dat woord maakt nou dat zoveel vrouwen zich schamen of zich ellendig voelen als ze wèl pijnstilling of andere ingrepen hebben gehad.
quote:Hmm.... hoe leg ik dit nu goed uit
Op zondag 11 januari 2004 13:26 schreef melonovy het volgende:[..]
Ik begrijp je reactie niet helemaal, eerlijk gezegd.
Als je gezegd zou hebben: ik ben er trots op dat ik bevallen ben, had ik het wel begrepen, denk ik. Maar je zegt heel expliciet: ik ben er trots op dat ik het zonder pijnbestrijding heb gedaan, en dat vond ik dan een beetje raar, omdat je tegen pijnbestrijding (voor jezelf) bij de bevalling bent. Maar misschien heb ik het gewoon verkeerd begrepen
ps. melonovy, als ik jouw verhaal lees denk ik eerlijk gezegd dat jouw bevalling gewoon wat minder pijnlijk was dan die van sommige andere vrouwen. Er komt soms gewoon een moment dat het énige waar je nog aan kan denken pijnstilling is. En waar die grens ook zit, iedereen heeft die wel ergens. Het is fijn voor jou dat je dat punt niet had bereikt, maar oordeel niet over mensen die daar wèl zaten. Dat zijn geen zwakkelingen of zoiets, die hadden gewoon méér pijn.
quote:Hoe de een pijn ervaart is niet te vergelijken met de pijn van een ander.
Op zondag 11 januari 2004 13:32 schreef phileine het volgende:
ps. melonovy, als ik jouw verhaal lees denk ik eerlijk gezegd dat jouw bevalling gewoon wat minder pijnlijk was dan die van sommige andere vrouwen. Er komt soms gewoon een moment dat het énige waar je nog aan kan denken pijnstilling is. En waar die grens ook zit, iedereen heeft die wel ergens. Het is fijn voor jou dat je dat punt niet had bereikt, maar oordeel niet over mensen die daar wèl zaten. Dat zijn geen zwakkelingen of zoiets, die hadden gewoon méér pijn.
Sorry dat ik heb laten blijken dat ik een goed gevoel heb overgehouden aan een bevalling zonder pijnstilling. Ik heb echter niet gezegd dat ik geen begrip heb voor iemand die er wel voor kiest, in de situaties die je schrijft. Ik sluit ook niet voor niets af met de zin "Dit is allemaal heel persoonlijk, ieder maakt hierin haar eigen keuzes en die moet je respecteren".
Ik heb bijvoorbeeld al zoveel pijn gehad in mijn leven dat ik het zat ben, als het geen pijn (of minder pijn) hoeft te doen dan kies ik gewoon daarvoor. Punt wat mij betreft!
Hoe iemand anders dat wil doen is een eigen keus, ik kan me voorstellen dat je trots bent als je het zonder iets gedaan hebt. Ik kan me ook voorstellen dat je blij bent dat pijn minder is en evengoed trots dat je de bevalling hebt doorstaan.
Een bevalling is hoe dan ook een zware taak! En als je dat hebt meegemaakt mag je best trots zijn dat je erdoor heen bent gekomen, met of zonder pijnbestrijding.
Overigens de diamorphine die ik heb gekregen zorgt ervoor dat het proces wat versnelt wordt. En inderdaad binnen 4 uur zat ik van 1 centimeter ontsluiting naar 9 centimeter. De baby was er ook wat suf van helaas, maar voor mij was het de beste oplossing op dat moment.
Ruggeprik (epidural) wilde ik absoluut niet, waarom niet omdat er een risico aan vast zat. En ik wilde niet helemaal verlamd zijn van onderen.
Persoonlijk besluit, anderen denken er waarschijnlijk anders over.
Hoe het komt dat het me allemaal wel meeviel weet ik natuurlijk niet, hoge pijngrens? Natuurlijk beval-talent, mijn leeftijd? De zwangerschaps-yoga? Wie zal het zeggen. Het is gewoon voor elke vrouw anders en ik denk dat het moeilijk is om van te voren te beslissen of je wel of geen pijnbestrijding wilt.
Wat mij waarschijnlijk erg geholpen heeft was een goede voorbereiding op mijn bevalling en ik zweer dus bij de yoga, dat raad ik iedereen aan om je in ieder geval goed te kunnen ontspannen.
quote:Dat is een misverstand of onkunde, bij een epiduraal tijdens een bevalling kun je meestal alles nog bewegen. Je mag alleen niet lopen want de kracht is wel weg in je benen of je overschat jezelf. De dosering zou te laag moeten zijn om je te verlammen. Maar ja, elk mens is anders, bij de een werkt het veel sterker dan bij de ander.
Op zondag 11 januari 2004 14:11 schreef Lewis.de.boxer het volgende:
.
Ruggeprik (epidural) wilde ik absoluut niet, waarom niet omdat er een risico aan vast zat. En ik wilde niet helemaal verlamd zijn van onderen.
Of bedoelde je met het risico dat je verlamd kan raken?
Bij een spinaal daarentegen (die voor de keizersnede) raak je zeker al je gevoel kwijt!
quote:Ja dat je verlamd kunt raken. Het is nog nooit gebeurd zeiden ze hier maar je wordt er wel voor gewaarschuwd. Bij de andere injecties wordt wel gezegd dat het de baby beinvloedt maar er zitten geen risico's aan vast. Dit is trouwens de info die we in Engeland krijgen.
Op zondag 11 januari 2004 14:23 schreef sjak het volgende:[..]
Of bedoelde je met het risico dat je verlamd kan raken?
Bij een spinaal daarentegen (die voor de keizersnede) raak je zeker al je gevoel kwijt!
Ik heb wel gemerkt dat het echt veel verschilt met Nederland.
[edit] En dan bedoel ik de info die je krijgt en de gewoontes die ze hebben.
Ik heb nu twee bevallingen meegemaakt en qua pijn was het goed te doen. Ik heb een vrij hoge pijngrens, maar de bevallingen waren ook niet zo pijnlijk als sommige anderen meemaken (vermoed ik).
Ik heb een keer behoorlijk last gehad van menstruatiepijn, zo erg dat ik niet kon lopen, zitten, staan, liggen van ellende. Het nadeel is, dat je niet weet wanneer het overgaat (het voordeel is, dat je een pijnstiller kunt slikken ). Dat vond ik pijnlijker dan de bevallingen die ik meegemaakt heb.
Mijn tweede bevalling was ook veel minder pijnlijk dan de eerste. Bij de ontsluitingsweeën twijfelde ik zelfs of het wel weeën waren, omdat ze niet pijnlijk waren. De verloskundige vond mij ook een bikkel, maar dat sloeg nergens op, want er was op dat moment gewoon geen pijn (dat werd wel anders toen de vliezen gebroken waren ).
Voor mij is dan ook geen pijnbestrijding nodig geweest.
quote:Dit middel heb ik ook gehad nadat ik door uitputting halverwege de bevalling ben opgenomen in het ziekenhuis! Geweldig!!! Ik zit er over te denken om te vragen of ik dit bij mijn komende bevalling ook kan krijgen (een ruggeprik durf ik eigenlijk niet. brrr, die grote naald in mijn rug...)
Op donderdag 8 januari 2004 22:10 schreef Dinus het volgende:
Dit middel zorgde ervoor dat ik tussen de weeen in steeds een minuut of twee sliep, en dat ik dus niet volledig uitgeput raakte.
Ik vond het zelf heel fijn dat ik ook m'n tijdsbesef een beetje kwijt raakte, achteraf bleek de hele bevalling t/m de uiteindelijke keizersnede een dag langer te hebben geduurd dan ik zelf dacht.
Gelukkig woon en beval ik nu in Duitsland, dus dit zal wel geen al te grote problemen geven.
Ik heb een dubbele dosis pethadine gekregen, met daardoorheen nog een middel waarvan ik de naam niet meer weet. Ik moest in bed blijven liggen mocht in het ziekenhuis neit naar de wc enz want ik zou er duf van worden. Nou het deed dus helemaal niks met me, ik kon uds ook nog gewoon lopen, de pijn deed net zo pijn en ik vond het net zo erg allemaal.
Later die dag kreeg ik weer een toediening ermee terwijl ik al zei dat het me niet geholpen had en het dus eigenlijk ook niet wilde. Toch kreeg ik het
En weer deed het niks.Ik hoef die troep dus niet meer. Maar ja bij een ander werkt het dus wel soms, en wie weet had het bij mij op een ander (lees eerder) moment nog wel geholpen. Ik was gewoon al te ver heen met de pijn en had dus ook gewoon een ruggprik nodig (heeft me eigen gyn achteraf ook bevestigt, die had mijn bevalling ook heel anders aangepakt, maar ja toen was het leed al geschiet) En heb het gelukkig bij de 2e bevalling ook niet nodig gehad.
En ik heb bij de 1e zwangerschapsyoga gedaan en daar had ik dus helemaal niks aan. Bij de 2e heb ik niks gedaan, maar doordat de pijn toen dragelijker was kon ik me dus wel veel beter op mijn ademhaling concentreren waardoor dat ook weer gunstig was voor de pijn.
quote:Ja, dat heb ik vaker gehoord. Ik denk alleen dat het moet zijn ...kan er versuft van raken. Mijn dochtertje was na de geboorte namelijk verre van versuft en keek erg alert uit haar oogjes. Als dat al haar versufte toestand was, dan vraag ik me af hoe ze zich gedragen zou hebben zonder pijnstillers
Op zondag 11 januari 2004 17:39 schreef bixister het volgende:
dat middel schijnt wel wat slechter te zijn voor de baby: die raakt er namelijk ook versuft van, terwijl hij/zij in feite ook een topprestatie moet leveren. wat dat betreft is een ruggeprik beter, heb ik me laten vertellen.
Ik ben er wel van overtuigd dat babietjes er versuft van kunnen raken en dat dat ook vaak gebeurt, maar het is dus niet altijd zo.
Mijn tweede bevalling: een inleiding (om medische redenen), met een ruggenprik (de andere).
Mijn derde bevalling: een bevalling zonder inleiding of pijnbestrijding.
En op iedere bevalling ben ik even trots. Dit heeft voor mij niets te maken met wel of geen pijnbestrijding, wel of geen keizersnede, nee, omdat ik er 3x een kind uit gekregen heb!
quote:ja, tuurlijk. net als dat 't kennelijk niet bij alle barende vrouwen 'tzelfde effect heeft.
Op zondag 11 januari 2004 17:44 schreef Tinkepink het volgende:
Ik ben er wel van overtuigd dat babietjes er versuft van kunnen raken en dat dat ook vaak gebeurt, maar het is dus niet altijd zo.
quote:Precies! Ik ben er erg trots op dat ik me open heb laten snijden om een gezond kind op de wereld te kunnen zetten....
Op zondag 11 januari 2004 17:45 schreef Spuuglokje het volgende:
Dit heeft voor mij niets te maken met wel of geen pijnbestrijding, wel of geen keizersnede, nee, omdat ik er 3x een kind uit gekregen heb!
Gelukkig is pijnbestrijding bij een KS niet alleen voor watjes
quote:Ik vind het verschil met een gewone bevalling wel erg groot. Bij mijn keizersnedes was de verpleging er heel erg op gericht dat ik geen pijn zou hebben. Na de 1e keizersnede had ik erg veel pijn, maar bij de eerste melding daarvan van mijn kant kreeg ik meteen morfine en had ik nergens meer last van. Na de 2e keizersnede had ik echt veel minder pijn en wat mij betreft nauwelijks pijnstilling nodig, maar het werd me bijna opgedrongen. Op zich prima, maar ik vraag me wel af waar het verschil in benadering vandaan komt.
Op zondag 11 januari 2004 19:13 schreef Leah het volgende:[..]
Gelukkig is pijnbestrijding bij een KS niet alleen voor watjes
Ik ben trouwens helaas niet trots op mijn bevallingen. Ik voel het inderdaad niet alsof ik zelf iets gepresteerd heb. Ik heb er niks actiefs voor hoeven te doen, alleen maar dingen voor te hoeven ondergaan. Dat is verder geen probleem, hoor. Ik vind het alleen wel jammer dat ik nooit zal weten hoe ik zou zijn onder die omstandigheden van een normale bevalling.
De ks was de enige oplossing en ik heb dat echt letterlijk als een verlossing ervaren. Het kon niet anders, ik had het geprobeerd maar mijn lichaam kon het niet voor elkaar krijgen. Ik weet dat sommige vrouwen een ks zien alsof ze 'gefaald' hebben, maar ik voel dat beslist niet zo.
Ik kan het niet vergelijken met de afloop van een gewone bevalling, want die heb ik niet gehad. Een ks is geen pretje, maar een kind eruit persen ook lang niet altijd, lees ik in de verhalen.
Bij een ks heb je pijnstilling nodig, bij een gewone bevalling niet altijd. Wie wanneer pijnstilling nodig heeft kan niemand bepalen behalve jijzelf. Helaas kun je die pijnstilling niet overal ook echt krijgen. Natuurlijk is er iets voor te zeggen dat artsen niet zomaar bij ieder kreuntje een naald naar binnen duwen. Maar als vrouw moet je ook iets te zeggen hebben, vind ik. En dat ontbreekt er nogal eens aan.
Vraagje aan Knor: jij hebt een geboorteplan gemaakt, ook al vanwege de bijzondere omstandigheden van je bevalling. Kun je daar je wensen omtrent pijnstilling ook in kwijt, als die omstandigheden er niet zijn? Ik heb niet zo'n goed idee van wat je daar allemaal in kunt zetten en hoe je dat aan moet pakken. Misschien wel handig voor sommigen van ons die het een prettig idee vinden om van tevoren al het een en ander te regelen. Is er een voorbeeld te vinden ergens op internet?
quote:In een geboorteplan kun je in principe alles kwijt wat je kwijt wil. Al je eigen zorgen, vragen, gevoelens, vermoedens, adviezen en wensen. Het is alleen zaak dat je je geboorteplan gedurende de zwangerschap telkens bijschaaft aangepast aan je verandere ideeen etc en deze steeds doorspreekt met de gyn of VK. Laat het in je dossier opnemen zodat bij vervanging ook deze op de hoogte is op het spreekuur. Daarnaast is het zorgzaam er van uit te gaan de tijdens je bevalling niet telkens je dossier over om je heen ligt en dat ze tijd hebben het geheel door te lezen dus, licht manlief in, maak kopieen. neem die zelf mee (overhandig die bv aan de verpleegkundige die bij jou hoort of kraamverzorgster als die de bevalling assisteerd deze hebben iets meer tijd om het door te bladderen en kunnen bv als back-up dienen van je man Ook hij kan wel eens iets vergeten.)
Op zondag 11 januari 2004 22:29 schreef Rewimo het volgende:
Vraagje aan Knor: jij hebt een geboorteplan gemaakt, ook al vanwege de bijzondere omstandigheden van je bevalling. Kun je daar je wensen omtrent pijnstilling ook in kwijt, als die omstandigheden er niet zijn? Ik heb niet zo'n goed idee van wat je daar allemaal in kunt zetten en hoe je dat aan moet pakken. Misschien wel handig voor sommigen van ons die het een prettig idee vinden om van tevoren al het een en ander te regelen. Is er een voorbeeld te vinden ergens op internet?
Geboorteplan werkt erg rustgevend, mits je er goed mee omgesprongen bent en het goed uitgewerkt hebt. Je moet echt aan alles denken want dat wat niet besproken is wordt aangenomen dat je tevreden bent met hoe de situatie zal zijn en het meest voor de hand liggende handeling daaraan verbonden wordt. Na meer zekerheid komt er hier dus weer een geboorteplan, maar ditmaal ook een kraamplan omdat dat beslist niet naar wens verliep en dit is de laatste keer/kans dus moet er echt alles uithalen wat er uittehalen valt
Ik denk trouwens wel dat ik er anders over zou denken als ik een keizersnede had gekregen tijdens een bevalling, maar bij mij was het 2x een geplande keizersnede. Met andere woorden, ik weet nog steeds niet wat weeen zijn en hoe dat voelt.
(Sorry voor het offtopic gaan).
Ik vind overigens ontopic dat iedereen de keuze moet hebben voor pijnbestrijding. Ik vind het vrij vernederend om te lezen dat vrouwen hebben moeten smeken om pijnbestrijding (en het alsnog niet gekregen hebben). Als het om een of andere reden niet mogelijk is, leg dat dan goed uit. Juist doordat er zo moeilijk over wordt gedaan hier in Nederland, krijg je van die dingen dat vrouwen die wel pijnbestrijding vragen/krijgen als watjes worden gezien.
Ik denk dat dat in andere landen helemaal niet wordt gevonden.
Het kost inmens veel tijd om het optestellen, niet alleen van jezelf maar ook van je begeleidende partij (dus je man, je evt extra "coach" voor manlief en je medische begeleiding: de vlos of gyn) Wij hebben vrij vroeg gevraagd of de gyn mee wou werken zo niet dan hadden we een ander gezocht. (het doorspreken kost gewoon een langer consult, meerdere keren)
quote:Livelink, na mijn eerste bevalling, die geplande keizersnede, kende ik ook niet de 'gewone' bevalling, maar ik was niet minder trots. Ik had toch ook die hele zwangerschap doorlopen, ook de angsten doorstaan (wat als mijn kind dit of dat), ook iets zwaars ondergaan? Want het is wel een zware buikoperatie, gepland of niet. En na zo'n keizersnede ben je er nog niet vanaf, nee, het duurt juist extra lang voor je weer helemaal de oude bent, voor je alles weer gewoon kunt tillen en dat soort dingen. Je bent dan wel niet van onder uitgescheurd, maar wel van voren!
Op zondag 11 januari 2004 23:07 schreef livelink het volgende:
Even offtopic hoor. Ik zie mijn keizersnedes niet als falen, hoor (gelukkig niet). Alleen als ik de verhalen lees van mensen die 'gewoon' bevallen zijn, dan spreekt er bijna altijd wel een trots uit en dat herken ik helaas niet.Ik denk trouwens wel dat ik er anders over zou denken als ik een keizersnede had gekregen tijdens een bevalling, maar bij mij was het 2x een geplande keizersnede. Met andere woorden, ik weet nog steeds niet wat weeen zijn en hoe dat voelt.
(Sorry voor het offtopic gaan).
Ik hoop dat je er op een gegeven moment toch met trots op kunt terugkijken Livelink, ook JIJ hebt een topprestatie geleverd!Ook nog een Calvinistisch ontwikkelingsland
Pijn hoort erbij , dus doe maar gewoon dan doe je al gek genoeg. Gek genoeg is in dit geval; een bevalling zonder pijnstillende middelen doorstaan, terwijl het niet nodig is.
Uit de klei getrokken verpleegster die je bij het woord "Ruggeprik" al hebben opgegeven en je vanaf dat moment zoveel als het maar kan links laten liggen. "Dat softe gedoe" hoor je ze denken.
De bevoormonding van de "patient" is schrijnend.
Het kan anders . Niet in een paar rare onwikkelingslandjes, maar eigenlijk in de gehele geciviliseerde wereld.
Mijn Schoonzus , kreeg haar eerste kindje in de USA. Bij de binnenkomst op de kraamafdeling kwam er keurig een arts op bezoek die alle mogenlijkheden en het procedere doorsprak.
De Epiduhrale anesthesie werd besproken en de angst ervoor werd genomen. Mijn Schoonzus besloot even af te wachten ( wa haar werd aanbevolen) en kreeg nadat ze er om vroeg de ruggeprik. Ze beschrijft de geboorte als bijzonder aangenaam
Terug in Nederland kreeg ze haar tweede kindje.
Tsja, ze was terug in het land van spruitjes , sil de strandjutter en jan Klaassen. Daar moet je geen gekke dingen gaan vragen.
Dat merkte ze al snel, nadat ze op de kraamafdeling een behandeling kreeg alsof ze bij de Hema klaagde over de bedorven rookworst.
De ruggeprik werd natuurlijk niet aangeboden en nadat mij schoonzus erom vroeg , ging men er niet op in. Ze gaf niet op , en na 4 keer vragen kreeg ze lapidaar te horen dat het te laat was "Daar moet u wel doorheen mevrouw"
Mijn zoontje is in Wenen geboren en hier heb ik hetzelfde meegemaakt als mijn schoonzus in de USA
Natuurljik is dat mogenlijk , Mevrouw Canaris. Over 10 minuutjes is de anaesthesist er. En zo was het ook. Ik heb persoonlijk het voorrecht gehad om een geboorte mee te maken die harmonisch , mooi en zonder geschreeuw uit de hel was. Mijn vrouw beschrijft het als een mooie ervaring .Ze sliep zelfs even in .
[Dit bericht is gewijzigd door CANARIS op 12-01-2004 12:46]
Natuurlijk is de ene bevalling de andere niet en moeten ze niet zomaar een verdoving geven. Maar de mogelijkheid moet er in sommige gevallen wel zijn vind ik.
natuurlijk lijkt me die pijn er niet 'bijhoren'. heb je achteraf nog gesproken met de arts die je toen geholpen (nouja..) heeft? en hoe zit dat met die timing van pijnstilling, was er echt niks meer mogelijk op dat moment? ik bedoel, heeft hij/zij je nog kunnen overtuigen dat ze goed gehandeld hebben? of heb je 't idee dat er fouten gemaakt zijn en je gewoon niet serieus genomen werd. want dat lijkt me wel erg kwalijk, en daar zou ik zeker een klacht over indienen en minstens een volgende keer vooraf dingen over willen afspreken als ik jou was.Om 12 uur of langer met rug, buik en been weeen te lopen omdat het nou eenmaal zo is? Neuh, niet voor mij.
Heb een prikkie gehad en heb heerlijk 6 uur liggen tukken! En ben echt blij dat ik het gedaan heb, toen het uitgewerkt was heb ik 1 wee gehad van half 9 tot 10 uur.... En dat is niet leuk! Ik leek wel een beest, op handen en voeten ben ik gezet! Moet er niet aan denken dat ik dit 12 uur of langer had MOETEN volhouden alleen omdat het erbij hoort!
Nee, laat mij maar een watje zijn. Verder een goede bevalling gehad!!