VBL Voetbal
Van strafschop tot schwalbe. Hier vind je Voetbal en alles wat daarmee te maken heeft. VBL - United in Voetbal.
Onder het chargerende toontje zit weldegelijk een kern van waarheid
Winnaar FOK! VBL Voor Rood-Wit Gezongen-Award
PSV, de logische kampioen
Proud To Be VBL User
Hiphop Purist
PSV, de logische kampioen
Proud To Be VBL User
Hiphop Purist
Ik had niet anders van je verwacht Tony
'Cause it's easier to fly
Than to face another night
In Southern Sun
And your love is all around
Than to face another night
In Southern Sun
And your love is all around
En het is niet eens een kloon van mequote:Op dinsdag 2 maart 2004 12:07 schreef Da_Sandman het volgende:
Ik had niet anders van je verwacht Tony
Winnaar FOK! VBL Voor Rood-Wit Gezongen-Award
PSV, de logische kampioen
Proud To Be VBL User
Hiphop Purist
PSV, de logische kampioen
Proud To Be VBL User
Hiphop Purist
daar heb je gelijk inquote:Op dinsdag 2 maart 2004 12:04 schreef Tony_Montana67 het volgende:
Onder het chargerende toontje zit weldegelijk een kern van waarheid
quote:Hee figuren,
Ajax wordt kampioen
Scheinder die tweebenig is en oh ja hij is ook vrije trappenspecialist
Heitinga is al ster
Het is een genot om te zien
kloptquote:Op dinsdag 2 maart 2004 12:12 schreef jimjim1983 het volgende:
daar heb je gelijk in
Het spel van Ajax is slecht
Winnaar FOK! VBL Voor Rood-Wit Gezongen-Award
PSV, de logische kampioen
Proud To Be VBL User
Hiphop Purist
PSV, de logische kampioen
Proud To Be VBL User
Hiphop Purist
Dan moet psv toch wel dramatisch spelen
'Cause it's easier to fly
Than to face another night
In Southern Sun
And your love is all around
Than to face another night
In Southern Sun
And your love is all around
Goede column methodmich.
Heel herkenbaar ook. Toen ik nog in de F speelde was het gewoon allemaal op een kluitje, terwijl links voorin iemand madeliefjes aan het plukken was. Tegenwoordig wordt bij ons op de club al een rapport voor elke speler apart gemaakt. Dingen als techniek, passen, koppen enz. Qua resultaat werpt het wel z'n vruchten af, maar of die jongetjes er net zoveel plezier in hadden als ik vroeger, vraag ik me af.
Heel herkenbaar ook. Toen ik nog in de F speelde was het gewoon allemaal op een kluitje, terwijl links voorin iemand madeliefjes aan het plukken was. Tegenwoordig wordt bij ons op de club al een rapport voor elke speler apart gemaakt. Dingen als techniek, passen, koppen enz. Qua resultaat werpt het wel z'n vruchten af, maar of die jongetjes er net zoveel plezier in hadden als ik vroeger, vraag ik me af.
While we're living, the dreams we have as children fade away
AFC Ajax | Borussia Mönchengladbach] | Kansas City Chiefs | Alabama Crimson Tide
AFC Ajax | Borussia Mönchengladbach] | Kansas City Chiefs | Alabama Crimson Tide
Och, vroeger had je ook jochies die er plezier in hadden, en jochies die dromerig voor zich uit stonden te staren. Sterker nog, degene die net iets beter was dan de rest, pakte de bal, dribbelde naar de goal en scoorde. Nee, dat is leuk voor de andere spelers. Door een beetje structuur aan te brengen probeer je het plezier zo gelijkmatig over de verschillende spelertjes te verdelen. En als je het spelletje echt leuk vind laat je je niet wegpesten door masterplannetjes enzo.
Het Masterplan van Van Gaal, Van Gaal de schreeuwerige authoritaire arrogantie die van deze man afstraalt staat garant voor doem en verderf. Hij coacht als een gymleraar in militaire dienst. Dergelijke plannen als van meneer Van Gaal zijn gedoemt te mislukken en ik ben er dan ook niet bijster van onder de indruk. Jochies techniek leren, terwijl passie en spel bij de jeugd voorop moet staan. Samenspelen, verdedigen, scoren. Met voorbeelden als Kezman en van der Vaart worden de nederlandse F-jes opgevoed als individualisten.
Voetbal wordt nog altijd op straat geleerd op een achteraf pleintje, niet door Masterplannen en de door Zeist opgelegde ideeen. We missen in verdedigend opzicht in Nederland de echte straatvechters, dat is alles te wijten aan Het Grote Masterplan. Sorry maar een plan van iemand die Nederland niet eens op het WK weet te brengen neem ik niet serieus.
Voetbal wordt nog altijd op straat geleerd op een achteraf pleintje, niet door Masterplannen en de door Zeist opgelegde ideeen. We missen in verdedigend opzicht in Nederland de echte straatvechters, dat is alles te wijten aan Het Grote Masterplan. Sorry maar een plan van iemand die Nederland niet eens op het WK weet te brengen neem ik niet serieus.
Kijkerdekijk..... daar is dat clowntje met dat acrobaatje weer !
Niet echt allen een voetbalcolumn, maar in ieder geval mede mogelijk gemaakt door vlugge japie.
In wezen is iedereen een columnist.
Waar een poging tot het daadwerkelijk schrijven van een column bij de meeste mensen het niveau van het koffietafel-borrelpraatje niet ontstijgt is er bij sommigen echter een talent aanwezig de gedachten op de juiste wijze aan het papier toe te vertrouwen, de medemens met zijn diepste verlangens en meest vurige gedachte te laten kennismaken met een taalgebruik, tempo en intonatie die zelfs de meest verstokte neerlandicus doet watertanden.
Maar, zoals gezegd, ontstijgt het bij de meeste mensen niet het slappe geouwehoer waarmee doorgaans de werkweek op kantoor weer wordt afgetrapt voor een vijf dagen durende wedstrijd tegen de prikklok, collegae, chefs en almaar stijgende werkdruk.
Nochtans zijn deze gesprekken vaak minstens zo interessant als de semi-intelligente, quasi-diepzinnige vertelsels van de professionals die meestenstijds zichzelf na blijven praten.
Een maandagochtendgesprek over de dat weekend gespeelde wedstrijden is altijd vol beleving, actueel en vaak op het scherpst van de snede. De tegenspelers weten elkaar het bloed vanonder de nagels te halen en de feiten en actualiteiten in de voor zichzelf meest optimale bewoordingen neer te zetten. Onder druk van de tegenstander stijgt het niveau en wordt men creatiever met taal, waarheid en prestaties van de aanbeden clubs. Zeker als de persoonlijke favoriet boven zichzelf is uitgestegen of juist ontegenzegelijke blunders heeft begaan die een zaterdagmiddagamateurjunior nog niet zouden sieren. Dat zijn de momenten waarop de ware columnist in de mens boven komt drijven. Strijdlustig en fier of getergd en geprikkeld.
Veel liever dan het lezen van de wekelijkse column in de krant ga ik op maandagmorgen de woordenstrijd aan met mijn collegae die stuk voor stuk in meer of mindere mate tegen mijn stadionclubje zijn. Naast de gebruikelijke meeloopsupporter die elk jaar zijn favoriet bijstelt aan de hand van de ranglijst zijn de andere overtuigde aanhangers gesprekspartners in dit duel met woorden. Ik geniet van de aanvallen op de tactische incompetentie van de coaches, het veronderstelde geluk, of juist de pech die de voetballers ten deel heeft moeten vallen.
Natuurlijk zijn de klassiekers, onverwachte verliezen of een 16-0 uitslag uitstekende brandstof voor het wakkerende vuur van het gesprek. Een maandagochtend met louter gelijkspelen, nuttige 1-0 overwinningen en ingecalculeerde verliezen is bij voorbaat saai. Gelukkig blijft FIFA bij haar standpunt geen elektronische grensrechter nodig te hebben. Dat is namelijk één van de andere aanjagers van de discussie. Scheidsrechterlijke dwalingen, hoe begrijpelijk ook maken immer gevoelens los bij de verliezende partij en zijn dankbare stof voor dat heerlijke maandagochtend-eerstekopjekoffie-hoewashetweekend-gesprek.
Ja, in wezen is een ieder een columnist.
Indien betrokken bij het onderwerp, gedreven en tot het uiterste getergd komen er vaak de mooiste columns of one-liners tot stand. De beste columnisten zitten op maandagochtend met zijn allen rond die tafel met een paar bakkies pleur en brouwen in een monsterverbond een column van formaat, waar vele columnisten in hun eentje op zondagavond, gezeten achter hun PC-tje, met een glaasje cola of misschien een biertje, slechts zelden tot komen. Met het gemis van teamgenoten en met als tegenstander een leeg vel dat alles klakkeloos van je overneemt leg je het als columnist niet zelden af tegen de goed geoliede machinerie van de maandagochtend die ware juweeltjes produceert. Gelukkig worden deze columns niet neergepend en zodoende niet doodgeschreven. Ze blijven levendig en veranderen van structuur en samenhang. En het is heerlijk om na de voltooïng elkaar toe te kunnen lachen en te weten dat wat gezegd is niet tot het einde der tijden is vastgelegd, maar een eigen leven gaat leiden om uiteindelijk in de vergetelheid te geraken.
DJ
[ Bericht 0% gewijzigd door DivineJester op 02-03-2004 15:32:40 (een paar witregeltjes toegevoegd) ]
In wezen is iedereen een columnist.
Waar een poging tot het daadwerkelijk schrijven van een column bij de meeste mensen het niveau van het koffietafel-borrelpraatje niet ontstijgt is er bij sommigen echter een talent aanwezig de gedachten op de juiste wijze aan het papier toe te vertrouwen, de medemens met zijn diepste verlangens en meest vurige gedachte te laten kennismaken met een taalgebruik, tempo en intonatie die zelfs de meest verstokte neerlandicus doet watertanden.
Maar, zoals gezegd, ontstijgt het bij de meeste mensen niet het slappe geouwehoer waarmee doorgaans de werkweek op kantoor weer wordt afgetrapt voor een vijf dagen durende wedstrijd tegen de prikklok, collegae, chefs en almaar stijgende werkdruk.
Nochtans zijn deze gesprekken vaak minstens zo interessant als de semi-intelligente, quasi-diepzinnige vertelsels van de professionals die meestenstijds zichzelf na blijven praten.
Een maandagochtendgesprek over de dat weekend gespeelde wedstrijden is altijd vol beleving, actueel en vaak op het scherpst van de snede. De tegenspelers weten elkaar het bloed vanonder de nagels te halen en de feiten en actualiteiten in de voor zichzelf meest optimale bewoordingen neer te zetten. Onder druk van de tegenstander stijgt het niveau en wordt men creatiever met taal, waarheid en prestaties van de aanbeden clubs. Zeker als de persoonlijke favoriet boven zichzelf is uitgestegen of juist ontegenzegelijke blunders heeft begaan die een zaterdagmiddagamateurjunior nog niet zouden sieren. Dat zijn de momenten waarop de ware columnist in de mens boven komt drijven. Strijdlustig en fier of getergd en geprikkeld.
Veel liever dan het lezen van de wekelijkse column in de krant ga ik op maandagmorgen de woordenstrijd aan met mijn collegae die stuk voor stuk in meer of mindere mate tegen mijn stadionclubje zijn. Naast de gebruikelijke meeloopsupporter die elk jaar zijn favoriet bijstelt aan de hand van de ranglijst zijn de andere overtuigde aanhangers gesprekspartners in dit duel met woorden. Ik geniet van de aanvallen op de tactische incompetentie van de coaches, het veronderstelde geluk, of juist de pech die de voetballers ten deel heeft moeten vallen.
Natuurlijk zijn de klassiekers, onverwachte verliezen of een 16-0 uitslag uitstekende brandstof voor het wakkerende vuur van het gesprek. Een maandagochtend met louter gelijkspelen, nuttige 1-0 overwinningen en ingecalculeerde verliezen is bij voorbaat saai. Gelukkig blijft FIFA bij haar standpunt geen elektronische grensrechter nodig te hebben. Dat is namelijk één van de andere aanjagers van de discussie. Scheidsrechterlijke dwalingen, hoe begrijpelijk ook maken immer gevoelens los bij de verliezende partij en zijn dankbare stof voor dat heerlijke maandagochtend-eerstekopjekoffie-hoewashetweekend-gesprek.
Ja, in wezen is een ieder een columnist.
Indien betrokken bij het onderwerp, gedreven en tot het uiterste getergd komen er vaak de mooiste columns of one-liners tot stand. De beste columnisten zitten op maandagochtend met zijn allen rond die tafel met een paar bakkies pleur en brouwen in een monsterverbond een column van formaat, waar vele columnisten in hun eentje op zondagavond, gezeten achter hun PC-tje, met een glaasje cola of misschien een biertje, slechts zelden tot komen. Met het gemis van teamgenoten en met als tegenstander een leeg vel dat alles klakkeloos van je overneemt leg je het als columnist niet zelden af tegen de goed geoliede machinerie van de maandagochtend die ware juweeltjes produceert. Gelukkig worden deze columns niet neergepend en zodoende niet doodgeschreven. Ze blijven levendig en veranderen van structuur en samenhang. En het is heerlijk om na de voltooïng elkaar toe te kunnen lachen en te weten dat wat gezegd is niet tot het einde der tijden is vastgelegd, maar een eigen leven gaat leiden om uiteindelijk in de vergetelheid te geraken.
DJ
[ Bericht 0% gewijzigd door DivineJester op 02-03-2004 15:32:40 (een paar witregeltjes toegevoegd) ]
In welk opzicht heb ik deze column mede mogelijk gemaakt? Ik voel me nu de sponsor van je column
Kijkerdekijk..... daar is dat clowntje met dat acrobaatje weer !
Een korte, tussendoor:
Johann legt ze wel breed
Johann Vogel. Enkele seizoenen geleden door PSV aangetrokken om het middenveld gestalte te gaan geven. Voorwaar een prestatie, want de Zwitser zou ook door Barcelona zijn benaderd. Het eerste seizoen was zelfs goed te noemen, Vogel was een prima controleur die van Bommel kon ondersteunen. Mark kon naar hartelust aanvallend participeren met Johann in zijn rug.
Eventjes werd er zelfs gesproken van een ouderwetse kennersvoetballer. Zo'n speler die alleen voor een geoefend oog uitblinkt, een type Cocu of Gálasek. Het nadeel van spelers die dit elitaire stempel krijgen opgedrukt, is dat ze op gegeven moment worden gezien als echte leiders. Cocu kon dat aan, Gálasek wordt momenteel ietwat overschat en Vogel wordt dat nu al een paar jaar.
Erik Gerets noemde Johann de stille kracht. Stil is de Zwitser absoluut, te stil eigenlijk. Johann verpersoonlijkt momenteel het angstige toekomstbeeld voor veel PSV-fans. Een team zonder franje, dus zonder van Bommel, Robben en Kezman, maar met 11 Vogels. Bleue, nette jongens.
Wie Johann goed bekijkt, ziet namelijk dat hij nooit initiatieven neemt. Defensieve middenvelders staan er niet om te scoren, dus ook Johann niet. Zijn gebrek aan diepgang is echter schokkend te noemen. Johann heeft namelijk nog minder diepgang dan een verhaal van Georgina Verbaan en dat begint PSV op te breken. Johann kan aanvallend niets brengen en schuift risicoloos rond. Af en toe verovert hij een bal, die dan weer direct terug of breed gaat. Nooit eens diep.
Zijn grootste inbreng in het kampioensjaar 2002 / 2003 had hij in de match tegen Groningen. Een salonremise, met allemaal balletjes breed. Johann was in zijn element. Niemand die hem aanviel, men was zelfs blij dat zijn specialisme zo aan het licht mocht komen. Fredje riep het, Mark, Ronald, ja, zelfs Mateja: Johann, tikkie breed! Dat doet hij dan ook, vol plezier. Het maakt niet uit waar of hoe: Johann legt ze wel breed.
Johann legt ze wel breed
Johann Vogel. Enkele seizoenen geleden door PSV aangetrokken om het middenveld gestalte te gaan geven. Voorwaar een prestatie, want de Zwitser zou ook door Barcelona zijn benaderd. Het eerste seizoen was zelfs goed te noemen, Vogel was een prima controleur die van Bommel kon ondersteunen. Mark kon naar hartelust aanvallend participeren met Johann in zijn rug.
Eventjes werd er zelfs gesproken van een ouderwetse kennersvoetballer. Zo'n speler die alleen voor een geoefend oog uitblinkt, een type Cocu of Gálasek. Het nadeel van spelers die dit elitaire stempel krijgen opgedrukt, is dat ze op gegeven moment worden gezien als echte leiders. Cocu kon dat aan, Gálasek wordt momenteel ietwat overschat en Vogel wordt dat nu al een paar jaar.
Erik Gerets noemde Johann de stille kracht. Stil is de Zwitser absoluut, te stil eigenlijk. Johann verpersoonlijkt momenteel het angstige toekomstbeeld voor veel PSV-fans. Een team zonder franje, dus zonder van Bommel, Robben en Kezman, maar met 11 Vogels. Bleue, nette jongens.
Wie Johann goed bekijkt, ziet namelijk dat hij nooit initiatieven neemt. Defensieve middenvelders staan er niet om te scoren, dus ook Johann niet. Zijn gebrek aan diepgang is echter schokkend te noemen. Johann heeft namelijk nog minder diepgang dan een verhaal van Georgina Verbaan en dat begint PSV op te breken. Johann kan aanvallend niets brengen en schuift risicoloos rond. Af en toe verovert hij een bal, die dan weer direct terug of breed gaat. Nooit eens diep.
Zijn grootste inbreng in het kampioensjaar 2002 / 2003 had hij in de match tegen Groningen. Een salonremise, met allemaal balletjes breed. Johann was in zijn element. Niemand die hem aanviel, men was zelfs blij dat zijn specialisme zo aan het licht mocht komen. Fredje riep het, Mark, Ronald, ja, zelfs Mateja: Johann, tikkie breed! Dat doet hij dan ook, vol plezier. Het maakt niet uit waar of hoe: Johann legt ze wel breed.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
misschien niet helemaal het column idee, maar wilde het hier gewoon kwijt
Excelsior, een zelfstandige club of een filiaaltje?
Een aantal jaar geleden was excelsior nog het kleine (derde) Rotterdamse clubje dat met oud papier de begroting sluitend kon krijgen. Doel vooraf aan een nieuw seizoen was niet failliet gaan en niet laatste eindigen. Iets wat vaak maar net lukte.
Toen kwam het “grote” Feyenoord dat excelsior een mooi aanbod deed. De talentvolste jeugdspelers zouden bij excelsior komen te spelen en als ze goed genoeg waren zou Feyenoord ze terug halen.
De eerste seizoenen was dit een redelijk succesvol concept. Spelers als Pinas, Simr en Buffel kwamen uit de feyenoord jeugd en ook Connolly kwam op Woudestein voetballen.
Helaas is dit de laatste 2/3 seizoenen omgeslagen in iets geheel anders. De talentvolle Feyenoorders gaan nu in (het echte) Feyenoord-2 voetballen, en de tweederangs voetballers komen naar excelsior. Ook heeft excelsior niet meer het recht om zomaar zelfstandig een speler te halen omdat dat de kansen van een feyenoord-jeugdspeler kan verminderen.
Moet je dit als club willen. De selectie wordt voor meer dan 50% door feyenoord bepaald, en de rest van de selectie gaat in overleg met Wotte. (eerst Baan)
Als je als club volop voor het kampioenschap speelt, moet dan je beste speler net na de winterstop ineens weggeplukt worden in het belang van de moederclub??
Zo langzamerhand is excelsior helemaal geen zelfstandige club meer, maar een soort feyenoord-2/3 aan het worden. En dat is iets wat zeer doet bij de excelsiorsupporter. Natuurlijk zijn er duidelijke voordelen zichtbaar, zoals het bovenin meedraaien en de sluitende begroting, maar structureel schiet je hier geen moer mee op. Over 3 seizoenen staat er weer een compleet nieuwe selectie met 18/19-jarige feyenoordspelertjes die niet goed genoeg zijn om direct door te breken in de Kuip.
En mocht excelsior promoveren, vind zelfs ik dat er sprake is van competitievervalsing, vanwege het ongelofelijke aantal verhuurde/”verkochte” spelers, en de zekere 6 punten voor feyenoord.
In 2005 loopt het samenwerkingsverband af, en ondanks dat Wotte pas geleden heeft aangegeven door te willen met de samenwerking hoop ik dat men bij excelsior de oogkleppen afzet en inziet dat er zo geen enkele toekomst in deze club zit!!.
Excelsior, een zelfstandige club of een filiaaltje?
Een aantal jaar geleden was excelsior nog het kleine (derde) Rotterdamse clubje dat met oud papier de begroting sluitend kon krijgen. Doel vooraf aan een nieuw seizoen was niet failliet gaan en niet laatste eindigen. Iets wat vaak maar net lukte.
Toen kwam het “grote” Feyenoord dat excelsior een mooi aanbod deed. De talentvolste jeugdspelers zouden bij excelsior komen te spelen en als ze goed genoeg waren zou Feyenoord ze terug halen.
De eerste seizoenen was dit een redelijk succesvol concept. Spelers als Pinas, Simr en Buffel kwamen uit de feyenoord jeugd en ook Connolly kwam op Woudestein voetballen.
Helaas is dit de laatste 2/3 seizoenen omgeslagen in iets geheel anders. De talentvolle Feyenoorders gaan nu in (het echte) Feyenoord-2 voetballen, en de tweederangs voetballers komen naar excelsior. Ook heeft excelsior niet meer het recht om zomaar zelfstandig een speler te halen omdat dat de kansen van een feyenoord-jeugdspeler kan verminderen.
Moet je dit als club willen. De selectie wordt voor meer dan 50% door feyenoord bepaald, en de rest van de selectie gaat in overleg met Wotte. (eerst Baan)
Als je als club volop voor het kampioenschap speelt, moet dan je beste speler net na de winterstop ineens weggeplukt worden in het belang van de moederclub??
Zo langzamerhand is excelsior helemaal geen zelfstandige club meer, maar een soort feyenoord-2/3 aan het worden. En dat is iets wat zeer doet bij de excelsiorsupporter. Natuurlijk zijn er duidelijke voordelen zichtbaar, zoals het bovenin meedraaien en de sluitende begroting, maar structureel schiet je hier geen moer mee op. Over 3 seizoenen staat er weer een compleet nieuwe selectie met 18/19-jarige feyenoordspelertjes die niet goed genoeg zijn om direct door te breken in de Kuip.
En mocht excelsior promoveren, vind zelfs ik dat er sprake is van competitievervalsing, vanwege het ongelofelijke aantal verhuurde/”verkochte” spelers, en de zekere 6 punten voor feyenoord.
In 2005 loopt het samenwerkingsverband af, en ondanks dat Wotte pas geleden heeft aangegeven door te willen met de samenwerking hoop ik dat men bij excelsior de oogkleppen afzet en inziet dat er zo geen enkele toekomst in deze club zit!!.
Oud-Beijerland/Hilversum dus!
Niet echt een voetbal column, maar wel een onderwerp waar menig voetballiefhebber zich aan ergert
Breaking news: Toptennisser stopt ermee!
Zomaar vanuit het niets stopt de grote held ermee, hij heeft het helemaal gehad. Een grote schok gaat door de sportwereld, niemand heeft het zien aankomen. Niet het vele reizen, de inmense druk van de media of de roofbouw op zijn lichaam deden hem dit besluiten, maar de "idioten in oranje" zoals zijn commentaar luidde
--------------------------------------------------------------------------------
Zaterdag ochtend half 7, ergens in een vinex-locatie in het midden van het land. Een veertigjarige kantoormedewerker rent onrustig heen en weer door de woonkamer. Z'n vrouw heeft de zachte witte bolletjes met belegen kaas al gesmeerd en de slappe koffie zit ook al in de thermosfles. Ze zijn mooi op tijd, deze mooie dag. Nadat ze nogmaals gekeken hebben of ze niks vergeten zijn, stappen ze in de vijf jaar oude Ford. Op naar Heerenveen, op naar het grote feest.
De vrolijke dj kondigt de laatste hit van Marco Borsato af en de sfeer zit er meteen goed in. Ter hoogte van Appelscha maken ze even een stop en tot hun grote vreugde zien ze vele bekenden. "Gezellig dat jullie dit jaar ook weer gaan, maar waar zijn de kinderen?" "Die zitten in een periode dat ze zich afzetten, dus die wilden niet mee naar dit feest". De reis wordt in colonne voortgezet richting Heerenveen. Zodra het bord met Thialf in zicht komt, komt er een lichte twinkeling in de ogen.
Er is voldoende ruimte op de parkeerplaats en omdat het niet zo koud is kan iedereen zich buiten omkleden. De veertigjarige zet een oranje pruik met 2 staartjes op, zwembandjes in de vorm van Hollandse kazen, een leuke BH met halve voetballen en een oranje schildersbroek maken het geheel af.
De rij wachtende vrolijk uitziende oranje klanten is lang, maar uiteindelijk komt iedereen binnen. Het is inmiddels al half twaalf en de eerste biertjes zijn naar binnen gewerkt. De tijden van die sympathieke Zweed die een persoonlijk record reed op de 500 of de verrassend goed rijdende jonge Rus zijn aan hen voorbij gegaan, maar dat is ook maar bijzaak. Gelukkig wordt er nu gedweild, tijd voor een Berenburg. Kleintje Pils zet "Kedeng, Kedeng" in en de meute deint mee op de melodie. "Waarom zeurt die vervelende scheidsrechter nou weer om stilte?" "Stil maar, het is zo weer voorbij"
Helaas komt er na 2 dagen een eind aan dit spektakel. De nummers van Frans Bauer en Vader Abraham klonken fijn en het bier smaakte goed. De prachtige overwinning van het jonge Nederlandse talent is aan ze voorbij gegaan. Terug naar de vinex-locatie, naar het gezellige rijtjeshuis midden in het land. Maar gelukkig is het volgende week weer raak.
De tegenstander lijkt op voorhand makkelijk te kloppen. De toptennisser bekijkt de naam van z'n tegenstander. "Al was hij bekend, dan zou ik z"n naam nog niet kunnen uitspreken", zie je hem denken. Ontspannen leeft hij toe naar de dag van de wedstrijd. De sfeer binnen het team is goed en eigenlijk kan er niks fout gaan.
Hij speelt de tweede partij, dus mag hij zich wat langer voorbereiden. De eerste set gaat hij bij de rest zitten, al was het maar om de buitenwacht het idee te geven dat alles echt goed zit binnen de groep. De hal stroomt vol en hij gaat er goed voor zitten. Vanuit zijn ooghoeken ziet hij een man van een jaar of 40, beetje gezet en geheel in het oranje. De smakeloze BH met halve voetballen en de pruik met oranje vlechtjes staan de man totaal niet.
"Quiet Please" vraagt de scheidsrechter op vriendelijke toon en de tennisser ziet de irritatie bij de vreemd uitziende man. Hij besluit zich er niet verder over op te winden en gaat vlug naar de kleedkamer om zich in alle rust voor te bereiden op z'n eigen partij. Via een tv volgt hij de verrichtingen van zijn teamgenoot en hij is onder de indruk van de onbekende tegenstander, iets wat het publiek absoluut niet ziet. Her en der hoor je gefluit nadat de underdog wederom een mooi punt scoort. “Waarom doen ze dit? Die jongen speelt de partij van z'n leven en niemand kan er waardering voor opbrengen”. Wanneer de partij uiteindelijk met moeite in de vijfde set is beslist barst er een orkaan van vreugde los.
Licht geïrriteerd stapt de tennisser de baan op. Van alle kanten wordt hij aangemoedigd en de partij begint goed. Na amper twintig minuten is de eerste set binnen. Hij kijkt nog eens rustig om zich heen en neemt het publiek in zich op. "Gelukkig is dit niet elke week zo", denkt hij en probeert zich weer te concentreren op het vervolg van de partij. Tot zijn verbazing pakt zijn tegenstander de volgende twee sets. Het publiek begint te morren, want dit was niet de bedoeling. De vierde set gaat gelijk op en een tiebreak moet de beslissing geven. Op 7-6 in zijn voordeel slaat hij de bal uit, maar tot zijn grote verbazing wordt de bal ingegeven. Z'n tegenstander protesteert heftig en krijgt de hoon over zich heen. Hoe durft hij ook, onze jongen behoort dat punt te krijgen. Onder druk van het publiek durft de scheidsrechter de call van zijn lijnrechter niet te overrulen en de stand is 2-2 in sets.
Het verzet van de tegenstander is gebroken en de vijfde set wordt een walkover, maar de thuisspeler is niet blij, hij schaamt zich rot. Na afloop biedt hij zijn tegenstander z'n excuses aan. De man in voetbal BH kijkt tevreden, er is gewonnen. De sfeer zit er goed in en hij denkt al met plezier aan het komende EK voetbal, dat wordt ook weer zo gezellig. Op dat moment kijkt de tennisser in de ogen van de man en denkt: "Dit nooit meer, ik stop!"
Breaking news: Toptennisser stopt ermee!
Zomaar vanuit het niets stopt de grote held ermee, hij heeft het helemaal gehad. Een grote schok gaat door de sportwereld, niemand heeft het zien aankomen. Niet het vele reizen, de inmense druk van de media of de roofbouw op zijn lichaam deden hem dit besluiten, maar de "idioten in oranje" zoals zijn commentaar luidde
--------------------------------------------------------------------------------
Zaterdag ochtend half 7, ergens in een vinex-locatie in het midden van het land. Een veertigjarige kantoormedewerker rent onrustig heen en weer door de woonkamer. Z'n vrouw heeft de zachte witte bolletjes met belegen kaas al gesmeerd en de slappe koffie zit ook al in de thermosfles. Ze zijn mooi op tijd, deze mooie dag. Nadat ze nogmaals gekeken hebben of ze niks vergeten zijn, stappen ze in de vijf jaar oude Ford. Op naar Heerenveen, op naar het grote feest.
De vrolijke dj kondigt de laatste hit van Marco Borsato af en de sfeer zit er meteen goed in. Ter hoogte van Appelscha maken ze even een stop en tot hun grote vreugde zien ze vele bekenden. "Gezellig dat jullie dit jaar ook weer gaan, maar waar zijn de kinderen?" "Die zitten in een periode dat ze zich afzetten, dus die wilden niet mee naar dit feest". De reis wordt in colonne voortgezet richting Heerenveen. Zodra het bord met Thialf in zicht komt, komt er een lichte twinkeling in de ogen.
Er is voldoende ruimte op de parkeerplaats en omdat het niet zo koud is kan iedereen zich buiten omkleden. De veertigjarige zet een oranje pruik met 2 staartjes op, zwembandjes in de vorm van Hollandse kazen, een leuke BH met halve voetballen en een oranje schildersbroek maken het geheel af.
De rij wachtende vrolijk uitziende oranje klanten is lang, maar uiteindelijk komt iedereen binnen. Het is inmiddels al half twaalf en de eerste biertjes zijn naar binnen gewerkt. De tijden van die sympathieke Zweed die een persoonlijk record reed op de 500 of de verrassend goed rijdende jonge Rus zijn aan hen voorbij gegaan, maar dat is ook maar bijzaak. Gelukkig wordt er nu gedweild, tijd voor een Berenburg. Kleintje Pils zet "Kedeng, Kedeng" in en de meute deint mee op de melodie. "Waarom zeurt die vervelende scheidsrechter nou weer om stilte?" "Stil maar, het is zo weer voorbij"
Helaas komt er na 2 dagen een eind aan dit spektakel. De nummers van Frans Bauer en Vader Abraham klonken fijn en het bier smaakte goed. De prachtige overwinning van het jonge Nederlandse talent is aan ze voorbij gegaan. Terug naar de vinex-locatie, naar het gezellige rijtjeshuis midden in het land. Maar gelukkig is het volgende week weer raak.
De tegenstander lijkt op voorhand makkelijk te kloppen. De toptennisser bekijkt de naam van z'n tegenstander. "Al was hij bekend, dan zou ik z"n naam nog niet kunnen uitspreken", zie je hem denken. Ontspannen leeft hij toe naar de dag van de wedstrijd. De sfeer binnen het team is goed en eigenlijk kan er niks fout gaan.
Hij speelt de tweede partij, dus mag hij zich wat langer voorbereiden. De eerste set gaat hij bij de rest zitten, al was het maar om de buitenwacht het idee te geven dat alles echt goed zit binnen de groep. De hal stroomt vol en hij gaat er goed voor zitten. Vanuit zijn ooghoeken ziet hij een man van een jaar of 40, beetje gezet en geheel in het oranje. De smakeloze BH met halve voetballen en de pruik met oranje vlechtjes staan de man totaal niet.
"Quiet Please" vraagt de scheidsrechter op vriendelijke toon en de tennisser ziet de irritatie bij de vreemd uitziende man. Hij besluit zich er niet verder over op te winden en gaat vlug naar de kleedkamer om zich in alle rust voor te bereiden op z'n eigen partij. Via een tv volgt hij de verrichtingen van zijn teamgenoot en hij is onder de indruk van de onbekende tegenstander, iets wat het publiek absoluut niet ziet. Her en der hoor je gefluit nadat de underdog wederom een mooi punt scoort. “Waarom doen ze dit? Die jongen speelt de partij van z'n leven en niemand kan er waardering voor opbrengen”. Wanneer de partij uiteindelijk met moeite in de vijfde set is beslist barst er een orkaan van vreugde los.
Licht geïrriteerd stapt de tennisser de baan op. Van alle kanten wordt hij aangemoedigd en de partij begint goed. Na amper twintig minuten is de eerste set binnen. Hij kijkt nog eens rustig om zich heen en neemt het publiek in zich op. "Gelukkig is dit niet elke week zo", denkt hij en probeert zich weer te concentreren op het vervolg van de partij. Tot zijn verbazing pakt zijn tegenstander de volgende twee sets. Het publiek begint te morren, want dit was niet de bedoeling. De vierde set gaat gelijk op en een tiebreak moet de beslissing geven. Op 7-6 in zijn voordeel slaat hij de bal uit, maar tot zijn grote verbazing wordt de bal ingegeven. Z'n tegenstander protesteert heftig en krijgt de hoon over zich heen. Hoe durft hij ook, onze jongen behoort dat punt te krijgen. Onder druk van het publiek durft de scheidsrechter de call van zijn lijnrechter niet te overrulen en de stand is 2-2 in sets.
Het verzet van de tegenstander is gebroken en de vijfde set wordt een walkover, maar de thuisspeler is niet blij, hij schaamt zich rot. Na afloop biedt hij zijn tegenstander z'n excuses aan. De man in voetbal BH kijkt tevreden, er is gewonnen. De sfeer zit er goed in en hij denkt al met plezier aan het komende EK voetbal, dat wordt ook weer zo gezellig. Op dat moment kijkt de tennisser in de ogen van de man en denkt: "Dit nooit meer, ik stop!"
Winnaar FOK! VBL Voor Rood-Wit Gezongen-Award
PSV, de logische kampioen
Proud To Be VBL User
Hiphop Purist
PSV, de logische kampioen
Proud To Be VBL User
Hiphop Purist
Kende hem al. Prima manier om de Toeters aan te pakken, had nog best scherper gemogen!
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
De nieuwe:
ADO DEN HAAG IS EEN VERRIJKING
Enkele jaren geleden zette men bij ADO Den Haag een ambitieus stappenplan in. Vorig seizoen werd stap één gerealiseerd, met de promotie naar de eredivisie. Dit seizoen lijkt ADO ook stap twee te kunnen zetten, door zich te handhaven. Stap drie, in het nieuwe stadion doorgroeien tot een stabiele eredivisieclub, die op termijn in de subtop mee moet kunnen doen, is de volgende die gezet moet worden. Het is voor het Nederlandse voetbal te hopen dat Den Haag hier in slaagt.
Aan het begin van dit seizoen waren er nogal wat twijfels over de kansen van ADO Den Haag. De ploeg was vooral aan de hand van enkele routiniers gepromoveerd en de aanwezige talenten hadden nog geen enkele ervaring. Voor de winterstop kwakkelde ADO dan ook. Coach Rinus Israël kreeg min of meer verkapt zijn ontslag en sindsdien heeft ADO de stijgende lijn te pakken. Lex Schoenmaker kreeg enkele versterkingen in de winterstop en het lijkt er op dat Den Haag zich de komende weken veilig gaat spelen.
Het feit dat Den Haag zich wel kon versterken, in tegenstelling tot concurrenten als Volendam, Zwolle en Groningen, geeft al aan dat er in Den Haag voldoende draagvlak is voor eredivisievoetbal. In het nieuwe stadion wil de club ook nog eens doorgroeien naar de subtop. Een rapport wees uit dat er potentie is voor een topclub in Den Haag. Zo ver is het nog lang niet. De periode tot de opening van het nieuwe stadion moet ADO als eredivisionist zien te overleven. Als de club spelers als Bodde, Toda, van der Gun en Alberto kan behouden en zich ook nog verder kan versterken, moet Den Haag hier toe in staat worden geacht.
Het zal velen ongetwijfeld een doorn in het oog zijn dat ADO het toch zeer behoorlijk doet. Hierbij komt dan altijd het verhaal over de supporters om de hoek kijken. De ADO-aanhang heeft in de loop der jaren inderdaad een bedenkelijke reputatie opgebouwd, waar men de ogen niet voor mag sluiten. De vraag is wel gerechtvaardigd of deze groepering nu echt zoveel erger is dan bepaalde groeperingen binnen Ajax, Feyenoord, NEC en FC Utrecht, om maar een paar clubs te noemen.
Laat ik vooropstellen dat ik supportersgeweld niet goedkeur, maar ik ben ervan overtuigd dat de ADO-aanhang voor een groot deel het succes van de club bepaalt. Hierbij doel ik vooral op de supporters die hun club massaal steunen en zo invloed uitoefenen op het verloop van de wedstrijden. Men zorgt namelijk voor een spookachtige ambiance, waarin tegenstanders en arbiters zich soms geïntimideerd voelen. Tegelijk worden de favorieten zodanig aangemoedigd dat zij volle inzet tonen. Niet geheel toevallig worden er juist bij ADO vaak wedstrijden gespeeld, die wij wel eens verzuchtend “Engels” noemen. Wedstrijden in hoog tempo, met veel duels, fouten en mooie momenten. Duels waarvan we er te weinig hebben, volgens de kenners.
Daarom vind ik ADO Den Haag een verrijking voor de eredivisie en zelfs van cruciaal belang voor de ontwikkeling van onze jonge toppers. Die leren namelijk niets van uitduels bij clubs als Volendam, Zwolle, Willem II of RBC, waar men braaf ontvangen wordt en de punten al voor de wedstrijd met een strik erom krijgt aangereikt. In Den Haag worden ze geteisterd en leren ze zich te wapenen. Weerstand maakt je sterker, dat is alom bekend. Juist die weerstand voelen onze jongens dus te weinig. Dick Advocaat twijfelde om spelers als Sneijder, Robben en van der Vaart te gebruiken in het kolkende Hampden Park, waar Oranje de Schotten trof. Ze zouden te weinig ervaring hebben in zo’n decor. Coaches van onze topclubs slikken altijd als het lot hen aan Turkse of Griekse ploegen koppelt: daar is namelijk ook zo’n spookachtige sfeer.
ADO Den Haag uit is daarom een belangrijk examen om te zien hoe die jongens in elkaar zitten. Zowel PSV, Ajax als Feyenoord beëindigde het uitduel in Den Haag met 10 man, hoewel PSV en Ajax nog wel vrij eenvoudig wonnen. Wesley Sneijder en Zlatan Ibrahimovic bleven op de been en waren de belangrijkste spelers voor Ajax in die wedstrijd: geslaagd. Mateja Kezman liet zich provoceren door publiek en tegenstander en kreeg rood: gezakt. Arjen Robben leidde PSV vervolgens wel naar een zege: geslaagd. Robin van Persie scoorde, maar toonde zich daarna laf door uitgebreid en provocerend te juichen voor de kindertribune, in plaats van de harde kern: gezakt. John Heitinga scoorde, maar kreeg onnodig rood: gezakt.
Zoals Spaanse talenten gehard worden in pakweg Sevilla, Pamplona en Bilbao, de Italiaanse talenten een warme ontvangst kregen bij Hellas Verona, Genoa en Atalanta Bergamo en de jonge Engelsen zich in Leeds en Nottingham moesten bewijzen, leren de nieuwe toppers van Nederland zich wapenen in Den Haag. Een club als ADO is dus alleen al om deze reden een enorme verrijking voor onze eredivisie en voor het Nederlandse voetbal. Koester die club dus, zonder de zwarte kanten uit het oog te verliezen, mocht de toekomst van ons voetbal je aan het hart gaan.
ADO DEN HAAG IS EEN VERRIJKING
Enkele jaren geleden zette men bij ADO Den Haag een ambitieus stappenplan in. Vorig seizoen werd stap één gerealiseerd, met de promotie naar de eredivisie. Dit seizoen lijkt ADO ook stap twee te kunnen zetten, door zich te handhaven. Stap drie, in het nieuwe stadion doorgroeien tot een stabiele eredivisieclub, die op termijn in de subtop mee moet kunnen doen, is de volgende die gezet moet worden. Het is voor het Nederlandse voetbal te hopen dat Den Haag hier in slaagt.
Aan het begin van dit seizoen waren er nogal wat twijfels over de kansen van ADO Den Haag. De ploeg was vooral aan de hand van enkele routiniers gepromoveerd en de aanwezige talenten hadden nog geen enkele ervaring. Voor de winterstop kwakkelde ADO dan ook. Coach Rinus Israël kreeg min of meer verkapt zijn ontslag en sindsdien heeft ADO de stijgende lijn te pakken. Lex Schoenmaker kreeg enkele versterkingen in de winterstop en het lijkt er op dat Den Haag zich de komende weken veilig gaat spelen.
Het feit dat Den Haag zich wel kon versterken, in tegenstelling tot concurrenten als Volendam, Zwolle en Groningen, geeft al aan dat er in Den Haag voldoende draagvlak is voor eredivisievoetbal. In het nieuwe stadion wil de club ook nog eens doorgroeien naar de subtop. Een rapport wees uit dat er potentie is voor een topclub in Den Haag. Zo ver is het nog lang niet. De periode tot de opening van het nieuwe stadion moet ADO als eredivisionist zien te overleven. Als de club spelers als Bodde, Toda, van der Gun en Alberto kan behouden en zich ook nog verder kan versterken, moet Den Haag hier toe in staat worden geacht.
Het zal velen ongetwijfeld een doorn in het oog zijn dat ADO het toch zeer behoorlijk doet. Hierbij komt dan altijd het verhaal over de supporters om de hoek kijken. De ADO-aanhang heeft in de loop der jaren inderdaad een bedenkelijke reputatie opgebouwd, waar men de ogen niet voor mag sluiten. De vraag is wel gerechtvaardigd of deze groepering nu echt zoveel erger is dan bepaalde groeperingen binnen Ajax, Feyenoord, NEC en FC Utrecht, om maar een paar clubs te noemen.
Laat ik vooropstellen dat ik supportersgeweld niet goedkeur, maar ik ben ervan overtuigd dat de ADO-aanhang voor een groot deel het succes van de club bepaalt. Hierbij doel ik vooral op de supporters die hun club massaal steunen en zo invloed uitoefenen op het verloop van de wedstrijden. Men zorgt namelijk voor een spookachtige ambiance, waarin tegenstanders en arbiters zich soms geïntimideerd voelen. Tegelijk worden de favorieten zodanig aangemoedigd dat zij volle inzet tonen. Niet geheel toevallig worden er juist bij ADO vaak wedstrijden gespeeld, die wij wel eens verzuchtend “Engels” noemen. Wedstrijden in hoog tempo, met veel duels, fouten en mooie momenten. Duels waarvan we er te weinig hebben, volgens de kenners.
Daarom vind ik ADO Den Haag een verrijking voor de eredivisie en zelfs van cruciaal belang voor de ontwikkeling van onze jonge toppers. Die leren namelijk niets van uitduels bij clubs als Volendam, Zwolle, Willem II of RBC, waar men braaf ontvangen wordt en de punten al voor de wedstrijd met een strik erom krijgt aangereikt. In Den Haag worden ze geteisterd en leren ze zich te wapenen. Weerstand maakt je sterker, dat is alom bekend. Juist die weerstand voelen onze jongens dus te weinig. Dick Advocaat twijfelde om spelers als Sneijder, Robben en van der Vaart te gebruiken in het kolkende Hampden Park, waar Oranje de Schotten trof. Ze zouden te weinig ervaring hebben in zo’n decor. Coaches van onze topclubs slikken altijd als het lot hen aan Turkse of Griekse ploegen koppelt: daar is namelijk ook zo’n spookachtige sfeer.
ADO Den Haag uit is daarom een belangrijk examen om te zien hoe die jongens in elkaar zitten. Zowel PSV, Ajax als Feyenoord beëindigde het uitduel in Den Haag met 10 man, hoewel PSV en Ajax nog wel vrij eenvoudig wonnen. Wesley Sneijder en Zlatan Ibrahimovic bleven op de been en waren de belangrijkste spelers voor Ajax in die wedstrijd: geslaagd. Mateja Kezman liet zich provoceren door publiek en tegenstander en kreeg rood: gezakt. Arjen Robben leidde PSV vervolgens wel naar een zege: geslaagd. Robin van Persie scoorde, maar toonde zich daarna laf door uitgebreid en provocerend te juichen voor de kindertribune, in plaats van de harde kern: gezakt. John Heitinga scoorde, maar kreeg onnodig rood: gezakt.
Zoals Spaanse talenten gehard worden in pakweg Sevilla, Pamplona en Bilbao, de Italiaanse talenten een warme ontvangst kregen bij Hellas Verona, Genoa en Atalanta Bergamo en de jonge Engelsen zich in Leeds en Nottingham moesten bewijzen, leren de nieuwe toppers van Nederland zich wapenen in Den Haag. Een club als ADO is dus alleen al om deze reden een enorme verrijking voor onze eredivisie en voor het Nederlandse voetbal. Koester die club dus, zonder de zwarte kanten uit het oog te verliezen, mocht de toekomst van ons voetbal je aan het hart gaan.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Je moeder is een K*nkerh**r is idd verrijkend.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Schrijf eens een collumn waar ik het wel mee eens ben.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Da's niet de essentie tong.quote:Op zaterdag 13 maart 2004 19:26 schreef tong80 het volgende:
Je moeder is een K*nkerh**r is idd verrijkend.
ASWH, de trots van de regio
www.thuisuiteten.nl
www.thuisuiteten.nl
Nee, maar wel essentiëel.quote:Op zaterdag 13 maart 2004 19:39 schreef methodmich het volgende:
[..]
Da's niet de essentie tong.
Ik noem een Tony van Heemschut,een Loeki Knol,een Brammetje Biesterveld en natuurlijk een Japie Stobbe !
Da's er een over wielrennen, da's offtopic hierquote:Op zondag 21 maart 2004 15:13 schreef methodmich het volgende:
Komt de Tony column hier ook nog?
Winnaar FOK! VBL Voor Rood-Wit Gezongen-Award
PSV, de logische kampioen
Proud To Be VBL User
Hiphop Purist
PSV, de logische kampioen
Proud To Be VBL User
Hiphop Purist
