Ik ben een paar maanden geleden, toen ik in ontzettende geldnood zat, begonnen als hoer. Voor een escortservice, dat leek me wel zo discreet en betrouwbaarder dan op straat staan, of achter een raam gaan zitten. Toen ik er mee begon had ik er geen moeite mee om mijn lichaam te verhuren aan mannen. Het was lekker om eindelijk eens te horen dat ik mooi ben, en lief. En het verdient goed, ik ben in een ander huis gaan wonen, kan leuke spulletjes kopen en hoef niet op een paar euro te letten als ik ga stappen. Ik zie het ook niet als iets slechts, ik denk dat er, door prostitutie, een hoop ellende voorkomen wordt zoals verkrachting. Maar als je de tv aanzet, of met mensen praat, of gewoon door de straat loopt en flarden opvangt van gesprekken, komt het woord hoer nogal vaak voorbij, en niet in positieve zin. Vandaar dat ik het er met niemand nog over heb gehad. Ik durf gewoon niet, ik ben bang dat mijn vriendinnen mij niet meer willen zien als ze dit van me weten.
Maar ik ben niet zo'n stabiel tiep, en dit gaat toch zijn tol eisen. Ik voel me niet smerig, maar wel goedkoop, alleen, verdrietig, een leugenaar en ik denk dat ik vast zit.
Kerstavond heb ik weer geprobeerd mijn polsen door te snijden, ik had me nog nooit zo eenzaam gevoeld. Ik heb niet diep genoeg gesneden omdat er nog steeds mensen zijn die denken dat ze van me houden, en die zouden het niet begrijpen. Die zouden verdriet hebben om mij en dat wil ik niet. Nooit.
De oplossing lijkt simpel, zoek een andere baan!! Wil ik heel graag. Maar ik moet eerst aan mezelf werken, want ik heb ook nog een eetprobleem ontwikkeld, ik eet dagen niet om me dan over te geven aan alles wat slecht is, soms steek ik daarna mijn vinger in mijn keel. Ik scheld mezelf vaak helemaal verrot en ik sla elke spiegel in huis aan scherven. Ik heb een probleem met drank en softdrugs, ik drink zo veel dat ik mijn problemen even vergeet, maar dit gaat ook wel eens fout want ik kan me niet gedragen als ik dronken ben. Blowen doe ik dagelijks en dat helpt omdat het me dan allemaal niet zo veel meer kan schelen. Ik heb een hekel aan mezelf en ik snap best dat als ik eerlijk ben tegen mensen in mijn omgeving, dat ze net zo'n hekel aan mij krijgen.
Omdat ik zwart werk zal ik dus geen uitkering krijgen, ik kan ook niet in de ziektewet, en dat zou me juist een beetje tijd kunnen geven om mijn leven weer op de rails te krijgen.
Mijn vraag aan jullie, wat kan ik doen, hoe hebben jullie geleerd van jezelf te houden? Hoe krijg ik mijn eigenwaarde, zelfrespect en zelfvertrouwen terug? En hoe leer ik mijn lichaam te accepteren met een paar kilootjes meer? Hoe vind ik een leuke baan in deze tijd? Zijn er misschien mensen hier die iets soortgelijks hebben meegemaakt?
Misschien wat zware kost voor de kerst, maar bedankt voor het lezen, ik hoop op nuttige reacties.
[Dit bericht is gewijzigd door Cynix ® op 26-12-2003 11:41]
of zoek een leuke vriend die je kan helpen.
cq: zoek een normale baan
quote:doe is normaal
Op vrijdag 26 december 2003 11:36 schreef Yankee het volgende:
---Edit---
[Dit bericht is gewijzigd door Cynix ® op 26-12-2003 11:42]
quote:Doe jij eens ff normaal, boerelul.
Op vrijdag 26 december 2003 11:36 schreef Yankee het volgende:
edit
[Dit bericht is gewijzigd door yvonne op 26-12-2003 11:43]
quote:Wat ben jij een ontzettend zielig figuur zeg, of kick je erop om afgezeken te worden. Kruip alsjeblieft terug onder de steen waar je vandaan gekomen bent.
Op vrijdag 26 december 2003 11:36 schreef Yankee het volgende:
edit
[Dit bericht is gewijzigd door yvonne op 26-12-2003 11:43]
[Dit bericht is gewijzigd door yvonne op 26-12-2003 11:44]
Als je de stap naar familie te groot vindt, kan je natuurlijk altijd op vrienden afstappen en als dat ook nog een te grote drempel is, op 'externen', hulpinstantie o.i.d. Het enige wat ik probeer te zeggen, is dat je het niet alleen op kunt lossen. Door hier je hart ff leeg te gooien ben je al een aardig eind op weg. Maar een keer 'in real life' met iemand praten kan geen kwaad en zal je alleen maar goed doen (achteraf).
Zolang je maar weet dat je er nooit helemaal alleen voor staat, is alles "oke", maar dat moet je NOOIT vergeten, want dat is echt waar en dat zal je er ook doorheen trekken.
[Dit bericht is gewijzigd door Artistic op 26-12-2003 11:46]
Wordt het niet de hoogste tijd om hier hulp bij te zoeken, bijvoorbeeld om eens naar de huisarts te gaan en daar je verhaal te doen. Hij/zij heeft vast wel mogelijkheden op je door te sturen naar instanties die je hierbij kunnen helpen. Het lijkt mij dat je problemen alleen maar groter gaan worden als je al beland bent bij een doorsnijden van polsen.
Hier kom je in je eentje niet meer uit en hier op het forum kun je alleen maar tips verwachten, maar ik denk echt dat je persoonlijke hulp nodig hebt dus zoek deze dan ook op.
Het zijn die mensen die daar voor getraind zijn en de juiste wegen weten dus echt naar de huisarts en die zet de boel wel in gang.
Sterkte!!!
quote:Ik houd van mezelf en ik denk dat dat iets is wat in mij zit. ik zou mezelf gewoon niet kunnen haten. hoe ik heb geleerd van mezelf te houden? dat weet ik dus niet, doe ik gewoon. Maar ik ken in mijn directe omgeving heel wat mensen die ook een tekort hebben aan eigenwaarde, etc. en ik weet dat het erg moeilijk is om dat te verbeteren. Ik raad je aan om hulp te zoeken, professionele hulp. Klink misschien een beetje gek, maar als je er met iemand over kan praten die er veel van weet, krijg je veel betere adviezen dan hier op Fok!. Het is nou eenmaal niet een eenvoudig probleem.
Mijn vraag aan jullie, wat kan ik doen, hoe hebben jullie geleerd van jezelf te houden? Hoe krijg ik mijn eigenwaarde, zelfrespect en zelfvertrouwen terug? En hoe leer ik mijn lichaam te accepteren met een paar kilootjes meer? Hoe vind ik een leuke baan in deze tijd? Zijn er misschien mensen hier die iets soortgelijks hebben meegemaakt?
en dat baantje... dat zou ik ook niet weten, maar het lijkt mij een minder belangrijk probleem.
[Dit bericht is gewijzigd door RdP op 26-12-2003 12:00]
quote:Oh ja, ken jij mensen die een hoer als vriendin willen? Me door mijn ouders laten verzorgen klinkt dan weer wel lekker...
Op vrijdag 26 december 2003 11:36 schreef Arthur_Shawcross het volgende:
tja ga gewoon naar huis en laat je verzorgen door je ouders.
of zoek een leuke vriend die je kan helpen.
quote:Ik heb een havo diploma maar dat heeft tegenwoordig al bijna geen waarde meer, helaas. En het draagt er ook niet aan bij dat ik bij sollicitaties met mijn mond vol tanden sta, zodra ze om mijn positieve eigenschappen vragen
Op vrijdag 26 december 2003 11:37 schreef Ingridh007 het volgende:
Heb je een diploma/volg je een opleiding?cq: zoek een normale baan
quote:Misschien is dit forum idd niet de ideale plaats voor mijn probleem, gezien yankee zijn reactie. Maar ik heb het er nou eenmaal nog nooit face to face met iemand over gehad, zelfs tegenover een prof durf ik dat nog niet...
Op vrijdag 26 december 2003 11:38 schreef Samson het volgende:
De enige oplossing lijkt mij hulp te zoeken bij instanties die daar geschikt voor zijn, dit is allemaal dermate complex dat je die hulp denk ik niet hier moet zoeken op een forum. Heel veel sterkte in elk geval met het weer op de rails krijgen van je leven
Puur en permanent geluk bestaat niet en je kunt het zeker niet 1,2,3 verkrijgen. Maar je kunt wel je leven meer onder controle krijgen en daar trots op zijn.
Bedenk je dat je pas tevreden met iets kunt zijn als je er gebrek aan hebt gehad. Je hebt een rottijd achter de rug. Probeer dat achter je te laten. Je zult er sterk uitkomen. Maar verwacht geen wonderen.
quote:Als het een leuke meid is en ze wil haar leven beteren en ze zal nooit meer de hoer zijn dan zou ik er geen probleem mee hebben hoor. Dat zou ze wel mijn vriendin kunnen worden.[
Op vrijdag 26 december 2003 11:49 schreef francoise het volgende:[..]
Oh ja, ken jij mensen die een hoer als vriendin willen? Me door mijn ouders laten verzorgen klinkt dan weer wel lekker...
[Dit bericht is gewijzigd door Arthur_Shawcross op 26-12-2003 11:54]
Wel niet terugvallen dus, een avondje een glaasje meer dan gepland is NIET okee. Teveel inschenken in een glas ook niet.En je vriendinnen dan? Kun je niet met hun wat gaan doen als je je eenzaam voelt, of hebben zij een druk leven ofzo?
In ieder geval wilde ik even zeggen dat je niet bang hoeft te zijn dat mensen 'nep' van je houden c.q. dat ze niet van je zouden houden als ze het wisten. Niet begrijpen zouden ze misschien wel doen, dat weet ik niet, maar die mensen houden van je om je karakter en om wat je voor ze betekent. Als je je echt geroepen voelt om het ze te vertellen dan moet je dat doen. Je kunt echter ook proberen om nu langzaamaan nu het financieel beter gaat, een andere baan te zoeken (weet niet hoe makkelijk dat is in jouw geval?) en het dan definitief achter te laten.
Ik hoop dat mijn antwoord tenminste een beetje nuttig is
quote:Dat zal toch de enige oplossing voor je zijn, het zal moeilijk zijn om erover te beginnen, maar als je het er een keer uit hebt gegooid en er over kunt praten met een professionele hulpverlener zul je je direct al beter voelen. Het leuke aan het leven is dat iedere dag je nieuwe kansen geeft op een nieuw begin, onderschat dat niet, waar een wil is is een weg..... Banen liggen idd niet voor het oprapen, maar begin dan gewoon weer onderaan, probeer wat bij te leren en vind je eigenwaarde terug, je zult verbaasd staan waar je dan over een tijd nog kunt staan in je leven. Nogmaals succes!
Op vrijdag 26 december 2003 11:49 schreef francoise het volgende:[..]
Oh ja, ken jij mensen die een hoer als vriendin willen? Me door mijn ouders laten verzorgen klinkt dan weer wel lekker...
[..]Ik heb een havo diploma maar dat heeft tegenwoordig al bijna geen waarde meer, helaas. En het draagt er ook niet aan bij dat ik bij sollicitaties met mijn mond vol tanden sta, zodra ze om mijn positieve eigenschappen vragen
[..]Misschien is dit forum idd niet de ideale plaats voor mijn probleem, gezien yankee zijn reactie. Maar ik heb het er nou eenmaal nog nooit face to face met iemand over gehad, zelfs tegenover een prof durf ik dat nog niet...
Maar nu ffies ontopic.
Als ik je verhaal zo leest, is het een behoorlijke bak met problemen. Aangezien je al aan de softdrugs en de drank zit, om je problemen te vergeten, lijkt het mij dat je er totaal niet meer zelf uit kan komen.
Je zoekt naar oplossingen, door bijvoorbeeld meer geld te verdienen. Maar op een echte normale manier lukt dat niet echt.
Ik zou iemand opzoeken die je kan vertrouwen (zal moeilijk zijn denk ik, omdat je ook vertelt dat je je alleen voelt) en daarna professionele hulp gaan zoeken. Misschien is het zelfs verstandig om je onder curatele te stellen. Hierdoor vallen al een heleboel problemen van je af en kan je je concenteren op het echte probleem, namelijk de reden waarom je tot dit leven gekomen bent.
Veel succes.
Ik vind het moedig dat je wilt zoeken naar een manier om eruit te komen. En ik snap (denk ik) redelijk goed dat je niet durft. Wellicht zou je kunnen beginnen je verhaal eens telefonisch aan de hulpverlening te vertellen. Dat is relatief veilig; als het je te heet wordt onder de voeten, hang je gewoon op! In de grotere steden (zeker in Rotterdam en Amsterdam) zijn er redelijk uitgebreide netwerken van hulpverlening voor mensen die verzeild zijn geraakt in drugs en prostitutie. Wellicht is de drempel om dáár aan te kloppen lager dan bij bijvoorbeeld je huisarts.
Laat je helpen meid; dit is geen leven (waarmee ik niet zozeer doel op de prostitutie of de drugs, maar meer op je eenzaamheid). Het kán echt anders!
Heel veel sterkte en wijsheid!
Ik verkeer zelf in een , wat men zegt " voortreffelijk milieu " en toch is 1 van mijn vriendinnen een zeer respectabele escortdame.
Dat zij ervoor kiest om dit te doen is een weloverwogen keuze geweest en dat zie ik niet terug in jouw verhaal.
Bovendien, moet je denk ik in dat vak wel erg sterk in je schoenen staan om geen psychische schade op te lopen.
Ook dat zie ik bij jou niet terug.
Dat drank en drugsmisbruik is ook niet de oplossing..Ik snap best dat het verzacht , maar je begrijpt zelf ook wel dat je alles keihard terugkrijgt en zelfs nog wat extra problemen creeert.
Vrienden zijn er altijd voor je en als je dit niet met hen kunt bespreken dan weet je ook meteen wat je aan ze hebt.
Toen ik het hoorde van die vriendin van mij ; heb ik natuurlijk eerst hard gelachen..denkend dat het een geintje was aangezien ze netjes had gestudeerd enzo, maar niet veel later heb ik er toch eens goed over nagedacht en me gerealiseerd dat de keuze die ze gemaakt had, haar als persoon niet veranderde natuurlijk.
Ik zou je ouders een contacteren. Het fijne van ouders is, dat ze je altijd opvangen..OOK als je het echt verkloot hebt.
Vertel ze alleen niet wat je gedaan hebt...daar kwets je je ouders mee.
Laat je even vertroetelen en ga dan eens in gesprek met een prof.
Je moet eerst wat aan je zelfbeeld doen , alvorens je de rest van je problemen kunt aanpakken.
Succes 
quote:Ik zou te jaloers (ofzo) zijn om een prostituee als mijn vriendin te hebben, maar ik ga voor de rest op karakter (en uiterlijk
Op vrijdag 26 december 2003 11:53 schreef Arthur_Shawcross het volgende:[..]
Als het een leuke meid is en ze wil haar leven beteren en ze zal nooit meer de hoer zijn dan zou ik er geen probleem mee hebben hoor. Dat zou ze wel mijn vriendin kunnen worden.
) af, en dan heeft het er niks mee te maken.Als het om een gewone vriendin gaat zou ik er overigens totaal geen probleem mee hebben.
quote:Waarom begin je dan niet met bij de dokter vertellen over je eet stoornis, geloof mij van het 1 komt het ander en dan komt de rest vanzelf naar buiten.
Op vrijdag 26 december 2003 11:49 schreef francoise het volgende:Misschien is dit forum idd niet de ideale plaats voor mijn probleem, gezien yankee zijn reactie. Maar ik heb het er nou eenmaal nog nooit face to face met iemand over gehad, zelfs tegenover een prof durf ik dat nog niet...
Waarom zet je het niet op papier en neem je dat mee naar bv de huisarts, en geef je dat en gebruik het op zo'n manier als opening voor je probleem.
Een huisarts heeft vaker met zulke complexe problemen te maken en weten ook hoe jij je daar onder voelt en voor schaamt, en weet dus ook hoe zo'n gesprek aangegaan moet worden.
Geloof me het lucht zo vreselijk op als je die eerste meest moeilijke stap gedaan hebt.
Ook al is het een krantenwijk. Alles is beter dan dat naar mijns inziens.
quote:ze moet er dan natuurlijk wel gelijk mee stoppen. Ik wil ook geen dame van plezier als vriendin.
Op vrijdag 26 december 2003 11:58 schreef Sorcerer8472 het volgende:[..]
Ik zou te jaloers (ofzo) zijn om een prostituee als mijn vriendin te hebben, maar ik ga voor de rest op karakter (en uiterlijk
Als het om een gewone vriendin gaat zou ik er overigens totaal geen probleem mee hebben.
quote:Ja, ik. En niet om wat je doet maar om wie je bent. Ik woon in de buurt van een hoerenbuurt in Utrecht en ik heb groot respect voor die vrouwen en meiden daar. Ze werken hard en doen, volgens mij, ook goed werk.
Oh ja, ken jij mensen die een hoer als vriendin willen?
Dus, ga inderdaad naar je ouders, zoek hulp, en trek jezelf uit dit dal. Ik weet dat dit kort door de bocht is maar het is het enige wat me nu te binnen schiet.
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 26-12-2003 12:13]
quote:Zoek een leuke vriend die je kan helpen?? Ben je helemaal gek geworden? Dat is toch geen reden om een relatie te beginnen? Dan begin je meteen verkeerd! Je zelf afhankelijk opstellen. Ongezonde bussiness
Op vrijdag 26 december 2003 11:36 schreef Arthur_Shawcross het volgende:
tja ga gewoon naar huis en laat je verzorgen door je ouders.
of zoek een leuke vriend die je kan helpen.
En heb je geen (oudere) broer of zus bij wie je alles op kunt biechten? Één waar je goed mee op kunt schieten? Dan ben je het maar kwijt .
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 26-12-2003 12:11]
quote:Lekkere opmerking, wat je ervan vindt is helemaal jou mening en die mag je hebben.
Op vrijdag 26 december 2003 12:05 schreef Palm het volgende:
- edit: niet doen -
Maar iemand die in een topic zoals dit een noodkkreet uit zit niet op een schop voor haar donder te wachten. Dus wees dan zo wijs om die opmerkingen voor jezelf te houden en meng je dan niet in het topic.
Ze is zelf ook niet trots op haar situatie hoor en dat hoef jij er dus niet in te wrijven.
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 26-12-2003 12:13]
quote:ze vroeg ook niet om medelijden...slechts om advies en wellicht een luisterend oor.
Op vrijdag 26 december 2003 12:05 schreef Palm het volgende:
- edit: niet doen -
Wie ben jij om een ander te beoordelen op zijn/haar foutjes.
Gebrek aan zelfrespect is al helemaal iets wat je sneu moet vinden..niet iedereen komt met een full option pakket aan eigenwaarde.
- edit: begrijpelijk, maar laten we het topic niet om zeep helpen met geflame -
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 26-12-2003 12:14]
Ik heb me zelf nu behoorlijk op de rails. Gelukkig was het bij mij niet zo dat ik zelfmoord en zo wilde plegen maar ik heb het zwaar gehad.
De oplossing is toch echt praten, veel praten. Ik heb heel veel aan mijn moeder en zusje gehad.
Je moet gewoon met iemand praten. Ga desnoods naar de psychiater.
Praten helpt vaak.
TS heeft nu een ander huisje, gaat ze het redden om de huur te betalen zonder die leuke inkomsten? Of zal ze toch weer de hoer moeten gaan spelen?
Schaamt ze zich voor de buitenwereld of voor zichzelf?
Kom op TS praat eens met je ouders of met een goeie hulpverlener want zélf kom je er denk ik niet uit.
Dit is heel moeilijk, maar ik denk dat half Fok hier je wel zou willen helpen, om maar niets te zeggen over de normale wegen.
* Skull-splitter meldt zich in ieder geval als steunpunt
sterkte meid!
quote:Gebrek aan empathie wat jij doet. Je kan geen medelijden opbrengen?? Het gaat ook niet om JOU Einstein!
Op vrijdag 26 december 2003 12:05 schreef Palm het volgende:
- edit: niet doen -
Sommige mensen hebben én een wat labiele geest, én komen in situaties terecht waar ze de verkeerde beslissingen nemen. DAAR gaat het hier om, wat jij wel en niet doet is irrelevant, stuitend en onnodig kwetsend. Open zelf een topic als je over jezelf wilt blaten.
Voor TS: Ik denk dat je alleen eruit zult komen als je iemand in vertrouwen neemt en die ook het één en ander laat regelen voor je, een milde vorm van curatele oid. STOP met blowen, dat maakt je alleen labieler en je wisselingen in buien sterker. Doe iets sufs zoals hardlopen ELKE dag i.p.v. toegeven aan de drang om te blowen, elke keer als je de drang voelt ga je rennen tot je er bij neervalt. De endorfinen die je dan na het lopen voelt geven je een gevoel van welbehagen en het is ook goed voor je.
Probeer iemand te vinden die je volledige wilt en kunt vertrouwen en probeer inderdaad een andere baan te vinden, iets in een 'degelijke' omgeving, wat voor werk is minder van belang maar de omgeving waar je het doet des te meer...
mijn 2 centen...ik heb de wijsheid abslouut niet in pacht maar wellicht kun je er wat mee
Sterkte!
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 26-12-2003 12:22]
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 26-12-2003 12:23]
En denk eraan hé, je polsen doorsnijden is niet de oplossing. Nu voel je nog ellende met de kans op een fijn gevoel (als je, je daarvoor inzet) als je dood bent voel je niet meer en ben je er gewoon niet meer en reken maar dat een hoop mensen dan zullen zeggen, had ze me maar om hulp gevraagd. Ook al leef je niet voor jezelf, je geliefden zullen een hoop verdriet hebben als je er niet meer bent, of je nou hoer bent of niet.
Heel veel succes en sterkte!
Hulpverlening
De maatschappelijk werker van Scharlaken Koord begeleidt vrouwen die in de prostitutie werken en/of willen stoppen met de prostitutie. Deze begeleiding is zowel practisch als emotioneel. Hierbij valt te denken aan het zoeken naar huisvesting, inkomen, werk etc. en aan de verwerking van gebeurtenissen.
Ook wordt er een gespreksgroep gestart voor vrouwen die gestopt zijn met het werken in de prostitutie. Het doel van deze groep is dat vrouwen ervaringen kunnen uitwisselen en elkaar kunnen steunen.
Daarnaast worden gespreksgroepen georganiseerd voor ouders van (ex)prostituees.
Cyberjunkie! Naar die naam was ik ook op zoek!Wat jij hebt meegemaakt is natuurlijk niet leuk, maar je zegt zelf dat je soms complimenten hebt gekregen tijdens je werk en dat maakt je toch weer een stukje sterker. Dat geeft je weer een stukje zelfvertrouwen, net wat je nodig hebt op zo'n moment.
Ik ben niet iemand die mensen op hun verleden wijst, maar juist de positieve kant ervan probeerd te zien en zo iemand als jij kan in mijn ogen een hele goede vriendin zijn.
Sterkte
Uit de prostitutie komen is echt niet onmogelijk. Er zijn veel mensen voor jou gegaan die hun leven weer anders opgebouwd hebben. Het kan dus wel, zo lang jij maar aangeeft dat je niet verder wilt met dit leventje.
Probeer eens wat contacten te zoeken en dan vooral met andere meisjes. Zij snappen jouw gevoelens beter en zullen ook niet snel gebruik van je maken.
Succes!
Ik weet in ieder geval zeker dat ik zo niet verder wil maar ik kan niet alles tegelijk achter me laten. Als ik weer bij mijn ouders kan wonen, heb ik in ieder geval drie gezonde maaltijden per dag (optioneel maar ook met toezicht), en ik mag hier niet blowen (de dichtstbijzijnde shop is ook 20 km uit de buurt). Denk dat dat al wel wat gaat schelen. Ik hou jullie op de hoogte
het geld stelt niks voor als je het afweegt tegen je levensgeluk. ik wens je veel sterkte en wijsheid toe en anders moet je idd toch echt naar iemand die je professioneel kan helpen. je hebt in mijn ogen een groot probleem waar je zeker niet te lang mee moet gaan rondlopen.
quote:Kweenie, als "m'n vriendin"?. Nooit echt over nagedacht eigenlijk. Het voldoet niet gelijk aan het ideaalbeeld maar ik geloof dat ik er verder niet zo'n grote problemen mee zou hebben. Hangt heel erg van het meisje in kwestie af. Als "een vriendin" zou in ieder geval geen punt zijn.
Oh ja, ken jij mensen die een hoer als vriendin willen?
En verder, al is het geloof ik al gezegd: zoek professionele hulp, en niet alles tegelijkertijd. Zoals je het beschrijft heb ik het idee dat drank&drugs een groter probleem zijn dan je baan en dat die baan je misschien juist de benodigde stabiliteit zou kunnen geven om van de drank en drugs af te blijven.
Het hangt een beetje ervan af, ik heb de indruk dat je niet zozeer problemen hebt met het werk maar meer met hoe mensen ertegenaan kijken. Dus zodra je merkt dat mensen er toch milder over denken of je komt de juiste mensen tegen heb je in wezen een vrij stabiele ondergrond om andere problemen aan te pakken.
Want volgens mij ben je blijer als cleane hoer met vrienden om je heen die je accepteren hoe je bent dan als werkloze niet-hoer met wat oppervlakkige vrienden waar je toneel voor moet spelen en dan ook nog eens een drugsprobleem voor moet verbergen.
Maar zoek professionele hulp, we kunnen je hier niet echt helpen hooguit eens een beetje de goede richting induwen.
edit:
quote:Vergeet trouwens niet dat veel mensen er zo over denken. Als je het er met vriendinnen over zou hebben zullen ze dit veel makkelijker begrijpen dan wanneer je langs de straat was gaan staan. Maar daar gebruik van
Voor een escortservice, dat leek me wel zo discreet en betrouwbaarder dan op straat staan, of achter een raam gaan zitten.
Hoe oud ben je trouwens ongeveer? Maakt het makkelijker je verhaal te lezen (begin 20 is een andere situatie dan 35)
ik denk dat je snel stappen moet gaan nemen om ermee te kappen. Het zal steeds moeilijker worden om te stoppen. Je gaat leven naar het geld dat je verdient en een fikse financiële stap terug wordt lastig als ook je vaste lasten gebaseerd zijn op het ruime inkomen dat je nu hebt.
Als ik jou was zou ik hulp gaan zoeken, via de huisarts of direct naar het RIAGG oid stappen. Als je aan de onderliggende problemen gaat werken lukt het ook jou vast en zeker om positief over jezelf te gaan denken en een baan te vinden.
Heel veel sterkte en succes!
quote:Het is je dus niet vreemd... and that's scary ladie !!
Op vrijdag 26 december 2003 11:34 schreef francoise het volgende:
Kerstavond heb ik weer geprobeerd mijn polsen door te snijden, ik had me nog nooit zo eenzaam gevoeld.
Drank en softdrugs zijn beiden een deur naar een wereld waar jij ver uit moet blijven om goed in het reinen te komen met jezelf ..... ga er van uit dat je het niet alleen aan kan, wat je wel alleen moet doen is de beslissing maken er mee te stoppen en met iemand te gaan praten !!
En voor jezelf eens uit zien te vissen wat jij nu belangrijk vind ... Want jezelf verkopen was een financiële uitvlucht en draag je nu de consequenties van.
En je moet niet altijd van uitgaan dat mensen je gelijk met de nek aankijken als ze weten dat je jezelf verkoopt... je moet altijd van het goede van de mens uitgaan.
quote:Begin bij het begin .... start looking in the mirror first !!
hoe hebben jullie geleerd van jezelf te houden? Hoe krijg ik mijn eigenwaarde, zelfrespect en zelfvertrouwen terug? En hoe leer ik mijn lichaam te accepteren met een paar kilootjes meer? Hoe vind ik een leuke baan in deze tijd?
Je hebt proffesionele hulp nodig lijkt me ,vandaar uit kan je verder werken ... anders wil je gewoon te veel van het goede en raak je de draad weer kwijt.
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 30-12-2003 19:40]
En alle boerenlullen reacties worden, in navolging van onze opperpoetster ElisaB weg gehaald 
Wat iemand al eerder zei, is het waarschijnlijk een goed idee om naar een telefonische hulpdienst te bellen. De stap is niet zo groot en zij
weten waarschijnlijk wel welke instanties jou vervolgens verder kunnen
helpen.
Ik wens je heel erg veel sterkte en succes
quote:Edit: iemand wel eens gezegd dat je een boerenlul bent?
Op dinsdag 30 december 2003 19:42 schreef zwaaibaai het volgende:
Tjees meid, ben blij dat ik nu niet ff in je schoenen sta. Als je via msn of icq wilt praten, moet je me ff toevoegen. Ik weet wel dat ik een man ben, maar toch.....En alle boerenlullen reacties worden, in navolging van onze opperpoetster ElisaB weg gehaald
[Dit bericht is gewijzigd door zwaaibaai op 30-12-2003 19:49]
quote:Shut up echt
Op dinsdag 30 december 2003 19:48 schreef Premiejager het volgende:[..]reaktie
Voor hulp vragen heb je moed nodig, ik heb het zelf nooit gedurft waardoor mijn lijdensweg veel langer heeft geduurd dan nodig was. Schraap je moed bij elkaar en schreeuw om hulp, niet door te snijden maar met woorden.
Sterkte en een knuffel.
Ik denk dat je idd zo snel mogelijk naar je huisarts moet gaan, dit kan je niet meer in je eentje oplossen. Ik denk dat je eerst aan je verslavingen, eetstoornis etc. moet werken.
Ik wens je al het succes van de wereld en ik weet zeker dat het je lukt en dat je een mooie toekomst krijgt.
Je moet je probleem in stappen gaan behandelen (teminste dat lijkt mij het beste).
Ga ten eerste naar je ouders toe stel deze je problemen op de hoogte.
Je ouders hebben je vroeger opgevoed zei kennenn jou beter als wie dan ook!
Durf je het niet direct aan je ouders te vertellen maak een brief, aan ze bijv. door de begintekst van dit topic te kopieren in een word document.
Ik kan me namelijk heel goed voorstellen dat je dit niet durft.
Wanneer je dit hebt gedaan en jouw ouders op de hoogte zijn gesteld, ga je eerst kijken of je ouders je willen/kunnen helpen met jouw probleem!
Neem contact op met verschillende instanties (Riag/etc.)
Vertel deze mensen het verhaal hierbij zul je een soort van traject in gaan. Deze mensen gaan jouw helpen om je leven weer op de rails te zetten.
Wat mij altijd goed geholpen heeft is om een lijst met punten op te zetten.
Je gaat punten afronden en doorstrepen.
Het lijkt mij ook het beste om te stoppen met het uitoefenen van je beroep, dit hoeft niet voor eeuwig te zijn maar lijkt mij op dit moment het beste.
Voor het beroep moet je aardig goed in je schoenen staan en ik denk dat je nu al moeite genoeg hebt met het respecteren van ik mezelf.
Met moord bereik je niks ik heb er zelf ook een paar keer aan gedacht.
Maar houdt er verdomme goed rekening meer dat er mensen zijn die je er zoveel pijn mee doet!
Niet alleen je ouders maar wat denk je van je vrienden? Denk je echt dat die het fijn vinden om jouw dadelijk niet meer tussen hen in te hebben!
Zelfmoord is een uitweg die te slap is voor woorden!!
Er zijn nog zoveel oplossingen.
Ik zie het bij mij zelf ook ik heb zelf ook problemen mbt op ASS autisme aanverwante stoornis.
Ik ben bij mensen geweest die zeiden dat ik niks kon en beter maar bij ergon (schoffelen) kon gaan doen.
Of ik moest een opleiding kiezen 4 dagen werken 1 dag naar school MBO niveau 1 of 2.
Nu doe ik niveau 4, a 5 dagen werken in de week! gewoon omdat ik geknokt heb en die man die heb ik nooit meer gesproken!
Mijn ouders wel maar ik hoef hem niet te spreken ik ga mijn eigen weg! en ik bepaal zelf waar ik kom!
Je moet gewoon goed gaan praten met mensen vertel ze jouw verhaal wat je hartje in je voelt!
Laat je niet wegkicken die mensen zijn ervoor! ik weet zeker dat je het kan! en dat je daarna heel gelukkig wordt 
Ps. stop met drugs!
En laat alles goed op papier zetten en neem een van je ouders mee naar de gesprekken met mensen die je krijgt!
[Dit bericht is gewijzigd door wil.lem_ske op 04-01-2004 01:21]
En je bent daar niet raar, er zijn meer mensen die in hetzelfde schuitje zitten. Ik denk dat je daar nuttigere tips krijgt als wat je hier krijgt.
Serieus: lijkt me moeilijke situatie waarin je zit, maar als je echt wilt stoppen heb je veel steun nodig.
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 04-01-2004 19:15]
quote:Tijdje doorwerken, geld sparen.
Op vrijdag 26 december 2003 11:34 schreef francoise het volgende:
Omdat ik zwart werk zal ik dus geen uitkering krijgen, ik kan ook niet in de ziektewet, en dat zou me juist een beetje tijd kunnen geven om mijn leven weer op de rails te krijgen.
Wat een rotsituatie zit je in.
Wel erg goed dat je nu het eea inziet en dingen wil veranderen. Dat is al een belangrijke 1e stap!
Verder is er al veel gezegd en kan ik er eigenlijk weinig ana toevoegen. Veel succes en probeer bij elke stap die je zet_hoe klein ook!_ die te erkennen en er even bij stil te staan. Jezelf er een schouderklopje voor te geven.
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 04-01-2004 18:51]
quote:doe eens ' normaal' soms zijn grapjes niet zo leuk.
Op zondag 4 januari 2004 15:12 schreef Bill.Lumbergh het volgende:
- edit: ga eens ergens anders kloten -
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 04-01-2004 18:51]
wat naar joh, ik kan me geen echte voorstelling maken van ej situatie maar ik kan het me wel proberen in te denken en dan vind ik het echt heel k*t. Ik hoop dat er inmiddels al een beetje verandering is gekomen?
Sommige reacties zijn een beetje erg 'loos' probeer die te negeren want er staan ook een paar hele goeie tussen. Het is klote om je alleenm te voelen, dat gevoel ken ik nl ook wle. Ik wens je veel sterkte.
liefs
mij
quote:Jij gaat dat meisje eerlijk, interessant en bovenal normaal werk aanbieden ondanks dat je weet wat ze hiervoor gedaan heeft?
Op zondag 4 januari 2004 15:12 schreef Bill.Lumbergh het volgende:
- edit: ga eens ergens anders kloten -
Wel enorm nobel van je moet ik zeggen!
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 04-01-2004 18:52]
Je hebt toch zelfrespect?
Je krijgt er misschien wel veel geld voor. Maar als je ander werk zoekt, kun je een carrière opbouwen etc. waardoor je meer zelfrespect krijgt, wat volgens mij je grootste probleem is.
Veel succes iig!
quote:Ja, waarom niet? Op deze manier kan je iemand toch nog een nieuwe kans geven, om hun verleden achter zich te laten.
Op zondag 4 januari 2004 17:50 schreef hollander172 het volgende:[..]
Jij gaat dat meisje eerlijk, interessant en bovenal normaal werk aanbieden ondanks dat je weet wat ze hiervoor gedaan heeft?
Wel enorm nobel van je moet ik zeggen!
quote:Omdat ze hoer is zou ze geen "eerlijk, interessant en normaal" werk kunnen doen?!
Op zondag 4 januari 2004 17:50 schreef hollander172 het volgende:[..]
Jij gaat dat meisje eerlijk, interessant en bovenal normaal werk aanbieden ondanks dat je weet wat ze hiervoor gedaan heeft?
Wel enorm nobel van je moet ik zeggen!
quote:idd, dat zul je altijd houden ben ik bang, de een is wat tactischer dan de ander, er zullen ook wel mensen zijn die twijfelen aan de echtheid van het verhaal en daarom misschien een "rare" reactie neerpennen (ook al praat dat het niet goed natuurlijk...) Toch maar het voordeel van de twijfel dan denk ik altijd
Op zondag 4 januari 2004 18:48 schreef -Irisje- het volgende:
Wat kunnen sommige mensen ontzettend bot reageren
Het beste is hulp zoeken. Al is dat voor veel mensen moeilijk. Weet niet hoe jij er tegen aan kijkt. In het begin werd er al geroepen zoek een leuke vriend. Jij reageerde meteen van. Zou jij een vriendin willen hebben die een hoer is? Je zegt zelf dat er negatief word gesproken over hoeren. Maar jij doet dit ook. Dat zie je in die reactie. Je doet als of hoeren minderwaardig zijn dan de gemiddelde nederlander. Terwijl je in je eigen verhaal zegt dat je veel negatiefe dingen hoord over hoeren. Terwijl jij dat zelf niet vind.
Door die opmerking laat jij zien dat je heel snel beinvloedbaar ben. Hoeren zijn minderwaardig. En dus ga jij daar van uit. Je zegt het zelf al. Je voelt je goedkoop. En daar door ga je andere dingen doen.
Kijk een oplossing kan ik je nu niet geven. Dit is gewoon omdat er vrij weinig bekend is van jou personelijk.
Je zou kunnen beginnen met stoppen werken. En op zoek gaan naar een normale baan. Al is het maar voor 2 dagen in de week. JE komt even krap te zitten met geld. Maar je moet er wat voor over hebben. Maar heb je er wel eens aan gedacht hoe mensen over je denken. Je hebt geen werk. Maar wel genoeg geld. Dat zet mensen aan het denken. Vergeet dat niet.
Nu heb ik zelf ook met iemand gesproken die min in vertouwen genomen heeft die zelf heel erg in de put zat. Niet precies het zelfde als jij. Maar wel een aantal dingen. Polsen door proberen te snijden. Eet probleem. Denken dat ze niemand meer had. En dat het nooit meer goed zou komen. Dit kwam door dat ze wat minder prettige dingen mee gemaakt had. Wat dat precies was is niet belangrijk.
Ik kan je vertellen dat ALS je wil. Je het kan bereiken. Alleen je moet het allemaal zelf doen. Niks gaat van zelf. Jij bent de gene die uit de put moet klimmen zelf. Echter zoek mensen die jou hier bij kunnen ondersteunen. Want dat is het belangrijkste.
Ik kan me indenken dat je het niet meer ziet zitten. Het is natuurlijk niet niks. Maar zoals ik eerder zei. Je moet het zelf doen. Begin met stoppen met werken. En ga op zoek naar een simpele baan. Al is het maar voor een paar dagen in de week. Om maar wat regelmaat te krijgen in je leven. Ga als verkoopster in een kleding winkel werken BV.
Ik weet niet hoe veel jij je vriendinnen vertrouwd. Maar vertel het hun. Of vertel het iemand anders. Kan gerust iemand zijn op BV MSN. Als die persoon jou maar ten alle tijden kan ondersteunen. En die jou volledig vertrouwd. Dat is het belangrijkste.
Heel veel sterkte
quote:Sorry hoor, maar een knipoog in dit moeilijke topic kan TS wellicht ook wel waarderen.
Op zondag 4 januari 2004 13:57 schreef KonnieKipke het volgende:
- edit: doe eens normaal -Serieus: lijkt me moeilijke situatie waarin je zit, maar als je echt wilt stoppen heb je veel steun nodig.
quote:Iemand die in de polsen zit te snijden zitten niet echt te wachten op een grapje
Op zondag 4 januari 2004 20:18 schreef KonnieKipke het volgende:[..]
Sorry hoor, maar een knipoog in dit moeilijke topic kan TS wellicht ook wel waarderen.
zien omdat je bang bent hun verdiet te doen... Maar ik weet bijna zeker
dat ze meer verdriet zullen hebben als jezelf om helpt. Het leven is
niet altijd een pretje, maar er zijn meer uitwegen dan jezelf omzeep te
helpen.
Dus ik zou naar m´n ouders gaan als je zeker weet dat ze van je houden
en dat zou wel zo zijn! Het is misschien super moeilijk, maar probeer
rustig dit met je ouders op te bouwen..
Anders zul je iemand moeten zoeken die jouw probleem begrijpt.
Misschien wel iemand die in het zelfde schuitje zat als jouw, en die
er ook van af is kunnen komen, en het op heeft kunnen lossen...
Ik wens je echt SUPER veel sterkte!
quote:Doe jij ff normaal man!
Op vrijdag 26 december 2003 11:36 schreef Yankee het volgende:
---Edit: doe ff normaal---
wat als jij dit had? ze heeft een serieus probleem en wil geholpen worden..quote:Iemand die in de zelfde schuitje zit is geen optie. Op het moment dat het met die persoon mis gaat en een terug val krijgt. Trekt die de ander ook mee. De hou vast die je moet hebben moet van een sterk iemand af komen.
Op zondag 4 januari 2004 20:35 schreef NoRuleZ het volgende:
Anders zul je iemand moeten zoeken die jouw probleem begrijpt.
Misschien wel iemand die in het zelfde schuitje zat als jouw, en die
er ook van af is kunnen komen, en het op heeft kunnen lossen...Ik wens je echt SUPER veel sterkte!
En mensen die je brijpen is makkelijk maar niet noot zakelijk. Je moet iemand hebben die je ten alle tijden wil helpen. Eerlijk durft te zijn. En geen mening heeft over het geen wat zij doet.
quote:Ik sta er persoonlijk helemaal achter dat je serieuze dingen serieus moet benaderen, ik weet niet wat voor grappig iets er geplaatst was, maar ik ben ervan overtuigd dat je in elke situatie nog wel ns mag lachen hoor, iedereen gaat op een andere manier met ellende om, we leven niet allemaal ons leven volgens dezelfde maatstaven naar wat kan en wat niet kan, maar wat ik al zei, misschien was dit een erg misplaatste grap, daar kan ik niet over oordelen, maar ik houd zowiezo niet van de reactie van: daar zit de TS niet op te wachten, hoe weet jij nou precies wat voor type ze is? Misschien houd ze wel ontzettend veel van relativerende humor...... Dus niet direct zo hard oordelen
Op zondag 4 januari 2004 20:21 schreef ook_gek het volgende:[..]
Iemand die in de polsen zit te snijden zitten niet echt te wachten op een grapje
quote:Misschien maar misschien moet je bij dit soort onderwerpen het risico niet nemen bij mensen die je niet persoonlijk kent tenzij zij zelf met humor beginnen?
Op zondag 4 januari 2004 20:49 schreef Samson het volgende:[..]
Ik sta er persoonlijk helemaal achter dat je serieuze dingen serieus moet benaderen, ik weet niet wat voor grappig iets er geplaatst was, maar ik ben ervan overtuigd dat je in elke situatie nog wel ns mag lachen hoor, iedereen gaat op een andere manier met ellende om, we leven niet allemaal ons leven volgens dezelfde maatstaven naar wat kan en wat niet kan, maar wat ik al zei, misschien was dit een erg misplaatste grap, daar kan ik niet over oordelen, maar ik houd zowiezo niet van de reactie van: daar zit de TS niet op te wachten, hoe weet jij nou precies wat voor type ze is? Misschien houd ze wel ontzettend veel van relativerende humor...... Dus niet direct zo hard oordelen
quote:
Op zondag 4 januari 2004 20:48 schreef ook_gek het volgende:[..]
Iemand die in de zelfde schuitje zit is geen optie. Op het moment dat het met die persoon mis gaat en een terug val krijgt. Trekt die de ander ook mee. De hou vast die je moet hebben moet van een sterk iemand af komen.
En mensen die je brijpen is makkelijk maar niet noot zakelijk. Je moet iemand hebben die je ten alle tijden wil helpen. Eerlijk durft te zijn. En geen mening heeft over het geen wat zij doet.
In de eerste plaats handig _of misschien wel noodzakelijk_ iemand die TS iig de moeite waard vindt. Vriendin(nen) dus, of ouders. TS denkt misschien dat zij haar niet de moeite waard vinden omdat zij zichzelf niet de moeite waard vindt (om wat ze doet). Maar het zijn niet voor niets vriendinnen (om wie ze ís!).
quote:Helaas kom je pas in dit soort gevallen er achter wie je ECHTE vrienden zijn. En helaas zijn dat altijd maar heel weinig.
Op zondag 4 januari 2004 21:20 schreef fokje het volgende:[..]
In de eerste plaats handig _of misschien wel noodzakelijk_ iemand die TS iig de moeite waard vindt. Vriendin(nen) dus, of ouders. TS denkt misschien dat zij haar niet de moeite waard vinden omdat zij zichzelf niet de moeite waard vindt (om wat ze doet). Maar het zijn niet voor niets vriendinnen (om wie ze ís!).
EN het kan ook BV makkelijk zijn om met ik zeg maar wat. Met mij te spreken hier over. Ik ken haar niet. Dus ik heb geen oordeel over haar. Ze kent me niet. En de kans dat we elkaar zien is heel klein. Dat is dan makkelijker praten. Een onbekend iemand staat heel anders tegen over je dan mensen die je kennen.
quote:Klopt, maar daar kom je dan wel achter. En alleen dat te weten wie je vrienden echt zijn is bijzonder waardevol. Er zijn ook nog ouders in dit verhaal maar weet niet hoe die verhoudingen zijn, in de regel zijn dat ook de mensen op wie je altijd terug kan vallen.
Op zondag 4 januari 2004 21:29 schreef ook_gek het volgende:[..]
Helaas kom je pas in dit soort gevallen er achter wie je ECHTE vrienden zijn. En helaas zijn dat altijd maar heel weinig.
quote:naar een andere plek gaan schiet niet op. Weglopen voor je problemen is dat. Op die manier kom je er zelf niet uit. Je moet niet weglopen. Je moet je probleem afsluiten voor je zelf. Het een plekje geven in je leven. En dan verder leven.
Op zondag 4 januari 2004 21:36 schreef merino het volgende:
Het klinkt misschien radicaal en ik zou ook niet weten wat jou opties hierin zijn maar als ik in een vergelijkbare situatie zou staam dan zou ik ergens ver weg in een ander land een nieuw leven beginnen. Soms kan alles in de buurt ertoe lijden dat je blijft afdalen in je neerwaartse spiraal. Of je moet geestelijk enorm stabiel zijn om je leven 180 graden van richting te veranderen of je moet ergens bij punt 0 beginnen en opnieuw je route uitstippelen. Je zegt dat je geen zelfmoord pleegt omdat je mensen hebt die van je houden. Dat betekend dus dat ze je graag gelukkig en levend zien. Als dat alleen maar kan op een plek ver bij ze vandaan dan zou ik daar serieus over nadenken voordat je in een volgende slechte bui toch iets te diep snijdt...
Kappen met de drank en drugs in ieder geval.
Die rommel onderdrukt wel je gevoelens maar zodra je ermee stopt komt alles 10x zo hard terug en is het verwerken nog moeilijker.
Dus stoppen met die zooi.... en je gaat daarna ff door een hell maar liever nu door die hell dan over een tijdje kapot gaan aan de drugs of drank.
quote:Ik las ergens meen ik, dat ze naar haar ouders zou gaan.Misschien is ze daar nu dus
Op zondag 4 januari 2004 18:43 schreef Samson het volgende:
Ben benieuwd of Francoise onze tips ter harte gaat nemen, ik zie dat ze sinds de 26e december al niet meer gereageerd heeft namelijk...........
Ik ben tot de conclusie gekomen dat zielig doen nu even geen zin heeft, ik moet het roer omgooien en wel heel snel. Ik ben er niet aan toe om met bekenden over dit probleem te praten, maar ook al blijf ik vaag om de echte reden van de sneeën in mijn pols, ben ik van harte welkom bij mijn ouders om even tot mezelf te komen.
Ik vind het doodeng om alles wat ik zelf had opgebouwd achter te laten, over een week verhuis ik en op de een of andere manier voel ik me toch een loser, omdat ik het in mijn eentje niet heb gered. Maar ik wil helemaal opnieuw beginnen, en ik ga ook zo snel mogelijk iemand (desnoods professioneel) zoeken die me daarbij kan en wil helpen.
Ik heb ook gedacht aan vertrekken naar het buitenland, maar dat zou eerder een vlucht zijn. Dat heb ik eerder geprobeerd maar dat werkt niet.
Dus vanmiddag ga ik naar het uitzendbureau in mijn geboortedorp
Ik hoop dat ik daarna ook zo snel mogelijk over de drempel kan stappen en er met iemand over praten. Maar het besef dat ik het werk niet moet blijven doen, helpt al veel. Er zijn zoveel mensen die met minder geld ook gelukkig zijn.
Ben blij dat ik mijn probleem hier gepost heb
quote:Haha, ja dus, ik zit nu bij mijn papa en mama in de huiskamer achter de pc
Op maandag 5 januari 2004 10:26 schreef meXXmo het volgende:[..]
Ik las ergens meen ik, dat ze naar haar ouders zou gaan.Misschien is ze daar nu dus
quote:Ben blijer dat je nog hebt kunnen posten.
Op maandag 5 januari 2004 10:31 schreef francoise het volgende:
Ben blij dat ik mijn probleem hier gepost heb
Suc6!
tjah er zijn tal van oplossingen, alleen is het klote om de stap te maken en het aan iemand persoonlijk te gaan vertellen (lijkt mij dan)
in ieder geval succes ermee..
en ik zou liever minder luxe gaan leven en stoppen met liefde bedrijven zonder liefde dan dat ik zou bulken van het geld en ik zou met sjarreltarrel het bed in kruipen.. Snappie??
quote:suc6!
Op maandag 5 januari 2004 10:33 schreef francoise het volgende:[..]
Haha, ja dus, ik zit nu bij mijn papa en mama in de huiskamer achter de pc
quote:Dit zijn al een paar stappen in de goede richting! Je onderneemt iig meteen actie, vind ik top!
Op maandag 5 januari 2004 10:31 schreef francoise het volgende:
Hoi allemaal, bedankt voor jullie lieve (en ook minder lieve) reacties.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat zielig doen nu even geen zin heeft, ik moet het roer omgooien en wel heel snel. Ik ben er niet aan toe om met bekenden over dit probleem te praten, maar ook al blijf ik vaag om de echte reden van de sneeën in mijn pols, ben ik van harte welkom bij mijn ouders om even tot mezelf te komen.
Ik vind het doodeng om alles wat ik zelf had opgebouwd achter te laten, over een week verhuis ik en op de een of andere manier voel ik me toch een loser, omdat ik het in mijn eentje niet heb gered. Maar ik wil helemaal opnieuw beginnen, en ik ga ook zo snel mogelijk iemand (desnoods professioneel) zoeken die me daarbij kan en wil helpen.
Ik heb ook gedacht aan vertrekken naar het buitenland, maar dat zou eerder een vlucht zijn. Dat heb ik eerder geprobeerd maar dat werkt niet.
Dus vanmiddag ga ik naar het uitzendbureau in mijn geboortedorp
Ik hoop dat ik daarna ook zo snel mogelijk over de drempel kan stappen en er met iemand over praten. Maar het besef dat ik het werk niet moet blijven doen, helpt al veel. Er zijn zoveel mensen die met minder geld ook gelukkig zijn.
Ben blij dat ik mijn probleem hier gepost heb
Succes en ga zo door!
In je reactie staat dat je "desnoods" professionele hulp gaat zoeken maar ik hoop dat je dat ook echt doet. Die mensen kunnen echt samen met jou een goed plan maken om je weer op de rails te krijgen en zijn ook nog eens verplicht om vertrouwelijk met jou om te gaan.
hartstikke goed van je! For what it's worth, in mijn ogen ben je helemaal geen loser, ik vind het juist knap dat je het roer weet om te gooien. Nou volhouden meid!!
Heel veel succes!!
quote:Heej leuk dat je nog gereageerd heb. Dat je denkt dat je een loser bent is te begrijpen. Jij wil je bewijzen kennelijk tegen over de rest. Laten zien dat je wel degelijk voor je zelf kan zorgen. Dat je voor je gevoel alles op een rijtje hebt. Tot dat dit er aan kwam. En toen werd je eigelijk tot de kei harde werkelijkheid terug gegooid. Je had eigelijk niks op een rijtje. Om even bruut te zeggen. Je zit in een put waar het op lijkt dat je er niet meer uit komt. Dat ga je verdringen door middel van drugs en drank. En het helpt je. Teminste dat denk je. Echter komt die kei harde klap weer wanneer blijkt dat je dieper weg bent gevallen.
Op maandag 5 januari 2004 10:31 schreef francoise het volgende:
Hoi allemaal, bedankt voor jullie lieve (en ook minder lieve) reacties.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat zielig doen nu even geen zin heeft, ik moet het roer omgooien en wel heel snel. Ik ben er niet aan toe om met bekenden over dit probleem te praten, maar ook al blijf ik vaag om de echte reden van de sneeën in mijn pols, ben ik van harte welkom bij mijn ouders om even tot mezelf te komen.
Ik vind het doodeng om alles wat ik zelf had opgebouwd achter te laten, over een week verhuis ik en op de een of andere manier voel ik me toch een loser, omdat ik het in mijn eentje niet heb gered. Maar ik wil helemaal opnieuw beginnen, en ik ga ook zo snel mogelijk iemand (desnoods professioneel) zoeken die me daarbij kan en wil helpen.
Ik heb ook gedacht aan vertrekken naar het buitenland, maar dat zou eerder een vlucht zijn. Dat heb ik eerder geprobeerd maar dat werkt niet.
Dus vanmiddag ga ik naar het uitzendbureau in mijn geboortedorp
Ik hoop dat ik daarna ook zo snel mogelijk over de drempel kan stappen en er met iemand over praten. Maar het besef dat ik het werk niet moet blijven doen, helpt al veel. Er zijn zoveel mensen die met minder geld ook gelukkig zijn.
Ben blij dat ik mijn probleem hier gepost heb
Echter ben je totaal geen loser. Sterker nog. Op het moment dat je dit topic opende was en ben jij een winner. Jij neemt de controle over je zelf weer in handen. Je weet wat je wil en wat je niet wil.
Je gooid gewoon alles wat je opgebouwd hebt om. En begint op nieuw. Er zijn maar weinig mensen die dit kunnen. De grootste en moeilijkste stap is nu gezet. Nu komt het moment om naar boven te klimmen. Uit die put. En als ik dit zo nu lees weet ik zeker dat je het gaat lukken. Wel met tegen slagen daar doe je niks aan. Maar ook die zal je verslaan.
Het feit dat je dit topic geopend hebt. En wat je van plan bent te doen. Kan je niet anders dan tot de conclussie komen dat je TROTS op je zelf kan en mag zijn
En waarom zoek je niet iemand op internet om mee te praten. Want alleen al praten lucht heel veel op Iemand die gewoon eerlijk z,n mening durft te gevan aan jou. Die gewoon direct en duidelijk is.
Er zijn genoeg reactie,s hier waar jij je in kan vinden denk ik. Waarom mail je niet zo iemand met de vraag of hij/zij je wil helpen door middel van praten. IS een poging waard toch?
*trots voelt* quote:Kijk dat is al een heel goed begin
Op maandag 5 januari 2004 16:02 schreef francoise het volgende:
En ik denk dat veel mensen in dit topic het met me eens kunnen zijn.
Ik weet ook niet of je wat herkend in het verhaal hier boven van mij. Ik doe ook alleen maar een kleine gok. Maar over het algemeen zit ik best vaak goed.
Ben wel benieuwd hoe ik dat deze keer gedaan heb
quote:Helemaal top Francoise!!! Alle sterkte voor de komende tijd, je begint het nieuwe jaar in elk geval met een schone lei en vergeet niet, als je iets wilt kun je alles!!!
Op Monday 5 January 2004 10:31 schreef francoise het volgende:
Hoi allemaal, bedankt voor jullie lieve (en ook minder lieve) reacties.
Ik ben tot de conclusie gekomen dat zielig doen nu even geen zin heeft, ik moet het roer omgooien en wel heel snel. Ik ben er niet aan toe om met bekenden over dit probleem te praten, maar ook al blijf ik vaag om de echte reden van de sneeën in mijn pols, ben ik van harte welkom bij mijn ouders om even tot mezelf te komen.
Ik vind het doodeng om alles wat ik zelf had opgebouwd achter te laten, over een week verhuis ik en op de een of andere manier voel ik me toch een loser, omdat ik het in mijn eentje niet heb gered. Maar ik wil helemaal opnieuw beginnen, en ik ga ook zo snel mogelijk iemand (desnoods professioneel) zoeken die me daarbij kan en wil helpen.
Ik heb ook gedacht aan vertrekken naar het buitenland, maar dat zou eerder een vlucht zijn. Dat heb ik eerder geprobeerd maar dat werkt niet.
Dus vanmiddag ga ik naar het uitzendbureau in mijn geboortedorp
Ik hoop dat ik daarna ook zo snel mogelijk over de drempel kan stappen en er met iemand over praten. Maar het besef dat ik het werk niet moet blijven doen, helpt al veel. Er zijn zoveel mensen die met minder geld ook gelukkig zijn.
Ben blij dat ik mijn probleem hier gepost heb
Hoezo niet zelf hebt gered??? Het is toch zeker jouw EIGEN beslissing dat je weer teruggaat naar je ouders (fijn dat ze je willen en kunnen helpen) en het is Jouw beslissing dat je hulp gaat zoeken!! De mensen hier hebben over het alegmeen al oplossingen voor jouw probleem aangedragen die je zelf ook al wist! Gewoon nu even doorzetten, en laat de toekomstige baan of beroep even voor wat het is. Zet alles op een even op een rijtje en wees eerlijk, vooral naar jezelf toe, want als je een hulpverlener belazert, belazer je jezelf het eerst! nogmaals succes!
quote:Ik ken er geen, maar ikzelf zou er geen probleem van maken aangezien het jou keuze is.. voor mij blijf je evengoed een mens dus
Op vrijdag 26 december 2003 11:49 schreef francoise het volgende:[..]
Oh ja, ken jij mensen die een hoer als vriendin willen? Me door mijn ouders laten verzorgen klinkt dan weer wel lekker...
quote:Ik heb nu ook alleen maar een mavo diploma, doe vrij simpel werk maar het is tenminste iets zegmaar... tot volgendjaar dan begin ik weer aan school, idee voor jou misschien? Schrijf je in bij het CWI en wat uitzendbureau's dan is er toch kans dat je werk krijgt, misschien wel niet zo goed betaalt maar je bouwt wel dingen op zoals WW enzo..
[..]Ik heb een havo diploma maar dat heeft tegenwoordig al bijna geen waarde meer, helaas. En het draagt er ook niet aan bij dat ik bij sollicitaties met mijn mond vol tanden sta, zodra ze om mijn positieve eigenschappen vragen
[..]
quote:Misschien niet? Misschien wel.... ik heb yankee z'n reactie niet gelezen maar over het algemeen zit er altijd wel iemand bij die op een of andere manier een kut reactie plaats... ignore them..
Misschien is dit forum idd niet de ideale plaats voor mijn probleem, gezien yankee zijn reactie. Maar ik heb het er nou eenmaal nog nooit face to face met iemand over gehad, zelfs tegenover een prof durf ik dat nog niet...
Je zecht dat je het nog nooit face to face met iemand erover gehad hebt en het ook niet durft.. ook niet met een wildvreemde, die niks tegen je vriendinnen/familie/etc zegt?
Geloof me praten is soms de beste oplossing, hoe raar en moeilijk het ook kan zijn
Mocht je msn hebben voeg me dan toe: lucs0l@home.nl
Dan probeer ik je uit te leggen wat een persoonlijke band met iemand kan doen al ken je diegene niet in het echt...(beetje onduidelijke omschrijving maaar toch t is wat.. ik probeer het wel uit te leggen)
Verder kun je je drankgebruik enorm minderen... desnoods door meer te blowen, want zoals je zelf zecht als je dronken bent weet je niet wat je doet... drink dan niet en steek lekker een jointje op (eigen ervaring 
)
Ik wens je veel sterkte... en mocht je dingen willen vragen of ergens over praten dan weet je me hopelijk te vinden... just dont do anything stupid.
[edit] De vroege ochtend............... en ik zag weer eens niet dat dit topic langer dan 2 pagina's was *zucht* [/edit]
[Dit bericht is gewijzigd door Lucs0l op 06-01-2004 06:51]
Who cares !!!!!! als je je daar druk om gaat lopen maken heb je gewoon geen leven en ben je een typische zeikerd die anderen de grond in moet trappen om zichzelf op te hemelen. !!
Ik heb wel respect voor vrouwen die dit werk aandurven, vooral met al die ziektes van tegenwoordig... Een scheurend condoom zal ongetwijfeld wel eens voorkomen.
Bovendien is het psychisch zo`n enorm zwaar beroep dat ik denk dat je echt gewoon supersterk in je schoenen moet staan wil je het volhouden.
Het is maar sex hoor, jezus
quote:
Op maandag 5 januari 2004 16:02 schreef francoise het volgende:
en het jaar is pas net begonnen.quote:dat is te begrijpen, maar je moet in jezelf in geen geval een loser gaan noemen!!
Op maandag 5 januari 2004 16:02 schreef francoise het volgende:
Sterkte met de verdere zaken die geregeld moeten worden!!!
quote:oei inderdaad zware kost, maar klinkt clichee maar ik denk dat iedereen het wel eens niet meer ziet zitten, heb ik ook gehad na een aantal problemen, maar gewoon denken dat na regen weer zonneschijn moet komen, ....jou tijd van geluk komt wel weer
Op vrijdag 26 december 2003 11:34 schreef francoise het volgende:
Ik zit met een probleem, waar ik het, door mijn eigen toedoen, niet eens met mijn beste vriendinnen over kan hebben. Dus ik probeer het hier.
Ik ben een paar maanden geleden, toen ik in ontzettende geldnood zat, begonnen als hoer. Voor een escortservice, dat leek me wel zo discreet en betrouwbaarder dan op straat staan, of achter een raam gaan zitten. Toen ik er mee begon had ik er geen moeite mee om mijn lichaam te verhuren aan mannen. Het was lekker om eindelijk eens te horen dat ik mooi ben, en lief. En het verdient goed, ik ben in een ander huis gaan wonen, kan leuke spulletjes kopen en hoef niet op een paar euro te letten als ik ga stappen. Ik zie het ook niet als iets slechts, ik denk dat er, door prostitutie, een hoop ellende voorkomen wordt zoals verkrachting. Maar als je de tv aanzet, of met mensen praat, of gewoon door de straat loopt en flarden opvangt van gesprekken, komt het woord hoer nogal vaak voorbij, en niet in positieve zin. Vandaar dat ik het er met niemand nog over heb gehad. Ik durf gewoon niet, ik ben bang dat mijn vriendinnen mij niet meer willen zien als ze dit van me weten.
Maar ik ben niet zo'n stabiel tiep, en dit gaat toch zijn tol eisen. Ik voel me niet smerig, maar wel goedkoop, alleen, verdrietig, een leugenaar en ik denk dat ik vast zit.
Kerstavond heb ik weer geprobeerd mijn polsen door te snijden, ik had me nog nooit zo eenzaam gevoeld. Ik heb niet diep genoeg gesneden omdat er nog steeds mensen zijn die denken dat ze van me houden, en die zouden het niet begrijpen. Die zouden verdriet hebben om mij en dat wil ik niet. Nooit.
De oplossing lijkt simpel, zoek een andere baan!! Wil ik heel graag. Maar ik moet eerst aan mezelf werken, want ik heb ook nog een eetprobleem ontwikkeld, ik eet dagen niet om me dan over te geven aan alles wat slecht is, soms steek ik daarna mijn vinger in mijn keel. Ik scheld mezelf vaak helemaal verrot en ik sla elke spiegel in huis aan scherven. Ik heb een probleem met drank en softdrugs, ik drink zo veel dat ik mijn problemen even vergeet, maar dit gaat ook wel eens fout want ik kan me niet gedragen als ik dronken ben. Blowen doe ik dagelijks en dat helpt omdat het me dan allemaal niet zo veel meer kan schelen. Ik heb een hekel aan mezelf en ik snap best dat als ik eerlijk ben tegen mensen in mijn omgeving, dat ze net zo'n hekel aan mij krijgen.
Omdat ik zwart werk zal ik dus geen uitkering krijgen, ik kan ook niet in de ziektewet, en dat zou me juist een beetje tijd kunnen geven om mijn leven weer op de rails te krijgen.
Mijn vraag aan jullie, wat kan ik doen, hoe hebben jullie geleerd van jezelf te houden? Hoe krijg ik mijn eigenwaarde, zelfrespect en zelfvertrouwen terug? En hoe leer ik mijn lichaam te accepteren met een paar kilootjes meer? Hoe vind ik een leuke baan in deze tijd? Zijn er misschien mensen hier die iets soortgelijks hebben meegemaakt?Misschien wat zware kost voor de kerst, maar bedankt voor het lezen, ik hoop op nuttige reacties.
quote:en terrecht! je bent de goede kant op gegaan nu! hou vol
Op maandag 5 januari 2004 16:02 schreef francoise het volgende:
quote:Wat een klein stukje tekst al niet kan doen
Op dinsdag 6 januari 2004 09:02 schreef zwaaibaai het volgende:[..]
en terrecht! je bent de goede kant op gegaan nu! hou vol
quote:Ja en wel doen hoor!!
Op vrijdag 26 december 2003 11:44 schreef Artistic het volgende:
Je zegt zelf dat je het niet aan kon om je familie veel verdriet te doen, omdat je weet dat ze heel erg veel van je houden. Precies om die reden kan je juist op je familie bouwen in tijden dat je het heel erg moeilijk hebt. Natuurlijk is het moeilijk om het te moeten vertellen, maar zij zijn wel degenen die als het er op aan komt altijd voor je klaar staan. En dat is nu nodig .....Als je de stap naar familie te groot vindt, kan je natuurlijk altijd op vrienden afstappen en als dat ook nog een te grote drempel is, op 'externen', hulpinstantie o.i.d. Het enige wat ik probeer te zeggen, is dat je het niet alleen op kunt lossen. Door hier je hart ff leeg te gooien ben je al een aardig eind op weg. Maar een keer 'in real life' met iemand praten kan geen kwaad en zal je alleen maar goed doen (achteraf).
Zolang je maar weet dat je er nooit helemaal alleen voor staat, is alles "oke", maar dat moet je NOOIT vergeten, want dat is echt waar en dat zal je er ook doorheen trekken.
het lijkt me ook wel eng om op een vreemde af te stappe en te vragen kun je me helpen, maar..
DOEN
quote:Daarom kan internet de eerste stap zijn. En wie weet iemand op mee te mailen of voor op MSN. Dat is anoniem maar toch kan je alles kwijt wat je maar kwijt wil. Daarom zei ik al. Waarom mail je gewoon niet iemand hier in dit topic. Ik bedoel er zijn genoeg mensen die je verhaal aan willen horen en daar een mening over geven
Op dinsdag 6 januari 2004 09:23 schreef ik_ik het volgende:[..]
Ja en wel doen hoor!!
het lijkt me ook wel eng om op een vreemde af te stappe en te vragen kun je me helpen, maar..
DOEN
Ik teminste wel. Kan nooit kwaat Allereerst maar even het volgende: ik vind het knap van je dat ermee wilt stoppen en een andere baan wilt, ik vind dit erg knap omdat er maar weinigen zijn die er uit kunnen komen.
Het is niet goed om je lichaam te 'verkopen', je lichaam verdient beter. IK heb dan zelf persoonlijk ook geen respect voor zij die het met eigen wil doen, maar wanneer iemand inziet fout bezig te zijn en ermee te willen stoppen verdient die persoon mijn waardering. 1 pluspunt aan vrouwen die in de prostitutie werken is dat ze ervoor zorgen dat verkrachtingen wat afnemen, verder heb ik geen mooie woorden te geven aan zij die hun lichaam verkopen.
Ik wil jou graag helpen aangezien jij wilt stoppen. allereerst moet je dus inderdaad weer vertrouwen krijgen in jouzelf en dat kan heel erg moeilijk wezen. Probeer trots te zijn op jouzelf dat je ermee gestopt bent. Je bent mooi no matter what anderen zeggen, anderen kunnen niet over jou oordelen dus geloof diegenen niet wanneer zij het tegendeel willen bewijzen!Geloof in jouzelf!!Je bestaat dus je bent belangrijk!
Over die kilo's meer: wat maakt het uit, mollig, dik, of dun, waarheid is dat je vrouw bent en een vrouw eigenlijk gewoon hier en daar wat meer heeft zitten , op enkele uitzonderingen na natuurlijk maar dat begrijp je.Iedereen is mooi, dun , mollig , of dik.
Een vrouw krijgt nu eenmaal b.v. heupen e.d. en dit allemaal omdat de natuur het bepaald,als vrouw krijg je kinderen dus bredere heupen.
Een paar kilo's meer is absoluut geen schande en is ook best mooi, wanneer je echt te dik bent wordt het natuurlijk anders omdat het ongezond is e.d. maar gewoon mollig zijn is mooi, netzoals dun of tenger ook mooi kan zijn.
Ik hoop dat je goed uit deze situatie komt.Wanneer je wilt praten moet je het zeggen dan kan ik je mijn mailadres achterlaten.
quote:Met alle respect. Maar je hebt een eigen mening over "hoeren" Prima natuurlijk. Echter botst die mening heel erg tegen de mening van de TS. Top dat je mensen wil helpen. Zal vaker moeten gebeuren. Alleen ik denk niet echt dat het werkt als je dus al een strakke mening heb die botst met de persoon die je wil helpen. En dan zeggen dat je geen respect kan hebben voor mensen die hun lichaam verkopen is al helemaal niet slim in dit geval. Je bedoeld het goed wat goed is. Maar als ik me zou verplaatsen in de TS zou ik jou nooit willen aan spreken. Alleen al omdat je een mening hebt over het geen waar het om gaat.
Op woensdag 7 januari 2004 09:50 schreef het volgende:
Heel verhaal
Wat de TS nodig heeft. Is iemand die niet een kant kiest. Juist door middel van neutraal te zijn. geeft dat de TS alleen al een beter gevoel voor en tijdens het praten. Ze heeft voor haar gevoel al zo veel mensen tegen zich. En als je dan iemand gaat vertrouwen om mee te praten wil je die ook niet tegen je hebben.
Let wel dit is natuurlijk MIJN mening. De TS kan daar anders over denken.
Maar top dat jij je aan bied om te helpen
Ik wil ook best de TS helpen. Maar ze kan en mag niet verwachten dat ik al haar problemen zal en kan oplossen. Dat is overgens meteen iets voor de TS. Ga er niet van uit dat je ouders of vrienden je helemaal kunnen helpen. Ze kunnen je alleen maar ondersteunen. Ik denk toch dat je prof hulp nodig hebt in dit geval.
En even speciaal voor Noorderlicht. Ik hoop dat ik duidelijk ben met het geen wat ik bedoel. Is totaal geen aan val op jou
quote:Mam, ben jij dat?
Op vrijdag 26 december 2003 11:34 schreef francoise het volgende:
Ik zit met een probleem, waar ik het, door mijn eigen toedoen, niet eens met mijn beste vriendinnen over kan hebben. Dus ik probeer het hier.
Ik ben een paar maanden geleden, toen ik in ontzettende geldnood zat, begonnen als hoer. Voor een escortservice, dat leek me wel zo discreet en betrouwbaarder dan op straat staan, of achter een raam gaan zitten. Toen ik er mee begon had ik er geen moeite mee om mijn lichaam te verhuren aan mannen. Het was lekker om eindelijk eens te horen dat ik mooi ben, en lief. En het verdient goed, ik ben in een ander huis gaan wonen, kan leuke spulletjes kopen en hoef niet op een paar euro te letten als ik ga stappen. Ik zie het ook niet als iets slechts, ik denk dat er, door prostitutie, een hoop ellende voorkomen wordt zoals verkrachting. Maar als je de tv aanzet, of met mensen praat, of gewoon door de straat loopt en flarden opvangt van gesprekken, komt het woord hoer nogal vaak voorbij, en niet in positieve zin. Vandaar dat ik het er met niemand nog over heb gehad. Ik durf gewoon niet, ik ben bang dat mijn vriendinnen mij niet meer willen zien als ze dit van me weten.
Maar ik ben niet zo'n stabiel tiep, en dit gaat toch zijn tol eisen. Ik voel me niet smerig, maar wel goedkoop, alleen, verdrietig, een leugenaar en ik denk dat ik vast zit.
Kerstavond heb ik weer geprobeerd mijn polsen door te snijden, ik had me nog nooit zo eenzaam gevoeld. Ik heb niet diep genoeg gesneden omdat er nog steeds mensen zijn die denken dat ze van me houden, en die zouden het niet begrijpen. Die zouden verdriet hebben om mij en dat wil ik niet. Nooit.
De oplossing lijkt simpel, zoek een andere baan!! Wil ik heel graag. Maar ik moet eerst aan mezelf werken, want ik heb ook nog een eetprobleem ontwikkeld, ik eet dagen niet om me dan over te geven aan alles wat slecht is, soms steek ik daarna mijn vinger in mijn keel. Ik scheld mezelf vaak helemaal verrot en ik sla elke spiegel in huis aan scherven. Ik heb een probleem met drank en softdrugs, ik drink zo veel dat ik mijn problemen even vergeet, maar dit gaat ook wel eens fout want ik kan me niet gedragen als ik dronken ben. Blowen doe ik dagelijks en dat helpt omdat het me dan allemaal niet zo veel meer kan schelen. Ik heb een hekel aan mezelf en ik snap best dat als ik eerlijk ben tegen mensen in mijn omgeving, dat ze net zo'n hekel aan mij krijgen.
Omdat ik zwart werk zal ik dus geen uitkering krijgen, ik kan ook niet in de ziektewet, en dat zou me juist een beetje tijd kunnen geven om mijn leven weer op de rails te krijgen.
Mijn vraag aan jullie, wat kan ik doen, hoe hebben jullie geleerd van jezelf te houden? Hoe krijg ik mijn eigenwaarde, zelfrespect en zelfvertrouwen terug? En hoe leer ik mijn lichaam te accepteren met een paar kilootjes meer? Hoe vind ik een leuke baan in deze tijd? Zijn er misschien mensen hier die iets soortgelijks hebben meegemaakt?Misschien wat zware kost voor de kerst, maar bedankt voor het lezen, ik hoop op nuttige reacties.
Je kunt het, en je komt er wel!!
quote:En daar ging het dus fout.
ik wil niet meer voor hoer spelen...
Eeeh... niet al te lullig bedoeld hoor, maar zoiets is geen 'spelletje' - je bent het of je bent het niet.
quote:En hoezo hier niet dan?
Op woensdag 7 januari 2004 17:45 schreef miendobbelsteen het volgende:
Ik raad je aan om dit soort serieuze topics te posten op een ander forum:http://www.seksualiteit.nl/?pratenover/index.html
schouderklopje 
Als je dit leest. Laat even weten hoe het gaat
quote:Omdat er een aantal puberale Fokkertjes hier op het forum rond dartelen die er genoegen in scheppen serieuze topics zoals deze te verzieken.
Op woensdag 7 januari 2004 19:00 schreef ook_gek het volgende:[..]
En hoezo hier niet dan?
En op die site die ik gaf vind ik dat dus veel minder het geval, daar zul je eerder serieuze reacties krijgen.
Alhoewel ik gelukkig merk dat er hier toch ook serieus op TS haar verhaal wordt gereageerd.
Ik heb er respect voor dat ze dit hier op Fok durft te posten en ik denk dat iemand emotioneel heel sterk in haar schoenen staat als zij zo'n beroep aandurft.
TS ik hoop echt dat je eruit kunt stappen, ik wens je heel veel sterkte en wijsheid toe.
Je hebt eigenlijk ook wel gelijk hoor, ik zou het nu ik er over nadenk ook niet zo heel fijn vinden wanneer ik iemand om hulp zou vragen en deze een mening heeft die ontzettend afwijkt van de mijne. Opzich heb ik daar niet zo heel veel problemen mee maar dat ligt natuurlijk ook aan de aard van het probleem.
In iedergeval bedankt dat je eerlijk bent:-)
Geen idee wat ik anders zou moeten zeggen, maar je hebt zelf hulp gezocht bij je ouders, en dat is echt hardstikke dapper. En wat je werk betreft: Iemand die jou niet wil omdat je een hoertje bent/was is je niet waart. Hoertjes moeten er ook zijn en ik snap de afkeer ervan sowiezo niet (het is toch ook altijd druk op de wallen? Schijnheilig). Je hebt een geod stel hersens met je Havo diploma, je hebt ouders die van je houden, en het moeilijkste komt nog namelijk jezelf een beetje lief vinden, maar wat ik zo lees, heb je daar alle recht toe.
Succes en alvast een dikke knuffol voor als je je kut voelt het komt vast wel weer goed, en en en gewoon een hele berg sterkte en succes gewenst!!
Mijn moeder vindt dat ik aan de anti-depressiva moet en op basis van een verklaring van de huisarts een uitkering aan moet vragen. Maar ik kan toch niet gaan profiteren van het feit dat anderen wél belasting hebben betaald? En anti-depressiva zie ik ook niet zitten, ik heb het meer dan verdiend om me zo klote te voelen.
Werk vinden wil ook niet lukken, ik kan ook niks dus misschien had ik gewoon m'n oude baantje moeten behouden. Ik zie het allemaal echt niet meer zitten. Het feit dat er twee levende wezens op mijn aanwezigheid vertrouwen houd me nog een beetje overeind, maar ik weet niet voor hoe lang. Ik kán er gewoon met niemand over praten, ze zullen net zo'n hekel aan me krijgen als ik aan mezelf.
Ik wil niet meer eten, mijn moeder heeft al genoeg kosten en om dan ook nog es voor haar overbodige dochter te gaan betalen gaat mij te ver. Ik wil de deur niet meer uit omdat ik bang ben dat iedereen het aan me ziet en ze me na gaan roepen, of achter mijn rug om gaan roddelen. Ik krab en snij mezelf in de hoop dat de lichamelijke pijn, de geestelijke naar de achtergrond drukt. Maar het werkt allemaal niet. Ik zie nog maar één weg en dat is een doodlopende... Of heb ik ergens een afslag over het hoofd gezien?
quote:Ik heb mezelf tot nu toe niet in de discussie gemengd, tot dusverre niets te melden gehad. Maar vind je nu niet dat je jezelf wel heel hard aan het straffen bent? Zo erg is het echt niet, ookal heeft het er nu alle schijn van.
Op maandag 12 januari 2004 16:39 schreef francoise het volgende:
...
Ik wil niet meer eten, mijn moeder heeft al genoeg kosten en om dan ook nog es voor haar overbodige dochter te gaan betalen gaat mij te ver. Ik wil de deur niet meer uit omdat ik bang ben dat iedereen het aan me ziet en ze me na gaan roepen, of achter mijn rug om gaan roddelen. Ik krab en snij mezelf in de hoop dat de lichamelijke pijn, de geestelijke naar de achtergrond drukt. Maar het werkt allemaal niet. Ik zie nog maar één weg en dat is een doodlopende... Of heb ik ergens een afslag over het hoofd gezien?
Er is altijd een andere uitweg naast de doodlopende. Heb je een verandering van omgeving (hoe lastig ook) al eens echt serieus overwogen? Zoals ik jouw verhaal lees zou dat toch mijn eerste stap zijn...
quote:Hierbij een virutele schop onder den achterste:
Op maandag 12 januari 2004 16:39 schreef francoise het volgende:< ff knippen >
GA NAAR JE HUISARTS! LAAT JE DOORVERWIJZEN NAAR EEN PSYCHOLOOG! JE KAN THUIS GAAN ZITTEN JAMMEREN, MAAR ZOALS JE MERKT SCHIET HET OP ZIJN ZACHTST GEZEGD NIET VEEL OP!!!!
Je kan hier natuurlijk verder gaan met alles opschrijven, maar een therapeut lijkt me beter voor je nu.
* schop *
je ouders houden van jou. zij hebben met liefde jou gemaakt en als ik zie wat ze doen, denk ik dat ze nog steeds even gek op je zijn als toen je geboren werd! Kortom, geniet van de liefde die zij je geven. Eet, zorg dat je op krachten komt.
Dat praten met een professional en ander werk vinden komt vanzelf wel. Het is juist goed om eerst eens bij te komen van de heftige tijd die je achter de rug hebt.
De antidepressiva die je moeder wilt geven lijken me geen slecht idee, zeker voor de eerste tijd zal dat je best even helpen. Overigens denk ik dat je wel met iemand moet gaan praten. Misschien nog niet meteen over je werk, maar wel over de gedachten die je nu hebt en het in jezelf snijden.
sterkte.
Hier kom je van ze lang zal ze leven niet uit zonder professionele hulp!
Je bent jezelf alleen maar dieper in de put aan het denken, met alle desastreuze gevolgen van dien!
Ga svp naar je huisarts!!!
quote:Waarom niet? Er zijn zat mensen die met een veel slechtere reden lopen (beter gezegd: zitten) te profiteren van een uitkering. Ik kan jouw geval echt niet profiteren noemen.
Maar ik kan toch niet gaan profiteren van het feit dat anderen wél belasting hebben betaald? En anti-depressiva zie ik ook niet zitten, ik heb het meer dan verdiend om me zo klote te voelen.
Ga ook ergens anders heen, ga naar je ouders, zoals al eerder is aangegeven. Professionele hulp is hier ook meermaals aangehaald, die mensen kunnen je op een recht(er) pad krijgen. Al is het door je door te sturen naar specialistische hulp.
Succes!
quote:belangrijker is dat anti-depressiva alleen symptoom-bestrijding is. ze lossen je problemen niet op en zorgen dat je een soort van onverschilligheid krijgt. het interesseert je dan allemaal niet meer zo
Op maandag 12 januari 2004 16:39 schreef francoise het volgende:Mijn moeder vindt dat ik aan de anti-depressiva moet en op basis van een verklaring van de huisarts een uitkering aan moet vragen. Maar ik kan toch niet gaan profiteren van het feit dat anderen wél belasting hebben betaald? En anti-depressiva zie ik ook niet zitten, ik heb het meer dan verdiend om me zo klote te voelen.
quote:misschien is het een idee om met (eenvoudig) thuiswerk te vinden? naar mijn weet is er redelijke vraag naar. je verdiensten zijn vaak minder dan een minimum-loon, maar je bent wel in de gelegenheid om zonder financiele zorgen je leven op de rails te krijgen en aan jezelf te werken
Werk vinden wil ook niet lukken, ik kan ook niks dus misschien had ik gewoon m'n oude baantje moeten behouden. Ik zie het allemaal echt niet meer zitten.
quote:het klinkt misschien hard, maar als iemand zo'n hekel aan je krijgt, is diegene jou dan waard? echte vriendschap kent geen grenzen
Ik kán er gewoon met niemand over praten, ze zullen net zo'n hekel aan me krijgen als ik aan mezelf.
quote:probeer in ieder geval hulp te zoeken via ggz of andere instanties. zij lossen je problemen niet op, maar kunnen je wel de weg wijzen
Maar het werkt allemaal niet. Ik zie nog maar één weg en dat is een doodlopende... Of heb ik ergens een afslag over het hoofd gezien?
veel succes!
quote:Oke even recht door zee.
Op maandag 12 januari 2004 16:39 schreef francoise het volgende:
knipper de knip knap
Wat ben jij toch ongelofelijk streng voor je zelf zeg!
Kom op zeg doe eens iets minder streng zijn. Als je ouders niet voor je willen zorgen hadden ze je nooit terug genomen in huis!
Ouwe baantje oppakken? Waarom, omdat iets even niet mee zit en het niet wil lukken. Kom op! Gewoon door zetten. Al het begin is moeilijk.
Het is toch dood zonde dat je nu al wil stoppen na zo een goed begin. Je wil me toch niet vertellen dat je dit voor de kat z,n **** gedaan hebt he. Want je begin is super goed. Even door zetten. Even over dat randje heen. En niet meteen bij de eerste tegenslag gaan stil zitten.
1 tegen slag. Lekker belangrijk. Daar kom je wel over heen. En er zullen nog velen volgen. En als jij het maar wil kom je zelfs daar over heen. Tot dat het moment er is dat je het einde zit. En dan is dit alles waard geweest geloof mij.
Mocht je willen lullen op MSN mail me maar. Email adres staat in me profiel en geef je msn maar door. Of mail me gewoon.
Je hebt net zoveel recht op geluk en liefde als de rest van de wereld, hou je taai, en er zijn heus mensen die je wel mogen hoor! Ik vind mezelf ook een loser en tot mijn verbazing heb ik ook vriendjes gemaakt de afgelopen tijd. Dan kan jij dat ook! Echt waar! Kop op en als je je nog een keer helemaal kut voelt gooi het er hier ui tof mail me, ofzo! Okee? *bemoedigende knuffel geeft*
quote:Meid, je ziet nu blijkbaar alleen maar één donker gat. Natuurlijk zie je daardoor de wegen en afslagen die voor je liggen niet. Dáárom heb je juist hulp nodig. Iemand die samen met je naar de toekomst kijkt.
Op maandag 12 januari 2004 16:39 schreef francoise het volgende:
Ik zie nog maar één weg en dat is een doodlopende... Of heb ik ergens een afslag over het hoofd gezien?
Je klote blijven voelen helpt niet. Dat heb je toch al gemerkt? Daar help je trouwens niemand mee. Jezelf niet en je ouders ook niet. Waarom zou je je niet gelukkig mogen voelen? Denk je dat je dat niet verdient? Wat heb je nou helemaal gedaan, dat je jezelf zo in de put zit te trappen? Iedereen verdient een gelukkig leven, jij dus ook.
Je huisarts kan je doorverwijzen. Weet jij wat je allemaal niet kunt? Welke talenten je hebt? Om daar achter te komen, heb je juist iemand nodig. Zoals iemand anders al schreef: hulpverleners hebben geheimhoudingsplicht.
Veel mensen hier leven enorm met je mee. Nou, goede hulpverleners doen dat in kwadraat. Eén van hun eerste regels is: 'niemand veroordelen, mensen in hun waarde laten'. Dat zit zo'n beetje in hun genen! Er is dus echt niks om bang voor je zijn. Maar dan moet je natuurlijk wèl iets doen. De eerste stap heb je gezet, nu de volgende nog...
Je weet wat je moet doen. Waarom doe je dat dan niet? Leg mij dat eens uit.
Je zegt dat je nog steeds geen ander werk hebt gevonden. Lieverd, dat hoeft ook niet binnen een paar weken!!!
Misschien is het beter om je eerst op je andere problemen te "storten"!
Je bent echt niets minder waard omdat je "dat werk" hebt gedaan (en als je het nog zou doen ook niet) Als mensen dan niets meer van je willen weten dan zegt dat erg veel over de bekrompenheid van die mensen en niets over jou!!!
Ik vind het heel knap van je dat je de stap hebt genomen om naar je ouders toe te gaan. Dat toont veel meer karakter als wanneer je door zou blijven sukkelen, nog meer drugs, nog meer drank en zo afvlakken dat het je gewoon niets meer kan schelen!
Je zegt dat er 2 wezens zijn waar je voor leeft. (neem aan dat je daar je ouders mee bedoelt) Ik denk dat je er eentje vergeet... Jezelf!!!
quote:Maar je helpt er niemand mee om daarin te blijven zitten. De bent diep gevallen in je eigen ogen, maar waarom zou je blijven liggen?
Op maandag 12 januari 2004 16:39 schreef francoise het volgende:En anti-depressiva zie ik ook niet zitten, ik heb het meer dan verdiend om me zo klote te voelen.
quote:Ik had een tijdje geleden verteld over het scharlaken koord. Zij doen niets anders (en niets liever) dan meiden helpen om uit de prostitutie te komen. Geloof je werkelijk dat jij anders bent dan al die andere meiden en dat ze aan jou wél een hekel zullen krijgen?
Ik kán er gewoon met niemand over praten, ze zullen net zo'n hekel aan me krijgen als ik aan mezelf.
quote:Wat denk je zelf hierover als je serieus bent? Voor een hond of kat zou je al zoveel mogelijk moeite doen! Kun je je voorstellen dat je zelf een dochter hebt die in jouw situatie zit en dat je dan, om een paar centen uit te sparen, haar maar niet verzorgt? Ik denk dat jouw ouders nog liever in een krottenwijk wonen dan dat ze jou niet meer zouden kunnen helpen. Alleen jij vind jezelf dat niet waard. Veel mensen vind jou wel van waarde! Ik zit hier zelfs alweer mijn tijd te investeren in een poging om een glimlach van hoop op je gezicht te krijgen!
Ik wil niet meer eten, mijn moeder heeft al genoeg kosten en om dan ook nog es voor haar overbodige dochter te gaan betalen gaat mij te ver.
Blijven hangen in een negatief zelfbeeld is iets waar je op dit moment het meest waakzaam voor moet zijn. Het is de grootste leugen en je grootste valkuil op dit moment. Kijk dan maar liever niet in de spiegel zolang je niet van jezelf kunt houden. Het trekt je naar beneden, misschien kun je daarop kunt letten en er andere gedachten tegenover stellen. Gedachten die WEL onderbouwd worden door feiten. Bijvoorbeeld een club mensen hier die je willen bemoedigen, je ouders die voor je willen zorgen. Die feiten spreken van een hele andere kijk op jou!
quote:Als je er eens IRL over wilt praten....
Op maandag 12 januari 2004 16:42 schreef francoise het volgende:
Oh en het posten in een, over het algemeen minder serieus, forum als dit, ik heb er nog geen spijt van gehad. Ben blij met jullie reacties. Ook de minder positieve, die had ik wel verwacht. Ik durf er nog met niemand IRL over te praten en ben blij dat ik dat hier anoniem kan doen.
Stuur maar eens een mailtje: gertkruys@sudanhotmail.com
quote:Ja maar lieverd .. wel als jij daarna er mee zou stoppen. Dan zou ik er bijvoorbeeld geen probleem mee hebben. Leren van jezelf te houden als je dat al niet doet, is erg moeilijk.
Op vrijdag 26 december 2003 11:49 schreef francoise het volgende:[..]
Oh ja, ken jij mensen die een hoer als vriendin willen? Me door mijn ouders laten verzorgen klinkt dan weer wel lekker...
[..]
Punt is namelijk, dat om van jezelf te houden je eerst moet leren om te accepteren wie je bent en wat je doet. Als jij zelf, bewust hebt gekozen om dat werk te doen, accepteer dat dan! .. Zo niet, dan moet je iets anders gaan doen. Een HAVO diploma is misschien niet alles, maar wel een bewijs dat je een hoger dan gemiddeld IQ hebt er zijn zat dingen die je kunt gaan doen.
Onthou alleen 1 ding, hulp van anderen is nooit genoeg, je moet eerst zelf willen. Daar is veel kracht voor nodig, maar je leeft nog steeds dus je hebt die kracht .. gebruik het! You can do it!
Succes
quote:Dat sowieso. Daarnaast is dit misschien de beste reden om tóch maar een uitkering aan te vragen voorlopig. Eten moet je toch. Troost je er mee dat als je je leven weer op de rails hebt je het vanzelf dmv belasting toch weer zelf terugbetaald.
Op maandag 12 januari 2004 23:40 schreef Cyberjunkie het volgende:[..]
Maar je helpt er niemand mee om daarin te blijven zitten. De bent diep gevallen in je eigen ogen, maar waarom zou je blijven liggen?
[..]Ik had een tijdje geleden verteld over het scharlaken koord. Zij doen niets anders (en niets liever) dan meiden helpen om uit de prostitutie te komen. Geloof je werkelijk dat jij anders bent dan al die andere meiden en dat ze aan jou wél een hekel zullen krijgen?
[..]Wat denk je zelf hierover als je serieus bent? Voor een hond of kat zou je al zoveel mogelijk moeite doen! Kun je je voorstellen dat je zelf een dochter hebt die in jouw situatie zit en dat je dan, om een paar centen uit te sparen, haar maar niet verzorgt? Ik denk dat jouw ouders nog liever in een krottenwijk wonen dan dat ze jou niet meer zouden kunnen helpen. Alleen jij vind jezelf dat niet waard. Veel mensen vind jou wel van waarde! Ik zit hier zelfs alweer mijn tijd te investeren in een poging om een glimlach van hoop op je gezicht te krijgen!
Je bent erg streng voor jezelf. En denkt het zelf het beste te weten. Voor een deel is de huidige situatie het gevolg van je eigen keuzes. Misschien is dat een goede reden om nu eens naar anderen proberen te luisteren.
Heel veel sterkte verder. Ik hoop dat je over 10 jaar dit topic glimlachend terugleest.
Laat eens wat horen van je zelf.
ik hoop dat het weer wat beter gaat met je
laat even wat van je horen hier
heel veel sterkte en kop op volgens mij ben je sterk genoeg om er uit te komen wel met profesionele hulp doen niemand kan alleen uit zo'n diepe put klimmen zonder hulp.
Wat spijtig om te moeten lezen dat iemand dankzij een aantal piiieeeeppppppp edit van zwaaibaai, hou je ff in of zo met het verkeerde advies is weggestuurd naar "hulp"instanties. Ze helpen je inderdaad verder de shit in.
- edit - offtopic
Francoise, Barbamama13@hotmail.com is mijn msn account. Ik zie je daar graag, omdat ik veel te veel te zeggen heb om hier zo gauw even neer te kalken.
Maar sowieso wil ik je het volgende alvast meegeven. Zeg alsjeblieft niet meer dat je "de hoer speelt". Noem jezelf geen hoer, want daarmee ga je zelf mee in de denigrerende toon van de activiteit die je tijdelijk noodgedwongen verricht. Jij bent niet je activiteit, jij bent Francoise (insert je eigen naam) en jij bent op het moment als een kat in het nauw gedreven. Elke kat in die situatie maakt rare sprongen. Ik hoop dat dit al genoeg relativering is, om jezelf in een fase te zien die niet bepalend is voor jouw eigenwaarde. Of je al dan niet doorgaat, stopt (of weer oppakt), dat maakt niets uit. Het gaat erom dat je beseft wat je échte waarde is en waar die te vinden is.
Over je problemen, jij bent de enige die jezelf een halt kan toeroepen. Jij weet het beste wat je nodig hebt. Om van een verslaving af te komen helpt een beloning. Als je een week lang niet gedronken hebt een leuke outfit kopen bijvoorbeeld. Kijk ook eens in een reformzaak of daar middelen zijn die je kunnen helpen (bijvoorbeeld rustgevende kruiden of juist oppeppers). Ook een aanrader (vind ik zelf) is de bibliotheek. Duik in boeken met ervaringsverhalen. Je zult zien dat jouw problemen soms verwaarloosbaar worden in het perspectief gesteld van andere mensen hun problemen (bijvoorbeeld slachtoffers van Tsjernobyl ramp ed). Dat maakt jouw probleem niet minder belangrijk, maar kan je wel de energie geven om met hernieuwde kracht en inspiratie naar je eigen situatie te kijken. Hoe slecht een situatie ook is, je kan er uit komen, al is het alleen maar geestelijk.
Verder vind ik het niet bezwaarlijk dat iemand een vriendschap/relatie aangaat om uit zijn problemen te komen. Ik zie contacten als behorende bij je fase. Niemand hier gaat nog met precies dezelfde mensen om, als in zijn basisschooltijd. Behoeftes veranderen, je leefwereld verandert, we groeien allemaal (uit elkaar). Als je vanaf de eerste minuut duidelijk maakt dat een contact met jou problematisch zal zijn, is de ander gewaarschuwd, en kan hij je niet verwijten dat je hem gebruikt oid.
Sorry voor mijn scheldwoord eerder gebruikt, de meeste mensen kunnen er niets aan doen dat ze niet weten hoe de "hulp" in Nederland geregeld/georganiseerd is. Ik wil alleen een duidelijk tegengeluid geven dat huisartsen niet heilig zijn, het RIAGG niet heilig is, de Reiki therapeut niet heilig is... De enige op wie je het meest kunt vertrouwen, is jezelf. Maak gebruik van je eigen trouwe bondgenoot. Alleen jij kan bepalen of je jouw fysiek voertuig nog een kans wil geven om ook van mooie situaties (in de toekomst) te genieten.
Tot slot ben ik blij dat je hoe dan ook een stap hebt gezet (door op dit forum te posten) en vergeet niet: Wie zoekt, die vindt!
[Dit bericht is gewijzigd door zwaaibaai op 18-01-2004 19:53]
quote:Bij mij heeft het best wel geholpen om de hulp in het spirituele te zoeken. Ik weet dat mijn ex nu heel hard gaat roepen dat ik er ook niets van bak, weet ik, maar ik probeer het wel. www.heksenketel.nl of voeg me toe op msn dan mag je mee. Er zitten daar (ik zit bij de jongerencursus, mag je gratis heen als je geen geld hebt) nog meer meiden die eetproblemen hebben en/of zichzelf snijden enzo. Het is elke vrijdagavond van 8 tot half 11 in ridderkerk (bolnes).
Op maandag 12 januari 2004 16:39 schreef francoise het volgende:
Ik zou willen dat ik hier kon melden dat het beter met me ging. Ik werk niet meer maar das ook het enige waar ik op het moment trots op zou kunnen zijn. Maar ik ben er niet trots op. Van het weekend heb ik weer een poging gedaan en daarbij behalve mezelf ook anderen in levensgevaar gebracht. Ik walg van mezelf, maar de enige tastbare straf die ik ga krijgen zal financieel zijn. Ik word misselijk als ik mezelf in de spiegel zie, dat monster wat anderen in gevaar brengt om zichzelf er makkelijk vanaf te maken.
Mijn moeder vindt dat ik aan de anti-depressiva moet en op basis van een verklaring van de huisarts een uitkering aan moet vragen. Maar ik kan toch niet gaan profiteren van het feit dat anderen wél belasting hebben betaald? En anti-depressiva zie ik ook niet zitten, ik heb het meer dan verdiend om me zo klote te voelen.
Werk vinden wil ook niet lukken, ik kan ook niks dus misschien had ik gewoon m'n oude baantje moeten behouden. Ik zie het allemaal echt niet meer zitten. Het feit dat er twee levende wezens op mijn aanwezigheid vertrouwen houd me nog een beetje overeind, maar ik weet niet voor hoe lang. Ik kán er gewoon met niemand over praten, ze zullen net zo'n hekel aan me krijgen als ik aan mezelf.Ik wil niet meer eten, mijn moeder heeft al genoeg kosten en om dan ook nog es voor haar overbodige dochter te gaan betalen gaat mij te ver. Ik wil de deur niet meer uit omdat ik bang ben dat iedereen het aan me ziet en ze me na gaan roepen, of achter mijn rug om gaan roddelen. Ik krab en snij mezelf in de hoop dat de lichamelijke pijn, de geestelijke naar de achtergrond drukt. Maar het werkt allemaal niet. Ik zie nog maar één weg en dat is een doodlopende... Of heb ik ergens een afslag over het hoofd gezien?
quote:Ik begrijp het ook niet meer helemaal, ik heb ook serieus een goed advies gegeven en met mij heel veel anderen en het lijkt wel of je op een of andere manier het wel lekker vind om in zelfmedelijden te zwelgen
Op maandag 12 januari 2004 21:32 schreef bankrupcy het volgende:
Waarom luister je niet naar ons? En belangrijker: waarom luister je niet naar je moeder? Het klinkt alsof jij fantastische ouders hebt, die veel van je houden. Waarom negeer je alle adviezen?Je weet wat je moet doen. Waarom doe je dat dan niet? Leg mij dat eens uit.
Er zijn onderhand talloze goede adviezen gegeven en bruikbare tips en in je verhaal dat je nu schrijft lees ik terug dat je daar weinig mee doet. Ik begin ook steeds meer te twijfelen of dit in eerste instantie wel een serieuze post is geweest of dat het een heel erg zieke geest is die dit op een of andere manier kicken vind om zo'n verhaal te plaatsen. Als alles wel waar is, ga dan in godsnaam ns wat ondernemen, je heb bij je ouders een goede basis en bouw daaruit verder voort.quote:Kennelijk heb jij een slechte ervaring gehad met instansies.
Op zaterdag 17 januari 2004 19:53 schreef Barbamama het volgende:
verhaal
Maar ik kan het er totaal NIET mee eens zijn. Ik ken genoeg mensen die er heel veel aan gehad hebben. En geloof me. Die waren nog veel verder weg dan de TS. Dus om te zeggen dat het niet werkt vind ik ZWAAR overdreven!
Sommige mensen helpt het wel. En anderen weer niet.
Maar als ik een goeie vriendin binnen 1 maand zo veel vrolijker ziet omdat ze prof hulp gevonden heeft. Kan jij me ECHT niet wijs maken dat het de meest foute stap is die je kan zeggen. Zeker niet als die persoon eerder die maand nog zo goed als dood was.
Met alles respect. Maar ik kan jou advies totaal NIET goed noemen.
quote:IDD, hier kan ik me helemaal bij aansluiten, als je al zo'n instelling hebt dat de instanties het niet goed doen krijg je helemaal het idee van, ik tegen de boze wereld, en dat is al helemaal niet een goede stap. Dus WEL bij de instanties aankloppen dus. Als er per slot van rekening 1 ding in Nederland goed is geregeld dan is dat het wel
Op zaterdag 17 januari 2004 21:49 schreef ook_gek het volgende:[..]
Kennelijk heb jij een slechte ervaring gehad met instansies.
Maar ik kan het er totaal NIET mee eens zijn. Ik ken genoeg mensen die er heel veel aan gehad hebben. En geloof me. Die waren nog veel verder weg dan de TS. Dus om te zeggen dat het niet werkt vind ik ZWAAR overdreven!Sommige mensen helpt het wel. En anderen weer niet.
Maar als ik een goeie vriendin binnen 1 maand zo veel vrolijker ziet omdat ze prof hulp gevonden heeft. Kan jij me ECHT niet wijs maken dat het de meest foute stap is die je kan zeggen. Zeker niet als die persoon eerder die maand nog zo goed als dood was.Met alles respect. Maar ik kan jou advies totaal NIET goed noemen.
quote:het hangt wel af van welke instantie het is. bij het riagg is het bijvoorbeeld wel vaak zo dat er een zondebok wordt gezocht, die zondebok krijgt vervolgens alle verwijten naar het hoofd, en dat wordt dan hulp genoemd. in de meeste gevallen werkt het echter goed, maar natuurlijk zul je zelf de eerste stap moeten zetten
Op zaterdag 17 januari 2004 21:49 schreef ook_gek het volgende:[..]
Kennelijk heb jij een slechte ervaring gehad met instansies.
Maar ik kan het er totaal NIET mee eens zijn. Ik ken genoeg mensen die er heel veel aan gehad hebben. En geloof me. Die waren nog veel verder weg dan de TS. Dus om te zeggen dat het niet werkt vind ik ZWAAR overdreven!Sommige mensen helpt het wel. En anderen weer niet.
Maar als ik een goeie vriendin binnen 1 maand zo veel vrolijker ziet omdat ze prof hulp gevonden heeft. Kan jij me ECHT niet wijs maken dat het de meest foute stap is die je kan zeggen. Zeker niet als die persoon eerder die maand nog zo goed als dood was.Met alles respect. Maar ik kan jou advies totaal NIET goed noemen.
quote:Er zijn genoeg hulp verleners die WEL goed zijn. Liefst de prive klinieken. Kost je wel wat. Maar het is een investering in je leven! En nee die mensen lossen je problemen niet op. Sterker nog NIEMAND kan dat voor je. Ze helpen je een weg uit te stippelen. Ze Begeleiden je.
Op zaterdag 17 januari 2004 21:55 schreef Alicey het volgende:[..]
het hangt wel af van welke instantie het is. bij het riagg is het bijvoorbeeld wel vaak zo dat er een zondebok wordt gezocht, die zondebok krijgt vervolgens alle verwijten naar het hoofd, en dat wordt dan hulp genoemd. in de meeste gevallen werkt het echter goed, maar natuurlijk zul je zelf de eerste stap moeten zetten
quote:Shows how well you know me.
Op zaterdag 17 januari 2004 20:17 schreef nrg het volgende:[..]
Bij mij heeft het best wel geholpen om de hulp in het spirituele te zoeken. Ik weet dat mijn ex nu heel hard gaat roepen dat ik er ook niets van bak, weet ik, maar ik probeer het wel.
quote:Ja en waarom (en hoe) zou je moeten betalen voor een probleem dat je meestal niet eens zelf veroorzaakt hebt??? Wel triest dat er mensen geld verdienen aan de mensen die in de puree zitten. Wanneer gaan we weer uit liefde handelen in plaats van uit heb(geld)zucht?
Op zaterdag 17 januari 2004 22:02 schreef ook_gek het volgende:Er zijn genoeg hulp verleners die WEL goed zijn. Liefst de prive klinieken. Kost je wel wat. Maar het is een investering in je leven! En nee die mensen lossen je problemen niet op. Sterker nog NIEMAND kan dat voor je. Ze helpen je een weg uit te stippelen. Ze Begeleiden je.
Het getuigt wel van totale ignorantie door te zeggen dat mijn advies fout is en jouw advies goed, terwijl Francoise zelf duidelijk niet geholpen is door jullie adviezen. Wat is er zo fout aan mijn advies trouwens? Volgens mij vind je mijn reactie op de adviezen om "het" in de "professionele" hoek te zoeken verkeerd. Maar wat is er concreet mis met mijn advies om het in jezelf te zoeken/niet blindelings te vertrouwen op de zogenaamde hulpverlening?
Verder is er toch duidelijk wat mis met de hulpverlening getuige de verslaafden, daklozen, mensen die (zichzelf) mishandelen, zelfmoorden enz enz. Ik zou de Nederlandse samenleving anno 2004 niet bepaald ideaal willen noemen. Wat is er toch precies verkeerd aan het opperen van een verandering van koers? Of is dit weer de bekende angst voor het onbekende?
[Dit bericht is gewijzigd door Barbamama op 17-01-2004 22:30]
quote:Dit is geen plek om een discussie te voeren. Open daar maar een apart topic over.
Op zaterdag 17 januari 2004 22:15 schreef Barbamama het volgende:[..]
Ja en waarom (en hoe) zou je moeten betalen voor een probleem dat je meestal niet eens zelf veroorzaakt hebt??? Wel triest dat er mensen geld verdienen aan de mensen die in de puree zitten. Wanneer gaan we weer uit liefde handelen in plaats van uit heb(geld)zucht?
Het getuigt wel van totale ignorantie door te zeggen dat mijn advies fout is en jouw advies goed, terwijl Francoise zelf duidelijk niet geholpen is door jullie adviezen. Wat is er zo fout aan mijn advies trouwens? Volgens mij vind je mijn reactie op de adviezen om "het" in de "professionele" hoek te zoeken verkeerd. Maar wat is er concreet mis met mijn advies om het in jezelf te zoeken/niet blindelings te vertrouwen op de zogenaamde hulpverlening?
Verder is er toch duidelijk wat mis met de hulpverlening getuige de verslaafden, daklozen, mensen die (zichzelf) mishandelen, zelfmoorden enz enz. Ik zou de Nederlandse samenleving anno 2004 niet bepaald ideaal willen noemen. Wat is er toch precies verkeerd aan het opperen van een verandering van koers? Of is dit weer de bekende angst voor het bekende?
En dan een kleine reactie.
Ik ken genoeg mensen. Die met HULP verder zijn gekomen om NU goed in het leven te kunnen staan. En zelf weer het nut in zien van het leven.
En waarom betalen?
Die mensen moeten toch ook aan het eind van de maand hun rekeningen betalen. Of geef jij iedereen een knuffel bij de appie voor je bootschappen. Ongeloofelijk KORT ZICHTIGE OPMERKEN 
En daklozen en verslaafde die nu nog rond lopen.
Iemand moet wel WILLEN geholpen worden. Als de persoon ZELF niet wil kan je hoog of laag springen. Maar dan zal het NOOIT goed gaan.
Echt ik kan hier beter niet verder op in gaan. En wil je dat wel. Open je maar een topic. En daar zal ik me dan NIET inhouden. Wat ik hier wel doe.
N O B R A I N N O P A I N
quote:Als ik jou was zou ik maar er snel stoppen met hersenloos posten, daar is niemand hier van gediend, zeker niet in dit forum
Op zaterdag 17 januari 2004 22:29 schreef Barbamama het volgende:
Francoise is nu door niemand van Fok concreet geholpen. Er is niemand die fulltime bij haar is om haar te behoeden voor zelfbeschadiging. Wat dat betreft zijn jullie credits minimaal. Maar ga toch gewoon verder op de oude voet, want het gaat toch goed zo?N O B R A I N N O P A I N
Dit is een waarschuwing, geen bedreiging.
quote:Volgens mij heb je nog niet gelezen. Want ze zit nu bij haar ouders. Dus wel degelijk word ze nu geholpen en word er op haar gelet. Maar als iemand zich zelf wil snijden doet die persoon dat toch wel. Of is dat zo moeilijk om te snappen?
Op zaterdag 17 januari 2004 22:29 schreef Barbamama het volgende:
Francoise is nu door niemand van Fok concreet geholpen. Er is niemand die fulltime bij haar is om haar te behoeden voor zelfbeschadiging. Wat dat betreft zijn jullie credits minimaal. Maar ga toch gewoon verder op de oude voet, want het gaat toch goed zo?N O B R A I N N O P A I N
Maar je loopt lekker te gallen op iedereen hier. Het enige wat jij gedaan heb is naar mijn mening een totaal niet helpende post neer gezet. Naar mijn mening zo onwijs domme info gegeven betreft GEEN hulp zoeken. En je MSN neer gezet. Knappe meid als jij haar tegen houd via MSN om zich zelf niet te snijden.
Echt open als je blieft een topic over je iegen ideeën over prof hulp. Want ik wil daar ECHT wel in mee gaan betreft die discussie. Echt doe me een lol en open dat topic.
Concreet heb ik de tip gegeven niet hulp te verwachten van officiële instanties. Aangezien ik jarenlange ervaring heb met verschillende instanties in verschillende toestanden en op verschillende momenten en locaties, weet ik waarover ik spreek. Na al die eenzijdige adviezen, vind ik het mijn recht en het recht van TS om duidelijkheid te geven/krijgen over verschillende ervaringen in die hoek. Vooral als je in een diepe depressie zit waarbij je jezelf de hulp/het leven niet meer waard vindt (zoals TS zelf aangaf) gaan de officiële "hulp"troepen je niet "helpen". Omdat ze (net zoals eerder aangegeven door een aantal reageerders) vinden dat je zelf moet willen geholpen worden. Aangezien Francoise daar geen eenduidig ja op kan zeggen, zal de oplossing toch uit een andere hoek moeten komen. Ik denk alleen maar mee buiten het rechtlijnige pad om. Alternatieve, creatieve oplossingen kúnnen bedacht worden, waarom mag ik dan niet mijn poging daartoe uiten??? Ik ben toch ook maar een van de vele reageerders en Francoise zal zelf beslissen wat ze uiteindelijk gaat doen. Wat dat betreft ben ik verder enkel ontvankelijk voor kritiek op mijn bijdragen van de kant van Francoise.
Sterker nog. Het enige wat jij doet of probeerd is je walg neigingen te geven over hulp instanties.
De TS wil wel DEGELIJK hulp. Waarom opent ze dit topic anders? Waarom is ze gestopt dan met de hoer spelen? Waarom is ze anders terug gegaan naar haar ouders. Waarom zoekt ze anders een andere baan. Dit zijn duidelijke tekenen dat ze JUIST wel iets anders wil. Dat ze juist WEL hulp wilt. Alleen ze weet zich op dit moment totaal geen raad met haar situatie. Iets wat PROF hulp kan verhelen SAMEN met haar.
Want tuurlijk kan niemand even wat lullen knipje met de vingers geven en het probleem is weg. Het enige wat ze kunnen doen. En mensen in haar omgevingen des noots via MSN haar begeleiden naar een betere toekomst waar ze zich zelf goed bij voelt.
Daar bij komt dat MIJN mening is dat je totaal NIET moet gaan roepen dat prof hulp niet werkt. Dan moet er iets NIET goed zitten tussen je oren. Om het even plat te zeggen.
Laat ik jou nou eens een gewetens vraag stellen.
Wat nou als hier over 3 weken staat dat ze zich zelf zo erg toe getakelt heeft dat ze of in het ziekenhuis ligt of wel erger? Omdat ze van meerdere mensen gehoord had dat prof hulp niet werkt?
Vergeet niet dat iemand die ergens GEEN toekomst meer ziet liever de negatiefe berichten leest dan de positiefe berichten. Immers bevestigen de negatiefe gedachtes haar ideeën. Haar gedachtes worden bevestigd.
Heb je daar ooit wel eens aan gedacht?
En dat is dus ook mijn mening dat ik vind dat je zo iets NOOIT kan zeggen.
Je mag best zeggen dat jij persoonelijk vind dat het niet goed is. Maar nooit op die manier zoals je eerder deze avond gedaan hebt.
Want hier heeft de TS toch niks aan.
Mail staat in profiel.
wat is de echte reden dan dat je je zo ongelooflijk klote voelt?
hoop dat het binnenkort weer goed met je gaat.
je lijkt me wel een intelligent meisje die beslissingen durft te nemen.
trouwens ik ken genoeg mensen met havo diploma die of een goeie baan hebben of nu op een universiteit zitten. je moet alleen willen.
een jongen die je afkeurd om iets wat je uit nood hebt moeten doen is het niet waard om jouw vriend te zijn.
en als laatste:
denk je ook niet dat je ooit een keer een slechte periode moet mee maken of geluk en liefde te leren waarderen?
quote:Waarom zou het toch zijn dat Francoise al zo lang niet gereageerd heeft............
Op zaterdag 17 januari 2004 23:04 schreef ook_gek het volgende:
Verlopig heb je niet meer dan een Email adres gegeven. En meer niet. En ik krijg het idee. Sterker nog. Ik heb het idee dat al jouw posts totaal NIET helpen bij het probleem van de TS.Ik heb mezelf ermee geholpen in ieder geval en zoals ik al zei heb ik nog veel meer ideeën die ik niet hier over het net ga spuien in verband met discretie.
Sterker nog. Het enige wat jij doet of probeerd is je walg neigingen te geven over hulp instanties.
Je leest niet goed en drukt jezelf niet bepaald genuanceerd uit.
De TS wil wel DEGELIJK hulp. Waarom opent ze dit topic anders? Waarom is ze gestopt dan met de hoer spelen? Waarom is ze anders terug gegaan naar haar ouders. Waarom zoekt ze anders een andere baan. Dit zijn duidelijke tekenen dat ze JUIST wel iets anders wil. Dat ze juist WEL hulp wilt. Alleen ze weet zich op dit moment totaal geen raad met haar situatie. Iets wat PROF hulp kan verhelen SAMEN met haar.
Dit is waarom ik me zorgen maak en heb gereageerd: Geplaatst door francoise op maandag 12 januari 2004 16:39Ik zou willen dat ik hier kon melden dat het beter met me ging. Ik werk niet meer maar das ook het enige waar ik op het moment trots op zou kunnen zijn. Maar ik ben er niet trots op. Van het weekend heb ik weer een poging gedaan en daarbij behalve mezelf ook anderen in levensgevaar gebracht. Ik walg van mezelf, maar de enige tastbare straf die ik ga krijgen zal financieel zijn. Ik word misselijk als ik mezelf in de spiegel zie, dat monster wat anderen in gevaar brengt om zichzelf er makkelijk vanaf te maken.
Mijn moeder vindt dat ik aan de anti-depressiva moet en op basis van een verklaring van de huisarts een uitkering aan moet vragen. Maar ik kan toch niet gaan profiteren van het feit dat anderen wél belasting hebben betaald? En anti-depressiva zie ik ook niet zitten, ik heb het meer dan verdiend om me zo klote te voelen.
Werk vinden wil ook niet lukken, ik kan ook niks dus misschien had ik gewoon m'n oude baantje moeten behouden. Ik zie het allemaal echt niet meer zitten. Het feit dat er twee levende wezens op mijn aanwezigheid vertrouwen houd me nog een beetje overeind, maar ik weet niet voor hoe lang. Ik kán er gewoon met niemand over praten, ze zullen net zo'n hekel aan me krijgen als ik aan mezelf.
Ik wil niet meer eten, mijn moeder heeft al genoeg kosten en om dan ook nog es voor haar overbodige dochter te gaan betalen gaat mij te ver. Ik wil de deur niet meer uit omdat ik bang ben dat iedereen het aan me ziet en ze me na gaan roepen, of achter mijn rug om gaan roddelen. Ik krab en snij mezelf in de hoop dat de lichamelijke pijn, de geestelijke naar de achtergrond drukt. Maar het werkt allemaal niet. Ik zie nog maar één weg en dat is een doodlopende... Of heb ik ergens een afslag over het hoofd gezien?Want tuurlijk kan niemand even wat lullen knipje met de vingers geven en het probleem is weg. Het enige wat ze kunnen doen. En mensen in haar omgevingen des noots via MSN haar begeleiden naar een betere toekomst waar ze zich zelf goed bij voelt.
En hoe vaak is ze al ingegaan op een van onze aanbiedingen om dmv msn te helpen?
Daar bij komt dat MIJN mening is dat je totaal NIET moet gaan roepen dat prof hulp niet werkt. Dan moet er iets NIET goed zitten tussen je oren. Om het even plat te zeggen.
Ik spreek uit eigen ervaring
Laat ik jou nou eens een gewetens vraag stellen.
Wat nou als hier over 3 weken staat dat ze zich zelf zo erg toe getakelt heeft dat ze of in het ziekenhuis ligt of wel erger? Omdat ze van meerdere mensen gehoord had dat prof hulp niet werkt?En wat er dus gebeurd is, dat ze datgene heeft gedaan wat jullie haar geadviseerd hebben en dat ze een gevaarlijkere zelfmoordpoging dan ooit heeft gedaan. De geveoelens die dat bij me opriep hebben mij genoopt tot het reageren in dit topic.
Vergeet niet dat iemand die ergens GEEN toekomst meer ziet liever de negatiefe berichten leest dan de positiefe berichten. Immers bevestigen de negatiefe gedachtes haar ideeën. Haar gedachtes worden bevestigd.
Dat is dan ook duidelijk jouw instelling, want mijn reactie spreekt van hoop (alleen niet buiten jezelf).
Heb je daar ooit wel eens aan gedacht?
En dat is dus ook mijn mening dat ik vind dat je zo iets NOOIT kan zeggen.Laten we uitsluitingen zoals nooit niet gebruiken. Jij hebt geen harde bewijzen dat mijn adviezen niet zouden werken. Ik ben zelf wel al een hard bewijs dat mijn adviezen werken.
Je mag best zeggen dat jij persoonelijk vind dat het niet goed is. Maar nooit op die manier zoals je eerder deze avond gedaan hebt.
Financiering van deze stichting is door giften van de donateurs.
Jammer dat barbamama reageert vanuit teleurstelling en verbitterdheid.
barbamama: Dat jou het geholpen heeft om met een kopje kruidenthee in de bieb allerlei andere verhalen te lezen en de problemen voor jezelf kan relativeren is prachtig, maar hoeft lang niet voor iedereen te werken. Je volledige betoog over de reguliere geestelijke gezondheidszorg is een ervaring die jezelf hebt, en die anderen dus niet hoeven te delen.
Oh ja, en we zijn geen kutfokkers.
Ook_gek : Ook kappen. Dit is geen topic over wie het meest gelijk heeft, welke ervaringen beter zijn en zo. Dit gaat specifiek en alleen over Francoise.
quote:misschien ff opschonen dan?
Op zondag 18 januari 2004 19:51 schreef zwaaibaai het volgende:
En nu is het genoeg! Dit topic gaat over francoise ( of hoe je het ook schrijft) en niet over de hedendaagse maatschappij en wel of niet via de reguliere weg hulp zoeken.Dit is geen topic over wie het meest gelijk heeft, welke ervaringen beter zijn en zo. Dit gaat specifiek en alleen over Francoise.
al 4 , 5 dagen niks van haar gehoord.
toch denk ik dat het goed met haar is.
waarschijnlijk zit ze ergens in opvang ofzo zonder internet.
kan me niet voorstellen dat ze iets definitiefs heeft gedaan.
of ik wil me dat niet voorstellen want het gebeurt natuurlijk wel.
als ze opgeknapt is heeft ze denk ik ook geen behoefte om terug in het forum te komen. wordt ze alleen maar herinnert en leest ze minder fijne dingen.
quote:
Op zondag 18 januari 2004 20:24 schreef Cyberjunkie het volgende:[..]
misschien ff opschonen dan?
quote:Met deze reakties ben ik het volkomen eens, met her verschil dat ik hier al ff lurk.
Op zondag 18 januari 2004 20:42 schreef JosBoes het volgende:
shit he ik lees het verhaal pas nu net.
al 4 , 5 dagen niks van haar gehoord.toch denk ik dat het goed met haar is.
waarschijnlijk zit ze ergens in opvang ofzo zonder internet.kan me niet voorstellen dat ze iets definitiefs heeft gedaan.
of ik wil me dat niet voorstellen want het gebeurt natuurlijk wel.als ze opgeknapt is heeft ze denk ik ook geen behoefte om terug in het forum te komen. wordt ze alleen maar herinnert en leest ze minder fijne dingen.
quote:Hoop ook dat het nu goed met haar gaat!!!!
Op zondag 18 januari 2004 20:42 schreef JosBoes het volgende:
shit he ik lees het verhaal pas nu net.
al 4 , 5 dagen niks van haar gehoord.toch denk ik dat het goed met haar is.
waarschijnlijk zit ze ergens in opvang ofzo zonder internet.kan me niet voorstellen dat ze iets definitiefs heeft gedaan.
of ik wil me dat niet voorstellen want het gebeurt natuurlijk wel.als ze opgeknapt is heeft ze denk ik ook geen behoefte om terug in het forum te komen. wordt ze alleen maar herinnert en leest ze minder fijne dingen.
quote:
Op zaterdag 17 januari 2004 23:16 schreef Darkster1981 het volgende:een jongen die je afkeurd om iets wat je uit nood hebt moeten doen is het niet waard om jouw vriend te zijn.
Er zijn jongens out there die zelf ook een verleden hebben en dus begrijpen dat het om het 'nu' gaat; niet het verleden.Ik zal mijn idealen nooit kunnen bereiken. Mijn ouders zeiden vroeger al dat mijn plannen onhaalbaar waren, of ze lachten me vierkant uit als ik mijn ambities met ze probeerde te delen. Mijn moeder zei steeds dat ik beter met een rijke vent kon trouwen om me te onderhouden, en het wordt me steeds duidelijker dat ze nog gelijk heeft ook.
Ik ben met school gestopt omdat het toch geen nut had, ik zal toch nooit iets bereiken. Ik zag wel hoeveel pijn ze daarvan hadden, maar ik begreep niet waarom ze toen ineens wel wilden dat ik mijn school afmaakte. Ik ben maar gaan werken. Eerst in een magazijn, in de administratie, in de horeca, ik heb alles wel geprobeerd. Maar niks kwam in de buurt bij wat ik diep heb weggestopt in mijn hart. Dus al die baantjes heb ik maar een paar maanden volgehouden. Als ik dan ontslag nam of er zelfs voor zorgde dat ik ontslagen werd, was ik niet te genieten thuis, en ik zag in dat mijn ouders beter af zouden zijn als ik niet in de buurt was. Ik wilde hen niet meer tot last zijn, en na twee zelfmoordpogingen die me alleen maar heel erg ziek hebben gemaakt zag ik in dat dat me ook al niet gegund was. Toen ben ik zo snel mogelijk op mezelf gaan wonen, dan zat ik ze in ieder geval niet meer zo in de weg.
Maar eenmaal op mezelf wonend, was ik ook op mezelf aangewezen. Mensen gaan niet graag om met mensen die alleen maar depri zijn, wist ik ook al, en ik wilde me ook niet continue zo klote voelen. Drank hielp om me losser en vrolijker te maken, terwijl hasj en wiet ervoor zorgden dat het me allemaal niet meer zo veel kon schelen. Maar die klotebaantjes die ik kreeg doordat ik geen goede opleiding had, begonnen aan me te vreten. Ik verveel me al na één dag in zo'n baan!
Daarbij kwam de plotse aandacht van het mannelijk geslacht. Ik was dat niet gewend want ik was een kneusje, in mijn schoolperiode en daarna een alternatief tiepje wat veel te wijde kleren droeg om maar alles te bedekken. Toen ik ineens wel aandacht kreeg ging het behoorlijk fout, ik deed maar wat ik dacht dat mensen tevreden zou stellen. Op mijn negentiende ben ik ontmaagd, vrij laat, en toen ik bemerkte dat sex inderdaad niet zo'n big deal is. Sex in combinatie met liefde heb ik vooralsong nooit gehad, en ik verwacht ook niet dat dat ooit nog zal gebeuren.
Na een aanranding besefte ik eigenlijk pas dat sex misschien wel het enige was waar ik wél goed voor was...
Ik had me inmiddels toch al flink in de schulden gewerkt door het drinken en blowen, en het part-time werken wat ik deed omdat ik een voltijd baan niet vol hield daar ik me zo snel verveelde, zodat sex voor geld niet eens zo'n grote stap meer was. Aldus geschiedde.
Maar nu... Ik ben druk bezig met zoeken naar een baan, maar bij elke vacature die ik lees, lijkt er een stemmetje ergens in mijn achterhoofd te roepen dat ik dat toch niet kan. Maandag heb ik weer een sollicitatiegesprek, maar ik ben nu al doodsbenauwd. Ik ben zó bang. En dat terwijl het niet eens een baan is die ik echt zou willen hebben!!
Verder heb ik nog steeds met niemand kunnen praten over mijn verleden. Ik ben bij de huisarts geweest die mij verschrikkelijk heeft belazerd door mij bedenktijd te geven, maar toen ik de deur uitliep hing ze al met het GGZ aan de telefoon voor een gedwongen opname... En ik ben toen ook bij het GGZ geweest, maar de psycholoog die ik toegewezen kreeg was een man , en ik vertrouwde hem van meet af aan niet, dus dat is na een aantal gesprekken stuk gelopen... Verder ben ik een heleboel mensen kwijt geraakt, waarvan ik dacht dat het vrienden waren, doordat ik niet eerlijk tegen ze kon zijn... En de mensen die hier hun MSN-adres voor mij hebben vrijgegeven, durf ik niet toe te voegen omdat ik dan meteen bekend ben... Want ja natuurlijk post ik dit met een kloontje...
Ik durf helemaal niemand meer te vertrouwen en vooral mezelf niet. Wat moet ik nu doen?? Ik weet dat het een behoorlijk lang verhaal is wat ik jullie voor de kiezen geef... Maar ik kan het niet meer alleen en ik kan het ook niet face-to-face met iemand er over hebben. Ik ben een hoop vrienden en vriendinnen kwijt geraakt door mijn zwijgzaamheid, dat weet ik. Maar wat moet ik nu nog doen om dit verder te verwerken en voor zover mogelijk iets van mijn leven te kunnen maken?? Zonder mijn ouders pijn te doen... En zonder nog meer mensen kwijt te raken??
Bedankt voor het lezen van mijn lange verhaal, met een dikke kus,
francoise.Weet even zo snel niet wat te zeggen...
Lullig dat de hulpverlenende instanties je, toch al weinige, vertrouwen hebben beschaamd en ontzettend klote dat je mensen bent kwijtgeraakt.
Komt op mij over alsof je met een self fullfilling en self destructive prophecy bezig bent. Ik ben niets, ik kan niets, ik ben slecht... dus ik bereik niets en het is mijn eigen schuld...
Snap heel eerlijk gezegd ook je bescherming naar je ouders niet.
Ze hebben deels meegewerkt aan jouw gevoel van mislukking. Je moet ze natuurlijk niet expres pijn doen, maar ze expres ontzien (en daarmee jezelf te kort doen!) is ook weer het andere uiterste!
Er is echt helemaal niemand op de hele wereld die je nog je vertrouwen durft te schenken?
Heel veel succes en sterkte!
ik kan je er denk ik niet bij helpen, zou niet weten hoe. toch iemand zoeken die je enigsinds kan vertrouwen en er gewoon eens over beginnen. is heel moeilijk, maar levert je wel meer op dan hier op fok! je zult zien dat er heus wel mensen zijn die willen luisteren en helpen.
[ Bericht 94% gewijzigd door cos-micV op 24-04-2004 21:48:59 ]
quote:Nee, Frenkie. Ik heb geen vriendje en ik zie ook niet in waarom er nog jongens zouden zijn die een 'dinnetje zouden willen met zo'n verleden. Ik zou wel een vriendje willen maar ik weet niet of ik het er met hem wel over zou kunnen praten...Op zaterdag 24 april 2004 20:51 schreef Frenkie het volgende:
Heb je een partner met wie je er over kan praten?
Ik vind dat een jongen het recht heeft om te weten waar hij aan begint. En er zijn heus wel jongens geweest die aangestuurd hebben op een relatie, maar ik ben altijd bang dat ze me afwijzen, zodra ze weten wat ik allemaal gedaan heb... Vooralsnog heb ik dus helemaal niemand met wie ik er over kan praten.
Je bent toch nog niet verloren, want anders was je hier niet meer.
Ik denk dat je misschien dingen een andere richting, wending moet geven, dat hoeft niet nu meteen, maar je kan beginnen met iets kleins. Zorg dat je elke dag iets leuks hebt, iets lekkers bij het eten, een leuke film voor je gaat slapen, een lekker warme douche, zoek iemand op die je aardig vind, bel je ouders een keertje op gewoon spontaan, zeg dat je aan ze dacht ofzo (vinden ze ongetwijfeld leuk om te horen).
Schrijven is altijd een goed hulpmiddel, je mag hier schrijven, je mag ook aan mij schrijven, ik schreef heel veel op mydairy.nl. Gewoon, al waren het maar twee zinnen, die in mijn hoofd zaten, en elke keer was ik blij, voor het lef dat ik had, om dat op te schrijven.
Daarnaast zijn er mannen genoeg die een dinnetje willen die wat heeft meegemaakt, erover nagedacht heeft, en daardoor sterker in het leven staat. Want sterk, dat word je, zodra het allemaal weer beter gaat in je leven, ben jij sterk, en dat straal jij dan uit, dat weet ik zeker.
En dan komt die ene bijzondere man, die jou liefde geeft, waaraan jij liefde leert geven, vanzelf.
quote:Lieve Copycat, nee, ik heb niet het gevoel dat ik er iemand mee kan vertrouwen, ik ben verschrikkelijk bang dat het uitlekt en dat als ik wel iemand in vertrouwen neem, dat ik, behalve voor slet, ook nog voor hoer uitgemaakt wordt... Er is wel één vriendin, die ik heb terug gevonden na een hele tijd, maar ik vrees dat die vriendschap nog te fragiel is om met zoiets zwaars te belasten.Op zaterdag 24 april 2004 20:55 schreef Copycat het volgende:
Even slikken, hoor.
Weet even zo snel niet wat te zeggen...
Lullig dat de hulpverlenende instanties je, toch al weinige, vertrouwen hebben beschaamd en ontzettend klote dat je mensen bent kwijtgeraakt.
Komt op mij over alsof je met een self fullfilling en self destructive prophecy bezig bent. Ik ben niets, ik kan niets, ik ben slecht... dus ik bereik niets en het is mijn eigen schuld...
Snap heel eerlijk gezegd ook je bescherming naar je ouders niet.
Ze hebben deels meegewerkt aan jouw gevoel van mislukking. Je moet ze natuurlijk niet expres pijn doen, maar ze expres ontzien (en daarmee jezelf te kort doen!) is ook weer het andere uiterste!
Er is echt helemaal niemand op de hele wereld die je nog je vertrouwen durft te schenken?
Heel veel succes en sterkte!
Ik wil mijn ouders ook niet in bescherming nemen, maar ik wil ze ook niet de schande van een mislukte opvoeding opleggen. Ik besef heel goed dat zij ook fouten hebben gemaakt, maar ik weet intussen ook dat ze dat zelf niet zo goed inzien. Ze schuiven de schuld telkens op mij af en willen niks weten van de hand in eigen boezem steken. Maar ze zijn op dit moment mijn enige houvast en die wil ik niet ook kwijtraken...
Bedankt voor je wensen.
quote:Ik heb nooit echt lange relaties gehad van enige betekenis, behalve een tijd met een getrouwde man die mijn gevoelens voor hem ook alleen maar misbruikt heeft om er zelf beter van te worden, en een hopeloze verliefdheid op een jongen die daar, ook alleen maar uit eigenbelang, gebruik van heeft gemaakt...Op zaterdag 24 april 2004 21:02 schreef Frenkie het volgende:
Hoe lang ben je dan al vrijgezel?
Herken het ook wel, dat sfeertje van kleineren en negeren. Ik zou ook niets bereiken... look at me now
Okay, geen huisjeboomjebeestje zoals de rest van de familie (en de straat), maar wel een leven waar ik, met pieken en dalen -maar die horen erbij- gelukkig in ben.
Want daar gaat het uiteindelijk om: je eigen geluk!
Jouw verhaal is inderdaad een zware belasting voor een fragiele hernieuwde vriendschap. Of het te zwaar is, kan ik niet beoordelen, maar ook dat wordt lichter mettertijd...
Je moet toch echt ergens naar toe met jezelf, want zo gun je jezelf geen leven.
Dan maar naar Velp..
quote:gewoon een ander .NET-passport aanmaken met een anonieme-email... en daarmee je aanmelden op MSN...En de mensen die hier hun MSN-adres voor mij hebben vrijgegeven, durf ik niet toe te voegen omdat ik dan meteen bekend ben... Want ja natuurlijk post ik dit met een kloontje...
http://www.passport.net/
quote:Lieve Zoalshetis, emoties horen inderdaad met pieken en dalen te gaan. De laatste tijd voor mij alleen maar dalen, helaas. Vanaf mijn puberteit worstel ik al met depressies en die nare gevoelens te plaatsen. En ik probeer ook echt om er iets van te maken. Maar er is altijd dat stemmetje in mijn achterhoofd, dat ik het toch niet kan... En als ik dat stemmetje weet te overschreeuwen (want ik ben me zeker bewust van mijn capaciteiten) is er altijd wel weer iets anders wat me tegen de vlakte slaat. Daar heb ik nu al tien jaar mee te kampen en na al die tijd begin ik de moed echt te verliezen. Maar een tocht naar Velp is vast lang niet zo ver als de tocht die ik nu al af hebt gelegd op zoek naar geluk, dus als de betreffende persoon het ermee eens is, hoop ik dat hij/zij er geen bezwaar mee heeft dat zijn/haar naam gepubliceerd wordt op Fok!.Op zaterdag 24 april 2004 21:08 schreef zoalshetis het volgende:
lieve francoise, ik had de hoop dat je na je positieve hervatting een goede toekomst tegemoet zou zien. die hoop heb ik nog steeds onverminderd. emoties en gevoelens gaan met pieken en dalen en soms ben je te troebel om alles een juiste plek te geven. zorg dat je goed voor jezelf kiest en dan de gezonde dingen. de barriere om iets te doen waarvan je weet dat het goed voor je is, is vaak groter dan het daadwerkelijke stapje die je in een opwaartse, maar soms onbekende, gelukkigheid zal brengen. als je een keer met iemand wil praten, dan denk ik dat ik een hele goede ken. ik weet niet of ik zijn naam hier zo mag neerzetten. je moet er wel een tochtje naar velp (gld) voor maken.
[ Bericht 99% gewijzigd door Frenkie op 24-04-2004 22:40:54 (hier stond een lompe (intuitieve) reactie van mij) ]
Slotje.
quote:Op zaterdag 24 april 2004 22:43 schreef Copycat het volgende:
Velp, dus...
Slotje.
ik kan hem alleen nu niet bellen om te vragen of ik zijn naam op fok mag zetten. quote:I see you baby!! (Groove Armada fan as i am), ik wil mijn nieuw gevonden vriendin inderdaad niet belasten met alles wat ik mee heb gemaakt, want zij heeft ook geen vlekkeloos verleden. Maar ik voel wel dat weer er iets groeit, en ik hoop ooit nog de moed te hebben om het met haar te bespreken.Op zaterdag 24 april 2004 21:21 schreef Copycat het volgende:
Vraag me af hoeveel houvast je daadwerkelijk aan je ouders hebt... maar ik snap het wel.
Herken het ook wel, dat sfeertje van kleineren en negeren. Ik zou ook niets bereiken... look at me now
Okay, geen huisjeboomjebeestje zoals de rest van de familie (en de straat), maar wel een leven waar ik, met pieken en dalen -maar die horen erbij- gelukkig in ben.
Want daar gaat het uiteindelijk om: je eigen geluk!
Jouw verhaal is inderdaad een zware belasting voor een fragiele hernieuwde vriendschap. Of het te zwaar is, kan ik niet beoordelen, maar ook dat wordt lichter mettertijd...
Je moet toch echt ergens naar toe met jezelf, want zo gun je jezelf geen leven.
Dan maar naar Velp..
Ik weet dat ik in ieder geval een doel voor mezelf moet stellen, maar het is best moeilijk. Ik wil dolgraag acteren, maar ik ben zó bang dat iemand me herkend, en dat er nare roddels komen, dus ik durf niet eens auditie te doen. Ik heb ook al van verschillende mensen gehoord dat ik model moet worden, of meer moet gaan doen met mijn acteerkwaliteiten (en dit biecht ik jullie nu op, maar het is wat ik altijd gewild heb, actrice worden, of fotomodel of zangeres), en ik weet dat als ik zou stoppen met roken, mijn vocale vermogen weer zal toenemen, maar ik weet ook dat mijn "carriere" voorgoed verneukt (excuse my language) zou worden als er roddels over mij zouuden verschijnen... Daar ben ik zo bang voor, ik heb mijn eigen kansen in de waagschaal gelegd en ik vrees dat ik koppie onder ga, als mensen gaan verkondigen wat ik ooit heb gedaan, ook al is het al lang verleden tijd...
Misschien is jou vroeger te vaak gezegd dat het niks met je ambities zou worden en ben je het zelf gaan geloven, zodat je nu jezelf vanalles in de weg legt om maar niet af te gaan als je je hart volgt. Maar ondertussen ben je wél een prachtige verschijning en kun je acteren (prostitutie is ook een soort acteren toch?), dus wat let je om eens te kijken hoe het nou echt zit met je talenten? Je zou vrijblijvend wat foto's naar agencies kunnen sturen of wat simpel figurantenwerk kunnen doen om eens wat ervaring op te doen en reacties te peilen.. kijken of je in dat wereldje past. Je hoeft er toch niet meteen reuzestappen voor te nemen? Succes met alles.
quote:Liefste Linsjuh, ik ben inderdaad nog niet verloren want dan had ik dit bericht niet meer kunnen tiikken. Ik heb meer pogingen gedaan dan ik op mijn vingers kan tellen, ik geloof in het (nood)lot en ik weet nu, dat er voor mij niet zo'n makkelijke uitweg is als zelfmoord.Op zaterdag 24 april 2004 21:11 schreef linsjuh het volgende:
ik denk dat je de tijd moet nemen voor jezelf, dingen even op een rijtje te zetten.
Je bent toch nog niet verloren, want anders was je hier niet meer.
Ik denk dat je misschien dingen een andere richting, wending moet geven, dat hoeft niet nu meteen, maar je kan beginnen met iets kleins. Zorg dat je elke dag iets leuks hebt, iets lekkers bij het eten, een leuke film voor je gaat slapen, een lekker warme douche, zoek iemand op die je aardig vind, bel je ouders een keertje op gewoon spontaan, zeg dat je aan ze dacht ofzo (vinden ze ongetwijfeld leuk om te horen).
Schrijven is altijd een goed hulpmiddel, je mag hier schrijven, je mag ook aan mij schrijven, ik schreef heel veel op mydairy.nl. Gewoon, al waren het maar twee zinnen, die in mijn hoofd zaten, en elke keer was ik blij, voor het lef dat ik had, om dat op te schrijven.
Daarnaast zijn er mannen genoeg die een dinnetje willen die wat heeft meegemaakt, erover nagedacht heeft, en daardoor sterker in het leven staat. Want sterk, dat word je, zodra het allemaal weer beter gaat in je leven, ben jij sterk, en dat straal jij dan uit, dat weet ik zeker.
En dan komt die ene bijzondere man, die jou liefde geeft, waaraan jij liefde leert geven, vanzelf.
Kleine dingen, dat heb je leuk gezegd, maar in de praktijk is het moeilijker. Ik heb principes waar anderen het liefste overheen lijken te walsen.Vooral mijn vegetarisme, en mijn liefde voor alles wat leeft behalve de mensheid, anderen lijken niet te begrijpen hoezeer ik er van walg om een dood dier op de eettafel te hebben staan om tot voedsel te laten dienen voor mijn tafelgenoten.
Maar ik geniet er zeer zeker van, als ik met mijn verzorgpaardje een eindje kan gaan rijden, zij is heel rustig en haar warme lijf zorgt er voor dat ik mij op één of andere manier toch heel erg thuis voel, alsof ik wel eeuwig op haar rug zou willen schommelen.
Ook sommige films, uitzichten, landschappen of dieren weten mij tot tranen te roeren, en ook scrijven zorgt voor een uitlaatklep, maar ik durf die haast nooit aan anderen te uiten. Ik ben altijd bang dat ze me zullen veroordelen voor wat ik voel, omdat mijn gevoel nou eenmaal verschrikkelijk veel verschilt van wat de gemiddelde nederlander lijkt te voelen.
Mannen (of vrouwen, maakt mij niet zo veel uit) die een (ex-)hoer als vriendin willen ben ik nog niet tegen gekomen. Ik hoor het woord "hoer" doorgaans alleen als een man zo iemand wil beledigen, zelfs tegenover een meisje wat nooit iets met dat soort werkzaamheden te maker heeft gehad en dat doet toch wel pijn.
Ik hoop dat ik ooit zo sterk wordt dat ik er voor uit kan komen!!
quote:Ik denk dat ik als ik op een meisje verliefd word, dat het me dan eigenlijk niet eens zo veel zou kunnen schelen. Maar er zullen idd ook mensen zijn die er anders op reageren.Op zaterdag 24 april 2004 23:50 schreef francoise het volgende:
Mannen (of vrouwen, maakt mij niet zo veel uit) die een (ex-)hoer als vriendin willen ben ik nog niet tegen gekomen.
quote:Zeker. Het zou mij ook weinig of niets doen, mede vanwege het achtergrondverhaal dat erbij hoort. Je hebt mensen die uit onverstand of onbegrip heel snel met een oordeel klaar staan, maar zo iemand wil je toch niet als vriend.Op zaterdag 24 april 2004 23:47 schreef Frenkie het volgende:
Aan de post van dvr wil ik wel even toevoegen dat er ook genoeg mannen zijn die zich niks van jou verleden aan zouden trekken.
quote:misschien ben ik naief, maar ik heb sterk het gevoel dat er toch ooit een jongen komt die wel bij je wil zijn. die je waardeert om wie je bent en hoe je bent, niet om wat je was en deed. het is niet makkelijk misschien maar wel de moeite waard voor iemand die de wil en moed heeft om haar leven in eigen hand te nemen en er wat moois van te maken. je hebt niet een makkelijk verleden gehad en het zal ook niet makkelijk worden om alles weer goed te krijgen, maar het belangrijkste ingredient is er, jouw wil! blijf doorzetten om dingen te bereiken die je wil, zet doelen om naar toe te werken, begin desnoods klein en werk toe naar groter! ik wens je in ieder geval heel veel succes en sterkte en als je wil mag je altijd mailen.Op zaterdag 24 april 2004 21:01 schreef francoise het volgende:
[..]
Nee, Frenkie. Ik heb geen vriendje en ik zie ook niet in waarom er nog jongens zouden zijn die een 'dinnetje zouden willen met zo'n verleden. Ik zou wel een vriendje willen maar ik weet niet of ik het er met hem wel over zou kunnen praten...
Ik vind dat een jongen het recht heeft om te weten waar hij aan begint. En er zijn heus wel jongens geweest die aangestuurd hebben op een relatie, maar ik ben altijd bang dat ze me afwijzen, zodra ze weten wat ik allemaal gedaan heb... Vooralsnog heb ik dus helemaal niemand met wie ik er over kan praten.
Dus je kan 2 dingen doen; huilen om wat je hebt gedaan en je vedere leven erop basseren en door slabakken.
huilen om wat je hebt gedaan en met een opgeheven kop doorgaan met wat je eigenlijk wilt bereiken.
Makkelijker gezegd dan gedaan, maar je kan het beter doen dan er makkelijk over praten.
quote:Eensch. Moet erbij zeggen dat het niet zo snel zou zijn met als hoofddoel om een meisje uit het milieu te halen en vervolgens om te toveren tot een modelhuismoedertje want zo werkt dat niet. Al zijn er genoeg mannen die zich zoiets in de kop halen. Het is meer zoals Frenkie zegt dat als het toevallig zo mocht zijn het niet zo'n probleem is. Niet dat deze mededeling verder iets toevoegd maar het kan vast geen kwaad om het meer dan 1x te horen.Op zaterdag 24 april 2004 23:59 schreef Frenkie het volgende:
[..]
Ik denk dat ik als ik op een meisje verliefd word, dat het me dan eigenlijk niet eens zo veel zou kunnen schelen. Maar er zullen idd ook mensen zijn die er anders op reageren.
quote:Alsof iemand die een ander voor "vuile flikker" uitmaakt perse een homohater is. Dat soort woorden hebben gewoon de oorspronkelijke betekenis verloren.Mannen (of vrouwen, maakt mij niet zo veel uit) die een (ex-)hoer als vriendin willen ben ik nog niet tegen gekomen. Ik hoor het woord "hoer" doorgaans alleen als een man zo iemand wil beledigen, zelfs tegenover een meisje wat nooit iets met dat soort werkzaamheden te maker heeft gehad en dat doet toch wel pijn.
Volgens mij heb je trouwens best een fijn karakter dus ik denk dat vrienden met iemand worden echt niet zo'n probleem zal zijn als je denkt. Mensen beoordelen vaak meer op de persoon dan je zou verwachten. Hoe vaak hoor je ook niet iemand roepen dat alle buitenlanders tuig zijn en eruit moeten maar dat zijn buurman Ali wel een hele goede vent is.
quote:Op vrijdag 26 december 2003 11:38 schreef Lucille het volgende:
[..]
boerelul.
ontopic: Erg klote... probeer leuke hobby's te zoeken (sport bijv). Dat is makkelijker dan een baan vinden en je krijgt weer zin in het leven!
[ Bericht 68% gewijzigd door Frenkie op 25-04-2004 01:44:07 ]
quote:Kleine reactie hier op en ja die is kei hard en lekker bot.Op zaterdag 24 april 2004 20:42 schreef francoise het volgende:
Maar nu... Ik ben druk bezig met zoeken naar een baan, maar bij elke vacature die ik lees, lijkt er een stemmetje ergens in mijn achterhoofd te roepen dat ik dat toch niet kan. Maandag heb ik weer een sollicitatiegesprek, maar ik ben nu al doodsbenauwd. Ik ben zó bang.
Je hebt 2 keuzes.
1
Je gaat zitten in een hoekje en zitten janken tot dat al je vocht uit het lichaam verdwenen is.
En maar hopen op iets dat NOOIT gaat komen.
2
Je gaat het gewoon proberen. Niet naar dat stemmetje luisteren. Eerst even door de zure appel heen bijten.
En nu hoor ik je denken. Man sterf toch lekker. Je lult als of het een kwestie van *knip* is.
Natuurlijk weet ik dat het niet zo werkt. Maar waar het om gaat is dat je wel negatief kan blijven denken. Maar de wereld draaid door. En die wacht ECHT niet op je.
Je zou toch eens moeten proberen iemand te gaan vertrouwen. Hoe graag je het ook wil. Maar alleen ga je het ECHT niet redden.
Als jij je eigen verhaal terug leest zie je eigelijk alleen maar negatiefe dingen staan. Dit komt omdat negatief denken vele malen makkelijker is dan positief denken.
En bekend zijn op fok?
Dat is het probleem niet. Maar een nieuw MSN adres aan en probeer gewoon eens met iemand te praten. Waarom niet? Je mag mij gerust in die MSN lijst zetten. En denk je nou ECHT dat het mij uit maakt wie jij op fok bent? Wel nee jo. Het zal me letterlijk aan me reet roesten.
In het leven moet je soms een rissico nemen. Dit is BV zo een moment. Probeer het gewoon eens. Probeer eens met BV mij of iemand anders over MSN te praten. En het is echt niet zo dat je op msn komt en zegt. Hoi ik ben depri ik zie het niet meer zitten. Kunnen ook hele normale gesprekken zijn
Kijk voor de gein eens naar dit topic. Alleen dit topic is al iets om trots op te zijn
Het is niet niks om zo even hop alles op fok te zetten. Alleen dat al is iets om trots op te zijn. Het zijn soms de kleine dingen die groot kunnen uit pakken
Ik zou zeggen. Mocht je het willen. Voeg me toe op MSN probeer het eens met mij. Gewoon een klein gesprekje. En kij kwat je dan verder doet.
Niet geschoten altijd mis. En wie weet kan ik jou wel verbazen. Of kan iemand anders dat.
Het heeft even geduurd voordat ik alle pagina's had doorgelezen maar ik heb een redelijk beeld van hoe de vlag er voor staat. Het is vaak op een moment van psychische in combinatie met financiele zwakte dat iemand toegeeft aan een bestaan als prostituee. Het behoeft geen betoog dat zo een bestaan niet het meest tot de verbeelding spekende bestaan is. Eén ding staat echter als een paal boven water. Een prostituee is geen slechter mens doordat ze een prostituee is. Echter, wanneer iemand zich wil losmaken van het milieu en de bijbehorende gewoontes blijkt vaak dat diegene er vaster in zit als dat werd gedacht.
Francoise, je losmaken uit het milieu zal een combinatie moeten zijn van het vinden van een ander middel om in je bestaan te voorzien terwijl je jezelf, al dan niet met hulp van hulpverleners, sterker maakt. Ik lees dat drank, drugs en prostitutie uiteindelijk zodanig aan jouw leven hebben geknabbeld dat je het een halt wilt toeroepen. Dat is meer dan de helft van het oplossen van je probleem; de wil te stoppen en een andere weg in te slaan. En bedenk Francoise, mensen die jou op niets anders dan je verleden en de daarin gemaakte keuzes afrekenen zijn jouw aandacht niet waard.
Ik wens je veel goeds, wijsheid en wilskracht.
Dat maakt van Captain_Chaos géén vrolijk mens
quote:En het is niet anders!Op zondag 25 april 2004 02:34 schreef Captain_Chaos het volgende:
Ik lees dat drank, drugs en prostitutie uiteindelijk zodanig aan jouw leven hebben geknabbeld dat je het een halt wilt toeroepen. Dat is meer dan de helft van het oplossen van je probleem; de wil te stoppen en een andere weg in te slaan.
Vergeet dat niet. Dit is gewoon zoals het is.
Iets om trots op te zijn dus
Herken je iets hierin?
Zo niet: sorry dan, want ik wil je niet beledigen.
Zo ja: dan is het geen optie om je door bijvoorbeeld je ouders te laten verzorgen, en zéker niet om een vriend 'te nemen' met als enige reden om hieruit te komen. Dat zorgt idd alleen maar voor een afhankelijke en vertroebelde verhouding en je schiet er constructief geen steek mee op.
De enige mogelijkheid is dat jij jezélf eruit trekt. Eventueel natuurlijk met professionele hulp, maar alleen als je die écht vertrouwt! Een psycholoog waar je je niet lekker bij voelt, is van geen enkele waarde. En kan je je zelfs nog meer onbegrepen en eenzaam laten voelen.
De enige manier om eruit te komen, klinkt heel cliché, maar is naar ik denk wél waar: van jezelf leren houden. Om jezelf geven, jezelf waarderen, de kwaliteiten die je hebt koesteren, keihard tegen jezelf zijn als dat nodig is, maar ook lief en vergevingsgezind als dát nodig is.
Kortom: met jezelf om leren gaan, jezelf leren kennen. Tot rust komen, je niet opfokken, eerlijk naar jezelf kijken, erom huilen, erom lachen. Steun vinden via muziek, een film, het paard waar je op rijdt, enz., en intens genieten van de mooie momenten die deze dingen je geven. Daar dan zoveel mogelijk kracht uit putten, die je weer kunt gebruiken als je stuk zit.
Je moet het jezelf geven, buiten jijzelf kan niemand jouw situatie veranderen, je moet het zelf doen. Dat is de enige manier waarop het zal beklijven in jezelf. Hou jezelf niet voor de gek, maar leg alles meedogenloos bloot. Kijk van een afstandje naar de rommel die je in je leven hebt toegelaten en word er boos om. Verschrikkelijk boos!!!!
Boos dat jij, een mooie vrouw met zoveel kwaliteiten, je leven aan het vergooien bent. Boos dat je er nu al zólang mee worstelt en geen steek verder komt. Boos, héél erg boos op jezelf!
Maar laat het niet bij die boosheid. Zie ook de humor ervan in. Het relatieve van alles wat je nu zo tegenstaat. Voel in jezelf wat je allemaal wel niet in je mars hebt. Buig die boosheid om in iets positiefs, in energie waarmee je jezelf een groot plezier gaat doen. Zie het als je nieuwe geheimpje dat je één voor één al die omlaagtrekkende dingen zult gaan elimineren. Begin met iets heel kleins dat je tegenstaat. En als dat is gelukt, put er moed uit en - belangrijk - beloon jezelf met iets waar je van houdt, waar je blij van wordt. Desnoods een cappuccino, ergens op een terras aan het water of zo. Maakt niet uit wat het is, als je jezelf maar bewust beloont en een schouderklopje geeft.
En ga daarna met weer ietsje meer geloof in jezelf (je hebt immers iets wat je tegenstaat in jezelf overwonnen!) verder op weg naar het doel dat je wilt bereiken. Elimineer zo stap voor stap al die dingen in je leven die je er niet in wilt. En natuurlijk zal dat niet van het leien dakje gaan. Misschien blijf je je hele leven er wel mee bezig. Maar dat geeft niks. Het is het begin van iets heel belangrijks, het enige dat jou sterk genoeg zal maken om jezelf terug te vinden: je gevoel van eigenwaarde. Dat je wat voorstelt, dat je er mag zijn, dat het goed is zoals je bent. Dat je mag genieten, maar ook dat je af en toe in mag storten.
Kortom: dat je jezelf respecteert zoals je bent en dat je weer van jezelf leert houden. Want dat ben je domweg waard! Laat je niet kisten door die rare wereld, groei erboven uit. Jij kunt dat!
Heel veel succes!
[ Bericht 4% gewijzigd door Lkw op 25-04-2004 02:49:38 ]
Wat ook helpt is creativiteit (wat wel in jouw hoekje past) want daar kan je iets voortbrengen waar je trots op kunt zijn, en het is een goede meotionele uitlaat klep. Misshcien kun je dat combineren met een vrijwilligersbaan ofzo? Kijk eens rond zou ik zeggen.
Verder ben ik me een beetje aan het orienteren op het gebied van opleidingen, maar ik heb geen idee of dat wel gaat lukken, omdat ik inmiddels ook behoorlijke schulden heb en die zo snel mogelijk wil afbetalen... Ik weet niet hoeveel studiefinanciering ik krijg en of ik wel een stageplek kan vinden gezien de huidige werkloosheid, en of ik ernaast ook kan blijven werken tips zijn dus welkom...
Tussen mij en mijn ouders gaat het nog steeds niet zo lekker, maar ik maak geen ruzie meer met ze om de dingen die mij pijn doen. Ik weet intussen dat ik me tegenover hun niet kan uiten en dat ze nooit de hand in eigen boezem zullen steken, ze blijven mij de schuld geven van alles wat er hier gaande is, dus ik kan kiezen tussen dat aanvechten, wat een hoop energie kost en naar waarschijnlijkheid niks op gaat leveren behalve dat ze nog kwader op me worden en me misschien het huis uit zetten. Of ik kan proberen om me niet aangevallen te voelen, het is niet allemaal mijn schuld en dat weet ik, en het is ook niet mijn schuld dat ze zo denken, dus ik moet me er niet te veel van aantrekken en gewoon verder proberen te gaan met mijn leven.
Ik ga dus voor die tweede optie.
Ik ben van het weekend uit geweest, en ik heb een hele leuke avond gehad. Een jongen die ik best wel leuk vind, zei me dat hij blij was te zien dat ik me beter voelde over mezelf. Dat terwijl ik het nooit met hem over mijn depressies heb gehad en hij dus geen idee heeft van wat er precies gaande is geweest. Maar ook al heb ik niks gezegd, het is hem dus wel opgevallen dat het niet lekker ging, we hebben afgesproken om van de week koffie te gaan drinken
.Een vriend van me heeft aan het eind van de avond één en ander aan me opgebiecht, wat hij nooit tegen iemand anders had durven zeggen, en ik ben zo trots dat hij mij er wel mee vertrouwt!
Verder heb ik amper gedronken en daar ben ik ook behoorlijk trots op.
Ook al gaat het op sommige gebieden beter, blijf ik het soms toch moeilijk hebben. Ik slaap slecht en droom veel, vaak vervelende dingen (laatst heb ik gedroomd dat mijn vader me misbruikte, en daardoor ben ik vier dagen compleet van mijn stuk geweest
, en ik heb een soms terugkerende droom over een enorm doodsbang paard, die ook de hele dag door mijn hoofd blijft spoken). En ik denk nog heel vaak terug. Maar als ik terugdenk aan vroeger, of het nou twee weken geleden is of twee jaar, tien jaar voor mijn part, het zijn altijd de vervelende dingen die zich dan weer voor mijn ogen af lijken te spelen. Terwijl er heus wel leuke dingen zijn gebeurd. Ik weet dat ik in het heden moet leven en het verleden moet laten rusten, maar het gebeurt haast automatisch... 
.Ik ben nog steeds heel erg onzeker, maar ik probeer me steeds in te denken, dat ik alles kan doen wat ik maar wil. Soms helpt het, maar meestal niet, om de doodeenvoudige reden dat ik niet weet wat ik wil...
Maar al met al kan ik wel zeggen dat het me iets beter afgaat. Het kan ook niet veel slechter gaan
. Ik wilde het maar even kwijt, hoop dat het me steeds beter af zal gaan en ik ben blij dat de meesten van jullie zo serieus op mijn probleem zijn ingehaakt!
.En tuurlijk gaat nu nog niet alles zoals jij dat zou willen. Maar eigelijk weet je zelf ook wel dat je zo iets niet in 2 dagen kan bereiken.
Het feit dat een vriend jou iets in vertrouwen verteld hebt. En dat jij je daar zo goed over voelt. Dat is wat ik bedoel. Het zijn de kleine dingen die het doen
Ik heb hier eigelijk weinig op te zeggen. Behalven. Lees dit topic door. En je ziet dat je met grote sprongen voor uit bent gegaan
En ook dat is iets waar je trots op mag zijn
quote:1 ding is zeker, je zal in bed wel van wanten wetenOp zaterdag 24 april 2004 21:01 schreef francoise het volgende:
[..]
Nee, Frenkie. Ik heb geen vriendje en ik zie ook niet in waarom er nog jongens zouden zijn die een 'dinnetje zouden willen met zo'n verleden. Ik zou wel een vriendje willen maar ik weet niet of ik het er met hem wel over zou kunnen praten...
Ik vind dat een jongen het recht heeft om te weten waar hij aan begint. En er zijn heus wel jongens geweest die aangestuurd hebben op een relatie, maar ik ben altijd bang dat ze me afwijzen, zodra ze weten wat ik allemaal gedaan heb... Vooralsnog heb ik dus helemaal niemand met wie ik er over kan praten.
Da's al een pre!Vraag het in dit topic
Probeer met een schone lei te beginnen. Ga desnoods in een andere stad wonen waar niemand je kent en begin opnieuw. Kost veel moeite en is makkelijk gezegt dan gedaan......
Veel succes
quote:meldtOp zaterdag 24 april 2004 23:59 schreef Frenkie het volgende:
[..]
Ik denk dat ik als ik op een meisje verliefd word, dat het me dan eigenlijk niet eens zo veel zou kunnen schelen. Maar er zullen idd ook mensen zijn die er anders op reageren.
quote:Ik heb al heel lang geen relatie meer gehad, eigenlijk nooit een hele serieuze, maar toen ik nog werkte hield ik jongens bewust op afstand. En nu voel ik wel weer af en toe die behoefte, aan warmte en liefde, maar absoluut niet aan sex. Ik hoef dus echt nog niet aan een relatie te beginnen... Ik wéét dat ik daar nog niet klaar voor ben. Als ik nu een relatie aan zou gaan, loopt dat geheid verkeerd doordat ik gewoon niet genoeg van mezelf houd. Dat weet ik donders goed maar dat maakt dit moment, waarop ik juist wel zo'n significant other nodig heb, voor steun, liefde of troost, er niet makkelijker op.Op maandag 10 mei 2004 13:10 schreef KonnieKipke het volgende:
IK zou in ieder geval geen vriendin kunnen hebben die het beroep nog practiseert. Ik denk dat het voor jou francoise erg moeilijk is een gelijkwaardige relatie te krijgen in het begin. De eerste prioriteit is om gelukkig te worden met jezelf en pas als jij weet hoe jij in elkaar zit een relatie te zoeken.
Weet je wat het is, ik heb maar heel weinig om trots op te zijn. Ik heb een uitzonderlijk goed stel hersens (if I may say so myself
) maar ik heb er nooit wat mee gedaan. Er is iets wat mij altijd afremt als ik iets wil, het lijkt te roepen dat ik het toch niet kan, dat ik niet zo raar moet doen. Eigenlijk dus een vorm van faalangst. En dus heb ik het enige gebruikt waar ik me doorgaans wel goed over voel: Mijn lichaam. Bij gebrek aan meer talent, dus, eigenlijk . En nu ik dit zo nalees klinkt dat ook weer behoorlijk stom. Aarghh... Ik wil zo graag kijken waar mijn andere talenten dan wel liggen en dit alles zo snel mogelijk vergeten, achter me laten... .quote:Op zondag 9 mei 2004 22:23 schreef KonnieKipke het volgende:
[..]
1 ding is zeker, je zal in bed wel van wanten weten
quote:Dank je, ja ik heb het zelf ook allemaal terug gelezen en ik zie zelf al het verschil. Ik hoop alleen niet dat ik een terugval oid. krijg, want dat heb ik al vaker gehad. Dan lijkt alles goed te gaan tot ik weer depressieve buien krijg, en alles om me heen weer instort. Maar ik ga er maar niet van uit dat dat gaat gebeuren, ik probeer één dag tegelijk te leven, das meer dan genoeg!Op zondag 9 mei 2004 22:17 schreef ook_gek het volgende:
kijk dit is nou toch wel een leuk verhaal. Ik neem aan dat je het zelf hebt na gelezen. En er staan veel positiefe dingen in. En wees eerlijk. Het is gewoon zo
En tuurlijk gaat nu nog niet alles zoals jij dat zou willen. Maar eigelijk weet je zelf ook wel dat je zo iets niet in 2 dagen kan bereiken.
Het feit dat een vriend jou iets in vertrouwen verteld hebt. En dat jij je daar zo goed over voelt. Dat is wat ik bedoel. Het zijn de kleine dingen die het doen
Ik heb hier eigelijk weinig op te zeggen. Behalven. Lees dit topic door. En je ziet dat je met grote sprongen voor uit bent gegaan
En ook dat is iets waar je trots op mag zijn
.quote:Die ga je zeker wel krijgen ben ik bang. Niks geks aan. Gebeurd bij iedereen. Maar dat zijn juist de momenten dat je moet bewijzen dat jij je niet terug laat slaan. Maar juist de kracht hebt om uit die dip te komen.Op maandag 10 mei 2004 19:40 schreef francoise het volgende:
. Ik hoop alleen niet dat ik een terugval oid. krijg,
Je zegt dat je steun nodig hebt. Maar niet klaar bent voor een relatie. Iets wat ik ook vind. Probeer eerst zelf alles op een rijd te krijgen. Eer je een relatie begint.
Steun kan je op veel manieren krijg. Kijk alleen BV al naar dit topic. Ik ken ook veel mensen die steun vinden via een persoon op MSN. Zeker als die persoon eerlijk en direct is. En het voor deel is dat die persoon jou niet kent. En dus geen beeld van jou heeft. Positief of negatief. En nog beter is. Die persoon zal nooit weten wie jij bent. Topper toch?
Je mag best tegen me lullen op msn. Ben eerlijk recht door zee. En alles wat er gezegt word blijft tussen ons. Want wat is nou lekkerder dan alles wat je graag wilt vertellen kunnen vertellen tegen iemand. Zonder bang te zijn dat het mis gaat.
Voor de rest denk ik ook dat je niet te veel moet gaan werken. Je hebt een probleem. En dat weet je zelf ook. Dus probeer dat op te lossen. Op het moment dat je veel gaat werken is de kans groot dat je het probleem maar deels op lost. Met als gevol dat er een grote kans op een terug val is. En dan is het de vraag nog of je wel weer opnieuw wilt beginnen.
Verder sluit ik me geheel aan bij ook_gek, als je eens iemand anders wil om mee te praten mag dat natuurlijk altijd.
quote:Ja. Ik teken ook wel es, gewoon wat in me opkomt maar dat is ook niet om vrolijker van te worden. Ik ben wel op zoek naar hobbies om me gewoon een beetje bezig te houden. Maar het is zo moeilijk als je door een depressie nergens zin in hebt. Dus ik heb mezelf er min of meer toe gedwongen, ik ga binnenkort bij een toneelvereniging. En ik wil weer es gaan skaten.Op maandag 10 mei 2004 19:43 schreef GeFrenzy2 het volgende:
Op het moment ga ik ook door een moeilijke tijd en m'n hobby's (tekenen, internetten en schrijven) houden me uit een depressie. Probeer het eens - het helpt echt om je hoofd naar andere dignen te zetten dan jezelf. Het gaat nu steeds beter met je, geniet er dan ook van
Schrijven vond ik ook altijd leuk, maar ik heb maar weinig inspiratie, behalve misschien mijn levensverhaal schrijven, en ergens laten publiceren als dat mogelijk is, bij wijze van waarschuwing. Maar ik heb geprobeerd daar aan te beginnen en daar ben ik toch nog even niet aan toe. Maar dat ik afleiding moet zoeken, daar heb je zeker gelijk in
.quote:Do what feels goodOp maandag 10 mei 2004 20:08 schreef francoise het volgende:
Dus ik heb mezelf er min of meer toe gedwongen, ik ga binnenkort bij een toneelvereniging. En ik wil weer es gaan skaten.
Maar dat ik afleiding moet zoeken, daar heb je zeker gelijk in
quote:Ik denk. Maar dat is echt even snel wat me te binnen schiet. Dat je net iets te hard op zoek bent naar afleiding. Op het moment dat het niet lukt. Wat je eigelijk al een beetje zegt is het van KUT ZIE JE NOU WEL DAT HET NIKS WORD. Gezeik. waarom probeer ik nog. Het heeft geen zin. Het gaat toch mis. En iedereen maar zeggen van niet. Nou je ziet het. Het gaat KUT.Op maandag 10 mei 2004 20:08 schreef francoise het volgende:
[..]
Ja. Ik teken ook wel es, gewoon wat in me opkomt maar dat is ook niet om vrolijker van te worden. Ik ben wel op zoek naar hobbies om me gewoon een beetje bezig te houden. Maar het is zo moeilijk als je door een depressie nergens zin in hebt. Dus ik heb mezelf er min of meer toe gedwongen, ik ga binnenkort bij een toneelvereniging. En ik wil weer es gaan skaten.
Schrijven vond ik ook altijd leuk, maar ik heb maar weinig inspiratie, behalve misschien mijn levensverhaal schrijven, en ergens laten publiceren als dat mogelijk is, bij wijze van waarschuwing. Maar ik heb geprobeerd daar aan te beginnen en daar ben ik toch nog even niet aan toe. Maar dat ik afleiding moet zoeken, daar heb je zeker gelijk in
Met andere woorden. Op het moment dat het mis gaat dan is dat weer een klap in je bek en een bevestiging dat je niks of weinig kan.
Dat boek schrijven is een geweldig idee. Al is het alleen maar voor je zelf. Echter denk ik dat het makkelijker is om dit te doen wanneer je zelf weer toppie in je vel zit. Dan komt er namelijk een heel duidelijk en goed verhaal naar voren. Op het moment dat je NU al gaat schrijven krijg je een soort dagboek. En dat is moeilijker te lezen. En dus ook niet interesant voor de grote massa.
Nog even een kleine aan vulling op mijn post van net met m,n MSN.
Ik wil niet zeggen dat je tegen mij moet lullen. Maar iemand anders. Het maakt niks uit. Maar het er over praten is al lekker. En echt alles zeggen wat jij wil. En dan nog een eerlijke reactie terug krijgen van de persoon is nog beter. Want tegen gas is wat jij soms nodig hebt.
Hmmmm hoop dat ik duidelijk ben
Fijn te lezen dat het stukje bij beetje beter met je gaat! Keep it up!
quote:Ik weet dat dat ws wel staat te gebeuren ja, en ik hoop dat ik me er dan niet door uit het veld laat slaan. Maar ik heb nog maar zo weinig vertrouwen in mijn eigen kunnen, dat ik niet weet of ik het zal trekken op dat moment... Ik ga het zeker proberen en ook al weet ze niet wat er nou precies allemaal is gebeurd de laatste tijd, heb ik in ieder geval een vriendin die overtuigd is van mijn capaciteit, ik denk en hoop dat die me wel een schop onder mijn kont geeft op het moment dat ik bij de pakken neer wil gaan zittenOp maandag 10 mei 2004 19:52 schreef ook_gek het volgende:
[..]
Die ga je zeker wel krijgen ben ik bang. Niks geks aan. Gebeurd bij iedereen. Maar dat zijn juist de momenten dat je moet bewijzen dat jij je niet terug laat slaan. Maar juist de kracht hebt om uit die dip te komen.
.[/quote]Voor de rest denk ik ook dat je niet te veel moet gaan werken. Je hebt een probleem. En dat weet je zelf ook. Dus probeer dat op te lossen. Op het moment dat je veel gaat werken is de kans groot dat je het probleem maar deels op lost. Met als gevol dat er een grote kans op een terug val is. En dan is het de vraag nog of je wel weer opnieuw wilt beginnen.
[/quote]
Ja, dat weet ik. Werken valt me ook heel zwaar en ik probeer niet teveel hooi op mijn vork te nemen, maar ik voel me bijna gedwongen om dat wel te doen. Ik heb een schuld met 3 nullen en die moet ik toch in een bepaalde tijd en liever nog sneller af zien te lossen. Schuldeisers hebben helaas geen boodschap aan psychische klachten
. Ik probeer er een evenwicht in te vinden, zodat ik genoeg vrije tijd over houd, dat zal me toch wel lukken?quote:Ik geloof dat Copycat dit een paar pagina's geleden ook zei (als het iemand anders was, excuses), een self-destructive of self-fullfilling prophecy. Ik denk dat jullie daar wel een beetje gelijk in hebben. Ik ben het gewoon zó gewend geraakt dat alles mislukt en dat ik verkeerde keuzes maak, dat ik ze misschien onbewust opzoek, omdat het bekend is, en dus op een vreemde, sadistische manier ook veilig.Op maandag 10 mei 2004 20:17 schreef ook_gek het volgende:
[..]
Ik denk. Maar dat is echt even snel wat me te binnen schiet. Dat je net iets te hard op zoek bent naar afleiding. Op het moment dat het niet lukt. Wat je eigelijk al een beetje zegt is het van KUT ZIE JE NOU WEL DAT HET NIKS WORD. Gezeik. waarom probeer ik nog. Het heeft geen zin. Het gaat toch mis. En iedereen maar zeggen van niet. Nou je ziet het. Het gaat KUT.
Met andere woorden. Op het moment dat het mis gaat dan is dat weer een klap in je bek en een bevestiging dat je niks of weinig kan.
quote:Inderdaad, dagboeken heb ik al meer dan genoeg en die zijn vooral behoorlijk warrig en een echt duidelijk verhaal komt er niet uit naar voren, het zijn puur moment opnames van mijn gevoel. Dus daar wacht ik ook maar mee, al zal ik nog wel een hoop dagboeken volschrijven.Dat boek schrijven is een geweldig idee. Al is het alleen maar voor je zelf. Echter denk ik dat het makkelijker is om dit te doen wanneer je zelf weer toppie in je vel zit. Dan komt er namelijk een heel duidelijk en goed verhaal naar voren. Op het moment dat je NU al gaat schrijven krijg je een soort dagboek. En dat is moeilijker te lezen. En dus ook niet interesant voor de grote massa.
Nog even een kleine aan vulling op mijn post van net met m,n MSN.
Ik wil niet zeggen dat je tegen mij moet lullen. Maar iemand anders. Het maakt niks uit. Maar het er over praten is al lekker. En echt alles zeggen wat jij wil. En dan nog een eerlijke reactie terug krijgen van de persoon is nog beter. Want tegen gas is wat jij soms nodig hebt.
Hmmmm hoop dat ik duidelijk ben
Over dat msn'en, durf ik nog steeds niet goed, ik weet niet eens precies waarom. Maar ik zal er nog es over nadenken
.quote:ThxOp maandag 10 mei 2004 20:23 schreef Copycat het volgende:
Heeft zoalshetis eigenlijk nog dat adres of telefoonnummer doorgegeven, Francoise?
Fijn te lezen dat het stukje bij beetje beter met je gaat! Keep it up!
.Nee, ik heb geen adres of nummer gehad, maar als zoalshetis nog even in dit topic komt kijken, misschien dat hij dan de naam kan posten, en anders stuur ik wel even een mailtje.
Is misschien al gezegd maar je kunt het er niet genoeg inwrijven.
quote:Ja ik heb nu wel een inkomen, maar dat is niet zoveel dat ik er een krediet op kan aanvragen denk ik. Maar ik kan het natuurlijk altijd even navragen. Met mijn schuldeisers valt ook wel een betalingsregeling te treffen, daar ben ik nu mee bezig, maar zij willen liever dat ik een hoger bedrag aflos, dan dat ik nu kan ophoesten. Dus ik probeer gewoon zoveel mogelijk te werken, maar ik zal het zeker even navragen. Want als ik bij de kredietbank een krediet afsluit, kan ik dat toch ook met een vast maandelijks bedrag aflossen? En als ik dan es meer geld heb, kan ik dan ook extra betalingen doen?Op maandag 10 mei 2004 20:30 schreef Fixers het volgende:
Je kan om van je schulden af te komen een aanbod doe richting de schuldeisers. Eventueel met de hulp van hulpinstanties zoals de gemeentelijke kredietbank. Je moet hiervoor wel natuurlijk een zeker inkomen hebben wat wel weer moeilijk kan zijn.
quote:Moet je niet aan mij vragenOp maandag 10 mei 2004 20:24 schreef francoise het volgende:
Ik probeer er een evenwicht in te vinden, zodat ik genoeg vrije tijd over houd, dat zal me toch wel lukken?
Dat is iets wat jij en alleen jij kan bepalen.
Je kan wel om m,n mening vragen.
En mijn mening is dat als jij het wel het je wel gaat lukken
quote:Dit is inderdaad al eens (of vaker) gezegdOp maandag 10 mei 2004 20:58 schreef Luukzor het volgende:
Stop met blowen, als labiel persoon word je nog labieler. Dan ga je vanzelf anders tegen de dingen aankijken, als je niet te veel drinkt natuurlijk.
Is misschien al gezegd maar je kunt het er niet genoeg inwrijven.
. Ik blow ook al een stuk minder en drinken doe ik ook niet meer zo veel. Het scheelt een hoop dat hier geen coffeeshop is en dat ik het uitgaan hier helemaal niet zie zitten, en dat ik gewoon geen geld heb voor dat soort dingen. quote:Je moet het even na vragen. Want daar zijn heel veel regelingen voor te treffen.Op maandag 10 mei 2004 21:03 schreef francoise het volgende:
[..]
Ja ik heb nu wel een inkomen, maar dat is niet zoveel dat ik er een krediet op kan aanvragen denk ik. Maar ik kan het natuurlijk altijd even navragen. Met mijn schuldeisers valt ook wel een betalingsregeling te treffen, daar ben ik nu mee bezig, maar zij willen liever dat ik een hoger bedrag aflos, dan dat ik nu kan ophoesten. Dus ik probeer gewoon zoveel mogelijk te werken, maar ik zal het zeker even navragen. Want als ik bij de kredietbank een krediet afsluit, kan ik dat toch ook met een vast maandelijks bedrag aflossen? En als ik dan es meer geld heb, kan ik dan ook extra betalingen doen?
Een EX collega van me had ook bakken met schuld. En die werd geholpen door een 1 of andere instansie. Maar ik heb geen idee welke dat was.
quote:NoujaOp maandag 10 mei 2004 21:06 schreef ook_gek het volgende:
[..]
Moet je niet aan mij vragen
Dat is iets wat jij en alleen jij kan bepalen.
Je kan wel om m,n mening vragen.
En mijn mening is dat als jij het wel het je wel gaat lukken
. Vooralsnog lukt het me, ik moet alleen uitkijken dat ik mezelf niet voorbij hobbel. Dus inderdaad, niet te veel, niet te snel.
Ik wilde ook weer naar school maar misschien kan ik dat dan beter een jaartje uitstellen? Maar ik ben nu 21 en ik wil er niet te lang meer mee wachten!
quote:Dat weet ik niet precies hoe dat zit met een gewone lening. Ik weet dat de gemeentelijke kredietbanken een schuldsanering aanbieden. Maar die is voor de echt grote schulden (nog wel 2 nulletjes extra). Maar ik denk wel dat er andere vormen van hulp bestaat bij schuldsanering. ik denk dat je wel eens kan informeren via www.postbus51.nlOp maandag 10 mei 2004 21:03 schreef francoise het volgende:
[..]
Ja ik heb nu wel een inkomen, maar dat is niet zoveel dat ik er een krediet op kan aanvragen denk ik. Maar ik kan het natuurlijk altijd even navragen. Met mijn schuldeisers valt ook wel een betalingsregeling te treffen, daar ben ik nu mee bezig, maar zij willen liever dat ik een hoger bedrag aflos, dan dat ik nu kan ophoesten. Dus ik probeer gewoon zoveel mogelijk te werken, maar ik zal het zeker even navragen. Want als ik bij de kredietbank een krediet afsluit, kan ik dat toch ook met een vast maandelijks bedrag aflossen? En als ik dan es meer geld heb, kan ik dan ook extra betalingen doen?
quote:Je hebt het nu al zwaar. En je weet niet wat je moet doen. En dan ook nog eens naar school gaan met alle stres die er bij komt kijken.Op maandag 10 mei 2004 21:10 schreef francoise het volgende:
[..]
Nouja
Vooralsnog lukt het me, ik moet alleen uitkijken dat ik mezelf niet voorbij hobbel. Dus inderdaad, niet te veel, niet te snel.
Ik wilde ook weer naar school maar misschien kan ik dat dan beter een jaartje uitstellen? Maar ik ben nu 21 en ik wil er niet te lang meer mee wachten!
Mijn mening. Stomste wat je kan doen.
Ga eerst nou eens zorgen dat je alles op een rijtje heb zitten. Dat je weer fris en wel in je velletje zit. En dan verder kijken wat je verder wil gaan doen. Avond opleidingen zijn er ook. En al ben je 80. Je kan dan nog avond opleidingen volgen. En je diploma halen. Dus die school is het probleem niet
Beetje werken en later leren. Dan komt dat allemaal wel goed
Moet je eens kijken wat je alleen nu al wil.
Werken
relatie
school
je problemen oplossen
schulden af betalen.
hobby zoeken.
Moet je eens kijken hoe veel je wil
En dan zeg je zelf dat je niet te veel hooi op je vork wil nemen.
Als je heel eerlijk bent. Weet je zelf best wel wat je moet doen. En wat wel en niet kan.
Alleen zoek je elke keer bevestiging. Of zit ik er nu naast?
Ik wil je niet de grond in boren hoor
Alleen ik ben altijd recht door zee en heel erg eerlijk
quote:Wat soms ook goed helpt is de voordelen van jezelf op een rijtje te zetten. Je moest eens weten hoeveel vrouwen onzeker zijn over hun uiterlijk; dat heb je in ieder geval niet. Dat is ook erg belangrijk. Ik zou het ook niet zo zien als een gebrek aan talent.. Ik maakte er wel een grapje over, maar een vrouw die in bed van wanten weet, weet ik erg te waarderen. Wat zijn je hobbies? Wat doe je graag in je vrije tijd? Tuurlijk is het logisch dat je iemand om je heen wilt hebben. Een mens is niet gemaakt om alleen te zijn. Kan me het gemis aan warmte wel voorstellen. Hoe oud was je nu ook alweer?Op maandag 10 mei 2004 19:32 schreef francoise het volgende:
[..]
Ik.. Weet je wat het is, ik heb maar heel weinig om trots op te zijn. Ik heb een uitzonderlijk goed stel hersens (if I may say so myself
Let er wel op dat als je een mannelijk persoon krijgt die jou die warmte zou geven, je eigenwaarde bovenop laat staan. Als je die warmte zo hebt gemist, is juist de valkuil teveel aan iemand te blijven hangen die je weliswaar van tijd tot tijd warmte geeft, maar ook niet goed voor je is op de langere termijn.
quote:Ja, je bent duidelijk. Alleen het is aan TS of zij behoefte heeft aan contact via MSN.Op maandag 10 mei 2004 20:17 schreef ook_gek het volgende:
[..]
Hmmmm hoop dat ik duidelijk ben
* BeF_Aviko krijgt weer hoop in de flexibiliteit van de mensheid
Ik dacht dat ik een fervent R&P-volger was, maar dit topic heb ik vandaag pas gevonden
Dit soort verhalen intrigeert me, hoe iemand met vallen en opstaan, en door allerlei verschillende opties af te gaan zijn/haar weg naar boven (terug) weet te vinden.Francoise, ik kan niets anders dan respect voor je opbrengen, en voor hoe je het allemaal hebt aangepakt. Kijk eens naar jezelf: in je openingspost durf je jezelf bloot te geven, je vertelt zonder schroom dat je 'through hell and back' bent geweest en dat je het in principe niet meer ziet zitten; 'ik kan toch niks'. Nu ben je een vrouw die weliswaar nog steeds niet zeker is van zichzelf, maar wel zeker is van wat ze wil! Leven!
Overigens, je zei dat je warmte en geborgenheid zoekt; niet minder dan normaal, zeker in jouw situatie. Staar je echter niet blind op de aanname dat je dan meteen een relatie met diegene 'moet' beginnen; je hebt nu toch een beste vriendin waar je je ook veilig bij voelt? Je begint weer mensen te vertrouwen (je had sjans in de kroeg
) en dit zal in het begin wat onwennig voelen, maar dat trekt wel bij.Daarnaast moet je zoals ook_gek zei niet teveel hooi op je vork nemen, maar dat ligt aan de aard van de werkzaamheden. Om maar even het meest logische te noemen: voel je je op je gemak op het werk, zal het je allemaal makkelijker vergaan en voel je je in het dagelijks leven ook weer beter (ik werk bij een bouwmarkt, maar ik fluit de hele dag en ben bijna een voorbeeld voor de rest). Als je door de advertenties heenbladert, laat je dan niet van de wijs brengen door dat stemmetje; in het begin van deze hele kwestie onderschatte je je capaciteiten ook grondig, en kijk nu eens wat je hebt klaargespeeld! En je hóeft ook niet meteen op kantoor te gaan werken, er zijn nog genoeg andere baantjes voor een 21-jarige. Modellenwerk (dat wil je zo graag), horeca (gezelligheid), vraag een beetje rond, kijk voor mijn part op de borden van de supermarkt
Francoise, je onderschat jezelf en je ziet misschien op dit moment alleen de misère; de Fok!kers hier in dit topic zien een onzekere maar ijzersterke vrouw die zich met voortdurende tegenslagen uit een diep dal heeft weten te slepen. Ik kan mezelf natuurlijk niet voorstellen hoe ik in dezelfde situatie gehandeld zou hebben: of ik in een hoekje zou gaan zitten grienen of dat ik net als jij wil gaan vechten voor mijn toekomst.
-stil...-
[stil...]
Ik zit hier eerlijk gezegd ook met verhoogde bloeddruk en natte oksels van de spanning van het verhaal
Francoise, je hebt er (alweer) een fan bij!
quote:Helemaal mee eens. Ik draag alleen een idee aan. Ze moet natuurlijk zelf kijken wat ze er mee doetOp dinsdag 11 mei 2004 10:24 schreef KonnieKipke het volgende:
[..]
Ja, je bent duidelijk. Alleen het is aan TS of zij behoefte heeft aan contact via MSN.
Sommige mensen vinden het prima werken. Anderen weer niet. Maar dat is een beslissing die de persoon en alleen die persoon zelf kan maken quote:Een relatie hoef ik niet direct, ik mis het alleen wel af en toe. Maar ik heb het zo lang zonder vriend(innet)je gedaan dat ik dat nog best even vol kan houden.Op maandag 10 mei 2004 21:18 schreef ook_gek het volgende:
Moet je eens kijken wat je alleen nu al wil.
Werken
relatie
school
je problemen oplossen
schulden af betalen.
hobby zoeken.
Moet je eens kijken hoe veel je wil
En dan zeg je zelf dat je niet te veel hooi op je vork wil nemen.
Werken daarentegen is wel noodzakelijk. Maar ik wil proberen of ik het werken, school, mijn schulden en een hobby niet zo veel mogelijk in één ruk kan doen. Dus eigenlijk, werk doen waar ik lol in heb, en waar ik de ruimte krijg om één dag in de week te gaan studeren. Maar ik moet me daar inderdaad niet te druk om maken, om die studie, als het niet lukt om een leuke, passende stageplek te vinden kan ik het volgend jaar nog eens proberen.
quote:Nou, onzeker ben ik nog wel eens. Vooral als ik me niet goed voel, dan voel ik me gelijk zo'n dikkeOp dinsdag 11 mei 2004 10:17 schreef KonnieKipke het volgende:
Wat soms ook goed helpt is de voordelen van jezelf op een rijtje te zetten. Je moest eens weten hoeveel vrouwen onzeker zijn over hun uiterlijk; dat heb je in ieder geval niet. Dat is ook erg belangrijk. Ik zou het ook niet zo zien als een gebrek aan talent.. Ik maakte er wel een grapje over, maar een vrouw die in bed van wanten weet, weet ik erg te waarderen. Wat zijn je hobbies? Wat doe je graag in je vrije tijd? Tuurlijk is het logisch dat je iemand om je heen wilt hebben. Een mens is niet gemaakt om alleen te zijn. Kan me het gemis aan warmte wel voorstellen. Hoe oud was je nu ook alweer?
Let er wel op dat als je een mannelijk persoon krijgt die jou die warmte zou geven, je eigenwaarde bovenop laat staan. Als je die warmte zo hebt gemist, is juist de valkuil teveel aan iemand te blijven hangen die je weliswaar van tijd tot tijd warmte geeft, maar ook niet goed voor je is op de langere termijn.
. En dan straf ik mezelf door een dag, of twee, niet of nauwelijks te eten. En gek genoeg voel ik me dan nog beter ook, het is een raar soort bewijs dat ik tóch doorzettingsvermogen heb, en dat ik mezelf onder controle heb, zoiets. Maar doorgaans, als ik me redelijk tot goed voel maak ik me ook geen zorgen om mijn uiterlijk, en dan besef ik ook wel dat ik wat dat betreft eigenlijk gezegend ben, in vergelijking met sommige anderen. Ik ben 21. En ik ben al eerder in die valkuil gelopen waar je het over hebt, ik had het een paar pagina's terug nog over die getrouwde vent. Ja, die heeft behoorlijk misbruik gemaakt van mijn behoefte aan liefde, en ik nam er nog genoegen mee ook. Dus daar wil ik niet nog een keer in trappen, dus als ik ooit nog een leuke vrijgezelle jongen tegenkom zal ie toch moeten bewijzen aan me dat ie het serieus met me meent. Maar ik weet niet zeker of ik zo'n jongen wel zou doorzien als ie toch een spelletje met me speelt, of gebruik van me maakt, dus ik kan ze beter nog even op afstand houden.
quote:Dank jeOp dinsdag 11 mei 2004 15:37 schreef BeF_Aviko het volgende:
* BeF_Aviko krijgt weer hoop in de flexibiliteit van de mensheid
Francoise, ik kan niets anders dan respect voor je opbrengen, en voor hoe je het allemaal hebt aangepakt. Kijk eens naar jezelf: in je openingspost durf je jezelf bloot te geven, je vertelt zonder schroom dat je 'through hell and back' bent geweest en dat je het in principe niet meer ziet zitten; 'ik kan toch niks'. Nu ben je een vrouw die weliswaar nog steeds niet zeker is van zichzelf, maar wel zeker is van wat ze wil! Leven!
. Ik kon inderdaad niet veel dieper meer vallen. En ik wilde er een eind aan maken en er zijn nog meer dan genoeg momenten waarop dat de beste oplossing lijkt. Maar ik heb al es gezegd dat ik in het (nood)lot geloof. Als het mijn tijd was geweest dan was één van mijn pogingen wel gelukt. Dus ik besef dat ik toch wat heb af te maken. En dan kan ik blijven aanmodderen zoals ik dat al zo lang doe, of er m'n schouders onder zetten en inderdaad: Leven .quote:Nee, ik "moet" echt geen relatie beginnen, het begint alleen wel weer te kriebelen. Maar misschien is dat een goed teken, want eerst stond ik er helemaal niet voor open. En vertrouwen, ja het begint weer te komen, maar in mannen toch nog niet zo. Ik ben zo vaak belazerd, en ik ben in mijn werk een hele hoop mannen tegen gekomen die een vrouw of vriendin en kinderen hadden, dat ik ze vooral als vreemdgangers zie. Ik zie alleen wel in dat niet iedereen er op uit is om mij pijn te doen. En ik probeer steeds, stukje bij beetje, meer los te laten over mezelf bij mensen van wie ik het idee heb dat ze me lief vinden.Overigens, je zei dat je warmte en geborgenheid zoekt; niet minder dan normaal, zeker in jouw situatie. Staar je echter niet blind op de aanname dat je dan meteen een relatie met diegene 'moet' beginnen; je hebt nu toch een beste vriendin waar je je ook veilig bij voelt? Je begint weer mensen te vertrouwen (je had sjans in de kroeg
quote:Ja, schoonmaakwerk is ook niet mijn ideale baan, en ik moet heel erg wennen aan vroeg opstaan, en voor een tiende van wat ik verdiende, me uit te sloven. Maar ik heb het er beter naar mijn zin dan als escort, want dat was eigenlijk alleen vol te houden als ik de hele avond zo stoned was als een garnaal, en het liefst ook nog aangeschoten. En ik wil ook niet persé op kantoor gaan werkenDaarnaast moet je zoals ook_gek zei niet teveel hooi op je vork nemen, maar dat ligt aan de aard van de werkzaamheden. Om maar even het meest logische te noemen: voel je je op je gemak op het werk, zal het je allemaal makkelijker vergaan en voel je je in het dagelijks leven ook weer beter (ik werk bij een bouwmarkt, maar ik fluit de hele dag en ben bijna een voorbeeld voor de rest). Als je door de advertenties heenbladert, laat je dan niet van de wijs brengen door dat stemmetje; in het begin van deze hele kwestie onderschatte je je capaciteiten ook grondig, en kijk nu eens wat je hebt klaargespeeld! En je hóeft ook niet meteen op kantoor te gaan werken, er zijn nog genoeg andere baantjes voor een 21-jarige. Modellenwerk (dat wil je zo graag), horeca (gezelligheid), vraag een beetje rond, kijk voor mijn part op de borden van de supermarkt
. Ik heb al een tijdje in de horeca gewerkt maar dat was niet zo'n goed idee, te veel drank en een slecht leefritme. Maarja er zijn meer soorten horeca natuurlijk en van de zomer zijn er weer genoeg baantjes voor terraslopers .quote:* stil *Francoise, je onderschat jezelf en je ziet misschien op dit moment alleen de misère; de Fok!kers hier in dit topic zien een onzekere maar ijzersterke vrouw die zich met voortdurende tegenslagen uit een diep dal heeft weten te slepen. Ik kan mezelf natuurlijk niet voorstellen hoe ik in dezelfde situatie gehandeld zou hebben: of ik in een hoekje zou gaan zitten grienen of dat ik net als jij wil gaan vechten voor mijn toekomst.
-stil...-
Echt?
.Ik en ook anderen hebben respect voor je. Zeker om het geen wat je nu doet.
En die achtergrond waar jij je druk om maakt is dus niet nodig. Want kijk maar hoe veel mensen er hier in dit topic alleen al reageren.
En er alleen voor staan?
Je ziet dat veel mensen dit topic op de voet volgen. Dus alleen ben je ook niet.
Als jij je een beetje minder voelt. Moet je dit topic door lezen. Dan zie je dat wel degelijk mensen respect hebben voor je. En belangrijker nog. Je kan met eigen ogen zien wat jij alleen al bereikt heb.
En dat is toch heel veel
quote:Je bent bekend met het fenomeen 'duale opleiding'? Oftewel één dag studeren en vier dagen studie-gerelateerde werkzaamheden verrichten bij een normaal bedrijf? De meeste MBO- en sommige HBO-opleidingen hebben tegenwoordig een duale variant, en naar mijn mening leer je daar ook véél meer van dan vier jaar lang in de schoolbanken zitten :SOp dinsdag 11 mei 2004 19:31 schreef francoise het volgende:
Werken daarentegen is wel noodzakelijk. Maar ik wil proberen of ik het werken, school, mijn schulden en een hobby niet zo veel mogelijk in één ruk kan doen. Dus eigenlijk, werk doen waar ik lol in heb, en waar ik de ruimte krijg om één dag in de week te gaan studeren. Maar ik moet me daar inderdaad niet te druk om maken, om die studie, als het niet lukt om een leuke, passende stageplek te vinden kan ik het volgend jaar nog eens proberen.
quote:dikkeNou, onzeker ben ik nog wel eens. Vooral als ik me niet goed voel, dan voel ik me gelijk zo'n dikke
? 
Kijk dan één keer in de spiegel en denk terug aan de vele keren dat mensen zeggen dat je een lekker d... mooi bent het jezelf ontzeggen van eten is natuurlijk een alternatief voor het Atkins-dieet, maar het dient geen doel; het is nog slechter voor je leefritme dan de horeca 
quote:Hmm... Leeftijdsgewijs maak ik een kansIk ben 21. [..] dus als ik ooit nog een leuke vrijgezelle jongen tegenkom zal ie toch moeten bewijzen aan me dat ie het serieus met me meent. Maar ik weet niet zeker of ik zo'n jongen wel zou doorzien als ie toch een spelletje met me speelt, of gebruik van me maakt, dus ik kan ze beter nog even op afstand houden.
Francoise, ik begrijp je gedachtengang helaas maar al te goed; je vertrouwen in de man heeft een danige deuk opgelopen, maar gelukkig ben je alweer een beetje een vriendenkring aan het vormen rondom jezelf. Met de tijd leer je, mits je inderdaad de goede vrienden te pakken hebt, dat ook mannen (jaja) het beste met je voor kunnen hebben. Ikzelf ben in ieder geval een persoontje dat iedereen probeert te helpen, en voor mijn vriendin ben ik (gelukkig) ook altijd een veilige haven als ze het even niet ziet zitten. Dat wil helaas niet zeggen dat ik voor haar ook altijd zulke wijze/opbeurende woorden heb, maar met alleen al een zachte/warme arm om haar heen is ze meestal al geholpen. Van dit soort gedrag verdenk ik ook_gek en KonnieKipke ook , dus er zijn genoeg mannen met een goed hart, maar die treden meestal niet zo op de voorgrond quote:Juist. Jouw Mr Right komt vanzelf, maar het is nóóit slim om over een nacht ijs te gaan. Goed werk heeft tijd nodigEn ik probeer steeds, stukje bij beetje, meer los te laten over mezelf bij mensen van wie ik het idee heb dat ze me lief vinden.
quote:of er m'n schouders onder zetten en inderdaad: Leven
Francoise, she's our gal, she can do what no-one can! Hmm... Klopt iets niet met de rijm
quote:De horeca bestaat uit méér dan alleen achter de bar staan; je kunt ook in de bediening van een restaurant gaan werkenIk heb al een tijdje in de horeca gewerkt maar dat was niet zo'n goed idee, te veel drank en een slecht leefritme. Maarja er zijn meer soorten horeca natuurlijk en van de zomer zijn er weer genoeg baantjes voor terraslopers
Als ik je mag geloven op je uiterlijk heb je daar wel een streepje voor 
hint: zoek het niet in de 'witteboordjes'-restaurants, maar meer in de gezelligere kleinere 'bruine' eetcafés
En als je terrasloopster wordt, wil ik wel een keer een biertje komen drinken hoor
quote:* stil *
Echt?
ik zat met een heel verhaal in m'n hoofd, en ik was helemaal ondersteboven van VET! en dat ik ineens door m'n woorden heen was en niet meer wist wat ik moest tikken Maar je weet in ieder geval dat als je ergens mee zit, je hier altijd terecht kunt
Hope to hear from you soon
quote:Op woensdag 12 mei 2004 09:06 schreef BeF_Aviko het volgende:
Hmm... Leeftijdsgewijs maak ik een kans
[..]
quote:Op dinsdag 11 mei 2004 19:31 schreef francoise het volgende:
* stil *
Echt?
En volgens mij vinden alle fokkertjes dat
quote:Op dinsdag 11 mei 2004 15:52 schreef BeF_Aviko het volgende:
7up, die heeft ze al: ons!
Ik zit hier eerlijk gezegd ook met verhoogde bloeddruk en natte oksels van de spanning van het verhaal
Francoise, je hebt er (alweer) een fan bij!
Can I join the club!!!waarschijnlijk zullen ze je proberen te overtuigen (kan je ze ook niet kwalijk nemen), maar als ze breken om zoiets stellen ze toch niet veel voor.
ik zou als ik jou was toch hulp gaan zoeken. het is een van de domste dingen die je kunt doen namelijk als je er niet zelf 100% achter staat wat je doet.
het kan ook de rest van je sexuele leven verpesten al je niet oppast. je moet een sterke persoonlijkheid hebben om dit soort dingen te doen, en daarna het te kunnen dragen.
het zelfmoord verhaal enzo bewijst eigenlijk wel dat jij je niet in die positie bevindt. dus daarom kan ik eigenlijk alleen maar zeggen, stop ermee.
de dood is iets moois, en daarom moeten we er lang op wachten.
[edit]
op pagina 1 reageren is nou niet echt slim als iedereen al veel verder is
[/edit]
quote:Even een kjleine reactie hier opOp woensdag 12 mei 2004 09:06 schreef BeF_Aviko het volgende:
[..]
Je bent bekend met het fenomeen 'duale opleiding'? Oftewel één dag studeren en vier dagen studie-gerelateerde werkzaamheden verrichten bij een normaal bedrijf? De meeste MBO- en sommige HBO-opleidingen hebben tegenwoordig een duale variant, en naar mijn mening leer je daar ook véél meer van dan vier jaar lang in de schoolbanken zitten :S
[..]
dikke
[..]
Hmm... Leeftijdsgewijs maak ik een kans
Ik ben niet iemand die iedereen maar helpt en helpt en helpt.
Ik doe dit gewoon soms er bij. Deze keer heb ik het zelf opgezocht.
Maar vaak is het zo dat de mensen naar mij komen. Teminste, ik lul soms wat slap. En na 30min kan ik ze vertellen wat er is. Waat ze denken. En hoe ze zich voelen. Ik zet met alle gemak gevoel om in duidelijke taal. Ik kom eigelijk zelfde in R&P. Daar heb ik zo m,n redenen voor. De mentalitijd hier in R&P is iets waar van ik walg. Maar dat is weer een ander verhaal.
Ik lul alleen maar met mensen waar van ik vind dat ze in mijn ogen het gesprekje nodig hebben. En zie hier het resultaat
Dus ja TS. In mijn ogen verdien jij mijn "hulp" lees mening. Want ik ben van mening dat ik je niet help. zie mij maar als zij wieltjes 
Oh en je bent echt geen last voor mij. Mocht je dat denken
quote:Helaas moet ik hier even op in springen. Want het is helaas niet waar. Altans in meeste gevallen niet dan.Op woensdag 12 mei 2004 18:25 schreef zZaZz het volgende:
ik denk dat als je een beetje normale vrienden hebt, dat ze dan het best zullen begrijpen.
Dit zijn de momenten waar je achter gaat komen wie je ECHTE vrienden zijn. En dat zijn er maar weinig ben ik bang.
Want denk jij dat al je vrienden tegen je zeggen als je in een dipje zit van.
Weet je wat je moet doen. Ga weer lekker hoertje spelen. Want kennelijk kan je niet beter. Dat denk je toch? Moet je lekker doen
Je hebt 2 keuzes. En meer niet.
1
je komt uit dat hoekje waar je zit te janken. En gaat actie onder nemen. En kijken naar het positiefe dat je behaalt hebt tot nu toe. En bewijs aan mij en aan de rest van de fucking wereld dat jij WEL iets kan bereiken als je dat wil!
2
je blijft lekker in dat hoekje zitten janken. Gaat weer voor hoer spelen. Snijf spuit slik en god mag nog meer weten kapt. Lekker makkelijk geld verdienen op je rug. Aan jou de keuze.
Moet je het nu zeggen ook meteen. Want dan weet ik of ik nog tijd in je moet steken of niet?
Kies je voor keuze 1. Zal ik je steunen tot op het eind. Ik zal er altijd zijn. Dag en nacht. Ik doe dan mijn best voor jou. Als jij dat ook doet voor je zelf .
Gelukkg is dit niet nodig bij de TS. Maar mocht het nodig zijn. Moet je wel erge lef hebben om tegen gas te geven. En dat is iets wat heeel erg weinig mensen durven. Maar is het o zo belangrijk.
En speciaal voor de TS.
in mijn ogen doe je het geweldig. Ik weet het. Nu alleen jij nog
ohh ja ik zie het
en kun je de volgende keer íetsje subtieler reageren? Dank u
quote:dit soort posts zijn niet de bedoeling en zullen in het vervolg gewist worden.Op vrijdag 14 mei 2004 13:19 schreef BeF_Aviko het volgende:
* Frenkie zit als een gek te F5-en...
quote:sorry!! Het woord hoer zal ik niet meer gebruiken en voortaan lees ik eerst ff alle postsOp vrijdag 14 mei 2004 13:24 schreef BeF_Aviko het volgende:
DePresident, heb je de andere zes pagina's gelezen? Ze werkt nu bij een schoonmaakbedrijf.
en kun je de volgende keer íetsje subtieler reageren? Dank u
(raar bugje)quote:Op vrijdag 14 mei 2004 13:26 schreef Frenkie het volgende:
dit soort posts zijn niet de bedoeling en zullen in het vervolg gewist worden.
sorry, ik ben gewoon benieuwd...posts om dit topic, of ieder ander topic, omhoog te gooien zijn dus ook onnodig, je ziet vanzelf weer de TS weer wat te melden heeft.
quote:Op vrijdag 14 mei 2004 14:07 schreef DarkElf het volgende:
als er nieuws is, kun je dat ook zien door ff langs te huppelen in dit topic...
posts om dit topic, of ieder ander topic, omhoog te gooien zijn dus ook onnodig, je ziet vanzelf weer de TS weer wat te melden heeft.
quote:Op vrijdag 14 mei 2004 14:07 schreef Frenkie het volgende:
[..]
respect!!!!
Er zijn veel baantjes waar je goed bij kunt voelen, en persoonlijk ook in kunt ontwikkelen, deze betalen misschien minder, maar wat is belangrijker?
Veel geld of een goed gevoel over jezelf?
Lijkt me verstandig om eens gewoon professionele hulp te zoeken, er zijn mensen die je kunnen begeleiden, en zo je leven een beetje op orde te krijgen.
Ik was wel een beetje geschokt over je leeftijd, je bent nog een vrij jong meisje, dat je de keuze hebt gemaakt om de prostitutie in te gaan kan ik moeilijk begrijpen. Er zijn zoveel dingen die je kunt doen. Vindt het een nogal radicale slag in je leven.
.Ik wil je in ieder geval veel sterkte wensen
. Good Luck!!quote:Volgens mij heb je het niet helemaal begrepen?Op zondag 16 mei 2004 04:24 schreef E-ric het volgende:
vindt het knap dat je het hier durft te zeggen, maar ik denk dat je een hele foute instelling hebt, zoals ik het lees wil je alleen werken als het ook flink wat oplevert.
Er zijn veel baantjes waar je goed bij kunt voelen, en persoonlijk ook in kunt ontwikkelen, deze betalen misschien minder, maar wat is belangrijker?
Veel geld of een goed gevoel over jezelf?
Lijkt me verstandig om eens gewoon professionele hulp te zoeken, er zijn mensen die je kunnen begeleiden, en zo je leven een beetje op orde te krijgen.
Ik was wel een beetje geschokt over je leeftijd, je bent nog een vrij jong meisje, dat je de keuze hebt gemaakt om de prostitutie in te gaan kan ik moeilijk begrijpen. Er zijn zoveel dingen die je kunt doen. Vindt het een nogal radicale slag in je leven.
Ze wilt juist werken. Alleen moet ze wennen aan het geld dat ze er voor krijgt. Zeker omdat ze in het verleden voor minder tijd 5X zo veel kreeg. Je kan het vast met me eens zijn dat je gaat wennen aan je inkomen. Je gaat er naar leven. Het is dus heel erg moeilijk om terug te gaan naar veel minder.
Het feit dat jij wel of niet kan begrijpen dat ze de prostitutie is ingegaan is in dit topic dus totaal niet van belang. En ja er zijn naar jou mening vast wel baantjes die beter zijn voor je leven. Maar als je jong bent en veel geld wil verdienen moet je toch wat?
Echter is ze nu tot inkeer gekomen en heeft ze gezien dat dit niet is wat ze wilt doen. En daarom is ze er uit gestapt. En nu begint de "reis" naar een leven dat ze graag zou willen hebben.
Ik schrijf toch dat het moeilijk is om naar minder terug te gaan qua inkomen maar dat je daarvoor wel meer eigenwaarde terugkrijgt, je moet toch eens goed lezen.
Het is zeer zeker wel van belang waarom ze vanaf het begin de prositutie in is gegaan, daar draait het tenslotte om. Dat is het onderliggende probleem. Wat ik aangeef is waarom wil ze veel geld verdienen, waarom zou dat haar gelukkig maken. Dat is het probleem!
Maar nogmaals, ik denk dat ze zelf ook wel kan reageren op mijn bericht, snap niet waarom je mij de situatie wilt uitleggen, ik snap het prima.
Ze is materialistisch ingesteld en daar draait het eigenlijk om
Als het materialisme tenminste niet in alles de boventoon voert.
quote:copy tijd voor een avatar, want ik scroll me de pestpleuris soms.Op zondag 16 mei 2004 15:57 schreef Copycat het volgende:
De in de haast vergeten i, maar verder niet veel.
Als het materialisme tenminste niet in alles de boventoon voert.
daarbij zou ik nog eens niet weten hoe ik dat voor elkaar krijg...
quote:tja misschien kun je dan als onderschrift schrijven, "avatar kost teveel tijd"Op zondag 16 mei 2004 16:03 schreef Copycat het volgende:
net als hoofdletters kosten die teveel tijd.
daarbij zou ik nog eens niet weten hoe ik dat voor elkaar krijg... :')
ik heb ook pas sinds kort uitgevonden. maar het scrollt beter, je doet jezelf een plezier ermee.
quote:Ik geef alleen maar mijn mening.Op zondag 16 mei 2004 15:41 schreef E-ric het volgende:
en jij bent haar woordvoerder? best hendig zo'n pr mannetje
Ik schrijf toch dat het moeilijk is om naar minder terug te gaan qua inkomen maar dat je daarvoor wel meer eigenwaarde terugkrijgt, je moet toch eens goed lezen.
Het is zeer zeker wel van belang waarom ze vanaf het begin de prositutie in is gegaan, daar draait het tenslotte om. Dat is het onderliggende probleem. Wat ik aangeef is waarom wil ze veel geld verdienen, waarom zou dat haar gelukkig maken. Dat is het probleem!
Maar nogmaals, ik denk dat ze zelf ook wel kan reageren op mijn bericht, snap niet waarom je mij de situatie wilt uitleggen, ik snap het prima.
Ze is materialistisch ingesteld en daar draait het eigenlijk om
Waarom is naar mijn mening niet van belang. Het er uit komen. Van af komen is wel van belang.
Het verleden kan je niet meer verranderen. Het heden wel.
quote:En wat nou als je ze oplost en zorgt dat je meteen ook wat beter slaapt? Ik wil niet veel zeggen maar ik loop ook bij een psycholoog, en als ik door die medicijnen een beetje kan slapen, is het mooi meegenomen, en ben je overdag ook een stuk rustiger en positiever, een goede nachtrust doet al veel... het is maar een homeopatisch middel hoor....Op zondag 16 mei 2004 14:00 schreef E-ric het volgende:
is het niet beter om je problemen op te lossen ipv ze gewoon weg te drukken met medicatie?
quote:Dat denk ik toch wel. Als iemand ergens uit wil komen, ergens vanaf wil, iets wil verwerken, dan is het wel degelijk belangrijk om daar een tijdje bij stil te staan.Op zondag 16 mei 2004 15:10 schreef ook_gek het volgende:
[..]
...
Het feit dat jij wel of niet kan begrijpen dat ze de prostitutie is ingegaan is in dit topic dus totaal niet van belang.
Iemand die verdwaald is, was nooit verdwaald als hij had geweten hoe hij daar gekomen was, want dan had hij de weg terug geweten...
quote:Volgens mij was de oorzaak van haar stap in de prostitutie dat ze zo'n negatief zelfbeeld had, dat ze ervan overtuigd was dat het enige wat ze kon het (laten) gebruiken van haar lichaam was.En ja er zijn naar jou mening vast wel baantjes die beter zijn voor je leven. Maar als je jong bent en veel geld wil verdienen moet je toch wat?
Echter is ze nu tot inkeer gekomen en heeft ze gezien dat dit niet is wat ze wilt doen. En daarom is ze er uit gestapt. En nu begint de "reis" naar een leven dat ze graag zou willen hebben.
Materialistisch gedrag werd weer een gevolg van het geld dat ze daarmee verdiende (en is vaak compensatiegedrag voor een gebrek aan iets anders, bijvoorbeeld aandacht. Goederen kopen voor jezelf is een surrogaatmanier om jezelf aandacht te geven bij gebrek aan een ander die je die zo gewenste aandacht geeft).
Maar misschien kan TS dat zelf beter uitleggen...
Destijds is ze vanwege grote geldnood in de prostitutie gestapt (staat in de opening post); dat ze zich daartoe laat verleiden is inderdaad fout maar door samenloop van omstandigheden nu eenmaal zo gekomen. Fijn. Ze wíl niet meer terug naar de prostitutie, en probeert nu door 'eerlijke arbeid' (om het even héél lomp te benoemen) haar kostje bij elkaar te sprokkelen. Laat haar verleden alsjeblieft rusten, ze heeft het er al moeilijk genoeg mee gehad en worstelt er nu nog steeds mee. Onnodig oprakelen brengt alleen maar weer een negatief gevoel met zich mee van 'zie je wel wat ze van me vinden'. Als jullie haar dat niet kunnen vergeven, soit, maar gelukkig de meeste mensen wel.
Over het materialistisch gedrag: gek hè? Eerst kon je bakken met geld uitgeven, het houdt niet op, en nu moet ze het doen met een paar schamele centen. Dan moet je je complete uitgavenpatroon omgooien en prioriteiten stellen. Hihat, nu beseft ze in ieder geval ook dat ze meer waarde hecht aan de aandacht van anderen; ze verlangt ook naar een warme arm om haar heen, iemand om haar hart bij uit te storten en geborgenheid te vinden. Helaas, ze heeft berouw van haar prostitutie, en nu heeft ze dus niet meer schijt aan wat de mensen van haar denken; echter, nu ze weer wil 'integreren' in de maatschappij voelt ze zich met de rug aangekeken en dat heeft nu eenmaal niet een positieve invloed op je zelfbeeld.
Dus. Lees voor het vertier ende vermaeck eerst even het héle topic, dan kun je lezen hoe ze tot nu toe heeft geworsteld en gevochten om te komen tot wat ze tot nu toe al bereikt heeft.
Francoise, sorry als ik hier het een en ander heb overdreven, ik heb hier inderdaad een aantal keer zitten gissen
quote:Dat weet ik ook wel.Op maandag 17 mei 2004 09:22 schreef BeF_Aviko het volgende:
E-ric en Hihat, het probleem van TS is inderdaad niet meer 'dat ze voor hoer speelt', die periode heeft ze gelukkig al afgesloten en ze werkt nu (dus) bij een schoonmaakbedrijf waar ze (inderdaad) véél minder verdient dan in de prostitutie. dit topic loopt al sinds december
quote:Onnodig oprakelen wel, maar hier in dit topic is dat niet onnodig lijkt me. TS vraagt toch om advies? De aanleiding van een probleem is vaak ook de sleutel tot de oplossing.Laat haar verleden alsjeblieft rusten, ze heeft het er al moeilijk genoeg mee gehad en worstelt er nu nog steeds mee. Onnodig oprakelen brengt alleen maar weer een negatief gevoel met zich mee van 'zie je wel wat ze van me vinden'.
quote:Waar is dat nou weer op gebaseerd? Wie zegt dat ik haar niet vergeef? Ik heb niks te vergeven trouwens, TS moet zichzelf vergeven.Als jullie haar dat niet kunnen vergeven, soit, maar gelukkig de meeste mensen wel.
quote:Weer niet goed gelezen. Ik heb toch ook gezegd dat het materialistisch gedrag het (logisch) gevolg is van het feit dat er veel geld binnenkomt?Over het materialistisch gedrag: gek hè? Eerst kon je bakken met geld uitgeven, het houdt niet op, en nu moet ze het doen met een paar schamele centen. Dan moet je je complete uitgavenpatroon omgooien en prioriteiten stellen.
quote:Ja, en dat zelfbeeld is nu juist het probleem. In het verleden is het dat geweest en nu waarschijnlijk nog steeds. Je moet wel eerst van jezelf houden voordat je weer oprecht van anderen kunt houden. Het vinden van een job buiten de prostitutie is een grote stap daartoe en iedereen die hier in dit topic post heeft daar veel respect voor, me inclusive....echter, nu ze weer wil 'integreren' in de maatschappij voelt ze zich met de rug aangekeken en dat heeft nu eenmaal niet een positieve invloed op je zelfbeeld.
quote:Dat heb ik uiteraard gedaan, ik heb het vanaf het begin gevolgd.Dus. Lees voor het vertier ende vermaeck eerst even het héle topic, dan kun je lezen hoe ze tot nu toe heeft geworsteld en gevochten om te komen tot wat ze tot nu toe al bereikt heeft.
Weer zo'n conclusie van je die nergens op gebaseerd is.
Dacht je nou echt dat ik hier als een kip zonder kop wat dingen neerpleur?
quote:Gissen en aannames maken lijkt me niet de manier. Laat het antwoorden dan over aan TS zelf. Just speak for yourself.Francoise, sorry als ik hier het een en ander heb overdreven, ik heb hier inderdaad een aantal keer zitten gissen
[ Bericht 6% gewijzigd door Hihat op 17-05-2004 13:29:07 ]
quote:Mjah, kip-zonder-kop-posts zijn hier aan de orde van de dag, zie de mijne, waarvoor mijn excusesOp maandag 17 mei 2004 13:23 schreef Hihat het volgende:
Dat heb ik uiteraard gedaan, ik heb het vanaf het begin gevolgd.
Weer zo'n conclusie van je die nergens op gebaseerd is.
Dacht je nou echt dat ik hier als een kip zonder kop wat dingen neerpleur?
Ik had in ieder geval de indruk dat ze haar eigen keuze voor de prostitutie al verwerkt had, dus dat dat niet meer een issue was...
Ik ben de prostitutie in gegaan door geldnood, en omdat ik me niks waard voel. Maar in plaats van mijn geldproblemen op te lossen, heb ik al dat geld weer uitgegeven. Gewoon, omdat ik me kut voelde, er met niemand over kon (durfde) te praten, puur om mezelf te troosten. Wat mij betreft zou mijn leven toch niet lang meer duren, dus dan maakten die schulden ook weinig meer uit. Maar ja, al mijn pogingen tot zelfdoding zijn jammerlijk mislukt, soms vind ik het nog jammer, maar dat is mijn lot.
Het is alleen veel makkelijker om jezelf naar de vernieling te helpen dan jezelf beter te maken. Ik heb al jaren geknokt, niet alleen om mijn leven op de rails te krijgen / te houden, maar gewoon om simpelweg gelukkig te zijn. En wat ik ook heb geprobeerd, niets werkte. En ik ben er gewoon moe van. Héél erg moe. Vooral als ik zie dat het anderen zo weinig moeite kost.
Ik probeer er wel tegen op te boksen maar het is zo zwaar. In het begin van dit topic had ik het bijvoorbeeld over mijn vermeende HAVOdiploma, maar zelfs dat heb ik niet. De capaciteiten heb ik wel maar mijn schooltijd was zo'n verschrikking dat ik het niet aankon. En nu wil ik graag weer gaan leren. Maar op elke school vragen ze naar je schoolverleden. Als ik vertel hoe dat in elkaar zat nemen ze me niet aan (Geloof me, dat heb ik geprobeerd, bij veel scholen is niet eens de mogelijkheid tot een toelatingsexamen...). Dus dan zou ik eerst mijn middelbare-school-diploma moeten halen via een schriftelijke- of avond-opleiding. Welke ik zelf moet betalen maar waar ik het geld niet voor heb, de komende 18 maanden (Dan heb ik volgens mijn berekeningen mijn schuld helemaal afbetaald). En ik wil wel graag weer naar school maar ik ben intussen een paar keer op intake geweest, en zo gauw ik een schoolplein op loop, staat het zweet in mijn trillende handen en zit mijn hart ergens in mijn keel te roffelen als een trekpaard in volle galop. En probeer dan maar eens een succesvolle intake af te leggen, of er vertrouwen in te houden dat ik de opleiding aan kan. Qua niveau kan ik het aan, maar ik ben gewoon bang, dat ik het weer verknal.
Het was een stomme keuze om de prostitutie in te gaan. Maar die keuze heb ik nou eenmaal gemaakt. En ik ben er ook op terug gekomen.
quote:Dat idee heb ik nog vaak, dat slechte zelfbeeld ook. Ik bedoel, ik kon voor ruim ¤100 per uur mijn lichaam laten gebruiken, nu ben ik voor ¤6,50 per uur andermans teringzooi aan het opruimen, daar word ik net zo goed moedeloos van.Volgens mij was de oorzaak van haar stap in de prostitutie dat ze zo'n negatief zelfbeeld had, dat ze ervan overtuigd was dat het enige wat ze kon het (laten) gebruiken van haar lichaam was.
En je kan heel makkelijk roepen dat ik professionele hulp moet zoeken. Maar het enige wat die zogenaamde professionals doen, is graven in wat er gebeurd is, in plaats van vooruit te kijken. En ik kan nog niet terug kijken naar die periode en naar alles wat daarvóór al gaande was, ik hoef er maar aan te dénken om mezelf een kant-en-klare depressie aan te praten. Dus dat doe ik dan ook liever niet. Ik probeer nu eerst een stabiele basis op te bouwen, een baan, geen schulden, weer lol krijgen in kleine dingen. Ik begin me net weer iets beter te voelen, met tussenpozen, ik hoef nu niet alles nog een keer te beleven in gesprekken met een psycholoog, om het zogenaamd te verwerken.
Ik heb nog wel eens een dip, natuurlijk, dit weekend nog. Maar zoals het nu gaat, is het best een tijdje uit te houden. Gaat het beter, dan hoef ik de hulp van een psycholoog misschien helemaal niet in te roepen, en dat is wat ik hoop. Maar gaat het bergafwaarts, en blijkt dat ik het echt niet alleen kan, dan kan ik altijd nog aan de bel trekken.
Ik ben al een eind op de goede weg, zie ik aan de reacties hier, en ik ben blij dat jullie me dat goed duidelijk maken. Ik ben nogal ongeduldig, wat mij betreft gaat het allemaal een beetje langzaam. Maar ik weet ook best dat ik mezelf niet voorbij moet rennen...
quote:No problem!Op maandag 17 mei 2004 13:43 schreef BeF_Aviko het volgende:
[..]
Mjah, kip-zonder-kop-posts zijn hier aan de orde van de dag, zie de mijne, waarvoor mijn excuses
quote:Dat zei ik.Op maandag 17 mei 2004 21:47 schreef francoise het volgende:
Het gekke is dat jullie allemaal wel een beetje gelijk hebben. Ja, ik ben best materialistisch. Maar dat zal me nu werkelijk een worst wezen. Iedereen is materialistisch, maar bij degenen die het geld hebben om alles wat ze willen, zonder problemen te kunnen kopen, valt het gewoon niet op.
Ik ben de prostitutie in gegaan door geldnood, en omdat ik me niks waard voel. Maar in plaats van mijn geldproblemen op te lossen, heb ik al dat geld weer uitgegeven. Gewoon, omdat ik me kut voelde, er met niemand over kon (durfde) te praten, puur om mezelf te troosten
quote:Dat is jouw perceptie. Wie zegt dat het anderen zo weinig moeite kost? Veel mensen moeten ook hard knokken voor hun geluk. En ja, er zijn zeker mensen die voor het geluk geboren zijn, maar bij de meesten worden perioden van geluk afgewisseld met perioden van minder geluk. Ieder zijn deel. Het jouwe komt nog wel.Vooral als ik zie dat het anderen zo weinig moeite kost.
quote:De manier waarop je schrijft, woorde, taal en zinnen gebruikt verraadt dat je zeker capaciteiten hebt. Zeker als je in ogenschouw neemt dat je nauwelijks echt onderwijs gevolgd hebt.Ik probeer er wel tegen op te boksen maar het is zo zwaar. In het begin van dit topic had ik het bijvoorbeeld over mijn vermeende HAVOdiploma, maar zelfs dat heb ik niet. De capaciteiten heb ik wel maar mijn schooltijd was zo'n verschrikking dat ik het niet aankon.
Bedenk ook dat een opleiding niet altijd een garantie is voor succes. Jan de Bouvrie kan amper lezen en schrijven, bijvoorbeeld.
Met jouw ervaringen kun je straks, als je je leven weer op de rails hebt, misschien nog heel veel betekenen voor anderen die in hetzelfde schuitje zitten als jij nu, bijvoorbeeld. Je kent het voorbeeld toch wel van ex-gevangen die nu basisscholen bezoeken om kids ervan te weerhouden dezelfde 'carriere' als zij te beginnen. Of ex-drugsverslaafden. Het hoeft toch ook niet via de geijkte weg van school, studie, kantoorbaan te gaan? Doe waar je goed in bent, ontdek je talent. Maar neem er de tijd voor. Ik ben 33, maar weet ook nog lang niet wat ik allemaal kan. Je ontdekt gewoon vaker dat je iets niets kan, dan dat je iets heel goed kan. Maar dat geeft toch niks? Hoef je daar geen energie meer in te steken en kun je weer aan iets ander beginnen.
quote:Je leven is tot nu toe je leerschool geweest. Van elke ervaring heb je geleerd als het goed is. Dat is ook wat waard, ook al is de gedachte er aan pijnlijk.Het was een stomme keuze om de prostitutie in te gaan. Maar die keuze heb ik nou eenmaal gemaakt. En ik ben er ook op terug gekomen.
quote:Bekijk het eens zo: bij elke volle vuilniszak van een ander die je weggooit, gooi je een stukje van je verleden weg. Je ruimt je verleden letterlijk en figuurlijk op. Er valt vast nog heel wat weg te poetsen, maar ooit is die kamer schoon en dat geldt voor jouw eigen koppie ook. Grote schoonmaak is nu bij jou. Best wel mooi toch? Ook al is de praktijk een stuk minder aangenaam.Dat idee heb ik nog vaak, dat slechte zelfbeeld ook. Ik bedoel, ik kon voor ruim ¤100 per uur mijn lichaam laten gebruiken, nu ben ik voor ¤6,50 per uur andermans teringzooi aan het opruimen, daar word ik net zo goed moedeloos van.
Hou dat in gedachten.
quote:Petje (hihat) af voor waar je mee bezig bent.Ik probeer nu eerst een stabiele basis op te bouwen, een baan, geen schulden, weer lol krijgen in kleine dingen. Ik begin me net weer iets beter te voelen, met tussenpozen, ik hoef nu niet alles nog een keer te beleven in gesprekken met een psycholoog, om het zogenaamd te verwerken.
quote:Ik ben al een eind op de goede weg, zie ik aan de reacties hier, en ik ben blij dat jullie me dat goed duidelijk maken. Ik ben nogal ongeduldig, wat mij betreft gaat het allemaal een beetje langzaam. Maar ik weet ook best dat ik mezelf niet voorbij moet rennen...
Time is on your side.
Heb je al iemand gevonden waar mee je goed kan praten. Die eerlijk is tegen je. Recht door zee. En waar jij echt alles maar dan ook alles tegen kan zeggen. Zonder bang te zijn dat iemand anders het komt te weten. Een vertrouwens persoon. Iemand waar jij ten alle tijden op terug kan vallen mocht het even wat minder gaan? Die je als het moet wakker kan schudden. Een steun pilaar.
Want dat is wat je nodig hebt. Je kropt naar mijn idee alles te veel op. Je wilt van alles. Maar je kan je verhaal niet in z,n geheel kwijt. ( als dit niet klopt hoor ik het wel )
als je die niet hebt. Is dat denk ik het eerste dat je moet zoeken. Ik denk dat het veel zal helpen. En veel zal opluchten, waar door je makkelijker dingen kan verwerken. Echter is het wel zo dat het bij elke persoon weer anders is.
Ik bedoel. Als jij iets doet is er niet iemand die kan zeggen. Van jo goed gedaan. Ben trots op je. MAar aan de andere kant ook kan zeggen. Jezus wat dom. Waarom doe je zo iets nou? Want zeg nou zelf. Wat is nou leuker om te horen als je iets goeds gedaan heb. De bevestiging dat je iets goed doet? Jij kan het bij je zelf niet. Want je bent daar te veel onzer voor. Bang dat het mis gaat. Want alles gaat zo beetje mis naar jou idee.
Ik denk dat je zo iemand moet zoeken die dat kan doen voor je.
quote:Inderdaad HiHat, she's got talentOp maandag 17 mei 2004 21:47 schreef francoise het volgende:
En ik wil wel graag weer naar school maar ik ben intussen een paar keer op intake geweest, en zo gauw ik een schoolplein op loop, staat het zweet in mijn trillende handen en zit mijn hart ergens in mijn keel te roffelen als een trekpaard in volle galop.
Heb je veel boeken gelezen of iets dergelijks? Of heb je de correcte spelling en grammatica jezelf aangeleerd in de tussentijd? Of...? Aangezien je het niet op school hebt geleerd, heb je een niet te onderschatten intelligentie; het Nederlands wordt niet voor niets als een van de moeilijkste talen gezien!quote:And we're all glad you did.Het was een stomme keuze om de prostitutie in te gaan. Maar die keuze heb ik nou eenmaal gemaakt. En ik ben er ook op terug gekomen.
quote:Lieve schat, je doet het beter dan ik. Ik ben 20, ik ben een man, ik los ook de ganse dag andermans problemen op, vul vakken, trek schappen recht, en dat alles voor een onvoorstelbare ¤5,05!!! 't Is dat ik niet voor geld werk maar voor de gezelligheid, anders was ik ook per direct overgestaptDat idee heb ik nog vaak, dat slechte zelfbeeld ook. Ik bedoel, ik kon voor ruim ¤100 per uur mijn lichaam laten gebruiken, nu ben ik voor ¤6,50 per uur andermans teringzooi aan het opruimen, daar word ik net zo goed moedeloos van.
quote:Daar was ik inderdaad al bang voor; ik kan me voorstellen dat ook_gek gelijk heeft, en je zult het een plaatsje in je hart moeten geven. Ik meen me te herinneren dat er ooit bij Levensbeschouwing dit werd gezegd: 'Wie niet in vrede komt met zijn verleden, komt niet in vrede met zichzelf'. Maar op dit moment heb je al genoeg voor je kiezen gekregen, dus ook ik zou voorstellen dat je het verleden even laat rusten; geniet van het leven, de kleine dingen. Ik hoop dat je hier ook iets aan hebt.Ik probeer nu eerst een stabiele basis op te bouwen, een baan, geen schulden, weer lol krijgen in kleine dingen. Ik begin me net weer iets beter te voelen, met tussenpozen, ik hoef nu niet alles nog een keer te beleven in gesprekken met een psycholoog, om het zogenaamd te verwerken.
quote:Festina lente, filia, festina lente...Ik ben al een eind op de goede weg, zie ik aan de reacties hier, en ik ben blij dat jullie me dat goed duidelijk maken. Ik ben nogal ongeduldig, wat mij betreft gaat het allemaal een beetje langzaam. Maar ik weet ook best dat ik mezelf niet voorbij moet rennen...
Succes en sterkte meid!
quote:Gedane zaken nemen geen keer. Goed dat je er uit gestapt bent in elk geval. Dat getuigt toch van kracht, doen niet veel meiden je na denk ik.Het was een stomme keuze om de prostitutie in te gaan. Maar die keuze heb ik nou eenmaal gemaakt. En ik ben er ook op terug gekomen.
Het heeft weinig zin denk ik om te gaan spitten in wat er is gebeurd. Dat is gebeurd, je bent er nu uit dus het enige wat nu telt is de toekomst!
quote:Weet ik. Er zijn zat mensen die er ook voor moeten vechten. Ik wil hier ook niet doen alsof ik de enige ben die het moeilijk heeft. Maar in plaats van pieken en dalen, lijkt mijn leven vooralsnog alleen uit diepe en minder diepe dalen te bestaan. Ook al gaat het soms wel goed met me, blijft er toch altijd zo'n grauwe sluier van verdriet om me heen hangen, een mist die niet zomaar optrekt. En dat is niet alleen verdriet om mijn eigen fouten, maar ook vaak om de maatschappij waar ik deel van uit moet maken, waarin ik mijn weg moet vinden. De manier waarop men omgaat met anderen, en met de aarde, ik walg er van maar ik moet er wel in meedraaien.Op maandag 17 mei 2004 23:31 schreef Hihat het volgende:
Dat is jouw perceptie. Wie zegt dat het anderen zo weinig moeite kost?
quote:Ja, dat voorbeeld ken ik wel. Misschien dat ik dat ooit nog wel eens doe, ik had het eerder over een boek schrijven, zoiets ligt misschien nog wel in het verschiet, someday.Met jouw ervaringen kun je straks, als je je leven weer op de rails hebt, misschien nog heel veel betekenen voor anderen die in hetzelfde schuitje zitten als jij nu, bijvoorbeeld. Je kent het voorbeeld toch wel van ex-gevangen die nu basisscholen bezoeken om kids ervan te weerhouden dezelfde 'carriere' als zij te beginnen. Of ex-drugsverslaafden.
quote:Hmm ja, ik heb wel een idee waar een paar van mijn talenten liggen, maar dat zijn juist dingen waar ik nu niet zo goed iets mee durf te doen. Acteren bijvoorbeeld, ik durf nu echt niet met mijn kop op tv of voor grote menigten... Maar ik heb me wel ingeschreven bij een toneelvereniging, na de zomerstop kan ik daar gaan meedoen. Heel spannend.Het hoeft toch ook niet via de geijkte weg van school, studie, kantoorbaan te gaan? Doe waar je goed in bent, ontdek je talent. Maar neem er de tijd voor. Ik ben 33, maar weet ook nog lang niet wat ik allemaal kan. Je ontdekt gewoon vaker dat je iets niets kan, dan dat je iets heel goed kan. Maar dat geeft toch niks? Hoef je daar geen energie meer in te steken en kun je weer aan iets ander beginnen.
Dat het niet via de kant-en-klare route zal gaan zie ik ook wel in. Daar kan ik nu niks meer aan veranderen, ik zal gewoon iets harder moeten vechten om mijn doel te bereiken. Wat dat doel is, daar ben ik alleen nog niet achter. Maar ik begin te vermoeden dat het iets met geluk te maken heeft
.quote:Tja, ik heb er van geleerd hoe het dus niet moet.Je leven is tot nu toe je leerschool geweest. Van elke ervaring heb je geleerd als het goed is. Dat is ook wat waard, ook al is de gedachte er aan pijnlijk.
quote:Hoe langer ik werk, hoe zekerder ik er van ben dat ik mijn lichaam niet meer in de uitverkoop hoef te gooien. Ik kan op deze manier ook geld verdienen, maar het gaat zo tergend langzaam, ik heb mijn eerste loonstrookje nog niet eens binnen.Grote schoonmaak is nu bij jou. Best wel mooi toch? Ook al is de praktijk een stuk minder aangenaam.
Hou dat in gedachten.
quote:Petje (hihat) af voor waar je mee bezig bent.
... .quote:Yes it is... LalalalaTime is on your side.
quote:Misschien is het niet de ideale oplossing, maar ik heb net het verschrikkelijkste halfjaar uit mijn leven achter de rug. Vanaf oktober ben ik enorm depressief geweest, meer dan normaal that is, en nu ben ik er zelf, met wat hulp van jullie allemaal, zover bovenop gekomen dat ik het leven weer een beetje zie zitten. Misschien ben ik intussen al wel bezig met het een plekje geven, juist dóórdat ik het achter me laat. Ik wil er niet te veel op terug kijken en ik zie daar de noodzaak ook niet zo van in, op deze manier gaat het nu ook best OK.Op maandag 17 mei 2004 23:43 schreef ook_gek het volgende:
het lijkt als of je het verleden eigelijk wilt vergeten. Gewoon zand er over en klaar. En dat is iets wat niet goed is.
quote:Nee, heb ik nog niet. Maar ik lul mijn huisdieren hun oren van het hoofd, van hen weet ik tenminste zeker dat ik mijn verhaal bij ze kwijt kan, en dat hun beeld van mij daarna nog precies hetzelfde is. Soms is het jammer dat ze niks terug zeggen, maar ze troosten me zeker als ik verdriet heb, dat voelen ze heel goed aan. En dan kan ik mijn verhaal toch een beetje kwijt. Soms denk ik dat ik er helemaal gek van word, flahbacks, nare dromen, maar ik voel me nog steeds niet vrij genoeg om het er met iemand over te hebben. En soms denk ik dat het wel kan, maar dan zegt diegene geheel onbewust iets, waardoor ze per ongeluk nog een rijtje bakstenen op die muur om me heen erbij metselen.Heb je al iemand gevonden waar mee je goed kan praten.
Want dat is wat je nodig hebt. Je kropt naar mijn idee alles te veel op. Je wilt van alles. Maar je kan je verhaal niet in z,n geheel kwijt. ( als dit niet klopt hoor ik het wel )
als je die niet hebt. Is dat denk ik het eerste dat je moet zoeken. Ik denk dat het veel zal helpen. En veel zal opluchten, waar door je makkelijker dingen kan verwerken. Echter is het wel zo dat het bij elke persoon weer anders is.
quote:I see what you mean. Maar wat alledaagse dingen betreft, kan ik wel veel kwijt bij die vriendin waar ik het een paar pagina's terug over had, en die is ook niet te beroerd om me een schop onder mijn kont te geven of om een schouderklopje uit te delen. Zij heeft al een heleboel met me meegemaakt, en van daaruit weet ze wel dat ik met bepaalde dingen nogal moeite heb.Ik bedoel. Als jij iets doet is er niet iemand die kan zeggen. Van jo goed gedaan. Ben trots op je. MAar aan de andere kant ook kan zeggen. Jezus wat dom. Waarom doe je zo iets nou? Want zeg nou zelf. Wat is nou leuker om te horen als je iets goeds gedaan heb. De bevestiging dat je iets goed doet? Jij kan het bij je zelf niet. Want je bent daar te veel onzer voor. Bang dat het mis gaat. Want alles gaat zo beetje mis naar jou idee.
Ik denk dat je zo iemand moet zoeken die dat kan doen voor je.
quote:Op dinsdag 18 mei 2004 09:26 schreef BeF_Aviko het volgende:
Inderdaad HiHat, she's got talent
Thx .Ik lees wel veel, maar ik ben ook wel een beetje een taalpurist. Ik heb een hekel aan spelfouten en vooral bij mezelf, dus ik probeer er zo min mogelijk te maken. Mijn ouders spreken in dialect, en dat heb ik altijd geweigerd om te spreken, ook al kan ik het wel, ik gebruik doorgaans gewoon ABN. En ik vind het ook prettig om metaforen te bedenken voor bepaalde gevoelens en gebeurtenissen, omdat ik ze anders niet echt duidelijk kan uitleggen.
quote:Woei, das nog minder dan wat ik verdien! Maar als je het naar je zin hebt, is het toch OK? Ik heb het nu niet zo naar mijn zin, nee, maar dat komt ook vooral door mijn collega's die het me niet echt makkelijk maken want ik heb nog een ander schoonmaakadres waar ik het wél naar mijn zin heb, daar wordt mijn werk ook gewoon gewaardeerd.Lieve schat, je doet het beter dan ik. Ik ben 20, ik ben een man, ik los ook de ganse dag andermans problemen op, vul vakken, trek schappen recht, en dat alles voor een onvoorstelbare ¤5,05!!! 't Is dat ik niet voor geld werk maar voor de gezelligheid, anders was ik ook per direct overgestapt
quote:Hele mooie tekst, van die eerste, die tweede link doet het nietDaar was ik inderdaad al bang voor; ik kan me voorstellen dat ook_gek gelijk heeft, en je zult het een plaatsje in je hart moeten geven. Ik meen me te herinneren dat er ooit bij Levensbeschouwing dit werd gezegd: 'Wie niet in vrede komt met zijn verleden, komt niet in vrede met zichzelf'. Maar op dit moment heb je al genoeg voor je kiezen gekregen, dus ook ik zou voorstellen dat je het verleden even laat rusten; geniet van het leven, de kleine dingen. Ik hoop dat je hier ook iets aan hebt.
.Genieten van het leven, dat ga ik gewoon proberen, om te beginnen een stukje paardrijden
.quote:Festina lente, filia, festina lente...
.quote:Thank you, thank you, ik weet niet of ik van je aanbod gebruik zal maken maar vergeten zal ik het ook nietOp dinsdag 18 mei 2004 11:13 schreef Scorpie het volgende:
Meid, ik kan je hierin niet helpen, ik zou niet weten hoe je je hieruit kan halen, ik kan je alleen maar heel veel sterkte wensen en heel veel succes, je hebt de moed en de wil om verderop te komen in het leven dan schoonmaakster. En eerlijk gezegd, ik ken je niet IRL, maar volgens mij ben jij het type dat er wel gaat komen. Gun het tijd, je hebt je plan al getrokken over hoe je verder wil. Heel veel succes en sterkte, en natuurlijk geldt ook; mocht je willen ouwehoeren met een wildvreemde, pm ofzo. Ik kan best goed luisteren volgens mij
Succes en sterkte meid!
.quote:Dank je, dit soort reacties doen me een heleboel. Al hoop ik wel dat er toch veel meiden zijn die het me nadoen...Op dinsdag 18 mei 2004 17:40 schreef CherrymoonTraxx het volgende:
Gedane zaken nemen geen keer. Goed dat je er uit gestapt bent in elk geval. Dat getuigt toch van kracht, doen niet veel meiden je na denk ik.
.quote:Het heeft weinig zin denk ik om te gaan spitten in wat er is gebeurd. Dat is gebeurd, je bent er nu uit dus het enige wat nu telt is de toekomst!
!!Topic is bijna vol, ik weet nog niet of ik een nieuwe ga openen straks, zouden jullie het heel erg vinden? (vooral ook Frenkie en DarkElf
)Ik ga morgen overigens naar de drogist voor Valdispert, ik hoop dat ik er wat rustiger van kan slapen. Weet zo gauw niet meer wie die tip gaf, maar bedankt
.quote:Nee we lullen dit topic zo snel vol als we kunnen zo dat we af zijn van jeOp dinsdag 18 mei 2004 19:31 schreef francoise het volgende:
Topic is bijna vol, ik weet nog niet of ik een nieuwe ga openen straks, zouden jullie het heel erg vinden? (vooral ook Frenkie en DarkElf
Nee jo gekkie. Als ik voor me zelf spreek wil ik zeker een deel 2 zien
Dit is 1 van de weinige topics in R&P waar altijd serieus word gereageerd.
En ik wil klaar staan voor je als het effe tegen zit. Dus knal zeker maar een 2de open
En hoe de rest er over denkt weet ik niet. Maar ik kan me niet voor stellen dat ze het hier
bij willen laten
En ja we vinden jou wel belangrijk. Anders lullen we ook niet in dit topic. En willen we ook geen 2de deel zien!!!
Dus dan zou ik eerst mijn middelbare-school-diploma moeten halen via een schriftelijke- of avond-opleiding. Welke ik zelf moet betalen maar waar ik het geld niet voor heb, de komende 18 maanden (Dan heb ik volgens mijn berekeningen mijn schuld helemaal afbetaald). En ik wil wel graag weer naar school maar ik ben intussen een paar keer op intake geweest, en zo gauw ik een schoolplein op loop, staat het zweet in mijn trillende handen en zit mijn hart ergens in mijn keel te roffelen als een trekpaard in volle galop. En probeer dan maar eens een succesvolle intake af te leggen, of er vertrouwen in te houden dat ik de opleiding aan kan. Qua niveau kan ik het aan, maar ik ben gewoon bang, dat ik het weer verknal.
Lieve Francoise, (ik kom ook even een goedbedoelde duit in het zakje gooien)
neem niet teveel hooi op je vork, 21 is nog erg jong. je hebt alle tijd voor een opleiding en daar kan je misschien het beste pas aan beginnen als je verder geen zorgen hebt over schulden en je verleden.
Wil je toch naar school dan is het volwassenenonderwijs een goede optie, je hebt er genoeg waar je niet voor hoeft te betalen behalve een vrijwillige ouderbijdrage net zoals bij gewone dagscholen, en die is, zoals het woord al zegt, vrijwillig. Bovendien kun je er ook aan denken deelcertificaten te halen op zo' n school, heb ik zelf ook gedaan. Dan doe je bijvoorbeeld maar een paar vakken en doe je er wat langer over. Je betaald per vak, als je toch wilt/moet betalen, dus dat is nog wel op te hoesten.
Ook goede mensen maken soms verkeerde keuzes, probeer jezelf te vergeven. Klinkt simpeler dan het is, ik weet het. Maar je zult merken dat als je er met anderen over praat zoals hier op fok, dat niemand je veroordeeld, dat maakt het denk ik makkelijker om jezelf ook niet meer te veroordelen.
Ik heb al je posts gelezen en je bent waanzinnig sterk dat je zo ver gekomen bent alleen. Daar heb ik grote bewondering voor. Maar jouw problematiek lijkt me erg veel om alleen uit te komen. Alleen al je verhaal kwijt kunnen kan zo opluchten! Niet alle hulpverleners graven in het verleden, zeker insanties als het Scharlaken Koord zijn juist erg gericht op de toekomst. Misschien het proberen waard, vooral ook als het gaat om praktische problemen als schulden, huisvesting etc.
Je lijkt me een sterk en slim persoon, wees alsjeblieft ook zo slim niet de hele wereld op je schouders te nemen. Je hebt RECHT op hulp en op het soort hulp dat jij wilt, is het niks dan zoek je verder naar wat jij wel nodig hebt, al is het alleen maar schuldhulpverlening. Gewoon doen
. Heel veel sterkte!
[ Bericht 7% gewijzigd door stip op 18-05-2004 20:03:05 ]
quote:Op dinsdag 18 mei 2004 19:31 schreef francoise het volgende:
Weet ik. Er zijn zat mensen die er ook voor moeten vechten. Ik wil hier ook niet doen alsof ik de enige ben die het moeilijk heeft. Maar in plaats van pieken en dalen, lijkt mijn leven vooralsnog alleen uit diepe en minder diepe dalen te bestaan. Ook al gaat het soms wel goed met me, blijft er toch altijd zo'n grauwe sluier van verdriet om me heen hangen, een mist die niet zomaar optrekt. En dat is niet alleen verdriet om mijn eigen fouten, maar ook vaak om de maatschappij waar ik deel van uit moet maken, waarin ik mijn weg moet vinden. De manier waarop men omgaat met anderen, en met de aarde, ik walg er van maar ik moet er wel in meedraaien.
Ik vind dit wel een passend plaatje
Het heeft dan misschien wel tegenslagen gekend, het was een weg van vallen en opstaan, maar het is wel een stijgende lijn! Waar hecht je meer waarde aan: een horizontale lijn zonder dipjes? Of een stijgende lijn met wat kinken in de kabel?quote:* BeF_Aviko kan niet wachten; ik vind je schrijfstijl héél leuk ('een mist die niet zomaar optrekt')ik had het eerder over een boek schrijven, zoiets ligt misschien nog wel in het verschiet, someday.
quote:Het einde van de maand is in zicht! Ik wacht ook met smartHoe langer ik werk, hoe zekerder ik er van ben dat ik mijn lichaam niet meer in de uitverkoop hoef te gooien. Ik kan op deze manier ook geld verdienen, maar het gaat zo tergend langzaam, ik heb mijn eerste loonstrookje nog niet eens binnen.
quote:Vanaf oktober ben ik enorm depressief geweest, meer dan normaal that is, en nu ben ik er zelf, met wat hulp van jullie allemaal, zover bovenop gekomen dat ik het leven weer een beetje zie zitten.
quote:De eerste stap is gezet: je deelt het met ons. Na een tijdje zul je je inderdaad pas sterk genoeg voelen om het in real life met mensen te delen, but we're only human; niemand heeft alle wijsheid in pacht maar een grote groep kan veel kennis en inzicht bieden. We doen hier daarom ook maar ons bestSoms denk ik dat ik er helemaal gek van word, flahbacks, nare dromen, maar ik voel me nog steeds niet vrij genoeg om het er met iemand over te hebben. En soms denk ik dat het wel kan, maar dan zegt diegene geheel onbewust iets, waardoor ze per ongeluk nog een rijtje bakstenen op die muur om me heen erbij metselen.
quote:Heeft zij ook al een Fok!-account?kan ik wel veel kwijt bij die vriendin waar ik het een paar pagina's terug over had, en die is ook niet te beroerd om me een schop onder mijn kont te geven of om een schouderklopje uit te delen. Zij heeft al een heleboel met me meegemaakt, en van daaruit weet ze wel dat ik met bepaalde dingen nogal moeite heb.
quote:* BeF_Aviko is ook zo maar nog even niet zo creatief als jij.Ik lees wel veel, maar ik ben ook wel een beetje een taalpurist. Ik heb een hekel aan spelfouten en vooral bij mezelf, dus ik probeer er zo min mogelijk te maken. Mijn ouders spreken in dialect, en dat heb ik altijd geweigerd om te spreken, ook al kan ik het wel, ik gebruik doorgaans gewoon ABN. En ik vind het ook prettig om metaforen te bedenken voor bepaalde gevoelens en gebeurtenissen, omdat ik ze anders niet echt duidelijk kan uitleggen.
Maar dan nog vind ik het
dat je door middel van lezen de taal eigen hebt gemaakt: dat getuigt van het consequent en correct kunnen leggen van verbanden. Ik heb mezelf leren lezen doordat ik verbanden legde tussen wat er op de pot pindakaas stond en wat ons moeder zei dat er staat.quote:Deze dan?Hele mooie tekst, van die eerste, die tweede link doet het niet
quote:Anders doen wij het welTopic is bijna vol, ik weet nog niet of ik een nieuwe ga openen straks, zouden jullie het heel erg vinden? (vooral ook Frenkie en DarkElf
Dit soort topics doen het R&P-forum goed, en ook_gek heeft gelijk als hij zegt dat dit een van de weinige topics is waar nagenoeg alleen maar serieus wordt gereageerd.quote:Like the Rembrandts would say: We'll be there for you!!Op dinsdag 18 mei 2004 19:37 schreef ook_gek het volgende:
En ik wil klaar staan voor je als het effe tegen zit.
Als TS er ook zo over denkt prima, maar ikzelf geef de voorkeur dat zijzelf dan een topic opent ipv een te behulpzame medefokker.
een linkje naar het oude topic in de OP is ook aan te bevelen, voor eventuele lezers die deel 1 niet/nauwelijks kennen. Anders is, m.i., de kans groot dat het zo'n "ons kent ons" topic wordt en dat lijkt me niet handig