Pas een hele tijd nadat het aan is gegaan heb ik zijn ouders voor het eerst gezien, en hij de mijne.
Tuurlijk, dat hoort erbij. Maar ik moet zeggen dat ik eigenlijk meer zo iemand ben die verder niks met die mensen wil. Ze zijn hardstikke aardig, maar daar houdt het dan ook mee op. Ik heb wat met mn vriend, af en toe hoort daar een bezoekje aan zijn./ mijn ouders bij,maar dan vind ikhet wel best.
Punt is dat zijn ouders (vooral zijn moeder) nogal (zeg maar gerust heel erg) behoefte hebben aan het 'one big family' idee. Samen kerst, samen sinterklaas, samen nieuwjaar vieren. Tsja, tuurlijk is dat even leuk, maar ik hoef echt niet alles met hen erbij te doen 
Het benauwd me op de één of andere manier, ik kan er ook moeilijk met mn vriend over praten. Ben bang dat ik hem kwets. Voel me dus al een tijdje benauwd hierdoor. Nu komt er ook nog eens bij dat ik een brief van zn moeder heb gekregen (ipv kerstkaart) dat ik er helemaal bij hoor, dat ze van me houden , dat ze me helaas zo weinig zien enz. enz.
Ik weet niet hoor, maar ik krijg van zon bericht helemaal zo'n gevoel van "tot hier en niet verder". Het gaat me echt te ver. Aangezien het nu kerst is zou ik daar in ieder geval 1 van de twee dagen moeten zijn, maar ik heb mijn benauwde gevoel aan mn vriend uitgelegd (zeker na die brief voel ik me zo) en daarom slaan we dit jaar kerst dus even over...
Wat ik nu aan jullie wou vragen, is deze 'overweldigende liefde' van mn schoonouders (vooral schoonmoeder) normaal, en stel ik me aan??
Ik weet het niet hoor, tis mn eerste serieuze relatie..
Of is dit gewoon niet normaal en begrijpen jullie mijn gevoel van "hou alsjeblieft afstand" wel?
En, hebben jullie nog tips?
quote:Tja wat zal ik zeggen, het is je eerste relatie, dat wel, maar je moet er je wel lekker bij voelen. Ik kan je alleen een voorbeeld geven uit m'n eigen relatie die nu ondertussen afgelopen is na 22 jaar huwelijk.
Op donderdag 25 december 2003 17:10 schreef Fortuna het volgende:
<...>Wat ik nu aan jullie wou vragen, is deze 'overweldigende liefde' van mn schoonouders (vooral schoonmoeder) normaal, en stel ik me aan??
Ik weet het niet hoor, tis mn eerste serieuze relatie..
Of is dit gewoon niet normaal en begrijpen jullie mijn gevoel van "hou alsjeblieft afstand" wel?En, hebben jullie nog tips?
<...>
Ik had ook zo'n schoonfamilie, elke verjaardag moesten we als eerste aanwezig zijn en als laatste weg. Sinterklaas, Kerstdagen en Oud/nieuw werden allemaal afwisselend bij elkaar gevierd, van 's middags een uur of 3 tot diep in de nacht, erg gezellig, maar dat ging mij ook benauwen. Op het laatst zat je, inclusief verjaardagen november, december en januari een keer of 10 bij elkaar hele middagen en avonden en dan ben je wel een beetje uitgepraat. Toen ik eens voorstelde om een keer kerst over te slaan omdat het wel eens leuk is om met je gezinnetje in Londen te zitten rond die tijd was het huis te klein en werd dat als verraad gezien door m'n schoonouders, oftewel je hebt gewoon tekomen. En als het eenmaal zover is, dan heb je weinig keuze meer. Ik denk dat je al vroeg moet beginnen om duidelijk te maken dat je ook wat ruimte voor jullie twee wilt en niet altijd overal bij kunt en wilt zijn. Het beste kun dat eerste met je vriend te bespreken en dan samen naar je schoonfam te stappen. Dit soort problemen spelen helemaal wanneer beiden schoonfamilies (van jou en van je vriend) hetzelfde claimende gedrag vertonen, bij wie de eerste en bij wie de tweede kerstdag...pfff vermoeiend allemaal.
suc6 met praten..
quote:Praat er ook over met mn vriend. Het is alleen wel zo dat mn vriend altijd maar op zon manier van "ach ze bedoelt het goed" reageert.
Op donderdag 25 december 2003 17:13 schreef Mr.Spock het volgende:
Ja, ik heb wel een goeie tip voor je: Heb het er met je vriend over.
Tsja, goed bedoeld of niet, ik word er stapelgek van!!!
Ik ben gewoon zoiezo geen familie mens. Ik hou niet van dat hypocriete verplicht gezellig doen.. En dan krijg je zo'n schoonmoeder.. 
quote:Bedankt voor je reactie.
Op donderdag 25 december 2003 17:27 schreef _joepie_ het volgende:[..]
Tja wat zal ik zeggen, het is je eerste relatie, dat wel, maar je moet er je wel lekker bij voelen. Ik kan je alleen een voorbeeld geven uit m'n eigen relatie die nu ondertussen afgelopen is na 22 jaar huwelijk.
Ik had ook zo'n schoonfamilie, elke verjaardag moesten we als eerste aanwezig zijn en als laatste weg. Sinterklaas, Kerstdagen en Oud/nieuw werden allemaal afwisselend bij elkaar gevierd, van 's middags een uur of 3 tot diep in de nacht, erg gezellig, maar dat ging mij ook benauwen. Op het laatst zat je, inclusief verjaardagen november, december en januari een keer of 10 bij elkaar hele middagen en avonden en dan ben je wel een beetje uitgepraat. Toen ik eens voorstelde om een keer kerst over te slaan omdat het wel eens leuk is om met je gezinnetje in Londen te zitten rond die tijd was het huis te klein en werd dat als verraad gezien door m'n schoonouders, oftewel je hebt gewoon tekomen. En als het eenmaal zover is, dan heb je weinig keuze meer. Ik denk dat je al vroeg moet beginnen om duidelijk te maken dat je ook wat ruimte voor jullie twee wilt en niet altijd overal bij kunt en wilt zijn. Het beste kun dat eerste met je vriend te bespreken en dan samen naar je schoonfam te stappen. Dit soort problemen spelen helemaal wanneer beiden schoonfamilies (van jou en van je vriend) hetzelfde claimende gedrag vertonen, bij wie de eerste en bij wie de tweede kerstdag...pfff vermoeiend allemaal.suc6 met praten..
Ik had ook zoiets van, ik wil het nu zo snel mogelijk aan hen duidelijk maken. Ik bedoel, ik wil niet dat de relatie van mij en mn vriend hier onder gaat lijden. Maar dat is moeilijk, mn vriend wil het absoluut niet aan zijn moeder vertellen... Ze is namelijk depressief (geweest). Mn vriend zegt alleen maar dat als we het haar vertellen dat ze het zich dan veel te veel aan zal trekken..Tsja, dan loopt het hele gebeuren natuurlijk een beetje vast.
Zn moeder is depressief, en kan dat er niet bij hebben. Fijn.
Voel me gewoon gecornerd...
Ben vanmiddag ook al demonstratief door schoonmoeder gebeld, kreeg een uitgebreid verslag over het menu van vanavond (kerstavond dus)..
Dus duidelijk een hint van, waarom kom je niet?
AAAAAAAAARRGH. Ik word echt gek!
1. Je laat het zo en je gaat zelf over de zeik.
2. Je hebt schijt aan je schoonmoeder en zij gaat over de zeik.
3. Of je maakt het uit met je boojvriend.
Ik zou het wel weten.
ps. hoe is je relatie met je eigen fam. ?
dan hoef je niet langs en heb je het ook nog naar je zin.. hoef je ook geen ruzie te maken met je vriend enzo..
is wel de weg van de minste weerstand
quote:Hmm wat zou jij doen dan?
Op donderdag 25 december 2003 17:41 schreef chris1 het volgende:
m.a.w. je hebt dus 3 keuzes:1. Je laat het zo en je gaat zelf over de zeik.
2. Je hebt schijt aan je schoonmoeder en zij gaat over de zeik.
3. Of je maakt het uit met je boojvriend.Ik zou het wel weten.
ps. hoe is je relatie met je eigen fam. ?
De relatie met mijn eigen familie is goed, gaat ook prima als mn vriend hier langskomt.
quote:Ik ga voor puntje 2. Maar dat zal misschien ook wel komen omdat ik ook totaal niet overweg kan met m'n eigen ouders. Schijnheilig gedoe sux!
Op donderdag 25 december 2003 17:44 schreef Fortuna het volgende:[..]
Hmm wat zou jij doen dan?
De relatie met mijn eigen familie is goed, gaat ook prima als mn vriend hier langskomt.
Mijn advies is: heb het er met je vriend over, probeer hem echt op het hart te drukken dat jíj het niet ervaart als "ze bedoelt het goed". Maak daarna een paar "family meetings" mee en onthoud wat jou nou precies tegenstond op dat soort momenten. Vraag hem dan hoe hij het zag, misschien komt eruit dat jij moet relativeren, of misschien wuift hij het wel te gemakkelijk weg.
Wij komen gemiddeld toch wel zo'n 1 tot 2 keer per week bij mijn ouders en 1 of 2 keer per maand bij haar ouders (dit, omdat deze 200km bij ons vandaan wonen).
Mijn vriendin komt graag bij mijn ouders ( en gaat daar soms ook alleen heen, wanneer ik bijvoorbeeld moet werken of dood-op ben ). Dit vind ik alleen maar fijn . 1e kerstdag is bij ons thuis gevierd, op de door jullie als ERG afgeschilderde manier. Alle ouders waren bij ons van het begin van de middag tot in de avond en om eerlijk te zijn vinden we dat allemaal erg leuk .
Voordeel bij ons thuis is, dat het allemaal niet verplicht is, wanneer dit zo zou zijn, zou het misschien wel tegen gaan staan.
Maarja, hoe belangrijk is het voor je vriend om overal bij te zijn ? Wanneer hij er echt op staat dat jullie heen-gaan, dan is het inderdaad lastig, maar wanneer hij ook zoiets heeft van : "Ja, daaag... ik wil wel eens alleen zijn samen met mijn vriendin", dan maakt dat de keuze allemaal een stuk makkelijker.
als je niks anders te doen hebt?
Je hoeft er niet de hele dag te gaan zitten.even je gezicht laten zien kan al veel vreugde geven....
Beetje rekening houden met anderen is toch niet zo'n ramp???....
Je kont tegen verplichtingen in de krib gooien kan erg kwetsend werken voor deze mensen....en ja het leven bestaat ook uit verplichte nummertjes.je kunt nu eenmaal niet alleen maar doen waar je zelf zin in hebt...
Het is hun zoon..en dankzij deze mensen heb jij nu wel een lieve vriend....
quote:Sjezus mens, zout toch op! Als je niets met die familieshit hebt, dan heb je er gewoon niks mee, klaar. En niemand kan je dwingen.
Op vrijdag 26 december 2003 11:11 schreef cos-micV het volgende:
Wat is het voor een moeite om even bij deze mensen langs te gaan...
als je niks anders te doen hebt?
Je hoeft er niet de hele dag te gaan zitten.even je gezicht laten zien kan al veel vreugde geven....
Beetje rekening houden met anderen is toch niet zo'n ramp???....
Je kont tegen verplichtingen in de krib gooien kan erg kwetsend werken voor deze mensen....en ja het leven bestaat ook uit verplichte nummertjes.je kunt nu eenmaal niet alleen maar doen waar je zelf zin in hebt...Het is hun zoon..en dankzij deze mensen heb jij nu wel een lieve vriend....
Je kunt wel precies doen waar je zelf zin in hebt, je moet alleen een vriend/vriendin zoeken die ook niets moet hebben van al die familiejeuk!
Aan TS: je moet niet toegeven aan de belachelijke eisen van die schoonmoeder van je. Als je d'r één vinger geeft, eist ze binnenkort je hele hand. Oftewel dan eist ze op een gegeven moment dat je elke dag bij d'r op de stoep staat 
!!! Afkappen die onzin en desnoods gewoon een nieuwe vriend zoeken!
/edit En ohja met die brief probeert ze gewoon de druk wat op te voeren, de feeks! Ik zou die brief vanavond ritueel verbranden tijdens het 2de kerstdiner!
"I never let my schooling interfere with my education." — Mark Twain
Volgens mij moet je (zoals meestal in het leven) gewoon doen wat je zelf wilt. Als je geen zin hebt om erheen te gaan, ga je gewoon niet. (een paar keer per jaarwel gaan, koffie met kerst en verjaardagen is natuurlijk wel zo beleefd) maar verder moet je gewoon je eigen weg zoeken daarin.
Voor je partner geldt hetzelfde, dus als hij/zij wel zin heeft om vaak langs te gaan, dan moet hij/zij dat gewoon doen. (en jij hem/haar dus niet tegenhouden)
Veel plezier, maak je niet te druk, want dat is sowieso nergens goed voor.
Maar inmiddels heb ik het redelijk opgelost. We sluiten ons af en toe bij de meute aan en heel vaak ook niet. Verjaardagen vieren daar doen we niet aan mee - althans niet in de vorm van een lijfelijk bezoek en verder hebben we duidelijk laten blijken dat niets vanzelfsprekend is. Dat lijkt wel een goede manier, een beetje geven en nemen. Dit jaar hebben we de sint hier gevierd, maar nu hebben we ze met kerst niet gezien. Over 4 jaar doen we wel weer eens aan sint mee. Mijn moeder accepteert het nu wel al laat ze vaak genoeg blijken dat het wat haar betreft anders zou kunnen. Ik ben er gewoon maar eerlijk over geweest.
|
|
