Het is dus alweer twee jaar geleden dat ik het kreeg op mijn verjaardag. Vol trots kwamen ze ermee aanzetten. Het was een enorme stoel. Dik riet met grote kussens. De kussens hadden wel iets exotisch; met een beetje wijn op kan je er de mooiste gezichten uithalen. En vogels. En slangenkoppen. Zonder wijn zijn het fletse te grote kussens die niet passen in mijn interieur. Nou is er helemaal niets met opzet in dat interieur van mij bij elkaar gezocht, maar die stoel is als een pukkel op het gezicht van een mogelijke beauty queen winnares.
Ze hadden de stoel aangetroffen bij een ex-collega waar ze wat lampen overnamen voor een prikkie. Voor een klein bedrag mee konden ze ook de stoel meenemen. Elk bedrag was teveel voor deze stoel; maar het betaalde bedrag was in mijn ogen absoluut teveel. Misschien kregen ze wel korting op de lampen als ze die foeilelijke stoel ook direct maar meenamen. Ik vroeg me toen al af: "en waarom denken jullie dat zij die stoel niet meer wilden hebben en wat gaf je het idee dat ik dat ding wel wilde?" En ik had al een stoel. Een mooi klein rieten stoeltje. Donker bruin-rood riet en geen flets licht riet dat je het gevoel geeft dat het geraamte van de stoel nog niet zo lang geleden in de plomp stond. Het was een heel lief stoeltje wat nu o-ve-ral in huis in de weg staat. Ik heb er gewoon geen plek voor, maar ik ga verdorie mijn dure kleine rieten stoeltje niet wegdoen! Ik heb er niet eens lampen bij.
Dit lijkt inmiddels een klaagbaak topic te worden, maar nu komt het lifestylerige of r&p'erige. Ten eerste: koop nooit meubels voor mensen en zeker geen meubels die ze in de woonkamer moeten zetten en waarvan je niet voor de volle 100% weet dat ze dat mooi vinden. Koop alleen meubels als mensen het betreffende meubelstuk hebben aangewezen en minimaal 10x hebben gezegd dat ze dát ding nou dolgraag willen hebben. Niet eerder.
Maar nu mijn dilemma. Ik wil eigenlijk wel eens van die stoel af, maar aangezien die stoel door familie is gegeven komen ze nogal redelijk vaak over de vloer. Die familie dus. Ik heb de stoel ooit achteraf gezet, maar het eerstvolgende bezoekje werd de stoel direct vermist verklaard. Ik verzon met rode koontjes een smoes en de stoel kwam te-rug. slappeling Isa! Het is erg lieve familie, maar met een verschrikkelijk slechte smaak. En ik zal ze kwetsen door de waarheid te uiten en te zeggen dat de stoel niet mijn smaak is. Ze waren er zo trots op dit koopje voor mij op de kop te hebben getikt.
Atrimar vindt het ding lekker zitten Mannen! Maar ook hij moet toegeven dat het niet echt staat. Hij denkt dat het nog wel wat wordt met andere bekleding. Ik stel tevens een ander formaat & ander geraamte voor.
Ik heb ooit gelezen dat de beste cadeau's chocolade en bloemen zijn. Chocolade is weg nadat je het op hebt gegeten en bloemen verwelken en kunje dus weggooien. Cadeau's waar je niets aan overhoudt dus. Maar deze stoel kan ik niet opeten en hij vertikt het om te verwelken...
quote:Ja, dacht ik ook aan.
Op maandag 15 december 2003 13:48 schreef moralia het volgende:
Wat een lastig probleem zeg! Ik denk dat je inderdaad iets moet gaan zeggen van dat ie kapot is gegaan of zo. "Atrimar ging zitten en hij zakte er ineens doorheen!, we hebben 'm al naar grof-vuil gebracht" Zoiets?
Atrimar de schuld geven is sowieso okee!
quote:daar moet je een hond op loslaten
Op maandag 15 december 2003 13:52 schreef Mr.Noodle het volgende:
Ik weet ook niet wat ik met die Teddybeer van 2 meter groot moet
Gewoon dat ding eruit tyfen en zeggen dat je 'm spuuglelijk vond.
Maak je niet zo druk om wat anderen vinden, het is jouw leven/interieur !!
De subtiele manier lijkt mij om te vragen of zij hem nog terug willen (misschien vonden ze hem zelf wel geweldig). Zo ja, opgelost. Zo nee, kringloop of vuilstort. Zeg dat je hem "toch niet zo goed vond passen", of er "toch te weinig ruimte voor had".
Helaas ben ik zelf nooit zo goed in dat soort subtiele dingen, meestal heb ik er al uitgeflapt dat hij oerlelijk is voordat ik het zelf doorheb. Ben iets te eerlijk met dat soort dingen vrees ik.
Deze tijd vind ik ook een "moeilijke tijd" voor dit soort gevallen. Verlanglijstjes invullen.. blah blah. "Verplicht" cadeautjes vragen.. Ik heb alles al, en als ik iets nieuws nodig heb zoek ik dat het liefst zelf uit. Gelukkig kreeg ik dit jaar het bonnetje erbij
quote:Vind je het erg als ik ook niet wil ruilen?
Op maandag 15 december 2003 13:52 schreef Mr.Noodle het volgende:
Ik weet ook niet wat ik met die Teddybeer van 2 meter groot moet
Ik vrees dat het ding pas verdwijnt als we verhuizen...
quote:En vooral Atrimar de schuld geven jah
Op maandag 15 december 2003 13:48 schreef moralia het volgende:
Wat een lastig probleem zeg! Ik denk dat je inderdaad iets moet gaan zeggen van dat ie kapot is gegaan of zo. "Atrimar ging zitten en hij zakte er ineens doorheen!, we hebben 'm al naar grof-vuil gebracht" Zoiets?
quote:Niet? hij's heel zacht hoor
Op maandag 15 december 2003 14:16 schreef Isabeau het volgende:[..]
Vind je het erg als ik ook niet wil ruilen?
Ik vrees dat het ding pas verdwijnt als we verhuizen...
quote:Maar vraag het wel eerst om onnodig omhoogschoppen van dit topic te voorkomen
Op maandag 15 december 2003 15:02 schreef miss_dynastie het volgende:
Ben jij ervan af en als het iemand anders zijn smaak is, heeft die voor een prikkie een mooie stoel!
quote:
Op maandag 15 december 2003 15:16 schreef SlaadjeBla het volgende:[..]
Maar vraag het wel eerst om onnodig omhoogschoppen van dit topic te voorkomen
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |