Grote nadeel: Ik weet dat het niks word.. teminste ze is al bezet.
En des te meer ik haar uit mijn hoofd probeer te zetten, des te meer denk ik aan haar.
Ik heb vakantie genomen om niet in de buurt te zijn etc etc etc..
Maar ik denk dagelijks aan haar en als ik haar zie dan ben ik blij en verdrietig... Mijn buik doet pijn en concentratie is ver te zoeken.
Dit duurt alweer een half jaar bedenk ik mij vandaag! 
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 14-12-2003 14:21]
quote:hoewel dat aangenaam is.
Op zondag 14 december 2003 14:09 schreef HansvanOchten het volgende:
- edit: doe 'ns ff lekker niet -
helpt het niet..
Daarnaast heb ik wel vriendinnetjes gehad, maar de gedachte blijft bij haar.
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 14-12-2003 14:21]
quote:Het is een collega... dus dat maakt moeilijker..
Op zondag 14 december 2003 14:11 schreef Fixxxer het volgende:
hmm ik weet niet hoe begripvol ze is, maar t helpt misschien een hoop als je er met haar over praat.
quote:Je was al gequote dus edit helpt weinig om je geweldige reactie weg te krijgen
Op zondag 14 december 2003 14:09 schreef HansvanOchten het volgende:
- edit: doe 'ns ff lekker niet -
.Ontopic: been there ... klote-situatie en je kan weinig meer doen dan met je beide beentjes op de grond blijven staan. Ga niet teveel lopen dromen over dingen die (hoogstwaarschijnlijk) niet zullen gebeuren. De minieme kans die er is, probeer dáár juist niet aan te denken .
Makkelijk gezegd hè ?!
Bij mij is het 'vanzelf' weer overgegaan. Kan niet aangeven wanneer of waardoor maar ik realiseerde me een keer in het weekend dat ik toch al zeker een week niet meer dat gevoel had van hem missen ...
Afleiding zoeken, hoe moeilijk dat soms ook is .
quote:Is ze een collega van je ?
Ik heb vakantie genomen om niet in de buurt te zijn etc etc etc..
En is ze een (goede) vriendin van je ? Dan zou je het eventueel bespreekbaar kunnen maken, hoe moeilijk ook ...
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 14-12-2003 14:22]
Heb het meermalen meegemaakt en je voelt je er idd soort van ziek door. Is eigenlijk liefdesverdriet. Helaas niks tegen te doen; wachten tot het overgaat of dat je een ander geweldig persoon ontmoet. Ook als je haar een tijd niet zal zien zal het gevoel nog steeds blijven,... in mijn beleving is het echt en kwestie van tijd.quote:Het rationele heeft bij mij wel de overhand, dus die beentjes staan op de grond... Maar je hart is vaak minder voor rede vatbaar..
Op zondag 14 december 2003 14:15 schreef Miss_Nexhil het volgende:[..]
Je was al gequote dus edit helpt weinig om je geweldige reactie weg te krijgen
Ontopic: been there ... klote-situatie en je kan weinig meer doen dan met je beide beentjes op de grond blijven staan. Ga niet teveel lopen dromen over dingen die (hoogstwaarschijnlijk) niet zullen gebeuren. De minieme kans die er is, probeer dáár juist niet aan te denken
Makkelijk gezegd hè ?!
Bij mij is het 'vanzelf' weer overgegaan. Kan niet aangeven wanneer of waardoor maar ik realiseerde me een keer in het weekend dat ik toch al zeker een week niet meer dat gevoel had van hem missen ...
Afleiding zoeken, hoe moeilijk dat soms ook is
[..]Is ze een collega van je ?
En is ze een (goede) vriendin van je ? Dan zou je het eventueel bespreekbaar kunnen maken, hoe moeilijk ook ...
Ze is een collega, wat het dus extra moeilijk maakt.
quote:Al zo lang? Spreek het uit tegen haar, loop een blauwtje en get over it. Dit is niet goed hoor!
Op zondag 14 december 2003 14:25 schreef Profesor het volgende:
Het rationele heeft bij mij wel de overhand, dus die beentjes staan op de grond... Maar je hart is vaak minder voor rede vatbaar..Ze is een collega, wat het dus extra moeilijk maakt.
quote:Zit zij er wel op te wachten dat ik mij zo voel?
Op zondag 14 december 2003 14:27 schreef ElisaB het volgende:[..]
Al zo lang? Spreek het uit tegen haar, loop een blauwtje en get over it. Dit is niet goed hoor!
quote:
Op zondag 14 december 2003 14:11 schreef Principessa het volgende:
ach.. de aanhouder wint.
!Zelf heb ik iets langer dan een jaar moeten wachten .
quote:Als ze werkelijk geen idee heeft wat je precies voelt zit ze er niet op te wachten (áls ze het al wel doorheeft waarschijnlijjk ook niet).
Op zondag 14 december 2003 15:25 schreef Profesor het volgende:[..]
Zit zij er wel op te wachten dat ik mij zo voel?
Maar als ze je gewoon eerlijk zegt dat het niets wordt, is het toch definitief een "NEE"? Dat moet toch in ieder geval helpen bij het laten verdwijnen van het gevoel. Zeker als het al een half jaar duurt.
Persoonlijk heb ik soieso iets tegen relaties op de werkvloer.
quote:
Op zondag 14 december 2003 15:29 schreef V2i het volgende:[..]
Maar als ze je gewoon eerlijk zegt dat het niets wordt, is het toch definitief een "NEE"?
Vrouwen, zijn onvoorspelbare wezens
quote:Vertel mij wat
Op zondag 14 december 2003 15:30 schreef ONZ-Eindejaarsbal het volgende:[..]
Vrouwen, zijn onvoorspelbare wezens
Some is het grijze gedeelte beter. Nu is zwart zwart en wit wit. Geen tussenweg kiezen.
quote:Misschien niet goed, maar je doet er niets aan als je je zo voelt
Op zondag 14 december 2003 14:27 schreef ElisaB het volgende:[..]
Al zo lang? Spreek het uit tegen haar, loop een blauwtje en get over it. Dit is niet goed hoor!
Heb ik gehoord
Begrijp me goed, ik bedoel dit oprecht. En mss sla ik de plank volkomen mis. Maar mss ook niet??
quote:half jaar maar?
Op zondag 14 december 2003 14:02 schreef Profesor het volgende:
Ziek van verliefdheid.....Grote nadeel: Ik weet dat het niks word.. teminste ze is al bezet.
En des te meer ik haar uit mijn hoofd probeer te zetten, des te meer denk ik aan haar.
Ik heb vakantie genomen om niet in de buurt te zijn etc etc etc..Maar ik denk dagelijks aan haar en als ik haar zie dan ben ik blij en verdrietig... Mijn buik doet pijn en concentratie is ver te zoeken.
Dit duurt alweer een half jaar bedenk ik mij vandaag!
bij mij duurt het al anderhalf jaar...
en tis feitelijk nog erger dan in het begin...
life sucks op dit gebied verschrikkelijk hard....
goodluck..
quote:Nee DAT klopt. Ze heeft totaal geen tijd voor je omdat ze moet studeren. Maar wel tijd om naar de disco te gaan.
Op zondag 14 december 2003 14:12 schreef JohnDoes het volgende:
en in het weekend zie ik haar in de lokale disco hier en dan zoenen we meestal weer
quote:idd... al zo'n jaar verliefd op hetzelfde meisje en ik kan me niet eens voorstellen dat ik een ander meisje leuk zou vinden. Ze weet wel dat ik er leuk vind en we hebben het er ook wel is overgehad maar toen heeft ze me afgewezen. Het moeilijke is... we zijn erg goed bevriend met elkaar en we zien en spreken elkaar iedere dag. Dat maakt het echt niet makkelijker. Zij zit zo diep bij mij inmiddels. Er moet voor m'n gevoel iets gebeuren. En dan heb ik het over een positieve ontwikkeling in het hele verhaal. Ik heb al de eerste stap gezet en heb toen een blauwtje gelopen. Daarom zal ik dat niet nog een keer doen en zal het dus op een andere manier moeten gebeuren. Maar dat zit er, als ik oprecht ben, niet in... en daar baal ik zooow hard van
Op zondag 14 december 2003 19:20 schreef Virus3000 het volgende:[..]
half jaar maar?
bij mij duurt het al anderhalf jaar...
en tis feitelijk nog erger dan in het begin...
life sucks op dit gebied verschrikkelijk hard....
quote:Obsessie niet (geen stalker), en nee is nee...
Op zondag 14 december 2003 15:37 schreef Moonah het volgende:
Lieve Profje, ik heb het idee dat het eigenljik helemaal niet over de vrouw in kwestie gaat. Natuurlijk is zij momenteel het begeerlijke object, maar ik heb zomaar het idee dat het bij jou wat dieper zit. Dat je een soort obsessie hebt voor vrouwen. Maar op een of andere manier lukt het je niet een gezonde duurzame relatie op te bouwen.
Begrijp me goed, ik bedoel dit oprecht. En mss sla ik de plank volkomen mis. Maar mss ook niet??
Wel denk ik zeer vrij over de liefde en ga bijzonder graag met vrouwen om. (meer dan mannen, tenzij het een groepje vrouwen is, want onderelkaar zijn ze veelal verschrikkelijk.)
Ik zie wel een duidelijke lijn in seks en liefde.
Ik heb liefdevolle relaties gehad en relaties die alleen om de seks draaien, dat laatste vond ik vaak wel prettig, want in een dergelijke relatie weten beiden waar ze aan toe zijn en word je nooit aan de ouders voorgesteld .
Duurzame relaties heb ik niet echt gehad, wel relaties van een jaar en sommige dames zie ik nog. Meestal maakte ik het uit (letterlijk uitgekeken.) maar soms ook de dames.. (wat ik meestal erg prettig vond, want scheelt z'n gedoe en zij loopt als "winnaar"uit de strijd!.
Ik stel nogal hoge eisen aan mijzelf maar ook van de dames. Ze moeten zelfstandig zijn, genoeg hersenen en voor zichzelf op kunnen komen en uiteraard met een creatief iemand kunnen omgaan en al mijn buien daar om heen. De dame moet stoer zijn met klasse!
Ik zie vrouwen niet als een begeerlijke object. (beetje wel uiteraard.)
Al moet ik zeggen dat ik nog nooit iets gehad heb met een "lelijke" dame en lag er voldoende concurentie op de loer.
Over de dame nu heb ik al eerder op Fok geschreven.
Ik heb geen obsessie, maar ben wel een moeilijke warhoofd, die soms een eeuw voorligt op de huidige opvattingen.
Kortom: De plank die je slaat is "latje"
Het is weer een oplossing in mijn stylo. Maar zorg dat ze echte en grievus hekel aan je krijgt. Zeg alles waar ze niet tegen kan. En als zij maar boos genoeg op jou wordt dan vergeet jij haar wel.
Ja ik blijf een idioot
quote:Komt me bekend voor. Heb je ooit weleens bedacht dat je gewoon de ware niet tegen bent gekomen? Jij stelt vrij hoge eisen aan vrouwen, en dat is niet perse verkeerd. Dat doe ik ook. Nu alleen nog maar op zoek gaan naar die perfecte vrouw. Ik denk dat je daar niet zoveel moeite mee zal hebben, aangezien je goed met vrouwen om kan gaan. Het kan alleen nog wel wat jaren duren..... Succes, en stort je niet in een relatie met een vrouw die niet helemaal perfect voor je is.
Op zondag 14 december 2003 23:54 schreef Profesor het volgende:[..]
Obsessie niet (geen stalker), en nee is nee...
Wel denk ik zeer vrij over de liefde en ga bijzonder graag met vrouwen om. (meer dan mannen, tenzij het een groepje vrouwen is, want onderelkaar zijn ze veelal verschrikkelijk.)
Ik zie wel een duidelijke lijn in seks en liefde.
Ik heb liefdevolle relaties gehad en relaties die alleen om de seks draaien, dat laatste vond ik vaak wel prettig, want in een dergelijke relatie weten beiden waar ze aan toe zijn en word je nooit aan de ouders voorgesteld .
Duurzame relaties heb ik niet echt gehad, wel relaties van een jaar en sommige dames zie ik nog. Meestal maakte ik het uit (letterlijk uitgekeken.) maar soms ook de dames.. (wat ik meestal erg prettig vond, want scheelt z'n gedoe en zij loopt als "winnaar"uit de strijd!.Ik stel nogal hoge eisen aan mijzelf maar ook van de dames. Ze moeten zelfstandig zijn, genoeg hersenen en voor zichzelf op kunnen komen en uiteraard met een creatief iemand kunnen omgaan en al mijn buien daar om heen. De dame moet stoer zijn met klasse!
Ik zie vrouwen niet als een begeerlijke object. (beetje wel uiteraard.)
Al moet ik zeggen dat ik nog nooit iets gehad heb met een "lelijke" dame en lag er voldoende concurentie op de loer.Over de dame nu heb ik al eerder op Fok geschreven.
Ik heb geen obsessie, maar ben wel een moeilijke warhoofd, die soms een eeuw voorligt op de huidige opvattingen.
Kortom: De plank die je slaat is "latje"
Ze is de enige vrouw die ik als narcist niet durfde aan te spreken over mijn liefde voor haar..
,, niet omdat ik bang ben voor een "blauwtje" , maar omdat ik bang ben haar dromen niet te kunnen vervullen..
....
;{
quote:Op zondag 14 december 2003 23:54 schreef Profesor het volgende:
Ik heb geen obsessie, maar ben wel een moeilijke warhoofd, die soms een eeuw voorligt op de huidige opvattingen.
Kortom: De plank die je slaat is "latje"
quote:Profesor, wat ben jij toch een volstrekt originele geest, zeg! 100 jaar vooruit op de huidige opvattingen. Nou, de vrouwen zullen vast als een blok voor je spitsvondigheden vallen, behalve dan degene die al een half jaartje wijst op het treurige weeffoutje in je hersenen. Jammer dat je blijkbaar geen vat op jezelf hebt en je daarom dus maar pathetisch overgeeft aan illusies over de liefde. En maar niet accepteren als je kaartenhuis in elkaar dondert, kaartenhuizen die wat mij betreft lijken op het eerste de beste doktersromannetje in de schappen bij de Marskramer. "helaas is de droom als een baksteen en word ik wakker verankert aan de grond omringt door de gebroken stukken van mijn hart", kom op zeg, wat ben jou nou voor zwelgende sul. Hoe oud ben je wel niet? Ben je nou een vent of een sipkijkende minkukel die met de tranen in zijn ogen boos op de wereld is? Doe wat aan je geestelijke conditie: handel, ageer, doe wat. Maar ga alsjeblieft hier niet de onbegrepen polderknaap uithangen die maar niet kan geloven dat hij met zijn kantoorhumor het meisje met de slanke heupen niet kan veroveren.Op vrijdag 26 maart 2004 00:45 schreef Profesor het volgende:
nog dagelijks zweeft ze door mijn hoofd en laat mij door wolken vliegen, helaas is de droom als een baksteen en word ik wakker verankert aan de grond omringt door de gebroken stukken van mijn hart
Ze is de enige vrouw die ik als narcist niet durfde aan te spreken over mijn liefde voor haar..
,, niet omdat ik bang ben voor een "blauwtje" , maar omdat ik bang ben haar dromen niet te kunnen vervullen..
....
;{
quote:Excuse me???Op zondag 14 december 2003 23:54 schreef Profesor het volgende:
Ik heb geen obsessie
Prof, ik hoop dat je inziet dat dit werkelijk absurd is.
Dat moet jij toch ook vinden?
Kan het zijn dat de onbereikbaarheid (bezet) van de dame in kwestie haar juist zo ontzettend aantrekkelijk maakt voor jou? Ik heb het idee dat jij gewend bent dat dames over het algemeen wél op je avances ingaan. En deze dus niet. Maakt dát het juist 'spannend'?
En hoe gaat het verder met u?
quote:Mooie woorden!Op vrijdag 26 maart 2004 00:45 schreef Profesor het volgende:
nog dagelijks zweeft ze door mijn hoofd en laat mij door wolken vliegen, helaas is de droom als een baksteen en word ik wakker verankert aan de grond omringt door de gebroken stukken van mijn hart
Ze is de enige vrouw die ik als narcist niet durfde aan te spreken over mijn liefde voor haar..
,, niet omdat ik bang ben voor een "blauwtje" , maar omdat ik bang ben haar dromen niet te kunnen vervullen..
....
;{
Geef het gewoon wat tijd. Het zal echt een keer over gaan al lijkt het einde voor jouw nog niet in zicht.
Onbereikbare verliefdheid gaat uiteindelijk vanzelf wel weer over, heb er zelf ook een paar keer last van gehad en na verloop van tijd trok het gevoel uit zichzelf weg. Gelukkig maar trouwens, moet er niet aan denken maanden ziek te zijn van liefdesverdriet.
sterkte 
Kan erg vervelend zijn ja!
quote:dankjeOp zondag 14 december 2003 14:11 schreef Principessa het volgende:
ach.. de aanhouder wint.
Of ze reageert goed en volwassen en houdt ze er rekening mee. Houdt afstand maar toont echt begrip en probeert zo normaal mogelijk tegen je te doen. Ze leeft met je mee met andere woorden.
Of ze reageert slecht en dan vergeet je haar vanzelf wel. Misschien vindt zij het niet leuk dat je het haar zegt maar die dingen gebeuren nou eenmaal en je blijft er best niet te lang mee zitten. Is wel erg egoïstisch, maar zo zijn de meisjes ook hoor.