Terra Leviosa
* Niets verroert zich. Tamea probeert nog een aantal spreuken, maar ook die hebben geen effect.
Nou, magie werkt in elk geval niet hier. Gaan we terug naar het kasteel? Of hadden we die holtemeter al meegenomen?
* Icarusje draait aan wat knopjes en wat schakelaartjes en plots begint eht ding zacht te zoemen.
Ah, dat zal wel de ON knop zijn geweest. Nu is de vraag hoever boven de grond dat ding moet. Hij geeft hier grote holte aan, maar dat lijkt me de lucht.
Kan jij toevallig een touw toveren zodat we hem kunnen alten zakken?
* Tamea tovert een touw tevoorschijn en bindt het vast aan een lus op de meter.
Zakken Quantarianth
Owja, lekker, nu kunnen we hem dus niet aflezen. Wat heb ik dat weer handig bedacht al zeg ik het zelf
Euh, iemand een suggestie?
* Icarusje pakt de hand van amea vast en probeert de meter af te lezen.
Hm, nu is er een probleem: Of we zitten neit laag genoeg of er zit inderdaad een holte onder. Laten we maar eerst terug gaan en het aan de wijze Lord vragen.
Opgelost in het niets, dat kan toch niet
Of zou het zijn weggevloeid toen het complex instortte? Dan zou het nu onder de grond zitten en dan is het gevaa nog niet weken.
Dat lijkt me een latere zorg, het is eerst tijd voor een beetje rust.
Wat dachten we van een lekker hapje in het VTC?
* Opeens vind hij een stukje papier , daar hij het niet interessnat vindt gooit hij het weg , een windvlaag pakt het op en gooit het recht in het gezicht van Tamea .
Die vind het wel raar dat in zo'n Techno-zooi papier te vinden is , het papiertje is gedeeltelijk afgescheurd .Ze begint te lezen .
. op een eiland genaamd :.................... dit metaal is zeer zeldzaam en waardevol , daarom is het van allergrootst belang ........... te waarborgen ........en troepen ......... doden .............. vrijbrief voor diplomatieke en tactische beslissingen ......... hebt tot u ...... Tactical Force en........ oopers ............
Heavy Ta.............
Doet u alles wat i........dat metaal te krijgen......
............bijpro........zwart spul........gevaarlijk........vreet overal doorheen Voorzicht is hier toepasselijk want als...........
was gete.........
Timo.........
Taemea snapt er niks van en besluit het briefje naar LD te laten brengen die er wellicht meer van zal snappen .
[Dit bericht is gewijzigd door Dr_Tekno op 12-05-2002 14:24]
* Helaas moeten de Guards meteen verslag van hun missie gaan uitbrengen bij Lord Dreamer. Tamea geeft het rare briefje dan ook aan hen mee.
Sorry jongens, ik zou het wel zelf willen gaan brengen, maar ik moet nu echt eerst wat gaan eten, val zowat om.
* De Guards vertrekken naar het Kasteel van LD, Icarusje en Tamea gaan naar het VTC.
De dieren die in de buurt van de krater woonde waren zoiezo al op de hoede na het gedoe met het zwarte spul. Maar nu werden ze nerveus, ze begonnen raar gedrag te vertonen. Sommige dieren verlieten hun verblijven op zoek naar een beter leefgebied. Andere dieren begonnen spontaan soort-en leefgenoten aan te vallen en op te eten.
Er was iets goed mis met deze plek, een sfeer van duister en zwarte magie lag over deze plek heen.
Aangekomen bij de rand van de krater bleef de ruiter een tijdje in het zadel zitten. Zachtjes begon hij te zingen, de woorden lifte mee op de wind. Een huivering doorvoer het woud toen het gezang luider begon te worden. Woorden in een taal die nog nooit door een mensenoor gehoord waren, woorden nog zwarter als de nacht gingen op zoek naar bondgenoten.
"Dr_tekno....Eindelijk ben je gekomen......in al die decenia dat ik hier al zit.....heb ik gewacht op een zwarte magiër die me......zou bevrijden.......Ik zal de poorten van Hador openen dan moet jij......me vrijlaten"
Rillende ontwaakt Dr_tekno uit zijn trance. Dit zou hij voor geen goud weer doen. Zo koud en kil, zo vervuld van haat en nijd kon toch geen levende wezen zijn. Ik hoop maar dat Timothay weet wat hij hier mee ontketend.
Dr_tekno plaatst zijn vingertoppen tegen zijn hoofd en zend een mentaal berichtje naar Timothay dat de poort van Hador binnen een paar minuten geopend zal worden.
Haar borsten waren niet echt klein te noemen, ze hingen niet naar beneden maar stonden strak naar voren gericht. De kleine tepels stonden fier overeind, mischien van de kou maar mischien ook van iets anders, slank als ze was had ze toch brede heupen en een mooi gevormde buik. Toen hij de vage zwarte driehoek tussen haar benen zag begon hij ongemerkt zwaarder adem te halen. Haar slanke gespierde benen en voeten stonden stevig op de grond. Net of ze wouden zeggen 'Hier ben ik, en ik zal voor niemand wijken.'
'Wie, wie ben jij' Vroeg hij aarzelend, helemaal verrast door zoveel vrouwelijk schoon.
Helder klonk haar gelach door de frisse ochtend lucht. 'Je hebt me gisteren bevrijd en nu al herken je me niet meer?'
'Maar, maar...je bent een vrouw'
'Technisch gezien ben ik onzijdig, maar ik kan elke gestalte aannemen die ik wil.'
'Dus ik heb jou bevrijd, en wat nu' mompelde Dr_tekno zachtjes nog steeds niet helemaal wakker.
'Nou ik heb eigenlijk wel zin in wat eten, na duizende jaren gevangen gezeten te hebben krijg je honger.' En met die woorden nam ze plaats aan de andere kant van het vuur. Zwijgend reikte Dr_tekno haar een stuk koude overgebleven konijnebout aan , toen hij per ongeluk haar hand aanraakte voelde hij een tinteling door zijn arm gaan.
"We kunnen ons dit nog voor de geest halen. Al was het iets dat zich gisteren op deze plaats voltrok, of langer geleden. Het is niet zo belangrijk. Niet meer. Niet op dit moment."
"We kunnen het hier laten beginnen. Als we dat willen. Wat is jullie oordeel?"
"Het maakt ons niet veel uit, we kunnen overal heen. We zijn vrij om te gaan en te staan waar we ook willen. Om ons eigen pad te kiezen op deze zoektocht. Voor ons is er geen voorkeur op dit moment. We zullen moeten kijken naar de meest strategische gekozen lokatie. Geen overbodige drama. Het heeft geen zin om iets op te zetten als kiezen voor de optie die falen als grootste mogelijkheid heeft. We gaan voor hetgeen op dat moment het beste uitkomt."
"Dit is een magische samensmelting, hiermee zal de macht van de Chaos bewezen worden. Ik zal je hiervoor belonen door je tot mijn generaal te benoemen. Ik geef je de oneindige macht in handen."
Verbaasd keek hij haar aan."Maar waarom ik?" vroeg hij. "Jij bent een van de enigste overgeblevenen van het oude volk, als ik met jou samensmelt zal mijn en jouw kracht oneindig stijgen. De macht van het oude volk die diep in jouw verborgen ligt zal ontwaken, duisternis en chaos zal over dit land komen. Een moment dacht hij na over wat ze hem gezegd had. "Oneindige macht past wel in mijn plan, Timothay zou me zoiets nooit gegeven." Toen gaf hj zich helemaal over aan haar, en in beide lichamen ontwaakte de dierlijke instincten die diep verborgen lagen. En op het moment van de samensmelting werd de hemel rood boven hun hoofden.
Duisternis kwam over het land, vogels vlogen geschrokken op en dieren raakten van slag. Mensen en andere wezens keken omhoog, bang dat de tijd van vrede maar van korte duur was.
In de verschillende geesten van de magiers en magische wezens die over het eiland zwierven werd een grote magische kracht merkbaar.
[Dit bericht is gewijzigd door Loth op 10-05-2003 16:51]
Langzaam aan ontspande hij zich weer en keek omzich heen, hij bevond zich in een witte ruimte, nou jah ruimte, het was meer een leegte, hoever hij ook keek hij zag alleen maar wit. Zijn hersens vertelde hem dat dit niet klopte, hij stond ergens maar er was geen bodem noch plafond. Toch sweefde hij niet, hij stampte een paar keer met zijn voet maar stopte daarmee toen hij voelde dat hij zijn evenwicht begon te verliezen en een stukje omhoog (voorzover men in zo een omgeving kon bepalen wat onder en boven was) vloog. Opeens bedacht hij zich dat de omgeving waar hij zich in het begin van de droom van bewust was eigenlijk langzaam aan verdwenen was, de geur van de bloemen en de wind door zijn haar waren ongemerkt verdwenen toen hij op zijn hart lette. Ook merkte hij dat hij niks kon ruiken. Op dat moment ging zijn ademhaling raar doen, het haperde en piepte aan alle kanten. Het was net of hij in een vacuum terecht was gekomen. En toen stopte ook zijn ademhaling ermee.
Dit keer raakte hij niet meer zo erg in paniek, als je meemaakt dat je zonder het kloppen van je hart kunt overleven kijk je nergens meer van op.
The End
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |