Dit is een origineel persbericht.
In zijn oratie Tijd onthult alles... op vrijdag 12 december legt prof. dr. Tom ter Bogt, bijzonder hoogleraar Popmuziek aan de Universiteit van Amsterdam (UvA), een relatie tussen voorkeuren voor popmuziek en de persoonlijke ontwikkeling van de luisteraar. Daarnaast gaat hij in op de carrières van een speciale groep popliefhebbers, de popmuzikanten. Ter Bogt stelt ook de vraag wat de gevolgen zijn van het luisteren naar popmuziek. Leidt het luisteren naar bepaalde soorten popmuziek tot probleemgedrag of heeft popmuziek juist een positieve invloed op jongeren?
Blues heette ooit al de muziek van de duivel en tot op de dag van vandaag worden sommige soorten popmuziek geassocieerd met depressie, zelfmoordneigingen, afwijkend sociaal gedrag of algeheel moreel verval. Pas sinds het begin van de jaren tachtig is serieus onderzoek gedaan naar de mogelijk negatieve of ook positieve effecten van het luisteren naar popmuziek. Ter Bogt zet in zijn oratie het sociaal-wetenschappelijke onderzoeksmateriaal daaromtrent op een rij en vult dat aan met resultaten van eigen onderzoek in Nederland. Verschillende stromingen uit de popmuziek komen daarbij aan bod. Van metal werd van meet af aan gedacht dat het een slechte invloed heeft op jongeren. Maar maakt deze muzieksoort jongeren inderdaad neerslachtig of agressief? Of is juist het luisteren naar country een risicofactor voor zelfmoord? Rap is nooit zo sterk als metal geassocieerd geweest met conflicten met ouders, agressie, neerslachtigheid en dergelijke, maar de videoclips die bij deze muziek horen wel. Bevestigen deze clips met hun stereotype presentatie van de zwarte cultuur met de hood, de posse en gang-achtige toestanden een negatief zelfbeeld onder zwarte jongeren?
Popmuziek en problemen onder Nederlandse jongeren
Ter Bogt verdeelt het Nederlandse jeugdige poppubliek (11-16 jaar) onder in acht groepen en concludeert dat liefhebbers van Top 40-muziek en gewone rockmuziek over het algemeen de minste problemen hebben. Een exclusieve voorkeur voor metal gaat samen met meer zelfmoordgedachten, de neiging tot zelfbeschadiging en sociale isolatie. Voor metalliefhebbers die ook van popmuziek of hiphop houden geldt dit echter niet. Het is opvallend dat de echte, brede liefhebbers van muziek, de omnivoren, zich kenmerken door meer angst en depressie, en sociale isolatie. Dat laatste geldt ook voor de groep van jongeren die weinig van popmuziek weten. Buiten de popcultuur staan betekent dus meer teruggetrokkenheid. Wat betreft agressie, regeloverschrijdend gedrag en alcohol- en druggebruik is de jeugd verdeeld in een brave en een wat lastiger groep. Top 40-fans, liefhebbers van klassieke muziek en rock-fans behoren tot de eerste groep; hiphoppers, exclusieve metalfans, gecombineerde metal- en rapfans en weer de omnivoren vormen de tweede.
Popmuziek en persoonlijke ontwikkeling
Over de mate waarin popmuziek bijdraagt aan de persoonlijke ontwikkeling en identiteitsvorming van jongeren, of de manier waarop popmuziek ook voor volwassenen een al of niet belangrijk medium blijft, is relatief weinig bekend. Hoe komen voorkeuren voor popmuziek tot stand en hoe gaat popmuziek bijvoorbeeld samen met scholingsaspiraties? Ter Bogt vertelt over zijn toekomstig onderzoek naar smaakontwikkeling en de gevolgen hiervan voor de normale en afwijkende ontwikkeling van zowel kinderen en jongeren als volwassenen.
De carrière van popmuzikanten
Waarom wordt de één succesvol muzikant en de ander niet? Hoe popmuzikanten hun carrière ontwikkelen is nauwelijks duidelijk. Ter Bogt schetst het onderzoek dat hij de komende jaren gaat uitvoeren onder een groep Nederlandse muzikanten van diverse origine. Tijdens dit deel van zijn oratie komen ook vragen aan bod over het succes van het televisieprogramma Idols. Ter Bogt hoopt met dit onderzoek de eerste carrièregeschiedenis van muzikanten te schrijven.
Tom ter Bogt is sinds 1 september 2002 bijzonder hoogleraar Popmuziek aan de UvA. De leerstoel is gevestigd vanwege het Nationaal Pop Instituut en de vereniging BUMA en is ondergebracht bij het Centrum voor populaire cultuur van de UvA.
Bron: ANP
Interessant gegeven. Ik hou van gewone popmuziek dus ik voel me goed.
Ik denk wel dat Metal liefhebbers wat zwaarmoediger zijn dat komt alleen al door de gebruikte teksten. Gewone populaire muziek gaat meestal over de liefde en dat asocieerd meestal toch met wat fijns.
Maar hier maken haast alleen verschil tussen pop en metal. Ik vind popmuziek wel erg breed. Ik zou die dan ook opslitsen en verder onderzoeken.
ga je naar andere muziek luisteren als je depressief bent of wordt je depressief door het luisteren naar andere muziek.
Ik zou zeggen de 1ste optie.
quote:van Boudewijn de Groot?
Op woensdag 10 december 2003 11:43 schreef Fixxxer het volgende:
*heeft Testament opstaan
quote:Nou ja het is natuurlijk het originele persbericht dus het complete onderzoek staat er niet in uitgelicht. Ik neem aan dat er wel een dieper onderzoek achter zit.
Op woensdag 10 december 2003 11:55 schreef Zander het volgende:
Ik heb weleens een college bijgewoond van Tom ter Bogt, toen hij nog docent aan de UU was. Best interessant, en ik heb ook nog een boekje van hem hier in de kast staan, maar het stukje dat hierboven staat is natuurlijk wel erg kort door de bocht. Is het de muziek die depressies veroorzaakt, of luisteren depressieve mensen gewoon meer naar een bepaald soort muziek? Een beetje een kip en 't ei verhaal (of om het wat semi-wetenschappelijker te zeggen: "correlaties zeggen niet noodzakelijk iets over causaliteit").
Ik voel me als muzikale omnivoor trouwens ook niet echt aangesproken, hooguit misschien dat alcohol- en drugsgebruik in het verleden. 
[Dit bericht is gewijzigd door Zander op 10-12-2003 12:06]
quote:Ik dacht ook even dat ik een omnivoor ben, maar gelukkig hou ik niet van hiphop en R&B muziek. Phew!!
Op woensdag 10 december 2003 12:00 schreef Ralonnie het volgende:
Volgens het artikel ben ik een omnivoor, maar voor mij geldt de sociale isolatie, angst en depressie zeer zeker niet.
quote:Dan zou de liefde voor metal op die leeftijd een fase zijn en dat denk ik toch niet.
Op woensdag 10 december 2003 12:02 schreef Zander het volgende:
Ja, van het onderzoek zelf verwacht ik ook wel wat meer diepgang. Merk trouwens op dat het onderzoek naar muzikale voorkeuren alleen bij mensen tussen de 11 en 16 jaar is gehouden, volgens het artikel. Dat is natuurlijk ook wel behoorlijk vertekenend, ik vraag me bijvoorbeeld af of je dit soort conclusies nu ook zomaar kunt doortrekken naar metalliefhebbers die wat ouder zijn. Meestal is de puberteit immers toch een fase waarin je allerlei gevoelens veel heftiger beleeft.Ik voel me als muzikale omnivoor trouwens ook niet echt aangesproken, hooguit misschien dat alcohol- en drugsgebruik in het verleden.
Maargoed dan zou er verder onderzocht moeten worden wat er met die teiners op latere leeftijd is gebeurd en of de muzieksmaak inmiddels weet veranderd is.
quote:Die worden terecht niet serieus genomen.
Op woensdag 10 december 2003 11:56 schreef Freezor het volgende:
Waarom worden de dance liefhebbers niet opgenomen in het onderzoek
quote:
Op woensdag 10 december 2003 12:14 schreef BB-King het volgende:[..]
Die worden terecht niet serieus genomen.
quote:Dance is dermate breed en bestaat uit dermate veel categoriën, dat je dat echt wel moet opdelen. (hardcore is nogal verschillend met club.) Maar dat geld eigenlijk voor meer genre's.
Op woensdag 10 december 2003 11:56 schreef Freezor het volgende:
Waarom worden de dance liefhebbers niet opgenomen in het onderzoek
quote:
Op woensdag 10 december 2003 11:52 schreef Feestkabouter het volgende:[..]
van Boudewijn de Groot?
nee het is een metal-band.Bah, die ander heeft er nu meer. Daar dan maar verder. 