bijvoorbeeld:
Sting (die nieuwe single)
Madonna (ray of light)
michael jackson (earth song e.d.)
enz
waarom altijd zo'n spiriruele comeback?
Ik geloof niet in God, maar ik geloof wel dat er iets is, citeerde Harry de halve wereld bevolking
quote:Sting is de laatste 15 jaar spiritueel bezig. Sinds hij paddestoelen heeft gegeten in het Amazone-gebied, zeg maar.
Op donderdag 27 november 2003 12:50 schreef anima het volgende:
Sting (die nieuwe single)
Het kan ook al heel snel gaan soms. Neem bijvoorbeeld The raveonettes, di ehadden een EP uit met als subtitel 'Recorded in glorious B-minor', een heel goede plaat goeie 'depri' nummers, vervolgens komt er een nieuwe CD met als subtitel 'Recorded in glorious B-major', je raadt het al, semi vrolijke nummers en nu al niet leuk meer.
Ik denk dat het bijna onmogelijk is altijd maar 'goed' te blijven (een uitzondering daargelaten natuurlijk), op een gegeven moment is het gewoon afgelopen en in een poging er nog iets van te maken gaan 'ze' maar spiritueel doen...
Bij de anderen weet ik het niet. Madonna speelt in op trends van die tijd en 6 jaar geleden was dat spiritualiteit. Nu is ze anti-Amerika. 
Wat ook heel erg is, zijn bijvoorbeeld die laatste paar Santana-cds, waarbij de rol van Carlos beperkt is tot die van een veredelde sessiemuzikant die een paar gitaarriedels over de liedjes van alle gaststerren mag spelen. Ik vind het niks, maar het waren wel zijn meest succesvolle albums in jaren.
[Dit bericht is gewijzigd door Zander op 27-11-2003 18:11]
He's gone, gone, and nothin's gonna bring him back
Heel dat "spirituele" wordt nu gewoon commercieel uitgemolken, door de muziekindustrie.
No offence, ik heb z'n nummers altijd mooi gevonden tot aan het album "Dangerous" maar daarna was het hard bergaf gegaan en hij heeft voor mij nooit echt een comeback gemaakt...
Toch jammer eigenlijk
|
|
