Binnen 2 maanden na zijn beenmergtransplantatie.
We hebben er nu een ruim half jaar aan chemokuren en bmt opzitten en het leek goed te gaan, maar het mocht allemaal niet baten. Nu het zo snel terug is, blijkt het een resistente vorm en is het medisch gezien niet mogelijk om hem nog te behandelen.
We gaan de komende dagen cq weken dus de doodbegeleiding van onze kleine in. Wel lullig dat je van tevoren weet dat je moet wachten totdat hij stopt met leven.
Ik zou wel willen weten hoe anderen hierover denken...
Hoe oud is Bram...
ik kan me voorstellen dat het vreemd is om te wachten op...
Kan Bram thuis. bij jullie zijn, de laatste tijd?
btw erg apart dat je het per telefoon te horen hebt gekregen...
Hoe oud is ie? En denk je dat ie beseft wat dit betekent?
Ik kan overigens erg weinig doen behalve jou (en je vrouw/vriendin) veel sterkte te wensen.
quote:Wat vreemd dat je zo'n bericht door de telefoon krijgt!! Je zou mogen verwachten dat dit een persoonlijk gesprek zou zijn.
Op zaterdag 22 november 2003 10:13 schreef Basze het volgende:
We gaan de komende dagen cq weken dus de doodbegeleiding van onze kleine in. Wel lullig dat je van tevoren weet dat je moet wachten totdat hij stopt met leven.Ik zou wel willen weten hoe anderen hierover denken...
Natuurlijk is het lullig dat jullie moeten afwachten maar aan de andere kant geeft het ook de kans om er iets moois van te maken, je kunt je op deze manier wel voorbereiden hoe het afscheid moet gaan worden.
Probeer er nog uit te halen wat er in zit qua mooie momenten.
Sterkte...
Ik wens jullie heel veel sterkte en wijsheid toe!
quote:Bram is 2,5 en we willen niet dat hij in ons huis sterft, omdat we hier fijne herinneringen aan hem hebben. Anders heb je de kans dat je het huis blijft koppelen aan zijn dood. En ze vertelden het via de telefoon omdat we net onderweg naar huis waren vanaf het ziekenhuis na controle. Ze moeten zoiets, zodra ze dat weten, gelijk aan de ouders vertellen.
Op zaterdag 22 november 2003 10:17 schreef Babbelzz het volgende:
sjee, wat kut voor je/jullie zeg!
Hoe oud is Bram...
ik kan me voorstellen dat het vreemd is om te wachten op...
Kan Bram thuis. bij jullie zijn, de laatste tijd?
btw erg apart dat je het per telefoon te horen hebt gekregen...
Als ze de volgende hadden gebeld, hadden ze mijn vrouw alleen thuis bereikt, ik was dan op mijn werk geweest. Nu dus niet.
quote:Is een hospice geen warme plek voor Bram om te overlijden? Is wat anders dan een kil(ler) ziekenhuis...
Op zaterdag 22 november 2003 10:22 schreef Basze het volgende:[..]
Bram is 2,5 en we willen niet dat hij in ons huis sterft, omdat we hier fijne herinneringen aan hem hebben. Anders heb je de kans dat je het huis blijft koppelen aan zijn dood. En ze vertelden het via de telefoon omdat we net onderweg naar huis waren vanaf het ziekenhuis na controle. Ze moeten zoiets, zodra ze dat weten, gelijk aan de ouders vertellen.
Als ze de volgende hadden gebeld, hadden ze mijn vrouw alleen thuis bereikt, ik was dan op mijn werk geweest. Nu dus niet.
quote:Ik weet dat het heel vreemd klinkt maar het lijkt me juist "mooi" als je kind thuis komt te overlijden, in zijn eigen omgeving, de omgeving waar hij toch 2,5 jaar liefde gekregen heeft.
Op zaterdag 22 november 2003 10:22 schreef Basze het volgende:[..]
Bram is 2,5 en we willen niet dat hij in ons huis sterft, omdat we hier fijne herinneringen aan hem hebben. Anders heb je de kans dat je het huis blijft koppelen aan zijn dood.
Ik kan me niet voorstellen wat ik zou doen als ik zoiets te horen zou krijgen...... Heel veel sterkte toegewenst de komende tijd...
Ik kan niks anders doen dan jullie sterkte wensen
Geniet van de mooie momenten,zorg dat er mooie herinneringen zijn .
sterkte
Maar toch, is het voor jullie zoontje zelf niet leuker om in een vertrouwde omgeving te zijn? Dat lijkt mij wel.
heb er gewoon geen woorden voor
Heel veel sterkte toegewenst.
HEEL VEEL STERKTE!!!!
quote:Na een half jaar in ziekenhuizen verblijven is het ziekenhuis zijn 2e thuis geworden. En daar vermaakt hij zich ook nog prima en hebben ze alle middelen om het zo vlot mogelijk te laten verlopen.
Op zaterdag 22 november 2003 10:30 schreef Untouchables het volgende:
Opzich leek mij dat ook, maar ik kan me ook wel voorstellen waarom je het niet zou willen doen..Maar toch, is het voor jullie zoontje zelf niet leuker om in een vertrouwde omgeving te zijn? Dat lijkt mij wel.
Wij zullen er continue met hem zijn en spelen.
Succes..
Lijkt mij dat je op zo'n moment het leven echt zinloos vindt, kga me maar niet voorstellen wat je al meegemaakt heb en nog gaat meemaken.
Rest mij alleen nog om je sterkte te wensen.
Heel veel sterkte toegewenst!
- edit: clown-smiley is hier niet echt op z'n plaats -
[Dit bericht is gewijzigd door ElisaB op 25-11-2003 01:42]
quote:Ok dan, was trouwes geen aanval hoor, maar ik vroeg het me gewoon af
Op zaterdag 22 november 2003 10:34 schreef Basze het volgende:[..]
Na een half jaar in ziekenhuizen verblijven is het ziekenhuis zijn 2e thuis geworden. En daar vermaakt hij zich ook nog prima en hebben ze alle middelen om het zo vlot mogelijk te laten verlopen.
Wij zullen er continue met hem zijn en spelen.
.Veel sterkte toegewenst alvast!
Behalve ontzettend veel sterkte.........
Waar moet je troost in vinden op zo'n moment? Ik weet het niet... Misschien wel in het feit dat jullie zeker niet de enige zijn met Bram. Leukemie is een kanker bij kinderen die inprincipe in 90% van de gevallen geneest na chemotherapie. Triest dat jullie die 10% van de statistiek moeten zijn.
Hoe ziet het verloop van de ziekte er nu uit voor hem? Heeft hij veel pijn? 
Heeft bram nog meer broertjes en/of zusjes? Hoe reageren zij?
Wat afschuwelijk, wat erg, zo'n jong leven, zo hard gevochten en het heeft niet mogen baten
Ik wens jullie enorm veel sterkte
Longontsteking of andere infecties zijn een belangrijke oorzaak. Daarnaast kunnen patienten overlijden als gevolg van een bloeding (door het ontbreken van bloedplaatjes)...
zeker wel zielig voor dat kind + ouders!
quote:Ik sluit mezelf hierbij aan.....
Op zaterdag 22 november 2003 10:24 schreef C4D het volgende:
Ik wens jullie echt ongelofelijk veel sterkte in deze moeilijke tijd, dit is iets wat je nooit van je leven mee hoopt te maken.
Edit: Geef m een knuffel van de users hier 
quote:ga je het proces laten versnellen?
Op zaterdag 22 november 2003 10:34 schreef Basze het volgende:[..]
. En daar vermaakt hij zich ook nog prima en hebben ze alle middelen om het zo vlot mogelijk te laten verlopen.
of gaat het al supersnel?
quote:om het zo vlot mogelijk te laten verlopen? wat bedoel je precies?
Op zaterdag 22 november 2003 10:34 schreef Basze het volgende:
en hebben ze alle middelen om het zo vlot mogelijk te laten verlopen.
Maybe?
quote:ja dara kan ik me wat bij voorstellen, maar ik neem aan als het kind is opgegeven dat er verder geen behandeling meer plaats zal vinden, behalve pijnbestrijding...maar zelfs dan nog zou je met medicamenten het proces in sommige gevallen kunnen versnellen, om het allemaal zo min mogelijk vervelend te laten zijn...
Op zaterdag 22 november 2003 11:02 schreef vdo28 het volgende:
Ik denk dat hij bedoeld, op het moment dat het gebeurd dat het niet te pijnlijk en te langdradig is..Maybe?
Ik hoop dat TS een stevige relatie heeft...waar hij steun in vindt...
wat klote zeg heel veel sterkte ieg en maak er een zo mooi mogelijke tijd van, ik zou het als ouder denk ik
absoluut niet kunnen accepteren ..
[Dit bericht is gewijzigd door Logician op 22-11-2003 11:12]
Je "klinkt" toch vrij matter of factly over dit alles, valt mij op.
Alsof je je er al bij neergelegd hebt.
Anyways, veel sterkte toegewenst.
Het is heel erg om iemand te verliezen
quote:Ik ook
Op zaterdag 22 november 2003 10:54 schreef SanderZS het volgende:[..]
Ik sluit mezelf hierbij aan.....
[Dit bericht is gewijzigd door Mysterygirl op 22-11-2003 23:09]
Sterkte en geniet van hem zolang het nog kan.
Ik kan jullie alleen maar veel sterkte wensen tijdens de begeleiding van jullie Bram
Enorm moeilijk.
quote:Denk dat de grote klap achteraf wel komt, op dit moment moet je genieten. Ook van mij sterkte voor jullie allen.
Op zaterdag 22 november 2003 11:12 schreef milagro het volgende:
Je "klinkt" toch vrij matter of factly over dit alles, valt mij op.
Alsof je je er al bij neergelegd hebt.
Vreselijk Sterkte
Ik hoop dat jullie nog een mooie tijd hebben met Bram, en nog heel hard van hem kunnen genieten tot het afscheid komt. Heel veel sterkte, en probeer zoveel mogelijk mooie herinneringen te maken in de komende tijd.Hebben jullie trouwens nog meer kinderen?
Ik wens jullie heel veel sterkte. Geniet van de dagen dat je nog samen bent... Wat is dit verschrikkelijk zeg..
Heel veel sterkte toegewenst.
quote:We hadden cord-blood als stamceldonor en hij had de meest zeldzame vorm van niet-lymfatische leukemie. Acuut en zeer consistent door chromosomale afwijkingen in de tumorcellen. Vergelijkbaar met het Philadelphia-chromosoom, alleen hadden we geen mongoloïde kind.
Op zaterdag 22 november 2003 11:42 schreef Natemy het volgende:
De paniekgolven en machteloosheid slaan weer toe na het lezen van dit bericht; onze dochter is 5 jaar geleden getransplanteerd en gelukkig is zij er nog, maar de shocktoestand waarin je als ouder verkeert ligt nog vers in het geheugen. Heeft Bram een allogene of stamcel BMT ondergaan? Ik wens jullie verder heel veel sterkte de komende periode,ik begrijp ook jullie wens vooor een afscheid in het ziekenhuis, alhoewel wij onze dochter destijds mee naar huis zouden hebben genomen voor een vertrouwde omgeving. maar wat je al zegt, Bram is 2 en een half en voor hem is het ziekenhuis vertrouwd. Het buurjongentje in de flow van onze dochter destijds overleed ook in het ziekenhuis aangezien het voor hem vertrouwd was. Hij was ook pas twee en had niet-lymfatische leukemie. Nogmaals veel sterkte, wij denken aan jullie en geniet nog zoveel mogelijk van Bram.
Al met al waren zijn kansen rete-klein en zitten we nu dus ook in de groep afvallers. En alleen pijnbestrijding rest nog, maar langer dan weken zal hij niet meer leven...
Ik ben zoals sommigen ook zeggen er verdomd nuchter onder, wellicht is het berusting en machteloosheid.
De tijd zal het leren, in ieder geval veel succes met jullie kind!
Heel, heel veel sterkte
Alles wat ik verder zou willen zeggen lijkt me zo nutteloos.
quote:zo da's ff naar hey! Sterkte hiermee!
Op zaterdag 22 november 2003 10:13 schreef Basze het volgende:
Donderdagavond heb ik via de telefoon te horen gekregen van onze kinderarts dat onze zoon, Bram, zijn leukemie terug heeft gekregen.
Binnen 2 maanden na zijn beenmergtransplantatie.We hebben er nu een ruim half jaar aan chemokuren en bmt opzitten en het leek goed te gaan, maar het mocht allemaal niet baten. Nu het zo snel terug is, blijkt het een resistente vorm en is het medisch gezien niet mogelijk om hem nog te behandelen.
We gaan de komende dagen cq weken dus de doodbegeleiding van onze kleine in. Wel lullig dat je van tevoren weet dat je moet wachten totdat hij stopt met leven.
Ik zou wel willen weten hoe anderen hierover denken...
quote:ik denk dat jullie nu ook niet meer kunnen doen dan afwachten en proberen nog zoveel mogelijk te genieten van en met elkaar
Op zaterdag 22 november 2003 18:13 schreef Basze het volgende:
Ik ben zoals sommigen ook zeggen er verdomd nuchter onder, wellicht is het berusting en machteloosheid.
Ik ben van mening dat je beter afscheid van iemand kan nemen wanneer de tijd gekomen is en alles op zijn eigen tempo gaat, dan dat je er naar toe leeft, want dat maakt het alleen maar moeilijker.
Waarom denk ik dit?
Je leeft er naar toe, je denkt erover na en probeert je voor te bereiden omdat je WEET dat het binnenkort zover is.
Als zoiets plotsklaps gebeurd is het in één keer afgelopen...ofzo.
Ik kom niet zo goed uit mijn woorden. Sorry, ik hoop niet dat ik weer iets verkeerds heb gezegd.
Bij mijn tante was het zo: Ze was geholpen en had weer overlevingskans na de zoveelste operatie en kuur en toen poef was ze ineens overleden, terwijl ze een jaar daarvoor nog te horen kreeg dat ze nog maar 2 maanden te leven had.
quote:Ik denk dat je momenteel ook meer hebt aan nuchterheid dan aan paniek; Bram en je partner hebben daar geen baat bij. Laat je niet van de wijs brengen door reacties daarover, focus op je kind en partner. Er wordt binnen ons gezin veel over jullie gepraat vandaag, nogmaals veel sterkte voor de komende periode.
Op zaterdag 22 november 2003 18:13 schreef Basze het volgende:[..]
Ik ben zoals sommigen ook zeggen er verdomd nuchter onder, wellicht is het berusting en machteloosheid.
Mijn dochtertje is 5 maanden terug geboren, ze was drie maanden te vroeg. Het gaat nu heel goed met haar, maar ik ken de angst om een kind te verliezen, het is het ergste wat er is.
In het RonaldMcDonald huis waar we (mijn man, zoontje en ik) 6 weken gewoond heb ik veel ouders met kinderen in het ziekenhuis ontmoet. Ik kon veel steun vinden bij anderen maar heb ook zoveel verdriet meegemaakt van ouders met een ziek kind. Er gingen ook ouders naar huis zonder dat ze hun kind(je) mee konden nemen...
Alles heeft een diepe indruk op me gemaakt, ik ben in een hele nieuwe wereld terecht gekomen waarvan ik hoop dat de meesten het nooit mee zullen maken.
In jullie geval is dat nu wel zo en ik hoop dat jullie de resterende tijd van jullie zoontje op een 'leuke' manier in kunnen vullen. Laat zijn korte leventje in ieder geval de moeite waard zijn. Hij weet nog niet wat er met hem gebeurd en beseft ook nog niet wat er aan de hand is. Hopenlijk kan die gedachte iets van troost geven.
Al het beste,
Neeltje
ik kan er niets over zeggen, behalve alle sterkte in de wereld quote:Daar sluit ik me bij aan, ik zou niet weten wat ik daar aan toe zou moeten voegen
Op zondag 23 november 2003 02:14 schreef Leintjeuh het volgende:
Hier zijn gewoon geen woorden voor....
als ik de TS was zou ik heel veel foto's maken en veel filmen....ter herinnering....nu kan het nog...straks is het te laat....
nogmaals sterkte!!
Maar heel veel sterkte 
En ik hoop dat jullie nog een hele mooie tijd hebben met Bram..
. Raakt me diep, dit soort topics... Sterkte ermee.
Zal dadelijk in de kerk een kaarsje voor hem, en jullie, branden.
SPIRO
quote:Mijn 1e grote liefde is ook overleden aan leukemie. Ze heeft de hele riedel van chemo's en slechte ziekenhuizen ook gehad. een 2e chemo kon ze lichamelijk niet aan. Ze is ook in huis gestovern, net voor haar 21e. Gelukkig heeft ze uitgebreid afscheid kunnen nemen en hebben we nog leuke dingen samen kunnen doen. Ze is echter in huis gestorven en op 3 dagen na precies een jaar later ging haar moeder wegens een gebroken hart.Haar broer en haar vader wonen nog steeds in hetzelfde huis, maar willen na al die ellende zo snel mogelijk uit het huis weg, wegens al die nare herhinneringen.
Op zaterdag 22 november 2003 10:22 schreef Basze het volgende:[..]
Bram is 2,5 en we willen niet dat hij in ons huis sterft, omdat we hier fijne herinneringen aan hem hebben. Anders heb je de kans dat je het huis blijft koppelen aan zijn dood.
Heel veel sterkte toegewenst!
sterkte...Ik wens jullie heel veel sterkte toe.
Ik vervang op dit moment een klas van een man waarvan zijn 9-jarige dochtertje is overleden. Zij wisten al een aantal jaar dat hun dochter uiteindelijk zou overlijden, maar e kunt je daar niet op voorbereiden. Zorg er wel voor dat je zoveel mogelijk tastbaars overhoudt, zodat je daar troost aan kunt hebben als je dat nodig hebt. Mocht dat niet het geval zijn dan hoef je het niet te gebruiken.
Foto's, video, afdrukken van handen en voeten enz.
ik dnek dat iedereen anders reageert, maar bij mijn collega helpt het dat hij dat soort dingen heeft.
Vooral omdat kanker bij kinderen zo vaak wel goed te bestrijden is.
Ik vind het erg dapper dat jullie je Brammetje thuis willen laten sterven, maar denk er wel goed over na! Hoe stabiel je zelf ook bent, een kind verliezen is zo ongeveer het ergste dat je kunt overkomen. Wanneer je je kind in zijn kamertje laat sterven, kan het extra confronterend zijn wanneer je later het kamertje betreedt. Wanneer jullie denken dat je daar wel mee om kunt gaan, zou ik er zeer zeker voor kiezen om hem thuis, in z'n eigen vertrouwde omgeving te laten sterven.
Heel veel sterkte en geniet van de tijd die jullie nog samen hebben!
quote:OPLETE
Op zondag 23 november 2003 11:35 schreef Mr-Mackey het volgende:
Treurig....
Vooral omdat kanker bij kinderen zo vaak wel goed te bestrijden is.
Ik vind het erg dapper dat jullie je Brammetje thuis willen laten sterven, maar denk er wel goed over na! Hoe stabiel je zelf ook bent, een kind verliezen is zo ongeveer het ergste dat je kunt overkomen. Wanneer je je kind in zijn kamertje laat sterven, kan het extra confronterend zijn wanneer je later het kamertje betreedt. Wanneer jullie denken dat je daar wel mee om kunt gaan, zou ik er zeer zeker voor kiezen om hem thuis, in z'n eigen vertrouwde omgeving te laten sterven.Heel veel sterkte en geniet van de tijd die jullie nog samen hebben!
...Ontzettend veel sterkte, kracht, moed en liefde gewenst in de laatste tijd die jullie rest met Bram.
Ik heb ontzettend veel respect voor de keuze die jullie maken om Bram niet thuis te laten sterven. Het is ook zeer belangrijk om aan jezelf te denken, bovendien zal het voor Bram niet zoveel uitmaken, aangezien het ziekenhuis (zoals je zelf al zegt) zijn tweede thuis is geworden. Als de mensen die van hem houden maar bij hem zijn 
Heel veel sterkte de komende tijd! Ik hoop dat jullie nog een paar mooie herinneringen kunnen maken.
heel veel sterkte aan jullie en natuurlijk nog meer aan bram....
In ieder geval bedankt voor de reacties 
"Wat er ook gebeurt, altijd blijven lachen!" (mooie bassie-oneliner)
quote:Jezus zeg, ik kan me niet eens voorstellen hoe je je moet voelen.
Op zaterdag 22 november 2003 10:13 schreef Basze het volgende:
Donderdagavond heb ik via de telefoon te horen gekregen van onze kinderarts dat onze zoon, Bram, zijn leukemie terug heeft gekregen.
Binnen 2 maanden na zijn beenmergtransplantatie.We hebben er nu een ruim half jaar aan chemokuren en bmt opzitten en het leek goed te gaan, maar het mocht allemaal niet baten. Nu het zo snel terug is, blijkt het een resistente vorm en is het medisch gezien niet mogelijk om hem nog te behandelen.
We gaan de komende dagen cq weken dus de doodbegeleiding van onze kleine in. Wel lullig dat je van tevoren weet dat je moet wachten totdat hij stopt met leven.
Ik zou wel willen weten hoe anderen hierover denken...
Heel erg veel sterkte toegewenst.
Heel veel sterkte de komende tijd en geniet van de momenten die jullie nog samen mogen beleven.
Veel liefs Little-Angel
... dit is echt heel erg... Wat een ramp... Ik hoop van ganser harte dat het jullie gegund is om zo lang als het maar enigzins kan je kleintje bij je te hebben. Aan de andere kant hoop ik dat Bram -en jullie; jullie mogen immers machteloos toezien hoe je zoon van de wereld gaat- niet al te lang hoeft te lijden... Zo'n jong leventje dat al zo vroeg moet stoppen... Het grote "waarom" waar niemand een sluitend antwoord op heeft zal ongetwijfeld al duizenden keren door je hoofd hebben gegalmd. Er is geen antwoord. Ik heb geen antwoord. Er zal nooit een antwoord komen. Ik voel met jullie mee en ik hoop dat dat je sterkt in jullie beproeving. Een beproeving die waarschijnlijk nog tot lang na de dood van Bram zal duren.
Liefs, sterkte
T
quote:Ik heb de stervensbegeleiding van mijn moeder gedaan, klinkt misschien gek, maar we hebben er een mooie tijd van gemaakt, veel lol getrapt en gepraat. Laat z'n laatste dagen niet een ellende worden, hij voelt zich al ellendig genoeg denk ik.
Op zaterdag 22 november 2003 10:13 schreef Basze het volgende:
Donderdagavond heb ik via de telefoon te horen gekregen van onze kinderarts dat onze zoon, Bram, zijn leukemie terug heeft gekregen.
Binnen 2 maanden na zijn beenmergtransplantatie.We hebben er nu een ruim half jaar aan chemokuren en bmt opzitten en het leek goed te gaan, maar het mocht allemaal niet baten. Nu het zo snel terug is, blijkt het een resistente vorm en is het medisch gezien niet mogelijk om hem nog te behandelen.
We gaan de komende dagen cq weken dus de doodbegeleiding van onze kleine in. Wel lullig dat je van tevoren weet dat je moet wachten totdat hij stopt met leven.
Ik zou wel willen weten hoe anderen hierover denken...
Maak er iets moois van.
Heel veel sterkte toegewenst...
Ik wens jullie de komende periode heel erg veel sterkte...
Geniet er van
Zonder je familie in de buurt sterven in een koud steegje. Jullie kunnen gelukkig afscheid nemen. Als je het van tevoren weet kun je tenminste nog proberen het afscheid zo mooi en waardig mogelijk te maken...Die was vanaf het begin al opgegeven, dus we wisten niet beter eigenlijk. Alhoewel de verhouding tussen vader-kinds steviger is als broer-broertje bij zo'n jong leven kan ik me enerzijds wel inleven maar anderzijds weet ik dat het nog zwaarder voor je moet zijn dan dat het voor mij geweest is.
Heel erg veel sterkte toegewenst deze periode. Allemaal erg cliché wat ik je toenwens maar het is wel gene je echt nodig zult hebben komende tijd!!!
Heel veel sterkte!!!
Maar ik heb het toch gedaan, en hoewel het hier al volstaat met de steunbetuigngen voeg ik die van mij hier ook aan toe. Het zal niet veel helpen, maar beter dan niets.
Ik hoop dat jullie nog even van jullie Bram kunnen genieten
Ik zeg niet: ik hoop dat jullie zo lang mogelijk van Bram kunnen genieten.
Ik hoop namelijk dat het voor hem over zal zijn voor de echt pijnlijke klachten en het Grote Pijnlijke gebeuren aanbreekt. Ik hoop dat je die nuance begrijpt en plaatst zoals ie bedoelt is, namelijk dat ik het niemand gun om pijn te hebben en kleine Brammetjes al helemaal niet.
Verder wilde ik nog 3 dingen kwijt.
Ten eerste, ik heb Bram altijd een heel goeie naam gevonden
Ten tweede dit gedichtje dat ik las in een ander topic, Het is niet origineel, en het helpt niks, maar ik moest tranen met tuiten huilen toen ik het las.
Komtie.
An angel in the book of life
wrote down an infant's birth
and mentioned as he closed the book
..... too beautiful for earth
En ten derde natuurlijk heel veel sterkte voor jou, je vrouw en Bram, nu en voor in de toekomst
quote:Mijn oprechte medeleven. Veel succes.
Op zaterdag 22 november 2003 10:13 schreef Basze het volgende:
Donderdagavond heb ik via de telefoon te horen gekregen van onze kinderarts dat onze zoon, Bram, zijn leukemie terug heeft gekregen.
Binnen 2 maanden na zijn beenmergtransplantatie.We hebben er nu een ruim half jaar aan chemokuren en bmt opzitten en het leek goed te gaan, maar het mocht allemaal niet baten. Nu het zo snel terug is, blijkt het een resistente vorm en is het medisch gezien niet mogelijk om hem nog te behandelen.
We gaan de komende dagen cq weken dus de doodbegeleiding van onze kleine in. Wel lullig dat je van tevoren weet dat je moet wachten totdat hij stopt met leven.
Ik zou wel willen weten hoe anderen hierover denken...
Ik zou kunnen zeggen dat het er geen groter verdriet is dan dat van ouders om een te vroeg gestorven kind. Maar dat weten jullie zelf beter dan ik.
Daarom zeg ik niet meer dan; "Heel veel sterkte en ik leef met jullie mee."
*geef nooit de hoop op*
van jullie eigen kind in jullie huis?
Of dat je later spijt krijgt dat je je kind in een kille onpersoonlijke omgeving liet heengaan?
Think about it aub.......!!!!!!
Wens jullie mega veel sterkte..
maar ook in dit geval moest ik dit even vermelden..
weet welke weg jullie bewandelen..
godzijdank mocht het hier goed gaan tot nu toe..
2 jaar na dato..
maar de angst blijft...
altijd..
sterkte...er zijn hier eigenlijk geen woorden voor..
sorry
quote:Wat bij mijn broer is gebeurd hou je al helemaal niet voor mogelijk. Na de behandeling van de tweede keer kanker zouden wij op woensdag gebeld worden of echt alles weg was. Wij werden niet gebeld. De donderdag hebben wij de hele dag proberen te bellen. Er werd opgehangen omdat het lunchpauze was of omdat de dokter niet bekend was. Op vrijdagmiddag werden wij gebeld. Bericht was dat het niet te behandelen was en een tijd die er nog te leven was werd er niet gegeven. Hij heeft toen nog bijna 2 weken geleefd.
Wat vreemd dat je zo'n bericht door de telefoon krijgt!! Je zou mogen verwachten dat dit een persoonlijk gesprek zou zijn
Ik heb te veel van de mensen op de kinderafdeling gezien. Mijn broer werd voor zijn leucemie behandeld in Leiden. Ik heb zelf kunnen ervaren dat het ook niet leuk is wanneer zij wel genezen. Dit klinkt hard, maar wanneer zij toch genezen komen zij er zwaar verminkt uit. Mijn broer was 15 toen zijn heupen al versleten waren als van iemand van 80. Dit kwam door de botontkalking van de medicijnen die het beenmerg beter moeten aan laten slaan. Tevens ontstond er een afstotingsreactie bij de huid, waardoor heel zijn buik onder gruwelijke littekens zat. (Als ik het vergelijk met de ergste brandwonden die ik op tv zie, was dat van mijn broer erger, daar het helemaal paars en dik was).
Ik snap dat je heel graag je kind wil laten overleven, maar wat ik ook weet van Leiden is dat ongeveer 90% van de kinderen die wel genezen binnen 6 jaar weer kanker krijgen. Dit komt waarschijnlijk omdat het lichaam door het andere beenmerg nog minder alert is geworden op het doden van kankercellen.
Het ergste voor me ouders was het moment dat hij in de flow lag. Dit is een ruimte die constant wordt volgepompt met lucht. Op deze manier kunnen er geen bacterien van buiten de flow de flow binnenkomen. (het is een soort bed met een gordijn er omheen). Wat er zo erg aan was, was dat zij geen knuffel of lichamelijk contact konden hebben met mijn broer. Mijn advies is dan ook wanneer je weet dat je kind het niet gaat redden. Zorg voor het lichamelijke contact, dat is beter voor jezelf en ook voor je kind.
Heel veel sterkte de komende tijd
Ik wens jullie veel sterkte met het goed begeleiden van hem daarin en heel veel sterkte met het daarna verwerken van het gemis en verlies.
En TS, ik snap en begrijp je nuchtere, soms zelfs kille manier van posten, maar zelfbescherming kan ook tever gaan.
Je mag best schreeuwen en huilen.
Godverde godverde godverde godverde...
Ik kan niet eens beginnen me voor te stellen hoe jullie je moeten voelen; hoewel ik heel erg met jullie meeleef horen jullie dat van iedereen en zal dat ondertussen weinig betekenis meer hebben.
Wat een andere user ookal zei: Als het zover is, laat het dan - hoe pijnlijk voor jullie ook - niet te lang duren, en geniet nog even van hem zolang het kan. Fotografeer en film iedere minuut die jullie samen zijn. Beter wél doen en nooit meer bekijken dan niét doen en er de rest van jullie leven spijt van hebben..
* SadKingBilly moet even iets knuffelen en loopt maar even naar zijn katjes..
Voor zover jullie er wat aan hebben, sterkte...
quote:dat is gelukkig niet waar wat jij stelt...
Op dinsdag 25 november 2003 00:32 schreef snabbi het volgende:[..]
Wat bij mijn broer is gebeurd hou je al helemaal niet voor mogelijk. Na de behandeling van de tweede keer kanker zouden wij op woensdag gebeld worden of echt alles weg was. Wij werden niet gebeld. De donderdag hebben wij de hele dag proberen te bellen. Er werd opgehangen omdat het lunchpauze was of omdat de dokter niet bekend was. Op vrijdagmiddag werden wij gebeld. Bericht was dat het niet te behandelen was en een tijd die er nog te leven was werd er niet gegeven. Hij heeft toen nog bijna 2 weken geleefd.
Ik heb te veel van de mensen op de kinderafdeling gezien. Mijn broer werd voor zijn leucemie behandeld in Leiden. Ik heb zelf kunnen ervaren dat het ook niet leuk is wanneer zij wel genezen. Dit klinkt hard, maar wanneer zij toch genezen komen zij er zwaar verminkt uit. Mijn broer was 15 toen zijn heupen al versleten waren als van iemand van 80. Dit kwam door de botontkalking van de medicijnen die het beenmerg beter moeten aan laten slaan. Tevens ontstond er een afstotingsreactie bij de huid, waardoor heel zijn buik onder gruwelijke littekens zat. (Als ik het vergelijk met de ergste brandwonden die ik op tv zie, was dat van mijn broer erger, daar het helemaal paars en dik was).
Ik snap dat je heel graag je kind wil laten overleven, maar wat ik ook weet van Leiden is dat ongeveer 90% van de kinderen die wel genezen binnen 6 jaar weer kanker krijgen. Dit komt waarschijnlijk omdat het lichaam door het andere beenmerg nog minder alert is geworden op het doden van kankercellen.
Het ergste voor me ouders was het moment dat hij in de flow lag. Dit is een ruimte die constant wordt volgepompt met lucht. Op deze manier kunnen er geen bacterien van buiten de flow de flow binnenkomen. (het is een soort bed met een gordijn er omheen). Wat er zo erg aan was, was dat zij geen knuffel of lichamelijk contact konden hebben met mijn broer. Mijn advies is dan ook wanneer je weet dat je kind het niet gaat redden. Zorg voor het lichamelijke contact, dat is beter voor jezelf en ook voor je kind.
Heel veel sterkte de komende tijd
je hebt verschillende gradaties bij leukemie..
high risk
medium risk en
non high risk
en dit maakt wel degelijk uit welke vorm het betreft..
dus maak hier niet een heleboel mensen wakker etc...
als het niet nodig is...
80% geneest wel..en zelfs opgegeven kinderen zijn alsnog genezen..
daarbij zijn ze de laatste jaren wel zoveel verder gevorderd dat ...alles anders is dan 10 jaar terug...
bv..
Een kind verliezen is het ergste dat een mens kan overkomen...
quote:Ja.
Op dinsdag 25 november 2003 01:41 schreef AngelWings het volgende:Een kind verliezen is het ergste dat een mens kan overkomen...
heel veel sterkte.
Denk aan je zoon. Maar ook aan je zelf!
veel sterkte toegewenst quote:Ik had het over de mensen die in Leiden vooral worden behandeld. Wij werden vanuit Rotterdam waar we wonen doorverwezen naar Leiden, omdat zij specialistischer waar op dit gebied.
dat is gelukkig niet waar wat jij stelt...
Ook weet ik dat niet iedere leucemie patient de zwaarste behandelingen moet ondergaan. Ik meende echter gelezen te hebben dat het hier om een beenmergtransplantatie ging. Toevallig weet ik hier redelijk wat van af, daar ik zelf de donor was voor mijn broer en omdat ik 2 jaar bijna elke dag ermee geconfronteerd werd in Leiden.
Beenmerg transplantatie is toch een van de laatste behandelingsvormen, in elk geval dat was het 5 jaar geleden, vandaar dat ik dit hier neerzette.
Mijn broer was in die 2 jaar 1 van de 2 patienten die het ziekenhuis genezen kon verlaten vanuit de flows. Van andere afdelingen, waar de kinderen geen transplantatie hoefden te ondergaan zijn meer kinderen genezen. Van deze kinderen kwam dus 90% binnen de 6 jaar weer terug. Mijn advies over die knuffel, die kan niet in zo verre, je wil niet het risico lopen dat je kind met zijn lage weerstand iets van jou qua bacterien wil oplopen. een hand op het hoofd is waarschijnlijk ook al heel fijn. voor de mensen die niet weten hoe dit gaan. Je zit helemaal verpakt, steriele handschoenen die je nooit aan de buitenkant mag aanraken met je handen, je hebt een steriel schort om, haarkapje en monddoekje. Vervolgens was je je handschoenen nog met alcohol af en wanneer je je eigen kind aanraakt moet je hem met alcohol afnemen.
Ik zie ook dat het nu 2 jaar is nadat het bij jou of bekende dat leucemie genezen is. Bij mijn broer was ook een lichte vorm van leucemie aangetroffen. Ze waren er sneller bij dan dat er symptonen optraden, omdat hij onder behandeling stond vanwege een andere ziekte. Mijn broer had door de beenmergtransplantatie 6 jaar kanker vrij kunnen leven. Toen kreeg hij een tumor in zijn tong. Deze tumor werd niet op tijd herkend en had al uitzaaiingen voor er echt iets aan gedaan werd. Mijn advies aan de genezen patient is dan ook, leef niet in angst van o het komt terug, maar wanneer je iets verdachts aan je eigen lichaam begint te ontdekken (raar wondje of knobbeltje) zorg wel dat ze een kweekje nemen?
[/offtopic]
Inderdaad blijft genezing mogelijk. Ik heb de andere kant van het verhaal willen laten zien, maar er zijn mensen die zelfs na opgegeven te zijn nog oud worden. Hou hoop en geniet van dag tot dag.
Heel veel sterkte.
Zelf ken ik ook een meisje die ongeneeslijk ziek is, dat is al bekend vanaf haar geboorte, ze zou met 12 al zijn opgegeven maar ze is toch al 16. Toch zal het niet meer lang duren, hoe erg dat ook klinkt.
Ik wil jullie in ieder geval heel erg veel sterkte wensen in deze moeilijke tijd...
en ik kan je ook zeggen: wees blij dat ze het oprecht vertellen (ook al gaat het over de telefoon, het is beter dan jullie een tijd te laten wachten) bijvoorbeeld (wat bij mijn zwager gebeurde) hij wist vantevoren dat hij donderdag de uitslag zou krijgen van het onderzoek of er weer kanker zat of niet... de doktoren hebben hem laten wachten tot vrijdagmiddag 5 uur voordat ze m vertelden dat er niets meer aan te doen was. hij heeft ervoor gekozen om thuis te overlijden... op zich heel zwaar om daar soms rond te lopen omdat je weet in welke kamer hij dood is gegaan... maar de lol van het leven is er nog vooral omdat we dat van mijn zwager hebben geleerd, het doorleven met lol, en de beste manier om over problemen heen te komen is het met humor behandelen (zo zaten wij de laatste tijd alleen maar te geinen dat hij irritant was). voor de duidelijkheid mijn zwager is de broer van snabbi.
maar jullie heel veel sterkte en geniet van de laatste dagen die jullie samen hebben
[Dit bericht is gewijzigd door gothic-blackie op 25-11-2003 19:51]
quote:Zonder jou af te willen vallen: Bram is niet dood. Bram leeft nog en het belangrijkste is nu de warmte van papa en mama te kunnen voelen. Laten we niet vergeten dat hij nog leeft en ik hoop dat papa, mama en Bram (op zijn eigen manier) op een volwaardige manier afscheid mogen nemen dit is namelijk iets waar ik me aan heb geergerd toen mijn papa ziek was: toen hij leefde, wilde ik niet dat mensen huilden om zijn naderende dood, maar ik wilde dat mensen net als ik blij waren dat we nog bij elkaar mochten zijn
Op dinsdag 25 november 2003 06:06 schreef woediewokkie het volgende:
van dingen die ik in mijn leven niet erg begrijp,is dit wel de nr 1...het overlijden van zo'n klein wurmpje.....
mjin eigen kind dus,
en
gelukkig gaat het nu heel goed
maar sindsdien stort ik nu altijd iets in de pot voor Ronald mc donald..
Je weet wel misschien de ziekenhuizen met een opvang en slaapplek voor de ouders?
Want dichtbij je kind mogen zijn is zo enorm belangrijk...
misschien een tip voor alle mensen die dit lezen?
Desnoods 5 eurocent...maakt niet uit etc...
en mc donald heeft ze oa staan die potjes..voor je kleingeld..
Ik wens jullie heel veel sterkte en hoop dat je veel mensen om je heen hebt die je kunnen steunen in een moeilijke tijd.
quote:Inderdaad, dat was ook zo bij mijn broer. Mensen die jankten wanneer ze hem zagen lopen en hij maar roepen hallo ik ben er nog.
dit is namelijk iets waar ik me aan heb geergerd toen mijn papa ziek was: toen hij leefde, wilde ik niet dat mensen huilden om zijn naderende dood, maar ik wilde dat mensen net als ik blij waren dat we nog bij elkaar mochten zijn
Ik weet niet hoe Bram er nu bij ligt natuurlijk en niet op wat voor een afdeling, maar ik hoop ook zeker dat Bram nog kan genieten van zijn ouders en niet dat ie in zo'n ***** flow ligt.
O wat afschuwelijk!!!!!!! Ik leef met jullie mee, weet niet wat ik zeggen moet. Alleen dat ik jullie ontzettend veel sterkte toe wil wensen en met jullie meeleef zelf een zoontje heeft van bijna 2 jaar
Doe daarom ook álles dat jullie willen, al zijn het voor andere gekke dingen. Maar wat is nou gek als je op dit punt bent gekomen? Niks!! Laat je vooral niet beïnvloeden door anderen, zorg er gewoon voor dat je met een ontzettend goed en warm gevoel terug kan kijken naar jullie tijd met jullie zoon. Wat of hoe je iets doet is helemaal niet belangrijk, als je het maar gewoon doet.
Heel veel sterkte voor jou en je gezin.....
Al helpt het misschien niets.
Zucht, als mijn nichtje zoiets zo overkomen ik zou niet weten wat ik moest.
Zucht kutwereld...
quote:Sorry, maar ik kan het hier echt niet mee eens zijn. Onze dochter heeft ruim 16 weken in de isolatie gelegen waarvan 4 weken in de flow en is nu (5 jaar later) genezen na een succesvolle beenmergtransplantatie. Zij is niet verminkt, leidt een normaal leven zonder medicijnen, heeft geen nare trauma's en wij zijn zielsgelukkig dat ze nog leeft. Zij had in eerste instantie 40% overlevingskans en is er dus nog. Voor TS is het vreselijk, dat zijn kind het niet zal gaan redden, ik geloof echter niet dat ouders er vanaf moeten gaan zien om hun kind te laten behandelen vanwege de flow. Ik heb veel kinderen ontmoet, die er niet meer zijn, maar ook een aantal, die dankzij een beenmergtransplantatie een volwaardig leven leiden. Eventuele complicaties waaronder transplantatieziekte kunnen voor wonden en leverstoornissen zorgen, maar als je met je rug tegen de muur staat, is de flow gewoon de beste optie.
Op dinsdag 25 november 2003 00:32 schreef snabbi het volgende:[..]
Mijn broer werd voor zijn leucemie behandeld in Leiden. Ik heb zelf kunnen ervaren dat het ook niet leuk is wanneer zij wel genezen. Dit klinkt hard, maar wanneer zij toch genezen komen zij er zwaar verminkt uit.
* Natemy wenst TS en zijn gezin nogmaals sterkte
kan ik niet wat van mijn beenmerg afstaan ?????
volgens mij heb ik meer dan genoeg voor Bram over.....
quote:Bedankt, maar hij heeft al een transplantatie gehad en binnen een jaar is een tweede niet mogelijk, valt je lichaam uit door teveel chemicaliën en dergelijke...
Op vrijdag 28 november 2003 13:06 schreef ZTiK het volgende:
.................kan ik niet wat van mijn beenmerg afstaan ?????
volgens mij heb ik meer dan genoeg voor Bram over.....
het is toch te gek voor woorden dat een klein jochie, 2,5 jaar oud al zoveel "gezeik" mee moet maken........
ik wens jullie (en vooral Bram) alle sterkte van de wereld toe en hoop tot in het diepste van mn hart dat als het moment daar is dat hij pijnloos heen moge gaan........
(woorden schieten tekort voor wat ik eigenlijk wil zeggen.........)
mijn gedachten-uitleg bij ziekte kanker
quote:Helaas werkt het niet zo. Beenmerg zorgt voor de productie van je bloed. Jouw beenmerg, dus jouw DNA, zou erg moeten lijken op het DNA van Bram. De grootste kans voor een geschikte donor voor Bram is binnen de eigen familie. Helaas kunnen beenmergtransplantaties ook niet zo snel achterelkaar uitgevoerd worden. Voor de transplantatie word Bram namelijk bestraald, om zijn beenmerg te doden. Nog zo'n zware bestraling in zo'n korte tijd heeft alleen nog maar ergere gevolgen.
kan ik niet wat van mijn beenmerg afstaan ?????
Wat je wel kan doen is jezelf laten registreren. Je komt dan in een databank te staan en misschien hebben andere patienten er iets aan. (Eerst word je eigen familie bekeken, zit er niets bruikbaars tussen, dan gaan ze die database af). Beenmergtransplantatie is niet helemaal zonder gevaar voor jezelf. Gelukkig nemen ze wel goede maatregelen. Afstaan van beenmerg voelt alsof je hard op je stuitje bent gevallen. Ik was dan ook zieker van de narcose dan van het weggehaalde beenmerg.
Basze kan je misschien iets vertellen over hoe het gaat met Bram. We leven allemaal erg met jullie en Bram mee.
[Dit bericht is gewijzigd door snabbi op 28-11-2003 14:48]
quote:Heel erg veel sterkte.
Op zaterdag 22 november 2003 10:13 schreef Basze het volgende:
quote:Basze, hoe is het nu met Bram?
Op vrijdag 28 november 2003 13:07 schreef Basze het volgende:[..]
Bedankt, maar hij heeft al een transplantatie gehad en binnen een jaar is een tweede niet mogelijk, valt je lichaam uit door teveel chemicaliën en dergelijke...
quote:Je merkt nog niks aan hem, maar de komende weken zal daar wel verandering in komen...
Op vrijdag 28 november 2003 15:59 schreef miss_dynastie het volgende:[..]
Basze, hoe is het nu met Bram?
quote:Iedereen heeft zijn eigen manier om dingen te verwerken !! Ik zou inderdaad kiezen waar jij op doelde. Maar heb dat niet voor het kiezen ...
Op dinsdag 25 november 2003 20:34 schreef miss_dynastie het volgende:[..]
toen hij leefde, wilde ik niet dat mensen huilden om zijn naderende dood, maar ik wilde dat mensen net als ik blij waren dat we nog bij elkaar mochten zijn
quote:zucht...
Op vrijdag 28 november 2003 17:18 schreef Basze het volgende:[..]
Je merkt nog niks aan hem, maar de komende weken zal daar wel verandering in komen...
het is niet eerlijk... mijn neefje van 6 had ook leukemie, en heeft het jammerlijk genoeg ook niet gehaald.
Ik heb zelfs geen kinderen, en kan me daarom ook niet echt iets bij voorstellen om een kind te verliezen... wat ik wel weet is dat van iemand afscheid nemen behoorlijk pijn doet...
het enigste wat ik er van kan zeggen is veel sterkte en kracht de komende tijd.. ik hoop dat bram niet teveel zal lijden, zijn leven is al zo kort geweest, en in die korte perioden behoor je alleen maar geluk te proeven en niet de bittere smaak van den dood...
ik heb niet echt veel toe te voegen aan de steunbetuigingen van anderen, alles wat gezegd kan worden is immers al gezegd... toch wil ik via deze weg jou, je vrouw, en je zoontje veel sterkte toewensen..
De dood
Die norse gast zal jou niet overslaan.
Nooit belt hij op en vraagt: 'Kom ik gelegen?'
Hij komt te vroeg, te laat, zijn zeis stoot tegen
je lamp of vaas. Hij laat zijn koffie staan.
Beloftes worden niet door hem gedaan
en nooit zal hij zijn knekelvoeten vegen.
Hij kent geen smalltalk. Er wordt stuurs gezwegen
tot hij je vraagt om met hem mee te gaan.
Dat was het dan. Je bent opeens zo moe.
Hij zegt: 'Je wist toch dat ik ooit zou komen.
Die lamp, die vaas, het doet er niet meer toe.
Kijk niet zo bang. Het sterven doet geen pijn.
Het zal een slapen, slapen zonder dromen,
het zal een slapen zonder weerga zijn.'
Zag het topic ook al even staan, en durfde het ook niet echt te lezen...
Echt kut dit, heb zelf een zoontje van 3 1/2 en moet er niet aan denken hem te moeten verliezen!!
Het ergste wat je als mens kan overkomen is "je kind weg te moeten brengen".
Heel veel sterkte man, voor jou, je vrouw, je zoontje en de rest van de familie!
-xx- girl
quote:Tjeempig........
Op zaterdag 22 november 2003 10:13 schreef Basze het volgende:
Donderdagavond heb ik via de telefoon te horen gekregen van onze kinderarts dat onze zoon, Bram, zijn leukemie terug heeft gekregen.
Binnen 2 maanden na zijn beenmergtransplantatie.We hebben er nu een ruim half jaar aan chemokuren en bmt opzitten en het leek goed te gaan, maar het mocht allemaal niet baten. Nu het zo snel terug is, blijkt het een resistente vorm en is het medisch gezien niet mogelijk om hem nog te behandelen.
We gaan de komende dagen cq weken dus de doodbegeleiding van onze kleine in. Wel lullig dat je van tevoren weet dat je moet wachten totdat hij stopt met leven.
Ik zou wel willen weten hoe anderen hierover denken...
Tja aan de ene kant is het heel erg dat je het al van te voren weet, aan de andere kant kan je nu bezig met stervensbegeleiding en afscheid nemen.
Het is gewoon een klotesituatie, hoe je het ook wend of keert.
Er lijkt me niets ergers als je kind te moeten verliezen, ik denk dat er niets is wat je daarop echt kan voorbereiden.
Ontzettend veel sterkte toegewenst in deze afschuwelijke tijd.
. .Hoop dat je hem nog mee mag maken met de feestdagen ( of zeg ik nu iets verkeerds?) iig Moed en sterkte toegewenst voor heel de familie
quote:sluit me hier volledig bij aan..
Op vrijdag 12 december 2003 12:41 schreef heropscyho het volgende:
Heel veel sterkte toegewenst, niemand mag zijn eigen kind begraven!!!Hoop dat je hem nog mee mag maken met de feestdagen
( of zeg ik nu iets verkeerds?)iig Moed en sterkte toegewenst voor heel de familie
echt heel erg veel sterkte gewenst.. lijkt me erg zwaar
het is de nachtmerrie van elke ouder.
Ik wens jullie heel veel sterkte in deze moeilijke tijd.
Ik hoop dat jullie een omgeving hebben die jullie kan steunen.
Ook al heeft het voor TS misschien geen waarde;
ik zal voor jullie bidden.
Ik wil laten weten dat ik echt met jullie meeleef en het vreselijk tragisch vind
quote:Zonder direct boos te woorden, adem in, adem uit....
Op zaterdag 17 januari 2004 21:53 schreef MyDocuments het volgende:
Echt ongelofelijk dat er mensen zijn die zulke intieme zaken van hun gezin hier op internet gooien.
Waar slaat dit op?
quote:Ja dat vroeg ik me ook af toen ik de topictitel zag
Op zaterdag 17 januari 2004 22:15 schreef miss_dynastie het volgende:[..]
Zonder direct boos te woorden, adem in, adem uit....
Waar slaat dit op?
quote:Er is een heel ernstig ziek kindje, dat het helaas niet zal halen...
Op zaterdag 17 januari 2004 22:31 schreef Jasaan het volgende:[..]
Ja dat vroeg ik me ook af toen ik de topictitel zag
De papa wil zijn verdriet delen, daar heeft hij alle recht toe, iedereen kan een beetje steun en medeleven gebruiken. Reacties als 'te privé' slaan imho nergens op en brengen van geen enkele kant steun.
quote:Kan die "mydocuments" gast niet gebanned worden ofzo? Ga rondjes rijden met je brommer ofzo!
Op zaterdag 17 januari 2004 21:53 schreef MyDocuments het volgende:
Echt ongelofelijk dat er mensen zijn die zulke intieme zaken van hun gezin hier op internet gooien.
Heel erg veel sterkte bazse, ik weet niet wat ik anders nog moet zeggen.... sterkte!
[Dit bericht is gewijzigd door Hanzel_lane op 18-01-2004 00:00]
quote:edit: reactie op edit
Op zaterdag 17 januari 2004 23:54 schreef Hanzel_lane het volgende:[..]
Edit: poster had de opmerking al weg gehaald
Mydocuments moet begrijpen dat dit een manier is van de topicstarter om e.e.a. te verwerken.
Het kind in kwestie zal inmiddels wel overleden zijn aangezien de ts het over dagen/weken had.
[Dit bericht is gewijzigd door zwaaibaai op 23-01-2004 11:40]
Gaat vast door een moeilijke tijd....
Vdo is bang dat er dingen zijn gebeurt
... iemand van Fok! die privécontact met hem heeft?quote:Niet iedereen zit elk uur van de dag te fokken....
Op zondag 18 januari 2004 11:26 schreef vdo28 het volgende:
Het blijft angstvallig stil....Vdo is bang dat er dingen zijn gebeurt
quote:Maar niemand reageerde!!
Op zondag 18 januari 2004 11:29 schreef Toadette het volgende:[..]
Niet iedereen zit elk uur van de dag te fokken....
Snap u?
Ik dacht dat ik misschien wat gemist had slimpie, want inderdaad Niet iedereen zit elk uur van de dag te fok!ken...
quote:Bannen is misschien het verkeerde woord, maar je weet wat ik bedoel...
Op zondag 18 januari 2004 00:29 schreef nipeng het volgende:[..]
Hou op met je gewouwel over bannen.
Mydocuments moet begrijpen dat dit een manier is van de topicstarter om e.e.a. te verwerken.
Het kind in kwestie zal inmiddels wel overleden zijn aangezien de ts het over dagen/weken had.
Het leven is zo oneerlijk. Het is niet fair dat brammeke zo moet afzien op zo'n jonge leeftijd om het dan toch nie te halen. Ik hoop alleszins dat de familie van de ts en de ts zelf het goed kunnen verwerken, elk op hun eigen manier.
Sommige mensen moeten dingen van zich kunnen afschrijven, andere moeten er over kunnen praten, anderen dan weer... zie je, iedereen heeft zijn eigen manier van verwerken. Het heeft geen zin om hier te zitten roepen dat alles te prive is, of whatever... steun kan de ts beter gebruiken dan dit soort gedoe.
Ik vraag me eigenlijk af hoe de ts tegenover dit alles staat. Ik bedoel, ik zal misschien later geen kinderen kunnen hebben. Zou de ts dan liever ook geen kind hebben gehad? Of zou hij die 2.5 jaar nooit willen gemist hebben, ondanks het bittere einde
misschien raar geformuleerd, maar ik krijg het niet goed uitgelegd
In ieder geval heel erg veel sterkte met alles wat er komen gaat!!
quote:Ik denk dat de ts inderdaad die 2,5 jaar als heel erg waardevol ervaart en de herinneringen zal koesteren. Als je eenmaal vader of moeder bent, kun je je ook gewoonweg niet voorstellen dat ze er niet zouden zijn geweest.
Op maandag 19 januari 2004 21:13 schreef leonieke het volgende:
Ik vraag me eigenlijk af hoe de ts tegenover dit alles staat. Ik bedoel, ik zal misschien later geen kinderen kunnen hebben. Zou de ts dan liever ook geen kind hebben gehad? Of zou hij die 2.5 jaar nooit willen gemist hebben, ondanks het bittere eindemisschien raar geformuleerd, maar ik krijg het niet goed uitgelegd
Maar natuurlijk kan de ts hier zelf het beste antwoord op geven.......
quote:Gevoelloze sjap....
Op zaterdag 17 januari 2004 21:53 schreef MyDocuments het volgende:
Echt ongelofelijk dat er mensen zijn die zulke intieme zaken van hun gezin hier op internet gooien.
de komende tijd sterkte toegewenst, ook al weet ik dat je er misschien niet veel aan zult hebben....
quote:Insgelijkst, sterkte
Op maandag 19 januari 2004 22:23 schreef Wouter.1984 het volgende:
basre
de komende tijd sterkte toegewenst, ook al weet ik dat je er misschien niet veel aan zult hebben....
quote:Inderdaad!
Op zaterdag 17 januari 2004 22:33 schreef miss_dynastie het volgende:[..]
Er is een heel ernstig ziek kindje, dat het helaas niet zal halen...
De papa wil zijn verdriet delen, daar heeft hij alle recht toe, iedereen kan een beetje steun en medeleven gebruiken. Reacties als 'te privé' slaan imho nergens op en brengen van geen enkele kant steun.
Ik vind de post van 'MyDocuments' ook echt nergens op slaan!
Laat iedereen in zijn waarde en laat deze vader zijn verdriet delen, daar is dit forum toch voor?
quote:hier, dat bedoel ik!
Op maandag 19 januari 2004 22:43 schreef miendobbelsteen het volgende:[..]
Inderdaad!
Ik vind de post van 'MyDocuments' ook echt nergens op slaan!
Laat iedereen in zijn waarde en laat deze vader zijn verdriet delen, daar is dit forum toch voor?
Een neef van mijn man is 31 december jl overleden aan pacreaskanker. Hij woonde in Australië. Zijn vrouw hield een website, van het ziekenhuis, bij, zodat iedereen dagelijks kon zien hoe het met hem ging. Tot aan zijn overlijden en zelfs de dag erna heeft zij tot in details alles beschreven. Voor haar was het een manier van verwerken en ze hoefde niet alles 20 keer te vertellen telkens als er weer iemand belde om te informeren hoe het ermee ging. Ik heb bewondering voor haar. Het is niet niks als je man op 31-jarige leeftijd overlijdt.
Maar hierdoor heb ik ook begrip voor TS en dat hij zijn verdriet op Fok met anderen deelt. Dat hij nu even niet kan posten, wellicht uit verdriet, moeten wij respecteren. Waarschijnlijk zal hij op een later tijdstip, als hij er aan toe is, wel vertellen hoe het allemaal gegaan is.
Sterkte
quote:Ik sluit mij hier volledig bij aan
Op dinsdag 20 januari 2004 18:10 schreef Gia het volgende:
Ik kan me zo voorstellen dat, als Bram inderdaad inmiddels overleden is, de vader even niet zo'n zin heeft om op een internetforum rond te hangen. Zo'n verdriet is vreselijk.Een neef van mijn man is 31 december jl overleden aan pacreaskanker. Hij woonde in Australië. Zijn vrouw hield een website, van het ziekenhuis, bij, zodat iedereen dagelijks kon zien hoe het met hem ging. Tot aan zijn overlijden en zelfs de dag erna heeft zij tot in details alles beschreven. Voor haar was het een manier van verwerken en ze hoefde niet alles 20 keer te vertellen telkens als er weer iemand belde om te informeren hoe het ermee ging. Ik heb bewondering voor haar. Het is niet niks als je man op 31-jarige leeftijd overlijdt.
Maar hierdoor heb ik ook begrip voor TS en dat hij zijn verdriet op Fok met anderen deelt. Dat hij nu even niet kan posten, wellicht uit verdriet, moeten wij respecteren. Waarschijnlijk zal hij op een later tijdstip, als hij er aan toe is, wel vertellen hoe het allemaal gegaan is.
quote:heeft niets met gevoelloos te maken,de een doet het zus de ander zo..........iemand die geen paraplu heeft,houdt niet automatisch van de regen......respecteer elkaars manier van leven/verwerken..........er wordt ook niet gevraagt hoe je het doet........topic starter doet het zo....zijn goed recht........staan geen regels voor
Op maandag 19 januari 2004 22:16 schreef Wouter.1984 het volgende:[..]
Gevoelloze sjap....
Sterkte.
[Dit bericht is gewijzigd door The-1 op 23-01-2004 11:41]
Er zijn mensen die zich afvragen waarom iemand dit doet. Please houdt dit momenteel ff uit het topic, ook al vind je het raar..
Heel veel sterkte aan de TS toegewenst, mocht hij dit lezen
Heel veel sterkte gewenst en ik hoop dat jullie en Bas de komende tijd toch nog van elkaar mogen genieten nu het nog kan.
quote:Als Bas nog leeft, want ik meende dat het om een weken kwestie ging en TS is al lang niet meer online geweest, dus ik vrees het ergste
Op maandag 2 februari 2004 14:35 schreef robbedoes het volgende:
Tsjonge, zo zie je maar eens dat de wereld toch ontzettend klein dan zijn. Door dergelijke dingen val je met een harde klap op de grond wanneer je het net ff denkt voorbij te zijn.Heel veel sterkte gewenst en ik hoop dat jullie en Bas de komende tijd toch nog van elkaar mogen genieten nu het nog kan.
http://www.steunbetuiging.nl/
bram is dus gisteren helaas overleden
heel erg veel sterkte toegewenst komende tijd
Zijn geen woorden voor...
Ik wens zijn papa en mama heel veel sterkte.Heel veel sterkte!
Het hoort niet, het kan niet, het mag niet..
TS en familie, heel veel sterkte met het verlies van jullie mooie, maar vooral dappere Bram.
wat een schitterend mooi ventje, die ogen en die lach om nooit te vergeten!
Basze heel heel veel sterkte hiermee, de wereld is te oneerlijk.
Ik wens Basze en Wolkje alle sterkte toe de komende tijd, en ik hoop dat hun zoon Bram beter af is op de plaats waar hij nu is.
quote:dat had ik dus ook
Op woensdag 4 februari 2004 14:10 schreef Brighteyes het volgende:
Ow, gadverdamme. Ik opende dit topic en legde toen pas de link met idd een opmerking op de front page.Basze heel heel veel sterkte hiermee, de wereld is te oneerlijk.
allemaal heel veel sterkte met dit verlies
sterkte!Veel sterkte gewenst.
quote:ppssstt...Het manneke is al overleden...
Op donderdag 5 februari 2004 11:56 schreef err het volgende:
afchuwelijk. Misschien kunnen jullie zo'n child wish foundation aanpspreken ofzo die wensen van zieke kinderen in vervulling laten gaan..bezorg dat ventje nog een keer de dag van zn leven.Veel sterkte gewenst.
quote:
Op donderdag 5 februari 2004 12:00 schreef Oblivion het volgende:[..]
ppssstt...Het manneke is al overleden...
-edit: ik zie het nu ja
heel erg.
Meer kan ik gewoon niet bedenken
zo vreselijk....
Feyenoord Vak W
maar heb gelukkig een heel lief vriendje maarvind het altijd moeilijk om zoiets te lezen
heel veel sterkte aan iedereen die van je lieve manneke heeft gehouden
Het zette me gelijk ook aan het denken:
Mijn oma, die afgelopen maand 80 geworden is, heeft een van de meest kwaadaardige vormen van kanker en geneest hiervan. En dat op haar leeftijd, terwijl ze er helemaal geen zin meer in had.
Drie dagen geleden overleed een kindje van nog geen drie aan een ziekte die vele malen eenvoudige te genezen zou zijn dan hetgeen mijn oma heeft, en dat kindje mag niet in ons midden blijven.
Hier krijg je als vader koude rillingen van, tranen zelfs, en misschien een kwaad gevoel.
Ik kan me, hoe onwaarschijnlijk het ook klinkt, heel goed voorstellen wat TS doormaakt nu.
Ik wil TS en zijn vrouw/vriendin dan ook heel veel sterkte toewensen in deze verschrikkelijk moeilijke tijd.
Geen woorden kunnen beschrijven hoe erg ik dit vind en hoezeer ik met jullie meeleef, TS en echtgenoot.
Het leven is oneerlijk!
My heart goes out 4 you , sterkte!!
wat een verschrikkelijk verdriet...........
sterkte!
p.s.: de laatste dagen kijk ik veel in R&P, maar dat kan ik maar beter niet doen, af en toe vind je er vreselijke verhalen....
edit: o ik zie nu net dat Bram al is overleden.....
omg wat erg is dit.....
ik ben echt helemaal stil.....
[Dit bericht is gewijzigd door basalphenaar op 14-02-2004 10:45]
Ik wens Basze en Wolkje heel veel sterkte toe.
Wat moet dit ongelofelijk veel pijn doen....