kijk , op zich optreden kan ik wel , maar als het om nieuwe dingen gaat het mis. Lekker akkoorden rammen kan ik wel, klinkt ook goed met de band. maar we hebben nu nieuwe nummers waarin ik opeens moeilijkere stukken moet doen (dat wil ik zelf ook graag) die thuis vlekkeloos gaan maar op het podium lukt het gewoon niet. Ik kan mezelf dan maar niet rustig krijgen. Misschien heeft het ook te maken met m'n studiekeuze, dat ik het dan te graag goed wil doen of zo.(leg mezelf misschien te veel druk op) Ik doe nu Bedrijfseconomie maar dat interesseert me niet (meer). Ik wil graag een muzikale opleiding doen.(popacedemie denk ik)
Ik las dus ook veel bij topics,je moet gewoon je ding doen en niet te veel nadenken. maar dat lukt me dus niet. Is het misschien verstandig om zo'n faalangst cursus te doen of zo?
en ook las ik veel:hoe vaker je het doet hoe beter je er tegen kunt. Maar hoe lang duurt dat dan? ik ben gewoon bang dat ik nu al m'n tijd verdoe omdat me dat nooit gaat lukken. heeft iemand hier ervaring mee( als muzikant maar mischien ook wel ergens anders mee?)
Ik wil van die faalangst af en gewoon m'n ding kunnen doen zoals ik die thuis ook zonder fouten kan!
Maar goed, toch succes er mee. 
(Heb pas 1x op het podium gestaan en het ging nou niet bepaald echt geweldig vond ik )In de oefenruimte heb ik nog veel moeite met solo's spelen, terwijl het thuis wel gewoon goed gaat. Oplossing: Vaak op het podium staan. Ik speel nu bijna een jaar in een band en in de oefenruimte gaat het nog steeds niet zoals ik wil (dus bij sommige mensen gaat dat niet zo snel helaas 
)
quote:Inderdaad, en dit ligt niet aan je opleiding ofzo, maar aan jezelf. En ik zou maar snel van die podiumvrees afkomen, anders is de "popacedemie" echt niks voor je.
Op zaterdag 15 november 2003 16:28 schreef Zander het volgende:
Ik denk eik. ook niet dat een faalangst-cursus echt uitkomst zal bieden, eerlijk gezegd.Maar goed, toch succes er mee.
[Dit bericht is gewijzigd door Bioslock op 15-11-2003 16:30]
Maarja als ik een solo moet gaan spelen dan denk ik maar aan 1 ding: "Als dat maar goed gaat" Vervolgens trillen mijn vingers alle kanten op en als je dan nog een goede solo kan spelen... tja, dat lukt gewoon niet.Inderdaad, en dit ligt niet aan je opleiding ofzo, maar aan jezelf. En ik zou maar snel van die podiumvrees afkomen, anders is de "popacedemie" echt niks voor je.
ja dat snap ik zelf ook wel, daarom juist! daarom wil ik er vanaf , ik vind m'n huidige opleiding nix en ik wil heel graag een muzikale opleiding doen!
Ik moet eerlijk toegeven dat ik optreden zelf ook helemaal niet zo geweldig vind. Ik ben liever thuis of in de oefenruimte of studio met nieuwe dingen aan het experimenteren. Maar goed, als band wil je toch ook een beetje vooruit komen, en dan hoort af en toe live spelen er ook bij.
Nou ja, je kunt natuurlijk altijd zo'n cursus proberen, alleen is er natuurlijk geen garantie dat het echt zal helpen. Ik denk zelf dat je gewoon zo veel mogelijk moet optreden, dan wordt het vanzelf ook een beetje routine (maar eigenlijk is dat ook weer slecht, op de 'automatische piloot' je nummertjes afwerken).
Jij bent dus zelf ook muzikant ? speel je al lang? heb jij er ook last van gehad en ben jij er dus op die manier vanaf gekomen?
Nou ja, je kunt natuurlijk altijd zo'n cursus proberen, alleen is er natuurlijk geen garantie dat het echt zal helpen. Ik denk zelf dat je gewoon zo veel mogelijk moet optreden, dan wordt het vanzelf ook een beetje routine (maar eigenlijk is dat ook weer slecht, op de 'automatische piloot' je nummertjes afwerken).
Jij bent dus zelf ook muzikant ? speel je al lang? heb jij er ook last van gehad en ben jij er dus op die manier vanaf gekomen?
Ik speel nu ook 3 jaar. Niet in een band maar ik ben nu zover dat ik minder shake als ik met een paar vrienden jamm oid.
Het enige is dan altijd dat ik denkiets vets te moeten doen, en niet op dingen kom om te spelen terwijl ik zoveel ken.
En dan is er aanstaande maandag auditie voor band van de studentenvereniging, in een cafe.
Jammen met
1. andere mensen die ik helemaal niet ken
2. straks is er ook nog een hoop volk
Ik ga maandag gewoon de hele dag gitaar spelen en als ik echt warm ben ga ik er misschien heen.
quote:Ik speel nu een jaar of vijftien, waarvan ongeveer tien jaar in allerlei bands. Tegenwoordig speel ik gemiddeld een a twee keer in de maand ergens live, schat ik, waarvan soms toch voor aardig wat mensen.
Op zaterdag 15 november 2003 16:47 schreef mazzel het volgende:
Jij bent dus zelf ook muzikant ? speel je al lang? heb jij er ook last van gehad en ben jij er dus op die manier vanaf gekomen?
Ik heb zelf niet zo'n enorme last van podiumangst, maar ik zorg ook altijd dat ik mijn partijen gewoon goed ken zodat ik ze ook kan spelen als ik bijv. de andere muzikanten niet goed kan horen. Maar het is echt wel zo dat, naarmate je vaker live hebt gespeeld, het ook steeds gemakkelijker gaat.
Misschien zijn er jamsessies bij jou in de buurt waar je gewoon aan mee kan doen? Meestal ligt de lat daar niet zo hoog en is het allemaal lekker informeel. Gewoon met andere muzikanten spelen voor publiek, zonder dat het 'erg' is wanneer je een foutje maakt.
quote:ja misschien heb je wel gelijk. Misschien stel ik voor mezelf veel te hoge eisen. Maar ik vind het zo gek dat ik thuis alles vlekkeloos kan spelen, zelfs solo's.
Op zaterdag 15 november 2003 17:00 schreef NullPointer het volgende:
ja in het begin is het moeilijk ja, maar na een paar keer valt het wel mee. op dit moment heb ik er weinig last van.. maar ik zou de solo's eerst ff achterwege laten, als je nerveus bent, en je slaat een keer een fout akkoord aan dan valt het niet zoooo erg op, maar als je met een epeleptische aanval een solo gaat spelen, nee dan ga je hard op je bek.. probeer het eerst zonder solo's, of iig geen mega lange solo's, zodra je je echt op je gemak gaat voelen op het podium, dan komen die solo's ook wel goed.. (en een paar biertjes vooraf werkt ook wel imho)
quote:Doe ik ook. Ik vergelijk mezelf ook met de allerbesten gitaristen en tja.. Dan valt het altijd tegen eigenlijk.
Misschien stel ik voor mezelf veel te hoge eisen
quote:Nou een vriend van me (veel betere gitarist) heeft erop aangedrongen dat ik moest gaan enzo.
Op zaterdag 15 november 2003 16:51 schreef Fixxxer het volgende:
En dan is er aanstaande maandag auditie voor band van de studentenvereniging, in een cafe.
Jammen met
1. andere mensen die ik helemaal niet ken
2. straks is er ook nog een hoop volkIk ga maandag gewoon de hele dag gitaar spelen en als ik echt warm ben ga ik er misschien heen.
Heb het gedaan, en het viel gewoon reuze mee, ik shakete amper/niet.
Terwijl ik voor het eerst op een echt podium stond. Ok, er waren maar 20 anderen aanwezig maar toch.
Alleen kenden zij ampers nr's die ik ken, maar das offtopic.
Maar een paar biertjes en een peuk voor het optreden deden bij mij vaak wonderen
En meestal verneuk je ook het meest aan het begin, en dat is denk ik een kwestie van goed warm spelen voor het optreden.
quote:Ik herken veel in wat je zegt. 'Gewoon' sax spelen en zingen is bij mij geen probleem, mijn onzekerheid ligt bij het gitaarspel. Bibberende handen maken het dan ook niet echt makkelijk om moeilijke stukken te spelen.
[b]kijk , op zich optreden kan ik wel , maar als het om nieuwe dingen gaat het mis. Lekker akkoorden rammen kan ik wel, klinkt ook goed met de band. maar we hebben nu nieuwe nummers waarin ik opeens moeilijkere stukken moet doen (dat wil ik zelf ook graag) die thuis vlekkeloos gaan maar op het podium lukt het gewoon niet. Ik kan mezelf dan maar niet rustig krijgen.
...... ik ben gewoon bang dat ik nu al m'n tijd verdoe omdat me dat nooit gaat lukken. heeft iemand hier ervaring mee( als muzikant maar mischien ook wel ergens anders mee?) Ik wil van die faalangst af en gewoon m'n ding kunnen doen zoals ik die thuis ook zonder fouten kan!
Volgens mij is de enige remedie: spelen, spelen, spelen. Doen, op je bek gaan, opnieuw ervoor gaan en vooral genieten van de keren die wel goed gaan. Het moet net zo'n routine worden als de rest. Je kan het al, je hebt alleen de goede focus nodig. Goeie raad, he? Van iemand die het ook niet durft!