Ik was gisteren bij de huisarts voor het plaatsen van de Mirena. Tijdens het onderzoek vooraf constateerde de huisarts een poliep op mijn baarmoeder. Hij wilde de spiraal niet zetten, maar verwees me door naar het ziekenhuis.
Heeft iemand van jullie dit wel eens gehad? Komt het vaak voor?
Maandag heb ik een afspraak bij de gynaecoloog in het ziekenhuis. Je schrikt je wel rot. Het idee dat er iets in je groeit dat je niet kunt zien vind ik best wel benauwend.
quote:ohh das niet zo heel erg hoor die kunnen ze meestal poliklinische verwijderen in het ziekenhuis
Op vrijdag 7 november 2003 15:05 schreef Sanne het volgende:
Heeft iemand van jullie dat ooit gehad?Ik was gisteren bij de huisarts voor het plaatsen van de Mirena. Tijdens het onderzoek vooraf constateerde de huisarts een poliep op mijn baarmoeder. Hij wilde de spiraal niet zetten, maar verwees me door naar het ziekenhuis.
Heeft iemand van jullie dit wel eens gehad? Komt het vaak voor?
Maandag heb ik een afspraak bij de gynaecoloog in het ziekenhuis. Je schrikt je wel rot. Het idee dat er iets in je groeit dat je niet kunt zien vind ik best wel benauwend.
quote:Als je in verwachting bent zie je dat ook niet: ook eng?
Op vrijdag 7 november 2003 15:05 schreef Sanne het volgende:
Het idee dat er iets in je groeit dat je niet kunt zien vind ik best wel benauwend.
Je bedoeld waarschijnlijk dat je als er iets groeit wat er niet hoort dat eng vind.
Bij mijn vriendin kwamen ze er achter toen ze zwanger was, zagen ze het op de echo.
Kon lekker blijven zitten tenzij ze er last van kreeg.
Ik zou me er niet druk om maken.
Had iemand mee die me thuis bracht. Daar nog extra dagje vrij genomen wegens zware ongestelheidsgevoel in onderrug en buik. Dat was alles terwijl ik vooraf dacht dat er een enge alėn in mij groeide en duizend doden van afschuw stierf. Achteraf was die angst nog het ergste.
Blijf dus maar kalm en rust goed uit. Het is gewoon een overbodig iets te enthousiast stukje van jezelf wat ze in een mum weghalen. Het wachten en van alles in je hoofd halen heeft geen zin. Wees blij dat het weg kan.
quote:Lurky bedankt voor je verhaal. Haalden ze het meteen weg bij je eerste afspraak, of moest je er een keer voor terugkomen?
Op zaterdag 8 november 2003 11:18 schreef Lurky het volgende:
Ja ik. Lijkt enger dan het is. Valt heel erg mee. Bij mij haalden ze het polyklinisch in het OLVG weg. Was me nog nooit eerder overkomen dat er iets in mij groeide dus ook ik had de ergste gedachten. De ingreep schijnt te voelen als een abortus. Kreeg pijnstillers voor en achteraf. Plaatselijke verdoving tijdens. Had walkman op zodat ik hun medische geklets niet hoefde aan te horen en aan iets anders kon denken. Het was zo voorbij.
Had iemand mee die me thuis bracht. Daar nog extra dagje vrij genomen wegens zware ongestelheidsgevoel in onderrug en buik. Dat was alles terwijl ik vooraf dacht dat er een enge alėn in mij groeide en duizend doden van afschuw stierf. Achteraf was die angst nog het ergste.
Blijf dus maar kalm en rust goed uit. Het is gewoon een overbodig iets te enthousiast stukje van jezelf wat ze in een mum weghalen. Het wachten en van alles in je hoofd halen heeft geen zin. Wees blij dat het weg kan.
Als je huisarts een polyp 'op' je baarmoeder constateerde bedoeld deze op je baarmoedermond? Dat is een lekker makkelijke plek voor een behandeling.
quote:Ik denk idd dat het op of rond de baarmoedermond zit. Anders had mijn huisarts het toch nooit met het blote oog kunnen zien?
Op zaterdag 8 november 2003 12:58 schreef Lurky het volgende:
Eerst gaat er een gynacoloog naar kijken. Op grond van die bevindingen wordt er dan een afpraak gemaakt.
Als je huisarts een polyp 'op' je baarmoeder constateerde bedoeld deze op je baarmoedermond? Dat is een lekker makkelijke plek voor een behandeling.
Jammer dat je zo bang bent geweest maar je broertje's opmerking was nou ook niet bepaald geruststellend. Kan je hem de volgende keer bij zo'n bemoedigende opmerking niet het ziekenhuis in slaan?
Een uitstrijkje moet overigens elk jaar gemaakt worden dus dat is ook niet iets om je zorgen over te maken. Daaraan kunnen ze zien hoe kalm je celweefsel is. Dat noemen ze "pap" en dan de categorie pap1, pap2, pap3 enz. De hoeveelheid 'papcellen bepaald welk risico je loopt en hoe goed je het moet blijven laten nakijken. Dan zijn ze er bij tijds bij mocht er eens wel iets van wildgroei aan de hand zijn.'
Geniet: weer een ervaring wijzer en een 'vrij leven' in het spel van het bestaan erbij. 