persoon23 | woensdag 5 november 2003 @ 23:24 |
Ik ben 3 maanden lang smoorverliefd geweest op een meisje, en sinds 2 weken is het mijn vriendin.. Deze 2 weken voelden fantastisch ![]() Ik had haar net nog aan de telefoon, en zoals we vorige week smoorverliefd door bleven ratelen tegen elkaar, vielen er in dit telefoon gesprek ineens stiltes omdat we ineens niet meer wisten waar we het over moesten hebben.. Voor het eerst in mijn leven een wederzijdse verliefdheid, slaat ineens heel het gevoel om.. Heeft het geen zin meer, en kan ik het maar beter afkappen, of zou er aan te werken zijn dat het verliefde gevoel weer terug komt? Dit stukje zette met net ff met beide benen op de grond quote: | |
YoMomma | woensdag 5 november 2003 @ 23:31 |
Als zij echt nog van je houdt zou er misschien nog een kans zijn ... Al ben ik haar niet maar ik zou het dan niet doen .. Het is een lastige situatie en ik wil je nu niet ontmoedigen ofzo .. Maar probeer het misschien eens langzaamaan erover te hebben ofzo?! Ik zou het ook niet weten .... | |
xplvr | woensdag 5 november 2003 @ 23:32 |
Waarom stel je jezelf niet gewoon de vraag: wil ik dat dit meisje mijn vriendin nog is. Zo ja, ga je met haar door, zo nee, dan niet. Dat gelul over liefde en houden van schiet je in dit verband volgens mij niets mee op. | |
Tjingtjangtjong | woensdag 5 november 2003 @ 23:40 |
Verliefdheid heeft natuurlijk nogal neurotische kanten: de "roze bril", die er vooral voor zorgt dat we niet zien met wat voor persoon we precies te maken hebben, en dan ook de verpletterende desillusie als het object van onze verliefdheid ineens eigen hebbelijkheden blijkt te vertonen, en kortom: iemand anders is dan wijzelf zijn. Hoe leuk verliefdheid ook is, ik ben het eens met Bombie, het is geen garantie voor werkelijke bestendige liefde. Op een hevige verliefdheid kun je het als stelletje ongeveer anderhalf a twee jaar redden, ongeveer precies de periode die moeder natuur misschien bedoeld heeft om de kansen van het nageslacht te vergroten. | |
NightH4wk | woensdag 5 november 2003 @ 23:41 |
Je bent je eiwitoverschot kwijt. | |
mantamanta | woensdag 5 november 2003 @ 23:43 |
Heel plat... Wil je er oud mee worden? Is ze verliefd op jou? Wil je alleen brute sex? Heb je die uberhaubt al/wel gehad? Wanneer op deze vragen het antwoord nee is, zowiezo kappen. Het kan erg goed zijn dat je meer verleifd was op het verliefd zijn, dan op het meisje. | |
Manono | woensdag 5 november 2003 @ 23:45 |
Weet je wat IK altijd zo irritant vind? Dat iemand als ie twee dagen ff niks voelt dat ie daar dan meteen een topic over moet openen. Het is normaal dat als je je lang voor iets inspant en dan je doel bereikt, dat er een rustpauze intreedt. Dat doet je lichaam. NIKS is constant in het leven. Als mijn ouders zo gedacht hadden waren ze nu allang niet mer bij elkaar. Wtf verwacht je eik van iemand, dat ze je 24/7 even hoteldebotel laat zijn? De mensen die dat hebben hebben geen leven of jagen een onmogelijke liefde na. Verliefdheid komt en gaat in golven. Soms hou je gewoon van iemand, soms ben je er ineens weer heel verliefd op. Gezeik altijd. Gelukkig nooit last van | |
milagro | woensdag 5 november 2003 @ 23:53 |
quote:Lijkt me niet echt iets om je meteen druk over te maken. Verliefd zijn is in het begin heftiger en laait later met vlagen weer op. Je moet haar gewoon zíen en voelen en ruiken, als er niets anders is voorgevallen is de kans groot dat je gevoel weer helemaal daar is | |
mantamanta | woensdag 5 november 2003 @ 23:53 |
quote:Je hebt gelijk, maar wanneer dat na twee weken al weg is..... denk ik dat er niet eens plaats is voor houden van. Hoogstends voor irritatie... Maar dat is mijn ervaring. Ik leef inmiddels alweer twee jaar samen met vriend, ken beetje beide kanten zeg maar. | |
persoon23 | woensdag 5 november 2003 @ 23:55 |
Bedankt voor de reacties.. Ik ga het dit weekend proberen weer net zo gezellig te maken als de afgelopen weken, en dan hoop ik dat het gevoel weer helemaal terug komt, en zal ik dit onderwerp ook eens aansnijden met haar.. quote:Twee dagen het gevoel compleet weg, is een behoorlijke schok na 100 dagen in de wolken.. | |
#ANONIEM | donderdag 6 november 2003 @ 00:18 |
Tja he tis misschien een moeilijke stap, maar je kan dan beter haar meteen dumpen, ik bedoel als je nu al twijfels hebt, dan is het aanhouden van eenr elatie alleen maar verspilde moeite natuurlijk, en daar ga je later spijt van krijgen. | |
Skull-splitter | donderdag 6 november 2003 @ 00:22 |
Je zit op 2 weken man, komt wel goed, en zo niet dan is dat jammer... Maar geen ramp... | |
M4stermind | donderdag 6 november 2003 @ 00:34 |
Is normaal hoor! Als je weer bij haar bent dan wakkert het automatisch weer aan. Maar je moet er wel voor open staan. | |
WeirdMicky | donderdag 6 november 2003 @ 00:43 |
quote: | |
Mr.Noodle | donderdag 6 november 2003 @ 00:50 |
Kijk nou uit wat je doet Bombie, je verpest het weer voor een andere user ![]() | |
Moonshine | donderdag 6 november 2003 @ 01:10 |
'Desire is the utmost feeling, much better than fulfillment'... Ik denk dat jij misschien even in een tijdelijk dipje zit, omdat je voor je gevoel nu een soort' eindstadium' hebt bereikt: je hebt haar eindelijk gekregen! Daar heb je altijd naar toegeleefd, altijd over gedroomd. Dat is al een hele bezigheid op zich eigenlijk!;-) Nu is dat ineens niet meer nodig. Je hoeft niet meer te dromen, want het is werkelijkheid. En ja, hoe ga je die ineens invullen?! Voor zover dat kan natuurlijk, want die werkelijkheid heb je niet volledig in eigen handen. En dat is misschien ook onbewust iets dat jou voor nu een beetje afremt om er helemaal voor te gaan. Ik zal het je voorlopig maar gewoon laten gebeuren, laat het over je heen komen. Ga niet meteen aan allemaal alarmbellen hangen nu je (even) het gevoel hebt dat het anders gaat dan je in eerste instantie had verwacht hoe het had moeten zijn. Ik denk dat een relatie (eender welke) erg gauw saai en eentonig wordt als alles uitkomt en verloopt naar jouw eigen verwachtingen en voorspellingen. | |
Bombie | donderdag 6 november 2003 @ 01:44 |
Het is ook niet mis. De verliefdheid is ook een gevolg van het aanbidden op afstand en de onzekerheid van het haar nog niet je vriendin mogen noemen. Je fantaseert over de mogelijkheden en hoe het zou zijn als... Vervolgens wordt je fantasie dan werkelijkheid en moet je het waarmaken. Er is geen sprake meer van de perfecte wereld zoals die in je gedachten. Er is ineens het risico om te falen nu je uit je veilige droom bent gestapt. Met de wederzijds gekozen verbondenheid komen ook de verwachtingen waarvan jullie beiden waarschijnlijk ook nog het idee hebben dat alles perfect en romantisch moet zijn zoals het altijd is. Heb jij ooit wel eens een fade-out meegemaakt tijdens het zoenen met je vriendin? Begon er spontaan romantische muziek te spelen? Heb je ooit je vriendin gezoend om een seconde later tot je verbazing te merken dat je ineens in bed ligt en seks hebt gehad? Oké... dat laatste kun je omschrijven als een roes en natuurlijk gebeurt dat en natuurlijk zijn er de prachtige, romantische en sensuele momenten die je in vervoering brengen en waardoor het lijkt alsof je lichaam te klein is voor het gevoel dat het binnenin zich probeert te houden. Maar er zijn ook de alledaagse dingen. De onromantische terugkerende taken die uitgevoerd moeten worden. De soms koude werkelijkheid. Je kunt niet altijd met je vriendin bezig zijn, maar in die roes van de verliefdheid ben je je nog nauwelijks bewúst van die alledaagse taken. Wat zeg ik? Je kan je niet eens meer herinneren dat je ooit een leven had vóór dit alles. Als je dan ineens weer met beide benen op de grond komt te staan, omdat het leven altijd doorgaat (en ook nog eens zonder jou als je niet uitkijkt), wordt je haast bang dat de afnemende verliefdheid het teken is dat er iets mis is. Of omdat je eens stilvalt tijdens een telefoongesprek (waarbij vermoeidheid trouwens een grote rol kan spelen). Het ís ook gewoon veel fijner om met elkaar te praten terwijl je in elkaar's armen ligt in plaats van over die kille telefoon die je steeds maar weer doet realiseren hoe groot de afstand op dat moment is. Ik hou er zelf ook niet van. Ik heb de telefoon ook verfoeid toen ik een omhelzing nodig had en door het gebrek eraan (vanwege de letterlijk grote afstand) me ongemakkelijk en teleurgesteld ging gedragen. Een telefoongesprek vereist een voortdurende flow en concentratie terwijl je 'lijf' gewoon veel meer ontspannen kunt zijn (sommige mensen kunnen heel goed telefoonkwekken en zullen hier wel anders over denken). Op een gegeven moment is er misschien wel een keuze te maken. Het maakt uiteindelijk niet uit waar je voor kiest, zolang het maar een keuze is vanuit jouw gevoel en alléén jouw gevoel. Maak geen keuze op basis van wat andere mensen verwachten van hún relaties en het massa-ideaal dat je subtiel opgedrongen wordt. Het is wel handig als je vriendin er ook zo over denkt, natuurlijk. Ik zou geen overhaaste conclusies trekken en ik zou in ieder geval niet in paniek raken. Kijk gewoon hoe het zich ontwikkelt en ga je niet krampachtig gedragen. Dat laatste is namelijk dé manier om jezelf een reden te geven om nog meer toe te geven aan het gevoel dat deze relatie precies móét gaan zoals hij 'zou moeten gaan', wat uiteindelijk waarschijnlijk alleen maar kan uitlopen op een teleurstelling. Neem de tijd om de relatie zich te laten ontwikkelen. Daarna kun je altijd nog beslissen of de chemie er écht niet meer is. But time is on your side, it's on your side... now [Dit bericht is gewijzigd door Bombie op 06-11-2003 01:54] | |
Duna | donderdag 6 november 2003 @ 14:26 |
quote:Kijk het nog even aan maar als je niets voor haar voelt dan zou ik er mee stoppen want dit heeft weinig zin als je pas twee weken verkering hebt dan hoor je lekker verliefd te zijn.... Maarja dat is mijn mening.... | |
Frenkie | donderdag 6 november 2003 @ 14:33 |
quote:Volgens mij ben jij een keer gedumpt door een meisje wat zei niet meer verliefd te zijn. Of niet soms..?? | |
Bombie | donderdag 6 november 2003 @ 14:46 |
quote:Het is me wel eens verteld, lang geleden. Ik snap niet zo goed wat dat te maken zou kunnen hebben met mijn 'veel te lange' reactie? Aldus... houdt me niet langer in spanning en vertel me in welk opzicht, volgens jou, mijn woorden een direct of indirect gevolg zijn van die toenmalige afwijzing. Ik lig al klaar op de sofa. | |
Frenkie | donderdag 6 november 2003 @ 14:54 |
quote:Je reactie was te lang om in zijn geheel te quoten quote:Mwoah je lijkt onderhand wel een kruistocht begonnen te zijn tegen verliefdheid en voor houden van. En daar gebruik je ontiegelijke epistels voor. Maar goed dat is erg offtopic | |
Bombie | donderdag 6 november 2003 @ 15:06 |
quote:Puntjes volstaan. Gelijk een subtiel waardeoordeeltje eraan vastplakken nodigt uit tot vraagtekens van mijn kant. In het bijzonder als een mod het doet. quote:En? Verander de policy dan... Vermeende kruistochten en lange betogen zijn vanaf heden niet meer toegestaan... Onze popi R&P-mod zal je er beslist op wijzen als je je toegestane character-quota hebt overschreden, waarna een ban kan volgen. Je hebt nog altijd geen duidelijk antwoord op mijn vraag gegeven. | |
Copycat | donderdag 6 november 2003 @ 15:10 |
quote: ![]() En bij herhaling word u met pek ende veren overgoten waarna vierendeling uw deel zal zijn | |
zwaaibaai | donderdag 6 november 2003 @ 15:19 |
quote:reageer anders ff in het moderatie topic | |
milagro | donderdag 6 november 2003 @ 15:21 |
quote:Breek hem nou de bek niet open, Frenkie ![]()
| |
Bombie | donderdag 6 november 2003 @ 15:46 |
cut/paste naar moderatie topic ![]() [Dit bericht is gewijzigd door zwaaibaai op 06-11-2003 15:50] | |
milagro | donderdag 6 november 2003 @ 15:50 |
relax Bombie, neem niet alles zo bloedserieus ![]() En ontopic : Hoe is het ondertussen met de topicstarter en zijn hartje? | |
persoon23 | vrijdag 7 november 2003 @ 02:22 |
Na een lief smsje wat ik vandaag kreeg, heb ik weer meer zin om haar te zien. Ik snap mijn gevoelens nu wat meer, en kan er daardoor hopelijk ook beter mee overweg.. quote:We hadden al 4 maanden onduidelijk "iets", en 2 weken geleden besloten we wát we hadden.. | |
StandBy | vrijdag 7 november 2003 @ 07:37 |
![]() | |
Naftebakje | zondag 9 november 2003 @ 15:31 |
![]() [Dit bericht is gewijzigd door Naftebakje op 09-11-2003 15:35] | |
Naftebakje | zondag 9 november 2003 @ 15:32 |
Ik heb nu al zo'n 3 maanden een relatie met een meisje waarop ik al 2 jaar ![]() ![]() Ik had haar eigenlijk opgegeven, en een maand lang geen contact meer mee gehad, haar uit mijn hoofd proberen te bannen toen ik besloot nog 1 allerlaatste poging te wagen... Zij heel blij dat ik nog eens belde, afgesproken om uit te gaan, en we zijn die avond verder gegaan dan elk van ons al was geweest... Er waren toen nog enkele weken vakantie, en we zijn bijna elke dag samen geweest. Toen begon school en aangezien zij op een uur rijden met de trein van mij op kot zit, kon ik haar door de week niet zien. De eerste weken waren heel lastig ![]() ![]() Kheb ook zo'n dipje gehad in het begin, maar das wel normaal denk ik. TS, wacht tot je ze nog eens goet kunt knuffelen, en maak dan je beslissing, veel succes |