Van de directie van mijn school mocht je toentertijd niet roken als je in de eerste zat.
Je was er nog niet aan toe zeiden ze, en wilde je wel zo graag gaan roken dan deed je dat maar buiten schooltijd.
Als ik er nu over nadenk, dan geef ik ze groot gelijk.
Het is onderhand al 8 jaar geleden dat ik in de eerste zat, 8 jaar geleden dat ik voor de eerste keer een sigaret in mijn hoofd stopte.
Toen was het stoer, het was nog niet ontdekt en dat zou zo spoedig mogelijk worden gedaan.
Ik ben altijd al "vatbaar" geweest voor dingen, hoewel ik dat niet in begrijpelijk Nederlands kan uitleggen bedoel ik hiermee dat ik snel met dingen meedoe, oftewel in boeren-nederlands "ik was een meelopertje".
Dus toen de sigaret bij mij geïntroduceerd werd, was ik niet te beroerd om mijn beiden handen uit te steken en de sigaret vrolijk op te steken.
Het begon volgens mij met een pakje Marlboro dat toen nog vijf gulden 20 kostte.
De sigaretten werden uitsluitend buiten huis gerookt en het liefst zo ver mogelijk daarvandaan.
Aangezien elke roker dit heeft meegemaakt, komt er een tijd dat je er slordiger mee gaat omspringen.
Het interesseert je eigenlijk niet meer zoveel, je vindt het niet meer erg als je ouders het zouden weten.
Na velen malen de vraag " rook je ? " ontkent te hebben, heb ik uiteindelijk mijn antwoord veranderd in "soms".
Vanaf dat moment ben ik eigenlijk serieus gaan roken, voor zover roken serieus kan zijn.
Volgens mijn ouders had ik de keus gemaakt en kon ik die keus veranderen als ik wilde, roken is slecht voor je, en er gaat een tijd komen dat je zou willen dat je er nooit aan begonnen was.
8 jaar later begin ik in te zien, dat die tijd nu weleens aangebroken zou kunnen zijn.
"Ik heb er geen zin meer in, ik vind het niet eens meer lekker".
Het nieuwe, het gevoel van rust en ontspanning dat je in het begin nog weleens kreeg is verdwenen, en het enige wat er nog overblijft is een grauwe huid, gele tanden, het weggooien van geld, verziekte longen, de kans op eerder sterven, de vieze rooklucht om je heen en het afhankelijk worden van nicotine.
Toen het fenomeen "weed" er ook nog eens bij kwam, was het verhaaltje compleet.
Hoewel ik nu al verscheidene jaren flink aan het roken ben geslagen, begin ik nu toch de nadelen er van in te zien en probeer ik dat ook serieus tot mezelf te laten doordringen.
"Ik zal moeten stoppen, ik wil het ook."
Vandaar dat vanaf maandag de 20ste Marlon Bonaparte rookvrij door het leven probeert verder te gaan.
De eerste ochtend zit er al op.
De koffie smaakte anders zonder mijn vriend de sigaret, de computer ziet er anders uit zonder de rookwolken die er normaal gesproken omheen zweefden.
Het zal niet makkelijk worden, dat weet ik nu al, vooral voor mij.
Ik hoop dat de column van Flamman nog lang in mijn hoofd zal blijven spoken.
Daarin kwam hij met het argument dat rokers de kans hebben om zichzelf te bewijzen, te laten zien dat zij vastberaden kunnen zijn, te laten zien dat wat zij willen en wat erg moeilijk zal worden dat zij dat aankunnen.
En als je dan uiteindelijk gestopt bent, en je kunt van de sigaretten afblijven dat dat je eigenwaarde een flinke oppepper geeft.
We shall see.
Ik zal op me eigen gratis weblogje me daagjes bijhouden, meer voor mezelf om te kijken hoe lang ik het volhoudt, en mocht ik vanaf vandaag hier totaal mee stoppen dan heb ik een leuk verhaaltje wat ik kan lezen als ik 80 ben 
-spam-
(als iemand medoet dan hoor ik het wel
[Dit bericht is gewijzigd door dutchie op 24-10-2003 20:44]
Biertje dan maar 
Ben ook aan het minderen.... 
[Dit bericht is gewijzigd door maxamius op 20-10-2003 13:53]
. Op de tweede plaats een tikkie richting Lifestyle
Op de derde plaats een iets duidelijkere titel 
.
--->LIF
Goed zo, succes!!