tussen woede en verdriet
en hoe je er kwam
je weet het niet
je voelt gemis
niks om je heen
geen arm, geen liefde
helemaal alleen
heen terug
het is allemaal een
je weet niet waarvandaan
je weet niet waarheen
Je opent je mond
geen geluid
je schreeuw om hulp
dooft langzaam uit
maar zag vandaag een glimlach,
een dankbaar gezicht
en ik was blij,
dat ik wat moois had verricht
Het zijn maar kleine dingen
maar die dingen zijn zo fijn
gelukkige mensen
blij met wie ze zijn
hand in hand over straat,
tevreden met je leven
lachen met medemensen
elkaar alles geven
Een groot wonder,
hoe dingen kunnen gaan
en daarom, denk ik,
kunnen wij bestaan
Ik heb dit topic al eens eerder geopend, maar aangezien alles weg was, wilde ik hem toch maar ff nieuw leven inblazen, aangezien er niet veel reacties waren, maar het toch wel iets is waar ik veel mee zit.
Ik heb het er al met diverse mensen IRL over gehad, dat het me soms allemaal zo dwars zit wat er allemaal gebeurd. Mensen die 'acteren' en niet hunzelf durven zijn, maar ook oorlog, honger. Als je er nu mee aan komt zetten is het gewoon een cliche. Kunnen jullie dat je voorstellen? Een cliche verdorie! Hoe kan oorlog in godsnaam cliche worden. Er zijn er gewoon zoveel dat er godallemachtig gewoon niet genoeg nieuwswaarde is en er nietes nieuws onder de zon is.
En honger, en milieuvervuiling, en geweld tegen mensen, en misbruik en weet ik niet wat allemaal. Soms wordt ik daar zo ziek van. Echt letterlijk.
Maar dan ben ik toch ook weer mega vrolijk en dat ben ik echt supervaak. Die momenten die ik net beschreef winnen het meestal niet van de vrolijkheid en daar ben ik wel blij om, maar het blijft gewoon rot. Het blijft ook telkens in m'n hoofd zitten. Wat gebeurd er allemaal? En ik ben soms ook zo bang dat de mensen waarvan ik houd ook zoiets kan/gaat gebeuren. Kun je het je voorstellen? Ik heb het gelukkig nog nooit meegemaakt, maar het kan zomaar iedereen gebeuren. En daar wordt ik soms echt bang van.
BAH.
Gelukkig zijn er ook nog mensen die elkaar helpen, en die kunnen mij ook gelukkig maken gelukkig. En dan weet ik dat het kan. HET KAN MENSEN! HET KAN! Ik vind het zelf ook heerlijk om andere mensen bij te staan, vooral als je ziet dat het effect heeft. Die dankbare blikken. Heeeerrlijk. Ik kan het jullie allen van harte aanbevelen! Als we nou gewoon eens proberen goede mensen te zijn, dat moet toch kunnen? Toch? TOCH?Wees allemaal nou gelukkig en deel dat met anderen. Dat is toch veel fijner. Als we nou gewoon met z'n alleen goede dingen doen, dan kunnen we eindelijk eens trots zijn op wat we zijn en wie we zijn en daar dan lekker van genieten met je geliefden. IS DAT NOU NIET GEWELDIG!
Sorry als ik een beetje als een vredesactivist of dominee klink, maar soms dan denk ik dat gewoon en ik wilde het nu even zeggen. Ik wil gewoon gelukkig blijven en niet depressief worden van al die ellende. Want je kan er zo verrekte weinig aan doen. Ik ken mensen die gewoon het nieuws negeren, omdat ze er zo bedroefd van worden. Dat kan toch niet goed zijn? Of wel? Ik weet het ook niet.
Oh ja, moet er nog ff bij zeggen dat ik echt wel heel vrolijk ben normaal. Mensen zouden zich echt zorgen maken als dat niet zo is, dus ik ben niet echt over depressief. Ik denk dat iedereen wel eens zoiets heeft. Ik zou graag jullie ervaringen/gedachten horen over dit soort dingen. Het heeft toch wel een beetje met R&P te maken he? Bedankt voor jullie luisterend oor! Jullie zijn allemaal goede mensen! 
Ik heb gezegd 
Je hebt groot gelijk, de mensen stompen veel te snel af. Mensen die dood gaan van de honger, kindsoldaatjes in ex-Joegoslavië, Armoede in Rusland enzovoort. Zolang het maar niet te dicht in de buurt komt, kunnen we onze ogen ervoor sluiten. 
Het is héél belangrijk om te (kunnen) genieten van de kleine dingen die het leven kleuren en mooi maken. Dat is geluk.
Geluk is genieten van een zonnige dag, kijken hoe de hond speelt of heerlijk op een terrasje zitten en mensen kijken bijvoorbeeld. Maar ook blij zijn dat je gezond bent, dat je niet in een oorlogssituatie op hoeft te groeien c.q. te leven, dat je geen echte armoede kent enzovoort. Veel mensen willen tegenwoordig alles maar hebben maar kunnen nooit eens tevreden zijn met hetgeen zij al hebben of de situatie waarin zij leven. Altijd moet het maar meer meer meer, duurder en beter en mooier zijn. 
PS
En dit bedoel ik ook met 'Jammer dat er een hoop mooie, bijzondere, topics niet meer zijn'.
ik ben erg begaan met alles wat er om me heen gebeurt (en al het kwaad dat er in de wereld gebeurd, door bewust toedoen van anderen 
). Alleen ik zie de mensen om me heen ook steeds meer afstompen in onverschilligheid. Ik ken veel mensen die nooit een journaal of actualiteiten programma aan zullen zetten. Alleen maar TMF, the BOX en andere shitzooi met stomme B-films, waarin nou JUIST alleen maar gevloekt, gescholden en gemoord wordt.
BAH
Ik betrap mezelf erop dat ik er ook steeds onverschilliger door word 
Toch kan ook ik me regelmatig ook ineens intens gelukkig voelen om de kleinste dingen: Een lekker kopje thee, als ik 's ochtends wakker word en ik hoor de vogels fluiten, als ik naar een mooi/ontroerend nummer luister, als ik zie dat de mensen om me heen van elkaar houden. En helemaal als ik iemand ergens mee heb kunnen helpen en diegene laat blijken dat hij/zij me daar dankbaar voor is...
En toch, het is soms gewoon moeilijk om tevreden zijn met je huidige situatie. OK, ik ben gezond, heb een goed toekomstperspectief en leef in betrekkelijke luxe. Helaas zijn er ook mensen die dat niet hebben, door oorlog, ziekte of toedoen van anderen (hoort oorlog ook onder, eigenlijk).
Het enige wat ik nog mis in m'n leven is iemand om echt van te houden, naast m'n familie natuurlijk, een 'soulmate'. Ik zou er heel veel voor over hebben om ook eens te voelen hoe het is om een relatie te hebben. Maar goed, iedereen zegt tegen me dat er ook voor mij een 'engeltje' ergens rond loopt en dat ik door m'n karakter diegene ook zeker een keer zal tegen komen. Dus daar houd ik me maar aan vast
Maar verder ben ik het echt met jullie eens. Straal een beetje behulpzaamheid en liefde naar je omgeving uit en probeer mensen die het moeilijk hebben bij te staan. Daar word je zelf echt gelukkig van 
En probeer om, ondanks de maatschappij die steeds harder wordt (gelukkig merk ik af en toe ook nog wel het tegendeel), toch om zelf scherp te blijven. 
Ik
op zinloos geweld, ik op asociaal gedrag en ik baal ervan dat de wereld (langzaam) naar de kloten gaat . Maar het meest frustrerende is dat je er alleen niet echt iets aan kunt doen. Het enige wat jij kan doen is mensen in je directe omgeving helpen en een hart onder de riem steken en dat doe ik zo af en toe met liefde en plezier 
Make fun maar respecteer een ander!
Iemand zei in dit topic dat je ook van fluitende vogels moet (kan) genieten 's morgens bij het wakker worden. Toen dacht ik aan het volgende moment dat ik ergens in april meemaakte:
Het was een zaterdagnacht - eigenlijk zondagmorgen en ik had hard gewerkt. Ik werk op de taxi en het was best druk geweest die nacht. Het vervelende was dat er een grimmige sfeer op straat hing (iedereen moest weer eens stappen om elkaar in elkaar te schoppen ofzo...). Dus ik reed me met m'n collega's helemaal het apezuur om de stad zo snel mogelíjk 'leeg' te krijgen.
Tot op een gegeven moment de bom barstte. Ineens kwamen overal politieauto's vandaan en agenten liepen schreeuwend door de straat. Mensen vluchtten hoekjes in en steegjes en net op dat moment kwam ik door die straat met de taxi. Op dat moment had ik één (kalme) klant in de auto en die vroeg zich net als ik zwaar af wat er aan de hand was. We zagen een grote knokpartij en de politie sommeerde mij rechtsom te gaan. Ik volgde zijn aanwijzingen en kwam de komende twee uur niet meer door die straat omdat hij afgesloten was. Wel waren de volgende klanten wat paniekerig en shockerend...
Wat bleek? Er was iemand doodgestoken.....
Ik baalde als een stekker. Wilde m'n werk neerleggen en nooit meer in die taxi stappen. Wat had het nog voor zin om mensen naar huis te brengen die toch niet meer voor de lol gaan stappen? En wat heeft het voor zin om elkaar dood te steken? Ik ga voortaan gewoon weer op zaterdagavond met m'n ouders (en toen nog vriendin) voor de tv hangen en op tijd naar bed en zondag op tijd er weer uit. Dit geklooi ben ik zat!
TOTDAT... ik na het wassen van m'n auto als enige (ik had laatste dienst) nog in het ineens zo rustige stadje reed. Ik reed naar het tankstation. Door de bomen zag ik dat het al licht werd (6.00u) en door de tikken van de pomp heen hoorde ik de vogels fluiten die in alle vroegte alweer bezig waren. Ik heb de slang opgehangen, ben op de grond gaan zitten met m'n rug tegen de auto en heb zeker een kwartier zitten luisteren en GENIETEN...
De hele hectische nacht leek ineens te vervagen. Op te lossen als het ware. De nare herinneringen gingen weg en de vrolijkheid kwam weer in mij op. Ik stapte in mijn glimmende Mercedes, reed met een rustig tempo richting de opkomende zon en op de radio was net dat liedje van Acda & de Munnik over die opkomende zon. Geweldig en ik wist dat ik de week daarop weer snel in de taxi zou stappen.
Sorry voor het lange verhaal, maar ik wil hiermee aangeven dat het allemaal zo dicht bij elkaar ligt: geweld en de onwetende, vrije, lekkere natuur waarin niets of niemand een idee heeft van wat er verder op de wereld gebeurd. En op zo'n moment dat je helemaal alleen over straat rijd, de polder door (ik woon zelf niet in die stad namelijk) geniet je gewoon. OP EN TOP!
quote:Waarom? Ik vond het prachtig en het had niet korter kunnen worden verteld, dus is zeker niet erg! Echt een goed voorbeeld! Oh, dit doet me trouwens denken aan een nummer van Neil Young! Don't let it bring you down! Dat zou ik eigenlijk ook willen zeggen.
Op vrijdag 01 juni 2001 10:10 schreef Fok! het volgende:
Sorry voor het lange verhaal.....
Ik had het zelf ook een keertje. Niet van dichtbij, maar ik zag het ff niet zitten met de wereld. Toen ben ik naar buiten gelopen en heb uren midden in een weiland gezeten en genoten van al dat prachtige, de hemel, de sterren en de wind en het lange gras. Op zulke momenten weet je dan toch zeg maar, dat het niet allemaal zo erg is! Ook mensen hebben soms dat effect op me, maar dat is weer een ander verhaal!
quote:* DuchessX sluit zich hier volledig bij aan.
Op vrijdag 01 juni 2001 16:38 schreef SittingDuck het volgende:
Mooi verhaal Fok!
Geweldig !!!
quote:Waarom niet? Ik vind dit wel een beetje kort door de bocht....
Op vrijdag 01 juni 2001 20:01 schreef Priscella het volgende:
ik voel me nl. niet aangesproken
Maar als je stiekum mensen face to face gaat vragen hoe zij erover denken zul je 9 van de 10 keer te horen krijgen dat ook die mensen genieten van zulke kleine dingen, korte momenten en fijne fantasieën... Het klinkt ongelovelijk filosofisch, maar bij mij lijkt het soms echt te helpen. Door te genieten van kleine simpele dingen, kan het leven zo ineens veel mooier zijn. Je vergeet gewoon de wereld om je heen en concentreert je op datgene waarvan je geniet...
Wat wil ik HIER nou weer mee zeggen??? 
quote:Genoeg, dat wat mensen allemaal wel zeggen eigenlijk
Op dinsdag 05 juni 2001 10:19 schreef Fok! het volgende:
Wat wil ik HIER nou weer mee zeggen???
. EN da's maar goed ook. MIsschien moeten we eens een geniet topic openen, waar mensen allemaal kunnen opschrijven waar ze allemaal wel niet van genieten. Oh, wat zou dat fijn kunnen zijn zeg!
quote:Bij deze maar een hooghoudertje dan. Zou toch zonde zijn als dit topic zou sneuvelen, is het niet?
Op dinsdag 05 juni 2001 12:13 schreef Man_in_a_Shed het volgende:[..]
Genoeg, dat wat mensen allemaal wel zeggen eigenlijk
* Codin wijst twee oorzaken aan voor geweld:
1) Religie
2) Gebrek aan opleiding/opvoeding
Mee eens? Niet mee eens?
*'vrienden'
Mensen waar je dus mee om gaat en die je in de meest bizare situaties brengen.
Bijvoorbeeld een potje 'potenrammen' komt volgens mij door dat die jongens elkaar ophitsen, heeft imo weinig met opvoeding te maken, behalve dan dat ze niet geleerd hebben dat het als kut op dirk slaat.
Tumtum
Geen respect en begrip voor de ander.
Je hoeft het niet met de ander eens te zijn, maar respecteer zijn/haar mening, dat scheelt een hoop ellende volgens mij.
quote:Ik weet het niet. Volgens mij komt geweld alleen maar voort uit verveling. En door de verveling gaat de mens dingen doen die hij vroeger ook al in de oertijd deed.
Op woensdag 06 juni 2001 11:29 schreef Codin het volgende:[..]
Bij deze maar een hooghoudertje dan. Zou toch zonde zijn als dit topic zou sneuvelen, is het niet?
* Codin wijst twee oorzaken aan voor geweld:
1) Religie
2) Gebrek aan opleiding/opvoedingMee eens? Niet mee eens?
Aan de andere kant, het is natuurlijk ook gewoon hanengedrag. Wat TumTum schrijft klopt wel een beetje. Een groepje jongens loopt elkaar op te hitsen en moeten zich bewijzen.
Maar volgens mij zijn dat niet echte vrienden van elkaar. Tenminste, het zullen in ieder geval niet mijn vrienden worden. Ik heb 'goede' vrienden die op dezelfde gedachtengang zitten als ik...
quote:Ik verveel mezelf vaak zat. Zie je mij erop uit trekken om de eerste de beste pummel wiens smoelwerk mij niet aanstaat in elkaar rossen?
Op woensdag 06 juni 2001 13:21 schreef Fok! het volgende:[..]
Ik weet het niet. Volgens mij komt geweld alleen maar voort uit verveling. En door de verveling gaat de mens dingen doen die hij vroeger ook al in de oertijd deed.
Als ik een onopgeleid, onopgevoed stuk vreten was misschien...
Maar dat ben ik niet, en dus start ik effe een videogame op in zo'n geval 
Verveling. En dat draait 9 van de 10 keer uit op vandalisme of mollestatie van mensen.
Niet persoonlijk tegen jou gericht, maar in het algemeen bedoeld, Codin
quote:Dat begreep ik ook wel hoor
Op woensdag 06 juni 2001 14:00 schreef Fok! het volgende:
Nee nu niet, maar stel je bent in de stad, je hebt al behoorlijk veel gedronken, de kroegen zijn al dicht en je 'groep' heeft geen zin om naar huis te gaan. Wat gebeurd er?Verveling. En dat draait 9 van de 10 keer uit op vandalisme of mollestatie van mensen.
Niet persoonlijk tegen jou gericht, maar in het algemeen bedoeld, Codin
Maar dan nog...
Als je behoorlijk aangeschoten door de stad slentert met maten, verveel je je dan?
In de regel moet je gewoon dom zijn wil je dingen 'voor de lol' gaan vernielen.
Volgens mij komt het niet zo vaak voor dat Uni-studenten opgepakt worden wegens zinloos geweld.
quote:PRECIES!!! Maar het gebeurd wel! In 'mijn' stapstadje is het meer regel dan uitzondering. De kroegen zijn na 1.00u dicht van buitenaf. Je kan dus niet meer naar binnen, maar wat binnen zit, mag gerust tot 4.00 of 5.00 blijven.
Op woensdag 06 juni 2001 14:27 schreef Codin het volgende:
In de regel moet je gewoon dom zijn wil je dingen 'voor de lol' gaan vernielen.Volgens mij komt het niet zo vaak voor dat Uni-studenten opgepakt worden wegens zinloos geweld.
Die mensen die dus na enen over straat lopen moeten gewoon hun frustraties kwijt!
Idem dito is het later in de nacht als het drukker op straat wordt en mensen kunnen geen taxi's meer krijgen!
quote:Je bent er zelf niet echt actief in anders...
Op donderdag 07 juni 2001 00:11 schreef Man_in_a_Shed het volgende:
Wat goed dat er weer gepraat wordt in dit topic! Er zijn zo veel oorzaken voor geweld en dergelijk. Ik zal er vannacht even over nadenken en dan morgen hopenlijk wat zinnigs posten. Maar ben blij dat dit topic gewaardeerd wordt!
Ga je nog wat zinnigs posten?
Ik vind het altijd wat moeilijk om iets aan te wijzen, van.. nou, daar komt het door, of dat is de oorzaak er van. Ieder mens is weer anders. De een gaat ruzie zoeken uit verveling, de ander door drank, weer een ander om op te vallen etc. etc. Drank speelt vaak mee, maar er zijn ook zat mensen die er goed tegen kunnen en die gewoon gezellig een avondje drinken en daarna weer vrolijk naar huis gaan.
Ik moet wel zeggen dat ik er altijd weer van baal als mensen een ander hun avond verpesten door vervelend gedrag. Ik denk dat iedereen het daarmee wel eens is, maar ja.. wat ga je er aan doen? Je kan aan mensen nooit van te voren zien wat ze gaan doen, wat voor soort mensen het zijn. En zodra ze vervelend gaan doen is het kwaad al geschied.
Ik moet trouwens ook zeggen dat zo het topic niet begonnen was. Ik ben begonnen met te zeggen dat ik soms zo depressief wordt van al die ellende, en geweld op straat en zo, is daar maar deel van. Ik weet niet precies waar dat begonnen is, maar het is een onderwerp waar zoveel en toch zo weinig over te zeggen valt, dus daarom heb ik me ook even stilgehouden.
Wat ik er wel over kan zeggen, is dat ik niet echt kan begrijpen waarom mensen dat soort dingen gaan doen, dingen kapot maken of andere mensen lastigvallen. Ik kan er wel redenen voor bedenken, maar op een of andere manier, 'rechtvaardigt' dat het niet. Ik denk altijd, mensen... heb nou een beetje plezier in het avondje uitgaan. Want ik kan gewoon niet geloven dat die mensen daar een goed gevoel bij hebben, bij al die agressie. Ik vind dat gewoon niet te begrijpen.
Net als veel andere dingen, dat mensen niet kunnen geniten van het leven, dat mensen niet tevreden zijn met wat ze hebben, dat mensen leven om andere mensen het leven zuur te maken, dat mensen alleen voor het geld leven, dat mensen dingen kapot willen maken die toch zo mooi zijn, dat mensen graven vernielen, dat mensen andere mensen doden uit winstbejag of machtsvertoon of haat of nijd.
DAT bedoel ik! Ik kan me er met de beste wil van de wereld niet bij, hoe dat nu allemaal komt! En dat doet me echt veel verdriet zo nu en dan,.
Maar aan de andere kant dus, zijn er zoveel mooie dingen, mooie mensen (leuk meisje , de natuur, gezelligheid, lieve vrienden/vriendinnen, voor mij lekker schilderen, verliefdheid en ga zo maar door. En ik denk dat altijd, zien sommige mensen dat dan niet? Moeten ze dan zoveel narigheid bezorgen, zodat ze misschien niet de enigen zijn die ongelukkig zijn?
Snappen jullie dat nou? Mensen die niet meer over straat durven, omdat ze bang zijn om aangevallen te worden. Waar gaat dat heen? En iedereen vraagt het zich af, en niemand weet het. Waarom, ja, waarom? Iedereen zegt het, waarom doet niet iedereen het dan? Pesten op school, scheiden. Sommige mensen zeggen dan, ja, dat hoort bij het leven. Dat hoort VERDORIE HELEMAAL NIET BIJ HET LEVEN. Het leven hoort mooi te zijn. Natuurlijk is het niet altijd fijn, maar dat hoef je als medemens nog niet te versterken. BAH
Van je leven moet je genieten. Gelukkig proberen te zijn, en andere mensen gelukkig maken, daar wordt je alleen nog maar gelukkiger van. Waarom doen mensen dat dan zo weinig! Elkaar gelukkig maken, dat is toch heerlijk! Toch? Wie wil dat nu niet? Waarom moeten mensen elkaar dan zo in de haren zitten?
Veel vragen en weinig antwoorden. Want wat kun je er nou op zeggen, ik kan niks bedenken dan dat ik er niets van begrijp. Ik ervaar het als volkomen logisch dat ik andere mensen help, en daar krijg wordt ik altijd best wel gelukkig van.
Voorbeeldje, mijn moeder vond een tijdje terug een bomvolle beurs met geld, pinpasjes en weet ik niet wat al. Die heeft ze toen naar de gevonden voorwerpen gebracht, en die mensen daar wisten niet wat ze meemaakten. Iemand kwam een beurs BRENGEN! Ze stonden echt stomverbaasd. Maar als je nou eens bedenkt, hoe blij die vrouw daar wel niet geweest mee zou zijn, van wie die beurs was. Nou, daar kun je toch de hele terugreis van genieten. Want zeker weten dat die vrouw blij is geweest toen ze haar beurs terugkreeg.. WEet je DAT!
Of ik heb een vriendin van me, toen het even niet zo goed ging met haar omgeving, een mailtje gestuurd, waarin ik haar liet weten dat ik er wel over nadacht en zo, en dat ze haar verhaal kwijt kon en weetikniet wat. En dat vond ze heel bijzonder, en ze zei dat er niet veel mensen waren die zulke dingen deden. Maar waarom? het is toch een kleine moeite? Toch? Ach, ik weet het allemaal ook niet.... maar goed, ik heb weer een kleine aanzet gegeven, hopenlijk komt er nu weer wat leven in de brouwerij .
Zo genoeg? . Nee, dit heb ik niet geschreven om maar wat te schrijven. Dit houd me al tijden bezig, maar ik wist nooit echt hoe ik het moet zeggen. Maar op de een of andere manier voelde ik me even verplicht om wat te zeggen, dus dank je Codin!
Misschien komt het ooit wel weer eens goed met de wereld, en er is ook zoveel goeds in de wereld, en dat zie ik trouwens ook wel. En ik ben vrij positief ingesteld, zoals ik ook in de inleiding al heb gezegd, maar daar wordt zo weinig over gepraat eigenlijk. Dus laat ik het ook maar even zeggen, dat ik vandaag heeeerlijk heb gewandeld in de weilanden, zon zien ondergaan en heerlijk genoten! En dat kan ook nog! En dat zouden volgens mij meer mensen moeten doen. Misschien denken ze dan wel twee keer na, voordat ze weer gaan kapotmaken.. of ben ik nu naief?
quote:Oh ja, nu ik het trouwens teruglees, vind ik toch wel dat ik wel het een en ander gezegd heb.. maar goed, misschien is dat mijn mening
Op zondag 10 juni 2001 18:04 schreef Codin het volgende:[..]
Je bent er zelf niet echt actief in anders...
Ga je nog wat zinnigs posten?
quote:Euhmm... ik dacht dat ik lange posts postte, maar dat valt wel mee!!!
Op maandag 11 juni 2001 00:19 schreef Man_in_a_Shed het volgende:
(een vet goed verhaal, wat mij weer behoorlijk aan het denken zet)
quote:Fijn dat je er iets mee kan! Heb ik het hele verhaal niet voor niets geschreven
Op dinsdag 12 juni 2001 13:33 schreef Fok! het volgende:[..]
Euhmm... ik dacht dat ik lange posts postte, maar dat valt wel mee!!!
. Ik kan inderdaad soms wat lang van stof zijn, maar soms moet er gewoon even flink wat gezegd worden...
quote:Je was al een tijdje stil anders hoor...
Op maandag 11 juni 2001 00:21 schreef Man_in_a_Shed het volgende:[..]
Oh ja, nu ik het trouwens teruglees, vind ik toch wel dat ik wel het een en ander gezegd heb.. maar goed, misschien is dat mijn mening
Je vond het toch ook fijn dat er 'eindelijk weer eens' gepraat werd in dit topic?
Nouwdan
1) wel iets te zeggen hebben
2) niet telkens in mijn eentje hoeven praten
maar goed, laten we d'r maar over ophouden .
Ik heb meerdere keren ervaren dat je soms met een klein gebaar iemand al heel bij kunt maken: een complimentje geven, een berichtje waaruit je je medeleven laat blijken als iemand het moeilijk heeft of ergens bang voor is, of zelfs een simpel ICQ kaartje
En toch, ik zei het al eerder, proberen zelf niet ook onverschillig te worden. Het leven is vaak hard en soms is het leven gewoon k*t maar er zijn altijd wel weer lichtpuntjes waarje naartoe kunt kijken, zoals wat ik net noemde.
Alleen het probleem lijkt zo simpel op te lossen..
Maar de hele maatschapij lijkt wel asocialer te worden.
en we kunnen wel een bevolkingsgroep aanwijzen als schuldige bij bijvoorbeeld zinloos geweld, doe ik ook vaak genoeg, maar later besef ik vaak tja het had ook .... Hoevaak hoor je iedereen wel niet over die klote marokanen etc.. maar ja 1 van me beste vrienden is er ook 1.
Zinloos geweld kom je steeds vaker tegen, Kansloos geweld vind ik een beter benaming, Jongen doodgeslagen omdat hij er wat van zei toen 2 jongeren een fiets aan het stelen waren.. oh hier waar ik woon gewoon iemand neer schieten in een benzinepomp. Een vrouw van 50 moeder van 2 kinderen of misschien meer.. en de rede?? die is dat ze zich verveelde
Zich verveelde? nou als ik dat zou doen zouden er al heel wat mensen zijn neergeschoten... de hele maatschapij is gewoon aan het verkutten... Gelukkig kan ik wel zeggen dat ik om mij heen geweldige vrienden heb.. en een schat van een vriendin, en geweldige ouders..
Dus geniet met wat ik heb....
Maar de krant lezen en het nieuws kijken sla ik soms expres maar eff over om niet manisch depri te worden...
Vraag me af hoe het er over 20 jaar uitziet? 
Toen heb ik mijn ogen geopend en eens goed om me heen gekeken en gezien dat mensen wel degelijk goed kunnen zijn. Er zijn weinig mensen die verrot zijn. Ook hier op fokforum is het merendeel goed.
Toch hebben mensen hun slechte eigenschappen maar die heeft iedereen. Daar kijk ik doorheen.
Mensen zijn goede wezens 
, op uitzondering na dan. Pedofielen, verkrachters, moordenaars en saddam hoessein zijn evil en slecht en verdienen de doodstraf.
)Ik wou alleen even het volgende kwijt.
Soms is het zo makkelijk om een ander weer een dag een beetje gelukkig te maken door 15 minuten van je eigen tijd te geven om alleen maar even te luisteren naar iemand, of goed bedoeld advies te geven. Daar stoor ik me vooral aan, dat veel mensen die moeite niet eens willen doen. Het is zo simpel: Je gaat even samen zitten, je laat de ander zijn/haar verhaal doen. Je troost de ander even als dat gewenst is, verder niets... zoiets is een kwartier werk (KAN langer duren, maar hoeft niet) en de ander z'n dag is er waarschijnlijk weer een stuk beter door.
DAT zouden meer mensen moeten doen. En als genoeg mensen dat zouden doen zou het allemaal een stuk meer meevallen in de wereld, daar ben ik van overtuigd.
Dus minder egoistisch zijn, mensen! 
I've got my propaganda, I've got revisionism. I've got my violence in hi-def ultra-realism. All a part of this great nation. I've got my fist, I've got my plan, I've got survivalism.
quote:Dat is inderdaad een goed plan. Maar of ik het echt zou doen als een vriend in de problemen zit weet ik niet. Ik denk dat ik ze ga behandelen zoals ze ook bij mij deden. Dus gewoon doorgaan met mijn leven en er verder geen aandacht aan schenken.
Op zaterdag 15 februari 2003 19:57 schreef Mr_Brownstone het volgende:
Ik heb niet het hele topic doorgelezen maar alleen de eerste post (ik ben lui vandaag, sorryIk wou alleen even het volgende kwijt.
Soms is het zo makkelijk om een ander weer een dag een beetje gelukkig te maken door 15 minuten van je eigen tijd te geven om alleen maar even te luisteren naar iemand, of goed bedoeld advies te geven. Daar stoor ik me vooral aan, dat veel mensen die moeite niet eens willen doen. Het is zo simpel: Je gaat even samen zitten, je laat de ander zijn/haar verhaal doen. Je troost de ander even als dat gewenst is, verder niets... zoiets is een kwartier werk (KAN langer duren, maar hoeft niet) en de ander z'n dag is er waarschijnlijk weer een stuk beter door.
DAT zouden meer mensen moeten doen. En als genoeg mensen dat zouden doen zou het allemaal een stuk meer meevallen in de wereld, daar ben ik van overtuigd.
Dus minder egoistisch zijn, mensen!
En dan vooral als ik ze opbel vragen :" alles goed???"
Wat een dombo's ook 
quote:Dat laat dan weer zien wie je echte vrienden wel en niet zijn. Als het slecht met je gaat zullen alleen je echte vrienden overblijven (wat aan de ene kant wel iets goeds heeft, maar eigenlijk zou het beter zijn als het zo niet zou hoeven)
Op zaterdag 15 februari 2003 20:01 schreef yingyang het volgende:[..]
Dat is inderdaad een goed plan. Maar of ik het echt zou doen als een vriend in de problemen zit weet ik niet. Ik denk dat ik ze ga behandelen zoals ze ook bij mij deden. Dus gewoon doorgaan met mijn leven en er verder geen aandacht aan schenken.
En dan vooral als ik ze opbel vragen :" alles goed???"
Wat een dombo's ook
I've got my propaganda, I've got revisionism. I've got my violence in hi-def ultra-realism. All a part of this great nation. I've got my fist, I've got my plan, I've got survivalism.
quote:Dit word zo langzamerhand helaas meer en meer een feit. Ik lees zo nu en dan R&P eens door om te lezen wat er allemaal gebeurd, maar hoevaak lees je niet dat mensen bedrogen worden door hun vrienden of vriendinnen, zowel gewoon in vriendschap als in liefde?
Op zaterdag 15 februari 2003 20:03 schreef Mr_Brownstone het volgende:[..]
Als het slecht met je gaat zullen alleen je echte vrienden overblijven
Ik ben afgelopen maandag naar een lezing geweest, die vriendschap als thema heeft, en die heeft me wel een beetje op weg geholpen. Een kleine quote van Aristoteles, waar ik wel blij van werd, omdat ik echt mensen ken, waar dit op slaat . Daar werd ik toch wel blij van.
quote:Als mensen dit nou eens gingen naleven. Oh, wat zou onze omgeving dan fijn zijn!
Indien vriendschap meer bestaat
in het beminnen
en zijn vrienden beminnen lofwaardig is,
schijnt het beminnen de deugd te zijn
die aan vrienden eigen is,
zodat degenen in wie de liefde voldoende aanwezig is,
trouwe vrienden zullen zijn
en hun vriendschap duurzaam.Vriendschap die op deugd berust
en gericht is op de persoon van een ander
is met velen niet mogelijk;
men mag al tevreden zijn,
als men er van deze enkele vindt.......
De volmaakte vriendschap is deze tussen goede mensen,
en tussen degenen die door deugden op elkaar gelijken.
Het goede betrachten voor uw vrienden
omwille van uw vrienden zelf,
dat is de hoogste tot bereiken van de vriendschap
Maar wat ik dan weer afvraag.. Men weet dit al zolang. Onze cultuur vind voor een deel zijn fundamenten in de Griekse cultuur. Hebben ze dit dan over het hoofd gezien of zo?
|
|
