Geloven en hun informatie over de Goden

quote:

---

op zondag 19 oktober 2003 21:25 schreef #ANONIEM het volgende:
oke sorry, maar punt is dat je er met 6 miljard mensen wel vanuit mag gaan dat ze voor de vertaling niet de slechtste persoon uitkiezen, maar wel meerdere personen die er gespecialiceerd in zijn.

---

de meeste vertalingen (van de veda's) stammen uit de britse tijd en werden door britten/andere westerlingen vertaald. geen van hen had de nodige kennis in huis om de veda's enigszins te begrijpen, laat staan vertalen.

de mensen die het wel enigszins kunnen begrijpen weten dat de veda's niet te vertalen zijn en doen dat dan ook niet. zij schrijven vaak commentaarwerken erop of doen het met veel uitleg erbij.

quote:

---

ik ga er niet vanuit dat iets verkeerd wordt vertaald, zeer zeker niet als het bijvoorbeeld 50 pagina's betreft die overal op de wereld gelezen kunnen worden, en waar elke andere site mee overeenstemt. het punt dat er alleen al werd uitgevogelt dat het voorbeeld die jij gaf niet klopte zegt al dat de fouten er wel uit worden gevonden. zeker als het de basis van een geloof betreft.

ik ga er niet direct vanuit dat er vertaalfouten in zitten.. er zou natuurlijk wel een aantal kunnen zijn, maar niet van 50 pagina's lang.

---

dat elke andere site ermee overeenstemt zegt niks; elke site gebruikt dezelfde vertalingen. het punt is dat er geen enkele goede vertaling is van de veda's omdat er gewoon geen correcte en volledige vertaling uit kan komen in een taal anders dan het sanskriet. de uitdrukkingskracht die je in die taal hebt heb je niet in andere talen. en er komen wel degelijk fouten in die het hele boek lang worden doorgevoerd en nooit verbeterd worden. een voorbeeld wat ik al noemde was "gods", iets dat niet voorkomt in de veda's. het woord dat ze daarvoor gebruiken kan misschien beter (kan zelf ook geen sanskriet) vertaald worden als 'manifestatie/aspecten van god'.

en tja, dan kunnen er duizenden mensen zijn die zeggen dat het niet klopt, maar een goed alternatief voor een vertaling is er niet en men wilt toch een vertaling krijgen dus dan blijft het "gods" in een vertaling.

quote:

---

en of er uberhaupt vertaalfouten in zitten vraag ik me nog zeer sterk af, het is 1 van de meest waardevolle boeken, hele culturen hangen ervan af, dus het gaat er bij mij niet in dat er betekeniswaardige vertaalfouten in zitten, wellicht een keer een typfout.

maar dit is mijn mening.

---

hele culturen hangen niet van de vertalingen af. hindoes weten wel dat de veda's niet in een andere taal zijn te vertalen. verder zijn hindoes ook niet missionair aangelegd dus is men minder geïnteresseerd in begrip in het westen. de hare krishna's zijn dat bijvoorbeeld wel en die pompen de ene na de andere vertaling van de bhagavad-gita uit.

quote:

---

het staat ook zo in de oeroude overleveringen dat is juist ook het probleem. daarnaast vind ik het niet terecht dat je gaat stellen dat al die andere personen in flauwekul geloven. wil je ook de statenvertaling van ezechiel als flauwekul gaan bestempelen? want daar wordt de heerlijkheid des gods net zo goed met radaren, verlichting, velgen e.d. beschreven.

het staat in de oeroude overleveringen geschreven, ze proberen een geloof niet belachelijk te maken door een machine erin te beschrijven waarvan zelfs zij niet wisten hoe die de manna zou hebben moeten produceren. terwijl dat toch wel degelijk het geval is als je de 50 pagina's leest. toeval dat de machine exact klopt, of hadden die kolonisten ook al die kennis?

ps. het blijft in de oeroude overleveringen geschreven, daar verander je niets aan. zeker niet met een hypothese die niet gegrond is op welke realiteit in het verleden dan ook.

maar ja dat is mijn mening.

---

ik weet niks meer over de bijbel dan ik op de basis- en middelbare school heb gehad. ik geloof ook niet dat ik daar een woord over heb gezegd.

ik heb nog eens de zohar gelezen met die stukken waarover jij het heeft. op zich kan ik wel inzien dat je het kan lezen of het een machine is maar het lijkt me nog logischer dan ze uitingen van god beschrijven. er staat bijvoorbeeld dat het al het leven verteerd, dat zou kunnen met radioactiviteit, maar er staat ook dat het bergen spitst, aardbevingen creeerd bliksem en wind maakt dat het offers accepteert maar niet van iedereen maar alleen van mensen die waardig zijn, dat de machine met een stem heilig spreekt, en ook met een liefelijke stem. hij zegt zelfs een zin staat hier 'geloofd zij de heerlijkheid van jhwh uit zijn plaats!'. knappe machine die dit allemaal kan als een priester er naast loopt.

zo kan ik nog wel ff doorgaan maar ik geloof niet dat we er uit gaan komen, mij krijg je niet overtuigt dat het een machine is en ik kan jou niet overtuigen.... daar is niks mee zolang wij maar geen heilige oorlog elkaar verklaren

wat heeft von daniken eigenlijk als reden dat de aliens niet meer hier komen?

quote:

---

op maandag 20 oktober 2003 19:44 schreef #ANONIEM het volgende:
en ik kan jou niet overtuigen....

ik ben overtuigbaar, mits goede bronnen en argumenten...

---

duh.... nou kan ik wel weer met wat argumenten aankomen, en dan kan jij weer met iets anders aankomen en wat ik dus net zeg, we kunnen zo nog wel 100 jaar doorgaan maar ik geloof niet dat we elkaar kunnen overtuigen. op een gegeven moment mag je best erkennen dat je het niet eens kan worden. het is toch jou opvatting tegen mijne en er is nou eenmaal geen ultieme waarheid in religie...

quote:

---

op maandag 20 oktober 2003 19:02 schreef #ANONIEM het volgende:
ps. mag ik trouwens wel een aantal links naar sites die beweren dat de veta's niet te vertalen zijn?

---

pff... dan moet ik even zoeken hoor. ik heb dit ook altijd al gehoord in speeches van pandits enz. nooit echt op internet daarnaar gezocht.

nou ja, hier zie ik wel een aardige uitleg staan die gelijk ook uitleggen waarom de veda's zo moeilijk/onmogelijk te vertalen zijn:
http://www.atributetohinduism.com/articles_hinduism/24.htm

quote:

---

it is therefore at first a matter of surprise to observe that though there exist some good english translations of the main upanishads, no readable translation of the rig-veda is available to the general public. all too often the scholarly translations, scattered and buried in learned journals or anthologies, seem to make little sense, even to the translator himself, griffith's metrical version (gebruik jij), now eighty-five years old, is dated, from both the scholarly and the linguistic viewpoint. a reason for the lack is that the task, of translating the veda is an exceedingly difficult one and, to quote sri aurobindo, "borders upon an attempt at the impossible."

in translating poetry, not only ideas and images but also something of the rhythm and the music of the original should be carried through. when considering the veda, however, we are confronted with a difficulty of another order of magnitude altogether, due not only to the technicalities of its language, an archaic form of sanskrit whose principles and usages are very different from those of our own language, but also to its symbolic nature. this symbolism of the language is not simply one of form, relying on images, parables, and myths as other poetic or religious compositions do, but one of substance, based on its mantric character. the language of the rig-veda is an extraordinary tool of unsurpassed flexibility and power of expression, richness, and versatility. claimed as mantra, m-in-d-ins-tr-u-ment, whose rules are the rules of thought, it is said to have the ability to recreate in the prepared hearer the experience of the poet, of the rishi. thus, the word is not just a sound arbitrarily connected with an object or event, but is, essentially, a voice, a force producing an effect directly on the substance of being. it is a creative, living symbol. it possesses to the utmost the power of any true and genuine poetry or music, to create a resonance in the subtler substance of being and to bring about in the listener a fine attunement to the experience of the seer, poet, or composer. worked out in great detail by later tantric schools, this view of language is implicit in the utterances of the vedic seers and forms the basis of their practice.

sanskrit is a term meaning "perfected," "well-made," "polished." it is the artificial language par excellence, patiently refined sound by sound, bearing in all its details the imprint of conscious work, constructed on the very principle of thought, of creation, in a fashion similar to that of mathematics but more flexible and wide-ranging in its applications. embracing all the levels of being, physical, emotional, intellectual, and spiritual, instead of the nearly exclusive intellectual component of mathematics, it is ideally suited to describe and govern the nature of phenomena from the spiritual level to the physical. this range of applicability in the realm of nature paradoxically makes this most artificial language into the most natural language, the language of nature.

one of the devices used by the vedic poets to give their language the kind of wide-ranging generality that mathematics possesses to a degree is the full use of the multi signiflcance of roots. sanskrit is built in such a way that virtually every word in the language can be derived from a root, a monosyllabic sound unit having a general significance in the sphere of action.

its meaning is then narrowed down and specialized by addition of affixes and by certain well-defined processes applied to the root itself the wide spectrum of significance attached to a particular root reinforced by the various modes of recitation gives a chordal effect to nearly every verse, making such a language a perfect instrument for double and multiple entendre and endless possibilities for plays on words. the result is poetry at its purest, filled with resonances. in these poems, nothing is left to hazard or given for mere poetic effect, however. everything is carefully worked out, engineered with the utmost care: "like a cartwright [at work] i have conceived this hymn," says vishwamitra, the seer of hymn 111.38.

and a hymn is a collective endeavor, designed for the common worship of the "men-of-the-word." each verse is a formula, precisely measured, which carries the directions, the forces, and the illumination required for the work. hence the importance of the meter and of the quality of the sound to these engineers of the divine. for the meter which governs the rhythms of the verse is symbolic of the cosmic rhythm itself. there are three such basic meters which by combination give the seven meters representing the seven rhythms, the seven pranas governing the whole process of life. the sounds that these rhythms articulate are the vibrations traveling through the four substances, the four levels of being or of speech, from the absolute state, transcendent, unaffected by anything, to the causal state, where meanings are universal and undifferentiated, to the mental state, where they are formed into separate thoughts, and finally to the physical state of utterance, where they are heard by the ear. it is in the second stage, the causal, that the vision takes place; this is where the mantra is perceived by the seer. with the third stage, the mental, comes the rhythm, and with the fourth, the articulated sound itself the arrangements of these articulated sounds are the creation of the rishis, while the ideas and their truth are simply seen and heard by them.

from the nature of the language and its use it is therefore easy to conceive that there will be levels upon levels of meaning to nearly every verse, depending on the "level of being" or, perhaps more accurately, the "spectrum of realization" of the listener. for within this spectrum a number of points of view will be possible, depending on the particular context. it is common, for instance, in systems of traditional thought to take a threefold view of the universe, creation being looked upon as having a physical, a subtle, and a causal aspect; sometimes a sevenfold, a nine-fold, or even a twenty-one fold aspect is taken, de-pending on the purpose at hand. each of these folds, each of these layers, is a world, a loka, a viewpoint, in or at which the words have a certain impact, resonance, and meaning and therefore give rise to a particular interpretation. so it is that we may have up to twenty-one versions of a given vedic text though only one recension in hand! and so it is also that, de-pending on their philosophies, some will see in these hymns a description of the physical forces of nature at work; some, the mental life of "primitive" people; some, the spiritual journey of highly developed souls; and yet others, some historical events told in a naive, mythical way or the statement of mathematical propositions. none of these interpretations is by nature exclusive of any of the others. all that may be said is that some may not be quite so comprehensive as others and, were the veda limited to them, would hardly justify four thousand years of constant world, by wise men to keep the record.

besides the symbolism of the language, a symbolism of structure may be shown to exist in the hymns, reinforcing and completing it. all this to suggest to the reader an idea of the power and complexity of the rig-vedic hymns and to make it evident that even with a lengthy commentary on each hymn it is not possible to convey all the implications that it evokes. the purpose in presenting the few hymns contained in this volume- less than one-hundredth of the whole rig-veda- is simply to make available a sampling of one of the major scriptures of mankind and to suggest something of its profundity and splendor. but the translator is painfully aware that this is like trying to convey the rich texture of a symphony by hesitantly whistling its theme.

the choice of the hymns has been dictated partly by their relative importance to later development of the speculative and philosophical thought of india hence the predominance of the hymns of the tenth mandala partly on the obligation to present some typical hymns addressed to the most often celebrated gods of the brahmanical pantheon - agni, soma, and lndra- and partly on the desire to show the wide range of tone and the variety of style of the ancient poets.

in the samhiti, the hymns are generally grouped according to either the families of rishis who originated them or the gods being celebrated. for instance, the fifth mandala is devoted to the hymns of the seers of the house of atri, whereas the entire ninth mandala comprises the hymns to soma. the tenth mandala, however, contains hymns by various rishis and devoted to different gods. the majority of these hymns are of a speculative nature and, according to western scholarship, are of a less ancient origin. in this selection the hymns have been arranged in a natural sequence to mal<e for connected reading, be-ginning with the hymns of creation and proceeding through the "nature" hymns to the dawn and the sun to the hymns related to more abstract principles such as knowledge and the word, and concluding with the last hymn of the samhita, an invitation to peace and harmony. as previously pointed out, more than thirty centuries have passed since the hymns were collated. in that long period and in spite of many precautions, though the form has been impeccably kept, some keys have been lost, some meanings forgotten. the text abounds in words of doubtful meanings on which commentators and scholars have glossed for centuries. often the images are obscure because of a lack of clues- ritual, cultural, or psychological- for all we all now about the religion, society, or history of the men who composed this literature has to be gleaned from the hymns themselves. furthermore, the poets appear to delight in speaking in riddles, in veiling their meanings in metaphors, in using puns, as constant modes of expression, whether to make their point more effectively or to hide it.

in this translation i have availed myself of the work of previous scholars, students, and masters in the field, particularly mcdonnell, griffith, renou, agrawala, gonda, coomaraswamy, and aurobindo. the method i have followed is simple: every single word has been referred to its root and the meaning chosen has been that which in my opinion conveyed most adequately the deepest sense of the passage i could construe while maintaining the integrity of the poetic structure.

thus for the word go, which, among other things, may mean "cow," "milk," or "light," i have not hesitated to choose "light" where other scholars have taken "cow," though the word "cow" may give a coherent physical image, if i thought that the dominant meaning was either psychological or that the image created by using the word "light" was more in keeping with the general sense of the hymn and hence more comprehensible to the reader. in other words, i have tried to follow the spirit of the text as i understood it without doing unnecessary violence to the images. along the same lines, since the reader cannot be expected to be familiar with vedic mythology, i have translated all proper names, going back to their etymologies. one should remember, however, that symbolic etymologies, as distinct from grammatical ones, and often completely at variance with them in terms of meaning, are commonly used or implied in sanskrit philosophical and religious texts. admittedly, translations of names present hosts of unsolvable problems of interpretation. i have always endeavored to choose a name consonant with the psychological import of the passage and in line with the epithets that have been used traditionally for these gods. thus, varuna, the all-enveloping one, is lord of lords, king of kings.

soma, the deified nectar, is the sacred potion but may also refer to "mind." translating these names gives more unity and helps clarify the general meaning of the text at a particular level of interpretation. as for the form, i have adopted the meter of the original. when translating poetry, the translator is always in a dilemma: whether to follow the form of the original or a form which suggests something of the original qualities but is native to the language of translation. the choice i made is premised on the belief expressed by the ancient singers themselves that the very sounds and rhythms of their poems are important, that these are part and parcel of their message. i have therefore made a special effort to adhere to their metrical form without impairing the natural flow of the english language. i have kept strictly to the same number of syllables per line, since their meters are syllabic, and not infrequently it has been possible to keep as well the place of the caesura, thus giving to the verse a similar rhythm. in some cases it has even been possible to match the sounds of the english syllables with the sounds of the corresponding sanskrit syllables from the point of view either of articulation or of vocalic color. however, there are obvious differences between vedic sanskrit and english metrical possibilities. for one, the sanskrit meter depends primarily on quantity - that is, on syllabic duration - rather than on stress, as english does; also, the riks have a tonal accentuation which cannot be introduced into english without artificiality. all this, naturally, conspires to distort the original rhythm in the translation. but the reader is nevertheless encouraged to read aloud and articulate clearly that he may hear an echo of the sounds that were made some forty centuries ago when the ancient seers "came together, sang together, with their minds in harmony."

perhaps the deeper and ultimate hope of the translator is to persuade the reader, by showing him a pale reflection of the beauty and depth of the original, to take up himself the study of the "language of the gods" that he in turn may experience the wonder, the joy, and the knowledge which are within him but need the mantric impulse to be liberated. the rig-veda is a glorious song of praise to the gods, the cosmic powers at work in nature and in man. its hymns record the struggles, the battles, and victories, the wonder, the fears, the hopes, and the wisdom of the ancient path makers. glory be to them!

---

quote:

---

op woensdag 22 oktober 2003 18:47 schreef #ANONIEM het volgende:
perhaps the deeper and ultimate hope of the translator is to persuade the reader, by showing him a pale reflection of the beauty and depth of the original

toch wel vreemd dat ze wel weten dat het origineel zulke mooie tekst bevat terwijl het haast niet te vertalen valt, en dat wij dan die half vertaalde onzinnige vertaalde verhalen krijgen.

---

ze vertalen niet eerst de tekst en bedenken dan pas wat er staat. om het te begrijpen moet je kunnen denken in sanskriet. het valt niet om te zetten naar een andere taal. in de taal zelf echter klopt het en is het te begrijpen voor mensen die er hun leven aan hebben gewijd.

quote:

---

http://www.mystae.com/restricted/streams/scripts/machine.html

---

komt dit uit de veda's?

quote:

---

ik geloof toch liever dat men wel de veda's heeft weten te vertalen, dat men wel tot een goede vertaling is gekomen, en dat die vertaling inderdaad precies in het plaatje past van de mannamachine en de andere geloven.

sorry dat ik dit zeg hoor maar ik denk dat deze hele gedoe van niet vertaalbaarheid direct al vernietigd kan worden met het feit dat men dan alsnog zou proberen om niet op woorden als skull, beard eye's met perfecte beschrijving van het apparaat zou zijn gekomen. alleen al dat er zoveel pagina's aan besteed worden ter beschrijving ervan vind ik al genoeg reden om te beseffen dat ze hier niet een god beschrijven (houd meestal al op met het woord almachtigheid e.d.).

als het onvertaalbaar zou zijn zouden ze het juist in de stijl van een god proberen te gieten die beter past bij bepaalde geloven, maar dit is niet het geval en dat komt niet doordat men het niet kan vertalen, maar omdat het er zo staat.

---

eveneens: gaat dit over de veda's? volgens mij gooi je nu wat boeken door elkaar.

quote:

---

tevens vind ik het flauwekul dat men gaat stellen dat het onvertaalbaar is, zeer zeker als je juist kijkt dat het al vertaald is ! en over de hele wereld wordt het geaccepteerd, maar zodra iemand er een machine in ziet dan wordt het plotseling een ander verhaal.

---

grappig dat jij het erover hebt dat iets meteen waar is als dat wordt geaccepteerd. er zijn miljarden mensen die denken dat god uit de bijbel of uit andere obscure schriften waar jij het over hebt een god beschrijft en geen machine of iets dergelijks. en omdat jij er iets anders inziet moet dat gelijk waar zijn.

tegelijkertijd wil je niet geloven dat een handjevol westerse academici het fout heeft.

je zegt dus aan de ene kant:

de westerse academici zijn achterlijk: er staat duidelijk een machine beschreven maar zelfs vertaald in hun eigen taal zien ze het niet.

aan de andere kant:

de westerse academici zijn alwetend:
de veda's worden al duizenden jaren bestudeerd door mensen die er hun leven aan wijden.
ze doen dat in het sanskriet en snappen dan maar enigszins de betekenissen. een vertaling in het hindi zou veel makkelijker zijn, maar alhoewel er van de ramayana een vertaling is gemaakt naar het hindi en enigszins geaccepteerd is, is er nog steeds geen door aanvaarde vertaling van de veda's.
maar een paar westerse 'sanskriet'-experts kunnen na hun studie van 10 jaar de veda's volledig begrijpen en ook nog de exacte betekenissen omschrijven naar een andere taal, iets wat als die miljoenen hindoes die er al duizenden jaren mee bezig zijn niet is gelukt.

quote:

---

ik vind het maar een hoop flauwekul dat zoiets niet vertaalbaar zou zijn, het kan best moeilijkheden opleveren maar het is wel gelukt en de boeken zijn er het bewijs van en om nu te gaan stellen dat het allemaal verkeerd is vertaald terwijl het perfect in het plaatje past is ook weer zoiets.

maar ja dat is mijn mening he.

---

tja, hieruit blijkt maar weer dat je helemaal niks anders bent en denkt dan de mensen die keihard geloven in de gangbare betekenissen van geschriften.

je weet compleet niks af van vertalingen en sanskriet en toch zeg je dat de veda's (van andere geschriften weet ik weinig) correct vertaald zijn. heb je nou zelf niet door dat jij je nu compleet vastbijt in je eigen dogma? exact op de manier als degenen die jij beschuldigt van blindheid volgens jou zouden doen.

verder past het niet in het het plaatje, het past in jouw plaatje. hoe je de rest van het plaatje hebt vastgesteld weet ik niet, maar jouw plaatje van de veda's en de mahabharat is al overduidelijk fout. ik heb dat al met veel argumenten, uitleg en intussen ook aardig wat links aangetoond.

als jij nog steeds wil blijven vasthouden dat jouw beeld van de veda's en de mahabharat correct is, is het nu jouw beurt om met duidelijke argumenten te komen die verder gaan dan:
"ik vind dat de veda's correct vertaald zijn omdat er anderen zijn die dat ook vinden en omdat ik vind dat elke taal correct en volledig vertaalbaar is in de andere."
vind jij nu maar eens een bron die hier wat van bewijst.

erg interessant allemaal

ik snap nu alleen dat stukje over the ancient of days niet (komt misschien omdat ik dit allemaal achter elkaar aan het lezen ben ).

hiermee wordt een god bedoeld? en niet de god uit de bijbel? er wordt gesuggereerd dat de aod een machine is (afgaande op het uit elkaar halen en in elkaar zetten) en dat het vaag op een mens lijkt (mystiek wezen is misschien beter)?
of wordt er hier gezegd dat de aod de ark des verbonds is? die je kennelijk kon binnengaan ("priesters waren altijd blij als ze er weer levend uitkwamen").

def

het is best mogelijk dat er ooit buitenaarse wezens op de aarde zijn geweest, zou ook een verklaring voor veel dingen kunnen zijn inderdaad.
het is ook nog best mogelijk dat zij uit de buurt van sirius afkomstig zijn.
als ze hier geweest zijn dan moeten ze ook technisch ver ontwikkeld zijn geweest.
maar zelfs al is dit allemaal waar, dan zijn het nog geen goden in de zin van oppermachtige opperwezens die het heelal en alles daarin gemaakt hebben.
het zijn dan gewoon buitenaardse wezens...

quote:

---

op zaterdag 25 oktober 2003 02:10 schreef poiter het volgende:
het is best mogelijk dat er ooit buitenaarse wezens op de aarde zijn geweest, zou ook een verklaring voor veel dingen kunnen zijn inderdaad.
het is ook nog best mogelijk dat zij uit de buurt van sirius afkomstig zijn.
als ze hier geweest zijn dan moeten ze ook technisch ver ontwikkeld zijn geweest.
maar zelfs al is dit allemaal waar, dan zijn het nog geen goden in de zin van oppermachtige opperwezens die het heelal en alles daarin gemaakt hebben.
het zijn dan gewoon buitenaardse wezens...

---

de stelling is juist, dat die aliens worden gezien als goden en dat dat is opgeschreven in de heilige boeken en dat dus de bijvoorbeeld de bijbel het niet over een oppermachtige opperwezen heeft maar over die aliens.

een belangrijk argument lijkt te zijn dat het in de geschriften van meerdere godsdiensten beschreven lijkt te staan.
ik zou dat juist als tegenargument zien... die geschriften zijn niet allemaal op hetzelfde moment ontstaan.

zohar: 13e eeuw nc(of zeer onwaarschijnlijk 1e eeuw nc)
mahabharat: 9e eeuw bc
koran: 7e eeuw nc
bijbel: ot: samengesteld 3e eeuw bc
nt: 1e eeuw nc
egyptische hiëroglieven: meerdere eeuwen bc

ik kan er misschien enkele honderden jaren naast zitten, maar duidelijk is in ieder geval dat ze absoluut niet op dezelfde tijd ontstaan zijn.

als in ál deze boeken een vermelding van buitenaardse wezens voorkomt, moeten deze dus meerdere malen op aarde geweest zijn.
óf de verhalen zijn honderden jaren mondeling doorgegeven, maar dat is erg onbetrouwbaar, dat geef je zelf ook toe, het zou praktisch meteen opgeschreven zijn.

verspreid over een periode van minimaal 1000 jaar zijn er buitenaardse wezens op aarde gekomen. in ieder geval bij sommige van deze bezoekjes zijn ze in aanraking gekomen met mensen, waarbij ze hun machtige machines lieten zien (en de mensen beschaving gaven??) en vervolgens door deze mensen als god(en) werden gezien.
sommige beschavingen schreven deze ontmoetingen op in religieuze geschriften. soms deden ze dat letterlijk, door de machines en de wezens te beschrijven, soms waren het slechts suggesties.
al vrij snel 'vergat' men dat het letterlijke beschrijvingen waren en ging men het figuurlijk interpreteren. totdat in de 20e eeuw een slimme man inzag dat het allemaal letterlijk genomen moest worden.

voordat ik verderga met redeneren: heb ik al een denkfout gemaakt? aannemende dat jouw mening de waarheid is lijkt mij dit een logische vervolgzetting... maar ik kan ergens te kort door de bocht gegaan zijn.

quote:

---

op zaterdag 25 oktober 2003 16:34 schreef #ANONIEM het volgende:

al vrij snel 'vergat' men dat het letterlijke beschrijvingen waren en ging men het figuurlijk interpreteren punt is dat het in de bijbel het meest figuurlijk wordt geinterpreteerd, zelfs in de koran (verlengde van de bijbel) staat nog dat god van sirius komt, daar vind je niets over terug in de bijbel.

---

kijk dat is dus de truc die uitgehaald wordt door de mensen waarnaar jij verwijst. het is zo ongelooflijk ongenuanceerd om te beweren dat allah van sirius zou komen. ik heb de koran niet gelezen maar ik neem aan dat het een boek is van honderden zoniet meer dan duizend pagina's. vervolgens heb je een theorie en probeer je die kloppend te krijgen door te roepen "zie je wel in de koran staat het ook". je haalt een zinnetje uit een boek van honderden pagina's!! de kans is groot dat je meer citaten uit de koran kan halen die in tegenspraak zijn met deze theorie dan dat je eruit kan halen die in overeenstemming zijn met de theorie. maar die citaten worden altijd heel handig verzwegen.

hetzelfde als we hadden met de discussie over atlantis. op een hele creatieve manier een zinnetje uit de koran halen , wat ook nog verdraaid wordt en vervolgens roepen: "zie je wel ook in de koran hebben ze het over atlantis".