Nieuwe stijl, dus met wat commentaar bij de nummers/cd's/etc. die je hier neerzet 
Buzzcocks - Ever Fallen In Love
Een soort pop-punk, volgens mij uit eind jaren zeventig. Muziek om vrolijk van te worden. Buzzcocks bestaan tegenwoordig ook nog en brengen nog steeds nieuw materiaal uit.
Fear Factory - Edgecrusher
Linkin Park - Faint
Million Dead - Smiling At Strangers On Trains
Ill Nino - Te Amo I Hate You
Poison The Well - Meeting Again For The First Time
Red Tape - Stalingrad
Spineshank - The Height Of Callousness
Marylin Manson - This Is The New Shit
Chimaira - Pure Hatred
Glassjaw - Mu Empire
Danko Jones - I Want You
Skindred - Together
Deftones - Hexagram
UUR 2:
Death By Stereo - Let Down And Alone
Powerman 5000 - Bombshell
Stone Sour - Inside The cynic
Soulfly - Eye For An Eye
Ill Nino - Liar
Dimmu Borgir - Progenies Of the Great Apocaly
Slayer - Angel Of Death
Bad Religion - Shattered Faith
NOFX - Franco Unamerican
A Perfect Circle - Weak And Powerless
Limpbizkit - Underneath The Gun
Incubus - Drive
edit 
+ lang haar 
Omdat ik een Clapton biografie aan het lezen ben waarin ook mevrouw Patti Boyd voorkomt, ex van zowel Harrison als Clapton. Waar Clapton Layla voor haar schreef, was Something van George.dacht ik
quote:Hallo, het is nog vroeg.
Op woensdag 8 oktober 2003 10:57 schreef PogueMahone het volgende:
hallo, nieuwe stijl
Maar commentaar. Ok ff doen!
Ja leuk nummer maar simpel en oh-zo 538, maar wel ok. Dus. Zo naar wens? 
.
quote:geweldig
Op woensdag 8 oktober 2003 10:59 schreef veldmuis het volgende:[..]
Hallo, het is nog vroeg.
Maar commentaar. Ok ff doen!Ja leuk nummer maar simpel en oh-zo 538, maar wel ok. Dus. Zo naar wens?
Ik vond een filmpje op www.nakd.tv (hier dus)van dit nummer, echt mooi gemaakt, en de muziek is ook erg goed, kende em wel al, maar had al een tijdje niks meer van hem geluisterd.
quote:Oh, nu is het al weg.
Op woensdag 8 oktober 2003 10:59 schreef veldmuis het volgende:[..]
Hallo, het is nog vroeg.
Maar commentaar. Ok ff doen!Ja leuk nummer maar simpel en oh-zo 538, maar wel ok. Dus. Zo naar wens?
quote:Slet.
Op woensdag 8 oktober 2003 11:22 schreef Seborik het volgende:[..]
Oh, nu is het al weg.
.Maar voor de volledigheid.
Het ging dus over Stuart - Free.
En om deze wisbestendig te maken:
Soul Asylum - Runaway Train.
Gewoon omdat het een goed nummer is. Behoeft niet echt uitleg. Denk ik. En scheelt me typen.
quote:Dingen die geen uitleg behoeven, kunnen in oude stijl.
Op woensdag 8 oktober 2003 11:40 schreef veldmuis het volgende:[..]
Slet.
Maar voor de volledigheid.
Het ging dus over Stuart - Free.En om deze wisbestendig te maken:
Soul Asylum - Runaway Train.
Gewoon omdat het een goed nummer is. Behoeft niet echt uitleg. Denk ik. En scheelt me typen.
quote:Ja sorry
Op woensdag 8 oktober 2003 11:42 schreef Seborik het volgende:[..]
Dingen die geen uitleg behoeven, kunnen in oude stijl.
.Jullie zijn altijd zo streng tegen newbies
.
quote:Nee hoor, het staat in de FAQ en je bent geen newbie meer.
Op woensdag 8 oktober 2003 11:44 schreef veldmuis het volgende:[..]
Ja sorry
Jullie zijn altijd zo streng tegen newbies
Van het album May All Be Dead, zeer vage noise intro's met krijsende vocalen, die overgaat in zeer vage noise straight edge hardcore punk met ultra-linkse teksten.
Hardcore uit Texas, zeer chaotisch en af en toe een muur van geluid. In deze plaat zitten overduidelijk industrial en grind invloeden verwerkt. Zeer koele screams ook, en teksten die haast wel door een professor onder invloed van een grote hoeveelheid LSD geschreven zijn... Het zijn alleen straight edge'ers.
. Het album heet Sic [sic]. Site van de platenmaatschappij is trouwens ook zeer vaag. http://www.robodogrecords.com/ .
Te horen op RadioIO 80s.
Op dit nummer en de film was ik helemaal verliefd als kind.
Heb mensen op een terras in Frankrijk helemaal gek gemaakt door dit nummer maar te herhalen op de jukebox. 
Ah.. those were the days 
Dat vibrerende synth-stukje dat een paar keer voorkomt is echt waanzinnig.
Tomahawk - Mit Gas
Ik ben helemaal verslaafd aan deze plaat, vandaag al vier keer beluisterd. Tis dan ook een echte allstar band, met leden van Melvins, Jesus Lizard, Helmet en natuurlijk ons aller vrind Mike Patton. Schitterende band!!!
Melvins - Houdini
Keep them sludgy sabbath riffs comin! De meesters van de noise rock: dubieus, ongrijpbaar en fascinerend. De Melvins waren bij een major label getekend, maar stelden de platenbazen teleur door geen grunge te gaan spelen maar hun eigenzinnige stijl te handhaven.
quote:Nou ja, dit stukje zegt al veel. Ruwe muziek, met harde emoties en felle klanken, maar tegelijkertijd zeer fragiel en liefelijk. Je moet het horen en de norse kop van Brahms aanschouwen op een plaatje.
Brahms composed this work on holiday during the summer of 1880, and Hans Richter led the first performance with the Vienna Philharmonic on December 26 of that year. In two different editions of Essays in Musical Analysis, Sir Donald Francis Tovey pontificated at length about the tragedy Brahms had in mind for this companion piece to the jolly Academic Festival Overture. From Ischl in the Austrian Alps the composer wrote to his publisher, "I could not refuse my melancholy nature the satisfaction of composing an overture for a tragedy." To his friend the conductor Carl Reinecke he said of the pair that "one of them weeps, the other one laughs," as with the comic and tragic masks in Greek and Roman theater.
Brahms did not, however, give any further hint of a specific "tragedy," nor had he suffered any recent private loss or given any indication of uncommon sadness. He wasn't, in truth, very fond of the title Tragic, referring to the work at one point as the "Dramatic Overture" although a canvass of his friends failed to produce an alternative that anyone liked better. Interestingly, 64 measures at the end of the exposition appeared in a sketchbook from the year 1869, which was principally concerned with the working-out of his Alto Rhapsody and Liebeslieder Waltzes. By then, inward grief over his mother's death had been sublimated in A German Requiem, and he had made the pleasant decision to live permanently in Vienna.A melancholy streak in Brahms' personality that dated from childhood surfaced regularly in his later music, but "Melancholy Overture" wouldn't have sounded half so well as Tragic, although it more nearly fits the mood of Op. 81. In the event, this structurally traditional work (unlike the Academic Festival) opens with a pair of Beethovenian chords used thematically later on to set up the gloomy and agitated D minor main subject in 2/2 time. This is developed considerably before we hear a more lyrical second subject in F major. A third subject (the one from his 1869 sketchbook, with dotted rhythm and horn punctuation) adds a further element of contrast before the development proper begins Molto più moderato -- much slower than the exposition tempo. This development is brief, however, after which the three subjects are recapitulated in reverse order, as Beethoven's did in the Coriolan Overture, and Wagner's in the Flying Dutchman.
Ik werd weer aan dit nummer herinnerd omdat Riks Ozinga (tot vorige week de presentator van Ontbijtradio op Radio 2) dit in zijn laatste uitzending draaide. Werkelijk een prachtig nummer! Wekt op een of ander manier hele aparte sentimentele gevoelens bij me op. Heerlijk!
Tijn won het Morlvision Songfestival 2023
Een (sauer)krautrock-cd uit 1998, dus ook met wat later werk van Amon Düül 2, wat eigenlijk niet zo heel goed meer is. Maar tracks als Surrounded by The Stars, Black Pearls of Wisdom en Kiss Ma EEE maken dat ruimschoots goed. Ook grappig is dat ze even tussendoor zomaar La Paloma spelen. De stemmen zijn niet meer zo geweldig, maar het is wel een leuke cd om te hebben en zo af en toe ook om naar te luisteren, want Amon Düül 2 is gaaf, maar voordat je deze aanschaft, kun je beter eerst de oude studio-albums in je bezit hebben.
Weer een mooie cedee uitgebracht met covers uit de jaren 70/80. De eerlijheid gebiedt me te zeggen dat ik ze niet allemaal even geslaagd vind (zoals Dock of the Bay en Proud Mary hadden van mij niet gehoeven) maar over het algemeen is de cedee prettig te beluisteren. Vooral de uitvoering van Danny Boy en He Ain't Heavy He's My Brother.mp3 zijn echt oorstrelend. Je hoort ook duidelijk de invloed van Elvis op zijn stemgeluid.
Necromantia - Scarlet Evil, Witching Black
Zeker geen standaard black metal band! Twee bassisten, geen slaggitaar, saxofoon en een licht progressieve sound. Een van de beste Griekse extreme metal bands.
