Andrei Tarkovsky - De Visuele Poëet

quote:

Op donderdag 26 februari 2004 01:57 schreef Fabulousbakerboy het volgende:
Ik moet verdorie nog zoveel zien.

Ik nog veel meer, geloof ik.

Oei, wat een mooi topic.
Andrei Rublyov heb ik in het filmhuis hier gezien, enige jaren geleden. Een flinke zit, maar alleen de fotografie van de film maakten het meer dan de moeite waard. Wordt tijd dat ik die weer eens ga zien. Solaris snapte ik ook niet helemaal, ook nog maar eens overdoen.

Ik heb ( -aangemoedigd door Gorro's mooie woorden- ) zojuist Stalker, De Spiegel en Andrej Roebljov in huis gehaald, met de bedoeling ze alle drie te verteren binnen een tijdsbestek van zeven dagen.

Wellicht wat veel van het goede. Maar ja, zo ben ik dan weer.

Heb Andrei Rublev en Offret nogmaals gezien (die eerste herzien na bijna een jaar) en natuurlijk weer helemaal genoten.

Andrei Rublev was de enige film die me vorig jaar wat minder deed, vooral vanwege de ogenschijnlijke fragmentarische verteltrant. Na Nostalghia en Ivanvovo Detstvo vond ik dit enigszins moeilijk inkomen.

Nu heb ik alleen maar genoten van de vele mooie scene's en van het verhaal. Datgene wat Tarkovsky wil zeggen, is ook zo mooi: als je troost vind in de kunst, kan het zowaar nog wat worden met je leven. Iets dat ik zelf weleens vergeet, soms.

Vele mooie scene's toch. Qua fotografie sec vind ik Andrei Rublev niet zo mooi als Zerkalo en Nostalghia, de twee mooiste films wat dat betreft (Stalker nog niet gezien).

Maar wat Andrei Rublev toch heel bijzonder maakt, is zijn oog voor compositie in Andrei Rublev. De vele massascene's, waarin van alles lijkt te gebeuren. Tientallen mensen op de achtergrond...

Een aantal composities deden me trouwens denken aan schilderingen van Breughel. Ben ik de enige wat dat betreft?
Van die shots met besneeuwde heuveltoppen, met hordes mensen, nog net zichtbaar op de achtergrond. Typisch Breugheliaans.

Ja, Andrei Rublev beviel me nu een stuk beter.

Offret was al een van mijn lievelingsfilms van de man, en dat is alleen maar versterkt. Die film moet je verplicht eens per jaar kijken!

Ik twijfelde of ik Nostalghia mooier vind als Offret, en ik denk dat ik ze allebei even mooi vind, toch.

Geen enkel slecht moment, echt niets overbodigs mijns insziens.

Puur Drama, intens, subtiel en Puur emotioneel. Zo moet ik Film hebben.

Binnenkort Katop i Skripka kijken, daar kijk ik toch ook wel naar uit. Want ja, bij dat werkje blijft het toch echt (meer dan acht smaken hebben we niet).

O ja, binnenkort ook Zerkalo en Nostalghia maar weer eens kijken dan, en Stalker maar eens proberen. Wat denk je, zal het iets voor mij zijn weer?

quote:

Op zaterdag 13 maart 2004 18:10 schreef De-oneven-2 het volgende:
Ik heb ( -aangemoedigd door Gorro's mooie woorden- ) zojuist Stalker, De Spiegel en Andrej Roebljov in huis gehaald, met de bedoeling ze alle drie te verteren binnen een tijdsbestek van zeven dagen.

Hee daar, betrapt!

En, wat vond je er van?

Ik heb twee van zijn films geprobeerd en vond ze niet om door te komen. Stalker en Andrei Rublyov. Ik zet wel 'es vaker een film uit met 't idee 'm dan maar een andere keer te kijken, maar van deze twee weet ik zeker dat ik er nooit meer aan zal beginnen. Jammer, want ik had graag willen zien wat anderen er zo geweldig aan vinden.

quote:

Op dinsdag 3 augustus 2004 21:43 schreef Arcee het volgende:
maar van deze twee weet ik zeker dat ik er nooit meer aan zal beginnen. Jammer, want ik had graag willen zien wat anderen er zo geweldig aan vinden.

je hebt ze toch zelf uitgezet...

Het is al genoeg gedaan, maar moet toch even een complimentje geven voor je prachtige topic Gorro.

Ik heb zelf nog geen enkele film van hem gezien, maar er staan er drie voor mij te wachten: Andrei, Stalker en Solyaris. Ben er erg benieuw naar, zeker nu ik een klein stukje van Stalker heb gezien wat ik op een of andere manier meteen mooi gefilmd vond.

En was natuurlijk leuk om te zien waar jij je avatar vandaan hebt gehaald

Hee, goed dat ik deze topic weer zie.
Dat herinnert mij eraan dat ik Stalker nog steeds niet gezien heb, en dus binnenkort maar weer eens in huis ga halen.

Die 7 dagen waren destijds niet voldoende, .

quote:

Op vrijdag 2 april 2004 14:21 schreef Sanvean het volgende:

[..]

Hee daar, betrapt!

En, wat vond je er van?

Andrej Roebljov was een genot om naar te kijken, weet ik nog wel.
Fabelachtige beelden, scherpe dialogen en een kristallen verhaal.

De Spiegel kende wonderbaarlijke, maar voor mij toch ook saaie momenten.
Of dat wil zeggen ; momenten waar ik gewoon heel weinig mee kon.
Troebele poezie, maar zeker het kijken waard.

quote:

Op zondag 5 oktober 2003 21:50 schreef Gorro het volgende:
* Ivanovo Detstvo (1962)

Het debuut van Andrei Tarkovsky is beter bekend als Ivan's Childhood. Een 12 jaar oude jongen, genaamd Ivan, werkt als een spion aan het oosterse front tijdens WOII. Hij kan ongemerkt the Duitse linies doorbreken, om informatie te verzamelen over de vijand. Drie Russische officieren proberen voor de jongen te zorgen.

In zijn eerste film weet Tarkovsky nog niet het niveau te bereiken wat hij in zijn latere werk constant zou halen. Er is echter al wel duidelijk zijn talent te zien. Veel shots hebben werkelijk een prachtige compositie. In tegenstelling tot de films die hij hierna zou maken, laat hij zich nu nog vooral leiden door het verhaal, een sterk verhaal. De gebeurtenissen rondom de jonge spion grijpen je meerdere keren naar de keel. Zijn minste werk, maar nog steeds een klein meesterwerkje.

Speelduur 95 minuten

Venice Film Festival 1962
Winnaar Golden Lion

IMDb

Ik heb alleen deze nog maar gezien van Tarkovski. Ik ben het er mee eens dat de compositie erg mooi is. Ook de aandacht voor details (de vallende druppels water) is verfrissend.
Verder is het in wezen een erg triest verhaal dat zich afspeelt in de slagvelden tussen Rusland en Berlijn.
Ik ben totaal nog niet bekend met zijn andere werk, maar daar gaat snel verandering in komen.
надеюсь!

Hip! Die Artificial Eye uitgaves zijn degelijk, maar ze halen het absoluut niet bij Criterions.

_{En o, wat wordt die 2-disc uitgave van Slacker geil! .}

Deze moest ik toch ff aan de liefhebbers laten zien:

quote:

Op zaterdag 14 augustus 2004 11:31 schreef Hare het volgende:
Deze moest ik toch ff aan de liefhebbers laten zien:

[afbeelding]

waar en hoeveel?

quote:

Op zaterdag 14 augustus 2004 11:57 schreef Gorro het volgende:

[..]

Dat is de Koreaanse uitgave, maar die schijnt een stuk minder te zijn qua extra's en transfer (de extra's zijn bijvoorbeeld niet ondertiteld). Ik zou de Artificial Eye releases of Criterion Collection releases kopen.

Maar je hebt wel een mooiere verpakking.

Weet verder niet waar je hem kan kopen. Zag alleen het plaatje staan

Na Stalker gezien te hebben kan ik zeker meegaan met de omschrijving "visuele poëet". Op dit vlak is 'ie echt prachtig weergegeven... ik ben bang dat ik heel wat symboliek gemist heb, en het zal ook wel onmogelijk te zijn het allemaal te begrijpen op zijn manier, maar volgens mij gaat het toch vooral over hoop. De scheiding kleur/zwart-wit gaat volgens mij ook op die basis, en niet op niet in "the zone"/wel in "the zone", ookal komen ze vaak overeen. Een ander belangrijk thema is dat men met alledrie de levenstijlen niet helemaal juist zit volgens mij.
Ik vond hem in het derde kwart zeg maar een beetje wegzakken, en kan goed begrijpen dat velen hem saai vinden... maar daarna kwam 'ie sterk terug. . Het einde had ik even wat meer uitleg voor nodig, waar je dan weer internet voor hebt, maar zelfs zonder het echt te begrijpen was het heel mooi.

quote:

ik ben bang dat ik heel wat symboliek gemist heb,

Nee hoor. Tarkovsky gebruikt nimmer symboliek in zijn films. Tarkovsky gebruikt alleen 'images'. Elk mens interpreteert en voelt deze beeldenstroom op een andere manier. Spiritualiteit in cinema. Er is niets wat uitgelegd hoeft te worden en er is niets dat gesnapt moet worden in zijn werk. Het gaat om de poetische, spirituele en emotionele uitwerking op de kijker. Tarkovsky is de God onder de regisseurs voor mij. Mensen die zijn werk saai vinden begrijp ik dan ook niet.

quote:

maar zelfs zonder het echt te begrijpen was het heel mooi.

Dan is de missie volbracht.

Hmm, mooi uitgelegd... ik dacht bijvoorbeeld dat die hond ergens voor stond.

Honden en paarden komen frequent in zijn films voor. Evenals de elementen water, vuur, lucht en aarde......melk, spiegels, levitatie (het trotseren van de zwaartekracht) en wuivend gras. Veel over de man gelezen en niets wijst erop dat deze terugkerende onderdelen daadwerkelijk ergens voor staan. Ik heb ook veel theorietjes van kijkers gelezen; zo zou de hond in Stalker de bewaker van de Dodenrivier de Styxx zijn.....vette onzin wat mij betreft. Tarkovsky heeft er in vele interviews op gehamerd dat hij absoluut geen symbolen gebruikt. Alle elementen die hij gebruikt wekken natuurlijk wel vele gevoelens op bij de kijker. Wanneer de Stalker op de grond tussen de plassen water gaat liggen en de hond nadert hem dan krijg ik een diepgaand gevoel van mens-zijn: de mens heeft een primaire connectie met de natuur. Moeilijk te omschrijven misschien maar op dat moment voel ik liefde, treurnis, woede en melancholie tegelijkertijd, maar altijd gepaard met een overweldigend gevoel van schoonheid. Want de man met zijn lichaam op de natte aarde, de plukken groen, de omringende plassen water, de hond die zich totaal vertrouwd voelt met de Stalker.......het is zo'n mooie complete, essentiele levensvisie voor mij. Man, natuur en dier als universele eenheid, ontstript van maatschappelijke wetten en materiele opsmuk. Pure poezie.

Prachtig uitgelegd, weer. .

Stalker (Andrei Tarkovsky)

Zondag 29 mei - 17u30
Lumière Bioscoop - Brugge

Ik vind het jammer dat ik niet het geduld heb om zulke films te kijken. ik word afgeleid en ga andere dingen doen. Misschien dat ik Solyaris toch nog eens probeer, ik heb het namelijk onlangs gepresteerd om 2001: A space odyssey helemaal uit te kijken (3e of 4e poging). Dus wie weet lukt het me nu ook bij een film als Solyaris.

In ieder geval bedankt voor dit prachtige topic.