Andrei Tarkovsky - De Visuele Poëet

Voor wie Stalker wil zien: Dinsdag 21 oktober in Filmtheater Fraterhuis in Zwolle (20.15).

www.filmtheaterfraterhuis.nl voor adresgegevens en prijs.

Schitterend topic Gorro! Mijn complimenten voor je inspanningen!
(En Andrei Rublyov is natuurlijk wel een meesterwerk anonieme tipgever! )
Als ik nu een top 50 Beste Films (van wat ik tot op heden gezien heb dan) zou maken, dan kwam de heer Tarkovsky er 7 maal in voor..........een echte grootmeester!

Ik zat al erg lang te denken welke film ik vroeger ook al weer gezien had.
Het was een russische film over een groep mensen die naar een afgelegen gebied trokken.
Ik begreep toen helemaal niets van die film, en wilde hem nu nog een keer kijken.

Dankzij dit topic van jou ben ik er achter gekomen dat deze film "Stalker" was.
Hiervoor alsnog dank Gorro.

Ik heb hem vandaag gehuurd en ga hem zodadelijk kijken.
Hopelijk ga ik er nu meer van snappen.

Zondagavond draait Andrej Roebljov in Rialto in Amsterdam om 20:15.

He, ik ben nieuw hier op de site!

Nog nooit ingelogd op FOK, maar omdat ik net ene Gorro zag op die andere site (ahummoviemeter), dacht ik: toch maar even inloggen, dan.

Want wat Gorro kan, kan ik toch ook:
Even ergens inloggen en als eerste een berichtje schrijven over je lievelingsregisseur: Andrei Tarkovsky!

Nou Gorro, hartstikke bedankt voor die prachtige posts van jou, van zowel Tarkovsky als van die andere Geweldenaar waar ik ook zon Grote fan van ben: Fellini.

Ik heb niet veel tijd om mijn liefde voor beide heren nu hartstochtelijk uit te drukken, maar dat bewaar ik dan wel (als men daar in geïnteresseerd is, tenminste).

Over Tarkovsky snel dan:

mijn Grote Ontdekking van 2003. Begonnen met Nostalghia, en vanaf dat moment helemaal in zijn wereld gedokenNostalghia en Offret zijn echt subliem, verstild, rustiek en grandioos. Hoogst emotioneel, poëtisch en visueel een verademing!!!

Toch is er maar een mijn lieveling, en dat is Zerkalo.
Wat ik van die film vindt, kan moeilijk in woorden worden uitgedrukt

Ach, begin maar eens met woorden als Subliem en Magnifiek. Gewoon magnifiek hoe Andrei zijn leefwereld daar op celluloid heeft gezet.
Is de film niet te begrijpen? Hoe bedoel je, dit is gewoon Poëzie, een innerlijke wereld gevat in poëzie op celluloid.
Wat wil je nog meer?

Geniet gewoon van de werkelijk sublieme fotografie, de prachtige shots, het fantastische acteerwerk etcetera

Andere films waren ook goed: Solyaris, hoewel die mij minder deed dan bovengenoemde drie films, zowel visueel, emotioneel als poetisch.
Ivanovo Detstvo is ook Geweldig en Andrei Rublov ook, al moet ik daar nog een keertje goed naar kijken (voorlopig mijn minst favoriete van de zes Tarkovsky-films de ik gezien heb).

Oh ja, als je goed geteld hebt, kom je op zes uit:

Ik bouw graag iets op, om dan bij het beste te eindigen. Het beste bewaar ik gewoon voor het laatst, en ik denk dat Stalker wel eens mijn Lievelingsfilm aller tijden kan worden, als ik zo eens kijk naar hoe ik die andere films van hem waardeer, en hoe mijn filmsmaak er uit ziet (subtiel, intelligent, zwaar, donker).

Misschien later meer van mijn kant, en dat geldt dan ook voor Fellini.

Groetjes, en veel plezier op die andere site natuurlijk!

Heeft Stalker de film toevallig iets te maken met Stalker de game? In Stalker de game gaat de hoofdrolspeler in 'the Zone' op zoek naar belangrijke artifacts. In de game is 'the Zone' een rampgebied rondom de Chernobyl centrale. Daarin komen veel soldaten voor en de sfeer van het spel lijkt overeen te komen met die van de film.

Meer info over het spel ter vergelijking: S.T.A.L.K.E.R. - Oblivion Lost

heb alleen STALKER gezien en weet alleen nog dat ik stomverbaasd de bioscoop uit kwam...

vond hem niet goed, maar ook niet slecht...

wel strange...

Ik heb Stalker gezien en ik moet eerlijk zeggen dat dit de mooist vormgegeven film is die ik ooit heb gezien.
Alle omgevingen zien er mooi uit en zijn prachtig gefilmd.
Maar het grote nadeel van deze film is, is dat ie zo traag is. De eerste keer dat ik hem keek was 's avonds en ben ik in slaap gevallen.
Toen ik hem de tweede keer ('s middags) keek, kon ik de dialogen ook beter volgen.

Ik ben blij dat ik hem na al die jaren weer gezien heb, en deze film staat nu ook bij mij hoog in de lijstjes.

Mijn vidtheek heeft al die films niet

quote:

---

Op woensdag 7 januari 2004 09:08 schreef Duiveltja het volgende:
Mijn vidtheek heeft al die films niet

---

Probeer de Cultvideotheek eens in Amsterdam, aan de Amstel die heeft ze wel, maar ja, das wel in Amsterdam...

quote:

---

Op donderdag 8 januari 2004 05:54 schreef kinky_queen het volgende:

[..]

Probeer de Cultvideotheek eens in Amsterdam, aan de Amstel die heeft ze wel, maar ja, das wel in Amsterdam...

---

Dat is niet de enige in Amsterdam hoor. En daarbuiten vast ook niet.

De cinematheek heeft ze vrijwel allemaal liggen.
Maar die zit alleen in Eindhoven, Tilburg en Nijmegen.

http://www.cinematheek.nl/

[Dit bericht is gewijzigd door victorinox op 08-01-2004 19:38]

De spiegel wordt in Enschede vertoond in het kader van een 'cursus filmkijken'

http://www.utwente.nl/mainitems/sg.doc/index.html

Wordt mn eerste van de beste kerel.. maar ik ben benieuwd! (mooi topic Gorro)

Schitterende top-tien van Andrei, volgens mij. Heb er al een paar van gezien (zwart).

1. Journal d'un curé de campagne (1951, Bresson)
2. Winter Lights (1963, Bergman)
3. Nazarín (1958, Buñuel)
4. Smultronstället (1957, Bergman)
5. City Lights (1931, Chaplin)
6. Ugetsu monogatari (1953, Mizoguchi)
7. Shichinin no samurai (1954, Kurosawa)
8. Persona (1966, Bergman)
9. Mouchette (1967, Bresson)
10. Suna no onna (1954, Teshigahara)

Winter Light komt volgende week aan de beurt, heb nu die twee andere uit de Stilte-trilogie in huis. Verrassend, die op 2 en in de top-10. Wordt niet door elke Bergman-fan even sterk gewaardeerd geloof ik, die film.

City Lights is een dissident natuurlijk. Even tussen ons: die film hoef ik dus echt niet te zien. Heb het echt niet op dat soort slapstick.
Voor de rest bestaat zijn top-10 uit films die echt voer voor critici zijn eigenlijk, meer dan voor de normale liefhebbers. Die films van Bresson, Mizoguchi en Teshigahara zijn immers veel te onbekend en moeilijk te vinden in Nederland.

Suna no Onna is trouwens een stuk mooier dan Ugetsu Monogatari, maar da's persoonlijk. Liefhebbers van Kurosawa en die hele Japanse samourai-sfeer kijken eerder naar Ugetsu Monogatari.
Suna no Onna is psychologisch(er), ijzingwekkend sterk en beklemmend. Geen samourai-sferen. Geen gelijkenissen met Kurosawa, Shindo of Kobayashi. (Ook niet echt met Ozu of Mizoguchi trouwens, al komen die eerder in de buurt).
Waarschijnlijk een van de tien mooiste films die ik heb gezien (evenals Mouchette trouwens!!).

Niet om Andrei iets onder voeten te willen schuiven, maar ik vroeg me laatst af of hij echt wel alle topfilms gezien heeft in zijn leven. Dat hoeft natuurlijk niet altijd zo te zijn he, dat elke critici of liefhebber alle topfilms ziet.
Maar ik vroeg me oprecht af of Tarkovsky ooit in zijn leven Au hasard Balthazar (Bresson, 1966) heeft gezien. Ik heb zes films van Tarkovsky gezien, en aangezien hij oa Teshigahara en Mouchette in zijn lijst heeft staan, denk ik dat die film toch op zijn minst een goede kans zou moeten maken op een top-10 waardering.

Blijft voor mij de grote hamvraag: heeft Andrei die film wel gezien, of vond hij het geen topwaardering waard? Zal er wel nooit achterkomen helaas, tenzij we zijn familie er eens op gaan raadplegen...

Tot zover dit nutteloze gezwets.

[ Bericht 0% gewijzigd door Sanvean op 25-02-2004 14:05:29 ]

Ga me trouwens over een paar weken/maanden weer "in the mood for Andrei" brengen, denk ik.

Moet Stalker maar eens eindelijk gaan zien (heb die vele maanden opgespaard).
Maar daarvoor ga ik echt wel eerst weer wat ander werk zien van hem. Andrei Rublev en Offret verdienen herziening, en verder zal ik eerst mijn DVD's van Nostalghia en Zerkalo raadplegen, om helemaal klaar te zijn voor Stalker.

Maar nu eerst Bergman en Kurosawa (van wie ik net iets minder verwacht dan van Bresson, Fellini, Bergman, puur wat betreft persoonlijke smaak althans).

[ Bericht 0% gewijzigd door Sanvean op 25-02-2004 14:06:05 ]

Eerlijk gezegd snap ik niet waarom je maanden wacht totdat je Stalker eindelijk eens kan bekijken. Ik heb namelijk geen enkele voorbereiding nodig alvorens een Tarkovsky te bekijken (heb alle dvd's en heb alle 7 films al meerdere malen gezien). Ook snap ik niet dat je Bergman en Kurosawa zo lijkt te onderschatten. Die twee grootmeesters maakten ook de creme de la creme uit de filmhistorie. Tarkovsky, Bergman, Kurosawa, Fellini, Pasolini.........ik moet eerst nog maar eens zien of Bresson zich aan dat rijtje mag toevoegen (al verwacht ik dat wel). Heb verder hoge verwachtingen van (slechts enkele films gezien van de volgende namen)Ozu, Mizoguchi, Paradjanov, Dreyer, Cocteau, Teshigahara (vooral Suna no onna), Bunuel, Godard, Sokurov, Kobayashi (Human Condition en Samurai Rebellion zijn meesterlijk), Visconti, Angelopoulos, De Sica, Ray (vooral de Apu-trilogie) en nog vele namen waar ik nu niet zo snel op kan komen. Waar is je verwachting (Bergman en Kurosawa minder dan Bresson) eigenlijk op gebaseerd dan Sanvean?

quote:

Op woensdag 25 februari 2004 14:59 schreef Fabulousbakerboy het volgende:
Ook snap ik niet dat je Bergman en Kurosawa zo lijkt te onderschatten. Die

He? Verkeerd gelezen denk ik.
Bergman lijkt me heel mooi voor mij, ik had het alleen over Kurosawa.

Waarom? Ten eerste wat ik lees op internet, op andere filmsites, op gangbare filmsites e.d. over Kurosawa's werk. Ik heb het dan vooral over zijn samourai-werk. Ben gewoon geen liefhebber van dat genre (vechtkunst). En JA, ik WEET dat die vechtkunst een metafoor is voor andere thema's als macht, liefde, strijd, etcetera, maar dat betekent niet dat je ondertussen gewoon gewoon zit te kijken naar zwaarden en vechtende mannen.
Ook de reden dat ik die hedendaagse Japanse vechtkunstfilms oversla. Alleen Kurosawa wil ik wel een kans geven, hij is toch een topper he.

Shakespeare, ook zo iemand. Leuk hoor, al die thema's als verraad, liefde, machtstrijd enz., maar ondertussen KIJK je ook gewoon naar andere dingen.

Overigens bewaar ik een echt oordeel (over Kurosawa dus) natuurlijk voor als ik zijn films heb gezien hoor, wees niet bang mijn jong, maar ik heb natuurlijk ook vooraf altijd mijn indrukken, gedachten, bedenkingen etcetera.
Die zijn gebaseerd op:
1) mijn Smaak (duidelijk zwaar en serieus, duidelijk geen: vechtkunst, misdaad, politie, drugs etcetera). Reden dat ik films als Pulp Fiction, Reservoir Dogs etc. ook niet zo hoog waardeer als vele anderen.
2) mijn kennis of inzicht over mijn smaak, dat er voor zorgt dat ik duidelijk kan weten waar en bij wie ik het moet zoeken en bij wie niet:
ik wist van tevoren al dat Paradjanov, Bresson, Dreyer, Ozu en Angelopoulos mij WEL zouden bevallen (merk op: nauwelijks agressie in deze films!).
En dat ik b.v. Godard, Truffaut, De Sica, Rossellini voor mij uitschuif, omdat ik niet helemaal overtuigd ben dat ik die films van hun ECHT goed zal gaan vinden.

3) Wat ik zo lees over films, regisseurs dus. En ik wil me nog wel eens goed inlezen, hoor.

Ik begrijp aan de ene kant je verontwaardiging (je was redelijk Kurosawa-fan, is het niet? maar aan de andere kant moet je mij wel enigszins serieus nemen als het mij vooraf niets zal verbazen dat niet zozeer Kurosawa, maar wel Bresson en Fellini (naast Tarkovsky en waarschijnlijk Bergman) mijn lievelingsregisseurs zullen blijken te zijn.
Let wel: ik heb niets gezegd over Kurosawa's kwaliteiten, over zijn objectieve kwaliteiten als filmmaker; ik heb alleen gesproken over mijn smaak, mijn voorkeuren en wat ik zoek in een film...

Dus...

PS, van Kurosawa lijken me vooral zijn rustigere films interessant voor mij, maar bv Madadayo en The Idiots kan ik niet huren. Kijk, zo kom je er niet bij mij he?

[ Bericht 1% gewijzigd door Sanvean op 25-02-2004 18:46:09 ]

quote:

Op woensdag 25 februari 2004 13:40 schreef Sanvean het volgende:
Maar nu eerst Bergman en Kurosawa (van wie ik net iets minder verwacht dan van Bresson, Fellini, Bergman, puur wat betreft persoonlijke smaak althans).

Van Bergman minder verwachten dan van Bergman...
Me is flauw, nu.

EDIT:
bovendien lijk jij op jouw beurt beetje (te) aarzelend tegenover Bresson te staan hoor, als ik zo vrij mag zijn, met je "ik moet eerst nog maar eens zien of Bresson zich aan dat rijtje mag toevoegen (al verwacht ik dat wel)."
Als er een regisseur is die door zowel Tarkovsky als Bergman Hoogst werd gewaardeerd...

EDIT deel 2:
"Eerlijk gezegd snap ik niet waarom je maanden wacht totdat je Stalker eindelijk eens kan bekijken. Ik heb namelijk geen enkele voorbereiding nodig alvorens een Tarkovsky te bekijken"
Da's mooi dat je geen voorbereiding nodig hebt. Ik ook niet, maar waarom zou ik in hemelsnaam binnen enkele weken/ maanden alles van hem of van sosieso iemand bekijken? Dat hoeft toch helemaal niet..?

Het gaat mij er ALTIJD om om een zo intens mogelijke ervaring te creeren. Met alle respect, maar als ik in een week b.v. Zerkalo of Nostalghia heb gezien, zal ik echt even geen behoefte hebben aan Stalker hoor.

Bovendien speelt het plezier vooraf ook wel mee soms, ik kijk graag eens uit naar toekomstige ervaringen (voorspel dus), en dat wil ik soms nog wel eens uitrekken.

Maar serieus nu, ik snap eerlijk gezegd niet dat er mensen zijn die binnen zo kort mogelijke tijd zo veel mogelijk films willen of kunnen zien.
Ik zou dat wellicht willen (soms heb ik dat idee, maar het komt er sowieso niet van wegens geldgebrek vooral), maar kan dat gewoon niet.

Nogmaals: intens moet het zijn. Vijf absolute Topfilms in een week kan er dan echt niet in bij mij. Zo van: hap, snap, slik, weg of zoiets. "Hebben we dat ook weer gehad"; "weer een streepje bij" of zo.
Dat zou gewoon neerkomen op "verkrachting van intense kijkervaringen" ofzo, of, in mijn geval, van mezelf EN die film niet optimaal serieus nemen.

Veel Ervaringen in Weinig Tijd. Consumentisme, is het. Meer niet.
Ik ben toch niet Dood volgend jaar? Waarom alles nu, nu, nu kijken/doen/beleven?

Sorry Fab, iedereen een andere Gebruiksaanwijzing. Die van mij is slechts 59 pagina's lang. En die van jou?

[ Bericht 18% gewijzigd door Sanvean op 25-02-2004 16:31:56 ]

Mijn gebruiksaanwijzing is niet zo ingewikkeld.

-Tarkovsky bezorgt me immer een spirituele roes die ik zo lang mogelijk wil/kan aanhouden. Een Tarkovsky-marathon zou ik bijvoorbeeld geweldig vinden. Hoe meer topfilms op 1 dag, hoe beter!

-Een tegenvaller bij een eerste kijkbeurt........dat kan altijd gebeuren. Maar juist de films van Tarkovsky (en vele andere grootmeesters) behouden immer hun kracht. Mijn tweede kijkbeurt van Nostalgia was veel intenser dan mijn eerste kijkbeurt bijvoorbeeld......Ik WIL immer tot de kunst van de grootmeester doordringen, dus ik geef de 'tegenvallers' (de eerste kijkbeurt die tegenvalt) bijna immer weer een kans. Ik wil dan ook alles van de grootmeesters op dvd hebben, dus ook de films die op het eerste gezicht wat minder waren (Satyricon van Fellini en Il Decameron van Pasolini oa).

-Ikiru, Rashomon, The Idiot en Akahige van Kurosawa hebben ook allemaal een erg spirituele lading. Het zijn diepe studies van mens, waarheid en zingeving. Die films passen echt wel in het rijtje Bergman, Bresson en Tarkovsky qua thematiek. En zelfs de samuraifilms en de Shakespeareverfilmingen van Kurosawa bestuderen sociale misstanden(misstanden uit het verleden die je door kunt trekken naar het hedendaagse Japan) en de duistere kant van de mens. Kurosawa legt altijd de nadruk op menselijkheid in zijn films.

Anyway, Ik verlang immer een bepaalde diepte in een film, jij ook denk ik .......en ik denk dat je die diepte ook bij Kurosawa aan zult treffen. Veel kijkplezier in de toekomst!

Mijn spirituele top 3:

Stalker
The Seventh Seal
Ikiru

Ideale filmavond vol zelfreflecties, stof tot nadenken, ontroering/huilpartijen en misschien zelfs geestelijk leed (iets wat mensen op zijn tijd nodig hebben denk ik)

Dank voor de uitleg, hoor.

Zoals ik al zei: ik geef Kurosawa echt wel een kans, wees maar niet bang. Misschien is mijn "angst cq terughoudendheid" iets te veel gebaseerd op enkel Seven Samourai, terwijl jij juist een rijtje met vier andere films noemt (spirituele lading). Van Rashomon, Yume en Dersu Uzala b.v. verwacht ik wel wat (deze kan ik huren; Madadayo & The Idiots niet en Ikiru volgens mij niet).

Ik ben ook wel altijd klaar voor Tarkovsky of zo'n zware film van Ozu, Dreyer, Bergman of Bresson. Verder diep ik die ervaringen ook graag zo liefst mogelijk uit...jij ook zo te horen, al is het misschien via andere wegen. Als ze maar naar Rome lijden.

PS, en voor Geestelijk Leed kijk je zeker Bresson eens. Niemand die zijn Protagonisten zo liet lijden, zeg.
Het is niet veel dat ik kan doen, maar misschien kan ik je alvast verlijden met tenminste een paar snapshots van Mouchette en Au hasard Balthazar?
PS2: WOW, op deze link staat een ERG interessant stukje van iemand die zijn respons op de schok van het zien van Schindler's List probeert te verklaren, en uitkomt bij Bresson, die nog veel verder gaat...
Gelijk uitprinten voor mezelf.

[ Bericht 5% gewijzigd door Sanvean op 26-02-2004 00:23:49 ]

quote:

Op woensdag 25 februari 2004 15:52 schreef Sanvean het volgende:
Waarom? Ten eerste wat ik lees op internet, op andere filmsites, op gangbare filmsites e.d. over Kurosawa's werk. Ik heb het dan vooral over zijn samourai-werk. Ben gewoon geen liefhebber van dat genre (vechtkunst). En JA, ik WEET dat die vechtkunst een metafoor is voor andere thema's als macht, liefde, strijd, etcetera, maar dat betekent niet dat je ondertussen gewoon gewoon zit te kijken naar zwaarden en vechtende mannen.

Je maakt een vergissing.

In de niet samourai-films van Kurosawa is het niet zo dat de vechtkust een metafoor is voor de door jou genoemde thema's, maar de hele vechtkunst zit er niet in. Daarom zijn het ook niet-samourai films

quote:

Op donderdag 26 februari 2004 00:21 schreef Posdnous het volgende:
In de niet samourai-films van Kurosawa is het niet zo dat de vechtkust een metafoor is voor de door jou genoemde thema's, maar de hele vechtkunst zit er niet in. Daarom zijn het ook niet-samourai films

He? Ik heb toch niet geschreven dat er vechtkunst zit in de niet-samouraifilms?
Of heb ik het gewoon verkeerd opgeschreven, dat kan ook wel eens.

Zal eens wat bondiger zijn i.i.g. Misschien dat dat helpt.

Sanvean, bedankt voor de screenshots. Bresson staat bovenaan mijn lijstje op het moment. Au Hasard Balthazar, Diary of a Country Priest en Mouchette staan al tijden op mijn must-see-list.

Zo ook The Passion of Joan of Arc van Dreyer en Suna no onna van Teshigahara........weet haast zeker dat ze me gaan bevallen. Ik moet verdorie nog zoveel zien.