Borderline persoonlijkheidsstoornis 2
Op donderdag 31 oktober 2002 17:36 schreef Wolkje het volgende:
Omdat ik merk, dat vele mensen wel eens van Borderline gehoord hebben,
maar eigenlijk niet weten wat het inhoudt, dacht ik, dat het misschien
een idee was om informatie bij elkaar te zoeken, voor wat duidelijkheid.
Dus bij deze:
WAT IS EEN BORDERLINE PERSOONLIJKHEIDSSTOORNIS?
Een borderline persoonlijkheidsstoornis is een psychiatrische aandoening die verschillende vormen kan aannemen en ook verschillende gradaties in ernst. De diagnose kan alleen door een psychiater met zekerheid gesteld worden. Schattingen lopen uiteen van ca. 150.000 tot 200.000 Nederlanders.
Een opvallend grote meerderheid van de patiënten is vrouw, vermoedelijk ook omdat zij vaker slachtoffer worden van seksueel misbruik wat een mede-veroorzaker kan zijn van de stoornis. Bij mannen wordt de diagnose vaak niet gesteld omdat deze zich bij hen niet uit in agressie die zich naar binnen richt (zelfverwonding, eetstoornissen) maar agressie naar buiten toe. Mannen met borderline stoornissen komen dan ook vaker in de criminaliteit terecht.
De stoornis openbaart zich meestal in de adolescentie (17 - 25 jaar) maar kenmerken kunnen ook bij kinderen in een bepaalde vorm al voorkomen. Omdat kinderen nog niet uitontwikkeld zijn stelt men de diagnose niet vaak gedurende de kindertijd, maar wel later, als het jonge volwassenen zijn.
Ook is het ziektebeeld bij kinderen en bij adolescenten verschillend. Kinderen met borderline symptomen hebben vaak meer angsten en neurosen tegelijkertijd (in tegenstelling tot neurotische kinderen). Als borderline-kinderen de adolescentie bereiken, hebben zij vaak gedragsproblemen die om een andere diagnose vragen.
OORZAKEN
Hoewel de borderline diagnose veel vaker gesteld wordt dan enige tijd geleden, is over de oorzaak van de aandoening nog niet zo veel bekend. Meestal gaat het om een combinatie van factoren: een aanleg voor impulsiviteit en stemmingswisselingen in combinatie met een heden of verleden waarin zich ingrijpende psychologische en/of maatschappelijke problemen hebben voorgedaan, vaak op zeer jonge leeftijd.
Het kenmerkende impulsieve gedrag van patiënten is iets wat waarschijnlijk al voor een deel bij de geboorte is bepaald. De oorzaak hiervoor zou kunnen zijn dat de prikkeloverdracht in de hersenen verstoord is; een stoornis in de serotoninehuishouding, die ook wordt verdacht iets met anorexia en bulimia te maken te hebben.
Veel mensen met borderline hebben een verleden waarin zich traumatische gebeurtenissen hebben voorgedaan, zoals het opgroeien in een instabiele gezinssituatie, emotionele verwaarlozing, agressie, seksueel misbruik. Dit bemoeilijkt nadien het kunnen aangaan van (langdurige) relaties. Hoewel de patiënt juist sterk behoefte heeft aan goed contact met anderen, is zij of hij erg bang om gekwetst te worden of in de steek te worden gelaten. Door de hooggespannen verwachtingen, gebeurt dit ook vaak.
Andere oorzaken zijn mogelijk het wegvallen van maatschappelijke zekerheden (familie-, buurt- en kerkleven bijvoorbeeld). Dit vergroot de eenzaamheid van de patiënt, die op zichzelf teruggeworpen raakt en zich minder veilig voelt, net als wanneer een relatie teleurstellend afloopt.
VERSCHIJNSELEN
De ziekte kan zich in verschillende vormen manifesteren, die vaak moeilijk te vergelijken zijn. Juist omdat de stoornis zoveel verschillende vormen kent om zich te manifesteren, is het voor hulpverleners en betrokkenen een ingewikkelde aandoening.
Als men een aantal van onderstaande kenmerken heeft, kan worden gedacht aan een borderline stoornis:
- identiteitsproblemen: patiënten hebben problemen met hun identiteit, vaak ook seksueel. Ze zijn vaak onzeker en verdragen kritiek slecht. Ze weten niet goed wat ze met hun leven aan moeten en hebben een 'leeg gevoel' van binnen. Ze hebben moeite om alleen te zijn en voelen zich snel eenzaam en in de steek gelaten.
- stemmingswisselingen: de stemming kan sterk en snel wisselen, soms na voor buitenstaanders triviale gebeurtenissen. De patiënt reageert (in de ogen van anderen) overgevoelig en/of hevig. Ze kunnen heel boos of driftig worden en hebben deze gevoelens vaak slecht onder controle.
- in uitersten denken: mensen en situaties zijn helemaal goed of helemaal fout. Tussenwegen bestaan niet, dus als iemand niet aan de hooggespannen verwachtingen voldoet, kan de mening van de patiënt zeer sterk omslaan. Dit kan problemen geven op het werk en in relaties. Ze hebben de neiging om bepaalde mensen erg over te waarderen en anderen juist volledig te vernederen.
- impulsiviteit: mensen met een borderline stoornis nemen beslissingen zonder er eerst goed over na te denken. Dit kan zich ook uiten in eetstoornissen, wisselende seksuele relaties, geldverkwisting en alcohol- of drugsmisbruik, en suïcidepogingen.
- geestelijke spanningen: de spanningen kunnen ontladen in automutilatie (opzettelijke zelfverwonding) bijvoorbeeld krassen in de onderarmen en gedachten aan of pogingen tot zelfmoord.
- psychotische symptomen: psychische verwardheid met wanen en/of hallucinaties, het horen van stemmen. Ze zijn bijvoorbeeld overmatig achterdochtig en ervaren de wereld om hen heen als onwerkelijk. Meestal duren deze verschijnselen slechts enkele uren maar zijn voor de patiënt erg beangstigend. Ze treden vaak op in periodes van stress.
BEHANDELING
Voor een behandeling van mensen met een borderline stoornis bestaan verschillende mogelijkheden: volledige opname in een psychiatrisch ziekenhuis of afdeling, als ook ambulante behandeling (geen opname maar behandeling overdag). De gewenste behandeling verschilt per patiënt.
Bij opname in het ziekenhuis kunnen de symptomen verergeren. Automutilatie (zelfverwonding) kan dan beginnen op te treden of kan toenemen. Vooral bij ernstige depressiviteit of ernstige suïcidale neigingen is opname in het ziekenhuis gewenst. Veel borderliners dreigen met zelfdoding en voeren dit niet uit, maar het is wel zaak om dit zeer serieus te nemen. Hoewel patiënten vaak dreigen met zelfdoding en het vervolgens niet doen, verdient dit wel veel aandacht. Het percentage borderliners dat zelfmoord pleegt, is wel geschat op 9%.
De behandeling bestaat afhankelijk van de plaats en intensiteit van behandeling vaak uit gesprekstherapie en medicijnen. Gesprekstherapie is een langdurig proces. De relatie patiënt-hulpverlener kan ingewikkeld zijn (vertrouwen versus angst) en de patiënt vindt het vaak moeilijk de behandeling af te maken. In de gesprekstherapie ligt nadruk op verlatingsangst, gebrek aan zelfvertrouwen, relatieproblemen. Doel is de patiënt (en eventueel de partner) te leren hiermee om te gaan.
De medicijnen die onderdeel van de behandeling kunnen zijn, zijn vaak antidepressiva, antipsychotica, stemmingsregulerende middelen, en/of kalmeringsmiddelen. De middelen worden voorgeschreven afhankelijk van de ernst en aard van de borderline stoornis. Voorzichtigheid is geboden vanwege een verslavingsgevaar en de kans om andere symptomen te verergeren.
Behandeling van de stoornis kan moeilijk zijn en kent een uiterst grillig verloop met veel ups en downs. Tijdens de langdurige behandeling kunnen zich ernstige crises voordoen, niet zelden gepaard gaand met een zelfmoordpoging. Maar vanaf het dertigste of veertigste levensjaar gaat het met ruim de helft van de patiënten veel beter. Men spreekt dan vaak niet meer over een stoornis, alleen van een kwetsbaarheid. Alsof de stoornis is uitgedoofd.
--------------------------------------------------------------------------------
Met een toevoeging van Moonah,
quote:
--------------------------------------------------------------------------------
Op donderdag 31 oktober 2002 22:19 schreef Moonah het volgende:
Tijdens mijn therapie heb ik heel veel inzichten verworven in mijn eigen emoties en gedrag. Ik wil daarvan graag wat toevoegen aan bovenstaande (overigens duidelijke, maar in mijn visie zakelijke) tekst.
Borderline is vooral een stoornis op emotioneel vlak. Er is geen goede balans tussen ratio en emotie, waardoor er vaak geen adequaat gedrag wordt vertoond.
Door traumatische ervaringen kan de emotionele ontwikkeling van een kind stil komen te staan of een scheefgroei vertonen. Het gedrag van mensen met borderline kun je ook vaak wel met dat van een jong kind vergelijken.
Het impulsieve, gewoon doen, zonder eerst allerlei consequenties af te wegen. Dingen zeggen, eruit flappen zonder erover na te denken. Jonge kinderen zijn ook zelden tactisch.
Het zwart/wit denken. Kinderen kunnen moeilijk met ambivalenties omgaan. Als mama boos is is het: "Stomme mama."
Dat iemand die van je houdt ook wel eens lullig (of chagrijnig, whatever) tegen je kan doen, is in de beleving van een borderlinepatient niet mogelijk. Diegene houdt dan niet meer van je, anders zou hij niet lullig doen
Andersom geldt dat ook: Als iemand stom is, dan kan daar ook niets leuks aan ontdekt worden. Of iemand die je juist (waanzinnig) bewondert , die kan niets fout doen.
Nuanceren is voor kinderen ook vaak moeilijk.
Stemmingswisselingen: Bij kinderen (en bij mensen met borderline)is het vaak Jantje lacht , Jantje huilt . En dat kan soms best snel op en neer gaan.
Ook kan iemand met borderline overspoeld worden door zijn/haar emoties. Vergelijk het met kinderen, die kunnen om iets kleins een onbedaarlijk verdriet hebben, maar dat kan ook weer snel over zijn. Van de andere kant kan er ook sprake zijn van een tomeloos enthousiasme, een ontembare vrolijkheid.
Verlatingsangst: Een klein kind kan niet bevatten dat als mama even boodschappen doen is , dat ze dan ook echt weer terug komt. Een kind moet daarop leren vertrouwen door ervaring.
Hetzelfde bij een bordelinepatient. Het is heel moeilijk om in een relatie erop te vertrouwen dat iemand echt bij je wil blijven, dat iemand nog steeds van je houdt , je heus niet zal verlaten, ook al heeft hij/zij ook zo zijn/haar eigen bezigheden.
Ook in vriendschappen werkt het zo. Het is bv moeilijk te accepteren dat je beste vriendin ook andere vriendinnen heeft.
Je kunt je mss voorstellen dat emotioneel gedrag op het niveau van een jong kind, voor zowel degene met borderline als ook voor de omgeving, voor veel problemen kan zorgen. Immers, je bent toch volwassen, je kunt je toch wel bedenken dat je je in een bepaalde situatie niet zus of zo kunt gedragen. Je bent toch oud en wijs genoeg om je emoties onder controle te houden
Maar dat is nou juist het lastige als je borderline hebt. Je kunt wel bedeneren dat bepaalde zaken niet kloppen, of dat jij anders reageert dan anderen, maar omdat je emotionele ontwikkeling niet parallel loopt met je rationele ontwikkeling kun je je vaak niet adequaat gedragen. En dat zorgt voor heel veel interne frustratie, waardoor weer afwijkend gedrag kan ontstaan (dissociatie, automutilatie, eetstoornissen, depressie etc).
Verwante sites:
www.annetje.nl
www.stichtingborderline.nl
http://borderline.startkabel.nl
http://borderline.pagina.nl
quote:Nee, iedereen heeft wel bepaalde dingen weg van BPS, sterker nog, de meeste mensen herkennen Borderline in meerdere punten. Dat hoeft dus helemaal niet te betekenen dat je het ook meteen hebt. Zoals je zelf zegt heb je twee belangrijke kenmerken van BPS, namelijk de automutilatie, niet. Als je het echt wilt weten, of je Borderline hebt, kan je dat alleen door een psychiater laten vaststellen, en dit doen ze gewoonlijk na je twintigste, omdat ervoor, in de pubertijd iedereen wel kenmerken heeft..
Op zaterdag 27 september 2003 12:03 schreef tribianni het volgende:
Slik, nu lees ik dit net en zie wel erg veel overeenkomsten. Op de zelfmutilatie en zelfmoordpogingen na dan. Heb ik dan direct borderline??
quote:
Op vrijdag 26 september 2003 19:36 schreef Ravenous het volgende:
[..]
Een psycholoog en daarbij extra hulp van minder proffesionelen.
[..]
Plastisch chirurg, sporten, support van je partner mocht je die hebben en cognitieve gedragstherapie.
quote:
Op zaterdag 27 september 2003 00:08 schreef Dryw.Filtiarn het volgende:
[..]
Niet echt een vaste partner, maar wel een halve partner. (Uitleg: We hebben nog niet echt een vaste relatie
). Maar zij doet (soms) aan automutilatie. Inmiddels door doorzettingsvermogen en professionele hulp is ze inmiddels in staat om het in veel gevallen tegen te houden.En zelf doe ik het ook af en toe (te vaak)
quote:
Op zaterdag 27 september 2003 02:02 schreef SEMTEX het volgende:[..]
wat houdt dat in..?
quote:
Op zaterdag 27 september 2003 08:58 schreef DuchessX het volgende:[..]
"De cognitieve gedragstherapie gaat ervan uit dat gedachten, gevoelens en gedrag op een bepaalde manier met elkaar verbonden zijn. Iemands gedachten beïnvloeden zijn of haar gevoelens en gedrag. Negatieve gedachten zoals 'ik ben niks waard' of 'ik kan dat toch niet' kunnen psychische problemen veroorzaken of versterken.
De cognitieve gedragstherapeut zal met u nagaan welke ideeën u hebt over uzelf en anderen, wat anderen van u denken, wat u zou moeten doen en/of kunnen, of u schuld hebt aan iets, etc. De psychotherapeut zal vervolgens met u in gesprek gaan over de mate waarin deze ideeën op realiteit berusten. Het accent ligt op het aanleren van andere, meer positieve gedachten. Via het beïnvloeden van uw denkbeelden kan uw gevoelstoestand in gunstige zin veranderen. Daardoor verandert uw doen en laten in positieve zin en verminderen uw klachten."Bron: http://www.psychotherapie.nl/
[DuchessX doet cognitieve gedragstherapie]
quote:
Op zaterdag 27 september 2003 12:03 schreef tribianni het volgende:Slik, nu lees ik dit net en zie wel erg veel overeenkomsten. Op de zelfmutilatie en zelfmoordpogingen na dan. Heb ik dan direct borderline??
[Dit bericht is gewijzigd door Wolkje op 27-09-2003 15:05]
Denk daarom ook juist dat het belangrijk is nooit zelf er aan te gaan doctoren als je iets over Borderline leest en vermoedens hebt , maar het gewoon grondig te laten onderzoeken .
Borderline kenmerken lijken heel veel op wat andere mensen ook hebben bij de lijst maar het is uitvergroot.
Zoals bij mij bij driftbuien dan heb ik soms echt het idee dat ik letterlijk en figuurlijk plof en dan ben ik echt dragen helemaal van de rel . Gelukkig heb ik het nu wat meer onder controle en zie het eerder aankomen .
Het is toch dat je leert bepaalde gedragspatronen te veranderen door te kijken of ze reeel zijn of niet ???
Ze vind het al met al een hele zware therapie.
Wat zijn jou ervaringen erbij ??
quote:Ik moet eerlijk zeggen, dat ik daar geen ervaring mee heb.
Op zaterdag 27 september 2003 14:43 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Wolkje , een vriendin van mij doet ook aan cognitieve therapie , ze zegt dat ze er veel aan heeft .
Het is toch dat je leert bepaalde gedragspatronen te veranderen door te kijken of ze reeel zijn of niet ???
Ze vind het al met al een hele zware therapie.
Wat zijn jou ervaringen erbij ??
Te meer, omdat ze nog niet kunnen zeggen wat ik nou eigenlijk heb.
Ik heb wel medicijnen, groepstherapie en individuele therapie, maar ze hebben nog niks vastgesteld, dus ik ga er eigenlijk nog steeds vanuit dat ik zelf geen BPS heb..
Heb het bericht ook aangepas, kwam doordat ik Duchess ge-quote had,
maar DuchessX doet dus cognietieve gedragstherapie
Het moet bij jou dus nog helemaal verder uitgezocht worden of je BPS hebt , veel succes daarbij .
quote:Ahh, oke.. ik dacht dat het puur op BPS gericht was..
Op zaterdag 27 september 2003 15:06 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Zij heeft ook geen BPS , het is niet alleen gericht op BPS dus .
Het moet bij jou dus nog helemaal verder uitgezocht worden of je BPS hebt , veel succes daarbij .
En: tsja, het schiet niet echt op
, maar het gaat nu gelukkig wel goedalleen mijn indivuele begeleiders (Psycholoog en Psieg) zijn geloof ik
meer op vakantie dan dat ze aanwezig zijn..
quote:Euhm heb je het over mij??
Op zaterdag 27 september 2003 15:06 schreef addicted_to_jellybeans het volgende:
Zij heeft ook geen BPS , het is niet alleen gericht op BPS dus .
Het moet bij jou dus nog helemaal verder uitgezocht worden of je BPS hebt , veel succes daarbij .
Zoja, ik heb wél bps...
Maar de therapie die ik volg is niet speciaal op bps gericht, er zitten ook mensen met klachten als mds en depressie.
Ik ben niet speciaal voor bps in therapie gegaan, ik wist toen nog niet eens dat ik het had (enkel 'trekken van bps'). Ik ging in therapie omdat ik heel lang erg depressief ben geweest. Achteraf gezien hangen die klachten samen met een depressieve persoonlijkheidsstoornis, PTSS én bps.
De therapie is erg zwaar maar ook ontzettend goed. Ik ben er heel blij mee en heb er heel veel geleerd.
[Dit bericht is gewijzigd door DuchessX op 27-09-2003 21:34]
quote:Om even op deze quote terug te komen:
Op donderdag 25 september 2003 12:09 schreef SEMTEX het volgende:[..]
Ik denk dat je wel gelijk hebt, hoor. Borderliners zijn ook gauwer van slag door iets, kunnen niet zo goed tegen stress of stressvolle omstandigheden. Ze zijn gauwer over de zeik. Ws omdat ze nooit een goede manier hebben geleerd tijdens hun opvoeding om met die omstandigheden om te gaan. Ze uiten die onvrede dan in iets negatiefs zoals drank/drugsmisbruik, snijden of iets anders negatief, omdat ze geen andere positieve manier kennen. Ik vind 'labiel' alleen een nogal negatief label. Ik heb zelf ook geen sterke persoonlijkheid en dat vind ik oprecht jammer.
ik ben het hier idd mee eens. Het is geen teken van een sterke persoonlijkheid als je snel van slag bent, labieler bent door bepaalde gebeurtenissen en langer nodig hebt om te herstellen van bijv. gebeurtenissen als tegenslagen of iets dergelijks.
Helaas moet ik zeggen want ik ben zelf ondanks dat ik graag anders wil denken, ook geen sterke stabiele persoonlijkheid.
Dat wil niet zeggen dat iemand niet krachtig is, juist door al die tegenslagen die " harder" aankomen ontwikkelen veel van deze mensen wel een krachtige en toch ook veerkrachtige persoonlijkheid alleen worden zij gehinderd door hun " labiliteit", ja naar woord maar ik weet ff geen ander.
quote:Nee hoor , een andere vriendin uit mijn therapie tijd , die zit er nog en die heeft anorexia nervosa en daar passen ze ook die cognitieve therapie gehad .
Op zaterdag 27 september 2003 21:19 schreef DuchessX het volgende:[..]
Euhm heb je het over mij??
Zoja, ik heb wél bps...
Maar de therapie die ik volg is niet speciaal op bps gericht, er zitten ook mensen met klachten als mds en depressie.Ik ben niet speciaal voor bps in therapie gegaan, ik wist toen nog niet eens dat ik het had (enkel 'trekken van bps'). Ik ging in therapie omdat ik heel lang erg depressief ben geweest. Achteraf gezien hangen die klachten samen met een depressieve persoonlijkheidsstoornis, PTSS én bps.
De therapie is erg zwaar maar ook ontzettend goed. Ik ben er heel blij mee en heb er heel veel geleerd.
Ik zat eerst ff te denken misschien dat het wel goed zou zijn voor mij zoiets erbij te doen maar dan denk ik ook weer ik ben nu een jaar uit de therapie, en het gaat goed dus is het niet echt nodig meer . Plus ik zou weer oude bekenden tegenkomen die ik liever wijk.
quote:De Linehanmethode valt onder dialectische gedragstherapie en is voor veel zware borderliners zeer effectief. Het kunnen/willen accepteren van de realiteit vs veranderen van bepaald gedrag. Het heeft dus wel wat weg van een cognitieve gedragstherapie waar men probeerd een negatief denkpatroon probeerd onderuit te halen en te veranderen in positieve gedachten.
Op zaterdag 27 september 2003 20:37 schreef SEMTEX het volgende:
Weet iemand of de Linehanmethode ook Cognitieve therapie is?
quote:Ok, dank je wel
Op zondag 28 september 2003 13:35 schreef Ravenous het volgende:[..]
De Linehanmethode valt onder dialectische gedragstherapie en is voor veel zware borderliners zeer effectief. Het kunnen/willen accepteren van de realiteit vs veranderen van bepaald gedrag. Het heeft dus wel wat weg van een cognitieve gedragstherapie waar men probeerd een negatief denkpatroon probeerd onderuit te halen en te veranderen in positieve gedachten.
Ik ben Mapezaxo en heb me zojuist geregistreerd.
Ik wilde me nu toch wel eens mengen in de discussie over Borderline, zij het puur in eigenbelang. hopelijk is dat geen probleem?
Om maar bij het begin te beginnen, al op jonge leeftijd vonden mijn ouders dat ik niet 'geheel' normaal was t.o.v. van m'n medemens.
Natuurlijk hebben veel kinderen/mensen daar last van. Echter groeide mijn afwijkende gedrag met de leeftijd en ben ik daar voor op jonge leeftijd bij een kinder psychiater geweest. Ik kan me niet herinneren of er ooit een 'officiele' psychische aandoening is geconstateerd, maar dat ter zijde.
Tussen toen en m'n 15 jaar leek het allemaal wel goed te komen. Maar sinds dien is het juist berg afwaards gegaan, en niet zo'n beetje ook.
Maar om jullie een lang verhaal te besparen zal ik even de verschijnselen quoten en op mijzelf betrekken. Hopelijk zijn er mensen die me aan de hand daar van iets meer kunnen vertellen en kan ik een verband leggen tussen toen en nu.
M'n ouders, en met name m'n moeder heeft namelijk sterk het vermoeden dat het iets is wat ik altijd al heb gehad, en herkent enkele verschijnselen bij haarzelf.
quote:Het zou dus stom zijn om aan de hand van reacties een conclusie te trekken. Dat doe ik niet en het gaat me voornamelijk om inzicht van anderen om zo voor mezelf meer duidelijkheid te krijgen.
De ziekte kan zich in verschillende vormen manifesteren, die vaak moeilijk te vergelijken zijn. Juist omdat de stoornis zoveel verschillende vormen kent om zich te manifesteren, is het voor hulpverleners en betrokkenen een ingewikkelde aandoening.
quote:Dit is iets wat ik al heel m'n leven ervaar. Het merendeel van de hulpverleners had het ook altijd over een Identiteitsstoornis.
Als men een aantal van onderstaande kenmerken heeft, kan worden gedacht aan een borderline stoornis:- identiteitsproblemen: patiënten hebben problemen met hun identiteit, vaak ook seksueel. Ze zijn vaak onzeker en verdragen kritiek slecht. Ze weten niet goed wat ze met hun leven aan moeten en hebben een 'leeg gevoel' van binnen. Ze hebben moeite om alleen te zijn en voelen zich snel eenzaam en in de steek gelaten.
Behoeft geen verdere toelichting, lijkt mij.
quote:Ik zou het niet beter kunnen verwoorden. Het gebeurt zowel na "tegenslagen" als op willekeurige momenten. Of in elk geval niets wat ik zelf herken als negatieve gebeurtenis.
- stemmingswisselingen: de stemming kan sterk en snel wisselen, soms na voor buitenstaanders triviale gebeurtenissen. De patiënt reageert (in de ogen van anderen) overgevoelig en/of hevig. Ze kunnen heel boos of driftig worden en hebben deze gevoelens vaak slecht onder controle.
De woede en oncontroleerbare 'driftbuien' waren de hoofd redenen dat ik als kind bij een psychiater ben geweest. Volgens m'n ouders heeft het toen geholpen.
quote:In mindere mate herkenbaar. Ik kan het niet echt toelichten.
- in uitersten denken: mensen en situaties zijn helemaal goed of helemaal fout. Tussenwegen bestaan niet, dus als iemand niet aan de hooggespannen verwachtingen voldoet, kan de mening van de patiënt zeer sterk omslaan. Dit kan problemen geven op het werk en in relaties. Ze hebben de neiging om bepaalde mensen erg over te waarderen en anderen juist volledig te vernederen.
quote:Altijd en overal. Of ik nou vrolijk of depressief ben.
- impulsiviteit: mensen met een borderline stoornis nemen beslissingen zonder er eerst goed over na te denken. Dit kan zich ook uiten in eetstoornissen, wisselende seksuele relaties, geldverkwisting en alcohol- of drugsmisbruik, en suïcidepogingen.
Wanneer ik vrolijk ben geef ik bakken geld uit, die ik vaak niet eens heb.
Denk niet na over wat ik zeg maar gooi het er gewoon uit. Oprecht zijn is goed, maar niet meer in deze mate.
In depressieve buien heb ik dikwijls suicidale neigingen uiteenlopend van het overwegen tot bijna uitvoeren van zelfmoord, zonder de consequenties te overwegen. Op zo'n moment wil ik niets anders dan sterven en dat moet en zal ik dan ook. hoewel... ik zit hier anders nog steeds. loopt 'meestal' met een sisser af.
quote:Automutilatie heb ik alleen eens gedaan uit nieuwsgierigheid.
- geestelijke spanningen: de spanningen kunnen ontladen in automutilatie (opzettelijke zelfverwonding) bijvoorbeeld krassen in de onderarmen en gedachten aan of pogingen tot zelfmoord.
Ik kan niet zeggen dat ik trots ben op mezelf, maar om mezelf om die reden te verwonden is nooit in me opgekomen. Ook niet om de geestelijke pijn weg te nemen door fysieke pijn te veroorzaken (ik heb gelezen dat dit een veel voorkomende reden is voor automutilatie.)
quote:Psychotisch ben ik niet echt. Misschien zelden in lichte mate maar enkel voor korte duur. Hallucinaties heb ik ook zelden, en stemmetjes in m'n hoofd al helemaal niet.
- psychotische symptomen: psychische verwardheid met wanen en/of hallucinaties, het horen van stemmen. Ze zijn bijvoorbeeld overmatig achterdochtig en ervaren de wereld om hen heen als onwerkelijk. Meestal duren deze verschijnselen slechts enkele uren maar zijn voor de patiënt erg beangstigend. Ze treden vaak op in periodes van stress.
Ik hoor alleen wel eens 's nachts m'n naam roepen en dan schrik ik wakker, maar dat zal wel iets anders zijn.
Het overmatig achterdochtig zijn kan ik stomweg niet echt beoordelen.
Ik ben wel sceptisch t.o.v. van m'n medemens, maar dat is volgens mij iets anders.
Wat er wordt bedoeld met "de wereld om hen heen als onwerkelijk beschouwen" is me niet geheel duidelijk dus dat wacht ik even af.
Ik wil nog even toevoegen dat ik in m'n jeugd best wel gepest en getreiterd ben en daarom moeizaam contact leg.
Op 16 jarige leeftijd verliet ik school omdat ik dat niet nodig achtte; "ik wordt toch niet ouder dan 20." En hoewel ik nu richting de 20 ga heb ik de afgelopen tijd niet het gevoel dat ik het halen ga.
Het leven is gewoon nutteloos en alles behalve leuk, dan is 20 jaar meer dan genoeg en het niet eens waard om voor te vechten.
Hoewel dat niet direct verband houdt met Borderline heb ik vrijwel altijd zo gedacht.
Nouja, dat was het. Hopelijk kan (en wil) iemand hier iets mee.
Nu ga ik m'n buurman lastigvallen. Iets wat ik niet snel doe maar omdat 'ie heel veel van mijn problemen herkent is het wel eens zinvol.
quote:Dat ligt eraan in hoeverre je op de arbeidsmarkt kunt functioneren.
Op zondag 28 september 2003 19:59 schreef hace_x het volgende:
Zomaar een vraag: Heeft iemand waar Borderline geconstateerd is, recht op een WAO uitkering?
Ik heb gedeeltelijk WAO.
Zo. Dan witte gullie dè ôk wir.
quote:Dan moet je dus ook genoeg gewerkt hebben: zo kwam ik in de bijstand terecht omdat ik geen recht had op WAO
Op zondag 28 september 2003 19:59 schreef hace_x het volgende:
Zomaar een vraag: Heeft iemand waar Borderline geconstateerd is, recht op een WAO uitkering?
Wat ook weer z'n voordelen had, want je komt makkelijker uit de bijstand dan uit de WAO.
quote:Je kunt er heel goed mee leren omgaan
Op maandag 29 september 2003 11:00 schreef pro_jeex het volgende:
Lijkt me een vervelende ziekte
Zelf heb ik nu voor zover ik weet heel mijn leven al borderline.
Toen ik de diagnose uiteindelijk kreeg , zag ik dit meer als ; het beestje heeft een naampje.
Daarom deed ik die dingen, zei ik die woorden, gedroeg ik me zo enzzzz....
Ik ben nu 32 , de diagnose is 7 jaar geleden vastgesteld.
Ik ben veel gaan lezen, wat je eigenlijk ook niet teveel moet doen , want je komt zoveel tegen van herkenning, dat je er helemaal maf van wordt !
Wat ik jullie wil meegeven is , er is mee te leven .
Alleen doe het op je eigen tempo en doe die dingen waarvan je zelf vindt die goed voor je zijn.
Probeer te praten en laat je niet beinvloeden door anderen.
En mensen die je laten "barsten "omdat je deze diagnose hebt gekregen zijn geen vrienden.
Ik kan hier nog hele verhalen over schrijven en ik wil zeker reageren op jullie vragen.
Kijk anders eens bij Hulpverlende Instanties in dit Forum, je zult mij en andere lotgenoten kunnen vinden op de club Borderlinechat.
Ik wil hier alleen mensen steun en hulp en evt. tips geven en dat ze ook op een chat kunnen praten over hun "problemen " op hun weg met Borderline. Dit is geen ledenwerving !
Ik hoop dat ik een kleine uitleg heb kunnen geven en dat jullie er wat aanhebben .
Groetjes EyeV
Het scheelt denk ik ook dat ik niet meer in dagtherapie zit en nu eens in de zoveel tijd gesprekken heb.
Soms vind ik het fijn als er andere zijn die het herkennen maar om het nou echt lotgenoten op te gaan zoeken , vind ik voor mezelf overdreven , dan zou ik te veel leven naar een labeltje. Ik heb in het begin heel erg gehad dat ik erin verdiepte maar dat is minder geworden . Af en toe als ik weer iets tegenkom pak ik nog weleens het hulpboek van Van Meekeren erbij , maar echt heel erg mee bezig zijn is gelukkig niet meer zo.
Doen jullie DGT dan? Toevallig?
*nieuwsgierig is*
Heb binnenkort mn intake gesprek ervoor...
ben wel beetje benieuwd naar ervaringen van mensen ermee enzo..
|
|
