het enige wat je jezelf moet afvragen is hoe het zou zijn als je GEEN vriendin zou hebben. De eenzaamheid, de frustraties, het wanhopig zoeken naar gezelschap en al de dingen die je mist: iemand die je elke dag zegt hoeveel ze van je houdt, de briefjes onder je ruitenwisser, de lieve E-mailtjes, de zalige momenten waar je dicht tegen elkaar ligt, de romantische etentjes, de knuffels, de kussen en jaaaaaa, natuuuuurlijk ook de sex. 
En ja, natuurlijk moet je je leven een beetje aanpassen aan je vriendin, maar als je de juiste vriendin hebt, dan doe je dat graag.
quote:Nee, vol met gefrustreerde mensen zonder vriendin
Ik snap het eigenlijk niet echt ... zit het hier nu vol vrouwenhaters ofzo?
quote:My thoughts exactly! Kwilde het alleen nog even aanstrepen...
Op donderdag 25 september 2003 21:42 schreef frankthetank het volgende:[..]
Nee, vol met gefrustreerde mensen zonder vriendin
quote:toch wel, 1 nadeel: als ze lang weg zijn, mis je ze zo erg
Op vrijdag 26 september 2003 21:51 schreef Dangerous_Dave1 het volgende:
Een vrouw heeft alleen voordelen, geen nadelen!
- je hebt altijd een fijn persoon om je heen
- je kan je vreugde en pijn delen
- je hoeft niet alles alleen te doen
Nadelen:
- kan niet meer achter de vrouwen aan
- ik heb aandacht nodig van andere vrouwen en dat kan ik niet maken omdat ik haar niet kwijt wil.
quote:Jij hebt ongeveer net zo'n realistisch beeld van alleenstaand zijn als de topicstarter van (gezonde) relaties heeft.
Op donderdag 25 september 2003 21:40 schreef Dennis25 het volgende:
het enige wat je jezelf moet afvragen is hoe het zou zijn als je GEEN vriendin zou hebben. De eenzaamheid, de frustraties, het wanhopig zoeken naar gezelschap en al de dingen die je mist: iemand die je elke dag zegt hoeveel ze van je houdt, de briefjes onder je ruitenwisser, de lieve E-mailtjes, de zalige momenten waar je dicht tegen elkaar ligt, de romantische etentjes, de knuffels, de kussen en jaaaaaa, natuuuuurlijk ook de sex.
Als je niet alleen kunt zijn met jezelf en wanhopig op zoek bent naar gezelschap als je geen relatie hebt, heb je nog aardig wat werk te doen aan jezelf. Relaties zijn niet bedoeld om je eenzaamheid, frustraties en wanhoop op te lossen. Daar heb je een goede therapie voor nodig. Die problemen in jezelf via een relatie proberen 'op te lossen' is uiteindelijk vragen om moeilijkheden.
quote:Ergens heb je wel gelijk, maar dan in die zin dat sommige mensen gewoon gemaakt zijn om alleen te zijn. Ik ben niet één van die mensen. Ik ben anderhalf jaar alleen geweest en op het begin was dat idd wel plezant ja, zo je eigen leven leiden enzo ... Maar na een tijdje besefte ik toch dat ik niet gemaakt ben om alleen te zijn. En dat heeft dan niks te maken met problemen in mezelf ofzo. De meeste mensen hebben gewoon de nood aan een partner, iemand om bij te zijn.
Op vrijdag 26 september 2003 23:21 schreef watchers het volgende:[..]
Jij hebt ongeveer net zo'n realistisch beeld van alleenstaand zijn als de topicstarter van (gezonde) relaties heeft.
Als je niet alleen kunt zijn met jezelf en wanhopig op zoek bent naar gezelschap als je geen relatie hebt, heb je nog aardig wat werk te doen aan jezelf. Relaties zijn niet bedoeld om je eenzaamheid, frustraties en wanhoop op te lossen. Daar heb je een goede therapie voor nodig. Die problemen in jezelf via een relatie proberen 'op te lossen' is uiteindelijk vragen om moeilijkheden.
En btw: ik heb een lief hoor, dus ik ben niet wanhopig op zoek. Ik hou gewoon zoveel van haar dat ik er van verschoot dat er mensen zijn die zouden WILLEN leven zonder het geluk dat ik heb.
quote:Vanzelfsprekend kun je een voorkeur hebben voor vaker alleen zijn of vaker met iemand samen zijn. Dat laatste hoeft natuurlijk niet alleen met een partner te zijn, want als je daar alleen op gaat hangen (en er zijn er zat die dat doen -'alleen jij en ik, hè, schat'- dan gaat het al gauw scheefhangen. Dan wordt je afhankelijk voor heel je hebben en houden van één persoon. Gezonde vriendenkring, werkkring, kennissenkring, familiekring (al heb je die niet voor het uitzoeken) zijn allemaal belangrijk.
Op zaterdag 27 september 2003 12:08 schreef Dennis25 het volgende:[..]
Ergens heb je wel gelijk, maar dan in die zin dat sommige mensen gewoon gemaakt zijn om alleen te zijn. Ik ben niet één van die mensen. Ik ben anderhalf jaar alleen geweest en op het begin was dat idd wel plezant ja, zo je eigen leven leiden enzo ... Maar na een tijdje besefte ik toch dat ik niet gemaakt ben om alleen te zijn. En dat heeft dan niks te maken met problemen in mezelf ofzo. De meeste mensen hebben gewoon de nood aan een partner, iemand om bij te zijn.
En btw: ik heb een lief hoor, dus ik ben niet wanhopig op zoek. Ik hou gewoon zoveel van haar dat ik er van verschoot dat er mensen zijn die zouden WILLEN leven zonder het geluk dat ik heb.
Toch is alleen met jezelf kunnen zijn ook belangrijk. Het is nogal moeilijk jezelf te leren kennen als daar steeds andere mensen doorheen zitten. Of zoals ik ergens eens heb gelezen: 'We zijn als mens geen eiland, maar als schiereiland doen we het prima.' Ik ken verschillende mensen die voortdurend op zoek zijn naar relaties, om maar voor zichzelf op de loop te kunnen blijven.
Eten, slapen en dergelijke zijn basisbehoeften. Liefdesrelaties niet. Vandaar ook dat zoveel mensen ook gelukkig kunnen zijn zonder liefdesrelaties. Als je als extra nog een goede, gezonde liefdesrelatie kunt hebben, is dat alleen maar mooi, natuurlijk.
Wat betreft het 'wel of niet gemaakt zijn om alleen te zijn'... voor zover ik weet is er nog geen gen gevonden dat dat soort dingen regelt. Ik ga er dus maar vanuit dat het grotendeels aangeleerd gedrag is, afhankelijk van wat je hebt meegekregen in je leven. Dan lijkt het dus alsof je zo bent, maar eigenlijk is het de manier waarop je geleerd hebt te denken, en aan de hand daarvan voelen en handelen. En dat kun je veranderen als je dat wilt. Ik heb bijvoorbeeld zo geleerd anders met gevoelens van eenzaamheid om te gaan.
Verder natuurlijk hartstikke mooi dat je een leuke vriendin hebt gevonden. Mijn zegen heb je 
Maar probeer ook je beide benen wat op de grond te houden. Met je hoofd in de wolken en je beide benen op de grond, zeg ik altijd maar 
quote:Klopt ook weer allemaal wat je zegt. Maar ik heb ook een vriendenkring hoor. Mijn vriendin is niet de enige in mijn leven en dat weet ze. Ze staat daarentegen wel op de eerste plaats bij mij. Dat wilt nu niet zeggen dat ik zomaar al mijn vrienden voor haar zou laten vallen hè. Ik denk wel dat ik een gezonde balans heb gevonden tussen mijn liefdesleven en mijn andere sociale contacten.
Op zaterdag 27 september 2003 13:16 schreef watchers het volgende:[..]
Vanzelfsprekend kun je een voorkeur hebben voor vaker alleen zijn of vaker met iemand samen zijn. Dat laatste hoeft natuurlijk niet alleen met een partner te zijn, want als je daar alleen op gaat hangen (en er zijn er zat die dat doen -'alleen jij en ik, hè, schat'- dan gaat het al gauw scheefhangen. Dan wordt je afhankelijk voor heel je hebben en houden van één persoon. Gezonde vriendenkring, werkkring, kennissenkring, familiekring (al heb je die niet voor het uitzoeken) zijn allemaal belangrijk.
Toch is alleen met jezelf kunnen zijn ook belangrijk. Het is nogal moeilijk jezelf te leren kennen als daar steeds andere mensen doorheen zitten. Of zoals ik ergens eens heb gelezen: 'We zijn als mens geen eiland, maar als schiereiland doen we het prima.' Ik ken verschillende mensen die voortdurend op zoek zijn naar relaties, om maar voor zichzelf op de loop te kunnen blijven.
Eten, slapen en dergelijke zijn basisbehoeften. Liefdesrelaties niet. Vandaar ook dat zoveel mensen ook gelukkig kunnen zijn zonder liefdesrelaties. Als je als extra nog een goede, gezonde liefdesrelatie kunt hebben, is dat alleen maar mooi, natuurlijk.
Wat betreft het 'wel of niet gemaakt zijn om alleen te zijn'... voor zover ik weet is er nog geen gen gevonden dat dat soort dingen regelt. Ik ga er dus maar vanuit dat het grotendeels aangeleerd gedrag is, afhankelijk van wat je hebt meegekregen in je leven. Dan lijkt het dus alsof je zo bent, maar eigenlijk is het de manier waarop je geleerd hebt te denken, en aan de hand daarvan voelen en handelen. En dat kun je veranderen als je dat wilt. Ik heb bijvoorbeeld zo geleerd anders met gevoelens van eenzaamheid om te gaan.
Verder natuurlijk hartstikke mooi dat je een leuke vriendin hebt gevonden. Mijn zegen heb je
Maar ik blijf er bij dat sommige mensen gewoon niet zonder lief kunnen. Hiermee wil ik ook niet zeggen dat ze geen vriendschappen willen hebben en de ganse dag alleen zijn met hun lief hè. Ik heb af en toe het ook wel eens nodig om eens lekker met een grote zak chips in mijn bed te liggen en tv te kijken en helemaal alleen te zijn. En ik bezoek mijn vrienden ook nog regelmatig en we doen ook nog dingen samen enzo. Maar toch zou ik niet meer zonder mijn vriendin kunnen. Je bouwt samen een band op die zo sterk is en altijd maar sterker wordt, dat je je veilig en geborgen voelt. Dat is iets wat je niet hebt met je vrienden. Met je vrienden lach je en doe je onnozele dingen en amuseer je je. Met je vriendin doe je hetzelfde, maar daar is er nog iets extra en het is dat wat een relatie zo belangrijk maakt.
Nu ja ... ieder voor zich hè. Ik heb dat nodig. Als er mensen zijn die dat niet nodig hebben, dan is dat goed voor hen hè. Het enige waar ik niet tegen kan is mensen die gaan stoefen over dat zij geen lief nodig hebben omdat meisjes minderwaardig zijn en dan 's avonds helemaal alleen in bed liggen en wensten dat ze een warme partner hadden om tegen te gaan liggen. Dat vind ik hypocriet. En ik denk dat er hier heel wat van die mensen geantwoord hebben op dit forum. En de ergste zijn dan nog die mannekes die zeggen dat vrouwen alleen maar goed zijn voor seks. Ik hoop dat die mensen NOOIT een lief vinden en dan zullen beseffen wat het is om alleen te zijn.
Maar ja, voor de rest ... ieder zijn mening hè.
quote:Da's dan mooi
Op zaterdag 27 september 2003 13:39 schreef Dennis25 het volgende:[..]
Klopt ook weer allemaal wat je zegt. Maar ik heb ook een vriendenkring hoor. Mijn vriendin is niet de enige in mijn leven en dat weet ze. Ze staat daarentegen wel op de eerste plaats bij mij. Dat wilt nu niet zeggen dat ik zomaar al mijn vrienden voor haar zou laten vallen hè. Ik denk wel dat ik een gezonde balans heb gevonden tussen mijn liefdesleven en mijn andere sociale contacten.
quote:Dan heb ik toch een ander soort vriendschappen dan jij. Natuurlijk doe ik ook leuke, onnozele dingen met ze. Maar ik heb ook een diepgaande, sterke band met ze; met bijbehorende gesprekken. Wellicht dat dat ook wat te maken heeft met leeftijd. Ik heb gemerkt dat mijn vriendschappen met het ouder worden ook diepgaander zijn geworden.
Maar ik blijf er bij dat sommige mensen gewoon niet zonder lief kunnen. Hiermee wil ik ook niet zeggen dat ze geen vriendschappen willen hebben en de ganse dag alleen zijn met hun lief hè. Ik heb af en toe het ook wel eens nodig om eens lekker met een grote zak chips in mijn bed te liggen en tv te kijken en helemaal alleen te zijn. En ik bezoek mijn vrienden ook nog regelmatig en we doen ook nog dingen samen enzo. Maar toch zou ik niet meer zonder mijn vriendin kunnen. Je bouwt samen een band op die zo sterk is en altijd maar sterker wordt, dat je je veilig en geborgen voelt. Dat is iets wat je niet hebt met je vrienden. Met je vrienden lach je en doe je onnozele dingen en amuseer je je. Met je vriendin doe je hetzelfde, maar daar is er nog iets extra en het is dat wat een relatie zo belangrijk maakt.
Voor mij is dan ook een liefdesrelatie zo'n diepgaande vriendschap, maar dan met als extra het sexuele aspect. Misschien dat je dan begrijpt dat je met zulke vriendschappen niet persé er een relatie bij hoeft te hebben.
quote:Je zegt eerder ook dat je niet zonder haar kunt. Dan maak je je nogal afhankelijk. De vraag is dan ook: wat ga je dan doen als ze er niet meer is?
Nu ja ... ieder voor zich hè. Ik heb dat nodig.
nadeel: weg vrijheid
Welterusten.
quote:Ja, die band heb ik ook met een paar van mijn vrienden, zo alleen de allerbeste. En wat je zegt over dat sexuele afspect klopt ook, maar het is voor mij ruimer dan het seksuele aspect. Tussen mij en mijn vrienden zit er toch nog meer afstand. Ik zal bijvoorbeeld niet met mijn beste vriend gaan knuffelen. Of ik zal niet 's avonds met hem in bed liggen. Ik denk dus dat je het "seksuele" aspect beter kan vervangen door het "fysieke aspect", dan zit je dichter bij de waarheid. Aanraking is ook heel belangrijk en met een vriend (zeker een mannelijke) is die aanraking heel oppervlakkig of zelfs bijna niet bestaande.
Op zaterdag 27 september 2003 14:08 schreef watchers het volgende:Dan heb ik toch een ander soort vriendschappen dan jij. Natuurlijk doe ik ook leuke, onnozele dingen met ze. Maar ik heb ook een diepgaande, sterke band met ze; met bijbehorende gesprekken. Wellicht dat dat ook wat te maken heeft met leeftijd. Ik heb gemerkt dat mijn vriendschappen met het ouder worden ook diepgaander zijn geworden.
Voor mij is dan ook een liefdesrelatie zo'n diepgaande vriendschap, maar dan met als extra het sexuele aspect. Misschien dat je dan begrijpt dat je met zulke vriendschappen niet persé er een relatie bij hoeft te hebben.
Daarbij komt dan ook nog eens dat die band in de liefde toch nog sterker is. Mijn vriendin en mijn allerbeste vriend zijn voor mij allebei even belangrijk. En toch ken ik mijn beste vriend al zo'n 17 jaar en mijn vriendin nog maar 2 jaar. En we vrijen zelfs nog "maar" 10 maanden. En die band tussen mij en mijn vriendin wordt altijd maar sterker en sterker en over een paar jaar zal die band zelfs sterker zijn dan die met mijn vrienden.
Wat ik zou doen als ze weg zou zijn? Mja, net zoals iedereen zeker? De eerste weken of maanden in een diepe depressie vallen, er terug bovenop geraken en verder gaan met mijn leven. Veel kan je natuurlijk niet doen als ze het uitmaakt.
of je bent gewoon een van de vele domme sukkeltjes die hier in nederland rondlopen..
Scarfication
[Dit bericht is gewijzigd door scarfication op 27-09-2003 15:10]
quote:Ik was vergeten te vertellen dat ik voornamelijk vriendinnen heb
Op zaterdag 27 september 2003 14:57 schreef Dennis25 het volgende:[..]
Ja, die band heb ik ook met een paar van mijn vrienden, zo alleen de allerbeste. En wat je zegt over dat sexuele afspect klopt ook, maar het is voor mij ruimer dan het seksuele aspect. Tussen mij en mijn vrienden zit er toch nog meer afstand. Ik zal bijvoorbeeld niet met mijn beste vriend gaan knuffelen. Of ik zal niet 's avonds met hem in bed liggen. Ik denk dus dat je het "seksuele" aspect beter kan vervangen door het "fysieke aspect", dan zit je dichter bij de waarheid. Aanraking is ook heel belangrijk en met een vriend (zeker een mannelijke) is die aanraking heel oppervlakkig of zelfs bijna niet bestaande.
En knuffels en andere -niet-sexuele- aanrakingen zijn dus geen probleem.quote:Ik zou zelf eerder zeggen dat die banden allemaal anders zijn. In mijn geval niet persé minder sterk. Ze zijn op hun eigen manier allemaal sterk.
Daarbij komt dan ook nog eens dat die band in de liefde toch nog sterker is. Mijn vriendin en mijn allerbeste vriend zijn voor mij allebei even belangrijk. En toch ken ik mijn beste vriend al zo'n 17 jaar en mijn vriendin nog maar 2 jaar. En we vrijen zelfs nog "maar" 10 maanden. En die band tussen mij en mijn vriendin wordt altijd maar sterker en sterker en over een paar jaar zal die band zelfs sterker zijn dan die met mijn vrienden.
Mocht er een leuke -evenwichtige- dame langskomen, dan zal ik overigens zeker geen relatie afwijzen. Maar het hoeft ook niet persé.
quote:Dus eigenlijk kun je uiteindelijk wel zonder haar, alleen wil je dat nu niet
Wat ik zou doen als ze weg zou zijn? Mja, net zoals iedereen zeker? De eerste weken of maanden in een diepe depressie vallen, er terug bovenop geraken en verder gaan met mijn leven. Veel kan je natuurlijk niet doen als ze het uitmaakt.
Gelukkig maar.
|
|
