Sinds bijna 2 weken slik ik Seroquel (100mg) voor mijn borderline stoornis.
Vervelende bijwerking is dat ik er vreselijk duizelig en slaperig van word. Kan mijn zoontje zo niet eens meer fatsoenlijk verzorgen, dus ik heb besloten om er op eigen houtje mee te stoppen.
Ben benieuwd of meer mensen dit middel hebben gebruikt en hoe jullie ervaringen ermee zijn Ik merkte er nog maar weinig van, alleen die nare bijwerkingen
Ik merkte er nog maar weinig van, alleen die nare bijwerkingen 
Sorry maar dit klinkt inderdaad als borderline... overal maar excuses voor zoeken..... en ja het kan kwaad... je slikt die dingen niet voor niets
Sowieso zijn bijwerkingen altijd vervelend in het begin, dat gaat over dus zet je er ff overheen en geef het een kans.
Maw doe niet zo onverstandig, je slikt het niet voor niets.
Ik zou toch nog minstens 2 mnd doorzetten.
Moest je niet nog naar de dokter dan deze eerste maand?
Moest ik wel toen ik Seroxat kreeg... Dat werkte pas goed na 2-3 maanden. In het begin had ik dezelfde bijwerkingen als jij nu beschrijft
de bijwerkingen horen na een maand minder te worden!
dit is SHO, where you're guilty until proven innocent
quote:Ik slik een bijzonder lage dosering (200-750 mg is normaal) en het is eigenlijk bedoeld voor mensen die aan schizofrenie lijden, wat is dus niet heb.
Op zaterdag 20 september 2003 20:57 schreef sigterm het volgende:
"dus ik heb besloten om er op eigen houtje mee te stoppen."Sorry maar dit klinkt inderdaad als borderline... overal maar excuses voor zoeken..... en ja het kan kwaad... je slikt die dingen niet voor niets
En doordat ik deze zooi slik voel ik mij lichamelijk zo beroerd dat ik niet eens voor mijn zoontje kan zorgen. Dan voel ik me zonder medicatie werkelijk beter.
Ik ga het maandag met mijn behandelaar bespreken.
Het enige waar ik in geïnteresseerd ben zijn de ervaringen van anderen met Seroquel.
quote:Ik ben afgelopen week naar de psychiater geweest die het me heeft voorgeschreven en over 2 weken moet ik weer.
Op zaterdag 20 september 2003 21:01 schreef Ole het volgende:
Veel medicijnen voor psychische problemen werken pas echt goed na een langere tijd.Ik zou toch nog minstens 2 mnd doorzetten.
Moest je niet nog naar de dokter dan deze eerste maand?
Moest ik wel toen ik Seroxat kreeg... Dat werkte pas goed na 2-3 maanden. In het begin had ik dezelfde bijwerkingen als jij nu beschrijftde bijwerkingen horen na een maand minder te worden!
Maar ik voel me echt extreem duizelig, dat is niet gezond meer. Als de opvoeding van de kleine in het gedrang komt vind ik dat ik er beter mee kan stoppen.
Sowieso vind ik gedragstherapie nodig in mijn geval, niet medicatie. Dan kan ik net zo goed aan de drugs gaan, dan worden mijn emoties ook de kiem in gesmoord
of je moet al bezig zijn of zoiets, dat weet ik niet
Such a heavy burden now to be the one
Born to bear and read to all
The details of our ending
Ik raad je aan het eens in de alternatieve sfeer te zoeken voor dit soort klachten.
quote:Ja net zoals Siliva Millecam deed, goed idee!
Op zaterdag 20 september 2003 21:12 schreef FijneDolfijn het volgende:
Borderline Stoornis. Alweer zo'n term van de psychiatrie die vlees noch vis is. Je kunt er zo weinig mee, en met die drugs van hun al helemaal niet.Ik raad je aan het eens in de alternatieve sfeer te zoeken voor dit soort klachten.
Such a heavy burden now to be the one
Born to bear and read to all
The details of our ending
quote:dat is nu niet aan de orde lijkt me in deze vraagstelling waar of niet?
Op zaterdag 20 september 2003 21:12 schreef FijneDolfijn het volgende:
Borderline Stoornis. Alweer zo'n term van de psychiatrie die vlees noch vis is. Je kunt er zo weinig mee, en met die drugs van hun al helemaal niet.Ik raad je aan het eens in de alternatieve sfeer te zoeken voor dit soort klachten.
quote:Hij begint met schelden om niks.
Op zaterdag 20 september 2003 21:24 schreef DarkElf het volgende:
zeg kan het even? gewoon lekker ontopic blijven lijkt me handiger dan dit gedoe
Such a heavy burden now to be the one
Born to bear and read to all
The details of our ending
quote:Dat is wel aan de orde. Ze klaagt over de gevolgen van medicijnen, die op basis van een oordeel van een vage psychiator die 9 van de 10 keer niks oplost bij dit soort zaken uitgeschreven wordt, en nu wil ze er vanaf. Nou, dan is mijn advies een optie.
Op zaterdag 20 september 2003 21:19 schreef DarkElf het volgende:dat is nu niet aan de orde lijkt me in deze vraagstelling waar of niet?
quote:Zoals al gezegd, je maakt een domme vergelijking. En bovendien is het ene oordeel niet het andere, want met dit soort opmerkingen doe je al de goeie resultaten uit die richting teniet. Kan best zijn dat daar fouten zijn gemaakt, maar het getuigt niet van enige kennis van zaken om daarmee maar te concluderen dat het allemaal gevaarlijke kwakzalvers zijn. Juist voor psychische problemen boekt deze sector best goeie resulaten, i.t.t. tot de psychiatrie zelf.
Op zaterdag 20 september 2003 21:17 schreef TrenTs het volgende:
Ja net zoals Siliva Millecam deed, goed idee!
quote:Ik maak geen domme vergelijking.
Op zaterdag 20 september 2003 21:32 schreef FijneDolfijn het volgende:[..]
Zoals al gezegd, je maakt een domme vergelijking. En bovendien is het ene oordeel niet het andere, want met dit soort opmerkingen doe je al de goeie resultaten uit die richting teniet. Kan best zijn dat daar fouten zijn gemaakt, maar het getuigt niet van enige kennis van zaken om daarmee maar te concluderen dat het allemaal gevaarlijke kwakzalvers zijn. Juist voor psychische problemen boekt deze sector best goeie resulaten, i.t.t. tot de psychiatrie zelf.
Such a heavy burden now to be the one
Born to bear and read to all
The details of our ending
Mientje, ik kan wel begrijpen dat je met die troep stopt, maar je bent er ook niet zonder reden aan begonnen toch? Ze hadden je moeten vertellen dat je eerst veel last zou krijgen van de bijwerkingen, zodat je evt. kon zorgen voor iemand die je kan helpen met de verzorging van je zoontje. Je hebt groot gelijk dat het op deze manier onverantwoord is om door te blijven gaan. Ik hoop alleen dat je wel inziet dat het zonde is. Er is mij wel eens verteld dat hoe erger je reageert op de bijwerkingen in het begin, hoe beter je zal reageren op de werking op lange termijn. En geloof me, die bijwerkingen gaan echt weg hoor. Misschien tijd voor een tweede kans? Ik zou het echt nog niet opgeven hoor. Wellicht kan iemand in je omgeving (je partner?) helpen de eerste tijd te doorstaan? Je komt in elk geval zeker in aanmerking voor thuiszorg deze periode. Ik begrijp dat aanvraag, honorering en wachtlijsten de nodige tijd zal vergen, maar het is voor een goed doel toch? Uiteindelijk heeft je zoontje er ook baat bij als zijn mama lekker in haar velletje zit. In elk geval veel sterkte 
quote:Thanks voor de reactie.
Op zaterdag 20 september 2003 21:45 schreef Ravenous het volgende:
Goh veel nuttige bijdragen weer in dit topic zeg daar heeft TS echt veel aanMientje, ik kan wel begrijpen dat je met die troep stopt, maar je bent er ook niet zonder reden aan begonnen toch? Ze hadden je moeten vertellen dat je eerst veel last zou krijgen van de bijwerkingen, zodat je evt. kon zorgen voor iemand die je kan helpen met de verzorging van je zoontje. Je hebt groot gelijk dat het op deze manier onverantwoord is om door te blijven gaan. Ik hoop alleen dat je wel inziet dat het zonde is. Er is mij wel eens verteld dat hoe erger je reageert op de bijwerkingen in het begin, hoe beter je zal reageren op de werking op lange termijn. En geloof me, die bijwerkingen gaan echt weg hoor. Misschien tijd voor een tweede kans? Ik zou het echt nog niet opgeven hoor. Wellicht kan iemand in je omgeving (je partner?) helpen de eerste tijd te doorstaan? Je komt in elk geval zeker in aanmerking voor thuiszorg deze periode. Ik begrijp dat aanvraag, honorering en wachtlijsten de nodige tijd zal vergen, maar het is voor een goed doel toch? Uiteindelijk heeft je zoontje er ook baat bij als zijn mama lekker in haar velletje zit. In elk geval veel sterkte
Tja, ik heb dus werkelijk niemand in mijn nabije omgeving die me kan helpen en de vader van mijn zoontje is verslaafd, dus van hem heb ik weinig hulp te verwachten.
Thuiszorg heb ik 2 dagen p/wk, 3 uur per keer, dus ook dat is niet veel.
De ouders van mijn ex zijn dood, met zijn zussen heb ik geen contact, dus zo vallen die tantes, opa en oma al af. Mijn ouders kunnen ook niet (wonen niet in de buurt en hebben de zorg voor mijn autistische broertje die mijn zoontje nog steeds niet accepteert). Dus ik heb niemand naar wie mijn zoontje toe kan
Ik heb dus geen andere optie dan ermee stoppen, voel me echt zo afschuwelijk als ik het slik.
De reden dat ze het me hebben voorgeschreven was omdat ik 3 weken geleden geestelijk ben doorgeslagen toen mijn vriendin verkering kreeg met een jongen die ik al maanden leuk vond en toen heb ik mijzelf verwond (wat daarvoor 4 jaar geleden is). Dus eigenlijk om die reden moet ik het slikken, omdat ik dat weekend geestelijk geflipt ben.
Terwijl de officiële borderline diagnose nog niet eens is vastgesteld, heb nog geen uitgebreid psychologisch onderzoek gehad.
Ik voel me nu weer beter in mijn vel nu ik zelf verkering heb met een schat van een jongen,dus ik wil het toch even zonder medicatie aanzien
quote:Dat kan niet met borderline.
Op zaterdag 20 september 2003 22:20 schreef miendobbelsteen het volgende:[..]
Ik voel me nu weer beter in mijn vel nu ik zelf verkering heb met een schat van een jongen,dus ik wil het toch even zonder medicatie aanzien [afbeelding]
Such a heavy burden now to be the one
Born to bear and read to all
The details of our ending
Maar ik zou met deze bijwerkingen gebruik niet doorzetten, is fysiek gezien onveilig. Stoppen met zware medicijnen is geestelijk gezien weer gevaarlijk, ik zou z.s.m. contact opnemen met je behandelaar
Het vriendje van een vriendin van mij heeft het een hele tijd geslikt na een psychose. Ik geloof dat het bij hem wel werkte,als hij tenminste niet vergat om het in te nemen. Daarbij slikte hij Seroxat (nog steeds trouwens, maar hij mag nu, na drie jaar op halve dosering).
Bijwerkingen zoals duizeligheid heb ik nooit iets van gehoord.
T was wel een extreem rare jongen, maar dat gaat nu wel iets beter. K zou je niet kunnen zeggen of dat is omdat hij Seroquel niet meer slikt of gewoon omdat hij alweer een hele tijd erin slaagt min of meer normaal te functioneren in het leven.
Sterkte Mien.
quote:Dat je hele erge bijwerkingen van dit soort medicijnen kan krijgen weet je (als het goed is) van te voren dus als je met zoiets begint kun je er beter goed over nadenken dan op eigen houtje dingen gaan doen.Meschien dat je er nu een paar weken erge last van hebt wat ook verveelend is voor je zoontje maar op langere termijn is het meschien wel beter (ook voor hem)want als je bordeline hebt krijg je die pillen niet voor zweetvoeten neem ik aan.... Succes ermee iig!!!
Op zaterdag 20 september 2003 21:07 schreef miendobbelsteen het volgende:[..]
Ik ben afgelopen week naar de psychiater geweest die het me heeft voorgeschreven en over 2 weken moet ik weer.
Maar ik voel me echt extreem duizelig, dat is niet gezond meer. Als de opvoeding van de kleine in het gedrang komt vind ik dat ik er beter mee kan stoppen.
Sowieso vind ik gedragstherapie nodig in mijn geval, niet medicatie. Dan kan ik net zo goed aan de drugs gaan, dan worden mijn emoties ook de kiem in gesmoord [afbeelding]
quote:Daar ben ik het niet mee eens want ik heb zelf ook Borderline en nooit medicatie gehad en zelfs begeleiders vonden het niet nodig .
Op zaterdag 20 september 2003 22:37 schreef TrenTs het volgende:[..]
Dat kan niet met borderline.
Het ligt natuurlijk ook aan de klachten van de Borderliner en in welke mate ze overheersen.
Gewoon mee stoppen is niet echt verstandig maar praat er wel over met begeleider en zet voor jezelf de na en voordelen van gebruik op een rijtje .
quote:
Op zaterdag 20 september 2003 22:20 schreef miendobbelsteen het volgende:[..]
Dus ik heb niemand naar wie mijn zoontje toe kan
|
|
