De opdracht: maak hier een mooi topic van, zodat de mensen wat te lezen hebben. Of te kijken, natuurlijk.

Doe ermee wat je wil, als het maar mooi is.

[Dit bericht is gewijzigd door yvonne op 14-09-2003 11:54]

.

Duiken tussen de vissen .

_{dus niet een topic in een keer volspammen met plaatjes die je wel mooi vindt, maar kies die ene die prachtig is!}

Ontopic

PLUK DE DAG
Vanochtend, na het ontbijt,
ontdekte ik, door mijn verstrooidheid,
dat het deksel van een middelgroot potje marmite
(het 4 oz net formaat)
precies past op een klein potje heinz sandwich spread

natuurlijk heb ik toen meteen geprobeerd
of het sandwich spread-dekseltje
ook op het marmite-potje paste

En jawel hoor: het paste eveneens

_J.C.Bloem

quote:

---

Op zondag 14 september 2003 11:54 schreef yvonne het volgende:
Gij zult geen topics van PingPong verkloten.

---

This years love

This years love had better last
Heaven knows it's high time
And I've been waiting on my own too long
But when you hold me like you do
It feels so right
I start to forget
How my heart gets torn
When that hurt gets thrown
Feeling like you can't go on

Turning circles when time again
It cuts like a knife oh yeah
If you love me got to know for sure
Cos it takes something more this time
Than sweet sweet lies
Before I open up my arms and fall
Losing all control
Every dream inside my soul
And when you kiss me
On that midnight street
Sweep me off my feet
Singing ain't this life so sweet

This years love had better last
This years love had better last

So whose to worry
If our hearts get torn
When that hurt gets thrown
Don't you know this life goes on
And won't you kiss me
On that midnight street
Sweep me off my feet
Singing ain't this life so sweet

This years love had better last
This years love had better last
This years love had better last
This years love had better last

(David Gray)

Keats

Onder de maan schuift de lange rivier
Over de lange rivier schuift moede de maan
Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee
Langs het hoogriet
langs de laagwei
schuift de kano naar zee
schuift met de schuivende maan de kano naar zee
Zo zijn ze gezellen naar zee de kano de maan en de man
Waarom schuiven de maan en de man getweeën gedwee naar de zee

Paul van Ostaijen

Chiacomettie in Tong's taal.

Een trots beeld. Maar zo onzeker.

quote:

---

"A tall, lanky fellow in a gallon hat stopped his car on the wrong side of the road and came over to us; he looked like a sheriff. We prepared our stories secretely. He took his time coming over. 'You boys going to get somewhere, or just going?' We didn't understand his question, and it was a damned good question."

---

quote:

---

"'Oh, man,' said Dean to me as we stood in front of a bar, 'dig the street of life, the Chinamen that cut by in Chicago. What a weird town--wow, and that woman in that window up there, just looking down with her big breasts hanging from her nightgown, big wide eyes. Whee. Sal, we gotta go and never stop going till we get there.'"

---

Dear Leonard.
To look life in the face, always, to look life in the face..
And to know it for what it is.

At last to know it..
To love it..for what it is..
And then, to put it away.

Leonard, always the years between us..
Always the years..
Always the love..
Always..
The hours.

O jeugd! O tijd van smarten!
Van vreugd en wilde harten!

Willem Elsschot

Hoe ga ik open als een boek?
Ik wil mezelf eens lezen,
bladeren en kijken
hoeveel pagina's ik tel.
Of ik een sprookje ben
of meer een studieboek.
Zou ik mij kopen?
Lenen in de bieb?
Alleen stiekem lezen
hoe ik afloop en mij zachtjes
terugzetten in de kast?

(Ted van Lieshout)

maja..heb me bedacht..

Meer persoonlijk iets: nadieh (naja..zie me sign maar, dat vertelt wel meer )

Wij wachten daaglijks dat morgen
Vrijheid aanbreken moet,
Om nooit meer te gaan in t verborgen
Terug ons licht voorgoed.

Gebeuren zal dit niet,
Zoomin als een engel daalt
Naar streken waar verdriet
Tot wanhoop wrang verschaalt,

Niet volgens onze orde:
t Geluk wacht zijn eigen tijd
Om geboren te worden
Binnen de werkelijkheid.

Maar ééns, door levensengte
Breekt haar rijk open, wijd
Wij werden ingewijd
En weten sinds zij ons wenkte:
"Ik kom op tijd."

Slauerhoff

Toen ik verloofd was met René
die zoveel hield van Hemingway,
las ik het werk van Hemingway
omdat dat werk me zoveel dee.
Maar toen het uit was tussen ons,
toen kreeg ook Hemingway de bons.

Daarna was ik met Guus verloofd
en kende Ibsen uit mijn hoofd.
Later, met Peter, hield ik zo
enorm van Valéry Larbaud.

Maar ik ben nooit verloofd geweest
met iemand die Homerus leest,
en ik heb nooit een man bemind
die Rabelais het hoogste vindt.

Er zijn dus nog verscheiden gaten,
helaas, in mijn cultuur gelaten.
Ik hoop nog altijd op Pascal,
maar wat dan ook, in elk geval:

hoe meer het aantal liefdes stijgt,
hoe meer ontwikkeling men krijgt.

(Annie M.G. Schmidt)

Nu ik zo zuiver thuis ben met mijzelf
zie ik de bodem van mijn zelfbesef.
Tijd en vertrek verdwijnen in
een ongevormd begin.
Woorden, ontwaak, ik ben uw naam,
ik ben uw enige bestaan.
Ik zie mij ongeboren aan.
O kern, hoe ben ik u nabij,
alleen de dood is tussen u en mij.

Gerrit Achterberg

Toen ik hem daaglijks sprak en zag -
Dat vriendlijk oog, dien milden lach -
Beminden wij elkander;
Toch hield ik, zoo verbeeldde ik mij,
Iets meer van menig ander;
Van jonger vrienden, dwaas en vrij,
Vol opgewonden jong gevoel,
Want hij was kalm en scheen wel koel....
Maar nu de vriend mij is ontvallen,
Nu voel ik t aan mijn lange smart,
Nu klaagt, nu weet mijn eenzaam hart:
Hem had ik t liefst van allen!

P.A. de Génestet

Smaad

_{Vijf jaar na Srebrenica}

Het is een spookbeeld dat niet wijken wil:
Soldaten spelen hun soldatenspel
En, zogenaamd onopgemerkt, is stil
Een sjofele groep verdwenen, richting hel.

Vergeet de laffe onderkolonel.
Hij is gestuurd. Waar is de generaal,
De man van de medaille en het bevel?
Waar de minister, kronkelend als een aal?

Owee, men weet weer van de prins geen kwaad.
Ze staan zichzelf lamlendig toe te juichen
En spelen blindeman. Het is iets geks,

Die Nederlandse oogkleppenreflex.
Dat ze verdomme nu hun hoofd eens buigen.
Dat ze de blik zien van wie sterven gaat.

Gerrit Komrij

'Kom terug.'
Als ik die woorden eens zó zacht kon zeggen
dat niemand ze kon horen, dat niemand zelfs kon denken
dat ik ze dacht...

en als iemand dan terug zou zeggen
of desnoods alleen maar terug zou denken,
op een ochtend:
'Ja.'

Toon Tellegen

De Juni-avond opent een hoog licht
Boven den vijver, maar rond om de helle
Lamp-lichte tafel in het grasveld zwellen
De boomen langzaam hun groen donker dicht.

Wij, aan 't dessert, eenzelvige rebellen,
Ontveinzen 't in ons mijmerend gedicht,
Om niet, nu 't uur eind'lijk naar weemoed zwicht,
Elkanders kort geluk teleur te stellen.

Ginds, aan den overkant, gaan reeds gitaren,
En lampions, en zacht-plassende riemen,
Langzaam over verdronken sterren varen.

Zij zingen, nijgen naar elkaar en kussen,
Geenszins om liefde, maar om de sublieme
Momenten en het sentiment daartusschen.

Martinus Nijhoff

quote:

---

Op vrijdag 19 september 2003 01:51 schreef Lamon het volgende:
Woorden, Ontwaak!

Nu ik zo zuiver thuis ben met mijzelf
zie ik de bodem van mijn zelfbesef.
Tijd en vertrek verdwijnen in
een ongevormd begin.
Woorden, ontwaak, ik ben uw naam,
ik ben uw enige bestaan.
Ik zie mij ongeboren aan.
O kern, hoe ben ik u nabij,
alleen de dood is tussen u en mij.

Gerrit Achterberg

---

Merel

De morgenmerel gorgelt
bekers bittere wijn
droom, die tot pijn verkorrelt
in vogelkelen
omdat het dag moet zijn;
omdat het grote hele
donker niet langer dicht kan zijn.

Gerrit Achterberg

Mijn haar, mijn haar.
Oh
Ik hou zo van mijn haar.
Geen coupe soleil
geen dreadlocks maar
prachtig krullend haar.

Mijn haar, mijn haar.
Oh
Dat zwarte afro haar.
Die bos die deinst
hij weegt wat zwaar maar
het blijft altijd mijn haar.

Mijn haar, mijn haar
Oh
Mijn lustopwekkend haar.
De vrouwen kijken
en wijzen naar
mijn volle bos met haar.

Mijn haar, mijn haar
Oh
Wat ben ik zonder haar?
Niet charismatisch
niet herkenbaar maar
slechts een kerel zonder haar.

Slechts een kerel zonder haar.
Alleen
een kerel zonder haar.

[Dit bericht is gewijzigd door Swami_Twelvinchalami op 21-09-2003 01:45]

quote:

---

Op zondag 21 september 2003 01:04 schreef CartWOman het volgende:
Kom terug

'Kom terug.'
Als ik die woorden eens zó zacht kon zeggen
dat niemand ze kon horen, dat niemand zelfs kon denken
dat ik ze dacht...

en als iemand dan terug zou zeggen
of desnoods alleen maar terug zou denken,
op een ochtend:
'Ja.'

Toon Tellegen

---

Deze is ook mooi:

De muze

Als je uit een raam kunt leunen
rek je dan zo ver uit dat je zult vallen
of haar net, nét zult kussen -

zij zal wachten, haar hart zal bonzen, zij zal zien
hoe ver je reikt.

(Toon Tellegen)

De cartograaf zoekt naar een pen zo fijn,
dat hij ons in kan vullen en daarmee
bij God niet doen ontbreken, een voor een.

Gerrit Achterberg.

you hew form truly

e.e. cummings

_{Pablo Picasso - The Absinthe Drinker}

Swinging on the back porch
Jumping off a big wall
Pablo's feeling better now
Hanging by his fingernails

David Bowie
(Cover van The Modern Lovers)

Starry, starry night
Paint your palette blue and grey
Look out on a summer's day
With eyes that know the darkness in my soul
Shadows on the hills
Sketch the trees and daffodils
Catch the breeze and the winter chills
In colours on the snowy linen land

Now I understand
What you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen
They did not know how
Perhaps they'll listen now

Starry, starry night
Flaming flowers that brightly blaze
Swirling clouds and violet haze
Reflect in Vincent's eyes of china blue
Colours changing hue
Morning fields of amber grain
Weathered faces lined in pain
Are soothed beneath the artists' loving hand

Now I understand
What you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen
They did not know how
Perhaps they'll listen now

For they could not love you
But still your love was true
And when no hope was left inside
On that starry, starry night
You took your life as lovers often do
But I could have told you Vincent
This world was never meant for one as beautiful as you

*Starry starry night
Portraits hung in empty halls,
Frameless heads on nameless walls,
With eyes that watch the world and can't forget.*
Like the strangers that you've met
The ragged men in ragged clothes
The silver thorn of bloody rose
Lie crushed and broken on the virgin snow

Now I think I know
What you tried to say to me
And how you suffered for your sanity
And how you tried to set them free
They would not listen
They're not listening still
Perhaps they never will...

quote:

---

Op vrijdag 26 september 2003 00:31 schreef Ryan3 het volgende:
- liedje -

---

_{Vincent van Gogh - Starry Night}

Deze vind ik ook erg mooi

quote:

---

Op vrijdag 26 september 2003 00:47 schreef danerit het volgende:
zeker ook mooi, waar ben je geweest om die foto's te nemen?

---

Net als deze :

quote:

---

Op vrijdag 26 september 2003 00:54 schreef danerit het volgende:
hehe dacht dat je ze zelf gemaakt had

---

Ik zag de nieuwe brug. Twee overzijden
die elkaar vroeger schenen te vermijden
worden weer buren. Een minuut of tien
dat ik daar lag, in 't gras, mijn thee gedronken
mijn hoofd vol van het landschap wijd en zijd-
laat mij daar midden uit de onenigheid
een stem vernemen dat mijn oren klonken.

Het was een vrouw. Het schip dat zij bevoer kwam
langzaamaan stroom af door de brug gevaren.
Zij was alleen aan dek, zij stond bij 't roer,

en wat zij zong hoorde ik dat psalmen waren.
O, dacht ik, o dat daar mijn moeder voer.
Prijs God zong zij, Zijn hand zal u bewaren.

Ik zie een fietser in het hoge middaglicht
een vlek in de uiterwaarden, vanuit de trein.
het is een groen en glanzend vergezicht
en maakt de mens onmetelijk klein.

De fietser heeft misschien zijn oog gericht
op de trein, vanuit zijn verte een dunne gele lijn;
hij twijfelt en overweegt, is dit nu een gedicht?
Kan het meer dan zo maar een zomermiddag zijn?

De trein raast voort en voort en jakkert
over een oude spoorbrug met luid gerucht
terwijl het poëtisch visioen verdwijnt.

De brug die licht en donker flakkert
staat tegen de verre blauwe lucht,
terwijl staccato het vers ondermijnt

Een knuffel in jouw armen
geven me het veilige gevoel
ver weg van alle pijn
Een kus op jou lippen
met je handen rond mijn dijen
je ogen kijken neer op mij
alsof je hebt ontdekt
de wonderen der wereld
de wondere woorden die je zegt
verwarmen mijn hart
als een mooie zomerse dag
wanneer je mijn tranen ziet
kom je naast me zitten
en mijn angsten verdwijnen
ik hou van jou voor wat je doet
voor de dingen die je zegt
en voor te zijn wie je bent
jij.......

Andy Warhol looks a scream
Hang him on my wall
Andy Warhol, Silver Screen
Can't tell them apart at all
Can't tell them apart at all

David Bowie

_{Andy Warhol - Shoes}

Joe The Lion

Joe the lion
Went to the bar
A couple of drinks on the house an' he said
"Tell you who you are if you nail me to my car"

Boy
Thanks for hesitating
This is the kiss off

Boy
Thanks for hesitating
You'll never know the real story
Just a couple of dreams
You get up and sleep

You can buy god it's Monday
Slither down the greasy pipe
So far so good no one saw you
Hobble over any freeway
You will be like your dreams tonight

You get up and sleep
You get up and sleep
Joe the lion
Made of iron

Joe the lion
Went to the bar
A couple of drinks on the house an' he was
A fortune teller he said
"Nail me to my car and I'll tell you who you are"

Joe the lion, yeah yeah
Went to the bar, yeah yeah
A couple of dreams and he was
A fortune teller he said
"Nail me to my car tell you who you are"

You get up and sleep
The wind blows on your check
The day laughs in your face
Guess you'll buy a gun
You'll buy it secondhand
You'll get up and sleep

Joe the lion made of iron

David Bowie

_{Chris Burden, vastgenageld aan een Volkswagen.}

helder echter is de zwarte vlek
zij is een ontzichtbaar meisje
zij wordt geboren als hij sterft

Lucebert

_{Joan Miró - Femme Oiseaux Etoile}

Alpejagerslied

Een heer die de straat afdaalt
een heer die de straat opklimt
twee heren die dalen en klimmen
dat is de ene heer daalt
en de andere heer klimt
vlak vóór de winkel van Hinderickx en Winderickx
vlak vóór de winkel van Hinderickx en Winderickx van de beroemde hoedemakers
treffen zij elkaar
de ene heer neemt zijn hoge hoed in de rechterhand
de andere heer neemt zijn hoge hoed in de linkerhand
dan gaan de ene en de andere heer
de rechtse en de linkse de klimmende en de dalende
de rechtse die daalt
de linkse die klimt
dan gaan beide heren
elk met zijn hoge hoed zijn eigen hoge hoed zijn bloedeigen hoge hoed
elkaar voorbij
vlak vóór de deur
van de winkel
van Hinderickx en Winderickx
van de beroemde hoedemakers
dan zetten beide heren
de rechtse en de linkse de klimmende en de dalende
eenmaal aan elkaar voorbij
hun hoge hoeden weer op het hoofd
men versta mij wel
elk zet zijn eigen hoed op het eigen hoofd
dat is hun recht
dat is het recht van deze beide heren

Paul van Ostaijen

quote:

---

Op vrijdag 26 september 2003 02:22 schreef tong80 het volgende:
IK GING NAAR BOMMEL OM DE BRUG TE ZIEN

---

Er was veel rommel op de brug te zien.
Ik zag onder de brug. Naar alle zijden
leek zich de vuile troep daar te verspreiden.
De lucht was zurig. Een minuut of tien

dat ik daar stond, in t gas, mijn kleren stonken,
mijn neus toonde verwantschap met wit krijt -
laat mij daar midden in de smerigheid
een knal vernemen dat mijn oren klonken.

Asjemenou. Het tankschip dat daar voer
spleet langzaam open, alsof het moest baren.
Het baarde een olievlek, met veel rumoer,

En wat ik rook wist ik dat walmen waren.
O, dacht ik, o, hier helpt geen mallemoer.
Ons lot ligt in de hand van klapsigaren.

(Gerrit Komrij)

_{voor larrios}

[Dit bericht is gewijzigd door PingPong op 01-10-2003 00:38]

HET LIED DER ACHTTIEN DOODEN

Een cel is maar twee meter lang
en nauw twee meter breed,
wel kleiner nog is het stuk grond,
dat ik nu nog niet weet,
maar waar ik naamloos rusten zal,
mijn makkers bovendien,
wij waren achttien in getal,
geen zal den avond zien.

O lieflijkheid van licht en land,
van Holland's vrije kust,
eens door den vijand overmand
had ik geen uur meer rust.
Wat kan een man oprecht en trouw,
nog doen in zulk een tijd?
Hij kust zijn kind, hij kust zijn vrouw
en strijdt den ijdlen strijd.

Ik wist de taak die ik begon,
een taak van moeiten zwaar,
maar't hart dat het niet laten kon
schuwt nimmer het gevaar;
het weet hoe eenmaal in dit land
de vrijheid werd geeerd,
voordat een vloekbre schennershand
het anders heeft begeerd.

Voordat die eeden breekt en bralt
het miss'lijk stuk bestond
en Holland's landen binnenvalt
en brandschat zijnen grond;
voordat die aanspraak maakt op eer
en zulk Germaansch gerief
ons volk dwong onder zijn beheer
en plunderde als een dief.

De Rattenvanger van Berlijn
pijpt nu zijn melodie, -
zoo waar als ik straks dood zal zijn
de liefste niet meer zie
en niet meer breken zal het brood
en slapen mag met haar-
verwerp al wat hij biedt of bood
die sluwe vogelaar.

Gedenkt die deze woorden leest
mijn makkers in den nood
en die hen nastaan 't allermeest
in hunnen rampspoed groot,
gelijk ook wij hebben gedacht
aan eigen land en volk -
er daagt een dag na elken nacht,
voorbij trekt iedre wolk.

Ik zie hoe't eerste morgenlicht
door 't hooge venster draalt.
Mijn God, maak mij het sterven licht-
en zoo ik heb gefaald
gelijk een elk wel falen kan,
schenk mij dan Uw gena,
opdat ik heenga als een man
als 'k voor de loopen sta.

zoals hij bij zijn eigen vader zat :
straks is hij weg, en heeft hij nooit geweten
hoe machteloos ik hem heb liefgehad.

Jean Pierre Rawie

Mijn vader en ik en mijn vader
We wisten méér dan ooit
Dat wij dezelfde waren
En die verandert nooit

Jules Deelder

_{Glen E. Friedman - Porch Swing in Birmingham, Alabama}

Voor straf drink ik
de rode port
helemaal op

Sylvia Hubers

It's OK

It's OK, we've all seen better days
It's OK, you don't have to run and hide away
It's OK
It's OK, yeah we love you anyway

For in those reckless moments
When doubt is creeping in your head
Feeling like you've lost your youth
And the dreams you had are cold and dead
I can't reach you anymore
That's gonna take a different man
I can't protect you like before
You've slipped beyond my hands
But it's OK...

I wish that I could light the path
That leads to a life of no mistakes
Hold you from the damned be done
That living out of safety seems to take
I remember still the child in you
As if only yesterday
It was easy to break through
I only had to kiss the pain
But it's OK...

This is my chance, this is my life
And my opening hour
This is my choice, this is my voice
There may be no tomorrow
This is my plea, this is my need
This is my time for standing free
This is my step, this is my depth
In a world demanding of me
But it's OK...

DEAD MOON

quote:

---

Op vrijdag 3 oktober 2003 01:58 schreef PingPong het volgende:
Song der songs:

---

Snow can wait
I forgot my mittens
Wipe my nose
Get my new boots on
I get a little warm in my heart
When I think of winter
I put my hand in my father's glove
I run off where the drifts get deeper
Sleeping beauty trips me with a frown
I hear a voice
"You must learn to stand up for yourself
Cause I can't alyways be around"

He says
When you gonna make up your mind
When you gonna love you as much as I do
When you gonna make up your mind
Cause things are gonna CHANGE so fast
All the white horses are still in bed
I tell you that I'll always want you near
You say that things change my dear

Boys get discovered as winter melts
Flowers competing for the sun
Years go by and I'm here still waiting
Withering where some snowman was
Mirror mirror where's the crystal palace
But I only can see myself
skating around the truth who I am
But I know dad the ice is getting thin

When you gonna make up your mind
When you gonna love you as much as I do
When you gonna make up your mind
Cause things are gonna CHANGE so fast
All the white horses are still in bed
I tell you that I'll always want you near
You say that things change my dear

Hair is grey and the fires are burning
So many dreams on the shelf
You say I wanted you to be proud of me
I always wanted that myself

When you gonna make up your mind
When you gonna love you as much as I do
When you gonna make up your mind
Cause things are gonna change so fast
All the white horses have gone ahead
I tell you that I'll always want you near
You say that things change my dear..

Tori Amos

Zolang de zaak onopgelost is
Zal hij me niet verlaten
Zodat hij langzaam
Van mij kan gaan houden.

Tjitske Jansen

Herr: es ist Zeit. Der Sommer war sehr groß.
Leg deinen Schatten auf die Sonnenuhren,
und auf den Fluren lass die Winden los.
Befiehl den letzten Früchten voll zu sein;
gieb ihnen noch zwei südlichere Tage,
dränge sie zur Vollendung hin und jage
die letzte Süsse in den schweren Wein.
Wer jetzt kein Haus hat, baut sich keines mehr.
Wer jetzt allein ist, wird es lange bleiben,
wird wachen, lesen, lange Briefe schreiben
und wird in den Alleen hin und her
unruhig wandern, wenn die Blätter treiben.

Reiner Maria Rilke

_{Yann Arthus-Bertrand - Beeches in the Traful Mountains, Neuquén province, Argentina. (S 40º40' W71º
16').}

He wakes up in the morning
Does his teeth bite to eat and he's rolling
Never changes a thing
The week ends the week begins
She thinks, we look at each other
Wondering what the other is thinking
But we never say a thing
These crimes between us grow deeper

Goes to visit his mommy
She feeds him well his concerns
He forgets them
And remembers being small
Playing under the table and dreaming

Take these chances
Place them in a box until a quieter time
Lights down, you up and die

Driving in on this highway
All these cars and upon the sidewalk
People in every direction
No words exchanged
No time to exchange

And all the little ants are marching
Red and black antennas waving
They all do it the same
They all do it the same way

Candyman tempting the thoughts of a
Sweet tooth tortured by the weight loss
Program cutting the corners
Loose end, loose end, cut, cut
On the fence, could not to offend
Cut, cut, cut, cut

Take these chances
Place them in a box until a quieter time
Lights down, you up and die

Oh moon of Alabama
It's time to say auf wiedersehn
We've lost our good ole Mama
And must have dollar or you know why
You know why
You know why

Geschreven door Kurt Weill / Bertolt Brecht (1928-1929), als onderdeel van de opera 'Aufstieg und Fall der Stadt Mahagonny'. Uitgevoerd door onder anderen Lotte Lenya, The Doors, David Bowie.

_{Beeld uit: Metropolis - Fritz Lang (film, 1926), en een verbeelding van de stad Mahagonny?}

Ik ben nog niet aan ons gehecht.
Ik kijk bepaald niet naar je uit.
Neem de tijd, als je dat wilt.
Wacht een maand, een jaar,
de eeuwigheid en één seconde meer -
maar kom, voor ik mijn ogen sluit.

Ingmar Heytze

quote:

---

Op woensdag 1 oktober 2003 00:38 schreef yvonne het volgende:
Jan Campert (1902 - 1943)

HET LIED DER ACHTTIEN DOODEN

Een cel is maar twee meter lang
en nauw twee meter breed,
wel kleiner nog is het stuk grond,
dat ik nu nog niet weet,
maar waar ik naamloos rusten zal,
mijn makkers bovendien,
wij waren achttien in getal,
geen zal den avond zien.

O lieflijkheid van licht en land,
van Holland's vrije kust,
eens door den vijand overmand
had ik geen uur meer rust.
Wat kan een man oprecht en trouw,
nog doen in zulk een tijd?
Hij kust zijn kind, hij kust zijn vrouw
en strijdt den ijdlen strijd.

Ik wist de taak die ik begon,
een taak van moeiten zwaar,
maar't hart dat het niet laten kon
schuwt nimmer het gevaar;
het weet hoe eenmaal in dit land
de vrijheid werd geeerd,
voordat een vloekbre schennershand
het anders heeft begeerd.

Voordat die eeden breekt en bralt
het miss'lijk stuk bestond
en Holland's landen binnenvalt
en brandschat zijnen grond;
voordat die aanspraak maakt op eer
en zulk Germaansch gerief
ons volk dwong onder zijn beheer
en plunderde als een dief.

De Rattenvanger van Berlijn
pijpt nu zijn melodie, -
zoo waar als ik straks dood zal zijn
de liefste niet meer zie
en niet meer breken zal het brood
en slapen mag met haar-
verwerp al wat hij biedt of bood
die sluwe vogelaar.

Gedenkt die deze woorden leest
mijn makkers in den nood
en die hen nastaan 't allermeest
in hunnen rampspoed groot,
gelijk ook wij hebben gedacht
aan eigen land en volk -
er daagt een dag na elken nacht,
voorbij trekt iedre wolk.

Ik zie hoe't eerste morgenlicht
door 't hooge venster draalt.
Mijn God, maak mij het sterven licht-
en zoo ik heb gefaald
gelijk een elk wel falen kan,
schenk mij dan Uw gena,
opdat ik heenga als een man
als 'k voor de loopen sta.

---

*Geuzen herdenkt

Dan antwoordt zij, terwijl zij langzaamaan
druppelend water op de koffie giet
en zich de geur verbreidt: ik weet het niet.

Martinus Nijhoff

Een mist om te bezitten,
wat gij hebt nagelaten:
de onberoerde staten
ochtend: vergeetmijnieten
stonden in onze ogen.
Email hing onbewogen
boven het ledikant.
Wij lagen in een rand
van parelmoer ontwaakt.
Er was een zee te hooren
ver binnen onze ooren,
aan deze deze schelp geslaakt.

Gerrit Achterberg

_{Lyonel Feiniger - Sterne über der Stadt}

[Dit bericht is gewijzigd door larrios op 11-10-2003 12:01]

Fernando Botero

zonder enige twijvel het prachtigste cd covertje ooit

Al lezend passeren: monsterpausen, maskers,
tegengezichten, karkassen, ontstaande fantomen,
lichaamszielen, ongelooflijven.
De mathematische ruimte is zwaar van mededogen.
Daarom kleur en verkleur, sterfgenoten!
Vervorm! Existeer!

Sybren Polet
(Winnaar van de Constantijn Huygensprijs 2003)

_{Francis Bacon - Three figures at the base of a Crucifixion}

De dronkeman zit op de bank
En zij leest zijn hand
Je bent verliefd dat kun je
zien zegt zij en zij lacht
Maar niet op mij
Maar op iemand
Die ver weg op jou wacht
Een laatste glas
Drink op deze nacht
Een dronkemansgedicht
Kom geef me een hand
Wens goedenacht
Groet een dronkeman die zingt
Maar niet op mij
Maar op iemand
Die ver weg op jou wacht
Hef het laatste glas
Van deze nacht
Een dronkemansgedicht
Het laatste glas
Van deze nacht
Een dronkemansgedicht

Boeijen

Ik viel. ik liet mij liggen.
Als een slagroomtaart in de regen.
Ontdubbeling, het is een woord
(van in den beginne?)
als een ziel zo wrikbaar.

Hugo Claus

_{Ilya Rozhdestvensky - Royal Rot}

Laatste gedicht

Dit wordt het laatste gedicht wat ik schrijf,
nu het met mijn leven bijna is gedaan,
de scheppingsdrift me ook wat is vergaan
met letterlijk de kanker in mijn lijf,

en, Heer (ik spreek je toch maar weer zo aan,
ofschoon ik me nauwelijks daar iets bij voorstel,
maar ik praat liever tegen iemand aan
dan in de ruimte en zo is dit wel

de makkelijkste manier om wat te zeggen),-
hoe moet het nu, waar blijf ik met dat licht
van mij, van jou, wanneer het vallen, weg in

het onverhoeds onnoemelijke begint ?
Of is het dat jij me er een onverdicht
woord dat niet uitgesproken hoeft voor vindt?

Hans Andreus

He loved her and she loved him
His kisses sucked out her whole past and future or tried to
He had no other appetite
She bit him she gnawed him she sucked
She wanted him complete inside her

Safe and sure forever and ever
Their little cries fluttered into the curtains

Her eyes wanted nothing to get away
Her looks nailed down his hands his wrists his elbows
He gripped her hard so that life
Should not drag her from that moment
He wanted all future to cease
He wanted to topple with his arms round her
Or everlasting or whatever there was
Her embrace was an immense press
To print him into her bones
His smiles were the garrets of a fairy place
Where the real world would never come
Her smiles were spider bites
So he would lie still till she felt hungry
His word were occupying armies
Her laughs were an assasin's attempts
His looks were bullets daggers of revenge
Her glances were ghosts in the corner with horrible secrets
His whispers were whips and jackboots
Her kisses were lawyers steadily writing
His caresses were the last hooks of a castaway
Her love-tricks were the grinding of locks
And their deep cries crawled over the floors
Like an animal dragging a great trap

His promises were the surgeon's gag
Her promises took the top off his skull
She would get a brooch made of it
His vows pulled out all her sinews
He showed her how to make a love-knot
At the back of her secret drawer
Their screams stuck in the wall

Their heads fell apart into sleep like the two halves
Of a lopped melon, but love is hard to stop

In their entwined sleep they exchanged arms and legs
In their dreams their brains took each other hostage
In the morning they wore each other's face

Ted Hughes

Bent double, like old beggars under sacks,
Knock-kneed, coughing like hags, we cursed through sludge,
Till on the haunting flares we turned our backs
And towards our distant rest began to trudge.
Men marched asleep. Many had lost their boots
But limped on, blood-shod. All went lame; all blind;
Drunk with fatigue; deaf even to the hoots
Of disappointed shells that dropped behind.

GAS! Gas! Quick, boys!-- An ecstasy of fumbling,
Fitting the clumsy helmets just in time;
But someone still was yelling out and stumbling
And floundering like a man in fire or lime.--
Dim, through the misty panes and thick green light
As under a green sea, I saw him drowning.

In all my dreams, before my helpless sight,
He plunges at me, guttering, choking, drowning.

If in some smothering dreams you too could pace
Behind the wagon that we flung him in,
And watch the white eyes writhing in his face,
His hanging face, like a devil's sick of sin;
If you could hear, at every jolt, the blood
Come gargling from the froth-corrupted lungs,
Obscene as cancer, bitter as the cud
Of vile, incurable sores on innocent tongues,--
My friend, you would not tell with such high zest
To children ardent for some desperate glory,
The old Lie: Dulce et decorum est
Pro patria mori.

Wilfred Owen (1893-1918)
Wilfred Edward Salter Owen was born on March 18, 1893. He was on the Continent teaching until he visited a hospital for the wounded and then decided, in September, 1915, to return to England and enlist. "I came out in order to help these boys-- directly by leading them as well as an officer can; indirectly, by watching their sufferings that I may speak of them as well as a pleader can. I have done the first" (October, 1918).

Owen was injured in March 1917 and sent home; he was fit for duty in August, 1918, and returned to the front. November 4, just seven days before the Armistice, he was caught in a German machine gun attack and killed. He was twenty-five when he died.

The bells were ringing on November 11, 1918, in Shrewsbury to celebrate the Armistice when the doorbell rang at his parent's home, bringing them the telegram telling them their son was dead.

'Jij maakt van mij iets wat ik niet ben.'

Zij moest zich toen bukken

om iets op te rapen; ik zag
enkele wervels,
raakte toen snel

haar ruggegraat aan

Zij rilde; draaide zich om,
richtte zich op;
groet lachend

en is weg

*

Op zijn linkerzij zijn gaan liggen;

op mijn rechterzij moeten liggen.

Het niet te kunnen vergeten
gezicht: met steeds meer moeite

herinnerd, opnieuw

gezien. De ogen daarin;
de jukbeenderen,
de neus; haar mond
die ik nooit heb gekend.

*

Dat je nooit hebt bestaan.

Opeens liet ik mij vallen;
en ik verberg mijn gezicht.

De winter is al lang dood.

De gierzwaluwen zijn terug.

Heb ik altijd van je gehouden;
of heeft zij nooit bestaan.
Herinneringen
zijn geen herinneringen.

Herinnering is perceptie.

*

Waar zij zich nu bevindt, nu,

weet ik niet. Net als zij

aan mij denkt, toevallig, denk
ik misschien niet
aan haar. Zo is er, juist

als er niets is, altijd

wat. Door de beweging
te loochenen
red ik het zelfs

hier niet, nu niet.

*

Zodra het zich aankijkt

is het nooit iets anders.
Het is ondeelbaar,
onaftelbaar.

Kom nog op mijn schoenen staan:
dan zie ik je gezicht.

Het is midden op de dag;
het heeft geregend;
je ogen glinsteren naar iets;

een mier zoekt iets.

*

Helder geworden in mijn hoofd
ik denk dat ik in mijn hoofd zit;

de andere eilanden
kan ik weer zien. Ook de zee
lijkt tot rust gekomen.

Zo herhaal ik mijzelf:

beheerste radeloosheid om niets.

De myrte is opnieuw gaan bloeien.
Met een verse lauriertak
sla ik de meeste vliegen
nog van mij af.

*

Zij bukt zich

om iets op te rapen:
want zij had wat laten vallen.

Om haar zich zo te zien bukken

heb ik haar iets laten vallen.
Voor zij het vertrek verlaat
en mij achter zich dicht trekt,

laat ik het haar nog een keer doen.

En zo is het goed: meer niet.
Eindelijk: wees weg.

Het ga je goed.

Hans Faverey

I am not to speak to you, I am to think of you
when I sit alone or wake at night, alone
I am to wait, I do not doubt I am to meet you again
I am to see to it that I do not lose you.

Walt Whitman

_{Uit: Down by law - Jim Jarmusch}

Maar zeg het aan geen mens.
Ze zouden je niet geloven.
Ze zouden niet willen geloven dat
alleen maar een man alleen maar een vrouw,
dat een mens een mens zo liefhad
als ik jou.

Hans Andreus

"Pain?" Lieutenant Scheisskopf's wife pounced upon the word victoriously. "Pain is a useful symptom. Pain is a warning to us of bodily dangers."

"And who created the dangers?" Yossarian demanded. He laughed caustically. "Oh, He was really being charitable to us when He gave us pain. Why couldn't He have used a doorbell instead to notify us, or one of His celestial choirs? Or a system of blue-and-red neon tubes right in the middle of each person's forehead. Any jukebox manufacturer worth his salt could have done that. Why couldn't He?"

"People would certainly look silly walking around with red neon tubes in the middle of their foreheads."

"They certainly look beautiful now writhing in agony or stupefied with morphine, don't they? What a colossal, immortal blunderer! When you consider the opportunity and power He had to really do a job, and then look at the stupid, ugly little mess He made of it instead. His sheer incompetence is almost staggering. It's obvious He never met a payroll. Why, no self-respecting businessman would hire a bungler like Him as even a shipping clerk!"

Lieutenant Scheisskopf's wife had turned ashen in disbelief and was ogling him with alarm. "You'd better not talk that way about Him, honey," she warned him reprovingly in a low and hostile voice. "He might punish you."

"Isn't He punishing me enough?" Yossarian snorted resentfully. "You know, we mustn't let Him get away with it. Oh, no, we certainly mustn't let Him get away free for all the sorrow He's caused us. Someday I'm going to make Him pay. I know when. On the Judgment Day. Yes, that's the day I'll be close enough to reach out and grab that little yokel by His neck and - "

"Stop it I Stop it!" Lieutenant Scheisskopf's wife screamed suddenly, and began beating him ineffectually about the head with both fists. "Stop it!"

Yossarian ducked behind his arm for protection while she slammed away at him in feminine fury for a few seconds, and then he caught her determinedly by the wrists and forced her gently back down on the bed. "What the hell are you getting so upset about?" he asked her bewilderedly in a tone of contrite amusement. "I thought you didn't believe in God."

"I don't," she sobbed, bursting violently into tears. "But the God I don't believe in is a good God, a just God, a merciful God. He's not the mean and stupid God you make Him out to be."

Catch 22 - Joseph Heller

en jij kent de zee jij vaart op haar jij vecht met haar om wat zij missen kan - elk schip dat hier nu ligt wordt een schip waar jij op was elke meeuw die hier nu vliegt een meeuw die jij ook zag en ik hou van jou geloof ik en ik weet het trouwens zeker maar wat ben ik blij dat jij al een beminde hebt want alles is hier al en ik hou zo van verlangen en ik hou zo van alleen zijn en ik hou zo van het denken dat het zou kunnen als het kon.

Tjitske Jansen

_{Edward Hopper - Western motel.}

En spoedig van hun sokkel gevallen,
Om plaats te maken voor die gevallen,
Die onverwachts door een kogel geveld,
Worden vereerd als nieuwe held.

(Lamon)

Ik ben zelf dus weer wat dicht/song pogingen aan het wagen, na een lange pauze.
Dit is het uiteraard allemaal net niet, maar na wat oefening raak ik misschien wel weer echt geinspireerd..

I should have loved a thunderbird instead;
At least when spring comes they roar back again.
I shut my eyes and all the world drops dead.
(I think I made you up inside my head.)

Sylvia Plath

_{Roy Lichtenstein - Crying Girl}

Slot van Gabriel Garcia Marquez - Liefde in tijden van Cholera.

First the mic then a half cigarette
Singing Cathy's Clown
That's the man that she's married to now
That's the girl that he takes around town
She appears composed, so she is, I suppose
Who can really tell?
She shows no emotion at all
Stares into space like a dead china doll
I'm never gonna know you now, but I'm gonna love you anyhow
Now she's done and they're calling someone
Such a familiar name
I'm so glad that my memories remote
'cos I'm doing just fine hour to hour, note to note
Here it is the revenge to the tune
"You're no good,
You're no good you're no good you're no good"
Can't you tell that it's well understood
I'm never gonna know you now, but I'm gonna love you anyhow
I'm here today and expected to stay on and on and on
I'm tired
I'm tired
Looking out on the substitute scene
Still going strong
Xo, mom
It's ok, it's alright, nothing's wrong
Tell mr. man with impossible plans to just leave me alone
In the place where I make no mistakes
In the place where I have what it takes
I'm never gonna know you now, but I'm gonna love you anyhow
I'm never gonna know you now, but I'm gonna love you anyhow
I'm never gonna know you now, but I'm gonna love you anyhow

Elliott Smith dead at 34

[Dit bericht is gewijzigd door Batuwu_Griekgriek op 22-10-2003 18:39]

The stars are not wanted now: put out every one;
Pack up the moon and dismantel the sun;
Pour away the ocean and sweep up the wood;
For nothing now can ever come to any good.

W.H. Auden

_{Gustav Klimt - Death and Life}

Eldorado

Gaily bedight,
A gallant knight,
In sunshine and in shadow,
Had journeyed long,
Singing a song,
In search of Eldorado.

But he grew old-
This knight so bold-
And o'er his heart a shadow
Fell as he found
No spot of ground
That looked like Eldorado.

And, as his strength
Failed him at length,
He met a pilgrim shadow-
'Shadow,' said he,
'Where can it be-
This land of Eldorado?'

'Over the Mountains
Of the Moon,
Down the Valley of the Shadow,
Ride, boldly ride,'
The shade replied-
'If you seek for Eldorado!'

Edgar Allan Poe.

then tuning so fine, fortunate and free.
The owner brushing this godless table
bends his bald head, ignores a raw fable
from me: 'Did he dine here--St. Exupéry?'

Raphael Rudnik

_{Christiane Guillaubey - Antoine de St. Exupéry & Le Petit Prince}

quote:

---

Op woensdag 22 oktober 2003 18:35 schreef Batuwu_Griekgriek het volgende:
I'm so glad that my memories remote
'cos I'm doing just fine hour to hour, note to note

---

Zingend en zonder herinnering
Ging ik uit het eerste land vandaan,
Zingend en zonder herinnering

Ben ik het tweede land ingegaan,
O God, ik wist niet waarheen ik ging
Toen ik dit land ben ingegaan.

O God, ik wist niet waarheen ik ging
Maar laat mij uit dit land vandaan,
O laat mij zonder herinnering

En zingend het derde land ingaan.

Martinus Nijhoff

Eer plant men bomen op de weg,
Eer zal men kakken in zijn hoed,
Dan dat ik u mijn ziel blootleg
En zeg wat ik thans lijden moet.

Gerrit Komrij

quote:

---

Op zondag 26 oktober 2003 02:22 schreef larrios het volgende:

_{Christiane Guillaubey - Antoine de St. Exupéry & Le Petit Prince}

---

.

.

quote:

---

Op zondag 26 oktober 2003 09:57 schreef julekes het volgende:

Maar jij, op je piepkleine planeet, hoefde alleen maar je stoel een eindje te verzetten. En je keek naar de avondschemering net zo vaak als je maar wenste....
- Eens op een dag heb ik de zon drie en veertig keer zien ondergaan!
En later zei je nog:
- Weet je, als je zo bedroefd bent, dan zie je graag de zon ondergaan...
- En was je die dag van drie en veertig keer dan zo bedroefd?
Maar de kleine prins antwoordde niet.

---

ik draai een kleine revolutie af
ik draai een kleine mooie revolutie af
ik ben niet langer van land
ik ben weer water
ik draag schuimende koppen op mijn hoofd
ik draag weer schietende schimmen in mijn hoofd
op mijn rug rust een zeemeermin
op mijn rug rust de wind
de wind en de zeemeermin zingen
de schuimende koppen ruisen
de schietende schimmen vallen

ik draai een kleine mooie ritselende revolutie af
en ik val en ik ruis en ik zing

This is our last goodbye
I hate to feel the love between us die
But it's over
Just hear this and then I'll go :
you gave me more to live for,
more than you'll ever know.

This is our last embrace,
must I dream and always see your face
Why can't we overcome this wall
Baby, maybe it is just because I didn't know you at all.

Kiss me, please,
Kiss me
But kiss me out of desire, babe, and not consolation
You know,
it makes me so angry 'cause I know that in time
I'll only make you cry, this is our last goodbye.

Did you say "no, this can't happen to me,"
and did you rush to the phone to call?
Was there a voice unkind in the back of your mind saying,
"maybe... you didn't know him at all."

Well, the bells out in the church tower chime
Burning clues into this heart of mine
Thinking so hard on her soft eyes and the memory
Of her sighs that, "it's over... it's over..."

De muziek moet je er maar bij denken.... En ik weet met de beste wil van de wereld niet welk posticon hierbij hoort. Helaas is er nog geen smiley met een gelukzalige glimlach en natte ogen..

As the shadow from the body wants to part,
As the flesh from the soul wants to separate,
So I want now - to be forgotten...

Anna Achmatova

_{Amedeo Modigliani - Schets van Anna Achmatova}

quote:

---

Op vrijdag 26 september 2003 02:22 schreef tong80 het volgende:
IK GING NAAR BOMMEL OM DE BRUG TE ZIEN

---

quote:

---

Op woensdag 1 oktober 2003 00:30 schreef PingPong het volgende:
Het water de stank

---

en wat zij zong hoorde ik dat psalmen waren.
O, dacht ik, o, dat daar mijn moeder voer.
Prijs God, zong zij, Zijn hand zal u bewaren.

Martinus Nijhoff

_{Edvard Munch - Girl on a Bridge}

Liefde

De dingen hebben soms eenzelfde naam:
een lichte kus, elkaar verwilderd bijten,
zacht mokken, blindelings met huisraad smijten,
vreemd, het valt alles onder liefde saam.

Wie liefheeft en daar langzaam aan gewent,
ontdekt verbijsterd achter maan en rozen
het kleine strijdperk van twee tomelozen,
waar men elkaar om beurten tart en temt.

Eerst zacht van zin, later snel uitgestoeid,
elkander prikkelen, dan ronduit haten,
en ouder wordend: zacht weer, en vermoeid.

Zó gaat het ons, misschien in milder mate...
Twee slingerplanten in één wilde groei,
die ondanks alles elkaar niet verlaten.

Max Dendermonde

Toen het letterkundig tijdschrift
Hem een briefje toe deed komen,
Waarin stond: 'Mijnheer, uw verzen
Waren lang niet slecht, we zullen
Er eerdaags een paar van plaatsen,'
Zwol zijn borst tot slagschiphoogte.
Heel zijn leven werd nu anders.
Hij ging doen alsof hij grote
Mensen hoogstpersoonlijk kende.
Hij zei stad wanneer jij blad zei.
Hij zei held wanneer jij speld zei.
Hij zei ach wanneer jij dag zei.
En daarvan wilde hij leven!

Gerrit Komrij

Ooit maak ik hem te schande
En schreeuw het van de daken:
Die man is gek. Hij noemt zich ik.

Stefan Hertmans

Soms loop ik 's nachts naar het Victorieplein,
Als kind heb ik daar namelijk gewoond.
Aan vaders hand zijn zoon te zijn,
Op moeders schoot te zijn beloond

Om niet. Om niet is het, dat ik hier ga,
De vrieskou in mijn jas laat dringen,
Alsof de tijd zich ooit zou laten dwingen,
Terwijl ik roerloos in de deurpost sta

Om thuis te komen. En zo simpel is de gang
Om tot dit moeilijk inzicht te geraken:
Dat ik geen kind meer ben; dat ik verlang

Naar iemand die nooit kon bestaan:
Een jongetje dat alles goed zou maken -
de tijd die stilstond en hem liet begaan.

Ischa Meijer

quote:

---

Op vrijdag 31 oktober 2003 00:31 schreef larrios het volgende:
Stalker

'Heb ik iets van je aan dat je zo staart?'
Hij zwijgt en kijkt, grijs in zijn baard,
Getekend alsof hij mijn leven kent,
Alsof hij het normaal vindt dat je aan hem went.

'Ik heb je ooit ontmoet' -
Soms liegt hij mij uit winkelramen tegemoet,
Maar ik heb nooit de moed
Mijn middelvinger op te steken als een groet.

Daar, in de kiosk van de warande,
Stoot ik weer op zijn blik.
Hoe van hem af te raken?

Ooit maak ik hem te schande
En schreeuw het van de daken:
Die man is gek. Hij noemt zich ik.

Stefan Hertmans

[afbeelding]

---

Vervulling

Het beste van voor jaren dringt vanavond tot mij door.
Al je gewone vragen vinden weer gehoor.
Regent het. Ja het regent. Goede nacht.
Laten we nu gaan slapen, zeg je zacht.
Wij luisteren en liggen. Wind beweegt het raam.
Blijf zo maar liggen, zeg ik, en ik noem je naam.
Alles wat antwoord is gaat van mij uit.
Je wordt vervuld van de oneindigheid.

Gerrit Achterberg.

We waren allebei analfabeet.
Hij was een hondje, ik was vier.
We dartelden wel een kwartier
In 't geelgebloemde gras van het plantsoen.
Mooi geel, zoals de ster met letters
op mijn vaders jas.
Ik riep hem of hij mee kwam spelen,
Maar hij kon lezen
En stond daar machteloos te wachten
Bij het bordje:
Voor Joden verboden.

Mickey Walvisch

Tes beaux yeux sont las, pauvre amante!
Reste longtemps, sans les rouvrirs,
Dans cette pose nonchalante
Où t'a surprise le plaisir.
Dans la cour le jet d'eau qui jase
Et ne se tait ni nuit ni jour,
Entretient doucement l'extase
Où ce soir m'a plongé l'amour.

Morgen rijd ik met bedwelmende bloemen naar je toe.
Ik wil niet langer wachten, eindelijk weten hoe
Je bent; de bloemen zullen je verraden.
Als je liefdeloos bent, zullen ze kwijnen en treuren;
Als je kwijnt van verlangen, heviger geuren;
Als je brandt van verlangen, hun knoppen scheuren
En jij in een groot gebaar al je gewaden.

J. Slauerhoff.

Monet - Zonsopgang bij Venetie.

er is niet meer bij weinig
noch is er minder
nog is onzeker wat er was
wat wordt wordt willoos
eerst als het is is het ernst
het herinnert zich heilloos
en blijft ijlings

alles van waarde is weerloos
wordt van aanraakbaarheid rijk
en aan alles gelijk

als het hart van de tijd
als het hart van de tijd

Lucebert

_{Ilya Repin, de Kozakken tijdens het schrijven van een gedicht.}

quote:

---

Op woensdag 5 november 2003 17:36 schreef AlbertCamus het volgende:

_{Ilya Repin, de Kozakken tijdens het schrijven van een gedicht.}

---

De Zaporozjekozakken hadden een reputatie van strijdlust, dapperheid en en onafhankelijkheidszin.
Toen de Turkse sultan Mohammed IV de Zaporozjekozakken voorstelde over te lopen en bij hem in het leger te komen, stuurden zij hem een brief waarin ze weigerden zich aan hem te onderwerpen. De brief stond vol provocerende, ironische en voor de Turkse vorst zelfs beledigende uitspraken.
Repin heeft voor het afbeelden van de kozakken het moment uitgekozen dat ze de brief opstelden.

_{Stelling: Ironische, provocerende, beledigende brieven zijn natuurlijk ook veel leuker dan gedichten}

Voor het eerst live uit Argentinië, dit zag ik vandaag:

Photoshop???

Hou 'm hoog!

O ja, ik hou van je,
ik hou zoo vrees'lijk van je,
ik wou het helemaal zeggen -
Maar ik kan het toch niet zeggen.

Herman Gorter

_{Pablo Picasso - Woman with Book.}

Jezus had genoeg aan wijn
Daar hoef je niet voor in de kroeg te zijn
Jezus had genoeg aan wijn
En dat behoeft geen grande cru te zijn
Jezus had genoeg aan wijn
Jezus zou ook nu tevreden zijn
Met een wijntje zonder flauwekul
Zoals Jezus dronk in het wijnjaar nul

Als je weten wil wie Jezus was
Denk dan aan een blanco giropas
Jezus had geen bank of creditcard
Want zijn woord was al miljoenen waard
Jezus reed niet in een auto rond
Had geen motor onder zijne kont
Dat zou trouwens onverantwoord zijn
Want 's avonds dronk hij liters tafelwijn

In een wip was de lust
Om te vrijen gebluscht
Bij het paar. Zelfs geen woord dorst het te spreken.
't Zag van schrik zóó spierwit
Als een laken, wen dit
Reeds een dag op het gras ligt te bleeken.

Piet Paaltjens

_{Egon Schiele - Four Trees}

.

Ik heb je lief zoals je soms
gelijk een gouden zomerdag bent
nee nee nee
ik heb je lief zoals je bent
nee nee
ik heb je lief zoals
nee
ik heb je lief

K. Schippers

He came dancing across the water
Cortez, Cortez
What a killer.

Neil Young

_{Peter Pontiac - Cortez the Killer}

De poëzie blijft, naakt en ongekromd,
een tijdverdrijf voor enkle fijne luiden.

E. du Perron

_{Pablo Picasso - Le Poète}

De nederige dagen van november
zijn weer gekomen, grijze als een emmer;
tevreden met het licht dat minderde
op de gezichten van de kinderen.
De wereld heeft derde dimensie over.
Stakerig staan de bomen zonder lover.
Door iedereen van ver te onderkennen,
moeten wij aan het nieuwe platvlak wennen
en lopen hoog voorbij de kale heg.
De fietsen rijden groot over de weg.
Verwintering gaat zienderogen door.
De eerste kouwe handen komen voor.
Geslachte varkens hangen te besterven;
ontnuchteren de paarse boerenerven.
De protestantse dagen van november
dragen geen heiligen op de kalender;
een rij weesjongens met gelijke trekken;
in 't lege land opengebleven hekken.
weduwen, terend op een schraal pensioen;
gemeentewoningen, die weinig doen;
Toon van november knalt het jagersschot.
Verder en verder valt een deur in 't slot.
Eerlijke kerken houden voor het gewas
dankstonden achter dun, armoedig glas.
Alles wordt enkeling. Een eigen graf
wacht op het kerkhof zijn bewoner af.
Huizen verwijderen zich van elkaar.
Wij kijken in de gaten van het jaar

Gerrit Achterberg

November

Het regent en het is november:
Weer keert het najaar en belaagt
Het hart, dat droef, maar steeds gewender,
Zijn heimelijke pijnen draagt.

En in de kamer, waar gelaten
Het daaglijks leven wordt verricht,
Schijnt uit de troosteloze straten
Een ongekleurd namiddaglicht.

De jaren gaan zoals zij gingen,
Er is allengs geen onderscheid
Meer tussen dove erinneringen
En wat geleefd wordt en verbeid.

Verloren zijn de prille wegen
Om te ontkomen aan den tijd;
Altijd november, altijd regen,
altijd dit lege hart, altijd.

J.C. Bloem

.

. Umberto Boccioni. .
Dinamismo di un ciclista, 1913.
Peggy Guggenheim Collectie, Venetië.

D. Hillenius

En ik bedeesde jongeling
moest nodig
de reine berk bezingen
en zijn bescheiden bladerpracht.

Remco Campert

Contradictio In Terminis

Het beste middel dat ik ken
- gij zult het ook getuigen -
om, in de wereld, recht te gaan
is: goed te kunnen buigen!

Omer Karel De Laey (1876-1909)

.

Hun bekoring komt van een wijze en zuivere Liefde voor Schoonheid,
ze zijn niet gegroeid in aarde en onreine mest,
en als ze niet geuren, zullen we reukwater gieten
en myrrhe van ontroering voor ze branden.

K.P. Kavafis
(vertaald door Leo Gillet)

_{Gustave Caillebotte - La llanura de Gennevilliers}

Hier maar weer eens een indruk uit La Argentina:

_{Purmamarca, Cerro de los Siete Colores}

Nothing Else Matters

So close no matter how far
couldn't be much more from the heart
forever trusting who we are
and nothing else matters

never opened myself this way
life is ours, we live it our way
all these words I don't just say
and nothing else matters

trust I seek and I find in you
every day for us something new
open mind for a different view
and nothing else matters

never cared for what they do
never cared for what they know
but I know

so close no matter how far
couldn't be much more from the heart
forever trusting who we are
and nothing else matters

never cared for what they do
never cared for what they know
but I know

never opened myself this way
life is ours, we live it our way
all these words I don't just say
and nothing else matters

trust I seek and I find in you
every day for us something new
open mind for a different view
and nothing else matters

never cared for what they say
never cared for games they play
never cared for what they do
never cared for what they know
and I know

so close no matter how far
couldn't be much more from the heart
forever trusting who we are
no nothing else matters

R.I.P.
J. I. (1963-2003)

Niet alleen een mooie afbeelding, maar snowboarden is voor mij HET gevoel

Come as you are

Laat het rusten op de bodem
van de oceaan, een scheepswrak
met een kloppend hart van taal erin
en je weet dat ik je woordeloos bemin.

Ingmar Heytze

_{Roland Topor - Les mains sales}

HET EINDE

oud de tijd en vele vogels sneeuwen
in de leegte in de verte
wordt men moe en de stemmen
staan stijf om zelfs de zuiverste lippen

ruw en laag wandelt de regen
waarheen zijn lichte dagen gegaan
waar zijn de wolken gebleven
alles is stom en van steen

alleen die in zijn engte de elementen telde
buigend bevend als geselslagen
geeft het laatste geluid: het lied
heeft het eeuwige leven

quote:

---

Op zaterdag 3 mei 2003 17:52 schreef opa het volgende:
Eergister ging de hemelpoort wijd open,
God zelf verscheen, keek op zijn Pontiac,
Riep toen de schare engelen en sprak:
"Je moet die bandjes aan elkander knopen

En hijs dan uit het aardse tranendal
De mens op die beroemd werd door zijn val."

D.v.W.

---

quote:

---

Op zondag 7 december 2003 19:14 schreef PingPong het volgende:
[afbeelding]

---

maar ik besef: door stervenden omgeven
schuif ik alleen mijn deadline voor mij uit.

Jean-Pierre Rawie

Liefde, neef van de dood, is van de dood
de overwinnaar, hoe men ook
(en dat gebeurt) haar doodt
in ieder ogenblik van liefde.

Carlos Drummond de Andrade

_{Sandro Botticelli - Birth of Venus}

i like my body when it is with your
body. It is so quite new a thing.
Muscles better and nerves more.
i like your body. i like what it does.
i like it hows. i like to feel the spine
of your body and its bones,and the trembling
-firm-smooth ness and which i will
again and again and again
kiss, i like kissing this and that of you,
i like, slowly stroking the,shocking fuzz
of your electric fur, and what-is-it comes
over parting flesh...And eyes big love-crumbs,

and possibly i like the thrill

of under me you so quite new

quote:

---

Op vrijdag 12 december 2003 21:50 schreef Claudia_x het volgende:

again and again and again

---

... yes when I put the rose in my hair like the Andalusian girls used or shall I wear a red dress yes and how he kissed me under the Moorish wall and I thought well as well him as another and then I asked him with my eyes to ask again yes and then he asked me would I yes to say yes my flower mountain and first I put my arms around him yes and drew him down to me so he could feel my breasts all perfume yes and his heart was going like mad yes I said yes I will Yes.

quote:

---

Op vrijdag 12 december 2003 21:58 schreef julekes het volgende:

Doet me denken aan het einde van Ulysses:
Ik ben geen groot liefhebber van het boek, maar het einde is wel mooi.

---

Ver weg de wereld, die ons niet kan krenken,
vlak bij de sterren, die betoovrend wenken.
't Is of ik dood ben en haar achterliet.

Ed. Hoornik

Veel liefde ging verloren in den wind,
En wat de wind wil zullen wij nooit weten;
En daarom voor we elkander weer vergeten -
Laten wij zacht zijn voor elkander, kind.

A. Roland Holst

_{David Hockney - Pearblossom Highway}

Marc Chagall. .

Yet also there encumbered sleepers groaned,
Too fast in thought or death to be bestirred.
Then, as I probed them, one sprang up, and stared
With piteous recognition in fixed eyes,
Lifting distressful hands, as if to bless.
And by his smile, I knew that sullen hall,-
By his dead smile I knew we stood in Hell.

With a thousand pains that vision's face was grained;
Yet no blood reached there from the upper ground,
And no guns thumped, or down the flues made moan.
'Strange friend,' I said, 'here is no cause to mourn.'
'None,' said that other, 'save the undone years,
The hopelessness. Whatever hope is yours,
Was my life also; I went hunting wild
After the wildest beauty in the world,
Which lies not calm in eyes, or braided hair,
But mocks the steady running of the hour,
And if it grieves, grieves richlier than here.
For by my glee might many men have laughed,
And of my weeping something had been left,
Which must die now. I mean the truth untold,
The pity of war, the pity war distilled.
Now men will go content with what we spoiled,
Or, discontent, boil bloody, and be spilled.
They will be swift with swiftness of the tigress.
None will break ranks, though nations trek from progress.
Courage was mine, and I had mystery,
Wisdom was mine, and I had mastery:
To miss the march of this retreating world
Into vain citadels that are not walled.
Then, when much blood had clogged their chariot-wheels,
I would go up and wash them from sweet wells,
Even with truths that lie too deep for taint.
I would have poured my spirit without stint
But not through wounds; not on the cess of war.
Foreheads of men have bled where no wounds were.

'I am the enemy you killed, my friend.
I knew you in this dark: for so you frowned
Yesterday through me as you jabbed and killed.
I parried; but my hands were loath and cold.
Let us sleep now....'

Wilfred Owen.

Dylan Thomas Do Not Go Gentle into That Good Night

Do not go gentle into that good night,
Old age should burn and rave at close of day;
Rage, rage against the dying of the light.

Though wise men at their end know dark is right,
Because their words had forked no lightning they
Do not go gentle into that good night.

Good men, the last wave by, crying how bright
Their frail deeds might have danced in a green bay,
Rage, rage against the dying of the light.

Wild men who caught and sang the sun in flight,
And learn, too late, they grieved it on its way,
Do not go gentle into that good night.

Grave men, near death, who see with blinding sight
Blind eyes could blaze like meteors and be gay,
Rage, rage against the dying of the light.

And you, my father, there on the sad height,
Curse, bless, me now with your fierce tears, I pray.
Do not go gentle into that good night.
Rage, rage against the dying of the light

Du, der ichs nicht sage, daß ich bei Nacht
weinend liege,
deren Wesen mich müde macht
wie eine Wiege.
Du, die mir nicht sagt, wenn sie wacht
meinetwillen:
wie, wenn wir diese Pracht
ohne zu stillen
in uns ertrügen?
* * *
Sieh dir die Liebenden an,
wenn erst das Bekennen begann,
wie bald sie lügen.
* * *
Du machst mich allein. Dich einzig kann ich vertauschen.
Eine Weile bist dus, dann wieder ist es das Rauschen,
oder es ist ein Duft ohne Rest.
Ach, in den Armen hab ich sie alle verloren,
du nur, du wirst immer wieder geboren:
weil ich niemals dich anhielt, halt ich dich fest.

Rainer Maria Rilke

_{Talampaya, Argentina}

_{Ischigualasto, Argentina}

Alles is goed!

quote:

---

Op donderdag 18 december 2003 02:38 schreef PingPong het volgende:

---

Raak je dat reizen nooit beu trouwens?

quote:

---

Op donderdag 18 december 2003 02:41 schreef Lamon het volgende:
Ik op hetzelfde moment op het forum als jij, dat heb ik al lang niet meer meegemaakt.

Raak je dat reizen nooit beu trouwens?

---

Ik ben nu in San Juan en maak me op voor Kerstmis in Mendoza. Het is hier bar warm.

Ben blij dat m'n topicje zo goed wordt onderhouden, ik check het regelmatig.

Hoest verder?

quote:

---

Op donderdag 18 december 2003 02:46 schreef PingPong het volgende:
Soms. Maar dan kom ik weer op plaatsen zoals hierboven en dan kan ik er weer voor weken tegenaan.

Ik ben nu in San Juan en maak me op voor Kerstmis in Mendoza. Het is hier bar warm.

---

quote:

---

Hoest verder?

---

quote:

---

Op donderdag 18 december 2003 02:57 schreef Lamon het volgende:

Maar word je een eeuwige reiziger? Of kijk je gewoon nog wel wanneer genoeg is geweest?

---

quote:

---

Het gaat.
ALhoewel ik de laatste tijd erg merk dat mijn vrienden -en kennissenkring oud en verzadigd aan het worden is, en ik daardoor mijn ei niet meer zo goed kwijt kan.
Ik word tot het leven van een simpele burgerman gedwongen, terwijl ik daar nog niet aan toe ben. Misschien moet ik ook maar gaan reizen ofzo. (eigenlijk hou ik teveel van Nederland om dat te doen.)

---

quote:

---

Op donderdag 18 december 2003 03:05 schreef PingPong het volgende:
Ik ben bang dat ik altijd rusteloos zal zijn, maar dat betekent nog niet dat ik een eeuwige reiziger ben.
Ik zie wel, ik heb het naar m'n zin en maak me niet al te druk.

---

quote:

---

Gek, altijd als ik op reis ben heb ik huisje-boompje-beestjefantasieën.
Dat ik nu eindelijk eens iets van m'n leven moet gaan maken en zo.
Ik zou wel kinderen willen, serieus, but it takes 2 to tango...

---

Ik heb altijd het gevoel dat ik nog iets bijzonders moet gaan doen/meemaken voordat ik me kan gaan conformeren aan dat huisje/boompje/beestje idee.
Twijfelen over je eigen levensloop en het onbekende is mens eigen, zullen we maar zeggen.

Ik probeer binnenkort dit topic wel weer eens te eren met een paar zorgvuldig uitgekozen gedichten.
Ik heb al een tijdje geen gevoel gehad van 'dit moet ik posten', en om zomaar wat neer te zetten voelt niet helemaal in de lijn van het topic.
Maar zo'n moment komt vast wel weer.

quote:

---

Op donderdag 18 december 2003 03:17 schreef Lamon het volgende:
Ik probeer binnenkort dit topic wel weer eens te eren met een paar zorgvuldig uitgekozen gedichten.
Ik heb al een tijdje geen gevoel gehad van 'dit moet ik posten', en om zomaar wat neer te zetten voelt niet helemaal in de lijn van het topic.
Maar zo'n moment komt vast wel weer.

---

Maar ik moet gaan, het is etenstijd: bijna half 12. Ik wen nooit meer aan Nederland.

Hasta luego!

Verzonken in het eindeloze wit,
dat om mij ligt geopend, ben ik dit.
Bevangen door dezelfde zuiverheid,
waar in de verte ook een kraai op zit.

Gerrit Achterberg

Zij strijkt weer door mijn haar en zegt: 'Ach jongen,
Elk jaar dat jij er niet bent bij geweest,
Meende ik je stem te hooren, hier op 't feest,
Vlak naast me en weenend als de kind'ren zongen -'

Martinus Nijhoff

_{Rafael - Madonna with Child}

Het kindeke kraait de herders tegemoet
en onder de herders ben ik
de leraar verkleed in een schapevacht
het krijtje frunnikt tussen mijn handen

als het kindje mij ziet moet het lachen
hard lachen... nee... nee... jij hier
en ik huil bedeesd... en kniel neer

en als de herders lammeren en boter geven
schenk ik mijn krijtje... en het kindje kraait luider
en tekent op zijn kribbe mijn hoofd met het warrig bos haar.

door Lode Bisschop

FELIZ NAVIDAD!

Wanneer de Noordzee koppig breekt aan hoge duinen
en witte vlokken schuim uiteenslaan op de kruinen,
wanneer de norse vloed beukt aan het zwart basalt
en over dijk en duin de grijze nevel valt
wanneer bij eb het strand woest is als een woestijn
en natte westenwinden gieren van venijn,
dan vecht mijn land...Mijn vlakke land...

Wanneer de regen daalt op straten, pleinen, perken,
op dak en torenspits van hemelhoge kerken,
die in dit vlakke land de enige bergen zijn,
wanneer onder de wolken mensen dwergen zijn,
wanneer de dagen gaan in domme regelmaat
en bolle oostenwind het land nog vlakker slaat,
dan wacht mijn land...Mijn vlakke land...

Wanneer de lage lucht vlak over het water scheert,
wanneer de lage lucht ons nederigheid leert,
wanneer de lage lucht er grijs als leisteen is,
wanneer de lage lucht er vaal als keileem is,
wanneer de noordewind de vlakte vierendeelt,
wanneer de noordewind er onze adem steelt,
dan kraakt mijn land...Mijn vlakke land...

Wanneer de Schelde blinkt in zuidelijke zon
en elke Vlaamse vrouw flaneert in zonjapon
wanneer de eerste spin z'n lente-webben weeft
of dampende het veld in juli zonlicht heeft,
wanneer de zuidenwind er schatert door het graan
wanneer de zuidenwind er jubelt langs de baan,
dan juicht mijn land...Mijn vlakke land...

--Jacques Brel.

van achter de onherroepelijken tijd
een laatste maal teruggekeerd gezicht,
eer 't zinkt in 't suizen der vergetelheid.

J.C.Bloem.

Ik heb je liever dan brood,
al zegt men ook dat het niet kan
en al kan het ook niet.
Liever dan vrolijkheid of regen,
liever nog dan ik heb je lief.

Hans Andreus

_{Egon Schiele - Artist's Wife}

Dat in gemelijke grillen
ik mijn dagen kon verspillen,
dat ik haar voorbijgegaan
of een steen daar had gestaan,

dat ik heel mijn zondig leven
heb gekregen zonder geven,
dat mij alles heeft gesmaakt,
dat ik niets heb uitgebraakt,

dat ik niet kan herbeginnen
haar te dienen, haar te minnen,
dat zij heen is en voorbij,
bitter, bitter grieft het mij.

Maar de jaren zijn verstreken
en de kansen zijn verkeken.
Moest die kist weer opengaan
geen stuk vlees zat er nog aan.

Priesters zalven en beloven,
maar ik kan het niet geloven.
Neen, er is geen wenden aan:
als wij dood zijn is `t gedaan.

Ja, gedaan. Wat helpt mijn klagen?
Wat mijn roepen, wat mijn vragen?
Wat ik bulder, wat ik zweer?
De echo zendt mij alles weer.

Gij die later wordt geboren,
wilt naar wijze woorden horen:
pakt die beide handen beet,
dient het wijf dat moeder heet.

Willem Elsschot

quote:

---

Op woensdag 31 december 2003 02:45 schreef Batuwu_Griekgriek het volgende:
[...]
Gij die later wordt geboren,
wilt naar wijze woorden horen:
pakt die beide handen beet,
dient het wijf dat moeder heet.

Willem Elsschot

---

in een code
van strepen en stippen
steeg het water
hem naar de lippen.

Willem Wilmink

't Is nieuwjaar overal,
't zijn al weer nieuwe dagen,
die rijzen in de oost,
met 't jonge zonnelicht;
al 't oude zij voorbij,
en, vrij van alle plagen,
zo weze uw levensloop
voortaan weer ingericht.
Dus wensen wij, die u
van herten wel beminnen,
dat 't nieuwgeboren jaar,
vandage en elke dag,
die God u leven laat,
van buiten en van binnen,
gelijk een kruidenkoek,
vol zoetheid wezen mag.

Guido Gezelle

_{Robert Doisneau - The Kiss}

wel leuk

Toch is dit gedicht speciaal voor jou geschreven
Misschien dat dat je wat zegt
Jij bent de inspiratie voor de zinnen, de woorden, de letters
Omdat je zo veel voor me betekent
Gewoon een gedicht.....van mij voor jou

_{Uitzondering op mijn 'Een maand niet in ONZ komt'-regel. So sue me, dit topic hoort in LIT te staan.}

quote:

---

[b]

_{Uitzondering op mijn 'Een maand niet in ONZ komt'-regel. So sue me, dit topic hoort in LIT te staan.}

---

Deeltje-4 moet in lit. Bij gebrek aan een kunst/schoonheid forum.

"I have a feeling I shall go mad. I cannot go on longer in these terrible times. I shan't recover this time. I hear voices and cannot concentrate on my work. I have fought against it but cannot fight any longer."

Virginia Woolf (1882-1941)

Camaron de la Isla y Tomatito.

Pareltjes.

Ik ben de blauwbilgorgel,
Ik lust alleen maar korgel,
Behalve als de nachtuil krijst,
Dan eet ik riep en rimmelrijst.
Rabijst! Rabijst! Rabijst!

Ik ben de Blauwbilgorgel,
Als ik niet wok of worgel,
Dan lig ik languit in de zon
En knoester met mijn knezidon.
Rabon! Rabon! Rabon!

Ik ben de Blauwbilgorgel,
Eens sterf ik aan de schorgel,
En schrompel als een kriks ineen
En wordt een blauwe kiezelsteen.
Ga heen! Ga heen! Ga heen!

Cees Buddingh'

Olivier - Pierre et Gille. - 1986. .

Stacey - Pierre et Gille. - 1985. .

Salvadori Dali

quote:

---

Op donderdag 15 januari 2004 20:26 schreef tong80 het volgende:

[..]

Heb ik al eerder gezegd. Maar PingPong vind het mooi dat het in de oase van wansmaak staat.

Deeltje-4 moet in lit. Bij gebrek aan een kunst/schoonheid forum.

---

Egoïste Platinum - Chanel. .

WAT ZIJ BEDOELEN

Schilders schilderen wanneer zij 't kunnen
't engelgezicht van wie zij beminnen
maar ik die niet schilder
wat moet ik beginnen

In lied in muziek klinken tonen van liefde
die 't luisterend oor van beminden bekoren
maar ik die niet speel
kan mij niet laten horen

Anderen zijn er die fijn kunnen spreken
en schalks en levendig wat zij bedoelen
kunnen vertellen
ik kan 't alleen voelen

Want mij werd tot nu toe het lot slechts beschoren
om ver van je weg en in somber verlangen
met onzichtbare draden
aan je beeltenis te hangen

Jan Hanlo (1912-1969)

en niet zijken, ik heb er een fotowedstrijd mee gewonnen

quote:

---

Op zaterdag 17 januari 2004 14:57 schreef yvonne het volgende:

Neeeeee, schitterend topic dat schitterend in Onzin past, al jaren.

---

Groeten uit Patagonië, dit ligt momenteel in m'n achtertuin:

_{Torres del Paine, Chili}

Lees dit dan als een lang verwachte brief,
en wees gerust, en vrees niet de gedachte
dat U door deze woorden werd gekust:
Ik heb je zo lief.

Leo Vroman

_{Amedeo Modigliani - Jeanne Hébuterne}

[Dit bericht is gewijzigd door Bazyx op 18-01-2004 00:44]

La Défense.

Harry Callahan
Chicago
1950

_{Phoenix, Arizona.}
Sandra Day O'Connor United States Courthouse - Richard Meier.

Camille Corot

.

Chopin

Ik zat met moeder aan de haard, zij breide
en ik deed niets dan cigaretten roken.
Ze zei: jongen, je moet niet zoveel roken;
je moet er vanaf morgen mee uitscheiden.

Ik ben het haardvuur nog wat op gaan stoken;
horende hoe het zachtjes in mij schreide,
omdat het niet kon worden uitgesproken,
wat zich vlakbij voor eeuwig wou bevrijden.

Gerrit Achterberg

Ronnie O'Sullivan. .

quote:

---

Op zondag 25 januari 2004 17:18 schreef JAM het volgende:
[afbeelding].

Ronnie O'Sullivan. .

---

hmm hij heeft een string aan

les champs elysees

[Dit bericht is gewijzigd door littledrummergirl op 26-01-2004 17:34]

Ik herlees van Dorothy Sayers Clouds of witness. In dat boek maakt ergens iemand een opmerking over kerkbezoek. Inspecteur Parker hoort die opmerking en moet denken aan een uitspraak van Lord Melbourne. Wat voor een uitspraak zou dat zijn, denk ik. Dat is niet zo moeilijk te vinden, als je The Penguin Book of Quotations hebt. Onder de M staat Melbourne, en onder Melbourne vind je gemakkelijk de uitspraak waar Parker aan moest denken. Wat doe ik nu? Ik neem een potlood en schrijf dat Melbourne-citaat in de marge van dat boek van Dorothy Sayers. Waarom? Ik weet precies waarom. Niet om als ik het nog eens lees mij dat woord van Melbourne in herinnering te brengen. Beslist niet. Ik heb die zin in de kantljn gezet om te laten merken dat ik wist wat Parker bedoelde, dat ik wist wie Lord Melbourne was en zijn bekende uitspraak even goed kende als Parker. Opschepperij en bedrog dus, want die naam Melbourne zei me niets, herinnerde me hoogstens aan Australië. De vraag is nu: tegen wie schep ik eigenlijk op. Mijn duideljke bedoeling is dat iemand ooit die kanttekening van mij zal vinden en daarvan onder de indruk zal komen. Maar die kans is miniem. Mijn bedrog is te vergelijken met dat van iemand die in zijn eentje een patience legt en daarbij vals speelt.

Karel van het Reve

Een 'hoofd der school' stortte in het water
En wilde een noodkreet slaken ook,
Maar was in twijfel, wàt te roepen,
Terwijl hij al meer onderdook.
Zou 't 'Help!' zijn? Of, was 't meer taalkundig,
Te roepen 'Hulp!'? - Een moeilijk iets.
En midd'lerwijl verdronk de meester;
Want door dien twijfel riep hij niets.

Eliza Laurillard

quote:

---

Op zaterdag 31 januari 2004 00:54 schreef Batuwu_Griekgriek het volgende:
De vraag is nu: tegen wie schep ik eigenlijk op. Mijn duideljke bedoeling is dat iemand ooit die kanttekening van mij zal vinden en daarvan onder de indruk zal komen. Maar die kans is miniem. Mijn bedrog is te vergelijken met dat van iemand die in zijn eentje een patience legt en daarbij vals speelt

---

Dit is haar graf, onder de jonge linden
vergaan haar handen en haar zachte ogen.
moet men geloven dat wie haar beminden
haar eens hervinden en herkennen mogen?

H. Marsman.

Groping along the tunnel, step by step,
He winked his prying torch with patching glare
From side to side, and sniffed the unwholesome air.

Tins, boxes, bottles, shapes too vague to know;
A mirror smashed, the mattress from a bed;
And he, exploring fifty feet below
The rosy gloom of battle overhead.

Tripping, he grabbed the wall; saw some one lie
Humped at his feet, half-hidden by a rug,
And stooped to give the sleeper's arm a tug.
'I'm looking for headquarters.' No reply.
'God blast your neck!' (For days he'd had no sleep,)
'Get up and guide me through this stinking place.'

Savage, he kicked a soft, unanswering heap,
And flashed his beam across the livid face
Terribly glaring up, whose eyes yet wore
Agony dying hard ten days before;
And fists of fingers clutched a blackening wound.

Alone he staggered on until he found
Dawn's ghost that filtered down a shafted stair
To the dazed, muttering creatures underground
Who hear the boom of shells in muffled sound.
At last, with sweat of horror in his hair,
He climbed through darkness to the twilight air,
Unloading hell behind him step by step.

Siegfried Sassoon.

Otto Dix

"I AM making this statement as an act of willful defiance of military authority, because I believe that the war is being deliberately prolonged by those who have the power to end it.

I am a soldier, convinced that I am acting on behalf of soldiers. I believe that this war, upon which I entered as a war of defense and liberation, has now become a war of aggression and conquest. I believe that the purposes for which I and my fellow-soldiers entered upon this war should have been so clearly stated as to have made it impossible to change them, and that, had this been done, the objects which actuated us would now be attainable by negotiation.,

I have seen and endured the sufferings of the troops, and I can no longer be a party to prolong these sufferings for ends which I believe to be evil and unjust.

I am not protesting against the conduct of the war, but against the political errors and insincerities for which the fighting men are being sacrificed.

On behalf of those who are suffering now I make this protest against the deception which is being practiced on them; also I believe that I may help to destroy the callous complacence with which the majority of those at home regard the continuance of agonies which they do not share, and which they have not sufficient imagination to realize."

Siegfried L. Sassoon...July 1917

He wakes up in the morning
Does his teeth, bite to eat and he's rolling
Never changes a thing
The week ends, the week begins

She thinks, we look at each other
Wondering what the other is thinking
But we never say a thing
And these crimes between us grow deeper

Take these chances
Place them in a box until a quieter time
Lights down, you up and die

Goes to visit his mommy
She feeds him well, his concerns
He forgets them
And remembers being small
Playing under the table and dreaming...

Take these chances
Place them in a box until a quieter time
Lights down, you up and die

Driving in on this highway
All these cars and upon the sidewalk
People in every direction
No words exchanged,
No time to exchange when...
All the little ants are marching
Red and black antennae waving
They all do it the same
They all do it the same way,
Candyman tempting the thoughts of a
Sweet tooth tortured by weight loss programs
cutting the corners
Loose end, loose end, cut cut
On the fence, try not to offend
Cut cut, cut cut

Take these chances
Place them in a box until a quieter time
Lights down, you up and die

Lights down, you up and die.

Dit is verby,
dit het gebeur,
dit maak nie bly,
dit maak nie seer,
dit is verby

Nou weet jy weer
niks wat die hart
nog roer of raak
is reeds volmaak.

Van vreugde en smart
terdeë moeg
(dis reeds te laat,
dis nog te vroeg
om meer te weet
as dat die rus
die sin en slot
van alles is)
bevestig jy:
dit is verby,
dit maak nie seer,
dit maak nie bly,
en niks wat later
mag gebeur
sal ooit so skoon
wees of so teer.

Elisabeth Eybers

Emil Schumacher

Ik liep een eindje te wandelen
toen ik de lucht tegenkwam,
ik groette hem en zei eerbiedig:
'Het doet me plezier dat je voor
één keer je doorzichtigheid afgelegd
hebt, laten we daarom eens praten'.

De onvermoeibare danste,
liet de bladen bewegen,
veegde met zijn lach
het stof van mijn sandalen,
strekte dan heel zijn blauwe tuigage,
zijn geraamte van glas,
sloeg zijn wimpers van wind op
en bleef onbeweeglijk als een mast
naar mij staan luisteren.

Ik kuste de mantel
van de vorst der windstreken,
wikkelde mij in zijn vlag
van hemelse zij en sprak:
keizer of kameraad,
spinrag, bloemkroon, of vogel,
ik weet niet wie je bent,
maar ik vraag je één ding:
verkoop je niet.

Het water heeft zich verkocht
en in de woestijn
heb ik de druppels
uit de leiding op zien houden
en de armeluiskinderen, het volk,
met hun dorst naar het zand zien waggelen.

Ook het licht van de nacht
is gerantsoeneerd,
het brandt volop
in de huizen der rijken:
alles is dageraad
in de nieuwe hangende tuinen,
alles is donker en zwart
in het afschuwelijke
duister der sloppen.

Daaruit stapt stiefmoeder nacht,
een dolk tussen haar lichtschuwe ogen,
en een kreet, een misdaad,
klinken op en sterven weer weg
door het duister verzwolgen.

Nee, lucht verkoop je niet,
laat je niet kanaliseren,
laat je niet door pijpleidingen voeren,
laat je niet opsluiten,
niet samenpersen,
laat geen tabletten van je maken,
laat je niet in een flesje stoppen,
pas op!

Roep mij als je mij nodig hebt,
ik ben een dichter, een zoon
van de armen, vader, oom,
neef, volle zwager en broer
van de armen, van alle armen,
uit mijn land en waar ook ter wereld,
van de armen
die langs de rivieren wonen
en van hen die hoog
in de steile rotsmassieven
steen houwen, planken spijkeren,
kleren naaien, brandhout sprokkelen,
akkers omspitten en daarom
wil ik dat ze ademhalen,
jij bent het enige wat ze hebben,
daarom ben je doorzichtig,
opdat zij zullen zien
wat er morgen zal komen,
daarom besta je, lucht,
laat je inademen,
laat je niet onderwerpen,
vertrouw niemand
die in een auto komt
om je te inspecteren
bemoei je niet met ze,
lach ze uit,
blaas de hoed van hun hoofd,
neem hun voorstellen niet aan,
laten wij samen door de wereld dansen,
de bloesems van de appelboom schuddend,
overal door de ramen naar binnen gaan,
samen fluitend, fluitend,
melodieën van gisteren en morgen,
en er zal een dag komen waarop wij
het licht en het water bevrijden,
de aarde, de mens,
en alles voor iedereen
zal zijn, zoals jij nu al bent.

Pas daarom op nu
en ga met mij mee,
wij hebben nog meer te doen
dan enkel dansen en zingen,
laten we gaan
naar de oevers van de zee,
naar het hooggebergte,
laten we gaan
daar waar de nieuwe lente
in volle bloesem staat
en met een vuistslag
van wind en gezang
de bloemen verdelen,
de geuren, de vruchten,
en de lucht van morgen.

Pablo Neruda

ZINNELIJK

ik wil niet graag
gehoord worden
maar wel gelezen
er wordt al zoveel
gesproken
in holle frasen
in lege zinnen
ik wil je graag
beminnen
maar alleen stil
op papier
in zachte tedere
zinnen

Annet Lemaire

i haven't slain hunger
i've never beaten death
there's a world of things i haven't known
but when the one great scorer
comes to write against my name
i hope he'll mention i had drinks with sarah stone.

(Uit No Way To Treat A Lady van William Goldman)

Voel je hoe ik naar je toe kom?
Je bent naakt in de nacht.

Wacht ik doe eerst een doek om.
Nog niet, nog niet.

Liefkoos mij, zacht.
Zeg dat je mij mooi vindt
En alleen door te strelen
In 't donker, mij ziet.

Zullen wij spelen,
Dat wie 't eerste lacht,
Moet ondergaan wat de ander bedacht?

O, laat het doorgaan,
Totdat wij doodgaan.
Alles wat hierna komt
Is niets dan Dood, vermomd
in schijn van Leven.

Neem mij weer, wacht nog even.

Jan Jacob Slauerhoff

Zoals je binnenkwam en dag zei,
en uit je kleren en je woorden stapte

(het voorlaatste wat je voor me uit-
deed was het woord lieveling
en het laatste een glimlach; toen
opende je de haakjes en ik kwam erin
en je sloot ze)

zo ging je ook weer weg, trok
enkel veel te dunne woorden
van afscheid om je heen en rilde

Herman de Coninck

Maar nu ik wakker ben is om het even
wat op die drempel wankelde en wou
en heeft het noodlot mij geen stap gegund.

Gerrit Achterberg

quote:

Op zondag 14 september 2003 21:00 schreef FlyingFox het volgende:
[afbeelding]