Ok hier dan opnieuw mijn verhaal zoals ik die had neergezet afgelopen zaterdagavond:
quote:Zo stond mijn verhaal er toen op maar vanwege de wat negatieve inslag op mijn topic heb ik mn startbericht geannuleerd. Hopelijk werkt het nu wat positiever uit...
Hoi ik heb een aanverwante vorm van autisme en hier heb ik het ook heel moeilijk mee daarom heb ik ook deze topic geopend zodat ik er misschien iets van kan leren want ik heb namelijk een klein netwerk van mensen die ik ken dus ik heb eigenlijk niemand behalve mn ouders en één goede vriend, maar die woont in Schiedam.
Ik ben al vanaf mijn 5de levensjaar opgenomen op een instelling dat heet "Curium" in Oegstgeest. Daar heb ik best wel veel baat bij gehad gedurende de 10 jaren dat ik daar verbleef. Daarna ben ik op het "dr. Leo Kannerhuis" in Oosterbeek terechtgekomen en heb daar ook ongeveer 5 en een half jaar gezeten, behoorlijk lange tijd dus. Ik ben in al die jaren van behandeling behoorlijk gegroeid en mijn autisme is daardoor best verbleekt alleen heb ik nu nog steeds wel last van bepaalde dingen...momenteel woon ik begeleid-zelfstandig samen met een huisgenoot, hiervoor heb ik na het Kannerhuis vanaf mei 2000 op de woonvorm gewoond tijdelijk tot mei 2002 toen kwam ik dus hier en hebben wij dagelijks een bezoekje van de begeleiding van de woonvorm.Het gaat momenteel redelijk met mij maar ik zit al een jaar zonder werk, heb namelijk van oktober 2001 t/m augustus 2002 gewerkt bij een uitgeverij/databank als algemeen medewerker en dat beviel mij goed alleen door strubbelingen met bepaalde collega's is het helaas een beetje misgegaan waardoor ik me ziek begon te melden etc. en daardoor werd uiteindelijk dus mijn contract niet verlengd hetgeen mij dus opleverde dat ik nu alweer een jaar thuis zit maargoed ik probeer dus (en daar is het topic eigenlijk voor bedoeld) kontakten te zoeken op internet alleen gaat dat niet altijd even makkelijk want ik dring mijzelf soms teveel op bij mensen waardoor het kontakt dus niet goed loopt...een recent voorbeeld is bijv een mede fokker waar ik laatst door de "block" ben gegaan op msn (zie mijn topic hoe je door de block kan gaan) en dus is dat kontakt afgelopen waar ik eigenlijk best veel moeite mee heb, ook heb ik een andere fokker toegevoegd op ICQ maar diegene weigerde mij meteen omdat ik mn eerste mailtje aan al diegene's adressen had gestuurd omdat die persoon meerdere adressen had en ik dus niet wist welk adres die persoon het meest gebruikte.
Wat ik dus hiermee wil zeggen is dat ik een preoccupatie heb met msn en de mensen waar ik kontakt mee zoek dus ik doe het eigenlijk op een geforceerde manier zegmaar als die persoon bijv. geen kontakt meer wil of wat dan ook dan blijf ik maar doorgaan met berichtjes sturen e.d. naar die persoon puur omdat ik me zo eenzaam voel soort wanhopig zegmaar...en ik wil dat niet meer alleen krijg ik op zo'n moment een "black-out" en blijf ik maar emails en/of berichtjes sturen op msn om "aandacht" te krijgen die ik mis in mijn leven...
Ok ik heb wel een hele speciale band met mijn moeder gelukkig maar ik zoek ook leeeftijdsgenoten om een leuke vriendschap mee op te bouwen maar omdat ik dus die "handicap" heb gaat dat moeilijk irl, ik ga bijv ook nooit uit veel te druk voor mij met al die mensen dat kan ik gewoon niet....iig wil ik graag mijn vriendenkring (voor zover ik die al heb) uitbreiden alleen heb ik zoveel negatieve ervaringen gehad op msn enzo dat ik het soms gewoon niet meer zie zitten (niet dat ik dood wil maar gewoon dat ik geen kracht meer heb om moeite te doen om nieuwe mensen te zoeken op internet)
Ik ben verder opzich tevreden met mijn leven maar ik mis ook weer heel veel omdat mijn leven een heel eenvoudig en sober bestaan kent namelijk op zondag bezoek bij mijn pa en ddweeks op dinsdag en donderdag bezoek ik een "dagactiviteitencentrum" om toch met de mede "patiënten" kontakt te hebben etc..en verder eigenlijk alleen maar veel uitslapen en laat naar bed (dus ik draai ook het dag en nacht ritme om)
Voel me dus best eenzaam eigenlijk en om het verhaal niet te lang te maken brei ik er zo een eind aan en hopelijk kan ik wat nuttige tips krijgen van jullie zodat ik weer verder kan
Alvast heel erg bedankt en heb je vragen of wil je meer weten, vraag het gerust
Hepyro
[Dit bericht is gewijzigd door Hepyro op 27-08-2003 23:38]
Zwemmen, voetbal, tafeltennis, badminton, weet ik veel wat.
Of ga naar een of andere hobbyclub, computeren, scooterclub, schaken enz.
Dan leer je vanzelf mensen kennen.
En vergeet ook niet dat een vriendschap moet groeien, en moet bovendien van twee kanten komen.
Doe het rustig aan, je wilt te graag daardoor forceer je dingen, ergo, schrik je mensen af.
Je ziet het zelfs aan het aantal reakties die je nu krijgt, degene die het lezen durven amper te reageren omdat ze bang zijn door jou gestalked te worden.
Wees gewoon lekker jezelf, en wees daar tevreden mee, dan komen de vriendschappen vanzelf wel.
Je zou om te beginnen een kunnen proberen of je je slaapritme weer een beetje normaal kan krijgen.
Succes, en heel veel sterkte.
Het enigste wat ik erover kan zeggen is dat t internet denk ik niet de weg is om vrienden te zoeken..
Er zijn vast wel oude bekenden van school of iets dergelijks waarmee of via je een contact kan opbouwen.
Ik kan me goed voorstellen dat je je eenzaam voelt, je hebt nou eenmaal beperkingen. Maar ook mogelijkheden. Praat je er nooit over met lotgenoten, over mogelijkheden? Wat doen anderen? Op een soort van obsessieve manier contacten leggen brengt wellicht een hoop frustratie met zich mee, ondanks dat het dan toch maar een soort van aandacht is. Moet anders kunnen, dunkt me. Toch?
quote:Goed verhaaltje en dat is natuurlijk ook zo maargoed ik reageer even op de quote: ik stalk niet zomaar iedereen op Internet en ik ben er al heel hard mee bezig om dat bij mezelf de kop in te drukken, natuurlijk begrijp ik wel dat mensen "bang" zijn geworden van mij na al die ervaringen maar ik probeer dat nu een beetje helder te krijgen daarom heb ik ook dit verhaaltje en publique gezet zodat mensen een soort beeld krijgen hoe mijn wereld eruitziet op dit moment
Op woensdag 27 augustus 2003 23:51 schreef mazaru het volgende:
Je ziet het zelfs aan het aantal reakties die je nu krijgt, degene die het lezen durven amper te reageren omdat ze bang zijn door jou gestalked te worden.
quote:Beetje lange quote gemaakt maargoed ik heb bij een lotgenotengroep gezeten alleen kon mij dat niet zo bekoren omdat ik juist uit dat autistische circuitje wil stappen en met "gewone" mensen vriendschappen krijgen en leuke dingen doen, dus niet in de autistische hoek, snap je?
Op woensdag 27 augustus 2003 23:52 schreef fokje het volgende:
Je zal het zeker niet gemakkelijk hebben gehad en het hebben, echter; contacten zoeken vanuit een soort 'zieligheid' danwel gerelateerd aan jouw stoornis lijkt me nou niet dé manier. Of je wil graag contact met lotgenoten, maar dat lijkt mij niet? Die heb je immers wel.Ik kan me goed voorstellen dat je je eenzaam voelt, je hebt nou eenmaal beperkingen. Maar ook mogelijkheden. Praat je er nooit over met lotgenoten, over mogelijkheden? Wat doen anderen? Op een soort van obsessieve manier contacten leggen brengt wellicht een hoop frustratie met zich mee, ondanks dat het dan toch maar een soort van aandacht is. Moet anders kunnen, dunkt me. Toch?
iGEM
quote:Je hebt het prima onder woorden gebracht in je topic.
Op woensdag 27 augustus 2003 23:55 schreef Hepyro het volgende:[..]
Goed verhaaltje en dat is natuurlijk ook zo maargoed ik reageer even op de quote: ik stalk niet zomaar iedereen op Internet en ik ben er al heel hard mee bezig om dat bij mezelf de kop in te drukken, natuurlijk begrijp ik wel dat mensen "bang" zijn geworden van mij na al die ervaringen maar ik probeer dat nu een beetje helder te krijgen daarom heb ik ook dit verhaaltje en publique gezet zodat mensen een soort beeld krijgen hoe mijn wereld eruitziet op dit moment
En het feit dat je in staat bent om je eigen fouten te erkennen, en daar ook iets aan te doen, vind ik al heel knap.
Sommige mensen doen er een leven lang over eer ze dat kunnen.
quote:Goeie vraag en verdiend ook een antwoord
Op woensdag 27 augustus 2003 23:58 schreef kless het volgende:
wat zijn jou hobby's op PC na.
Mijn hobby's buiten de pc om zijn o.a. muziek luisteren (dance/trance etc) en films kijken, Big Brother vind ik zeer cool en ik ga ook regelmatig op zondag naar mn pa (bijna elke week) en 1x in de maand naar mijn moeder maar die woont hier niet in de buurt dus vandaar kom ik er niet zo vaak.
Verder doe ik regelmatig boodschappen zodat ik iig ff mensen zie omdat het thuis nogal stil en boring is (nouja ik heb een mede huisgenoot maar die is qua gespreksniveau niet altijd voor mij even interessant omdat hij andere interesses heeft op bepaalde gebieden)
Dat was het ongeveer wat ik nu kan bedenken...oja slapen is ook een "hobby" *voor zover dat een hobby kan zijn natuurlijk 
quote:Ja.
Op woensdag 27 augustus 2003 23:57 schreef Hepyro het volgende:[..]
Beetje lange quote gemaakt maargoed ik heb bij een lotgenotengroep gezeten alleen kon mij dat niet zo bekoren omdat ik juist uit dat autistische circuitje wil stappen en met "gewone" mensen vriendschappen krijgen en leuke dingen doen, dus niet in de autistische hoek, snap je?
Tja, het is dat jij zelf die connectie van autisme en graag meer contacten willen in je openingspost naar voren brengt. Weliswaar filter je nu het woordje 'lotgenoten' uit mijn reply, echter; deze was niet bedoeld als dat jouw leefwereld zich slechts tussen lotgenoten zou moeten afspelen. Ik denk dat dat ook niet hoeft, al ken ik jou natuurlijk niet.
Het is opzich wel goed vind ik dat je je niet wil verschuilen achter je stoornis, al maak je zelf een soort van voorbehoud, zo van: hey, ik gedraag me soms een beetje maf, maar ben gewoon een aardige gozer.
En tis nog leuk ook.
quote:Dankje voor het compliment
Op donderdag 28 augustus 2003 00:01 schreef mazaru het volgende:
Je hebt het prima onder woorden gebracht in je topic.
En het feit dat je in staat bent om je eigen fouten te erkennen, en daar ook iets aan te doen, vind ik al heel knap.
Sommige mensen doen er een leven lang over eer ze dat kunnen.
het is nog steeds niet altijd even makkelijk om mezelf in te houden als ik een dwangmatige bui heb (zie mn topics van afgelopen zaterdag bijv 
maar ik heb goed nagedacht na mijn afkoelban en eigenlijk heeft me dat alleen maar geholpen, beetje vergelijkbaar als een begeleider die zegt dat je even niet mag fokken quote:Dat is ongeveer een beetje vergelijkbaar met wat ik heb, leuk om een mede "lotgenoot" te spreken trouwens
Op donderdag 28 augustus 2003 00:04 schreef sleepflower het volgende:
Ik heb PDD-NOS [mindere vorm van autisme].
heb jij ook moeite met bepaalde dingen waar ik ook wel last van heb?
Ik was oprecht geinteresseerd.
quote:Daar was ik iig van overtuigd toen.
Op donderdag 28 augustus 2003 00:10 schreef Redux het volgende:
Mijn excuses in geval mijn post die bewuste zaterdag avond verkeerd viel.
Ik was oprecht geinteresseerd.
quote:Heb je Asperger's Syndroom? Dat lijkt er wel wat op, dacht ik.
Op donderdag 28 augustus 2003 00:08 schreef Hepyro het volgende:[..]
Dat is ongeveer een beetje vergelijkbaar met wat ik heb, leuk om een mede "lotgenoot" te spreken trouwens
Ik heb zelf nooit gemerkt dat er wat mis aan mij was, pas toen mij werd verteld wat ik had zag ik in dat ik niet precies was als de andere kinderen die ik ken. Ik heb bijvoorbeeld bijna tot geen behoefte om met mensen om te gaan. Ik nam ook vroeger erg weinig vriendinnetjes mee naar huis, m'n moeder zei wel dat ik eens vaker wat mensen moest uitnodigen, maar ik had iets van "mwah, hoeft niet".
Eh...verder, rare gewoontes, bijvoorbeeld alle shampoo-flesjes in de douchecabine moeten in een bepaalde volgorde staan. Ook veel routines, ik eet niet veel, durf eigenlijk niets te eten wat ik niet ken, ook als ik opsta moet alles in een bepaalde volgorde gebeuren.
Zoiets?
quote:Sorry dat ik wat delen uit je quote weghaal maar anders word het wat onoverzichtelijk op dit topic
Op donderdag 28 augustus 2003 00:06 schreef fokje het volgende:
Het is opzich wel goed vind ik dat je je niet wil verschuilen achter je stoornis, al maak je zelf een soort van voorbehoud, zo van: hey, ik gedraag me soms een beetje maf, maar ben gewoon een aardige gozer.
ik vind je woorden heel goed gezegd en ergens zit daar ook wel wat in alleen bijv. op mijn vorige werk zijn er altijd mensen die je dan gelijk als gestoord bestempelen, m.n. wat jongere mensen tussen de 18-24 enzo omdat ze meestal niet goed aanvoelen hoe ze dan met je om moeten gaan en uit die onzekerheid proberen ze je of te negeren of soms op een irritante manier te benaderen en/of te betuttelen.quote:Ik heb zelf op de reddingsbrigade gezeten in Renkum (dat was nog in de tijd dat ik op het kannerhuis zat in Oosterbeek, vlakbij Arnhem) en opzich ging het zwemmen technisch wel goed maar qua kontakten met leeftijdsgenoten nee dat minder máár ik moet er wel bij zeggen dat ik er ook niet gepest werd o.i.d. dus dat viel gelukkig wel mee...maargoed om op jouw in te gaan: het lijkt me wel leuk om dat eens te proberen maar mijn motoriek is helaas ook niet helemaal 100% dus ik denk dat ik daar niet echt de handigste harrie in zou zijn
Op donderdag 28 augustus 2003 00:07 schreef WattaFakka het volgende:
Een teamsport lijkt me nogal lastig met Autisme, maar wat wel een leuke sport is is klimmen. Ga een paar keer met een vriend en binnen de kortste keren ken je daar veel mensen.En tis nog leuk ook.
quote:Maakt niet uit, leer je daar wel
Op donderdag 28 augustus 2003 00:16 schreef Hepyro het volgende:
Ik heb zelf op de reddingsbrigade gezeten in Renkum (dat was nog in de tijd dat ik op het kannerhuis zat in Oosterbeek, vlakbij Arnhem) en opzich ging het zwemmen technisch wel goed maar qua kontakten met leeftijdsgenoten nee dat minder máár ik moet er wel bij zeggen dat ik er ook niet gepest werd o.i.d. dus dat viel gelukkig wel mee...maargoed om op jouw in te gaan: het lijkt me wel leuk om dat eens te proberen maar mijn motoriek is helaas ook niet helemaal 100% dus ik denk dat ik daar niet echt de handigste harrie in zou zijn
quote:Ik geloof je absoluut; ook mijn excuses dat ik te snel conclusies trok
Op donderdag 28 augustus 2003 00:10 schreef Redux het volgende:
Mijn excuses in geval mijn post die bewuste zaterdag avond verkeerd viel.
Ik was oprecht geinteresseerd.
dus je excuses zijn aanvaard quote:Nou mijn ervaringen met dat zwemmen (zie mijn vorige reply's) waren qua kontakten niet zo positief en daarom is die drempel nu wat hoger geworden voor mij, wel heb ik een hele tijd op een dagactiviteitencentrum (of kortweg: D.A.C. geheten) en vond het een zeer prettige plek om te zijn ook omdat je mensen tegenkomt die weer problemen hebben op een ander psychisch vlak (bijv Schizofrenie etc) en dat klikt best aardig, maar natuurlijk niet met iedereen
Op donderdag 28 augustus 2003 00:12 schreef fokje het volgende:
Ik zie veel adviezen omtrend sporten e.d. Wat weerhoudt je er eigenlijk van (of wat heeft je tot nu toe ervan weerhouden) om te gaan sporten, vrijwilligerswerk oid?
helaas toen ik later ging werken for real en mijn baan dus afliep na een stief jaartje was er geen plek meer op dat dac dus nu moet ik wachten todat daar weer een plek vrijkomt zodat ik weer aan de slag kan ipv al dat thuiszitten... quote:Nee ik heb volgens mij geen asperger maar het lijkt allemaal veel op elkaar dus het zal niet echt wat uitmaken. Vooral wat je zegt over die volgorde's dat had ik ook wel vroeger dat alles volgens een vast patroon moest gebeuren en als dat niet gebeurde dan flipte ik helemaal dus dat is wel herkenbaar ergens met wat jij nu zegt over die patronen
Op donderdag 28 augustus 2003 00:13 schreef sleepflower het volgende:[..]
Heb je Asperger's Syndroom? Dat lijkt er wel wat op, dacht ik.
Eh...verder, rare gewoontes, bijvoorbeeld alle shampoo-flesjes in de douchecabine moeten in een bepaalde volgorde staan. Ook veel routines, ik eet niet veel, durf eigenlijk niets te eten wat ik niet ken, ook als ik opsta moet alles in een bepaalde volgorde gebeuren.
Zoiets?
quote:Kan niet echt zeggen dat ik flipte, maar het gaf me een heel naar gevoel van binnen. Weet niet echt hoe ik het moet omschrijven. En omdat het een naar gevoel is, doe je het toch maar, enz.
Op donderdag 28 augustus 2003 00:24 schreef Hepyro het volgende:[..]
Nee ik heb volgens mij geen asperger maar het lijkt allemaal veel op elkaar dus het zal niet echt wat uitmaken. Vooral wat je zegt over die volgorde's dat had ik ook wel vroeger dat alles volgens een vast patroon moest gebeuren en als dat niet gebeurde dan flipte ik helemaal dus dat is wel herkenbaar ergens met wat jij nu zegt over die patronen
Niet persoonlijk maar mijn broertje (nu 14) is ook autist.
Hij zit nu nog op Curium maar komt waarschijnlijk met kerst weer thuiswonen.
Ook heeft hij op de Leo Kanner gezeten en is nu voor het eerst naar de middelbare (Teylingen College) en gaat naar mavo 2 (hij is hoogbegaafd maar ze willen rustig beginnen met de omgang van school, wij hadden hem liever op de plaisierschool gezien in den haag maar helaas)
Gisteren belde hij op dat hij zijn rooster had. Ik vroeg hem welke leraren hij had waarop zijn antwoord was "Ja lekker boeie wie ik heb" Ik vertelde hem dat hij dan ook niet zou weten wanneer hij vrij had. Daar had hij dus nog niet aan gedacht.
Mijn vader is ook autistisch en ze zijn bezig met een onderzoek of het erfelijk is. Ze zijn wel al zover dat vrouwen (ik dus ook) gendrager zijn en dat deze vorm enkel bij jongens voorkomt. Als ik ooit een jongetje zou krijgen zou hij 90% kans hebben om autistisch te zijn (leuk he zucht)
Teamsporten is vaak aangeraden bij mijn broertje maar dat werkt echt NIET.
Weet je wat je moet doen. Lekker rustig aan.
Het komt echt wel een mensen die serieus contact willen hebben ook wel.
Waarschijnlijk heb je zelf al wel gemerkt dat je sociale vaardigheden moet leren (ook niet autisten lol) en daarbij moet je fouten maken he.
Don't sweat it en als je mij wilt toevoegen be my guest. Lijkt me leuk. Tenslotte ken ik al 2 autisten en ben ik rare gewoontes met eten en rituelen als lotr 30 keer zien en geen afleveringen van star trek missen gewent.
Groetjes
het enige dat ik zie dat jij wilt is vrienden. maar je doet het te geforceerd. als je als doel "vrienden krijgen" hebt, dan schiet het niet echt op, vrienden krijg je vanzelf, of je krijgt ze niet, maar dat is niet eens zo heel erg.
ikzelf stuur ook wel eens mailtjes naar alle adressen van 1 persoon, omdat ik zeker wil weten dat hij de mail leest, maar dat is toch geen probleem? als die ander dan gewoon zegt waar je hem voortaan moet mailen... als die ander daarom al boos wordt is dat een beetje apart.
en waarom is uitgaan te druk voor jou? misschien ben je ook alleen maar op veel te drukke uitgaansplekken geweest, zou je andere moeten zoeken...
vrienden gaan en komen vanzelf...
maar zoals ik al zei klinkt jouw probleem niet als iets dat te maken heeft met autisme.. dus kun je jouw vorm wat duidelijker uitleggen?
Edit: idd niet gepast voor R&P
[Dit bericht is gewijzigd door zwaaibaai op 30-08-2003 13:05]
|
|
