FOK!forum / Relaties & Psychologie / Marc
Vampiermaandag 25 augustus 2003 @ 00:48
Ik geloof dat het april 1990 was, ik zat in de 1ste klas van de LTS in Veghel. Marc was een blonde gozer met een aantal ticks en hij stotterde net zoals ik. We kende elkaar al vanaf de dag dat ik op de kleuterschool kwam. Marc en ik waren goede vrienden, we trokken veel met elkaar op, crosten door de buurt op onze BMX-en. En waren allebei verslaafd aan spelletjes op de MSX (home computer)

De moeder van Marc was een beetje een bazerig geval die haar kinderen graag succesvol wou zien. Marc zat in de raad van elf (Carnaval gedoe) en nog wel een aantal dingen meer. Om nu te zeggen dat Marc het leuk vond, ik denk niet dat het een kwestie was van willen maar van moeten.

Ma was ook erg streng in wat haar kinderen niet en wel mochten, Marc mocht niet te lang achter de computer zitten. En zelfs als Marc bij ons was belde moeder op om te vertellen dat we wat anders moesten gaan doen zoals buiten gaan spelen ofzow.

Haar dochtertje Jessica weet ik weinig van, ik zag haar wel eens thuis en weet nog dat ze behoorlijk kattig was. Wat niet zo vreemd is als je een jaar op 10 bent.

Pa was een rustige man die werkte voor een electro bedrijf. Werkdag van 8:00 tot 17:00 en altijd aardig.

Terug naar april 1990 we horen allemaal sirenes en mijn oma belde dat ze via de scanner gehoord had dat er een moord was gepleegd. Een aantal dagen later vertelde mijn moeder het address waar het gebeurd was..... de klonk al een beetje vreemd. Ik geloof dat ze het wel wist maar het niet op een andere manier aan mij kon vertellen...... het was het address waar Marc woonde.

Dit is wat ik ervan gehoord heb:

Pa en ma waren swingers in de tijd dat het nog partner-ruil heette, pa wilde stoppen en ma niet. Pa zet haar voor het blok.. kiezen voor het gezin of optiefen. Ma koos dus voor zichzelf en vroeg een echtscheiding aan. Daarop is pa doorgedraaid, waarschijnlijk met de gedachten dat hij zijn kinderen zou verliezen en ze met haar moesten zijn.

Wat er toen volgde kan ik met mijn verstand niet bij. In een vlaag van woede heeft hij zijn kinderen verdoofd, meerdere keren met een mes gestoken en heeft hij zichzelf verhangen... hij schijnt zelfs de hond vermoord te hebben voor hij zichzelf verhing.

Alleen de gedachten al wat er zich daar in huis afgespeeld heeft geeft me koude rillingen. De woede/onmacht/frustratie/haat van pa tegen zijn vrouw die hem verblinde.... het doden van zijn kinderen.... en het ophangen van jezelf.

Het laat zich makkelijk raden, moeder is opgenomen in een gesticht. De familie is gecremeerd.....

Toen ik nog in Veghel woonde kwam ik moeder ongeveer eens in de 2 jaar tegen. Ik zei nooit iets tegen haar... de pijn/onmacht zit er nog altijd.

Dat moest er even uit, vooral omdat deze familie vergeten is in de loop van de jaren.

[Dit bericht is gewijzigd door Vampier op 25-08-2003 00:56]

ZixSmaandag 25 augustus 2003 @ 00:49
Triest verhaal...
Meer iets voor R&P misschien?
WattaFakkamaandag 25 augustus 2003 @ 00:52
Ik zou die achternaam weghalen..

/edit: Ok.

Verder kreeg ik er kippenvel van

[Dit bericht is gewijzigd door WattaFakka op 25-08-2003 00:57]

Gil-galadmaandag 25 augustus 2003 @ 00:53
, .
JohnnyKnoxvillemaandag 25 augustus 2003 @ 00:55
Daar wordt een mens even stil van.....
Whatmaandag 25 augustus 2003 @ 00:58
Triest verhaal.
SnowBitemaandag 25 augustus 2003 @ 01:01
Sorry, maar die vader is gewoon een gore klootzak.

Zomaar je kinderen en je hond van het leven ontnemen.
Laat staan dat de zelfmoord van je vader al een ramp is...

laffermaandag 25 augustus 2003 @ 01:02
een heel naar verhaal
Vampiermaandag 25 augustus 2003 @ 01:04
quote:
Op maandag 25 augustus 2003 01:01 schreef SnowBite het volgende:
Sorry, maar die vader is gewoon een gore klootzak.

Zomaar je kinderen en je hond van het leven ontnemen.
Laat staan dat de zelfmoord van je vader al een ramp is...


Ik had gewild dat hij het omgekeerd gedaan had... dan was er nog wat te redden geweest

Het is nu 13 jaar geleden en soms komt het nog erg hard terug. Marc zou nu een jaar of 25 geweest zijn.

zjroentjemaandag 25 augustus 2003 @ 01:06
Wordt je idd ff stil van.
Darkinforcermaandag 25 augustus 2003 @ 01:07
Ongeloofilijk triest man jeetje, geen woorden ervoor.
Georgesmaandag 25 augustus 2003 @ 01:09
Erg allemaal, geen idee hoe dat moet voelen, maar sterkte ermee.
Shirleymaandag 25 augustus 2003 @ 01:10
Wat een verschrikkelijk verhaal zeg...
Sir_Killalotmaandag 25 augustus 2003 @ 01:17
Vreselijk.
Loedertjemaandag 25 augustus 2003 @ 01:18
quote:
Op maandag 25 augustus 2003 00:48 schreef Vampier het volgende:
Toen ik nog in Veghel woonde kwam ik moeder ongeveer eens in de 2 jaar tegen. Ik zei nooit iets tegen haar... de pijn/onmacht zit er nog altijd.
Is dat omdat je eigenlijk denkt dat het voorkomen had kunnen worden als moeder niet zo'n bazige tante was met een wil die ze doordreef?
Je denkt (waarschijnlijk net als tijdens het lezen van het verschikkelijke verhaal) dat als ma ook was gestopt met het sexleven buiten de deur en niet had willen scheiden..dat pa, de hardwerkende , altijd rustige man, helemaal niet blind van verdriet en onmacht tot deze waanzinnige (voor buitenstaanders onbegrijpelijke) daad was gekomen?

Ook al is het jaren geleden Vampier, ik begrijp je gevoelens..en dat je het van je af wilde schrijven.

Vampiermaandag 25 augustus 2003 @ 01:21
quote:
Op maandag 25 augustus 2003 01:18 schreef Loedertje het volgende:

[..]

Is dat omdat je eigenlijk denkt dat het voorkomen had kunnen worden als moeder niet zo'n bazige tante was met een wil die ze doordreef?
Je denkt (waarschijnlijk net als tijdens het lezen van het verschikkelijke verhaal) dat als ma ook was gestopt met het sexleven buiten de deur en niet had willen scheiden..dat pa, de hardwerkende , altijd rustige man, helemaal niet blind van verdriet en onmacht tot deze waanzinnige (voor buitenstaanders onbegrijpelijke) daad was gekomen?

Ook al is het jaren geleden Vampier, ik begrijp je gevoelens..en dat je het van je af wilde schrijven.


Het laatste wat ik tegen Marc zei 2 weken voor zijn dood.... was 'ik heb liever geen contact meer met je vanwege je moeder' daar komt dus de factor bij... wat als ik dat niet gedaan had... was hij dan bij ons geweest toen pa doordraaide... was het dan niet gebeurd...

Maarjah... wat als....... wat als...

TARAraboemdijeemaandag 25 augustus 2003 @ 01:26
verplaatsing naar R&P
Wiseonemaandag 25 augustus 2003 @ 01:27
Probeer geen excuus te zoeken die is er niet.........maak geen verwijten...
thaduckmaandag 25 augustus 2003 @ 01:31
:;(

Wat kank er meer van zeggen, het drukt je alleen met de neus op het feit dat je zo fucking machteloos staat in deze wereld

Marijnissenmaandag 25 augustus 2003 @ 01:33
edit: blijf weg als je niks zinnigs te zeggen hebt

[Dit bericht is gewijzigd door shmoopy op 25-08-2003 01:37]

EggsTCmaandag 25 augustus 2003 @ 10:52
Klassiek verhaal van :

Hij niet, niemand niet

Egoïst

StarGazermaandag 25 augustus 2003 @ 11:03
pannetjemaandag 25 augustus 2003 @ 14:38
wow....
shmoopymaandag 25 augustus 2003 @ 14:43
quote:
Op maandag 25 augustus 2003 01:21 schreef Vampier het volgende:

wat als ik dat niet gedaan had... was hij dan bij ons geweest toen pa doordraaide... was het dan niet gebeurd...

Maarjah... wat als....... wat als...


Hij heeft blijkbaar gewacht tot alle kinderen thuis waren, Vampier, dat moment was dus vroeg of laat wel gekomen, vrees ik.

Ik hoop heel, heel erg dat je in gaat zien dat jij hier helemaal geen invloed op had kúnnen hebben, hoe menselijk het ook is om dat wel zo te voelen.

Volgens mij herinner ik me deze geschiedenis nog, het was in een tijd waarin er meerdere gevallen waren van ouders die hun kinderen ombrachten.

Sterkte Vampier.

Jerruhmaandag 25 augustus 2003 @ 14:47
wat een naar verhaal, sterkte ermee, ook al is hetal een tijdje geleden. hetleven van dubbellevens leidt niet alleen tot jaloezie maar ook tot dubbellevens binnen een persoon zelf: er komen daardoor gevoelens vrij die zich sterk gaan scheiden, en die, als de nood hoog is, sterk naar buiten komen..
het is gewoon triest dat het op zon manier naar buiten kwam..
Vampiermaandag 25 augustus 2003 @ 14:50
quote:
Op maandag 25 augustus 2003 14:43 schreef shmoopy het volgende:

[..]

Hij heeft blijkbaar gewacht tot alle kinderen thuis waren, Vampier, dat moment was dus vroeg of laat wel gekomen, vrees ik.

Ik hoop heel, heel erg dat je in gaat zien dat jij hier helemaal geen invloed op had kúnnen hebben, hoe menselijk het ook is om dat wel zo te voelen.

Volgens mij herinner ik me deze geschiedenis nog, het was in een tijd waarin er meerdere gevallen waren van ouders die hun kinderen ombrachten.

Sterkte Vampier.


Ik weet het.... maar ik wou het toch even kwijt.
Disordermaandag 25 augustus 2003 @ 15:15
quote:
Op maandag 25 augustus 2003 10:52 schreef EggsTC het volgende:
Klassiek verhaal van :

Hij niet, niemand niet

Egoïst


Of hij was al van plan zichzelf te doden, maar kon het niet verkroppen dat de rest van het gezin met die pijn verder zou moeten leven. Zoiets heeft al vaker plaatsgevonden.