| AReLaXeD | maandag 19 maart 2001 @ 22:45 |
| Ongeveer 1 jaar geleden heeft mijn (ex)vriendin geprobeerd zelfmoord te plegen. Het liep toen allemaal niet goed tussen ons door leugens van haar kant. Problemen thuis... Heel verrot allemaal. En dan belt ze je op een gegeven moment op dat ze heeft geprobeerd zelfmoord te plegen. Man! Ik kon wel janken toen, maar ik heb me groot gehouden in haar bijzijn en er geweest voor d'r. Dan gaat het na een tijdje weer beter, en dan opeens is het uit. Ze kon de afstand (30 KM zogenaamd) niet meer aan. Het voelt alsof je hart uit je lijf wordt gerukt. Zelfs nu, 1 jaar later heb ik dagen dat ik eraan terug denk en me er kut door voel. Maar op dat soort momenten, ook nadat het uit was kon ik NIET op d'r rekenen. Juist op die momenten dat je iemand nodig hebt. Ik dacht nog wel dat we goede vrienden kon blijven... Maar wat ik wil zeggen is dat ik het gevoel heb dat ze de zelfmoord als een soort chantage middel/aandacht-trekke-rij heeft gebruikt om mij niet kwijt te raken... Ik zal er wel nooit achterkomen of dat zo is, maar dit vind ik echt het laagste wat een persoon kan doen... | |
| today | maandag 19 maart 2001 @ 23:00 |
| Je verhaal is best wel herkenbaar voor me. Alleen het is altijd verschrikkelijk moeilijk hoe er mee om te gaan. Het dreigen met zelfmoord kan inderdaad een chantage middel zijn een vragen om aandacht, maar het kan ook weldegelijk een laaste noodkreet van een hopeloos iemand zijn. Om het verschil tussen deze situaties te zien zul je heel erg begaafd moeten zijn of het moet duidelijk worden aangegeven. Ik kan dan ook alleen maar zeggen dat je van het goede van de mens uit moet gaan en hulp moet bieden als het kan. Als later blijkt dat het aandacht vragen was kun je jezelf niets verwijten. Hoe het in jouw situatie zit kan ik ook niet weten maar ik kan alleen maar zeggen dat je het juiste hebt gedaan. | |
| weerdo | maandag 19 maart 2001 @ 23:05 |
| Als je (nu ex) vriendin zelfmoord wil plegen of een poging heeft gedaan dan is er iets ZEER ERNSTIGS aan de hand. Tijd voor de grote hulptroepen zou ik zeggen! (niet dat je er nu veel aan hebt..) Het kan aandachtstrekkerij zijn, maar kan ook een voortvloeisel van een geestelijke stoornis zijn. Met name bij Bordeline Personality Stoornis kunnen dingen zoals jij je in je posting zet gebeuren. Tip: lees eerst eens door wat BPS inhoudt. Misschien herken je er iets in. Even een ander linkje opgezocht: En: Met name de laatste link is erg interessant omdat het ook over de partner wordt gesproken. Heeft bij mij indertijd wel m'n ogen geopend. [Dit bericht is gewijzigd door weerdo op 20-03-2001 00:00] | |
| AReLaXeD | maandag 19 maart 2001 @ 23:09 |
quote:Heb je een link misschien? | |
| today | maandag 19 maart 2001 @ 23:29 |
quote:Die heb ik wel voor je. Denk er wel aan dat borderline veel raakvlakken heeft met andere ziekten of stoornissen. Tevens hoeft iemand niet alle negen kenmerken te bezitten om borderliner te zijn. Als je meer informatie wilt kun je het altijd zeggen. | |
| AReLaXeD | dinsdag 20 maart 2001 @ 11:20 |
| Ik wil iedereen even bedanken voor de moeite om mijn verhaal te lezen en te reageren. Bedankt voor de links! Ik zit nu op me werk, maar als ik thuis ben zal ik ze eens aandachten doorlezen. [Dit bericht is gewijzigd door AReLaXeD op 20-03-2001 11:21] | |
| DeVuilnisman | dinsdag 20 maart 2001 @ 12:59 |
| Zelfmoord is NOOIT een middel om te chanteren: het is een wanhoopsdaad van een heel wanhopig persoon. | |
| the shining | dinsdag 20 maart 2001 @ 13:33 |
quote:zelfmoord zelf niet maar het dreigen tot soms wel. Ik heb het zelf meegemaakt.. | |
| DrBeavis | dinsdag 20 maart 2001 @ 14:39 |
| ik heb het zelf ook een keer meegemaakt: ik maakte het uit met een meisje en die dreigde vervolgens met zelfmoord....Ja je kan zeggen in de hektiek van het moment, maar ik achtte haar toen er echt toe in staat en schrok dus behoorlijk. Nadat ik haar had gesproken en had uitgelegd dat er toch geen toekomst inzat voor ons begreep ze het wel en had ze het niet over zelfmoord meer... Toch zoiets is dus wel mogelijk als dreigmiddel. Alleen moet je echt oppassen met je eigen reactie erop: niet serieus nemen kan een dodelijke afloop hebben | |
| Beatrice | dinsdag 20 maart 2001 @ 14:48 |
quote:Ja, maar ja, je kunt ook moeilijk iemand dan maar zijn zin geven omdat het anders een dodelijke afloop kan hebben...wat als jij haar nou niet overtuigd had en ze was blijven zeggen dat als je het uitmaakte ze zelfmoord zou plegen? Je kunt moeilijk om die reden dan maar bij elkaar blijven... | |
| random | dinsdag 20 maart 2001 @ 14:59 |
| Je kan het eigenlijk altijd zien als een schreeuw om aandacht, iemand die serieus zelfmoord wil plegen, zal zich niets meer aantrekken van de rest van de wereld, en zal dan ook niemand daarvan op de hoogte stellen. Iemand die echt serieus zelfmoord wil plegen, doet het gewoon op een gegeven moment. Als iemand zegt dat hij/zij zelfmoord wil plegen, vragen ze aandacht van iemand (wil je me wel hebben, of voeg ik niets toe aan jullie / jou?) Ik heb het zelf gezien met mijn vader, helemaal niets aan de hand, en ineens 16 nachten weg, bleek dat hij al die tijd door heel nederland was gaan rijden, en heeft geslapen langs de snelwegen. Niemand heeft gemerkt wat zijn problemen waren, familie / kennisen / contacten, niemand heeft iets gemerkt. Hij heeft het uiteindelijk niet gedaan (thank god, en ik ben niet gelovig), nu na 3 jaar, is hij er eindelijk weer (redelijk) bovenop. Alleen heeft hij wel zijn hele levenstijl moeten aanpassen, het was altijd een binnenvetter, en hij dus meer open moest worden, gelukkig is hij dat ook geworden, en hij is er zelf ook stukken beter mee af. Je hebt dus eigenlijk 2 soorten: Wat ik eigenlijk wil zeggen: Als iemand dreigt met zelfmoord, is dit een schreeuw om aandacht, als je deze niet zal geven, heb je wel kans dat iemand dan dus ineens weg is. | |
| AReLaXeD | dinsdag 20 maart 2001 @ 20:48 |
| Bedankt voor jullie reacties, alleen ligt het aan mij kant misschien toch wel iets anders... Bij mij had ze het al geprobeerd, zonder eerst te dreigen... Ik heb de links eens goed doorgelezen en herken er wel het een en ander in. Maar als je iemand kent met Bordeline Personality Stoornissen en waar je veel voor voelt (op wat voor manier dan ook), wat word er dan van jou kant verwacht? Je kunt wel begrip en geduld tonen maar dat houdt ook een keer op omdat het dan uiteindelijk teveel voor jezelf wordt, lijkt mij tenminste... Het jammerre is dat we nauwelijks meer contact hebben, ik probeer het wel maar krijg weinig tot geen respons van haar kant. Misschien dat ze me gewoon probeert te vergeten... Ik zou d'r zo graag willen helpen, gewoon als een vriend maar als je hulp niet gewenst is houdt het ook op... |