Niet thuis in eigen huis

Zet je favouriete muziek op. Ga lekker op de bank/stoel zitten/liggen en geniet.

Meer weet ik ook zo snel niet, gewoon genieten van hoe het is. Muziekje, geurtje ofzo, geen idee...

Neem de tijd??

Tuurlijk voel je je niet gelijk thuis. Ik had toen ik op kamers ging de eerste 4 weken het gevoel dat ik op kamperen was. Heel weird .

Denk dat iedereen dat heeft de eerste weken...Dat gaat vanzelf wel weer over hoor.

stop er wat leven in, plantjes, misschien een diertje...

Pik een vrouwtje op in de stad en neem haar mee.
Vervolgens neem je haar door het heel de studio door. KWeet zeker dat je daarna het "thuis" gevoel weer krijgt

Dit duurt wel even. Je moet het even tijd geven. Wat je wel kunt proberen is de ruimte zo aangenaam mogelijk te maken. Zet een bos bloemen neer. Steek eens een kaarsje aan voor de gezelligheid, of brandt wat wierrook.

Maar geef het dus vooral de tijd.

quote:

---

Op donderdag 21 augustus 2003 14:07 schreef Blinky het volgende:

heel verhaal...

Heeft iemand tips?

---

heel herkenbaar, ik woon nu zelf ruim een jaar in een ander huis sinds mn relatie voorbij is. tot aan de dag van vandaag is het ook niet helemaal mijn thuis als je begrijpt wat ik bedoel. voor mij is dat dan ook de reden om te gaan verhuizen.

iedereen die bij mij over de vloer komt verklaart me voor gek dat ik wegga maar als het gevoel niet goed is... wat doe je dan ?

tip: richt je huis 100% in zoals jij het wil en doe desnoods wat gekke dingen. bij mij liggen/staan bijvoorbeeld mn mountainbike, snowboard en parachute in de woonkamer - ik weet dat het vreemd is maar het geeft mij wel een goed gevoel

Ik had dat ook toen ik eenmaal was verhuisd. Ik liep door de woning heen en weer en zag allemaal spullen. Nieuwe en bekende. Het duurde toch wel even voor ik me daar op mijn plek voelde, voor het huis een thuis was.
Bloemen (als je daar van houdt) en een geur die je aanspreekt helpen beslist.

Wat voor mij goed helpt is het voor mezelf heel gezellig maken. Dat is natuurlijk heel persoonlijk, maar voor mij betekent dat bijvoorbeeld: lekker wijntje halen (een goede uitzoeken, niet de goedkoopste omdat het alcohol moet zijn, maar gewoon iets lekkers), een lekker hapje erbij (dat kan iets simpels zijn als drop of een zak chips, maar ook wel een klein stokbroodje met een stukje lekkere geitenkaas en wat kruidenboter), een lekker, relaxed muziekje op de achtergrond, waxinelichtjes/kaarsjes aansteken (behoorlijk wat, door de hele kamer, maar niet overdreven natuurlijk ) en een goed boek. Of helemaal geen boek, gewoon je gedachten of je aandacht richten op het huisje waar je woont, de plannen die je hebt, enz.

mja, zoals ik al zei: is natuurlijk erg persoonlijk

quote:

---

Op donderdag 21 augustus 2003 14:15 schreef Gucciman27 het volgende:
Pik een vrouwtje op in de stad en neem haar mee.
Vervolgens neem je haar door het heel de studio door. KWeet zeker dat je daarna het "thuis" gevoel weer krijgt

---

uhh ? ?

quote:

---

Op donderdag 21 augustus 2003 14:24 schreef PECR het volgende:

[..]

uhh ? ?

---

Ach ja, wie weet is ze lesbisch.

had het ook, alweer 6 jaar geleden, nieuwe woning, bij mijn ouders weg, alles anders, duurde een week of drie voordat het echt mijn huisje werd...
en nog het ergste, klinkt heel stom, een wc is dus ook "thuis", en ik had eerst in mijn huis het gevoel dat ik bij iemand op bezoek was en daar een drol aan het draaien was, I know, it's stupid, maar zo voelde het wel, dat was ook wel na die drie weken voorbij....

Heb je al kennis gemaakt met je buren?
Ik heb dat indertijd heel bewust gedaan. Ik wilde gewoon weten wie er om mij heen woonden.
Met het meisje beneden heb ik toen meteen 2 uur zitten theeleuten en zij is (tot ze na een aantal jaren ging verhuizen) een heel goeede buur geweest. Niet echt een vriendin, maar wel gezellig.
Gewoon aanbellen!

Planten, veel planten.
en koop af en toe een bosje bloemen voor jezelf.
Voor de rest zal het gewoon tijd kosten.

Maar je huis moet echt JOUW plekje zijn, waar je graag bent, ook of juist als je alleen bent.
Lekker met een boekje op de bank, een filmpje kijken, kopje thee of biertje erbij

Soms kan een verfje of een ander gordijntje, bankje etc ook al verschil maken, al was het maar vanwege het bezig zijn met het huis jouw signature te geven.

Slaapkamer moet voor mij ook gezellig zijn, iets waar je graag SLAAPT als sex even geen optie is, of je terugtrekt met een boekje.

Gezelligheid zit in jezelf, maar een beetje hulp van buiten is soms nodig, haal jezelf in huis met dingen die bij je passen, verwen jezelf met een bloemetje, lekker eten, leuke hebbedingetjes weet ik veel, whatever takes your fancy.

En als je thuiskomen voor iemand mist, kun je altijd nog een kat nemen

Een huis is geen hotel, geen plek waar je slaapt en eet enkel.
Als je het thuis gezellig hebt, ook als je alleen bent, zul je zien dat je naar buiten toe ook tevredener wordt.

quote:

---

Op donderdag 21 augustus 2003 14:39 schreef Blinky het volgende:

Ik zie enorm tegen de weekenden op omdat ik dan niets te doen heb en er twee vrije dagen zijn van mijn werk. Op mijn werk heb ik de afleiding die ik thuis niet vind.

---

Heb je interesses waar je iets mee kunt? Ga je wel eens uit, naar toneel of schouwburg of zo? Dan ben je in elk geval een beetje onder de mensen. Mogelijk scheelt dat al.

quote:

---

Ik kwam er vanochtend achter dat ik drie dagen op brood na op mijn werk niets had gegeten. Ik vind er niets aan om voor mezelf te koken. Best stom natuurlijk en nu ga ik er ook beter op letten, maar is dit herkenbaar voor mensen of ben ik alleen zo stom bezig?

---

Ik moest er ook heel erg aan wennen om voor mij alleen te koken. Dat wilde er in het begin ook wel eens doorheen glippen, tot ik mezelf in de kraag pakte en dagelijks aan het fornuis zette. Je moet op een gegeven moment paal en perk stellen aan jezelf, heb ik gemerkt. Anders slip je steeds verder weg. En dan is terugkomen steeds moeilijker.

Sterkte hoor!!

Dan koop je er een op afbetaling, dat kan in de meeste winkels.
Als het zo belangrijk voor je is, die pc, is dat een goed optie toch?
En ook een studio biedt veel mogelijkheden, hoor, je moet gewoon creatief zijn

Ach, ik kook al jaren bijna altijd voor mezelf. Alles went, maar gezellig is anders. Maar heeft wel als voordeel dat je altijd kunt eten wat jij wilt

Over dat je de weekenden niets te doen hebt, dat herken ik ook wel enigszins. Tegenwoordig plan ik m'n weekends (en doordeweeks ook trouwens) gewoon helemaal vol. Met studie en sport. Dan ben ik 's avonds meestal al te moe om nog wat zinnigs te doen en vind ik het juist prettig om lekker met rust te worden gelaten.

heel herkenbaar
Ga iets creatiefs doen met je huis. Dan maak je er echt je eigen plekje van als je er lekker mee bezig bent.
Maak een muurschildering of iets anders wat je altijd leuk hebt gevonden.
En dan 's avond met kaarsjes en een wijntje proberen te genieten van het alleen zijn in je eigen huis. Het gevoel komt vanzelf

Hoop goeie tips hier in deze thread, maar ga ook eens lekker koken voor jezelf (of een ander) Dat kan ook heel erg lekker werken.

Neem desnoods een wildvreemd iemand eens een keer mee uit eten bij je thuis en ga samen (of alleen voor diegene) koken.
Brengt geheid gezelligheid, want het klinkt alsof dat hetgene is wat je mist.

Ik ben ook in mijn eentje naar een nieuwe stad getrokken en had niet veel vrienden daar. Ik heb het zo aangepakt. Ik kook niet graag voor mezelf dus heb ik met 3 vrienden een kookclubje opgericht. Om de 2 weken moet iemand koken en een "mystery" gast (iemand die de anderen niet kennen) uit nodigen. Je leert snel nieuwe mensen kennen. En daarna gezellig samen afwassen. Ik voel me nu erg op mn gemak in mn nieuwe plekje

Hoezo komt bekend voor??? Heb vrijwel precies hetzelfde door moeten maken sinds oktober zo. Voor mijn ex een baan aangenomen en blijven wonen in een stad waar ik eigenlijk alleen gestudeerd heb, weinig vrienden heb, en ik mijn appartmentje alleen als tijdelijk zag. En nu dus permanent, omdat mijn ex er vantussen is en ik mijn baan niet zomaar op kan zeggen.
Ook ik kom 's avonds thuis met een gevoel van: "Daar zit ik weer". Wou dat ik iets te doen had. Het zijn wel mijn spullen, maar het voelt niet echt als thuis. Denk ook niet dat het ooit zal komen; is het eigenlijk net te klein voor (2k app, 35m2).
Heb gelukkig wel een PC, maar ik begin te merken dat ik daar teveel achter zit, te weinig aan het eten doen, en mijn huishoudelijke taken af en toe laat versloffen. Tis goed om je te realiseren dat op jezelf wonen meer met zich meebrengt dan alleen wonen; dat betekent ook dat je meer te doen hebt dan je denkt, en dus tijdverdrijf hebt. Zolang je iets te doen hebt, scheelt dat al een hoop.
Zeker in het begin zul je de dingen missen die je samen deed, zoals afwassen, koken, of gewoon lekker op de bank TV kijken...maar op een gegeven moment gaat dat over. Tis een oud gezegde...maar de tijd heel alle wonden.

Wennen

quote:

---

Op donderdag 21 augustus 2003 14:39 schreef Blinky het volgende:

[..]

Nee, niet lesbisch. Wel bi-schierig zoals dat blijkbaar heet. Maar ik had het specifiek over het mezelf er thuis voelen, dus echt leven met jezelf. Misschien moet ik het inderdaad meer tijd geven. Op deze manier gaat het zo langzaam. Heb er vaak over nagedacht om alleen te wonen, maar op deze manier heb ik het allang gezien en verlang ik ernaar om weer met iemand samen te leven...heb zo het gevoel dat het allemaal geen zin heeft. Ik zie enorm tegen de weekenden op omdat ik dan niets te doen heb en er twee vrije dagen zijn van mijn werk. Op mijn werk heb ik de afleiding die ik thuis niet vind.
Ik kwam er vanochtend achter dat ik drie dagen op brood na op mijn werk niets had gegeten. Ik vind er niets aan om voor mezelf te koken. Best stom natuurlijk en nu ga ik er ook beter op letten, maar is dit herkenbaar voor mensen of ben ik alleen zo stom bezig?

---

klink allemaal heel herkenbaar.....zelfs het niet eten. De eerste weken nadat mijn ex en ik uit elkaar waren en ik alleen woonde hebik ook nauwelijks wat anders gegeten dan wat brood.....da's ook niet zo heel erg...voor een paar weken, maar daarna moet je wel weer gewoon goed eten, anders kom je voedingstoffen te kort.

Zelfs toen ik met mijn huidige vriendin ging verhuizen heeft het een paar weken geduurt voordat ik niet meer het idee had dat ik bij mezelf op visite was. Misschien wen jij net als ik wat moeilijker aan veranderingen

Misschien is er een optie om een hondje te nemen? Zoals ik het lees voel je je een beetje eenzaam in je nieuwe studio en vind je het te leeg zoals het is.. Of je moet eraan willen wennen natuurlijk

je tijd uitzitten klinkt zo passief.
je moet er wel wat voor doen, hoor.
anders zit je over een jaar nog zo zielig in een hoekje

Gelukkig heb ik er nooit zoveel problemen mee gehad om te verhuizen (eerst naar mijn kamer en nu naar een appartement met mijn vriend. Veel mensen vroegen aan mij of ik mijn kamer miste, maar dat is helmaal niet zo.... ik voel mij glukkig snl thuis tusen mijn eigen spulletjes. Ik kan mij wel voorstellen dat het ook anders uit kan pakken, en dat je je dus niet thuis voelt. Wat je r precies aan kunt doen weet ik niet,... maar ik denk dat je toch moet probern juist even veel thuis te zijn en je eigen draai in je huis te vinden. Misschien is het ook de legte omdat je nu inderdaad niemand om je hen hbt, en je dus eerst altijd thuis kwam bij je vriend.... nu weet je dat er niemand is die op je wacht of even later komt... en zal je alles ook lleen moetn doen ipv dat je af en toe even met elkaar kletst ondertussen dat je met je eigen dingen bezig bent. Ik heb het idee dat je voornamlijk ven problemen hebt met het alleen wonen, en niet met ht feit dat het huis niet naar wens is oid.

Een huisdier nemen is alleen een goed idee als je dat al eerder leuk leek (voornamlijk een hond of kat, want je zal toch de rest van hun leven er voor ze moeten zijn).

Over die laptop: mocht je er in geintersseerd zijn: ik heb een laptop die ik nooit gebruik en die ook geen eigen accu heeft (dus werkt als computer (je moet hem aansluiten) maar neemt veel minder ruimte in. Er zit geen cd-rom in maar wel een floppydrive. Je kan m overkopen: k woon in Hilversum.

Joh meid je moet het niet zo somber inzien . Ga gewoon wat doen. Lekker sporten ofzo. Het klinkt misschien suf, maar heb je geen hobbies van vroeger ofzo, die je weer op kunt pakken? Of probeer wat af te spreken met mensen van je werk. Het hoeven niet meteen je beste vrienden te worden hoor. Ga je voor mijn part inzetten voor de arme sloebers in je stad. Als je maar wat te doen hebt. Één ding is zeker: als je zelf passief in een hoekje gaat zitten, verandert er zeker niks.

Je moet ook niet denken dat het 1,2,3 zal veranderen. Als je wel actief dingen gaat doen, zal je ook nog weleens alleen thuiszitten terwijl je liever wat anders had gedaan.

Er zijn al hele goeie reacties geweest. Ik ben zelf 3 jaar geleden op mezelf gaan wonen. Koste best moeite om het gezellig te krijgen.
Dek de tafel netjes, kaarsjes erbij, lekker flesje wijn (er zijn ook lekkere kleine flesjes anders gaat zo een fles zo snel leeg). Mooi muziekje aan. Gewoon rustig koken. Lekker voorgerecht...iets wat JIJ lekker vindt. Of probeer eens iets nieuws uit. Als het klaar is ga dan lekker eten. Daarna pas beginnen aan het hoofdgerecht. Je hebt alle tijd en niemand die wacht op je of wat dan ook. Lekker dessert een taartje ofzo. Lekker kopje koffie... Zorg dat je een leuke film hebt gehuurd en je hebt een heerlijke avond gehad.

Dit kan alleen als je het zelf echt wilt. Niet omdat andere zeggen dat het goed is. Maar denk wel dat je je dan heel wat prettiger gaat voelen. Als je goed voor jezelf zorgt dan voel je je meestal ook beter.

Succes

Ik woon sinds half december op mezelf (lekker zo vlak voor de kerst ) en ik ben erachter gekomen dat het het beste is als je zo snel mogelijk in een vast ritme komt. Oftewel: zorg goed voor jezelf en probeer je huishouden op orde te krijgen, dan komt de rest vanzelf wel.

Ik denk nl. dat je je nu gewoon nog brak voelt omdat je alleen in dat huis zit zonder vriend(in) etc. etc. etc. (been there, done that). Dat thuis voelen in je eigen huis komt vanzelf. Je hebt nu al je spulletjes neergezet en volgens mij woon je er nu een weekje of drie? Gegarandeerd dat over een maandje of zo dingen een ander plekje hebben gekregen omdat dat net wat handiger is en zo.

Als je gewoon geen zin hebt om thuis te zitten, ga dan ff lekker de stad in of zo of lekker wandelen. Het is dan nl. des te lekkerder om thuis te komen en vermoeid op de bank te ploffen. Ikzelf heb de afgelopen maanden regelmatig de auto gepakt om ff naar Hoek van Holland (ff? Ja, want ik woon in Delft, dus da's 20 minuutjes) te rijden omdat ik het thuis gewoon niet uithield.

Succes en laat je niet kisten
(o ja.....en trap alles eruit wat je teveel herinnert aan je ex. Werkt ook heel goed )

quote:

---

Op donderdag 21 augustus 2003 16:03 schreef Blinky het volgende:

[..]

Ik ben blij dat het voor anderen ook herkenbaar is. Ik was een beetje bang dat ik niet echt goed bezig was, omdat er niemand is die zegt dat ik het goed doe zo. Mensen vragen wel hoe het is, maar daar blijft het verder bij. Ben best bang geweest om met mezelf geconfronteerd te worden en die angt is nu opeens de dagelijkse werkelijkheid. Begrijp me niet verkeerd, want ik ben heel blij dat ik tenminste een woning heb, eerst was de 'angst' dat ik terug naar mijn ouders moest omdat ik per september anders dakloos zou zijn geweest. Maar dan zou ik idd ook mijn baan op hebben moeten zeggen dus ik had de keus of ik hier zou blijven wonen. Het is allemaal zo dubbel. Afgelopen weekend was ik jarig, zaterdag waren mijn ouders er, zondag een collega, maar het voelde op dat moment als verplicht blij doen, terwijl ik het liefst onder de dekens zou liggen met een grote teddybeer...(bij wijze van).
Op afbetaling iets kopen doe ik liever niet, daar hou ik niet zo van. Momenteel sta ik er niet zo best voor financieel en ik wil eerst dat een beetje wegwerken voordat ik nog meer 'leen'. Vandaar dat ik ook niet zo gauw naar een schouwburg ga, of uit ga. De verleiding is er soms, maar als ik op een gegeven moment er beter voor sta komt dat denk ik wel weer. Voor mijn gevoel is het nu 'tijd uitzitten' tot ik me beter voel. Zowel in mijn huis als in mijn eigen vel...

---

Proficiat nog dan meid! Dat moest er ff bij lol. Je gevoel van "tijd uitzitten" is voor mij ook heel herkenbaar. In eerste instantie zul je de neiging hebben om zsm weer naar het oude vertrouwde gevoel terug te willen. Gewoon weer iemand over de vloer, gezellig, knuffelen enzo. Pas later merk je dat je nu veel meer tijd voor jezelf over hebt.
Op een gegeven moment voelde ik me echt zwaar klote in mijn vel zitten. Mijn ouders en familie wonen 150 km weg, meeste vrienden ook (lang verhaal) en ik had hier weinig vrienden omdat ik ieder weekend bij mijn ouders zat (mijn ex kwam ook daarvandaan, hadden beide daar bijbaantje en vrienden). Ik wilde niks meer, zat ook op mijn werk niet lekker, moest er echt even uit, had het helemaal gehad. Toen ben ik in mijn eentje naar Scheveningen gegaan (was dichtbij, woon zelf in Den Haag), en in mijn uppie bij een strandtent op een terrasje aan een biertje gaan zitten. lekker mensen kijken, en genieten van het weer. Pas toen merkte ik dat ik alles ook best in mijn eentje kon. Tis gewoon een kwestie van doen. Je bent tegen wil en dank op jezelf aangewezen en zit in een rotsituatie, en hoopt dat die zsm overgaat. Het kromme is alleen: je zult er zelf iets aan moeten doen, er is niemand die het voor je zal doen. Denk maar zo: als niemand me kietelt zodat ik weer lach, dan zal ik het zelf moeten doen.
Wat overigens best goed helpt, is jezelf verwennen met iets nieuws. Nieuwe mooie kleren waar je je lekker en knap in voelt, een nieuwe mobiel, nieuwe PC oid. Nieuwe PC is overigens niet zo duur; zeker stukkie goedkoper als een flaptop waar je het al over had. In jouw geval zou je daar misschien dus wel eens dubbel profijt van kunne hebben, dan maar een beetje krap in de ruimte. Ik denk persoonlijk dat jezelf goed voelen iets belangrijker is dan een iets ruimer hokje, denk dat je het daar wel mee eens zult zijn.
Wat ik je verder nog mee wil geven is: ga met vrienden leuke dingen doen. iedereen weet wel dat je single bent nu; bel ze op en nodig ze uit of ze zin hebben om mee te gaan. Maakt niet uit wat, als het maar gezellig is. Weet zeker dat het je goed zal doen, geloof me, ik kan het weten.
Als je nog meer tips wilt, of gewoon een keer van gedachten wilt wisselen: schroom niet om me te mailen!

Herkent heel hevig.
Heel lang bij mijn toenmalige vriendin ingewoond, en in stond feitelijk gewoon op straat toen ze een ander bleek te hebben.
Wegens studie MOEST ik blijven, en heb een tijd in een camper gewoond op een camping totdat ik met toeval een huisje kon krijgen.
Ik was allang blij dat ik van die koude klote camping af was, dus was niet zo kritisch.
Het "mijn plekje" gevoel begin ik nu eindelijk wel te krijgen na ruim een half jaar.

Maar wat mij toch heel erg geholpen heeft zijn 2 dingen.
Voornamelijk dat het toch goedgekomen is met mn vriendin, welke mij ten tweede een kat gegeven heeft.
Je verbaasd je er soms over hoeveel verschil wat leven in je huis kan doen. Alleen is maar alleen, hoeveel mooie spullen je ook om je heen hebt verzameld.

Ik heb anderhalf jaar in een kamer gewoond waar ik me absoluut niet lekker voelde. Kwam grotendeels door mijn huisgenoten. Niet 24/7 tegen je vier muren aan blijven kijken maar pas er wel voor op dat je geen vluchtgedrag gaat vertonen, zo wen je nooit aan je eigen plekje.

quote:

---

Op donderdag 21 augustus 2003 14:07 schreef Blinky het volgende:
Sinds een paar weken woon ik op mezelf. Normaal zou het spannend, leuk, gaaf moeten zijn, maar ik ben apart gaan wonen door een verbroken relatie. Ik probeer nu mijn studio een beetje leuk in te richten.

Als ik er ben, zie ik al mijn spullen staan, maar ik voel me er niet thuis. Ik heb mijn spullen zo staan zoals ik het wil en het handig vind, laatst een nieuwe kast gekocht, nu zijn ook alle dozen weg. Ik weet dat ik daar woon, maar veel verder kom ik niet. Ik ben er echt niet voor mijn plezier.

Ik accepteer dat het uit is tussen mijn ex en mij, ik denk niet dat het daar aan ligt, althans, zo voel ik het. Hoe doen anderen dat, om zich thuis te voelen als ze uit huis zijn, of uit een relatie komen.
Ik woonde samen in een voor mij onbekende stad. Omdat ik hier werk ben ik hier blijven wonen, vrienden heb ik hier nog niet echt maar het gaat mij er op dit moment om, om me thuis te kunnen voelen en me er gelukkig te voelen.

Heeft iemand tips?

---

Heeft tijd nodig en zoals anderen al zeggen wil een plantje, diertje of wat anderen leuke dingen ook wel eens helpen.

Trouwens, je moet niet te passief worden hoor, als je de mogelijkheid hebt op er op uit te gaan dan moet je dat vooral doen, op een of andere manier is buitenlucht goed voor je ... in welke vorm dan ook.

Succes en sommige dingen kosten nu eenmaal tijd ...

[Dit bericht is gewijzigd door bassieman op 23-08-2003 12:03]

quote:

---

Op donderdag 21 augustus 2003 14:07 schreef Blinky het volgende:
Sinds een paar weken woon ik op mezelf. Normaal zou het spannend, leuk, gaaf moeten zijn, maar ik ben apart gaan wonen door een verbroken relatie. Ik probeer nu mijn studio een beetje leuk in te richten.

Als ik er ben, zie ik al mijn spullen staan, maar ik voel me er niet thuis. Ik heb mijn spullen zo staan zoals ik het wil en het handig vind, laatst een nieuwe kast gekocht, nu zijn ook alle dozen weg. Ik weet dat ik daar woon, maar veel verder kom ik niet. Ik ben er echt niet voor mijn plezier.

Ik accepteer dat het uit is tussen mijn ex en mij, ik denk niet dat het daar aan ligt, althans, zo voel ik het. Hoe doen anderen dat, om zich thuis te voelen als ze uit huis zijn, of uit een relatie komen.
Ik woonde samen in een voor mij onbekende stad. Omdat ik hier werk ben ik hier blijven wonen, vrienden heb ik hier nog niet echt maar het gaat mij er op dit moment om, om me thuis te kunnen voelen en me er gelukkig te voelen.

Heeft iemand tips?

---

Euh als jegeen hoop op tereugkomen hebt, moet je vooral daarop niet gaan zitten morren....ga een teamsport doen en dat zal je geen windeieren leggen, je moet nu je eigen vriendenkringetje opbouwen en dat is vrij makkelijk te doen als je er maar open voor staat...

Ga een cursus creatief dinges doen....alles waar je maar mensen ontmoet. Dansles oid, sporten, uitgaan, dat soort dingen....

Op dit moment is je huis misschien nog te 'steriel'? Ik zou zeggen schop een boek onder de bank, laat een paar schoenen slingeren en hang een trui over een stoel, een beetje bewoond maken dus (en nu niet gelijk er een teringzooi van maken, dat bedoel ik nou ook weer niet). Niet 's ochtends meteen je koffiekopje afwassen maar gewoon in de gootsteen laten staan, krant op de bank laten liggen tot je thuiskomt ipv meteen bij het oud papier.

Dan kom je toch een stukje lekkerder thuis op de één of andere manier.

Het koken is herkenbaar, waarom zou je al die moeite doen voor één persoon? Even snel iets uit de magnetron is wel zo makkelijk tenslotte, alleen helpt dat niet met het gevoel van thuishoren. Een beetje lekker koken, rommelen in de keukenlaatjes en -kastjes, afwassen, muziek aan en meezingen, dat heeft mij toch wel geholpen bij het thuisvoelen .

Seks in de huiskamer helpt.

_{oh soms moet ik echt m'n mond houden}

Maar ik denk ook inderdaad dat iets van planten en gezellige muziek waar jij van houdt je goed zullen helpen, dat geeft er toch een persoonlijke draai aan.

Ik heb het niet met een relatie maar ik kon zo moeilijk wennen aan het alleen zijn . Ik heb toen op een gegeven toen ik merkte van nu loopt het de klauwen uit, mezelf juist voor te nemen beter voor mezelf te zorgen .
Juist gewoon door kleine dingetjes te doen die me lekker in mijn vel laten zitten, dingen waar ik zelf zin in heb.
Voorheen moest ik rekening houden met anderen nu ben ik baas in eigen huis dus heb ik geen verantwoording nodig.
Juist lekker je huis inrichten zoals jij wilt , het echt jouw huisje is , juist ook zorgen dat voor je weg gaat de boel toch redelijk netjes is ander ga je de chaos ontvluchten .

quote:

---

Op zaterdag 23 augustus 2003 12:27 schreef Trence het volgende:
Op dit moment is je huis misschien nog te 'steriel'? Ik zou zeggen schop een boek onder de bank, laat een paar schoenen slingeren en hang een trui over een stoel, een beetje bewoond maken dus (en nu niet gelijk er een teringzooi van maken, dat bedoel ik nou ook weer niet). Niet 's ochtends meteen je koffiekopje afwassen maar gewoon in de gootsteen laten staan, krant op de bank laten liggen tot je thuiskomt ipv meteen bij het oud papier.

Dan kom je toch een stukje lekkerder thuis op de één of andere manier.

Het koken is herkenbaar, waarom zou je al die moeite doen voor één persoon? Even snel iets uit de magnetron is wel zo makkelijk tenslotte, alleen helpt dat niet met het gevoel van thuishoren. Een beetje lekker koken, rommelen in de keukenlaatjes en -kastjes, afwassen, muziek aan en meezingen, dat heeft mij toch wel geholpen bij het thuisvoelen .

---

En als je niet voor een persoon wilt koken, dan maak je gewoon meer en dat doe je in de vriezer . Als je dan eens geen zin hebt, ben je lekker snel klaar.

En dat meezingen met de muziek (muziek wel goed hard zetten) is idd ook goed....vooral 's nachts als de buren al slapen

Een opgeruimd huis is idd leuk, maar een klein beetje rommel is ook gezellig (klein beetje is dus niet heel veel zoals ik hier om me heen zie )

een huis zonder herinneringen is niets meer dat beton en stenen.

Het is al vaker voor bij gekomen: die slaap- en eet problemen kun je mogelijk fixen door fanatiek te gaan sporten (vooral ook 's avonds na je werk, en dan liefst meer dan 2x in de week). Is sowieso goed voor je gemoed. Succes.

Wees blij dat je een eigen huis heb zeg.
Ik woon al 5 jaar te lang op kamers alleen omdat er een woningnood is.
Dus niet zeuren, volgens mij heb je gewoon liefdesverdriet ofsow.
Je mag met mij ruilen ik in jou huis jij in mijn studentenhuis.
Dan ben je niet meer alleen en kan je fijn wachten op je beurt als je wilt douchen.

geef een housewarming party voor je vrienden en familie

quote:

---

Op maandag 25 augustus 2003 15:37 schreef type_29 het volgende:
Wees blij dat je een eigen huis heb zeg.
Ik woon al 5 jaar te lang op kamers alleen omdat er een woningnood is.
Dus niet zeuren, volgens mij heb je gewoon liefdesverdriet ofsow.
Je mag met mij ruilen ik in jou huis jij in mijn studentenhuis.
Dan ben je niet meer alleen en kan je fijn wachten op je beurt als je wilt douchen.

---

Als je niets te zeggen hebt, zeg dan niets!

quote:

---

Op maandag 25 augustus 2003 15:56 schreef funnyvinnie het volgende:

[..]

Als je niets te zeggen hebt, zeg dan niets!

---

Dat maak ik zelf wel uit ja.
En trouwens ik heb jou niets gevraagd dus stfu.

blink in welke stad woon je dan strax wonen er een heleboel gezellige mede fokkers waar je mee kan buurten oid

quote:

---

Op maandag 25 augustus 2003 13:42 schreef Blinky het volgende:
Bij deze wil ik jullie heel erg bedanken voor alle lieve reacties. Het is nog steeds stil en eenzaam, maar ik heb een paar tips hieruit gehaald.
En mochten er nog meer tips zijn, ze zijn altijd welkom!

---

Hey je bent in ieder geval lang niet de enige die tegen dergelijke dingen aanloopt hoor.. het klinkt herkenbaar allemaal. Ik heb zelf ook wat stukgelopen relaties meegemaakt en ben zoiemand die dan veeel tijd gebruikt / nodig heeft om zichzelf weer te vinden.
Da's lastig want, dan verwaarloos ik veel vrienden zo ernstig dat ik me behoorlijk lullig voel om na een jaar weer te komen roepen van -hey! ik ben er weer!!- Gelukkig heb ik over de jaren een paar mensen ontmoet die me niet meer loslaten, ook al geef ik ze wat minder aandacht als ik met mezelf bezig ben.. Ook weer lastig, ze weten dat ik op 'mezelf' kan zijn soms, dus moet ik ze zelf opzoeken als ik iets wil delen, anders storen ze me niet vaak... maar ik durf ook niet altijd om aandacht te vragen als ik het wil eigenlijk.. en ze voelen het niet altijd feilloos aan he?

Het eten.. ja da's klote he? Ik haat het om alleen voor mezelf te koken, terwijl ik er van hou om te koken als ik het voor een -samen- is. bizar?! Ik zie er gewoon geen lol in als alleen ik er van geniet ofzo. tipje.. zorg er in ieder geval voor dat je altijd wat in huis hebt om in de magnetron te gooien, ook als je geen zin hebt of als het eigenlijk al veel te laat is.. een vitaminpil erbij.
Het is niet alles maar.. Zorg voor jezelf want je gaat je op den duur -psychisch- slecht voelen zonder te beseffen dat het door je voeding [of gebrek aan] komt.. en je moet natuurlijk lekker stralen en goed in je vel zitten!! dan komen er dingen op je af! [bij mij wel altijd]

Eindhoven is een leuke stad.. 'k woon er zelf niet maar kom er vaak en heb er wat vrienden. Er zijn [dus?] echt wel leuke mensen te vinden.. haha, alleen ik weet hoe lastig het is als je ze niet -via- iets leert kennen.. zomaar iemand aanspreken in een cafe en vrienden maken.. is niet voor iedereen weggelegd en.. je moet het mar willen ook. Dus mijn tip: bekijk eens wat je leuk vindt zelf.. een avond theater, een concert, een of andere hobbie.. en ga dat dan eens -alleen- doen. Het zal je vet tegevallen de eerste keer, en de tweede.. misschien nog wel meer. Maar zo loop je de kans tegen anderen aan te lopen waar je op zijn minst één interesse mee deelt [in ieder geval een veeel grotere kans dan als je thuis zit met je parkiet!]

eigenlijk is het gedicht dat ik in een andere thread postte [je weet wel] wel een aardige tip dacht ik zo?

Voel je je inmiddels al wat meer thuis?