Zij en haar ex waren het jaar ervoor uitelkaar gegaan. Die twee zijn behoorlijk lang bijelkaar geweest. Ze woonden samen en ze hebben samen voor een kind gekozen. Hij kon daar niet mee leven, hij trok het niet meer en zo zijn ze uitelkaar gegaan.
Ik kwam C tegen op een feestje, erg geZellig allemaal en we besloten telefoonnummers uit te wisselen, daarna zijn we een aantal keer uitgeweest. Ik kon het echt goed met haar vinden. We zijn zelfs een keer met elkaar naar bed geweest. Daarna ben ik eens langsgeweest bij haar thuis. Daar kwam ik dus ook een koter tegen. Mijn eerste reactie was... leuk je hebt een oppas kindje. Ze had me er immers niks over verteld. Zij vertelde dus het hele verhaal en ze zei er verandert toch niks tussen ons hè...
Mooi was dat dus, ik heb haar gevraagd of ze me wat tijd kon geven zodat ik er goed over na kon denken en in de tussen tijd zou er niks veranderen... Na een paar weken proefrelatie bleek dat ik wel wat had om te bekijken, uitgaan ging niet altijd, spontaan iets leuks doen was ook niet echt mogelijk.
Voor mij geen succes, ik heb de behoefte aan die vrijheid. Ik voelde me niet echt lekker. Ik had er ook moeite mee dat hij m'n 'zoon' zou worden, dat voelde echt niet goed! Ik was erg bang dat ik hem niet als mijn eigen zou gaan zien, ik heb het al die tijd niet voorelkaar gekregen. Uiteindelijk heb ik besloten om de handel af te kappen. Ik heb nu gewoon vrijheid en afwisseling nodig. Zij was panisch in eerste instantie, omdat ik haar dumpte vanwege haar zoon. Geen mooie praatjes hier... dat is waar voor een deel. Ik had er moeite mee in het begin, maar ik heb wel zoiets van. Zij hebben ooit voor een kind gekozen, dat is nu haar leven. Dat ze er aan vast zou zitten wist ze gewoon, een bewuste keuze. Dat ik dat niet kan hebben, ja dat zal zij moeten accepteren, misschien een ander wel, maar ik niet op het moment...
Wat zouden jullie gedaan hebben???
Het was handiger van haar geweest als ze het meteen verteld had.
Dat is iets wat ik altijd gedaan heb.
Het is ook lastig als je het niet gewend bent, geen spontane uitstapjes met zijn 2-en, altijd rekening moeten houden met haar kindje..
Beter nu dan later, het is erg vervelend voor haar, maar ik vind dat je daarin best eerlijk mag zijn, je wilt geen vriendin met een kind.
Daarnaast had zij denk ik ook al wat eerder kunnen zeggen dat ze een kind heeft. Maar zoiets moet dan op een bepaald moment wel in de praat te pas komen. Dat knal je niet even naar buiten bij een bakkie popcorn...
Ik ben persoonlijk wat makkelijk, maar niet iedereen kan een kind van een ander opvoeden... hell no..
Slim dat je dan niet voor het meisje gegaan ben, en eerlijk dat je het zo gezegd hebt.. ( zwaar klote voor haar, maar wel eerlijk...)
Als je er nog niet aan toe bent dan is het eenmaal zo.
Zij had jou hooguit eerder op de hoogte kunnen stellen van het feit dat ze een kind heeft. Het feit dat jij het pas te weten kwam toen je bij haar langskwam geeft aan dat ze toch bang was dat het mee zou spelen.
Het is heel persoonlijk of je wel of niet kan omgaan met een vriendin die al een kind van een ander heeft. Het maakt een relatie compleet anders en is daardoor niet voor iedereen weggelegd.
Als je dat niet wilt dan moet je het niet doen. Niet leuk (voor beiden) maar wel eerlijk en verstandig!
quote:Gelul over vrijheid, ik heb ook een relatie met iemand met een kind (nu ben ik getrouwd) en ik heb nog steeds alle vrijheid die ik wil !
Op vrijdag 15 augustus 2003 15:16 schreef Wizard_of_life het volgende:
Een tijd terug alweer was ik verliefd geworden op een meid van 24, echt een fijne meid, lief en aantrekkelijk. Ik dacht er vandaag even aan, want ik kwam wat spul van haar tegen nu ik een hoop aan het sorteren ben voor mijn verhuizing. Ik kwam er ff niet uit, ik heb haar laten lopen toen omdat ze een jochie van 2 had. Ik heb een beslissing genomen waar ik vrede mee had, maar toch dacht ik er weer ff bij na.Zij en haar ex waren het jaar ervoor uitelkaar gegaan. Die twee zijn behoorlijk lang bijelkaar geweest. Ze woonden samen en ze hebben samen voor een kind gekozen. Hij kon daar niet mee leven, hij trok het niet meer en zo zijn ze uitelkaar gegaan.
Ik kwam C tegen op een feestje, erg geZellig allemaal en we besloten telefoonnummers uit te wisselen, daarna zijn we een aantal keer uitgeweest. Ik kon het echt goed met haar vinden. We zijn zelfs een keer met elkaar naar bed geweest. Daarna ben ik eens langsgeweest bij haar thuis. Daar kwam ik dus ook een koter tegen. Mijn eerste reactie was... leuk je hebt een oppas kindje. Ze had me er immers niks over verteld. Zij vertelde dus het hele verhaal en ze zei er verandert toch niks tussen ons hè...
Mooi was dat dus, ik heb haar gevraagd of ze me wat tijd kon geven zodat ik er goed over na kon denken en in de tussen tijd zou er niks veranderen... Na een paar weken proefrelatie bleek dat ik wel wat had om te bekijken, uitgaan ging niet altijd, spontaan iets leuks doen was ook niet echt mogelijk.
Voor mij geen succes, ik heb de behoefte aan die vrijheid. Ik voelde me niet echt lekker. Ik had er ook moeite mee dat hij m'n 'zoon' zou worden, dat voelde echt niet goed! Ik was erg bang dat ik hem niet als mijn eigen zou gaan zien, ik heb het al die tijd niet voorelkaar gekregen. Uiteindelijk heb ik besloten om de handel af te kappen. Ik heb nu gewoon vrijheid en afwisseling nodig. Zij was panisch in eerste instantie, omdat ik haar dumpte vanwege haar zoon. Geen mooie praatjes hier... dat is waar voor een deel. Ik had er moeite mee in het begin, maar ik heb wel zoiets van. Zij hebben ooit voor een kind gekozen, dat is nu haar leven. Dat ze er aan vast zou zitten wist ze gewoon, een bewuste keuze. Dat ik dat niet kan hebben, ja dat zal zij moeten accepteren, misschien een ander wel, maar ik niet op het moment...
Wat zouden jullie gedaan hebben???
GROW UP
quote:Jij bent eerlijk geweest en je hebt voor jezelf gekozen. Hulde!
Op vrijdag 15 augustus 2003 15:16 schreef Wizard_of_life het volgende:*knip*
quote:Precies hetzelfde.
Op vrijdag 15 augustus 2003 15:16 schreef Wizard_of_life het volgende:*knip*
Wat zouden jullie gedaan hebben???
quote:Precies. Je kunt het beter eerlijk zeggen. Je hebt 't immers toch een poosje geprobeerd? Nou, dan heb je goed gehandeld.
Op vrijdag 15 augustus 2003 15:23 schreef paganpaul het volgende:
Volgens mij heb je goed gereageerd. Als je het niet ziet zitten moet je er hoe dan ook al niet mee verder gaan.
quote:Precies. Raar dat je er pas achter kwam toen je haar kind zag.
Daarnaast had zij denk ik ook al wat eerder kunnen zeggen dat ze een kind heeft. Maar zoiets moet dan op een bepaald moment wel in de praat te pas komen. Dat knal je niet even naar buiten bij een bakkie popcorn...
quote:Niet iedereen is als jij.
Op vrijdag 15 augustus 2003 15:38 schreef thesnake het volgende:[..]
Gelul over vrijheid, ik heb ook een relatie met iemand met een kind (nu ben ik getrouwd) en ik heb nog steeds alle vrijheid die ik wil !
GROW UP
Een kind brengt bepaalde verantwoordelijkheid mee (ook als vriend/niet vader), bepaalde "ongemakken" en niet iedereen is daar op die leeftijd
al aan toe.
Ik zie niet in, waarom je wel mag wachten met zelf vader worden, maar niet dit nog even niet willen.
Dat meisje had het hem gewoon meteen moeten vertellen.
quote:Jij hebt nog steeds de vrijheid die JIJ wilt ja.
Op vrijdag 15 augustus 2003 15:38 schreef thesnake het volgende:
Gelul over vrijheid, ik heb ook een relatie met iemand met een kind (nu ben ik getrouwd) en ik heb nog steeds alle vrijheid die ik wil !GROW UP
Maar misschien heeft de TS wel meer vrijheid nodig, dus geen reden
om je eigen leven op iemand anders te projecteren!
THINK BEFORE YOU POST (zou ik haast willen zeggen)
Enne, wat maakt een kind nou uit, liever een lekker wijf met een kind dan een lelijk wijf zonder 
In the beginning it's all about the pussy and the body that is attached to it 
Zeker als het niet je eigen kind is.
Ik denk wel dat de moeder goed moet nadenken met wat ze doet omdat een kind afhankelijker is van zijn omgeving dan een volwassen persoon. Het kan nooit goed zijn als hij elke zoveel maanden een andere papa heeft (bij wijze van spreken)
Als jij je dan ook nog eens niet goed voelt bij een kind, moet je het zeker niet doen. Dan is het haar fout dat ze het niet eerder gezegd heeft.
Komakie: "Van sneeuwballen gooien komt boemsen!"
Shaun Farmer: "That's gnarly"
Kennelijk had ze dit zelf ook wel voorzien, anders had ze het waarschijnlijk wel meteen verteld.
En dat ze nu zo verongelijkt doet dat je haar "dumpt" vanwege haar zoon is natuurlijk onzin, het brengt hoe dan ook gevolgen mee voor de relatie en als je daar niet mee kan of wil leven is het alleen maar eerlijk dat je dat nu zegt.
quote:Inderdaad, maar ik denk dat je daar dan sowieso wel rekening mee houdt, dat je niet ieder pril vriendje meteen over de vloer haalt en introduceert als potentiële stiefvader. Voor je dat doet, moet de relatie dan wel een vrij vaste basis hebben.
Op vrijdag 15 augustus 2003 15:53 schreef Komakie het volgende:
Ik denk wel dat de moeder goed moet nadenken met wat ze doet omdat een kind afhankelijker is van zijn omgeving dan een volwassen persoon. Het kan nooit goed zijn als hij elke zoveel maanden een andere papa heeft (bij wijze van spreken)
quote:Ik zou er nooit iets mee begonnen zijn, ik haat kinderen.
Op vrijdag 15 augustus 2003 15:16 schreef Wizard_of_life het volgende:
Wat zouden jullie gedaan hebben???
And it is impossible to live wisely and well and justly without living a pleasant life.
|
|
