Ooooh nee Minoes, had dat nou niet gezegd. Ik WIL niet ophouden met proberen hoor. Ik wil en kan me er niet bij neerleggen dat we nooit een kindje zullen krijgen. Bij zo'n onderzoek kan er nl. ook heel goed uitkomen dat een oorzaak is waar ze niks aan kunnen doen en dan is het einde oefening.quote:Op woensdag 14 april 2004 10:57 schreef minoes1967 het volgende:
Lieve Merisse......
Hémeid,daar zit je nu ook niet op te wachten,op mot met je vriendje.
Maar ik denk idd.dat hij zijn boosheid/verdriet op jouw afreageert(je bent nu eenmaal in de buurt)
Als je hem uitlegt,dat zij dat gezegd heeft en het ff niet kan opbrengen om har te woorde te staan,dan zal hij het heus wel begrijpen(en anders komen wij m dat wel ff uitleggen )
Heel veel sterkte,dikke knuf en ik hoop toch,dat je dat onderzoek laat doen,misschien vin den ze iets,wat simpel is op te lossen en anders kun je altijd nog besluiten,om toch nog te stoppen met proberen.
Dikke,dikke,
Groetjes,Minoes
Ik denk toch wel dat het goed bedoeld is.......................quote:Op woensdag 14 april 2004 11:23 schreef Merisse het volgende:
Verdomme Minoes, zo jammer dat je dat gezegd hebt, mijn spoortje goede zin is helemaal weg.
in die 2-strijd zit ik ook voor (hopelijk!) volgende keer. weet dat het wel beter is om het nog ff voor je te houden. maar toen ik die mk had, had ik toch wel graag nog met iemand (naast mijn vriendje) erover willen praten zonder eerst zelf met het hele verhaal te moeten beginnen. gelukkig heb ik nu fok ontdenkt!quote:Op woensdag 14 april 2004 12:02 schreef dutchie het volgende:
Nu spreek ik alvast voor mijn beurt uit, maar 1 tipje. Puur uit zelfbescherming kun jullie overwegen om bij een volgende zwangerschap het toch nog even voor jullie te houden tot je wat meer zekerheid hebt. Ik weet, het is rete-moeilijk vooral omdat je je blijdschap met de hele wereld wilt delen. Maar om teleurstellende reacties zoals die van je schoonzus voor te zijn, is dat misschien prettiger. Laat ze maar lullen. Als jullie maar weten hoe het zit, de rest is niet belangrijk.
Snap ik heel goed. Wij hebben het dus wel gedaan. Toen het er bij ons op leek dat het mis ging, werden we als het ware wel gedwongen om het onze ouders te vertellen. Die waren dus ook de enige die het op dat moment wisten. En een meisje heeft toch altijd haar moeder nodig als ze verdrietig is.. Ik was heel blij dat ik er met haar over kon praten. Ookal was het voor haar ook heel moeilijk. (ze zat op dat moment nog te genezen van een chemo-kuur en kreeg dit er ook nog overheen. maar ik woonde toen weer even thuis om voor haar te zorgen. kon er dus niet onderuit om het te vertellen) Nu is alles met ons allemaal goed gekomen, maar dit soort dingen wil je idd met een dierbaar iemand delen. Toen de gevreesde 12 weken voorbij waren hebben we het van de daken geschreeuwd. Zo voelde het voor ons goed.quote:Op woensdag 14 april 2004 12:09 schreef hartje het volgende:
[..]
in die 2-strijd zit ik ook voor (hopelijk!) volgende keer. weet dat het wel beter is om het nog ff voor je te houden. maar toen ik die mk had, had ik toch wel graag nog met iemand (naast mijn vriendje) erover willen praten zonder eerst zelf met het hele verhaal te moeten beginnen. gelukkig heb ik nu fok ontdenkt!
ik heb het daarna ook aan mijn moeder verteld, vond ik ook wel een opluchting. anders is het zo'n "geheim" en daar kan ik helemaal niet tegen. mijn schoonmoeder hebben we maar niks verteld omdat die het echt heel erg (voor ons) zou vinden & dat leed wilde we haar weer besparen. die wacht al jaren op kleinkinderen & willen we maar gelijk goed nieuws vertellen. ik vind het ook wel heel fijn dat mijn moeder gewoon weet dat we graag een beebje willen, volgende keer zeg ik wel gelijk tegen haar als ik weer zwanger ben. de rest krijgt het ook pas na een maand of 3 te horen.quote:Op woensdag 14 april 2004 12:19 schreef dutchie het volgende:
[..]
En een meisje heeft toch altijd haar moeder nodig als ze verdrietig is..
vind ook wel dat je hier helemaal gelijk in hebt. het is eigenlijk gewoon veel makkelijker, ben ook niet zo'n geheimpjes type, anders moet je je maar in allerlei bochten wringen. maar mijn vriend wil het liever wel stilhouden tot een maand of 3, ik respecteer dat & vind het ook niet erg om daar in mee te gaan. we hebben wel afgesproken dat ik het volgende keer gelijk aan m'n moeder vertel als ik weer zwanger ben. vind ik gewoon prettiger. met mijn vriend & moeder kan ik natuurlijk alles bespreken maar ik ken verder niemand die een mk heeft gehad, de vriendinnen die kinderen hebben waren echt gelijk zwanger & mijn 2 beste vriendinnen hebben geen kinderwens. dus eigenlijk de situatie waar ik in zit, ken niemand vergelijkbaar. en dan de twijfels van wel of niet testten, lichamelijke kwaaltjes etc. nou ja alles waar het in wachtten op het 2e str overgaat, vind ik wel lekker om op fok over te babbelen. het "luchtige" gebeuren maar ook wel bv. de ervaring van een mk. merk toch dat mijn vriend daar wel overheen is, maar ik als "vrouw" (wil niet generaliseren!) het toch wel anders ervaar. tuurlijk weet mijn vriend dat, maar vind het wel fijn om met zg lotgenoten ervaringen uit te wisselen. 't is een beetje lang verhaal, maar ik vind het moeilijk om onder woorden te brengen.quote:Op woensdag 14 april 2004 12:22 schreef Merisse het volgende:
Tja, dan had ik dus een etentje af moeten zeggen ter ere van het 50-jarige huwelijk van mijn vriends ouders want ik moest het wel zeggen vanwege
a. alcohol
b. het surprise menu (rauw vlees, lever)
Bovendien wil ik ook kunnen zeggen dat ik een miskraam heb gehad want er zijn mensen die stom reageren maar ook die wel heel meelevend zijn (en ook de mensen die stom reageren zijn op hun eigen onbeholpen manier ook meelevend vaak). Want ik vind niet dat ik me voor een miskraam hoef te schamen en als je het tegen niemand zegt is het net of je je ervoor moet schamen.
Dus de volgende keer zeggen we het weer als het zo uitkomt. Misschien niet meteen en niet tegen iedereen maar ik ga het ook niet koste wat kost geheim houden. Ik ben niet het type die het 2 maanden voor zich kan houden. Enneee Hartje, hier zijn de mensen over het algemeen empatischer dan irl maar hier kan ook iets verkeerd vallen. Waarom zou je het wel hier kunnen vertellen en niet in je familie/vriendenkring?
moet nog ff zeggen dat ik het hier helemaal mee eens ben, heel mooi gezegd hoor.quote:Op woensdag 14 april 2004 12:22 schreef Merisse het volgende:
Bovendien wil ik ook kunnen zeggen dat ik een miskraam heb gehad want er zijn mensen die stom reageren maar ook die wel heel meelevend zijn (en ook de mensen die stom reageren zijn op hun eigen onbeholpen manier ook meelevend vaak). Want ik vind niet dat ik me voor een miskraam hoef te schamen en als je het tegen niemand zegt is het net of je je ervoor moet schamen.
1e deel: goed plan doen we!quote:Op woensdag 14 april 2004 14:40 schreef Merisse het volgende:
Ik snap het helemaal Hartje. Dikke knuffel van mij en ik ben er van overtuigd dat het ook bij jou helemaal goed gaat komen. We gaan straks alletwee naar Z&G en daar lekker zitten zwangeren en dan zeggen we tegen elkaar "weet je nog van toen we nog bij het 2e streepje zaten".
ben wel echt superlabiel op 't moment en aan 't huilen om alles, misschien toch maar ff een break nemen van FOK
Hee Merisse! Dat je straks naar het Z&G topic gaat verhuizen, dat staat natuurlijk buiten kijfquote:Op woensdag 14 april 2004 14:40 schreef Merisse het volgende:
Ik snap het helemaal Hartje. Dikke knuffel van mij en ik ben er van overtuigd dat het ook bij jou helemaal goed gaat komen. We gaan straks alletwee naar Z&G en daar lekker zitten zwangeren en dan zeggen we tegen elkaar "weet je nog van toen we nog bij het 2e streepje zaten".
ben wel echt superlabiel op 't moment en aan 't huilen om alles, misschien toch maar ff een break nemen van FOK
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |