Zondag voelde ik me beroerd, en lag ik de hele dag te slapen. Maandag en dinsdag veranderde er helemaal niks, in tegendeel, de klachten versterkten juist. Dinsdag avond trok ik aan de bel en ik zei dat ik morgen (vandaag dus) terug naar de gewone huisarts toe om er nog eens naar te laten kijken.
Vandaag dus, belde ik om een afspraak te maken bij de huisarts, en ik kon al om half 11 terecht bij hem. Hij zag gelijk al dat het foute boel was, en hij liet mij m'n verhaal doen, wat al m'n symptomen zijn. Ik noemde de volgende:
-keelpijn
-opgezette klieren in de nek
-moe
-lusteloosheid
-soms hoofdpijn
-soms koorts, wisselend van geen koorts tot opeens 39,8 graden koorts
Hij vroeg of ik mijn blouse uit wilde doen en op de onderzoekstafel wilde gaan liggen. Daar ging hij mijn klieren nader bekijken, en constateerde ook dat de klieren in mijn oksel opgezet waren. Hierop werd hij al ongerust, en ik mocht me weer aankleden. Hij zat wat op zijn computer te typen, en hij kon maar 2 dingen bedenken, óf zware keelontsteking met de opgezette klieren....... óf Pfeiffer.
Hierdoor heeft hij mij een verwijzing gegeven waardoor ik gelijk in het ziekenhuis terecht kon om bloed te laten prikken. Hier ben ik ook meteen heen gegaan, dat was rond half 12.
Hierna ben ik doodmoe naar huis gegaan en op bed gaan liggen. De uitslag zou 2 dagen innemen, en de uitslag van de Pfeiffer ongeveer 2 weken (ik denk dat dat op kweek gezet moet worden?)
Nou om kwart voor 3 belde de huisarts mij al op dat hij al een uitslag heeft binnen gekregen van het ziekenhuis dat het hoogstwaarschijnlijk Pfeiffer is.
Hierdoor gaf hij me het dringende advies RUST te houden en me vooral NIET in te spannen.
Half volgende week moet ik terug komen bij de huisarts om naar de klieren te laten kijken.
Ik heb er toen ik net hoorde dat ik Pfeiffer heb ook over gedacht om een soort dagboekje bij te gaan houden. Uiteindelijk heb ik het toch maar niet gedaan omdat ik gewoon veel te brak was om te computeren, maar goed. Nu heb ik het nog steeds, maar de weken dat je er echt ziek van bent zijn voorbij. Wat overblijft is de moeheid...
Iedere dag vertellen hoe moe je was of zo 
Hadîs (An-Nawawi): "Niemand van jullie gelooft (werkelijk) totdat hij voor zijn broeder wenst wat hij voor zichzelf wenst."
quote:Sommige schrijven dingen nu eenmaal graag van hun af. En Pfeiffer is echt niet alleen maar moe zijn.
Op woensdag 23 juli 2003 15:31 schreef milagro het volgende:
Een Pfeiffer dagboekIedere dag vertellen hoe moe je was of zo
quote:Voor de mensen die het ook hebben, of het denken te hebben. Zelf search ik me rot, maar ik kan me zoiets dergelijks niet echt vinden.
Op woensdag 23 juli 2003 15:31 schreef milagro het volgende:
Een Pfeiffer dagboekIedere dag vertellen hoe moe je was of zo
quote:Ja, maar het is ook geen terminale of ernstige ziekte of zo, djezus..het is lastig, dat moe zijn, maar om nu je zo te focussen erop..
Op woensdag 23 juli 2003 15:33 schreef teknomist het volgende:[..]
Sommige schrijven dingen nu eenmaal graag van hun af. En Pfeiffer is echt niet alleen maar moe zijn.
quote:Sorry, maar na de vakantie kan ik niet op stage, waardoor ik mijn 2e leerjaar op school niet kan voltooien.
Op woensdag 23 juli 2003 15:35 schreef milagro het volgende:[..]
Ja, maar het is ook geen terminale of ernstige ziekte of zo, djezus..het is lastig, dat moe zijn, maar om nu je zo te focussen erop..
misschien is er wat te regelen... maarja...
quote:Ah, vrouwe arrogantia door de bocht. Wat is hier zo grappig aan?
Op woensdag 23 juli 2003 15:31 schreef milagro het volgende:
Een Pfeiffer dagboek
quote:Dat denk ik wel, het kan niet zo zijn dat je door Pfeiffer een jaar mist, terwijl je van te voren niet kunt inschatten hoe lang je ziek zult zijn, Pfeiffer kan lang duren, maar de klachten hoeven niet zo te zijn dat je compleet uitgeschakeld bent de gehele duur, dus informeer eens over alternatieven wb die stage!
Op woensdag 23 juli 2003 15:36 schreef MarkyB het volgende:[..]
Sorry, maar na de vakantie kan ik niet op stage, waardoor ik mijn 2e leerjaar op school niet kan voltooien.
misschien is er wat te regelen... maarja...
Kut om te horen zeg. Een ex van me heeft het ook gehad, en dan in zware vorm. Nou die heeft bijna 6 maanden echt NIKS gekunt Ik hoop voor je dat het gauw over is.
Heel veel sterkte in iedergeval.
Ik spreek je wel weer op msn.
quote:Hoewel het bij jou wel erg heftig klinkt wil ik toch even zeggen dat je er niet per definitie maanden mee zoet bent. Heel wat jaren had een vriendin van mij het ook en die kon na een paar weken alweer rustig aan de school oppakken. Uiteindelijk kon ze het jaar gewoon zonder problemen afmaken. Dus met een beetje geluk en wat hulp van school hoef je er geen jaar door te verliezen. Het tegenovergestelde verhaal kan ik je trouwens ook vertellen, maar daar zal ik je maar niet mee vermoeien.
Op woensdag 23 juli 2003 15:36 schreef MarkyB het volgende:
Sorry, maar na de vakantie kan ik niet op stage, waardoor ik mijn 2e leerjaar op school niet kan voltooien.misschien is er wat te regelen... maarja...
quote:Ik had vorig jaar in mijn examenperiode de ziekte van pfeiffer. Ik was bijna te moe om die boeken door te spitten, maar ik heb het makkelijk gehaald! Pfeiffer is maar 2 weken erg, daarna kun je makkelijk weer dingen doen, als je maar weer goed uitrust.
Op woensdag 23 juli 2003 15:36 schreef MarkyB het volgende:[..]
Sorry, maar na de vakantie kan ik niet op stage, waardoor ik mijn 2e leerjaar op school niet kan voltooien.
misschien is er wat te regelen... maarja...
quote:Lijkt mij ook beetje overdreven.
Op woensdag 23 juli 2003 15:31 schreef milagro het volgende:
Een Pfeiffer dagboekIedere dag vertellen hoe moe je was of zo
Echt iets interessants zullen we wel niet lezen, maargoed.....
quote:Dan verwijs ik u door naar een van de vele andere topics hier op FOK!
Op woensdag 23 juli 2003 15:45 schreef WorstKaas het volgende:[..]
Lijkt mij ook beetje overdreven.
Echt iets interessants zullen we wel niet lezen, maargoed.....
quote:Jeez, is dat niet een wat voorbarige conclusie? Als je Pfeiffer hebt, hoef je niet gelijk nergens meer toe in staat te zijn hoor! Niet zo zielig doen, da's nergens voor nodig.
Op woensdag 23 juli 2003 15:36 schreef MarkyB het volgende:[..]
Sorry, maar na de vakantie kan ik niet op stage, waardoor ik mijn 2e leerjaar op school niet kan voltooien.
misschien is er wat te regelen... maarja...
Ik heb dus ook Pfeiffer, en ik ben er drie weken doodziek van geweest. Bijna niks kunnen eten of drinken, koorts, doodmoe maar nauwelijks kunnen slapen, en dat was dan nog mét pijnstillers.
Maar goed, na die eerste paar weken gaat dat over, en dan kun je last krijgen van die vermoeidheid. Het hoeft dus niet eens. En als je het dan al krijgt, hoeft het ook nog niet meteen in de ergste vorm te zijn. Nadat ik de eerste weken zo ziek was geweest, dacht ik dat die moeheid ook wel erg zou worden bij mij, maar dat viel reuze mee. Ik slik nu een homeopatisch middel, en ik eet gezond, en dan valt het allemaal best mee. Ik ga na de vakantie naar de universiteit, maar ik maak me vooralsnog nergens zorgen om. Het duurt nog een tijdje voor volgend schooljaar begint, en als ik in die tijd voldoende uitrust is de kans groot dat het tegen die tijd al voor een groot deel over is. En als het niet zo is, is dat ook geen ramp. Met die moeheid valt best te leven. Het is lastig, maar niet onoverkomelijk. Tuurlijk ben je sneller moe, en lichamelijke activiteit (fietsen e.d.) is niet echt aan te bevelen. Je moet er absoluut rekening mee houden, maar als je zorgt dat je altijd genoeg nachtrust krijgt en dat je genoeg vitamines binnenkrijgt, kun je overdag best normaal functioneren. Dan kun je zelfs een stage gewoon doen als het moet.
quote:Dat zal ik ook zeker doen, en velen met mij!
Op woensdag 23 juli 2003 15:46 schreef MarkyB het volgende:[..]
Dan verwijs ik u door naar een van de vele andere topics hier op FOK!
Dacht ik...
Na een week was t er weer, ik naar een vervangende arts omdat mijn huisarts ziek was... ja ook artsen worden ziek.
Nou die wist t meteen, dat moest wel Pfeiffer zijn. Bloedafgenomen en ik maar wachten op de uitslag, want dat duurt inderdaad 2 weken. Eerste berricht was dat ik t waarschijnlijk had... waardoor ik uiteraard spontaan moe, ziek, zwak en misselijk werd. Na twee weken.. bleek ik toch GEEN pfeiffer te hebben! Gelukkig maar!
Wel moesten mn amandellen er uit omdat de onstoken klieren niet weg gingen.. 
En dat doet me toch pijn!!!!! Zal jullie de details besparen maar.... AAUUWWW 
Maar wat ik dus ff wilde zeggen... kan altijd nog zijn dat het geen pfeiffer is! Dus kop op! 
Toen maar weer naar de weekendarts geweest, die zat al te denken aan pfeiffer. 2 dagen voor ik op vakantie ging bloed laten checken, dag van te voren hoor je pfeiffer, lekker dan
Ik had vooral last van de ongelooflijke keelpijn waardoor ik nauwelijks meer kon ademen dus ben toen niet meegegaan op vakantie de eerste paar dagen (we gingen toch 17 dagen met vrienden naar cap d'agde dus paar daagjes kon ik wel missen) toen 4 dagen later was de keelpijn over door een bepaalt homeopatisch middel. En ben ik met de trein naar zuid-frankrijk gegaan.
Vanaf dat moment heb ik geen moment last meer gehad van pfeiffer, geen vermoeidheid of niks dus daar had ik wel heel veel mazzel mee. Gewoon uitgegaan enzo daaro en nergens last van. Hopelijk gaat het bij jou ongeveer hetzelfde! sterkte!
owja dat middel heette: Lymphomyosot moet je maar bij de apotheek vragen, duurt meestal paar dagen voor ze het in huis hebben.
quote:Sorry maar dit vind ik gewoon treurig, makkelijk he omdat te zeggen als buitenstaander. Bah. Heb je enig idee hoe erg pfeiffer is, als je geen fut hebt om iets te doen?
Op woensdag 23 juli 2003 15:35 schreef milagro het volgende:[..]
Ja, maar het is ook geen terminale of ernstige ziekte of zo, djezus..het is lastig, dat moe zijn, maar om nu je zo te focussen erop..
quote:Jij kunt toch ook niet van te voren gaan voorspellen hoe lang jij er over zult gaan doen! Misschien ben je over 1,5 week wel weer kerngezond.
Op woensdag 23 juli 2003 15:46 schreef MarkyB het volgende:[..]
Dan verwijs ik u door naar een van de vele andere topics hier op FOK!
Bijna de helft van de hele bevolking heeft voor zijn tiende jaar de ziekte van pfeiffer gehad, meestal zonder er iets van te merken.
De ziekte werkt trouwens op je lever. Daarom is het verstandig om geen alcohol te gebruiken, niet te vet te eten en veel water te drinken.
Het begon bij mij ook zo simpel, last van opgezette kliertjes, daarna keelpijn.. Penicilinekuurtje gehad, na afloop nog eentje, want het was nog niet weg. Na een keer gehoord te hebben dat ik me niet moest aanstellen, toch verwijzing gekregen voor bloedonderzoek.
Na 2 weken (ik was doodop, en evengoed zo goed en zo kwaad als het ging fulltime werken) de uitslag. Ik had dus pfeiffer, maar ik hoefde niets bijzonders te doen, of te laten.. Ik heb het geweten. in overleg met bedrijfsarts (huisarts was een prutser) eerst maar eens een maand thuisblijven.. Ik sliep veel, en was constant moe.. Daarna voorzichtig weer aan het werk. 3 dagen per week halve dagen.. Daarna 4 dagen per week.. Uiteindelijk heeft het vanaf maart tot september/oktober geduurt voordat ik eraf was.. Tenminste, ik voel me nog steeds niet de oude. Maarja, ik zal me wel weer aanstellen volgens mn huisarts 
quote:Ik ben geen 'buitenstaander', mag ik wel wat zeggen?
Op woensdag 23 juli 2003 15:49 schreef _ThundeR_ het volgende:[..]
Sorry maar dit vind ik gewoon treurig, makkelijk he omdat te zeggen als buitenstaander. Bah. Heb je enig idee hoe erg pfeiffer is, als je geen fut hebt om iets te doen?
Pfeiffer is ook vervelend om te hebben, ik zal de laatste zijn om dat te ontkennen. Eén van de bijverschijnselen is inderdaad dat je geen energie hebt om iets te doen. Daarnaast word je emotioneel, down, en heb je nergens zin in. Bij mij uit zich dat in huilbuien. En veel. Geen pretje inderdaad, en ik zou er ook graag vanaf willen zijn.
Maar goed, wat Milagro zei is dat je er niet zo op moet focussen, en daar ben ik het helemaal mee eens! Je moet jezelf natuurlijk voldoende rust gunnen (als je dat niet doet krijg je idd zo'n situatie als bij degene die boven mij post, als je in het begin gewoon door probeert te gaan, krijg je het dubbel zo hard terug
), maar als je alleen maar bij de pakken neer gaat zitten en inderdaad maar niks doet omdat je zo moe bent, en dus alleen maar thuis ziek gaat zitten zijn, word je ook niet sneller beter. Je kunt net zo goed gewoon iets leuks gaan doen, voor zo lang als je het volhoudt. Al is het maar een keertje boodschappen doen, om er eens uit te zijn. Ik ga ook wel eens gewoon winkelen. Na een paar uur in de stad ben ik helemaal kapot, maar dan heb ik tenminste een leuke dag gehad, en een paar uurtjes niet aan m'n ziekte gedacht.
|
|
