quote:Ja maar het gaat niet alleen om materie. Een vacuum zonder materie is ook gewoon onderdeel van onze tijd/ruimte van het heelal.
Op zondag 27 juli 2003 13:14 schreef Toet het volgende:[..]
Ik weet niet wat anderen ermee bedoelen, maar als ik zeg dat volgens mij het heelal oneindig is, dan bedoel ik niet dat er meteen oneindig veel materie is, maar dat er oneindig veel expansieruimte is. Het heelal, de RUIMTE. De ruimte en "space" zijn toch zeker correcte benamingen? Nou volgens mij is er oneindig veel ruimte die simpelweg nog niet opgevuld is, omdat de materie pas een ruimte in beslag neemt met een doorsnee van 30 miljard lichtjaar. En als ik je goed begrepen heb ben je het hier mee eens
We kennen beiden aan een ander deel van het universum het woord "oneindig" toe.
Het is niet zo dat buiten de grenzen van het heelal een vacuum is. Buiten de grenzen bestaat geen tijd/ruimte, er bestaat dus volgens onze natuurwetten helemaal niets, ook geen vacuum die nog opgevuld gaat worden. "Het" bestaat simpelweg niet. Er is geen ruimte waarin het heelal groeit.
Dus als het universum nu grofweg 30 miljard lichtjaar in doorsnee is, dan is dat alles wat er is. Eindig.
Dus, of de stelling dat er niets buiten ons heelal is klopt niet, of het heelal dijt niet uit.
The tale of Sir Robin: http://www.youtube.com/watch?v=BZwuTo7zKM8
quote:Het heelal schept haar eigen tijd/ruimte terwijl het uitdijt.
Op zondag 27 juli 2003 23:16 schreef Brave_Sir_Robin het volgende:
Als er niets is om in uit te dijen, dan kun je ook niet uitdijen.Dus, of de stelling dat er niets buiten ons heelal is klopt niet, of het heelal dijt niet uit.
Als je het intressant vindt is A Brief History of Time van Stephen Hawking wel een aanrader.
quote:Maar de vraag is, is dit een algemeen geaccepteerde waarheid of een theorie waar niet iedereen het mee eens is? Lijkt mij het laatste. Dat iig de materie zich uitdijt is nog wel aan te tonen, maar wat je nu vertelt is volgens mij gewoon brainstormen.
Op zondag 27 juli 2003 23:06 schreef NorthernStar het volgende:[..]
Ja maar het gaat niet alleen om materie. Een vacuum zonder materie is ook gewoon onderdeel van onze tijd/ruimte van het heelal.
Het is niet zo dat buiten de grenzen van het heelal een vacuum is. Buiten de grenzen bestaat geen tijd/ruimte, er bestaat dus volgens onze natuurwetten helemaal niets, ook geen vacuum die nog opgevuld gaat worden. "Het" bestaat simpelweg niet. Er is geen ruimte waarin het heelal groeit.
Dus als het universum nu grofweg 30 miljard lichtjaar in doorsnee is, dan is dat alles wat er is. Eindig.
quote:Nee dit is de algemene opvatting van de wetenschap momenteel, of "algemeen geaccepteerde waarheid" zoals je wil.
Op zondag 27 juli 2003 23:30 schreef Toet het volgende:[..]
Maar de vraag is, is dit een algemeen geaccepteerde waarheid of een theorie waar niet iedereen het mee eens is? Lijkt mij het laatste. Dat iig de materie zich uitdijt is nog wel aan te tonen, maar wat je nu vertelt is volgens mij gewoon brainstormen.
Trouwens wij stellen het ons voor als een ballon die opgeblazen wordt, maar je kunt het evengoed voorstellen als een ballon die van dezelfde omvang blijft, maar toch steeds meer ruimte bevat. Het probleem is dat we ons voorstellingen in 3 dimensies maken en daar kun je het heelal simpelweg niet mee begrijpen.
vage shitquote:Op zondag 27 juli 2003 23:27 schreef NorthernStar het volgende:
[..]
Het heelal schept haar eigen tijd/ruimte terwijl het uitdijt.
Als je het intressant vindt is A Brief History of Time van Stephen Hawking wel een aanrader.
vage shitkonden wij dat ook maar
Ga jij eens heel snel terug naar schoolquote:Op donderdag 24 juli 2003 18:17 schreef PvtRyan het volgende:
Ik volg het met de telling even niet meer, 70.000 miljoen miljoen miljoen sterren is 7x10^22 sterren, sextilioen sterren zoals ze het in dat bericht over hebben is toch 10^60? 10^60 lijkt me wel extreem veel, dan zou 1 ster maar uit 10^30 electronen bestaan (geschatte aantal electronen is 10^90) en een druppel water bestaat al uit 10^21 atomen (geen electronen maar toch) dan zou een ster uit 10 miljard druppels water bestaan.
Ok genoeg met machten gerekent nu
10^90 - 10^60 is niet 10^30
Eén druppel water uit 10^21 atomen?quote:Op donderdag 24 juli 2003 18:17 schreef PvtRyan het volgende:
Stel: één druppel water heeft een volume van 50 ul = 0,05 g (20.000 druppels in 1 liter = 1kg.).
Water heeft een molmassa van 18 u. 1 mol water is dan 18 g. 1 mol = 6,02x10^23 moleculen (6 komma nog iets, weet niet helemaal exact meer). Enfin...(0,05/18) * 6,02x10^23 = 1,67 x 10^21....
Hey verdomd, je hebt gelijk dacht dat het toch wat minder zou zijn, niet dus...
dacht dat het toch wat minder zou zijn, niet dus...Maarre...ik heb niemand nog iets horen zeggen over Drake's formula?
De formule waarin allerlei voorwaarden staan beschreven voor de mogelijkheid van leven op andere planeten, maar waarin ook het aantal sterren en planeten rond deze sterren als variabelen in voorkomen.
Gezien het waanzinnige aantal sterren die dus berekend zijn zal er volgende de Drake formula vast wel ergens leven moeten zijn. Zelfs als alle variabelen het minst gunstig zijn ingevuld (op 0 na dan....voor de flauwerikken)...???
Zo zijn er wetenschappers die denken dat het heelal statisch zal eindigen waarin alle massa ver vedund is door het heelal en als het ware als een nachtkaarsje uitgaat.
Hoe logisch dit ook klinkt, blijkt dit niet het geval te zijn. Het heelal expandeert versneld uit, de veronderstelde oorzaak hiervan is de zogenaamde "donkere" energie.quote:Op donderdag 7 december 2006 15:02 schreef switchboy het volgende:
Het is ontstaan als een bol die langzaamaan steeds groter wordt, totdat de zwaartekracht groter wordt dan de snelheid waarmee het uitdeien gaat. (zwaartekracht blijft gelijk alleen zal de snelheid minder worden) daarna zullen alle deeltjes weer naar elkaar toe bewegen om weer één bol te vormen et voila een nieuwe big bang
Er wordt geen ruimte geschapen. De aanwezige ruimte rekt op ( zie het als een rubber vel oid ). Het idee van "ruimte" dat wij hebben is een tikje verwarrendquote:Op zondag 27 juli 2003 23:27 schreef NorthernStar het volgende:
[..]
Het heelal schept haar eigen tijd/ruimte terwijl het uitdijt.
Als je het intressant vindt is A Brief History of Time van Stephen Hawking wel een aanrader.
Er is uiteindelijk maar 1 scheppende kracht in de natuur en dat is de (misterieuze) expansiekracht.quote:Op donderdag 7 december 2006 15:02 schreef switchboy het volgende:
Het is ontstaan als een bol die langzaamaan steeds groter wordt, totdat de zwaartekracht groter wordt dan de snelheid waarmee het uitdeien gaat. (zwaartekracht blijft gelijk alleen zal de snelheid minder worden) daarna zullen alle deeltjes weer naar elkaar toe bewegen om weer één bol te vormen et voila een nieuwe big bang
Deze was ten tijde van de BIg Bang maxiamaal (inflatie periode), daarna ging de gravitatie merkbaar de expansie vertragen. Nu zijn we in een periode aangeland waarin de expansie weer versneld.
Volgens een andere theorie, de Big Rip, zal de expansie kracht steeds sterker worden, zo sterk dat alle materie uitelkaar gerukt wordt op sub-atomair niveau. Daarna houden ruimte en tijd op te bestaan.
De scheppende kracht zal uiteindelijk ook de vernietigende kracht zijn (lijkt op oosterse filosofie)
Natuurlijk kan niemand het (nog ?) echt bewijzen dat he zo gaat gebeuren, maar intuïtief denk ik niet dat de natuur zich naar een absolute rusttoestand zal evolueren, alles blijft in beweging. Alle processen in het heelal zijn geweldadig, waarom zou het einde dan zo "vreedzaam" zijn ?
Requiem aeternam dona eis, Domine.
Et lux perpetua luceat eis.
Die significantie is onmogelijkquote:Op vrijdag 8 december 2006 11:32 schreef DonGorgon het volgende:
70.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000.000 sterren?
en aangezien we nu 15miljard lichtjaar oud licht ontvangen is het heelal dus 30 miljard lichtjaar oud?
Welke denkfout maar ik?
|
|
