quote:Je geeft het probleem zelf al aan denk ik....
Op maandag 21 juli 2003 11:41 schreef Skylar het volgende:
Het ergste is dat ik soms niet eens tegen ze in durf te gaan, zodat ze mij nog steeds als een 16 jarige kunnen behandelen.
een paar keer op enter rammen was ook niet verkeerd geweest trouwens...
en dat je het ECHT ECHT ECHT strontziek bent
Overdrijven, zodat het lijkt, en misschien ook wel is, dat je zo niet normaal kan leven.
Helpt wel, netzoals een knallende ruzie veroorzaken, dat zet ze ook wel ff aan het denken dat ze eerst maar eens moeten leren overleggen
hmm..:O
Ik weet niet of er met ze te praten valt, maar volgens mij is een goed gesprek over wat je hiervan vindt wel op z'n plaats.
Die navelstreng moet door, maar je moet ze zelf ook wel het idee geven dat je dingen alleen kan en je eigen beslissingen kunt nemen,
als jij je afhankelijk opstelt zullen zij je ook zo behandelen.
quote:ohh ja lekekr is dat zeg je gewoon oudjes doe eens normaal ben 26 jaar ben oud zat om zelf beslissingen te maken
Op maandag 21 juli 2003 11:41 schreef Skylar het volgende:
Ik ben nu verdomme 26 jaar en mijn ouders bemoeien zich nog steeds overal mee. Ze proberen altijd hun mening op te dringen en als ze het ergens niet mee eens zijn, lijkt het wel of ze me zelfs een standje willen geven. Dit is toch niet normaal! Even een paar voorbeeldjes. Toen het uitging met mijn vriendje, zijn ze zelfs zonder mij medeweten naar zijn huis gegaan om mijn spullen op te halen en hem uit te schelden. Ook heb ik een brief van een vriendin, waarmee ik destijds ruzie, had nooit ontvangen. Ik verdenk mijn ouders ervan dat ze hem gewoon voor mij hebben achtergehouden. Dit zijn maar een paar voorbeelden en ik kan hele pagina's met dit soort dingen volschrijven. Ik snap best dat ze mij willen beschermen en met mij meeleven, maar dit is toch echt teveel! Het ergste is dat ik soms niet eens tegen ze in durf te gaan, zodat ze mij nog steeds als een 16 jarige kunnen behandelen. Als ik er wel eens wat van durf te zeggen, zeggen ze dat ik het nodig heb en ze zijn bang dat andere mensen gebruik van me maken. Dit is natuurlijk niet zo, maar blijkbaar hebben zij dat in hun hoofd gehaald!
quote:Ik heb genoeg in mijn pubertijd uitgevroten! En heb toen ook best vaak gezegd dat ze zich niet met mijn leven moesten bemoeien, maar dat maakte helaas niets uit.
Op maandag 21 juli 2003 11:45 schreef shmoopy het volgende:
Mensen gaan zover als jij accepteert, je ouders dus ook.
Ben je vergeten je af te zetten tijdens je puberteit?
quote:Ik woon gelukkig op mezelf, maar wel bij hun in de buurt. Ik zou naar een andere plaats kunnen verhuizen, maar dat wil ik liever niet, want ik woon best naar mijn zin.
Op maandag 21 juli 2003 11:49 schreef teknomist het volgende:
Of anders gewoon lekker op jezelf gaan wonen.
quote:Dan gewoon het contact met je ouders dusdanig verminderen dat ze gewoon niet alles meer weten wat er in je leven zich afspeelt.
Op maandag 21 juli 2003 11:54 schreef Skylar het volgende:[..]
Ik woon gelukkig op mezelf, maar wel bij hun in de buurt. Ik zou naar een andere plaats kunnen verhuizen, maar dat wil ik liever niet, want ik woon best naar mijn zin.
quote:Dat moet je tegen die ouders zeggen, niet tegen de TS
Op maandag 21 juli 2003 11:44 schreef U-lerZzZ het volgende:
Grow up.
Maak je ouders goed duidelijk dat je volwassen bent en dat je je eigen beslissingen neemt. Je bent geen klein kind meer.
[Dit bericht is gewijzigd door erikh op 21-07-2003 11:59]
quote:Ja, dat is wel een tip.
Op maandag 21 juli 2003 11:56 schreef DikkeSmikkel het volgende:[..]
Dan gewoon het contact met je ouders dusdanig verminderen dat ze gewoon niet alles meer weten wat er in je leven zich afspeelt.
Maar nogmaals, volgens mij kunnen ze dit alleen zo doen omdat jij het min of meer toelaat.
Als zij weten dat er geheid stront aan de knikker is op het moment dat ze dergelijke dingen uithalen dan laten ze het wel lijkt me.
quote:Nee, ik heb ook nog een zus en die zit helemaal onder de plak! Zij heeft het gevoel dat ze alles tegen mijn ouders moet opbiechten. Dus als ik eens iets in vertrouwen tegen haar zeg, weten mijn ouders het de volgende dag. Ik vertel haar dus ook niet meer zoveel.
Op maandag 21 juli 2003 11:53 schreef Beurlap het volgende:
enigst kind toevallig?
quote:Ja hallo, 26 jaar en dan niks durven zeggen tegen je ouders?
Op maandag 21 juli 2003 11:41 schreef Skylar het volgende:
Het ergste is dat ik soms niet eens tegen ze in durf te gaan, zodat ze mij nog steeds als een 16 jarige kunnen behandelen. Als ik er wel eens wat van durf te zeggen, zeggen ze dat ik het nodig heb en ze zijn bang dat andere mensen gebruik van me maken. Dit is natuurlijk niet zo, maar blijkbaar hebben zij dat in hun hoofd gehaald!
Enneh "ze zijn bang dat andere mensen gebruik van me maken."
GELIJK HEBBEN ZE!!!!!
Want je laat je gewoon misbruiken door je pa en ma
Dus: grow up!
quote:Ja, daar heb je gelijk in. Het gaat trouwens wel een stuk beter en ik zeg er nu af en toe iets van, maar mijn ouders zijn nogal volhardend.
Op maandag 21 juli 2003 11:58 schreef shmoopy het volgende:[..]
Maar nogmaals, volgens mij kunnen ze dit alleen zo doen omdat jij het min of meer toelaat.
Als zij weten dat er geheid stront aan de knikker is op het moment dat ze dergelijke dingen uithalen dan laten ze het wel lijkt me.
*ouders willen weer grote bek opzetten*
EN NOU JE SMOEL HOUDEN!
Ik ben toch verdomde 26 en jullie behandelen me als een klein kind, snuffelen door mijn spullen, en houden dingen voor me achter, waar halen jullie het lef vandaan goor TUIG dat jullie zijn?
Ik wil NU excuses horen voor [insert hier alle rottige dingen] die jullie hebben geflikt en als dat er niet onmiddelijk uitkomt samen met [insert hier dingen die je mist] dan hoeven jullie NIET te verwachten dat ik ooit nog met jullie praat.
(voor optimaal effect daarna naar je eigen huis gaan en zeggen dat ze je nummer hebben)
[Dit bericht is gewijzigd door Beurlap op 21-07-2003 12:08]
quote:Als je het wat subtieler en diplomatieker aanpakt... kun je misschien én los komen van je ouders én een goede relatie behouden
Op maandag 21 juli 2003 12:06 schreef Piro het volgende:
Dat pak je zo aan :*ouders willen weer grote bek opzetten*
EN NOU JE SMOEL HOUDEN!
Ik ben toch verdomde 26 en jullie behandelen me als een klein kind, snuffelen door mijn spullen, en houden dingen voor me achter, waar halen jullie het lef vandaan goor TUIG dat jullie zijn?
Ik wil NU excuses horen voor [insert hier alle rottige dingen] die jullie hebben geflikt en als dat er niet onmiddelijk uitkomt samen met [insert hier dingen die je mist] dan hoeven jullie NIET te verwachten dat ik ooit nog met jullie praat.(voor optimaal effect daarna naar je eigen huis gaan en zeggen dat ze je nummer hebben)
quote:Met zulk tuig wil je helemaal geen goeie relatie meer hebben, of je moet masochist zijn.
Op maandag 21 juli 2003 12:07 schreef teknomist het volgende:[..]
Als je het wat subtieler en diplomatieker aanpakt... kun je misschien én los komen van je ouders én een goede relatie behouden
Een wolf verliest wel zijn haren maar niet zijn streken.
quote:De truc is om te leren omgaan met mensen.
Op maandag 21 juli 2003 12:10 schreef Piro het volgende:[..]
Met zulk tuig wil je helemaal geen goeie relatie meer hebben, of je moet masochist zijn.
Een wolf verliest wel zijn haren maar niet zijn streken.
Omgaan met mensen betekent een relatie met ze kunnen onderhouden. Als TS zo graag met haar ouders wil breken, dan was dat allang boven tafel gekomen hoor, maar ze wil er kennelijk iets aan doen om het te verhelpen.
Jouw methode heeft geen zin om relaties te onderhouden!
quote:Zoiets heb ik al een keer gedaan, maar dat iets genuanceerder. Mijn moeder begon toen te huilen en zei tegen me dat ik ontdankbaar was en dat ze me alleen maar wilde beschermen enz. enz. En dat ik hun altijd maar met de sores laat zitten en ze zich zorgen maken. Ik heb toen gezegd dat het MIJN leven is! Het is toen wel iets beter geworden, maar ze blijven nog steeds bemoeizuchtig!
Op maandag 21 juli 2003 12:06 schreef Piro het volgende:
Dat pak je zo aan :*ouders willen weer grote bek opzetten*
EN NOU JE SMOEL HOUDEN!
Ik ben toch verdomde 26 en jullie behandelen me als een klein kind, snuffelen door mijn spullen, en houden dingen voor me achter, waar halen jullie het lef vandaan goor TUIG dat jullie zijn?
Ik wil NU excuses horen voor [insert hier alle rottige dingen] die jullie hebben geflikt en als dat er niet onmiddelijk uitkomt samen met [insert hier dingen die je mist] dan hoeven jullie NIET te verwachten dat ik ooit nog met jullie praat.(voor optimaal effect daarna naar je eigen huis gaan en zeggen dat ze je nummer hebben)
quote:* Iets mompelt over wolven, haren verliezen, en streken
Op maandag 21 juli 2003 12:14 schreef Skylar het volgende:[..]
Zoiets heb ik al een keer gedaan, maar dat iets genuanceerder. Mijn moeder begon toen te huilen en zei tegen me dat ik ontdankbaar was en dat ze me alleen maar wilde beschermen enz. enz. En dat ik hun altijd maar met de sores laat zitten en ze zich zorgen maken. Ik heb toen gezegd dat het MIJN leven is! Het is toen wel iets beter geworden, maar ze blijven nog steeds bemoeizuchtig!
Studeer bovenstaand gesprekje in en de volgende keer dat ze weer een keel opzetten eruit laten rollen.
Het beste is als je daarna gewoon heel kalm het huis verlaat.
Op een gegeven moment kon ik er niet meer tegen en ging ik er zelf aan onderdoor. Ik heb het contact met m'n moeder verbroken en haar een half jaar niet/nauwelijks gesproken. Uiteindelijk heeft m'n moeder ingezien hoe vreselijk ze zich gedroeg en is het contact hersteld, nu gaat het goed. Ze bemoeit zich nergens meer mee.
[Dit bericht is gewijzigd door Twiggy op 21-07-2003 12:18]
quote:Tja het lijkt mij erop, dat je ouders je gewoon niet los kunnen laten. Dit lijkt me heel frustrerend, want al die bemoeienissen enzo...
Op maandag 21 juli 2003 12:14 schreef Skylar het volgende:[..]
Zoiets heb ik al een keer gedaan, maar dat iets genuanceerder. Mijn moeder begon toen te huilen en zei tegen me dat ik ontdankbaar was en dat ze me alleen maar wilde beschermen enz. enz. En dat ik hun altijd maar met de sores laat zitten en ze zich zorgen maken. Ik heb toen gezegd dat het MIJN leven is! Het is toen wel iets beter geworden, maar ze blijven nog steeds bemoeizuchtig!
quote:Je slaat de spijker op z'n kop! Ze kunnen mij inderdaad niet loslaten. Het contact is al minder dan vroeger, maar veel informatie krijgen ze via mijn zus binnen. Ik heb haar bijvoorbeeld van het weekend met mijn stomme kop iets toevertrouwd. Ze heeft het natuurlijk tegen mijn ouders gezegd. Nu is mijn moeder boos en wil ze met mij praten. Ik neem natuurlijk gewoon de telefoon niet op, want wat heeft zij er mee te maken! En ben nu ook boos op mijn zus, omdat ze weer eens niet haar mond kon houden.
Op maandag 21 juli 2003 12:17 schreef Blanche_Fantasy het volgende:[..]
Tja het lijkt mij erop, dat je ouders je gewoon niet los kunnen laten. Dit lijkt me heel frustrerend, want al die bemoeienissen enzo...
Tja een kleine oplossing zou natuurlijk zijn, dat je het contact wat verminderd...
Na een tijdje kan dit de lucht misschien ophelderen en valt het kwartje misschien eindelijk eens bij hun (hen erop wijzen heeft kennelijk geen zin gezien je het al geprobeerd hebt).
quote:Oei zo te zien heeft je zus ook een probleem...
Op maandag 21 juli 2003 12:23 schreef Skylar het volgende:[..]
Je slaat de spijker op z'n kop! Ze kunnen mij inderdaad niet loslaten. Het contact is al minder dan vroeger, maar veel informatie krijgen ze via mijn zus binnen. Ik heb haar bijvoorbeeld van het weekend met mijn stomme kop iets toevertrouwd. Ze heeft het natuurlijk tegen mijn ouders gezegd. Nu is mijn moeder boos en wil ze met mij praten. Ik neem natuurlijk gewoon de telefoon niet op, want wat heeft zij er mee te maken! En ben nu ook boos op mijn zus, omdat ze weer eens niet haar mond kon houden.
Echter dit kan goed aflopen, en zowel fout aflopen
Sowieso zou dit zooooooooooo ontzettend opluchten bij je (voel je de schaamte al om het te vertellen?), je bent echt opeens 20kilo lichter na zo'n gesprek.
In zo'n gesprek (als je het al durft, want het is niet makkelijk), moet je gewoon duidelijke spelregels afspreken (zoiets als, als we onredelijk worden en we gaan schreeuwen, dan stoppen we gewoon en gaan we even afkoelen).
Geloof me, dit WERKT! De praktijk heeft het uitgewezen maar dit vereist wel een hoop lef.
iig succes!
quote:Fijn voor je dat het toch weer goed is gekomen. En wat goed van je moeder dat ze haar fouten nu inziet en zich niet meer met je bemoeit. Hopelijk gebeurt dat ook ooit eens bij mijn ouders, maar ik heb er een hard hoofd in. Ik zou het contact met mijn ouders niet willen verbreken, want ze hebben ook hun goede dingen en het blijven toch mijn ouders...
Op maandag 21 juli 2003 12:17 schreef Twiggy het volgende:Op een gegeven moment kon ik er niet meer tegen en ging ik er zelf aan onderdoor. Ik heb het contact met m'n moeder verbroken en haar een half jaar niet/nauwelijks gesproken. Uiteindelijk heeft m'n moeder ingezien hoe vreselijk ze zich gedroeg en is het contact hersteld, nu gaat het goed. Ze bemoeit zich nergens meer mee.
quote:Met alle respect maar een telefoon niet opnemen is niet de oplossing. Je moet opnemen en zeggen. Kap daar eens mee. Het is MIJN leven. Als ik je nodig heb dan bel ik je wel. Ik heb je niet nodig. Bemoei met je eigen leven. Als ik je hulp nodig heb zal ik je bellen. Maar als je dit zo blijft vol houden dan zal ik je nooit bellen. ik ben het huis uit. Ik ben vrij en alleen. Als je zo graag voor iets wil zorgen moet je een hond nemen.
Op maandag 21 juli 2003 12:23 schreef Skylar het volgende:[..]
Je slaat de spijker op z'n kop! Ze kunnen mij inderdaad niet loslaten. Het contact is al minder dan vroeger, maar veel informatie krijgen ze via mijn zus binnen. Ik heb haar bijvoorbeeld van het weekend met mijn stomme kop iets toevertrouwd. Ze heeft het natuurlijk tegen mijn ouders gezegd. Nu is mijn moeder boos en wil ze met mij praten. Ik neem natuurlijk gewoon de telefoon niet op, want wat heeft zij er mee te maken! En ben nu ook boos op mijn zus, omdat ze weer eens niet haar mond kon houden.
quote:Heb je uberhaupt gePROBEERD je in te leven in topicstarter?
Op maandag 21 juli 2003 12:28 schreef ook_gek het volgende:[..]
Met alle respect maar een telefoon niet opnemen is niet de oplossing. Je moet opnemen en zeggen. Kap daar eens mee. Het is MIJN leven. Als ik je nodig heb dan bel ik je wel. Ik heb je niet nodig. Bemoei met je eigen leven. Als ik je hulp nodig heb zal ik je bellen. Maar als je dit zo blijft vol houden dan zal ik je nooit bellen. ik ben het huis uit. Ik ben vrij en alleen. Als je zo graag voor iets wil zorgen moet je een hond nemen.
quote:Moet dat dan
Op maandag 21 juli 2003 12:30 schreef Blanche_Fantasy het volgende:[..]
Heb je uberhaupt gePROBEERD je in te leven in topicstarter?
quote:Nee domweg wat posten, moet dat dan?
Op maandag 21 juli 2003 12:32 schreef ook_gek het volgende:[..]
Moet dat dan
quote:Ja
Op maandag 21 juli 2003 12:34 schreef Blanche_Fantasy het volgende:[..]
Nee domweg wat posten, moet dat dan?
quote:ja whatever.
Op maandag 21 juli 2003 12:35 schreef ook_gek het volgende:[..]
Ja
quote:Even niet pseudopsychologisch willen zijn.
Op maandag 21 juli 2003 12:34 schreef Blanche_Fantasy het volgende:[..]
Nee domweg wat posten, moet dat dan?
quote:Maar ik reageerde op de laatste reactie van Skylar. alleen op dat is mijn reactie gericht.
Op maandag 21 juli 2003 12:36 schreef Blanche_Fantasy het volgende:[..]
ja whatever.
Ts, leef je nog?
quote:Ik neem de telefoon niet op, omdat ik dat het toch geen nut heeft. Ik kan dan tegen haar zeggen "bemoei je met je eigen leven", maar dat helpt niet. Ze snapt niet dat ik de dingen zelf moet oplossen, want anders was ze me in de eerste plaats niet gaan bellen. Maar ik ga haar vanmiddag bellen en het nog een keer uitleggen... Word er alleen zo moe van...
Op maandag 21 juli 2003 12:28 schreef ook_gek het volgende:[..]
Met alle respect maar een telefoon niet opnemen is niet de oplossing. Je moet opnemen en zeggen. Kap daar eens mee. Het is MIJN leven. Als ik je nodig heb dan bel ik je wel. Ik heb je niet nodig. Bemoei met je eigen leven. Als ik je hulp nodig heb zal ik je bellen. Maar als je dit zo blijft vol houden dan zal ik je nooit bellen. ik ben het huis uit. Ik ben vrij en alleen. Als je zo graag voor iets wil zorgen moet je een hond nemen.
quote:Ja kom, we schreeuwen het erin, en als dat niet lukt, dan slaan we het er wel in
Op maandag 21 juli 2003 12:37 schreef Piro het volgende:[..]
Even niet pseudopsychologisch willen zijn.
De harde aanpak kan vaak het wondermiddel zijn.
quote:Of je moet gewoon eens goed door het lint gaan. Ze een klap in het gezicht geven. Zo van als je zo blijft dan lul ik niet meer tegen je. Gewoon negeren. Wie weet dat ze het dan pas in zien. Vervelend dat wel
Op maandag 21 juli 2003 12:38 schreef Skylar het volgende:[..]
Ik neem de telefoon niet op, omdat ik dat het toch geen nut heeft. Ik kan dan tegen haar zeggen "bemoei je met je eigen leven", maar dat helpt niet. Ze snapt niet dat ik de dingen zelf moet oplossen, want anders was ze me in de eerste plaats niet gaan bellen. Maar ik ga haar vanmiddag bellen en het nog een keer uitleggen... Word er alleen zo moe van...
wie niet luisteren wil moet maar voelen
quote:
Op maandag 21 juli 2003 12:42 schreef ook_gek het volgende:[..]wie niet luisteren wil moet maar voelen
quote:Whoo, piro komt los
Op maandag 21 juli 2003 12:06 schreef Piro het volgende:
Dat pak je zo aan :*ouders willen weer grote bek opzetten*
EN NOU JE SMOEL HOUDEN!
Ik ben toch verdomde 26 en jullie behandelen me als een klein kind, snuffelen door mijn spullen, en houden dingen voor me achter, waar halen jullie het lef vandaan goor TUIG dat jullie zijn?
Ik wil NU excuses horen voor [insert hier alle rottige dingen] die jullie hebben geflikt en als dat er niet onmiddelijk uitkomt samen met [insert hier dingen die je mist] dan hoeven jullie NIET te verwachten dat ik ooit nog met jullie praat.(voor optimaal effect daarna naar je eigen huis gaan en zeggen dat ze je nummer hebben)
Maar in dit soort gevallen is dat waarschijnlijk het beste. Ze moeten gewoon eens flink op hun plaats gezet worden
Maar ondertussen ontzegt ze jou wel het recht om je eigen leven vorm te geven en je eigen fouten te maken. Heb je dat argument al eens van stal gehaald? Je hebt haar adviezen 26 jaar aangehoord, het wordt tijd dat ze je eindelijk in staat stelt ze zelf in de praktijk te brengen.
quote:Lekker onderbouwd ook. Kijk als het echt niet meer gaat is dat de enige oplossing. Je weet pas wat je mist als je het niet meer hebt. Wie weet dat ze dan zullen gaan in zien wat ze gedaan hebben. Is niet leuk om te doen. Maar soms kan je niet anders. Zo door blijven gaan schiet lekker op wil je zeggen
Op maandag 21 juli 2003 12:42 schreef Blanche_Fantasy het volgende:[..]
quote:Voor mij was dit het laatste redmiddel, of eigenlijk meer zelfbescherming. Elke keer als ik m'n moeder had gesproken was ik over de zeik en dat werd steeds erger. Met m'n vader heb ik wel gewoon contact gehouden en die kwam ook regelmatig bij me langs en had begrip voor mijn keuze. Hij is ook degene die m'n moeder heeft laten inzien dat ze haar gedrag moest veranderen als ze me niet helemaal kwijt wilde raken.
Op maandag 21 juli 2003 12:28 schreef Skylar het volgende:[..]
Fijn voor je dat het toch weer goed is gekomen. En wat goed van je moeder dat ze haar fouten nu inziet en zich niet meer met je bemoeit. Hopelijk gebeurt dat ook ooit eens bij mijn ouders, maar ik heb er een hard hoofd in. Ik zou het contact met mijn ouders niet willen verbreken, want ze hebben ook hun goede dingen en het blijven toch mijn ouders...
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |