Maar de laatste tijd zijn er toch wat dingen voorgevallen, waardoor ik het niet langer kan ontkennen tegenover mezelf. Hierdoor is het me ook gaan opvallen dat ik best wel veel lieg tegen andere mensen hierover.
Vragen ze me wat ik in het weekend ga doen, antwoord ik bijna altijd met iets als:"Feesten natuurlijk" of iets wat er op lijkt terwijl ik 9 van de 10 keer thuis zit op zaterdagavond.
maarja om het af te sluiten: ik heb geen vrienden en daar schaam ik me voor. Mensen die dit herkennen of wijze raad hebben. Barst los!
Mensen vinden 'elkaar' op den duur toch altijd wel. Alleen is eerlijkheid (zeker voor mij) wel een pré voor vrienden onder elkaar.
En mensen zeggen altijd dat het goed gaat. Is normaal. Je zegt niet 'het gaat echt vet klote' omdat je gewoon geen andere mensen ermee lastig wil vallen. En wat gaat het hun aan eigenlijk?
Ik heb wel een redelijk aantal vrienden en kennissen, maar ik heb er zelf juist helemaal niet zoveel behoefte aan.
Ik vermaak me zonder vrienden eigenlijk ook prima, hoewel sommige dingen natuurlijk wel gezelliger zijn met vrienden erbij.
quote:Mee eens!
Op zaterdag 28 juni 2003 04:24 schreef _Vampierheks_ het volgende:
Beter 1 goede vriend, dan een bak vage kennissen.
quote:Waarom?
Op zaterdag 28 juni 2003 04:23 schreef StrayDog het volgende:
Maar waarom schaam je je daar dan voor?Ik heb wel een redelijk aantal vrienden en kennissen, maar ik heb er zelf juist helemaal niet zoveel behoefte aan.
Ik vermaak me zonder vrienden eigenlijk ook prima, hoewel sommige dingen natuurlijk wel gezelliger zijn met vrienden erbij.
Trots denk ik. Het klinkt stom, maar af en toe wil ik wat gaan doen. Bijvoorbeeld uitgaan (makkelijkste voorbeeld). En dan is er gewoon niemand die ik zou kunnen bellen om mee te gaan. Op zo een moment voel ik me echt een loser. Enigste mensen met wie ik weleens dingen doe is me familie, maar daardoor voel ik me meestal alleen maar een nog grotere sukkel, omdat ik dan altijd het gevoel heb dat ze me uit meelij meenemen
Vrienden kom je op de gekste momenten, plaatsen, e.d. tegen.
Is het niet ook gewoon een gevalletje verlegenheid? Dat je gewoon mensen niet of moeilijk aan durft te spreken? Dit kan natuurlijk ook een barriere vormen....
Ik ga nu echt plat.
soms mis ik het wel eens als hier op het thuis front iets is met de kids, mar voor de rest nee mis het niet, ik hou ook iedereen eigenlijk bij me uit de buurt.
en stappen zo doe ik toch niet ( veel te druk)
en van vrienden moet je vind ik ook niet te vaak wat van verwachten want als puntje bij paaltje komt laten de meeste je vallen als een baksteen.
tja dat is mijn ervaring dus daarom lekker zonder
Ik zit in het weekend ook thuis en denk ik weleens 'damn..zou nu best wel uit willen gaan en lol maken..' Maar ik ga volgend weekend dus voor het eerst sinds een paar jaar weer uit. 'k raak nu al benauwd en heb de neiging om het af te zeggen.
Het is ook niet dat ik me niet vermaak zonder vrienden, ik doe gewoon mijn eigen dingetje en dat vind ik ook heel fijn vaak.
Ik zeg ook eerlijk dat ik niet uitga, maar mensen vragen nooit of ik veel vrienden heb of niet.
Als je vrienden wil, zul je daar je best voor moeten doen, je open stellen, je nek uitsteken, zo simpel is dat..
Persoonlijk zou ik me ontzettend eenzaam voelen zonder vrienden..
als iemand vraagt wat je zaterdag gaat doen moet je gewoon zeggen dat je niets gaat doen, misschien vragen ze je dan of meej gaat, daar heb je toch veel meer aan dan erover liegen.
quote:Vrienden krijg je op een vrij natuurlijke wijze; het overkomt je.
Op zaterdag 28 juni 2003 15:49 schreef nozem het volgende:
Je hebt vast wel iemand waarmee je je contacten kunt intensiveren lijkt me?Als je vrienden wil, zul je daar je best voor moeten doen, je open stellen, je nek uitsteken, zo simpel is dat..
Persoonlijk zou ik me ontzettend eenzaam voelen zonder vrienden..
Je open stellen en je nek uitsteken doe je pas als het klikt (stom woord) met iemand.
[Dit bericht is gewijzigd door Navelpluisje op 28-06-2003 15:54]
quote:Om leuke mensen te ontmoeten zul je jezelf toch echt open moeten stellen en je nek uit moeten steken. Als je heel afstandelijk en gesloten op nieuwe mensen reageert wordt het namelijk nooit wat, dan krijg je niet eens de kans om nieuwe mensen te leren kennen..
Op zaterdag 28 juni 2003 15:53 schreef Navelpluisje het volgende:[..]
Vrienden krijg je op een vrij natuurlijke wijze; het overkomt je.
Je open stellen en je nek uitsteken doe je pas als het klikt (stom woord) met iemand.
A friend is someone who let's you help
Onderschat je familie niet, die mensen lijken soms meer op jou dan je denkt!
Alleen op de bassisschool had ik wat vriendjes waar ik mee omging maar sindsdien eigenlijk niet meer....
Het nadeel is dat als ik een vriendin heb, dat ik daar echt alles tegen zeg en mee doe maar als het eenmaal uit is....tja...ik raak dan niet alleen mijn meisje kwijt maar ook mijn beste "vriend"
Ik maak me er niet zo heel erg druk om(heb ook een negatief beeld van de mensen) aangezien ik ook veel rottigheid heb meegemaakt "dankzij" mensen dus voor mij is het voor een kwestie van vertrouwen; ik vertrouw mensen gewoon niet zo vlug meer...
Sterkte!
*bellafonte gaat vanavond lekker alleen uit en probeert er gewoon een gezellige avond van te maken*
Of je tevreden bent met je leven zonder vrienden is iets anders. Als je je eenzaam gaat voelen dan kun je daar zelf wat aan doen.
Vrienden maken is dus iets dat best mogelijk is. En je hoeft niet persee je vrienden vanaf je 7e levensjaar te kennen. Dat kan ook op een latere leeftijd gebeuren.
Moet je je wel gaan begeven onder de mensen
Ik heb zat vrienden, maar geen vriendgroep, zal ik maar zeggen.
Dus zit ik ook vaak thuis zaterdaag avond.
Nou ja, schoolfeesten o.i.d. zijn ook okay. .
Ja de enige mensen waar ik mee omging waren wielrenners maar wat wil je ook als je 20 uur in de week op de fiets zit, ik had er geen tijd voor.
Maar in de winter, als je wat minder trainde, begon ik me wel eenzaam te voelen.
Ik dacht: dit wil ik niet langer, ik heb toen oude klasgenoten ontmoet en daar ben ik mee opgetrokken.
De intresse in het wielrennen werdt ook minder duss heb ik voor hun gekozen.
We zijn nu met 6 jongens, en er zijn nu ongeveer 10 meiden bij.
Heel gezellig,
Ik kan niet meer zonder ze!!!
Maar ja idd, wat al eerder gezegd werd, je moet er wat voor doen om ze te krijgen!!
Eerst moest ik ze altijd bellen wat ze gingen doen etc, maar na een half jaartje bellen (wat ik niet altijd even leuk vond, want je hebt het gevoel dat je jezelf uitnodigd) gingen ze mij bellen!! daar was ik toen wel ff vet blij om!!
Nu ben ik gewoon een onderdeel uit de groep
Nog 17 nachten slapen en dan gaan we met zijn 6en naar Turkije!! whoeiii dat wordt feest!!!
Succes!!
ThaBanco
quote:Damn, je kunt toch ook samen met een vriend uitgaan, desnoods in je eentje. Ik zweer het je, ik heb genoeg vrienden en toch ga ik wel eens in mijn eentje uit, dan leer je 10 keer zo snel mensen kennen, ook leuke vrouwen dus
Op zaterdag 28 juni 2003 16:47 schreef FlyingFox het volgende:
Ik herken dit gedeeltelijk...Ik heb zat vrienden, maar geen vriendgroep, zal ik maar zeggen.
Dus zit ik ook vaak thuis zaterdaag avond.Nou ja, schoolfeesten o.i.d. zijn ook okay.
quote:Ik heb een bepaalde definitie voor vrienden. Vrienden zijn mensen met dezelfde interesses. Mensen waar je slap mee kunt praten. Mensen met dezelfde humor.
Op zaterdag 28 juni 2003 16:46 schreef ArmaniMania het volgende:
En wat is een goede vriend tegenwoordig ? Iemand die met je omgaat omdat je um steeds trakteert op drank, voedsel, bioscoop, of concert ?
Is ook een soort van vrijetijds besteding. Alleen dingen ondernemen daar vind ik zelf geen bal aan. Dat doe ik liever met meerdere mensen.
Komt het aan op steun bieden in slechte tijden dan heb ik gemerkt dat vrienden daar niet zo goed toe in staat zijn. Ligt dan ook aan de grote van het probleem.
Het idee dat ik vrienden heb dat is voor mij best een geruststelling.
Vandaag weer een vriend gebeld en meteen weer wat afgesproken. En steeds is het dan wel tof ook.
Ik heb ook niet veel vrienden hoor, althans, die heb ik wel, maar als je ze nodig hebt, zijn ze er niet of maar heel even......
Ken dat gevoel, tis behoorlijk deprimerend ja.. zal het aan de stad liggen??
quote:Ag ja, ik word ook wel eens mee uitgevraagd, maar ik zit nog in de beginfase zeg maar...
Op zaterdag 28 juni 2003 16:56 schreef nozem het volgende:[..]
Damn, je kunt toch ook samen met een vriend uitgaan, desnoods in je eentje. Ik zweer het je, ik heb genoeg vrienden en toch ga ik wel eens in mijn eentje uit, dan leer je 10 keer zo snel mensen kennen, ook leuke vrouwen dus
.quote:Het ontmoeten gaat vanzelf
Op zaterdag 28 juni 2003 15:58 schreef nozem het volgende:[..]
Om leuke mensen te ontmoeten zul je jezelf toch echt open moeten stellen en je nek uit moeten steken. Als je heel afstandelijk en gesloten op nieuwe mensen reageert wordt het namelijk nooit wat, dan krijg je niet eens de kans om nieuwe mensen te leren kennen..
.Studie, werk, winkel, etc.Je moet je idd wel gewoon toegankelijk opstellen, maar ik denk niet dat je veel moeite moet doen om vrienden te zoeken. Zo werkt dat niet.
quote:Klopt
Op zaterdag 28 juni 2003 17:00 schreef Navelpluisje het volgende:[..]
Het ontmoeten gaat vanzelf
Je moet je idd wel gewoon toegankelijk opstellen, maar ik denk niet dat je veel moeite moet doen om vrienden te zoeken. Zo werkt dat niet.
Vrienden maken moet vanzelf gaan. Jezelf inderdaad toegankelijk/uitnodigend opstellen. En dan moet het geen probleem zijn.
quote:idd dat heb ik ook
Op zaterdag 28 juni 2003 04:24 schreef _Vampierheks_ het volgende:
Beter 1 goede vriend, dan een bak vage kennissen.
heb niet heel veel vrienden maar het zijn wel goede vrienden
quote:Dit zou ik zelf getypt kunnen hebben. M.a.w.: zeer herkenbaar. Ik zit in dezelfde situatie.
Op zaterdag 28 juni 2003 04:16 schreef Zed het volgende:
Ik word me er steeds meer en meer van bewust, dat ik geen vrienden heb. Op de een of andere manier durfde ik dat nooit aan mezelf toe te geven, waarschijnlijk omdat ik me er te erg voor schaamde.
Maar de laatste tijd zijn er toch wat dingen voorgevallen, waardoor ik het niet langer kan ontkennen tegenover mezelf. Hierdoor is het me ook gaan opvallen dat ik best wel veel lieg tegen andere mensen hierover.
Vragen ze me wat ik in het weekend ga doen, antwoord ik bijna altijd met iets als:"Feesten natuurlijk" of iets wat er op lijkt terwijl ik 9 van de 10 keer thuis zit op zaterdagavond.maarja om het af te sluiten: ik heb geen vrienden en daar schaam ik me voor. Mensen die dit herkennen of wijze raad hebben. Barst los!
Als je er echt wat aan wilt doen, dan zul je moeten beginnen met te achterhalen waarom je in die situatie zit. Dat is moeilijk maar wel noodzakelijk. Vanaf dat punt kun je werken naar een oplossing en ik durf wel te garanderen dat dat nog veel moeilijker zal zijn. Dat doe je zeker niet van de ene op de andere dag / maand / jaar (?). Da's iets wat ontzettend veel tijd kost.
quote:Volkomen waar. En die mensen kunnen je mogelijk helpen om naar een oplossing te werken. Niet dat ze je concreet kunnen zeggen wat je moet doen, zie het meer als een soort "bewustwordingsproces" naar wat precies de oorzaken zijn en wat je kunt doen. Hoe kom je bijvoorbeeld over op andere mensen? Dat kan totaal anders zijn dan je zelf denkt. Misschien denk je dat zelf heel goed te weten, maar dat kan vies tegenvallen.
Vrienden kom je op de gekste momenten, plaatsen, e.d. tegen.
quote:Jezelf openstellen is misschien wel het moeilijkste als je een gesloten type bent. De oorzaken voor een eventuele geslotenheid die kun je zelf het beste achterhalen, dat kunnen wij niet voor je bedenken.
Om leuke mensen te ontmoeten zul je jezelf toch echt open moeten stellen en je nek uit moeten steken. Als je heel afstandelijk en gesloten op nieuwe mensen reageert wordt het namelijk nooit wat, dan krijg je niet eens de kans om nieuwe mensen te leren kennen
Het feit dat je je verhaal hier kwijt durft is al een goed begin. Ga zo door!
Als je om een babbeltje verlegen zit, dan kun je in m'n profile wel m'n E-mailadres vinden.
[Dit bericht is gewijzigd door Spohr op 28-06-2003 17:19]
quote:Ik ga met mijn tante uit, en ze had me ondergekotst toen ze harstikke dronken was.
Op zaterdag 28 juni 2003 16:03 schreef nozem het volgende:
Een neef, nicht, oom of tante kan net zo goed fungeren als goede vriend trouwensOnderschat je familie niet, die mensen lijken soms meer op jou dan je denkt!
quote:Cool, zo'n tante wil ik ook
Op zaterdag 28 juni 2003 17:17 schreef NightH4wk het volgende:[..]
Ik ga met mijn tante uit, en ze had me ondergekotst toen ze harstikke dronken was.
Stappen dat doe ik al een tijdje niet meer.. Mis het niet ook..
Soms ga ik nog wel eens kijken maar ben ik zo weer thuis..
Ik vind het niet iets om je voor te schamen hoor..
dan twintig zeikerds aan de deur
Je zou maar lekker aan het Fokken zijn!
Komt er weer bezoek.... Nou uh...Wiebereuh.. 
quote:Ik heb wel vrienden het punt is alleen... Ik vind er geen moer aan om naar de disco te gaan. In ieder geval niet aan die disco's waar zij heen willen. Altijd van die keiharde top 40 muziek en dan heb je ook nog zo'n tent waar ze van die Hollandse ouwe gouwe draaien
Op zaterdag 28 juni 2003 18:13 schreef Tally het volgende:
Ik heb ook geen echte vrienden.. Maar schaam me er niet om..
Stappen dat doe ik al een tijdje niet meer.. Mis het niet ook..
Soms ga ik nog wel eens kijken maar ben ik zo weer thuis..
Ik vind het niet iets om je voor te schamen hoor..
, daarom zit ik zaterdag ook thuis...Mijn definitie van leuk uitgaan is eerder een kroegie pakken ofzo, waar je tenminste nog een beetje kan lullen met elkaar.
Ik ga vanavond eens een leuk filmpie kijken... Blair Witch 2.
Als je relatie net verbroken is is het wel klote ja. Gelukkig heb ik nog een nichtje waar ik goed mee praten kan. Familie! Praat me er niet van...:(
Vrouwen hebben vaker een groter sociaal netwerk dan mannen. Maar helaas ben ik geen vrouw.
Heb zelf gewoon behoefte aan andere impulsen. Op jezelf aangewezen zijn heeft iets statisch, als ik merk dat ik verzandt in mijn eigen gedachten heb ik gewoon sterk de behoefte om nieuwe impulsen te krijgen, nieuwe ideeen opdoen en dat kan ik bewerkstelligen door met anderen op te trekken en te praten. Hoeven niet altijd serieuse gesprekken te zijn.
Zoals eerder gezegd: het moet met bepaalde mensen gewoon klikken, en dan gaat het eigenlijk vanzelf. Ga naar plaatsen waar mensen met dezelfde interesses zich ophouden (sport, hobby etc) Grote kans dat je gelijkgestemden tegenkomt.
ikzelf heb al jaren een redelijk grote vriendinnengroep, maar de laatste tijd (misschien omdat ik wat ouder wordt of whatever) heb ik eigenlijk meer 1 hele goeie vriendin en dat vind ik ook wel fijn ...
dus je hoeft je daar zeker niet voor te schamen hoor!
maar de andere groep, ja die zie ik eigenlijk alleen op vrijdagavond, als we bij elkaar zitten om wat te drinken, jointje te roken, slap ouwhoeren etc. Af en toe zie ik ze ook weleens doordeweeks, maar minder als vroeger. Die groep wordt zo langzamerhand ook afgebroken, de één na de ander krijgt een vriendin, en die zien we dan ineens weken niet meer.
Dat heeft mij de "hinderlijke" eigenschap opgeleverd dat ik mensen eerst van boven tot onder ga scannen, voordat ik ze als vriend toelaat.
Maar op zich vermaak ik me prima, maar als ik zo eens in de stad wandel en ik zie al die gezellige terrassen, ja dan doet dat best wel even pijn natuurlijk.
quote:Hey, ik woon ook in Hilversum en ik ging vroeger ook niet uit en had ook geen vrienden... is inmiddels allemaal goedgekomen ( ben 20 ) toen ik weer naar school ging na jaren gewerkt te hebben.
[b]verhaal
Als ik het kan, kan jij het ook
( als je een beetje van rockmuziek oid houdt.. zal cafe "Karroesel" in H`sum je ook wel aanspreken )
( je hebt toch wel 1 vriend ofzo lijkt me of echt helemaal geen ? )
En als iemand vraagt wat ga je dit weekend doen. Dan zeg je toch gewoon dat weet ik nog niet. En als iemand zegt ja ik ga uit en blah blah blah en jij kunt goed met die opschieten vraag dan gewoon of het okay is als je een keer meegaat met diegene. En misschien maak je zo wel nieuwe vrienden.
[Dit bericht is gewijzigd door MSXUser op 28-06-2003 23:32]
quote:Waarvoor heb je vrienden nodig dan? Om te laten zien aan de buitenwereld dat je polulair bent? Ik heb niet veel vrienden, wel veel vage kennissen... geloof me: dat wil je ook niet!
Op zaterdag 28 juni 2003 04:16 schreef Zed het volgende:
Ik word me er steeds meer en meer van bewust, dat ik geen vrienden heb. Op de een of andere manier durfde ik dat nooit aan mezelf toe te geven, waarschijnlijk omdat ik me er te erg voor schaamde.
Maar de laatste tijd zijn er toch wat dingen voorgevallen, waardoor ik het niet langer kan ontkennen tegenover mezelf. Hierdoor is het me ook gaan opvallen dat ik best wel veel lieg tegen andere mensen hierover.
Vragen ze me wat ik in het weekend ga doen, antwoord ik bijna altijd met iets als:"Feesten natuurlijk" of iets wat er op lijkt terwijl ik 9 van de 10 keer thuis zit op zaterdagavond.maarja om het af te sluiten: ik heb geen vrienden en daar schaam ik me voor. Mensen die dit herkennen of wijze raad hebben. Barst los!
PS: vrienden noem ik mensen die me beter kennen, dus de mensen van mijn sportclub zijn ook in principe geen vrienden van me..
quote:man ik herken me hier zo in. raad heb ik niet voor je. behalve dat je dat waarvoor je je schaamt onder ogen kan zien waardoor je je niet meer zal schamen. en hoe realistisch is je schaamte?
Op zaterdag 28 juni 2003 04:16 schreef Zed het volgende:
Ik word me er steeds meer en meer van bewust, dat ik geen vrienden heb. Op de een of andere manier durfde ik dat nooit aan mezelf toe te geven, waarschijnlijk omdat ik me er te erg voor schaamde.
Maar de laatste tijd zijn er toch wat dingen voorgevallen, waardoor ik het niet langer kan ontkennen tegenover mezelf. Hierdoor is het me ook gaan opvallen dat ik best wel veel lieg tegen andere mensen hierover.
Vragen ze me wat ik in het weekend ga doen, antwoord ik bijna altijd met iets als:"Feesten natuurlijk" of iets wat er op lijkt terwijl ik 9 van de 10 keer thuis zit op zaterdagavond.maarja om het af te sluiten: ik heb geen vrienden en daar schaam ik me voor. Mensen die dit herkennen of wijze raad hebben. Barst los!
Hoe kun je verwachten dat anderen mensen van je houden als je niet eens van jezelf houd?
quote:Yep...zijn volgens mij maar weinig mensen die beseffen hoe belangrijk dat is. Maar het lastige is dat het een wisselwerking heeft...als je je al niet zo zeker van je zelf voelt, hoeft er maar weinig te gebeuren om in een negatieve spiraal te komen. Gelukkig weet ik dat het ook de andere kant op werkt...voel je je goed over jezelf dan ben je een stuk zelfverzekerder en zal je dat ook bevestigd zien in hoe anderen met jou omgaan, en dat geeft een kick waardoor je nog zekerder gaat voelen.
Op zondag 29 juni 2003 07:45 schreef oheng het volgende:
Werk aan je zelfvertrouwen. Mensen houden meer van mensen met meer zelfvertrouwen.Hoe kun je verwachten dat anderen mensen van je houden als je niet eens van jezelf houd?
Een mooi motto vind ik altijd nog: Start today...wil je graag een wat grotere kennissenkring...wat ga je daar aan doen dan ? Jij wilt het, dan zal je (zoals eerder gezegd) niet thuis moeten gaan zitten. Doe er wat aan.
quote:Maak dan vrienden van je vage kennissen, wat houdt je tegen? Er zal er toch wel eentje tussenzitten die de moeite waard is? Eenzaamheid is een bedreiging voor de volksgezondheid. Doe er wat aan!
Waarvoor heb je vrienden nodig dan? Om te laten zien aan de buitenwereld dat je polulair bent? Ik heb niet veel vrienden, wel veel vage kennissen... geloof me: dat wil je ook niet!
Willie
quote:
Op zondag 29 juni 2003 16:44 schreef williehewes het volgende:
[..]Maak dan vrienden van je vage kennissen, wat houdt je tegen? Er zal er toch wel eentje tussenzitten die de moeite waard is? Eenzaamheid is een bedreiging voor de volksgezondheid. Doe er wat aan!
Willie
Maar wat definieer je als vriend? Iemand waar je mee een pilsje gaat pakken? Of iemand die je (bijvoorbeeld) je pinpas met pincode toe vertrouwd?De mensen die ik dat laatste doe, dat zijn vrienden. Alle anderen zijn kennissen
Verder heb ik jarenlang de neiging gehad veel vrienden te maken die niet in mijn buurt woonden. Ten eerste gewoon omdat ik in de weekenden vaak ergens anders verbleef maar ook wel onbewust om zo letterlijk en figuurlijk wat afstand van ze te hebben. Angst om gekwetst te worden ofzo misschien.....nu ja, dat heeft niet geholpen dus want door het meerendeel ben ik alsnog de grond ingestampt.
Toen ik vorig jaar 1 van hen tegenkwam zei ze 'dat het zo jammer was dat ik haar nooit eens belde terwijl we altijd zulke goeie vriendinnen waren geweest'.. Waarop ik haar vroeg of zij míj misschien niet eens had moeten bellen toen mijn moeder (vlak daarvoor) stierf.. Haar reactie: "Ja, was ik vergeten..." Als dát vrienden zijn....
Dus ja, aan de ene kant is vriendschap een machtig goedje, als het goed is, is het zalig dat ze bestaan. Maar er is altijd een reden waarom je ze niet hebt en in een sociaal isolement zit. Niet dat er iets fout aan je is ofzo, maar het kan best zijn dat je ze ombewust weghoudt, of ze niet herkent als (toekomstige) vrienden.. Sluit je ergens bij aan, als je het niet irl durft, zoek iets op het internet (je zit al op fok!)..ga eens naar een meeting ofzo...of doe een oproep tot email-contact (zoals je vroeger penvrienden had). Een paar van de liefste mensen die ik ken leerde ik 10 jaar geleden kennen als penvrienden !!
Maar véél vrienden is geen vereiste om gelukkig te zijn hoor, met 1 goeie mag je al in je handen knijpen van geluk.
Succes.
mijn vriendenkring is ook erg aan verandering onderhevig.....ben altijd wel een soort van populaire geweest, maar veel échte vrienden heb ik eigenlijk niet, vind ik dan..
maarja, boeit me ook niet zo....heb er aan 4, 5 of 6 meer dan genoeg 
quote:
Op zaterdag 28 juni 2003 07:58 schreef zweep het volgende:
en van vrienden moet je vind ik ook niet te vaak wat van verwachten want als puntje bij paaltje komt laten de meeste je vallen als een baksteen.
tja dat is mijn ervaring dus daarom lekker zonder
quote:
Op maandag 30 juni 2003 04:39 schreef Libris het volgende:
maar op zich heb ik de behoefte ook niet om echte hartsvrienden te hebben. Ik houd ze lekker op afstand.
quote:Hier op het forum is het wel makkelijk om te zeggen, door mij en door anderen, dat die schaamte niet realistisch is. Toch heb ik zeer veel moeite moeite met dat ene zinnetje "ik heb geen vrienden".
Op zondag 29 juni 2003 02:16 schreef Astronaut_Jones het volgende:[..]
man ik herken me hier zo in. raad heb ik niet voor je. behalve dat je dat waarvoor je je schaamt onder ogen kan zien waardoor je je niet meer zal schamen. en hoe realistisch is je schaamte?
Ik zou me er eigenlijk gewoon overheen moeten zetten, maar dan ben ik bang dat ik iemand lijk die meelij probeert op te wekken. (zelfs met mijn posts hier heb ik al moeite en dat terwijl niemand me hier kent)
quote:Geef me je e-mail maar, en wij worden vrienden
Op woensdag 2 juli 2003 04:21 schreef Zed het volgende:[..]
Hier op het forum is het wel makkelijk om te zeggen, door mij en door anderen, dat die schaamte niet realistisch is. Toch heb ik zeer veel moeite moeite met dat ene zinnetje "ik heb geen vrienden".
Ik zou me er eigenlijk gewoon overheen moeten zetten, maar dan ben ik bang dat ik iemand lijk die meelij probeert op te wekken. (zelfs met mijn posts hier heb ik al moeite en dat terwijl niemand me hier kent)
En zou bijna overwegen zelfmoord te plegen wellicht.
Ik heb ook niet echt veel vrienden, wel geteld maar 1 zelfs. Maar dit komt omdat ik kieskeurig ben, niet omdat ik niet 'leuk' ben. Heb jij niet hetzelfde probleem? Dan is het dus niks om je voor te schamen, jij kiest alleen mensen uit die aan bepaalde kwaliteiten voldoen voor je ze in je buurt laat. Hier hoef je echt niet over te liegen. Als je het wel erg vindt: zoek vrienden! Vrienden zijn makkelijk te maken, contact leggen is niet eng.
Ik heb wel andere dingen te doen, maar soms vind ik het wel jammer.
Heb zelf ook niet veel vrienden, 1 goede vriend, 2 normale vrienden en 1 (goede) vriend die ik maar een paar keer per jaar zie en spreek. Twee daarvan ken ik nog van de basisschool.
op dagen dat het alleen maar regent voel je je dan zo k*t!! Ik heb wel geleerd dat je je er niet voor hoeft te schamen. Ik zeg het altijd gewoon 'eerlijk' dat ik niet veel mensen ken, en, de reactie van anderen is eigenlijk alijd heel open; nou, dan ga je toch met ons mee??!.... en daar wordt ik altijd echt heel blij van 
Mis je vrienden of schaam je je alleen voor het gebrek eraan?
quote:Mag ik vragen wat je zoal doet op vrijdagavond rond 00:00 uur?ik hou ook iedereen eigenlijk bij me uit de buurt.
en stappen zo doe ik toch niet ( veel te druk)
Of zaterdag avond? Druk met Talpa kijken?
Hoe kun je nou geen tijd hebben om te gaan stappen?
Je wil het niet, dat is iets heel anders en omdat je het niet wil ga je op zulks tijdstippen iets anders doen, voor de tv hangen, op internet wat surfen etc, maar kom niet aan met "ik heb het veel te druk, ik heb geen tijd om te stappen!"
quote:Er voor te schamen hoef je nietOp zaterdag 28 juni 2003 04:16 schreef Zed het volgende:
Maar er iets aan doen lijkt me wel verstandig
De beste manier om aan vrienden te komen is in mijn ogen je interesses volgen. Wat vind je eigenlijk allemaal leuk/interessant/spannend? Via die weg kun je in contact komen met mensen die deze passies delen.
quote:Ik kan me heel goed voorstellen dat je je er voor schaamt. Ik herken dat wel. Ik heb nog nooit een vriendin gehad en ik schaam me daar soms ook wel voor. Het voelt alsof er vet wat aan je mankeert.Op woensdag 2 juli 2003 04:21 schreef Zed het volgende:
Maar wat is denk je de oorzaak dan? Maak je moeilijk contact? Ben je erg verlegen? In jezelf gekeerd?
OT: als ik eerlijk tegenover mezelf moet zijn, moet ik ook concluderen dat ik redelijk alleen ben. Buiten school en msn-contacten spreek ik eigenlijk niemand, maar ergens ontbreekt de wil om er persé iets aan te veranderen.
Niet dat ik geloof in die hele loner-crap, mensen zijn nu eenmaal sociale wezens. Dan kun je de gedachte van een kluizenaars-bestaan nog zo verheerlijken, uiteindelijk willen we allemaal minstens iemand om dingen mee te delen. Maar toch, het heeft op dit moment weinig prioriteit.
Behalve als het even flink minder gaat, dan wordt je weer aardig met je neus op de feiten gedrukt.
Ik kom er ook maar niet toe meer sociale dingen te doen.
quote:Apathie. Niks meer, niks minder.Op zaterdag 9 december 2006 21:28 schreef M_Schtoppel het volgende:
Nosh, dat ontbreken van die wil herken ik ook zeer sterk. Waar denk je dat dat aan ligt? Dat we misschien te lui zijn? Of dat we het ergens toch wel accepteren?
Ik kom er ook maar niet toe meer sociale dingen te doen.
Op dit moment vereist school veel aandacht, en ben je simpelweg eerder geneigd om de boel maar te accepteren. Komt nog bij dat ikzelf eigenlijk altijd redelijk op mezelf aangewezen ben geweest, van mij hoefde het allemaal niet zo erg. Voorbeeld: als 8-jarige zat ik al liever in mijn eigen wereldje complete lego-werelden te bouwen, en werd ik chagerijnig als iemand bij me aanschoof, en zich er mee bemoeide.
En tja, dat straal ik ook uit. Niet dat ik volledig in de stress schiet als iemand me aanspreekt, of ga hyperventileren als ik mezelf moet voorstellen of zulke malligheid, maar ik ga al snel over op mijn eigen dingen, en dan doen anderen hetzelfde.
Uitgaan moet je maar liggen, ik houd ook niet van discotheken, maar een café is goed te doen. Stap eens in je eentje binnen, doe je best en leer wat mensen kennen. Wordt daar vaste klant, en leer het hele café kennen. Eenmaal geaccepteerd groeit je sociale netwerk als kool.
Henk Westbroek zong het al: "vriendschap is een illusie" en dat klopt ook. Je hebt altijd mensen die je ziet als échte vrienden. Maar zodra ze: verhuizen, een andere opleiding kiezen, gaan werken ipv studeren of een vriendin krijgen... dan kunnen ze opeens weg zijn. Dus dat je niet gaat zitten malen omdat je géén echte vrienden hebt. Een mens heeft sociale contacten nodig, niet percé "alleswetende vrienden".
En het is maar net wat je "een vriend" vindt. Wat mensen waarmee je af en toe een biertje drinkt, zijn dat vrienden? Voor heel veel mensen wel. Maar zijn dat dezelfde mensen waarmee je het hebt over een heel zwaar onderwerp? Dat hoeft niet, maar voor sommige mensen zijn dát vrienden.
De reden waarom je geen vrienden hebt ben je zelf. Het ligt niet aan je uiterlijk, het ligt aan je geslotenheid. Als je gewoon vrolijk ben, en interesses deelt met anderen wordt je geaccepteerd.
Ik vraag me ook weleens af hoeveel vrienden ik heb. En ik kan ze op een hand tellen, maar dat geeft niet, want als je wel gewoon sociale contacten hebt voel je je goed. En dan maak je er ook geen probleem van hoeveel vrienden je hebt. En dat anderen jou daarom uitlachen? Dat heb ik nog nooit gehad. Maar wanneer anderen vragen wat ik heb gedaan in het weekend ben ik ook eerlijk, en dat zou jij ook beter kunnen doen.
Op zaterdagavond thuiszitten is niet erg, maar je mist wel wat als je niet gewoon een paar keer per maand uitgaat. Het is toch gezellig om vrouwen te kijken samen met wat andere gasten, beetje drinken enzo. Nou, doe er wat mee, kom achter die computer vandaan!
[ Bericht 20% gewijzigd door MadMarco op 10-12-2006 01:19:10 ]
En ik moet zeggen dat me dat ook werkelijk niets uit maakt. Ik leef wel goed zo, de behoefte naar meer contacten is simpelweg afwezig waardoor ik zonder al teveel vrienden doorleef. Denk nu niet dat zoveel vrienden hebben zo leuk of gaaf is; het vergt alleen maar een heleboel tijd om ze allemaal te onderhouden.
Ik heb gemerkt na een jaar beste vriend(in)loos te zijn dat het t beste is om toch ja te zeggen op afspraken war je in eerst einstantie weinig sin in hebt, zoals ik in uitgaant en verjaardagen. maar op die kleine momenten bouw je wel wat op. Ze merken dingen aan je, verbinden zich met je en gaan je beter leren kennen.
ik ben u een soort van t kauwgommeisje ^^ overal waa rik ga, minstens 5 pakken kauwgom mee, deel t met ze. Alles. maakt niet uit wat. Be friends. ook al wil je niet elke week met ze uit. 1x in de zoveel tijd is ok. Maar je moet er ook zelf in investeren. Ze moeten ook iets aan jou hebben anders werkt het niet....
x
quote:mokeeee,Op zondag 10 december 2006 02:42 schreef Schapenwol het volgende:
w0w, hoe herkenbaar. Zeker voor een jaar of twe geleden. Toen heb ik een aantal erkeerde keuzes gemaakt en ben ik beste vriendinnnen kwijt gerkaat.
Ik heb gemerkt na een jaar beste vriend(in)loos te zijn dat het t beste is om toch ja te zeggen op afspraken war je in eerst einstantie weinig sin in hebt, zoals ik in uitgaant en verjaardagen. maar op die kleine momenten bouw je wel wat op. Ze merken dingen aan je, verbinden zich met je en gaan je beter leren kennen.
ik ben u een soort van t kauwgommeisje ^^ overal waa rik ga, minstens 5 pakken kauwgom mee, deel t met ze. Alles. maakt niet uit wat. Be friends. ook al wil je niet elke week met ze uit. 1x in de zoveel tijd is ok. Maar je moet er ook zelf in investeren. Ze moeten ook iets aan jou hebben anders werkt het niet....
x
das duidelijk een of ander mix drankje van me schoontante teveel. Maar je snapt vast wel wat ik bedoel? toch? JE moet er zelf ook wa taan doen bedoel ik. Ik heb ongeveer een jaar of 2 zitten wachten op een nieuwe beste vriendin, die moet je maken. Ik heb dr nog steeds neit gevonden maar ik heb in ieder geval wel een aantal goede vriendinnen waar ik van alles tegen kan zeggen
Bijna alles... mja voor de res theb ik jullie w00t voor fok ^^
god wat ben ik een nerd :S
x
quote:ik denk dat ze bedoeld te veel mensen, lawaai.Op zaterdag 9 december 2006 19:29 schreef vosss het volgende:
[..]
Mag ik vragen wat je zoal doet op vrijdagavond rond 00:00 uur?
Of zaterdag avond? Druk met Talpa kijken?
Hoe kun je nou geen tijd hebben om te gaan stappen?
Je wil het niet, dat is iets heel anders en omdat je het niet wil ga je op zulks tijdstippen iets anders doen, voor de tv hangen, op internet wat surfen etc, maar kom niet aan met "ik heb het veel te druk, ik heb geen tijd om te stappen!"
Ik zou me niet kunnen voorstellen hoe het zou zijn zonder hun.
Maar zo af en toe even tijd voor mezelf vind ik ook compleet niet erg
Verder zie ik ook niet waar ik mensen tegen zou moeten komen. Op school, taj die ken ika llemal al en zien mij, of ik hen toch niet zitten. En buiten school doe ik ook niks, sport niet of wat dan ook.
gelukkig ga ik nog wel uit, met een kennis, die ik alleen maar zie wanneer ik uitga.. Dusja ook niet veel soeps.
Had ooit 1 hele goed evriendin, maar toen die verhuist is naar belgie is dat ook helemaal in het water gelopen. Wat zowiezo ookwel was gebeurd omdat we toch al uit elkaar groeiden.
quote:Dit was mijn situatie, maar ik heb me de afgelopen jaren erover verbaasd hoe snel zoiets kan afbrokkelen. Het lijkt wel alsof de meesten, als ze eenmaal een relatie krijgen, geen interesse meer hebben in gezamelijk leuke dingen doen.Op maandag 11 december 2006 11:32 schreef sandertjuh het volgende:
Ik heb een vaste hechte vriendengroep van 8 man (+ ik ) = 9. Elk weekend staat er wel wat op de agenda en doordeweeks zie ik de meeste ook. ( fitnissen + voetbal ).
Ik zou me niet kunnen voorstellen hoe het zou zijn zonder hun.
Maar zo af en toe even tijd voor mezelf vind ik ook compleet niet erg
Vroeger had ik ook een zooi vage vrienden (kennisen), waardoor ik vaak zaterdags thuis bleef, dit veranderde vanaf mijn 17e en sindsdien een hecte groep vrienden opgebouwd. Ik heb dit bereikt door weer fanatiek te gaan sporten (voetbal, fitness e.d.) en ook door eens (zoals Riann hierboven zegt) mee te gaan met stappen enzovoort.
Ik vind niet dat je ervoor moet schamen, vooral omdat je er wel eerlijk over bent. Succes ermee.
Nooit gehad.
Twee meisjes die ik al mijn hele leven ken zijn wel vriendinnen
maar die zie ik maar weinig
zit vooral thuis
of bij mijn vriend
[ Bericht 41% gewijzigd door Miriampje op 12-12-2006 23:39:13 ]
Maar ben het gewend en is altijd zo geweest, soms 2 vriendinnen, soms 1tje. Soms kennissen waar ik wel mee praat maar verder niet veel.
Ben een loner en ben het gewend.
Ik vind dat je je wel zou moeten schamen wanneer je serieus behoefte hebt aan vrienden maar er niks voor doet om ze te krijgen.
Bedenk eens wat je allemaal wel niet mist zonder vrienden. Dus ga naar buiten en doe je ding !
quote:Dat zie ik uiteindelijk ook wel gebeuren maar dit denk ik er maar van een paar.Op dinsdag 12 december 2006 22:44 schreef Kontiki het volgende:
[..]
Dit was mijn situatie, maar ik heb me de afgelopen jaren erover verbaasd hoe snel zoiets kan afbrokkelen. Het lijkt wel alsof de meesten, als ze eenmaal een relatie krijgen, geen interesse meer hebben in gezamelijk leuke dingen doen.
Tot nu toe zijn er 3 mensen, waaronder ik een vaste relatie hebbben
Nummer #1: heeft 16 maanden met een meisje die 70KM verderop woont en is dus 1 dag van het weekend weg (zaterdag's meestal) Hij blijft dan bij haar slapen en de volgende week komt zij hierheen. Heel soms komt ie met ze vriendin savonds even langs.
Nummer #2: heeft 13 maanden maar zijn vriendin woont vlakbij, hij is er sowieso 2 avonden in het weekend bij (slapen niet met elkaar, iets met het geloof ofzo)(zij is van turkse afkomst)
Nummer #3: ben ik, met 9 maanden. Mijn vriendin woont op 5 minuten fietsen bij me vandaan maar spenderen ook 1 dag in het weekend met elkaar. Dit verschilt van vrijdag of zaterdag.
De overige hebben geen vriendin en doen altijd wel wat in het weekend.
maar als het eenmaal zover is dat sommige van hun een vriendin krijgen gaan ze daarvoor denk ik.
ik wíl dat juist niet, me vrienden zijn voor mij op ze minst net zó belangrijk voor me
quote:als mensen vragen hoe en wat, doe ik vaak voor dat ik meer vrienden heb dan ik in werkelijkheid heb. Wil niet zielig doen van heb geen vrienden of elke keer zeggen ik zit weer thuis van 't weekend.Op vrijdag 15 december 2006 13:42 schreef Sargon het volgende:
Hoeveel mensen zitten er hier wel niet zonder echte vrienden??? Dan moet toch een heel groot aandeel mensen liegen over hun sociale leven
Leer ik ze beter kennen dan horen ze wel hoe het echt in elkaar zit.
Ik schaam me er niet voor, ik baal er wel van. Als iemand me vraagt wat ik ga doen lieg ik er niet om. Ik zit vrijwel altijd thuis. En alleen naar de kroeg ofzo? what;s the use, heb het geprobeerd, maar bijna niemand gaat alleen (vooral niet jongeren) en als ik er dan alleen zit heb ik zoiets van: die mensen zitten niet op mij te wachten en de keren dat ik alleen de kroeg in ging werd ik ook niet aangesproken met het gevolg dat ik me dagenlang klote kan voelen daardoor.
Ach het went maar leuk is anders, ik heb niemand waarbij ik alles kwijt kan en dat is jammer.
quote:Heb eigenlijk ook geen vrienden......wel veeeeeeel goeie kenissen zeg maarOp vrijdag 15 december 2006 13:42 schreef Sargon het volgende:
Hoeveel mensen zitten er hier wel niet zonder echte vrienden??? Dan moet toch een heel groot aandeel mensen liegen over hun sociale leven
Zie weer mensen op de sportschool die ik met uitgaan niet zie.
Op housepartys ga ik weer met mensen om die nooit naar de stad gaan en andersom.
Dus eigenlijk ook geen echt vrienden maar wel een sociaal leven
Je leert er mee leven, maar goed is iets anders. Ik neem ook heel moeilijk mensen in vertrouwen, vind ik niet nodig, mensen moeten denken dat ik sterk ben, wat ik eigenlijk niet eens ben. Ik doe me dan ook vaak voor als iemand anders, of anders dan ik me voel. Niet altijd even bewust, maar toch. PRobeer het te minderen, zodat mesnen me mogen om wie ik ben.
quote:Je moet je er niet voor schamen... je moet er gewoon iets aan doen.Op zaterdag 28 juni 2003 04:16 schreef Zed het volgende:
Het is dus mogelijk, maar je moet er ook zelf aandacht aan besteden! (wat logisch klinkt maar soms moeilijk kan zijn)
quote:De eerste maanden als je gaat studeren is het erg gemakkelijk wat te vereenzamen. Je gooit jezelf in het diepe en dan kan het wel eens even duren voordat je de kant vindt. Daar zou ik niet direct een probleem van maken.Op zaterdag 16 december 2006 12:41 schreef Memento-Mori het volgende:
Herkenbaar...ik heb ook geen vrienen en vrijwel geen sociale contacten.... Dit is bij mij eigenlijk altijd al zo geweeest, toen ik in friesland woonde al. Ik had gehoopt dat het zou veranderen als ik ging studeren, ik ben in juli op kamers gegaan maar nee er is niks veranderd. Ik had de hoop leuke huisgenootjes te vinden etc maar ik ben in een huis terecht gekomen met 2 stelletjes en 2 mensen die er nooit zijn, terwijl ik toch nog vaak genoeg hoor dat er genoeg huizen zijn die wel dingen samen doen, wij niet....
-Zeist was al een uithoek toen ik in Utrecht studeerde, als je een leuk huis hebt heb je mazzel, als je in een gribushuis zit moet je gewoon verhuizen. bv naar de stad Utrecht (vast net zo gemakkelijk als 10 jaar geleden
)-Denk eens goed na of je problemen ook niet mede veroorzaakt worden door een onjuiste studiekeuze, dan voel je je ook snel buitengesloten.
-Lid worden van studenten- en/of sportvereniging is ook een prima begin, dan kom je vanzelf geschikte mensen tegen.
-Studeren er geen mensen van je oude middelbare school of familie in Utrecht?
-Mijn "echte vrienden" heb ik leren kennen tijdens mijn studie.
Ik kan ze, nog steeds, op 1 hand tellen.
Ze studeerden allemaal wat anders dan ik.
Ze waren lid van andere clubs/verenigingen
Of ze zaten in een ander jaar.
Ik ben nooit meer zoveel idioten tegengekomen als in die begintijd; maar er zaten gelukkig wel een paar echte mensen tussen.
Was laatst op het nieuws dat eenzaamheid steeds vaker voorkomt. Daar moet je voor uitkijken.