Arnon Grunberg

Ik heb eigenlijk een haat/liefde verhouding met Arnon als presentator ( en misschien ook wel als schrijver, hoewel de balans daar toch iets positiever uitslaat ) ...

Hij stuitert bij mij voortdurend tussen vermakelijk en tenenkrommend in...

quote:

Op vrijdag 15 april 2005 11:56 schreef Claudia_x het volgende:

[..]

Maar jullie hebben PSV.

Ja, en da's dan weer een minpunt.
Zo komen we er natuurlijk nooit uit.

quote:

Op vrijdag 15 april 2005 12:01 schreef De-oneven-2 het volgende:
Hij stuitert bij mij voortdurend tussen vermakelijk en tenenkrommend in...

Kun je daar niet juist van genieten? Ik houd erg van tenenkrommende tv: televisiedominees die zwakbegaafden tot het evangelie bekeren, tell-sell-reclames waarin mensen gereduceerd worden tot instrumenten om ongeloofwaardige goederen aan de man te brengen, soaps met een teveel aan melodrama en een tekort aan acteertalent, en dus ook onbeholpen presentatoren die een gedachtewereld met ons delen waar we liever geen weet van hebben.

Nu ja, als ik er zo van zou genieten, dan hield dat stuiteren vanzelf wel een keertje op, Claudia.
Maar dat gebeurt dus niet, .

Ik had er graag wat dieper op in gegaan, maar ik moet helaas weer weg...
.

Ja, Jezus, als ik hier niet meer kan slowchatten, dan moet ik Marx gaan lezen.

Op het moment vind ik dat bundeltje met essays enorm vermakelijk.

quote:

Op vrijdag 15 april 2005 16:58 schreef Seborik het volgende:
Op het moment vind ik dat bundeltje met essays enorm vermakelijk.

Welk bundeltje met essays bedoel je precies? Zijn columns of is er wat verschenen waarvan ik geen weet heb?

Ik ben momenteel in de Joodse Messias bezig. Een tijd terug ook al in begonnen, maar toen kon ik me er verder niet toe zetten om door te lezen omdat ik niet in een leesstemming was. Inmiddels ben ik redelijk gevorderd en tot nu toe vind ik het erg leuk.

Overigens pas ook weer Fantoompijn herlezen. Dat blijft een fantastisch boek. De tweede keer dat ik het las viel me opeens de passage op pagina 44 op, waarin Mehlman zegt dat hij drie jaar in de avondwinkel heeft gewoond. Ik geloof dat dat als een overdrijving opgevat moet worden, omdat het nergens anders meer terug komt. Maar op de een of andere manier heb ik er de eerste keer overheen gelezen en bracht die passage me nu opeens in verwarring. In dat rare universum van Grunberg zou het namelijk zo maar kunnen dat iemand echt in een avondwinkel gaat wonen en dan ga ik aan m'n eigen interpretatievermogen twijfelen. Maar er is vast weer niemand anders hier die het voor elkaar kreeg om door die passage in verwarring te raken.

De troost van de slapstick

is die nieuw seborik? iK heb hem nog niet namelijk

Die is al uit 1998.

oei, dat is niet best dan

Ik mis de volgende boeken nog, die ik wel graag wil lezen:
- De troost van de slapstick
- Liefde is business
- De mensheid zij geprezen
- Amuse-gueule
- Het aapje dat geluk pakte

Ik weet alleen niet of die laatste uberhaupt nog te vinden is. Verder heeft Marek van der Jagt nu voor 3,50 ook een boekwerkje over een Joodse Filosoof in de winkel liggen. Wellicht voor die prijs de moeite van het aanschaffen waard.

Zo de Joodse Messias is is uit. Vond het een leuk boek. Niet geniaal, maar leuk. Ik blijf Fantoompijn, Gstaad en De Geschiedenis Van Mijn Kaalheid denk ik zijn leukste boeken vinden.
Nu maar eens op zoek naar Het Aapje Dat Geluk Pakt, want daar ben ik wel benieuwd naar. Ik zag dat hij via internet nog wel te vinden is.

[ Bericht 49% gewijzigd door Wepeel2 op 04-05-2005 12:01:49 ]

...

[ Bericht 57% gewijzigd door Wepeel2 op 03-05-2005 23:48:57 ]

De techniek van het lijden is verspilling van geld gebleken. Maar ik ben bevooroordeeld, want ik houd niet van een genuanceerde visie op lijden. Ik ben gedoemd gelukkig te zijn. Mijn gelukskoekje van gister corroboreerde dat.

Volgende boek op het nachtkastje: De Grunbergbijbel. Dan ben ik weer bij.

Sorry dat ik dit topic omhoog schop, maar ik zit met een vraag, Ik ben De Geschiedenis van mijn Kaalheid (van Marek vd Jagt) aan het lezen, een boek dat helemaal in de verleden tijd geschreven is. Tenminste, op een zin na. Ergens in het begin van het boek komt de zin: "En toen ben ik de trap af gelopen" of iets in die strekking voor. Waarom deze opvallende tijdswisseling, op maar een plaats in het hele boek?

Verder vind ik het erg prettig leesbaar enzo, maar dit zit me na ruim honderd pagina's nog steeds dwars.

"En toen ben ik de trap afgelopen" lijkt mij verleden tijd, dus wat bedoel je precies?

quote:

Op dinsdag 17 januari 2006 23:35 schreef thaleia het volgende:
"En toen ben ik de trap afgelopen" lijkt mij verleden tijd, dus wat bedoel je precies?

De rest staat in vtt. Dus "ik snoot mijn neus, ik liep de trap op.." en dit is een heel andere tijd. Volgens de stijl van het boek zou 't gewoon "en ik liep de trap af" moeten zijn.

Niemand die 't weet?

Welke pagina staat het nou exact? Ik wil het best checken, maar ik ga niet ook nog eens zelf op zoek.

Hebbes! Hoofdstuk 'Inge uit Innsbruck', bladzijde 36.

"Ik wierp nog een vluchtige blik in de spiegel en ben rustig naar beneden gelopen."

Tirza was ook weer leuk. Voor zover dat een goede omschrijving is.

Ik twijfel of ik eerst aan de geschiedenis van mijn kaalheid of aan Tirza ga beginnen.

Tirza natuurlijk! Topper!
Wat mij altijd verbaast aan Grunberg is dat hij zo enorm productief is, hij blijft maar nonstop met nieuwe boeken komen (of zo lijkt het in ieder geval), als een soort wonderkind.
Een groot talent die zichzelf durft te zijn. En juist daarom door zoveel anderen wordt nagedaan.

Ik ben net in Tirza begonnen. Amper 20 pagina's, dus ik kan er nog niets zinnigs over zeggen. Na het wat onevenwichtige en teleurstellende De Joodse Messias hoop ik weer op een echt goed boek.