Het probleem is dat zij waarschijnlijk onbedoeld zwanger is geraakt en het kind zeker niet wil weg halen (en wie ben ik om dit te eisen, het is haar lichaam) ik weet alleen niet zo goed hoe hiermee om te gaan.
De relatie is wel goed het is alleen wel erg snel en op dit moment is de financiële en woon situatie niet ideaal voor een kind.
Zijn er mensen die hier ervaring mee hebben?
Als je bij voorbaat weet dat je niet zwanger wilt raken neem je daarvoor toch tijdig je maatregelen; niet neuken, condooms, pil, spiraaltje etc..?
Mischien moet ze eens met mensen gaan praten die eerder in haar situatie zaten en het kind toch hebben gekregen; wellicht dat ze zich dan bedenkt omdat ze zal inzien dat het krijgen van een kind je leven radicaal en voorgoed veranderd.
Het is niet zomaar iets en derhalve iets om zeer goed over na te denken; zeker als de overige omstandigheden niet bepaald ideaal zijn en de vader er eigenlijk nog niet aan toe is.
in dat geval zul je de consequenties maar moeten nemen en word je vader en ga je een gezin stichten.
zoek een baan, ga 's avonds studeren om een betere baan te vinden, zoek een woning enz, enz,
quote:100% veiligheid bestaat niet.
Op maandag 23 juni 2003 13:43 schreef Noayla_ het volgende:
Ik heb altijd een klein beetje moeite met de term "ongewenst zwanger" eerlijk gezegd.
<KNIP>
-edit-
Op "niet neuken" na dan, inderdaad
[Dit bericht is gewijzigd door Amazon op 23-06-2003 13:47]
Maar das mijn mening.
Punt is dat jullie een keuze hebben en deze zorgvuldig samen moeten overwegen. Als je vriendin dan toch perse wil doorzetten ookal gaat het gewoon niet, dan zal ze maar alleen moeten roeien.
quote:niet neuken?
Op maandag 23 juni 2003 13:46 schreef Amazon het volgende:[..]
100% veiligheid bestaat niet.
Niemand die jou daar op afrekend.
Sterkte!
quote:Als je de mazzel hebt en zij daar net zo over denkt...
Op maandag 23 juni 2003 13:39 schreef dJ-Zcore het volgende:
Een vriend van me zit in precies dezelfde situatie. Hij is 21 en zijn vriendin is nu 4 maanden zwanger ofzo en het was niet gepland, maar hij neemt z'n verantwoordelijkheid en gaat gewoon samen met z'n vriendin voor z'n kind zorgen.
kan ook zijn dat ze het kind wel houden wil, maar jou niet!
Absoluut niet lullig bedoeld, en ik vind het wel zo goed als je niet voor die verantwoordelijkheid weg loopt, maar spreek wel eerst duidelijk door wat je allebij van je toekomst verwacht. Anders kan je misschien wel tot de ontdekking komen dat je als jongen zelf buiten spel staat in ene.
Mijn voorkeur zou altijd zijn om er voor te gaan, en proberen het beste er van te maken, maar laat dat niet je enige optie zijn, want dan zou je nog eens van een koude kermis thuis kunnen komen. Uiteindelijk is het kind daar ook niet mee geholpen.
(en lui, doe de jongen een lol, en begin niet achteraf nog eens te zeveren over "had nu maar een condoom gebruikt", die dingen kunnen ook nog knappen, en ook een morning after is dan nog geen garantie. Dus als dat jouw toegevoegde waarde is van je post, laat hem dan maar zitten.)
quote:Dat kun je inderdaad niet eisen, maar jij wordt wel ongewenst vader. Stel dat je de relatie verbreekt (niet dat je dat moet doen); dan moet je dat kind toch financiëel ondersteunen. Toch?
Op maandag 23 juni 2003 13:37 schreef swift33 het volgende:
[..] Het probleem is dat zij waarschijnlijk onbedoeld zwanger is geraakt en het kind zeker niet wil weg halen (en wie ben ik om dit te eisen, het is haar lichaam) [..]
Ik geloof toch echt dat je het allebei eens moet zijn over de komst een kind, er komt toch wel errug veel bij kijken. Als ze het uit principe niet weg wil laten halen, zou je ook over adoptie kunnen denken.
quote:Beetje foute opmerking niet?
Op maandag 23 juni 2003 13:47 schreef Potter het volgende:
Ren weg nu het nog kan.
Niemand die jou daar op afrekend.
Ontopic:
Praat met elkaar.
Kan me voorstellen dat het nogal een shock voor je is.
Jullie relatie is stabiel en je houd van haar?
Jullie hebben negen maanden de tijd.
Denk na over de toekomst, maak een financiele planning, zoek steun en raad bij ouders of kennissen met kinderen.
Bedenk of je voldoende woonruimte hebt op het moment.. en ga anders snel op zoek naar wat anders.
In wezen is voor ieder stel wat kinderen krijgt de vraag : hoe zal het gaan, heb ik alles goed voor mekaar etc etc.
Ook al is het gepland.
Luister naar je gevoel.. wil je echt geen kind nu.. laat haar dan niet in de steek.
quote:Idd! Zij wordt niet alleen ongewenst moeder, maar jij ook ongewenst vader! Dat heeft wel ff meer gevolgen dan alleen samen wonen / trouwen ofzo. Je hele leven gaat op zijn kop!
dan moet je dat kind toch financiëel ondersteunen. Toch?
Jullie hebben pas een relatie van 4 maanden! Ik zou echt eens goed bij jezelf te raden gaan, want met een koter erbij is je "jeugd" gewoon over.
Ik vind dat je deze beslissing met zijn tweeen moet nemen, als jij twijfelt en je vriendin wil het kind houden is daarmee de kous voor jou verre van af!
quote:Dan is die meid gewoon aso! Ik vind het echt belachelijk als je zo'n beslissing niet samen neemt! Echt no respect!
Luister naar je gevoel.. wil je echt geen kind nu.. laat haar dan niet in de steek.
Omdat jij "er aan toe bent" dwing je iemand om vader te worden, ik vind het een vorm van chantage!
[Dit bericht is gewijzigd door OrganicIron op 23-06-2003 13:57]
Het probleem met het verkopen van de woning is alleen dat als je het binnen een paar jaar verkoopt dat dat je een heleboel geld kost.
Ook is het zo dat als het kindje zou komen dat zij het ook zeker met mij wil opvoeden en dat we dan eventueel zouden trouwen
quote:Nix MOET... KAN is het woord hier. Net zo goed als dat je een keuze KAN maken over abortus. Zoals hij zelf al aangeeft is ze dat niet van plan. En dat komt veel vaker voor. Als dat een vast gegeven is, kan hij zijn gedachten er over laten gaan, bepalen wat hij wil. dat kan er op neer komen dat ie - met haar goedkeuren - een leven met zijn vriendin opbouwt, het kan net zo goed zijn dat ze daar niets in ziet en heb je nog de mogelijkheden om een "vader op afstand" te zijn, of.... heel cru... "de grote onbekende" te worden. Maar hoe dan ook, zolang een van 2 iets expliciet niet wil, kan de ander er naar fluiten. Als zij geen abortus wil dan is dat een gegeven, als hij geen vader wil zijn, is dat ook een gegeven. Dat is overigens vrij slecht uit te vechten (of je krijgt gigantische rechtzaken, en of het kind daar nou beter van wordt.... ??)
Op maandag 23 juni 2003 13:49 schreef Philosocles het volgende:[..]
Dat kun je inderdaad niet eisen, maar jij wordt wel ongewenst vader. Stel dat je de relatie verbreekt (niet dat je dat moet doen); dan moet je dat kind toch financiëel ondersteunen. Toch?
Ik geloof toch echt dat je het allebei eens moet zijn over de komst een kind, er komt toch wel errug veel bij kijken. Als ze het uit principe niet weg wil laten halen, zou je ook over adoptie kunnen denken.
quote:Voor jou loopt dat dan vooralsnog goed af. Nu zul je misschien zeggen "het huis is te klein voor een kindje erbij"... maar wat is *te klein*. Een weg is altijd te vinden hoor, misschien dat het absoluut geen makkelijke omgeving is, maar als ik zie dat in een huis wat ik zelf voor 2 mensen "net aan" vind, er boven mij een gezin met 6 kinderen woont (in dit geval een gewoon nederlands gezin, voor er weer iemand meteen foute opmerkingen wil gaan plaatsen over buitenlandse gezinnnen ofsow).... dan kan er kennelijk toch een heleboel. Het vraagt alleen wat offers in je eigen bewegingsruimte. iig willen jullie dan wel gewoon allebij verder, dat maakt het allemaal al een heel stuk makkelijker praten.
Op maandag 23 juni 2003 13:55 schreef swift33 het volgende:
Mijn financiële en woon situatie is ook weer niet hopeloos, ik heb een redelijke baan en nu 1jaar een kleine koop woning (is alleen te klein voor een kindje).
Het probleem met het verkopen van de woning is alleen dat als je het binnen een paar jaar verkoopt dat dat je een heleboel geld kost.Ook is het zo dat als het kindje zou komen dat zij het ook zeker met mij wil opvoeden en dat we dan eventueel zouden trouwen
[Dit bericht is gewijzigd door Vuurvos op 23-06-2003 14:00]
quote:Zou je denken?
Op maandag 23 juni 2003 13:54 schreef Brennie het volgende:[..]
Beetje foute opmerking niet?
Hoe is jullie woonsituatie op dit moment precies? Ik neem aan dat jullie nog niet samenwonen. Werk jij, werkt zij? Is zij van plan om thuis te blijven bij de baby of wil ze opvang zoeken en blijven werken? Weet ze al of haar ouders haar gaan steunen (financieel en praktisch)? Van wie kan ze nog meer steun verwachten? Heeft ze misschien op de een of andere manier kans op een grotere woning? Enzovoort.
Zet alle praktische vragen eens op een rijtje. Daarmee zet je haar heus niet onder druk om het weg te laten halen of wat dan ook, maar je dwingt haar wel om goed na te denken over hoe ze dingen straks gaat aanpakken, om zich in elk geval vast een beeld te vormen van hoe de zaken ervoor staan. Je kunt natuurlijk ook gewoon eerlijk zijn over jouw eigen onzekerheid over het geheel, praten over wat ze van jou verwacht en vertellen wat jij ervan verwacht.
Schrijf anders van tevoren alle punten op waar je het per se over wil hebben, alle vragen die je haar per se wil stellen. De kans dat zo'n gesprek emotioneel wordt en bepaalde dingen niet aan bod komen, is misschien wel groot.
Veel succes ermee.
Maar dat is allemaal achteraf geluld.
De kleine komt er nu aan, als ik jou was zou ik maar eens gaan kijken wat je gaat doen om je voor te bereiden. Sparen, inrichten, geestelijk voorbereiden.
Ik wordt bij leven en welzijn over 6 weken voor het eerst vader, en ik kan je zeggen: Het is het mooiste dat er is.
Al ben ik net werkeloos geworden en zit ik enorm krap, daar redt je je wel weer uit.
quote:Het is niet zo makkelijk.
Op maandag 23 juni 2003 13:55 schreef OrganicIron het volgende:[..]
Idd! Zij wordt niet alleen ongewenst moeder, maar jij ook ongewenst vader! Dat heeft wel ff meer gevolgen dan alleen samen wonen / trouwen ofzo. Je hele leven gaat op zijn kop!
Jullie hebben pas een relatie van 4 maanden! Ik zou echt eens goed bij jezelf te raden gaan, want met een koter erbij is je "jeugd" gewoon over.
Ik vind dat je deze beslissing met zijn tweeen moet nemen, als jij twijfelt en je vriendin wil het kind houden is daarmee de kous voor jou verre van af!
[..]Dan is die meid gewoon aso! Ik vind het echt belachelijk als je zo'n beslissing niet samen neemt! Echt no respect!
Omdat jij "er aan toe bent" dwing je iemand om vader te worden, ik vind het een vorm van chantage!
Een kind nemen is niet zomaar wat inderdaad.
En beide moet je er voor 100% achter staan.
Als zij het kind echt wil houden, kan ze het niet weg laten halen.
Ten eerste omdat ze haar leven lang er spijt van krijgt en ongelukkig kan worden.
Ten 2e zal ze het hem verwijten en doet dat de relatie ook niet goed.
Als hij het kind niet kan accepteren moeten ze uit mekaar.
Hij kan dan wel contact houden met haar en het kind. ( ook financieel)
Ik stel het heel makkelijk nu.. dat weet ik.
Voor hem is het nu een grote shock.
Hij moet het eerst laten bezinken.. en er goed over nadenken.
Het kan goed zijn dat hij over een maand dolenthousiast is.
Zeker als woon/werk situtatie nog niet (helemaal) in orde is, maak je het jezelf behoorlijk lastig.
Hoe sta jij er zelf tegenover?
quote:Jammer dan. Als vader ben je altijd finacnieel verantwoordelijk voor je kind. Je zit er dus aan vast.
Op maandag 23 juni 2003 13:47 schreef Blacklander het volgende:
. Als je vriendin dan toch perse wil doorzetten ookal gaat het gewoon niet, dan zal ze maar alleen moeten roeien.
Praat er maar eens goed over. als zij geen abortus wil, ga dan eens denken hoe jullie dit samen gaan aanpakken. Jullie hebben nog een maand of vijf om daar uit te komen.
quote:nee, zolang hij het kind niet officieel erkent heeft als zijn kind heeft het voor hem geen financiele gevolgen, buiten dat het wel zo netjes zou zijn om zich iig financieel betrokken te voelen.
Op maandag 23 juni 2003 13:49 schreef Philosocles het volgende:[..]
Dat kun je inderdaad niet eisen, maar jij wordt wel ongewenst vader. Stel dat je de relatie verbreekt (niet dat je dat moet doen); dan moet je dat kind toch financiëel ondersteunen. Toch?
Ik geloof toch echt dat je het allebei eens moet zijn over de komst een kind, er komt toch wel errug veel bij kijken. Als ze het uit principe niet weg wil laten halen, zou je ook over adoptie kunnen denken.
quote:Bedoel je waarschijnlijk zwanger? Of waarschijnlijk onbedoeld?
Op maandag 23 juni 2003 13:37 schreef swift33 het volgende:
Het probleem is dat zij waarschijnlijk onbedoeld zwanger is geraakt
Oftewel is het al zeker?
quote:Ik kan me wel voorstellen dat abortus iets is dat je niet zomaar pleegt als je daar zelf niet achter staat. Ik kan aan het ook wel begrijpen als een man besluit om geen rol te willen spelen in het leven van een kind. Als man heb je er gewoon niet erg veel over in te brengen en dat heeft niet per se met asociaal te maken, maar ook dat het gewoon verdomd pijnlijk is om een kind te laten weghalen dat in jouw buik groeit en dat jij graag ter wereld wil brengen.
Op maandag 23 juni 2003 13:55 schreef OrganicIron het volgende:Dan is die meid gewoon aso! Ik vind het echt belachelijk als je zo'n beslissing niet samen neemt! Echt no respect!
Omdat jij "er aan toe bent" dwing je iemand om vader te worden, ik vind het een vorm van chantage!
Overigens is een man voor zover ik weet niet verplicht om de verantwoordelijkheid op zich te nemen.
quote:Mee eens.
Op maandag 23 juni 2003 14:02 schreef Brennie het volgende:Het is niet zo makkelijk.
Een kind nemen is niet zomaar wat inderdaad.
En beide moet je er voor 100% achter staan.
Als zij het kind echt wil houden, kan ze het niet weg laten halen.
Ten eerste omdat ze haar leven lang er spijt van krijgt en ongelukkig kan worden.
Ten 2e zal ze het hem verwijten en doet dat de relatie ook niet goed.
Als hij het kind niet kan accepteren moeten ze uit mekaar.
Hij kan dan wel contact houden met haar en het kind. ( ook financieel)
Ik stel het heel makkelijk nu.. dat weet ik.
Voor hem is het nu een grote shock.
Hij moet het eerst laten bezinken.. en er goed over nadenken.
Het kan goed zijn dat hij over een maand dolenthousiast is.
quote:Nee, zie mijn eerdere post.
Op maandag 23 juni 2003 14:05 schreef Angeles het volgende:[..]
Overigens is een man voor zover ik weet niet verplicht om de verantwoordelijkheid op zich te nemen.
quote:Je kunt toch gewoon via DNA het vaderschap vaststellen? En vader zijn impliceert toch financiële verplichtingen?
Op maandag 23 juni 2003 14:05 schreef skyhigh het volgende:
[..]
nee, zolang hij het kind niet officieel erkent heeft als zijn kind heeft het voor hem geen financiele gevolgen [..].
quote:Klopt, de vader is niet verplicht het kind te erkennen. Erkent hij het kind niet, dan kan hij ook niet financieel aansprakelijk gesteld worden.
Op maandag 23 juni 2003 14:05 schreef skyhigh het volgende:[..]
nee, zolang hij het kind niet officieel erkent heeft als zijn kind heeft het voor hem geen financiele gevolgen, buiten dat het wel zo netjes zou zijn om zich iig financieel betrokken te voelen.
Let wel, de rechten is de vader dan ook kwijt, je kunt niet later alsnog bezoekrecht oid gaan opeisen wanneer je het kind niet erkent.
quote:Nee, alleen als je het kind na de geboorte erkent.
Op maandag 23 juni 2003 13:49 schreef Philosocles het volgende:[..]
Dat kun je inderdaad niet eisen, maar jij wordt wel ongewenst vader. Stel dat je de relatie verbreekt (niet dat je dat moet doen); dan moet je dat kind toch financiëel ondersteunen. Toch?
Ga samen met je vriendin eens goed alle scenario's na. Zij wil het houden, jij weet niet wat jij voor rol voor jezelf ziet. Als het probleem slechts 'ruimtegebrek' is, een baby'tje heeft vooral veel liefde nodig, niet een ruime kamer! Natuurlijk zal er veel veranderen met de komst van een kind, maar zie niet alleen de problemen, een kind krijgen is zo overweldigend fantastisch (en ik kan het weten, ik heb er 3)! Heel veel succes met je beslissing, ik hoop stiekum dat je uiteindelijk zult denken: dit kindje is welkom.
quote:Maar je kunt niemand verplichten een DNA test te ondergaan....
Op maandag 23 juni 2003 14:10 schreef Philosocles het volgende:[..]
Je kunt toch gewoon via DNA het vaderschap vaststellen? En vader zijn impliceert toch financiële verplichtingen?
quote:afstaan van DNA gebeurd in Nedeland alleen op vrijwillige basis.
Op maandag 23 juni 2003 14:10 schreef Philosocles het volgende:[..]
Je kunt toch gewoon via DNA het vaderschap vaststellen? En vader zijn impliceert toch financiële verplichtingen?
Overigens hangt er voor zover ik weet niets anders dan een betalingsverplichting aan de erkenning van een kind, niet noodzakelijk een bezoeksrecht, mochten jullie uit elkaar zijn voor de kleine geboren is. Rechters zijn dan nog wel eens geneigd om vaders van ongeboren kinderen, na de geboorte, geen bezoeksrecht te geven.
Praat wel raar zo, zo zakelijk alsof we het hebben over de aanschaf van een nieuwe koelkast
quote:overigens is dit wel een goede vraag, hoe concreet is die zwangerschap??
Op maandag 23 juni 2003 14:05 schreef Karin het volgende:[..]
Bedoel je waarschijnlijk zwanger? Of waarschijnlijk onbedoeld?
Oftewel is het al zeker?
Ps.
Het gel.. over het nemen of ontlopen en zo ja hoe van de verantwoordelijkheid is voor mij in ieder geval niet interessant omdat ik weet dat ik zeker mijn verantwoordelijkheid zal nemen en het kind als het zover komt met haar wil opvoeden.
quote:voor je je zorgen gaat maken, doe eerst eens een zwangerschapstest ofzo. Een week over tijd wil niet zeggen zwanger hoor!
Op maandag 23 juni 2003 14:52 schreef swift33 het volgende:
Ze had al bijna een week geleden ongesteld moeten worden en voelt zich af en toe duizelig, is vaak een beetje misselijk en veel moe.Ps.
Het gel.. over het nemen of ontlopen en zo ja hoe van de verantwoordelijkheid is voor mij in ieder geval niet interessant omdat ik weet dat ik zeker mijn verantwoordelijkheid zal nemen en het kind als het zover komt met haar wil opvoeden.
En misselijk zijn ze wel vaker hoor de vrouwen
zoek eerst uit of ze zwanger is en ga daarna samen kijken voor een juiste manier om verder te gaan!
Namelijk de "werkelijke" toekomst en de "geromantiseerde" toekomst.
Allemaal leuk en aardig dat men loopt te zwijmelen over "dat de baby vast jouw ogen zal hebben" en "gaan we trouwen en verhuizen we naar een mooie buurt" maar wie hou je nu voor de gek?
Om nog maar te zwijgen over 't kind in aantocht? Als jouw relatie nog zo pril is, en nu al tegenslagen moet verwerken, wat gebeurt er met je vertrouwen in de toekomst van je relatie? Immers vertrouwen opbouwen in iets kost tijd.
Nu kan je beargumenteren dat "als je relatie dit overleeft, je alles zou overleven", maar in werkelijkheid zal je altijd 't idee blijven hebben dat er iets onverwachts op stapel staat...
En daarbij, je relatie is niet meer de relatie die 't was. 'T zal een andere relatie worden, want ondanks 't beeld dat je 't allemaal "samen" doet, zal de praktijk anders uitwijzen... Vraag 't maar eens aan mensen die 't meegemaakt hebben.
Daarbij komt ook dat je nu al met de vinger naar haar wijst. Je twijfelt nu al. Jij wil je verantwoordelijkheden nemen, maar "kan" niet omdat 't haar lichaam is, daarom verwijt je haar nu dat zij haar verantwoordelijkheden niet neemt, en je dus "dwingt".
Op dat moment gaat 't dus fout, want een mens kan je niet dwingen zonder bij dat persoon een afkeer op te wekken.
Ik durf er mijn hoofd om te verwedden dat als alles verloopt zoals je vriendin in haar hoofd heeft, en je later op een moment komt dat de relatie niet zo goed verloopt, je haar gaat verwijten dat zij al je vrijheden heeft afgepakt en ze je gedwongen heeft.
En dat is 't begin van 't definitieve eind. En probeer dan de toekomst van je kind maar eens voor te stellen. Wil jij dát op je geweten hebben?
Daarom zou je haar maar eens moeten vragen of zij eens "de advocaat van de duivel" zou willen spelen, vanuit haar kant én door de ogen van 't kind.
Wat ik duidelijk probeer te maken is dat pas wanneer je meest zwartgallige vooruitblik van de toekomst je nog een lichtpuntje biedt, en je daar een plek voor jullie BEIDEN ziet, pas dan geef ik je een kans dat je samen doorheen komt.
Echter heb ik bovenstaand al meerdere malen van dichtbij meegemaakt, en ik zie iets soortgelijks wéér gebeuren.
Nu zou je misschien denken dat ik erg verbitterd ben, omdat bovenstaand zo over zou komen, ik kan verzekeren dat ik dat niet ben Ben nu al zes jaar erg gelukkig samen 
en hebben toch een hoop nare dingen meegemaakt. En ondanks dat we samen zijn voelen wij ons "vrij", omdat we alles wat we met elkaar ondernemen ook uit vrije wil doen, en we beiden gewoon een "individu" zijn gebleven.
quote:Hier heb je een goed punt.
Op maandag 23 juni 2003 15:01 schreef Braque het volgende:
Probleem met dit soort situaties en eigenlijk alle situaties waarin "nageslacht" aan de orde is, is dat de betrokkenen twee zaken door elkaar gaan gooien.Namelijk de "werkelijke" toekomst en de "geromantiseerde" toekomst.
quote:Uit de posts van de TS maak ik niet op dat zij het bekijken als een tegenslag. Misschien niet gepland, maar niet noodzakelijk een tegenslag
Allemaal leuk en aardig dat men loopt te zwijmelen over "dat de baby vast jouw ogen zal hebben" en "gaan we trouwen en verhuizen we naar een mooie buurt" maar wie hou je nu voor de gek?Om nog maar te zwijgen over 't kind in aantocht? Als jouw relatie nog zo pril is, en nu al tegenslagen moet verwerken, wat gebeurt er met je vertrouwen in de toekomst van je relatie? Immers vertrouwen opbouwen in iets kost tijd.
quote:Kan wederom aan mij liggen, maar zodra een kind geboren is, is die het belangrijkst, en niet langer de relatie. Ik heb dit meegemaakt, en hoe je het ook went of keert: samen hebben wij alles gedaan wat nodig is, let wel dat ik niet zeg dat altijd alles netjes verdeeld is, maar er staat ook nergens dat dat moet.
Nu kan je beargumenteren dat "als je relatie dit overleeft, je alles zou overleven", maar in werkelijkheid zal je altijd 't idee blijven hebben dat er iets onverwachts op stapel staat...En daarbij, je relatie is niet meer de relatie die 't was. 'T zal een andere relatie worden, want ondanks 't beeld dat je 't allemaal "samen" doet, zal de praktijk anders uitwijzen... Vraag 't maar eens aan mensen die 't meegemaakt hebben.
quote:Ik probeer niets te promoten, maar er staat wel iets fantastisch tegenover het stukje vrijheid wat je inlevert. Ikzelf heb niet het idee dat ik belangrijke dingen in heb moeten leveren na de geboorte van mijn zoon. maar dat is mijn kijk erop, ieder heeft recht op zijn eigen kijk op dingen
Daarbij komt ook dat je nu al met de vinger naar haar wijst. Je twijfelt nu al. Jij wil je verantwoordelijkheden nemen, maar "kan" niet omdat 't haar lichaam is, daarom verwijt je haar nu dat zij haar verantwoordelijkheden niet neemt, en je dus "dwingt".Op dat moment gaat 't dus fout, want een mens kan je niet dwingen zonder bij dat persoon een afkeer op te wekken.
Ik durf er mijn hoofd om te verwedden dat als alles verloopt zoals je vriendin in haar hoofd heeft, en je later op een moment komt dat de relatie niet zo goed verloopt, je haar gaat verwijten dat zij al je vrijheden heeft afgepakt en ze je gedwongen heeft.
En dat is 't begin van 't definitieve eind. En probeer dan de toekomst van je kind maar eens voor te stellen. Wil jij dát op je geweten hebben?
Daarom zou je haar maar eens moeten vragen of zij eens "de advocaat van de duivel" zou willen spelen, vanuit haar kant én door de ogen van 't kind.
Wat ik duidelijk probeer te maken is dat pas wanneer je meest zwartgallige vooruitblik van de toekomst je nog een lichtpuntje biedt, en je daar een plek voor jullie BEIDEN ziet, pas dan geef ik je een kans dat je samen doorheen komt.
Nu zou je misschien denken dat ik erg verbitterd ben, omdat bovenstaand zo over zou komen, ik kan verzekeren dat ik dat niet benEchter heb ik bovenstaand al meerdere malen van dichtbij meegemaakt, en ik zie iets soortgelijks wéér gebeuren.
Je komt idd heel bitter over, het doemscenario heb jij iig al klaar liggen. Het lijkt me wat kort door de bocht om aan de hand van een paar posts dit doemscenario al klaar te hebben liggen
quote:Zou jij een topic openen met in de titel "zij wil 't kind houden" als jij 't als een "blessing" zou zien?
Op maandag 23 juni 2003 15:14 schreef skyhigh het volgende:
..8<..
Uit de posts van de TS maak ik niet op dat zij het bekijken als een tegenslag. Misschien niet gepland, maar niet noodzakelijk een tegenslag
quote:en dat is nu precies waar ik op duid. De relatie verandert, maar de meeste mensen nemen dat gegeven niet mee in hun voorspelling en worden daarom sterk teleurgesteld "als 't toch niet is wat ik ervan verwacht had".
Kan wederom aan mij liggen, maar zodra een kind geboren is, is die het belangrijkst, en niet langer de relatie.
..8<..
quote:Om 't zo te zeggen:
Je komt idd heel bitter over, het doemscenario heb jij iig al klaar liggen. Het lijkt me wat kort door de bocht om aan de hand van een paar posts dit doemscenario al klaar te hebben liggen
Droom jij liever over rozen, om er dan achter te komen dat je in de brandnetels ben gevallen?
Of verwacht jij liever brandnetels, zodat jij er wat aan kan doen om ze te ontwijken in 't geval dat je ze tegenkomt? Als 't dan achteraf toch rozen blijken te zijn kan je dubbel zo blij zijn, want je was iig voorbereid op 't slechte.
quote:Mee eens. Misschien is ze wel helemaal niet zwanger, ik denk dat als je denkt dat je zwanger bent, je die klachten juist extra voelt, al zijn ze er misschien maar een beetje en helemaal niet door een zwangerschap.
Op maandag 23 juni 2003 14:57 schreef Karin het volgende:
Doe eerst eens een test dan. Overtijd zijn kan dus ook komen omdat ze zenuwachtig is voor een eventuele zwangerschap. Daar kunnen ook de rest van de klachten vandaan komen. De thuistests zijn hartstikke betrouwbaar en zijn binnen een paar minuten af te lezen.
Ik zou eerst maar eens kijken of ze uberhaupt zwanger is voordat je nu al van allerlei scenario's gaat bedenken.
quote:Anders kun je nog bij een apotheek terecht. Daar is er altijd wel een van open.
Op maandag 23 juni 2003 16:03 schreef Brighteyes het volgende:
HOezo kunnen niet? Even langs een drogist kost nog geen kwartiertje en anders zou ik vanavond even een AppieHein gaan zoeken met drogisterij erbij. Die verkopen ze ook.
Ik zou eerst maar eens kijken of ze uberhaupt zwanger is voordat je nu al van allerlei scenario's gaat bedenken.
quote:Ben ik het niet mee eens.. net zo goed dat je een vrouw niet kan dwingen tot abortus, vind ik dat je een man ook niet kan dwingen om vader te worden en de verantwoordelijkheid te nemen. Als je dat als man écht niet wil en de vrouw besluit om het kind te houden, dan weet ze waar ze aan toe is en dat ze er alleen voor staat.. die beslissing neemt ze zelf.
Op maandag 23 juni 2003 14:04 schreef gooddaddy het volgende:
Jammer dan. Als vader ben je altijd finacnieel verantwoordelijk voor je kind. Je zit er dus aan vast.
En die opmerkingen als, dan moet je maar geen sex hebben enzo is natuurlijk ook onzin...want dan zou je helemaal de straat niet eens meer op kunnen.. een ongelukje gebeurt gewoon.. pech hebben.
quote:*lurker modus*
Op maandag 23 juni 2003 16:28 schreef Qarinx het volgende:[..]
Ben ik het niet mee eens.. net zo goed dat je een vrouw niet kan dwingen tot abortus, vind ik dat je een man ook niet kan dwingen om vader te worden en de verantwoordelijkheid te nemen. Als je dat als man écht niet wil en de vrouw besluit om het kind te houden, dan weet ze waar ze aan toe is en dat ze er alleen voor staat.. die beslissing neemt ze zelf.
En die opmerkingen als, dan moet je maar geen sex hebben enzo is natuurlijk ook onzin...want dan zou je helemaal de straat niet eens meer op kunnen.. een ongelukje gebeurt gewoon.. pech hebben.
Maar hij kan door de wet wel verplicht worden gesteld om te betalen, hoe unfair dat ook is voor de man als de vriendin het wil houden.
quote:Wat doe jij allemaal op straat?
Op maandag 23 juni 2003 16:28 schreef Qarinx het volgende:
En die opmerkingen als, dan moet je maar geen sex hebben enzo is natuurlijk ook onzin...want dan zou je helemaal de straat niet eens meer op kunnen.. een ongelukje gebeurt gewoon.. pech hebben.
[on-topic]
Eerst kijken of er wel wat aan de hand is, voordat je allemaal wilde plannen gaat maken is verreweg het beste idee wat in dit topic voorbij is gekomen.
[/on-topic]
quote:Volgens mij dacht hij ook dat een man wettelijk verplicht is om op te draaien voor het kind, ook al wil hij dat niet, maar dat is inderdaad niet zo.
Op maandag 23 juni 2003 16:28 schreef Qarinx het volgende:Ben ik het niet mee eens.. net zo goed dat je een vrouw niet kan dwingen tot abortus, vind ik dat je een man ook niet kan dwingen om vader te worden en de verantwoordelijkheid te nemen.
quote:Zucht ik bedoel dus dat een ongelukje over al kan gebeuren... je neemt altijd een risico. Als iemand een auto-ongeluk heeft gehad, dan zeg je toch ook niet "dan had je maar niet in de auto moeten stappen" of als iemand voedsel vergiftiging heeft "dan had je maar niet moeten eten". Als je zo redeneert kan je namelijk helemaal niets meer doen en moet je gewoon de rest van je leven met je beentjes over elkaar op de bank binnen blijven zitten. Met het risico dat het gebouw instort natuurlijk.. shit.. had je dus maar niet binnen moeten blijven zitten..
Op maandag 23 juni 2003 16:31 schreef Litpho het volgende:
Wat doe jij allemaal op straat?
quote:waar slaat dit op?
Op maandag 23 juni 2003 16:35 schreef Druivenplukker het volgende:
Welk probleem bespreken we hier pedofilie of ongewenste zwangerschap?
quote:Helemaal mee eens. Er was ook een reden waarom mijn (toegegeven) flauwe opmerking gevolgd werd door een stukje wat als on-topic was aangemerkt. Dit is tenslotte niet direct het topic waar "grappige" one-liners echt in passen verder.
Op maandag 23 juni 2003 16:34 schreef Qarinx het volgende:
Zucht ik bedoel dus dat een ongelukje over al kan gebeuren... je neemt altijd een risico.
quote:Sorry, beetje gepikeerd.. niet zwanger, maar honger
Op maandag 23 juni 2003 16:35 schreef Litpho het volgende:[..]
Helemaal mee eens. Er was ook een reden waarom mijn (toegegeven) flauwe opmerking gevolgd werd door een stukje wat als on-topic was aangemerkt. Dit is tenslotte niet direct het topic waar "grappige" one-liners echt in passen verder.
quote:Het lijkt erop dat je als verwekker wél (via een door de moeder opgestarte procedure) aan onderhoudsplicht kan worden gehouden, al erken je het kind niét:
Op maandag 23 juni 2003 16:31 schreef Angeles het volgende:
[..] Volgens mij dacht hij ook dat een man wettelijk verplicht is om op te draaien voor het kind, ook al wil hij dat niet, maar dat is inderdaad niet zo.
quote:Bron: http://www.alimentatie.nl/wet®el/rapport_HKC/hoofdstuk2.shtml
De onderhoudsplicht vloeit primair voort uit het juridisch ouderschap. De vaststelling van de juridische moeder van een kind is eenduidig. Als een kind buitenechtelijk is en het kind niet door de vader is erkend, kan door de moeder een vaderschapsactie worden ingesteld om zo juridisch ouderschap te doen ontstaan. Op deze manier kan alsnog een onderhoudsplicht voor de verwekker worden vastgesteld.
Swift33, ik wil je goeie relatie niet ter discussie stellen, maar ik heb relaties gehad die na 4 maanden óók perfect waren, maar enige maanden later niet meer... Na een maandje of 3 is de hevigste verliefdheid over, en dan zal langzaamaan gaan blijken of dat echt in houden-van overgaat. Na 4 maanden kun je nog behóórlijk op je bek gaan in de liefde. Ik zou dus durven stellen dat een kind out of the question is in die véél te prille periode.
Derhalve hoop voor jullie ik dat jullie test morgen negatief uitvalt.
quote:Dat lijkt me eigenlijk ook wel beter, ja.
Op maandag 23 juni 2003 16:56 schreef Philosocles het volgende:Derhalve hoop voor jullie ik dat jullie test morgen negatief uitvalt.
Eigenlijk toch wel raar dat mannen echt helemaal niets te zeggen hebben. Iemand dwingen tot een abortus vind ik te ver gaan, maar dit is wel weer het andere uiterste...
Ik vind dan ergens wel dat een man moet kunnen zeggen dat hij er niet voor kan of wil zorgen. Een vrouw heeft dat recht immers wel. Dan kan de vrouw altijd nog kiezen om het alleen te doen.
Op dit moment wordt er denk ik echt uitgegaan van het kind, wat ook wel begrijpelijk is, een kind kan er niets aan doen dat hij of zij niet gewenst was door de vader en moet toch eten en spullen hebben, maar voor een man is dit toch wel een heel benauwende situatie...
Pff..moeilijk hoor, dat soort dingen.
qltel en ik kenden elkaar nog korter dan de 4 maanden van de TS, toen ik zwanger bleek. Niet onze bedoeling, maar wat mij betreft erg welkom. qltel stond er heel anders tegenover, wilde geen vader worden, en moet je nu eens kijken 
Nu is het wel zo, dat wij een stuk ouder zijn dan TS, beiden een goed inkomen hebben en allebei een huis (wonen niet samen). De omstandigheden zijn dus anders, maar voor je (prille) relatie is het een hele belasting. Er zijn heel wat woorden en tranen aan te pas gekomen, maar de liefde heeft het gewonnen quote:Dit kun je dus echt niet maken.
Op maandag 23 juni 2003 14:05 schreef skyhigh het volgende:[..]
nee, zolang hij het kind niet officieel erkent heeft als zijn kind heeft het voor hem geen financiele gevolgen, buiten dat het wel zo netjes zou zijn om zich iig financieel betrokken te voelen.
Zeg ook niet dat jij het van plan bent hoor swift33, maar gewoon even
in het algemeen.
Als een vriend van mij zijn bloedeigen kind niet zou erkennen omdat
zijn financiele situatie dan kut zou zijn, dan hoef ik hem niet meer te
zien.
Je hebt het toch tenslotte niet over een auto!
Mijn vriendin heeft ook nog 1 week de kans om zwanger te zijn.
(Tenminste, over 1 week MOET ze ongesteld worden)
Zij is ook 1x de pil vergeten. Daarna wel direct morning-after pil gehaald
en volgens de bijsluiter ingenomen, maar ja, ik zie dus in dit topic dat
dit geen garantie bied. Stond ook wel in de bijsluiter, maar je krijgt toch
dat gevoel van "dat gebeurt mij niet, alleen anderen"
Stel dat ze zwanger is, waren we het er geloof ik beide over eens dat het
weg gehaald zou worden. Mocht ze desondanks besluiten dat ze het wil
houden, dan zal ik haar in alle mogelijke wegen bijstaan.
(we hebben pas 2 maanden een relatie, maar dat maakt me niks uit)
Wat jou TS en anderen met dit probleem betreft.
Heel veel sterkte, en met veel praten en natuurlijk liefde en respect
kan je echt een heleboel oplossen en zelfs een gelukkig gezin vormen.
Sterkte!
quote:Hey Swift33, waar een wil is, is een weg.
Op maandag 23 juni 2003 13:55 schreef swift33 het volgende:
Mijn financiële en woon situatie is ook weer niet hopeloos, ik heb een redelijke baan en nu 1jaar een kleine koop woning (is alleen te klein voor een kindje).
Zorg eerst dat je zeker bent van je wil. Wij (Genuivere en ik) hebben pas laat in onze relatie kinderen genomen, bewuste keuze. Toch wanneer ik nu terugkijk en vooruit denk ik dat ieder moment een goed moment is. Financien lossen zich wel op en ruimte ook. Een kind heeft niet veel ruimte nodig. Het is handig een aparte kamer voor ze te hebben, maar geen noodzaak. En de kleding neemt ook niet veel ruimte in beslag.
Het is wel een aanslag op je vrijheid, kids.
Persoonlijk zou ik zeggen dat je er over praat met z'n tweeen over jullie tweeen en je best doet het kind een toekomst met vader en moeder te bieden. Wanneer je verantwoordelijk genoeg bent het bed te delen, moet je dit ook aan kunnen. Uit elkaar kan altijd (worst case).
quote:Dat zal een gezellige en stabiele thuisbasis leveren voor het kind
Op maandag 23 juni 2003 13:45 schreef jojo27 het volgende:
in dat geval zul je de consequenties maar moeten nemen en word je vader en ga je een gezin stichten.zoek een baan, ga 's avonds studeren om een betere baan te vinden, zoek een woning enz, enz,
We woonde allebei nog thuis, hadden nog niet zolang een relatie en hadden dus ook geen stabiel begin.
Nu zijn we bijna 5 jaar later, we wonen samen en onze dochter van 4 is ons zonnestraaltje .
Ik zou zeggen : Ga ervoor !
Dat hebben wij ook gedaan en geen moment spijt
quote:Dat je haar dus niet kunt dwingen tot een abortus. De vrouw neemt de eindbeslissing omdat het kind in haar lichaam groeit.
Op maandag 23 juni 2003 22:27 schreef Kaalhei het volgende:
Ik weet niet wat ik van het argument "Het is haar lichaam" moet denken....
Natuurlijk kun je als vrouw wel rekening houden met wat je partner wil, dat zou ik in ieder geval wel doen, ik zou niet zeggen: ik beslis en met wat jij wil heb ik niks te maken, maar als zij bij haar beslissing blijft kun je daar als man niet erg veel tegen beginnen.
Ik heb er een beetje gemengde gevoelens over, ben aan de ene kant wel blij maar zo als bekend is de situatie wat minder.
Zaterdag gaan we opnieuw de test doen om het helemaal zeker te weten en daarna zullen we a.s maandag een afspraak met de huisarts maken.
quote:Als je overal zoveel tijd voor neemt, dan is er ook inderdaad geen weg terug. Ik zou eerder naar de dokter gaan of naar de rutgerstichting / GGD. Zij kunnen je informeren over alle mogelijkheden. In dit stadium van de zwangerschap is weg laten halen ook nog een optie. Je moet niet naar jezelf kijken, maar je moet samen beslissen of je reeël in staat zou zijn een kind een toekomst te bieden. Als je nog niet eens weet of je het samen wel uit kunt houden, dan vraag ik me af of je een kind zo'n toekomst aan kunt doen....
Op woensdag 25 juni 2003 10:48 schreef swift33 het volgende:
We hebben gisteren de test gedaan en ze is zwanger.
Ik heb er een beetje gemengde gevoelens over, ben aan de ene kant wel blij maar zo als bekend is de situatie wat minder.
Zaterdag gaan we opnieuw de test doen om het helemaal zeker te weten en daarna zullen we a.s maandag een afspraak met de huisarts maken.
Het heeft ook iets moois omdat er veel mensen ongewenst kinderloos zijn. Je kunt een stel dus heel gelukkig maken.
Enne... Mijn vriendin is gister ook de pil vergeten 
maar ze is net ongesteld geweest en we hebben `het' nog niet gedaan. Afgaande op een aantal reacties in dit topic gaan we dus héél voorzichtig doen...
Ik ben een behoorlijk realistisch en intelligent persoon en weet donders goed wat de bezwaren en risicos zijn, ook zij denkt er niet makkelijk over.
Ik weet dat de situatie nu niet ideaal is, maar als zelfs laag geschoolde werkeloze kinderen kunnen opvoeden dan denk ik dat het voor ons (hoe moeilijk ook) het zeker goed mogelijk moet zijn.
En ook al is de relatie pril, echte liefde herken je als je het tegen komt.
quote:
Op woensdag 25 juni 2003 12:05 schreef swift33 het volgende:
[..] En ook al is de relatie pril, echte liefde herken je als je het tegen komt.
I know what you mean. Inderdaad, veel geluk met z'n 3-en en hopelijk gaat alles goed.Hopelijk zal dit voor jullie ook zo zijn.
(Misschien wil je ons in het speciale Zwangerschap en babietjes-topic op de hoogte houden? Ik hoop het!)quote:
Op woensdag 25 juni 2003 21:27 schreef Aernout het volgende:
You're fucked
Ik wou exact hetzelfde posten
quote:Kijk daar heeftie wat aan!!!
Op woensdag 25 juni 2003 21:27 schreef Aernout het volgende:
You're fucked
Gefeliciteerd & suc6!
anderhalf jaar geleden raakte ik ook onbedoeld zwanger. Ik woonde toen 1,5 jaar samen met mijn vriend. Ik schrok er echt verschrikkelijk van en vond het eigenlijk helemaal niks! Ik voelde me helemaal niet lekker, we hadden geen geld, ik moest nog afstuderen ga zo maar door...Toen heb ik hier ook een topic geplaatst met hetzelfde onderwerp als jij. ik ben zwanger, wat nu?
Na alle verwarring, het niet lekker voelen en in de war zijn, besloten we er gewoon helemaal voor te gaan! En echt...alles komt op zijn pootjes terecht. September 2002 ben ik moeder geworden van een zoon en ik vind het echt geweldig. Ik schaam me er zelfs een beetje voor dat ik er in het begin van de zwangerschap zo negatief tegenover stond. Je kunt het je nu misschien nog helemaal niet voorstellen maar een kindje is echt een prachtig wonder. Je zult verbaasd zijn hoeveel liefde er in jezelf zit!
Ik hoop dat jullie er echt van kunnen genieten!
Mij overkwam het zelfde ik was alleen tien jaar jonger.
Als je een grote jongen tijdens de sex kan zijn moet je dat naderhand ook zijn en niet weglopen voor je problemen maar je verantwoordelijkheden nemen.
Heb ik ook gedaan destijds en mij heeft het niets dan goed gebracht.