Keizersnee-ervaringen

quote:

Op zaterdag 24 april 2004 20:16 schreef sjak het volgende:

[..]

Maar dan was het toch spoed? Of zie ik het verkeerd?

Dat was met dertig weken, toen de weeën begonnen... hij heeft er toen voor kunnen zorgen dat ze nog zes/zeven weken bleven zitten. De keizersnede was omdat ze beide in stuit lagen en zowel gyn als zijzelf een stuitbevalling niet zagen zitten. Met 36 of 37 weken dus.

Mijn schoonzus heeft haar beide kinderen ook onder algehele narcose gekregen.
Zij wilde ook geen ruggeprik en heeft gekozen voor algehele narcose.

quote:

Op zaterdag 24 april 2004 18:38 schreef miss_dynastie het volgende:
Is trombose een risico dat genoemd wordt als je de keizersnede moet ondergaan (van: het is een operatie, dus dat en dat kan ontstaan)? En zo ja, in hoeveel procent van de gevallen treedt het op?

iedereen kan trombose krijgen na een operatie, daarom krijgen mensen in het ziekenhuis ook altijd trombose-spuitjes als ze lang op bed moeten liggen, maar dat is bij elke operatie......

Ik had wel een verhoogd risico, omdat ik draagster was van een erfelijke vorm (FaktorV Leiden), ik heb na de keizersnede 6 weken lang zelf injecties (bloedverdunners) moeten spuiten, daarna ben ik weer met de pil begonnen (had voorheen nooit klachten en met goedkeuring van de arts), maar dat heeft toch nog trombose opgeleverd. Ik mag nu geen pil meer gebruiken (of ander hormoonhoudend anticonceptiemiddel) en zit nu in ieder geval 6 mnd aan bloedverdunners vast en dan kijken ze weer.....

Het zal wel niet vaak voorkomen, de procenten weet ik niet, ik behoorde tot de risico-groep

Mijn baby lag in stuitligging, ik mocht zelf de keuze maken of ik een gewone bevalling wilde, een gehele narcose of een ruggeprik.

Aangezien de baby groot was (uiteindelijk een 8,5 ponder en 10 dagen eerder), kozen wij voor een keizersnede, omdat de kans dat ik uiteindelijk alsnog in de OK belande heel groot was......
Ik heb bewust voor een ruggeprik gekozen, omdat ik toch enigszins betrokken wilde zijn bij de geboorte van mijn kind, wat met een gehele narcose niet lukt.
Nu heb ik het meegemaakt, de eerste huil gehoord e.d. en dat vond ik een fantastische ervaring.
De ruggeprik zelf was te doen (in mijn geval), deed geen zeer, heb nergens last van gehad en is mij dus goed bevallen (had ook een aardige narcotiseur)

Sjak, wat betreft die ruggeprik. Ik zou als ik dan ooit zwanger zou zijn en een keizersnee zou moeten krijgen ook meer neigen naar een algehele narcose. Ik heb ooit een lumbaal punctie gehad en als ik alleen al denk hoe dat voelde, keert mijn maag zich om. Ik heb wel begrepen, dat er een groot verschil tussen die naalden zit, maar toch ik heb er echt geen fijn gevoel over. Daarbij komt dat een ruggeprik ook niet zonder risico's is _{hoe groot zijn die risico's eigenlijk en hangen ze dan ook nog samen met andere factoren?}, maar goed dan is het een kwestie de voordelen en nadelen tegen elkaar opwegen. Maar mijn eerste reactie zou zijn: narcose. Misschien als ik een goed anestethist zou treffen dat ik dan wel over te halen ben.

De baby wordt bij een keizersnee toch al na een kwartier geboren, en daarna zijn ze toch 3 kwartier aan het hechten terwijl je man en baby in een andere kamer zijn? Wat kun je zelf 'doen' in die tijd? Alleen maar luisteren naar alle bliepjes, piepjes en 'geef mij die scalpel even aan' of hebben ze net als de tandarts een tv-tje boven je hoofd hangen?

quote:

Op zaterdag 24 april 2004 20:17 schreef sjak het volgende:

[..]

Hoe lang geleden is dat Loena-tik? Merkte je geen verschil tussen de wekbaarheid van de kinderen van zo'n keizersnede onder narcose en die van een ruggeprik?

Duh, ik ben in ieder geval geen pleeg uit de oude doos hoor met mijn 27 jaar ,ik spreek hier over 2 jaar geleden en ik weet van oud collega`s dat het er nog steeds zo aan toe gaat...
Om vervolgens een antwoord te geven op je vervolgvraag, tuurlijk kwamen die baby`s wat duffer ter wereld, maar op de afdeling aangekomen zag ik eigenlijk geen verschil tussen narcosebaby`s en ruggeprikbaby`s, vond eigenlijk alle sectiobabys wel wat prikkelbaarder dan vaginaal bevallen baby`s. Ook was het in mijn ervaring niet zo dat narcosebaby`s vaken naar de couve moesten dan ruggeprikbaby`s. Na het antagoneren( als hier al sprake van was) ging het over het algemeen wel goed met die baby`s en mochten ze gelijk mee naar de kraamafdeling...

[ Bericht 0% gewijzigd door Loena-tik- op 25-04-2004 19:41:32 ]

OK, OK, ik ben dan wat te stellig geweest blijkbaar.
Maar goed, als ik ooit voor het probleem zou staan dat ik ergens voor moet kiezen bij een keizersnede dan zou ik 100% zeker kiezen voor een ruggeprik. En dat terwijl ik doodsbang ben voor prikken. Ik denk dat ik dan toch wat andere ervaring heb dan de meeste hier. Ik associeer waarschijnlijk ook algehele anesthesie met spoed keizersneden en die zijn bij ons meestal niet fijn (lees: erg slechte baby's). Ik zit misschien ook iets teveel in de theorie te denken.

Oja, een lumbaalpunctie (zoals jij die gehad hebt Mariposa, tenminste dat denk ik) is echt iets heel anders, veel dikkere naald enzo.

quote:

Op zondag 25 april 2004 11:40 schreef poemojn het volgende:
De baby wordt bij een keizersnee toch al na een kwartier geboren, en daarna zijn ze toch 3 kwartier aan het hechten terwijl je man en baby in een andere kamer zijn? Wat kun je zelf 'doen' in die tijd? Alleen maar luisteren naar alle bliepjes, piepjes en 'geef mij die scalpel even aan' of hebben ze net als de tandarts een tv-tje boven je hoofd hangen?

Er zijn mannen die ervoor kiezen om bij hun vrouw te blijven als het kindje helemaal gezond is, maar dat lijkt me ook niet leuk, vooral voor mijzelf niet, dan zou ik toch het gevoel hebben dat ik het kind dubbel in de steek laat. Als er een eigen camera (dus niet het team van SBS6 ) mee naar binnen zou mogen, waarmee papa mag filmen (en dat mag dus in het ziekenhuis hier, yeah) dan ga ik denk ik ook voor algehele narcose. Het is toch een operatie en ik ben best bang dat ik in paniek raak als ik zou horen: het gaat niet goed, we moeten zus en zo hebben. Nu weet ik wel dat die kans heel klein is, maar toch

Zou je dat ook doen als je kindje gezond is en je moet een keizersnee?

quote:

Op zondag 25 april 2004 14:08 schreef sjak het volgende:
Zou je dat ook doen als je kindje gezond is en je moet een keizersnee?

Wat bedoel je

Ik bedoel dat je een keizersnede moet die geen spoed indicatie heeft. Dus bijvoorbeeld bij een stuitligging of een niet vorderende ontsluiting. Zou je dan ook kiezen voor een algehele anesthesie of zou je dan een ruggeprik overwegen?

quote:

Op zondag 25 april 2004 14:24 schreef sjak het volgende:
Ik bedoel dat je een keizersnede moet die geen spoed indicatie heeft. Dus bijvoorbeeld bij een stuitligging of een niet vorderende ontsluiting. Zou je dan ook kiezen voor een algehele anesthesie of zou je dan een ruggeprik overwegen?

Als de gynaecoloog geen gevaar voor het kind ziet en mij de keuze laat is de enige reden om voor een ruggenprik te kiezen (en dan is het geen overwegen, maar dan doe ik het zeker) als papa er niet bij mag zijn. Ik wil niet graag dat het kindje alleen is na de geboorte, maar ik moet er ook niet aan denken om (met mijn angst voor artsen en ziekenhuizen) drie kwartier tot een uur te liggen wachten hoe ze me dichthechten. Zowel het kindje als ik zouden op dat moment mister_d nodig hebben en hij kan zich nu eenmaal niet in tweeën splitsen

Ehhh dat drie kwartier tot een uur hechten gebeurde bij mij ook en dan had ik geen keizersnee

Mijn schoonmoeder heeft ook een stuitbevalling gehad maar dan nog eens van een 2ling. Helemaal appart he. Stond op een gegeven moment op t randje van keizersnee. Toen ze dat hoorde dacht ze en nu geef ik alles en zijn ze dus alsnog vaginaal geboren. Twee gezonde kerels van bijna 2 meter nu

Ik denk dat de keuze heel persoonlijk is zoals met alles. Wel of niet thuis bevallen. Wel of geen pijn stilling. Ruggeprik of algehele narcose enz. en soms heb je niks te willen maar loop het zoals het loopt.

Ik heb ook wel eens een lumbaalpunctie gehad en dat deed me toch zeer!! Van de ruggeprik heb ik echt helemaal niets gevoeld maar die werd dan ook gezet tijdens een knoepert van een wee.

Die 3 kwartier hechten enzo zijn inderdaad best vervelend, maar je bent niet in je uppie hoor. Zat personeel om je lekker aan de praat te houden. Ik vond het instrumenten en gaasjes tellen wel grappig om te horen. Wist ik tenminste zeker dat er niets in mijn buik achtergebleven was
Ik wou ook dat Peet met Bram meeging, kon ik van hem naderhand horen wat ze precies met hem gedaan hadden. En ergens in mijn achterhoofd heb ik altijd van die "baby verwisseld in het ziekenhuis" verhalen, ook daarom wou ik dat Peet met hem meeging. Plus dat Peet nog symbolisch een stukje navelstreng mocht afknippen en hem dat eerste uur lekker vast mocht houden, ook wel heel belangrijk voor de band vind ik.

quote:

Op zondag 25 april 2004 14:32 schreef miss_dynastie het volgende:

[..]

Als de gynaecoloog geen gevaar voor het kind ziet en mij de keuze laat is de enige reden om voor een ruggenprik te kiezen (en dan is het geen overwegen, maar dan doe ik het zeker) als papa er niet bij mag zijn. Ik wil niet graag dat het kindje alleen is na de geboorte, maar ik moet er ook niet aan denken om (met mijn angst voor artsen en ziekenhuizen) drie kwartier tot een uur te liggen wachten hoe ze me dichthechten. Zowel het kindje als ik zouden op dat moment mister_d nodig hebben en hij kan zich nu eenmaal niet in tweeën splitsen

geboorteplan opstellen (ja kom ik weer aan met dat gekke ding) en overleggen met de gyn dan is er vakk heeeel veel mogelijk. Bij een keizersnede in ons geval op basis van ruggeprik (dus geen spoed) blijft Danny bij me tot het kindje er is en wordt er gewisseld van wacht zodra hij de kamer met kind en zuster verlaat door mijn mamsie (ook geen held is en alleen al bij het idee daar alleen te moeten blijven paniek voelt) gaan we dit keer ook proberen op deze manier te ondervangen door het geboorteplan.

edit: en ipv mams kan je natuurlijk ook iemand anders vragen

[ Bericht 2% gewijzigd door knorretje op 25-04-2004 19:41:06 ]

Ik ben tijdens het hechten enorm aan het janken geslagen, van opluchting, en ik heb de drie kwartier hechten niet als lang ervaren.
Overigens heb ik een spoedkeizersnede gehad, mèt ruggenprik, volgens de gyn is het tijdsverschil met algehele narcose heel minimaal. Ik heb ook niets van de ruggenprik gevoeld.

Ik ben zo ongelooflijk bang geweest voor een ruggeprik dat ik bijna niet om te lullen was, maar de gyn. en ook de anesthesist waren zo stellig dat dit veiliger was voor Iris dat ik toch voor een ruggeprik gekozen heb. Dat is me enorm meegevallen, ik heb er weinig van gevoeld en als de prik gewoon zijn werk goed had gedaan was het helemaal appeltje eitje geweest. Helaas had ik toch nog narcose maar als ik weer zou mogen kiezen dan zou ik nu voor 100% kiezen voor een ruggeprik. Narcose is echt 10 keer enger en heb je veel langer last van, niet alleen lichamelijk maar zeker ook psychisch.

En livelink, dat snijden is niet zo eng als het klinkt hoor. Ja het deed best zeer (en ik ben echt geen bikkel) maar ik was zo bang voor alles om me heen dat dat nog het minste indruk heeft gemaakt. Heel vreemd maar ik heb er geen enge herinneringen aan, het voelde een beetje alsof je jezelf snijd met aardappels schillen ofzo, zo'n scherpe pijn maar je vergeet het gelukkig snel.

Oke, de beloofde foto:



_{wat op de foto niet zo duidelijk overkomt maar in het echt wel zijn de 2 beginnetjes en het lichte streepje boven het litteken is mijn blindedarmoorlogswond.}

quote:

Op zondag 25 april 2004 20:49 schreef Lois het volgende:

[afbeelding]

ik had nog nooit een foto gezien van iemand met keizersnede en vroeg me altijd af hoe laag die zat en hoe groot enz. Is het nu de bedoeling dat hij met de tijd hetzelfde word als je blindedarmoorlogslitteken ? Het valt me enorm mee namleijk hoe het er uitziet, had altijd het idee dat je nooit meer een bikini aankon of een naveltruitje etc. (of zeg ik nu dingen die je alsnog niet meer aankunt/draagt omdat het in het zicht valt)

Na verloop van tijd wordt het een stuk minder paars, mijn litteken is iets groter als dat van Lois, maar je moet nu echt goed kijken om te kunnen zien waar ie zit.

Mijn blindedarmlitteken is van 1986 dus die zit er al een tijdje. Ik neem aan dat het op een gegeven moment ook zo'n licht streepje gaat worden. Ik had een vrouw als gyn. en die zei vooraf en tijdens steeds maar: "ik zorg dat je je bikini nog netjes aankunt" terwijl me dat op dat moment echt gestolen kon worden maar nu ben ik er wel blij mee.
Het zit echt heel erg laag, ik moet mijn heupslipje echt naar beneden schuiven en mijn navel zit geeneens op de foto.

Toevoeging, hij zit bij mij ongeveer 5 cm boven het schaambeen, dus in principe kun je bikini's en naveltruitjes aan.
_{alhoewel ik de naveltruitjes maar oversla, als 35 jarige...}

Ik had geen nietjes maar onderhuidse hechtingen. Een vrij nette manier van hechten volgens de verpleegkundigen, daar konden de heren gyneacologen nog een puntje aan zuigen zeiden ze. Er zijn zoveel manieren om te hechten en elke gyn heeft zijn eigen voorkeur blijkbaar. De zusters op de afdeling konden aan de wond zien wie de keizersnede had uitgevoerd alleen bij mij stonden ze echt vreemd te kijken. De betreffende gyn. werkte nl. pas een week in het ziekenhuis en dit was haar eerste keizersnede daar. (ze had er wel al 1200 ergens anders gedaan zei ze nog als geruststelling )