quote:Natuurlijk
Op 17 februari 2001 13:55 schreef Merel het volgende:
Meneer Aart!!!! Help!! Dit weet jij vast wel
Om mee te beginnen wou Ronald Giphart zich met Giph ongeliefd maken. In Ik ook van jou maakte Fräser een stekelige opmerking over de dichter Tom van Deel, waarop het boek door de recensent Tom van Deel helemaal afgekraakt werd ('Neuken, neuken en nog eens neuken' was zijn diepgaande kritiek). Toen Giphart dat door kreeg en dit besprak met bijv. Joost Zwagerman besloot hij eens te kijken hoe dat nou zat met recensenten. Dus in Giph worden een stuk of 5 recensenten op verschillende manieren afgezeken en voor lul gezet. Bijzonder grappig . Sowieso is Giph al heel sarcastisch en gemeen, en lijkt het (het is niet zo) of Jeroen Brouwers, gevestigd schrijver, te kijk wordt gezet. Al deze dingen maakten dat Giph met gemengde gevoelens onthaald werd in het literaire wereldje. Precies Gipharts bedoeling.
Giph is natuurlijk ook een mooie weergave van het studentenleven, het Utrechtse in het bijzonder (ik heb zin om daar te gaan studeren over een jaar).
En passant geeft de hoofdpersoon een heleboel meningen over literatuur en het literaire wereldje in het algemeen.
In een interview met Giphart las ik dat het vervreemden van humor ook een deel van Giph is. De humor wordt zo ver doorgevoerd en komt zo vaak voor dat het vervreemdend wordt. Je wordt erdoor afgestompt. Maar daar merk je niet echt veel van, vind ik.
Maar of Giphart er nou echt allemaal een bedoeling mee heeft gehad vraag ik me af. Hij schrijft omdat hij dat leuk vindt, het zou onterecht zijn om al zijn boeken na te pluizen op diepere bedoelingen, symbolische verwijzingen en metaforen. Juist omdat dat iets is waar Giphart zo tegen ageert! Giph is voornl. een weergave van een jaar uit het leven van een schrijver/student in wat hij 'een groot, geil en gezellig feest' noemt. Het is sarcastisch, bijtend, soms ontroerend, humoristisch, intelligent, literair.
Ik weet niet of critici Giph zijn beste boek vinden. Maar persoonlijk is Giph mijn favoriet.
Wist je al dat Giphart een nieuwe bril heeft? 
Ik moet zeggen, ik vind die boeken echt geweldig, maar me er echt zo in verdiepen doe ik (voorlopig) niet. Ik vind het zelf eigenlijk lekkerder om gewoon te lezen, me erdoor mee te laten voeren, en daarna niet na te denken over wat de schrijver er nu mee wil zeggen. Het gaat mij erom wat het míj nu zegt, of dat nu de oorspronkelijke bedoeling was of niet.
-edit: typfoutje-
[Dit bericht is gewijzigd door Merel op 17-02-2001 20:58]
quote:Sure. In eerste instantie gaat het mij ook om de indruk. Dat is nl. juist wat me zo aanspreekt. Er staan zo ontzettend veel opmerkingen en gedachtes over mensen en groepen en dingen in die boeken die ik zelf had kunnen zeggen ('banaal-intellectueel epicurisme' uit Ik ook van jou bijvoorbeeld, of 'amateur-socioloog' en 'de aliens die neerkijken' uit Phileine). Mmh, nadenken over de boeken doe ik trouwens wel, maar dat doe ik eigl. bij elk boek.
Op 17 februari 2001 20:56 schreef Merel het volgende:
Dank je!Wist je al dat Giphart een nieuwe bril heeft?
Ik moet zeggen, ik vind die boeken echt geweldig, maar me er echt zo in verdiepen doe ik (voorlopig) niet. Ik vind het zelf eigenlijk lekkerder om gewoon te lezen, me erdoor mee te laten voeren, en daarna niet na te denken over wat de schrijver er nu mee wil zeggen. Het gaat mij erom wat het míj nu zegt, of dat nu de oorspronkelijke bedoeling was of niet.
-edit: typfoutje-
Maar oke, na een aantal boeken gelezen te hebben ben ik op Internet rond gaan kijken e.d., columns gaan lezen, en in ons onvolprezen Nederlands-boek staan een aantal interviews en zo, en op die manier vergaar je wel wat info. Het is echt niet zo dat ik al die boeken helemaal uit ga zitten pluizen, heaven no
quote:Ja, ik ben het in grote trekken met je eens. Maar de titel kun je lezen als Gif, en dat zou erop wijzen dat Giphart zijn roman voornamelijk als provocatie bedoeld heeft. Als je dat een achterliggende gedachte noemt, voilà.
Op 17 februari 2001 19:52 schreef Meneer_Aart het volgende:
Maar of Giphart er nou echt allemaal een bedoeling mee heeft gehad vraag ik me af
quote:Komt dat niet neer op hetzelfde als Meneer Aart schreef?
Op 18 februari 2001 00:19 schreef Finnegan het volgende:
Ja, ik ben het in grote trekken met je eens. Maar de titel kun je lezen als Gif, en dat zou erop wijzen dat Giphart zijn roman voornamelijk als provocatie bedoeld heeft. Als je dat een achterliggende gedachte noemt, voilà.
quote:En voordat ik er zelf over kan oordelen, moet ik eerst het boek maar weer eens doorbladeren denk ik. Op een gegeven moment weet ik niet meer welk boek wat is en waar we het dan nu weer over hebben. Zal het zo nog eens doorbladeren in de trein.
Om mee te beginnen wou Ronald Giphart zich met Giph ongeliefd maken. In Ik ook van jou maakte Fräser een stekelige opmerking over de dichter Tom van Deel, waarop het boek door de recensent Tom van Deel helemaal afgekraakt werd ('Neuken, neuken en nog eens neuken' was zijn diepgaande kritiek). Toen Giphart dat door kreeg en dit besprak met bijv. Joost Zwagerman besloot hij eens te kijken hoe dat nou zat met recensenten. Dus in Giph worden een stuk of 5 recensenten op verschillende manieren afgezeken en voor lul gezet. Bijzonder grappig . Sowieso is Giph al heel sarcastisch en gemeen, en lijkt het (het is niet zo) of Jeroen Brouwers, gevestigd schrijver, te kijk wordt gezet. Al deze dingen maakten dat Giph met gemengde gevoelens onthaald werd in het literaire wereldje. Precies Gipharts bedoeling.
Ik denk dat een van de belangrijkste dingen de factor Jeroen Brouwers is. In dit boek valt hij van zijn voetstuk in de ontmoeting waarin Brouwers dronken wordt. Giphart adoreerde hem, is "Brouweriaan" en rekent in dit boek met die adoratie af. Hij gaat tegen een aantal stellingen van Brouwers in zoals dat schrijven lijden is terwijl Giphart schrijft omdat hij het gewoon leuk vindt.
Dat probleem beschrijft hij ook in "ik ook van jou" dat hij jong is een gelukkige jeugd heeft gehad en eigenlijk geen problemen en dus eigenlijk niets te schrijven zou kunnen hebben.
"ik omhels je met duizend armen" is een mooie opvolger van Giph waarin het deze keer goed gaat met Giph, hij is succesvol schrijver en heeft een vriendin(Samarinde ) die hij ontmoet in het ziekenhuis waar hij als nachtportier werkt en schrijft. Een bizarre vakantie in Spanje en de dood van zijn moeder. Over dat laatste heeft hij de nodige kritiek gekregen omdat hij "geld maakt" van de dood van zijn moeder. Goed boek (niet zijn beste), maar leest zoals te doen gebruikelijk lekker weg.
Wie heeft IOJMDA ook al gelezen?
quote:Ik heb het boek ook net uit.
Op zaterdag 17 februari 2001 13:41 schreef Dagootje het volgende:
Ik heb onlangs Giph gelezen en nou had ik er met een vriendin van me een discussie over wat nou precies bedoeld wordt met het boek. Heeft Giph in Giph een diepere bedoeling? Wil hij de wereld verbeteren? En aan wie schrijft hij die brieven, het boek is in brief-vorm daar zijn we het denk ik wel over eens? En wie komt hij op het eind in de wc tegen? Is hij dat zelf, zijn alter-ego? Oftewel hoe denken jullie over Giph en de bedoelingen erachter? Spui hieronder je mening!
En volgens mij schrijft hij die brieven aan die meid die hij toen tegenkwam in dat hutje in der ardennen toen ze verdwaald waren.
En ik geloof ook dat hij zichzelf tegenkwam in de spiegel...
Ik vond zelf IOJMDA de mooiste uit de Giph-triologie. Giph blijft voor mij speciaal omdat het het eerste boek van Giphart was dat ik las. Wat mij opviel in IOJMDA is dat het op mij overkomt dat Giphart veel makkelijker over gevoelens schrijft en dat het boek veel auto-biografischer is.
Ik vind dat Giphart met IOJMDA heeft bewezen te groeien en ook een beetje zijn 'neuken neuken neuken-imago' aan het ontgroeien is. Sommige verhalen uit Het feest der liefde blijf ik alleen wel Giphart's meesterwerkjes vinden, juist doordat 'neuken neuken neuken-gehalte'.
ps Volgens mij was en is Giphart een groot fan van Jeroen Brouwers ook al wil deze niets van Giphart weten...
quote:Ik heb ook alle boeken van giphart gelezen.. leest nl erg makkelijk weg...
Op zaterdag 17 februari 2001 13:41 schreef Dagootje het volgende:
Ik heb onlangs Giph gelezen en nou had ik er met een vriendin van me een discussie over wat nou precies bedoeld wordt met het boek. Heeft Giph in Giph een diepere bedoeling? Wil hij de wereld verbeteren? En aan wie schrijft hij die brieven, het boek is in brief-vorm daar zijn we het denk ik wel over eens? En wie komt hij op het eind in de wc tegen? Is hij dat zelf, zijn alter-ego? Oftewel hoe denken jullie over Giph en de bedoelingen erachter? Spui hieronder je mening!
Ik vond de eerdere boeken leuker dan giph & IOJMDA... waarschijnlijk door het neuk gehalte...
Of er echt een diepere betekenis is... ik zou het niet weten.. en ik zou het er denk ik ook niet echt uit kunnen halen (ook niet als ik daarvoor het boek zou lezen).
Het is gewoon plezant leesvoer...
quote:studeer je nou al in Utreg..
Op zaterdag 17 februari 2001 19:52 schreef Meneer_Aart het volgende:
Giph is natuurlijk ook een mooie weergave van het studentenleven, het Utrechtse in het bijzonder (ik heb zin om daar te gaan studeren over een jaar).
quote:En dat is naar eigen zeggen zijn bedoeling: "Lekker pielen en kutten".
Op zaterdag 17 februari 2001 19:52 schreef Meneer_Aart het volgende:Maar of Giphart er nou echt allemaal een bedoeling mee heeft gehad vraag ik me af. Hij schrijft omdat hij dat leuk vindt
quote:Kom nu. Alsof de bedoeling en houding van de auteur een relevante leidraad vormen voor de interpretatie van een werk. "Lees maar, er staat niet wat er staat." Ophouden met lezen dan maar?
het zou onterecht zijn om al zijn boeken na te pluizen op diepere bedoelingen, symbolische verwijzingen en metaforen. Juist omdat dat iets is waar Giphart zo tegen ageert!
Tenslotte: schoppen/provoceren heeft wat mij betreft weinig met "diepere gedachtes" te maken. Het is vooral een strategie om je een plaats in het literaire veld te verwerven. Negatieve recensies zijn ook een vorm van erkenning. Het bekritiseerde werk is waardevol genoeg bevonden om op zijn minst verguisd te worden.
quote:En dat is dan de stijl van schrijven. Blijft er verder nog iets over? Hoezo diepere gedachtes?
Het is sarcastisch, bijtend, soms ontroerend, humoristisch
Overigens sprak hij toen de verwachting uit, dat zijn romans en romanfiguren met hem mee zouden groeien. Zoals Giph over studenten gaat, toen hij zelf student was, gaat Ik omhels je met duizend armen over een dertiger en zal door het onderwerp (overlijden van moeder) weer andere mensen aantrekken. Maar zijn belangrijkste drijfveer blijft geloof ik nog steeds om literatuur LEUK te maken. (zie ook bijvoorbeeld het groot literatuur kijk knutsel lees vakantie boek -of hoe dat ding ook heet- en andere publicaties over literatuur).
Nog even ingaan op een paar opmerkingen:
Hij spreekt inderdaad Giph zelf uit als GiF (en welbewust, niet voor niets heet de zus van Giph (Ph)Vileine), en Ronald Giphart is nog steeds een enorme fan van Jeroen Brouwers. De passage in Giph over Brouwers is m.i. niet bedoeld om Brouwers belachelijk te maken, maar om de haat-liefde verhouding van een adolescent met zijn idool te omschrijven.
PS. Tijdens het interview zat Ronald pinda's te eten uit een klein bakje. Omdat we het net over die passage in Giph hadden waar zij een bakje meenemen omdat Brouwers daar nootjes uit had gegeten, heb ik lollig dat bakje geconfisceerd waar Ronald uit zat te eten (hij kon de parallel ook waarderen). Het Bakje van Giphart(tm) prijkt nu trots op de schoorsteenmantel van een vriend van mij, die indertijd idolaat was van Giphart. Op zon- en feestdagen eten we er wel eens wat nootjes uit...
Ik ben zo langzamerhand Giphart een beetje ontgroeid. (De Voorzitter vond ik ronduit slecht, Ik omhels je met duizend armen wel weer mooi en ontroerend, maar zijn act en zijn provocaties ken ik nu wel), maar ik vind het wel mooi wat hij voor de literatuurwaardering onder jongeren heeft gedaan en nog steeds probeert te doen.