Het reguliere onderwijs zie ik niet zitten voor hem. En eerlijk gezegd niet alleen voor hem niet, maar voor alle kinderen vind ik het reguliere onderwijs niet ideaal.
De kinderen moeten verplicht op een bepaald moment een vastgesteld onderwerp leren, terwijl de interesse van het kind misschien heel ergens anders naar uit gaat.
En nu mijn zoon een vervolgopleiding moet gaan doen, is hij dus eigenlijk al op 12 jarige leeftijd verplicht te gaan kiezen wat hij later in zijn leven wil gaan doen. Hoe kan een kind van 12 dat?
Als voorbeeld geef ik mijn nichtje. Al vanaf groep 1 van de basisschool heeft zij geroepen dat zij dierenarts wilde worden. In de loop der tijd bleek dat zij de hersens er voor had, dus dat was geen probleem. Ik heb jaren niets van haar gehoord, tot op enkele weken geleden. Ze is nu 20 en studeert iets economisch....
Voor mijn zoon was er hier in mijn woonplaats maar 1 alternatief: de Vrije School met antroposofisch onderwijs. Niet dat ik nou zo antroposofisch ben, maar anders was er hier niets beschikbaar.
Toen bleek een paar weken geleden dat de bovenbouw van deze Vrije School op de wip stond. De ouders die het draaiende hielden, stopten ermee. Dus zou er geen bovenbouw meer zijn.
Daar waren buiten mijzelf, meer ouders niet blij mee en zij willen nu proberen de Vrije School toch open te houden. Maar proberen biedt geen zekerheid....
Ik had contact met de ouders van een klasgenoot van mijn zoon, die ook naar de Vrije School zou gaan en van hen hoorde ik dat hier een initiatief ligt om een Iederwijs School te gaan beginnen. Daar sta ik volledig achter.
In het begin was ik huiverig hiervoor. Je moet je kind volledig loslaten en hem volledig vertrouwen om hem dit onderwijs te laten volgen en bovendien is het een initiatief, ook hier heb ik geen zekerheid over.
Hoe denken jullie over deze onderwijsvorm en hoe hebben jullie een keus gemaakt voor een school NA de basisschool?
Voor mij was de keus vrij makkelijk omdat ik twee oudere zussen had en ik min of meer hun lijn heb gevolgd. Dat wil zeggen eerst rustig aan op de mavo, toen de havo en toen een hbo-opleiding en ik moet zeggen, dat is een zeer prettige manier om te ontdekken wie je bent en wat je wilt in je leven.
Iederwijs
Iederwijs is een school
waar je kan leren wat jij belangrijk vindt
en waar je kennis maakt met elkaar.
Iederwijs is een omgeving waar kinderen tot hun recht komen.
Waar ze leren, spelen en leven
Omdat iedereen zijn eigen tijd, manier en kleur kan kiezen.
Omdat kinderen gezien en gehoord worden.
Omdat vertrouwd wordt op hun vermogen.
Omdat ze mogen stralen.
Omdat ze zich veilig en verbonden voelen.
Omdat ze mogen zijn zoals ze zijn.
.quote:Ik heb zelf op 4 verschillende soorten onderwijs gezeten:
Op donderdag 12 juni 2003 20:09 schreef Wilgje het volgende:
Voor mijn zoon was er hier in mijn woonplaats maar 1 alternatief: de Vrije School met antroposofisch onderwijs. Niet dat ik nou zo antroposofisch ben, maar anders was er hier niets beschikbaar.
Toen bleek een paar weken geleden dat de bovenbouw van deze Vrije School op de wip stond. De ouders die het draaiende hielden, stopten ermee. Dus zou er geen bovenbouw meer zijn.
Daar waren buiten mijzelf, meer ouders niet blij mee en zij willen nu proberen de Vrije School toch open te houden. Maar proberen biedt geen zekerheid....
van de kleuterklas t/m de brugklas op de Vrije School, één jaartje LOM-school, daarna een kleine christelijke Mavo en nu doe ik Havo op school met 1500 leerlingen.
Ik en mijn zusjes hebben helemaal absoluut geen goede ervaringen met de Rudolf Steinerschool. Ik vind het leuk dat ik redelijk kan zingen en schilderen, maar ik kon daarintegen pas op mijn twaalfde lezen! Ik kon wel goed leren, maar zo veel leerlingen worden verwaarloosd op zo'n school! Toen het bijna uit de hand liep, hebben me ouders mij op een LOM-school ingeschreven. Dit moest echter op eigen initiatief, want op de Vrije School vonden ze mijn zo'n lief kind. 
Ik denk dat kinderen die van het reguliere onderwijs afkomen, en daarna doorstromen naar de bovenbouw van de Vrije School veel moeite hebben met integreren. De band tussen leerlingen die de onderbouw al hebben gedaan is heel sterk! De 'vreemde' vrije school gewoontes (zoals eurytmie, spreuken aan het begin van de ochtend, koor, tuinbouw, toneel en bijbelse bijeenkomsten) worden door hun niet gewaardeerd.
Ik ben nu heel gelukkig op het Mendelcollege, met leerlingen van alle niveaus en achtergronden. Op mijn school kan ik me net zop goed ontwikkelen als op de Vrije School. Ik denk dat jouw zoon meer bereikt met een gewoon VMBO, HAVO of VWO diploma, dan dat halfslachtige gedoe op een Vrije School!
Het lijkt mij verstandig is om naar wat meer scholen rond te kijken, er zijn namelijk ook zat middelbare scholen waar je genoeg expressie vakken krijgt.
Mijn moeder was groot voorstander van de Vrije School! Zij wil je wel preciezer uitleggen waarom het geen verstandige keuze is...
) op: yvonnezelf@hotmail.com.Dankjewel alvast!
Hij hoeft zich niet elke dag door het verkeer heen te worstelen (ook een pre! ) en kan twee jaartjes in de brugklas gaan ontdekken wat hij kan en wil.
De tweede keuze was een reformatorisch college 15 km verderop. Daar ik daar zelf onderwijs heb 'genoten', wil ik hem behoeden voor die marteling.
Ik weet eerlijk gezegd niet of een vrije school goed aansluit op het HBO of de Universiteit, maar laten we wel wezen, dat doet het traditionele onderwijs ook niet altijd even goed.
Moeilijke keuze dus Wilgje.
Een kind met behoefte aan een sociaal veilige omgeving, die extra aandacht of een andere behandeling nodig heeft, die de neiging heeft te eenzijdig te worden of die gewoon niet kan aarden in het reguliere onderwijs kan vaak heel erg opbloeien op de Vrije School. Ik heb niet de ervaring dat kinderen die na de lagere school in de klas kwamen zich niet goed meer konden of wilden aanpassen, dat ging bij ons allemaal prima. En die spreuken en eurithmie neemt iederéén maar voor lief, of je dat nou al jaren doet of niet.
Het belangrijkste is eigenlijk dat er een enorm verschil is in de Vrije Scholen in Nederland. Den Haag en Amsterdam staan bijvoorbeeld erg goed bekend, die zijn ook niet zo "apart" en je haalt er gewoon je diploma en wordt niet wereldvreemd. Maar in bijvoorbeeld Zutphen of Zeist is het allemaal veel sektarischer en "enger" antroposofisch (die gekke rassen-rellen een paar jaar terug kwamen ook uit Zutphen). Ik zou er niet over piekeren mijn kind op zo'n school te doen.
Kortom: het hangt enorm af van het kind en van de school. Een bovenbouw die wordt gedragen door de ouders klinkt mij niet goed in de oren, ik denk dat ik daar zelf niet voor zou kiezen
Iederwijs ken ik niet, maar als ik op die site lees lijken me een beetje dezelfde dingen gelden als bij de Vrije School: kijk naar het kind, kijk naar de school en het gevoel dat je erbij hebt. Hoe zit het met de wettelijke verplichtingen waaraan scholen moeten voldoen, want dat vind ik daar niet echt terug. Hoe zit het met diploma's, hoe lang bestaat het al, ken je kinderen of ouders die er ervaring mee hebben? Etc. Ik vind het allemaal best riskant klinken, nog vager minder gedefinieerd dan de Vrije School.
quote:Dan heb jij ontzettend geluk gehad! De oud-klasgenoten van mijn zussen hebben wel de dertiende klas in Amsterdam gedaan, hun havo of vwo gehaald en trekken het helemaal niet op het HBO/WO. Volgens mij sluit alleen een artistieke/sociale vervolgopleiding aan op de Vrije School (tenminste bij de R. Steinerschool in Haarlem). Mijn oud-klasgenoten zitten nu in de twaalfde en volgend jaar gaan er een heleboel MBO doen (beetje zonde na 6 jaar middelbare school!).
Op donderdag 12 juni 2003 21:44 schreef phileine het volgende:
nog even over de opmerking van Grobbekuiken: Ik heb zelf geen enkele moeite gehad met aansluiting op het WO, en heb dat ook nooit gehoord van schoolgenoten. Ik heb gewoon een VWO diploma gehaald met schoolonderzoeken en een centraal schriftelijk en kon daarmee zonder problemen doorstuderen. Het slagingspercentage van de Vrije School in Den Haag was in mijn tijd 90% (wel hele hoge toelatingseisen voor de examenklas). Ik kan me voorstellen dat op de wat "wereldvreemdere" scholen het wat moeilijker is om in een ander systeem te vallen, maar de Vrije School doet erg haar best om te zorgen voor een goede aansluiting op vervolgstudies. Da's al jarenlang een van hun speerpunten, en daar hoort dus een gewoon diploma bij.
Begrijp me niet verkeerd, ik heb een fantastische tijd op die school gehad en vrienden voor het leven gemaakt, maar als ik daar iets langer had gezeten, was er helemaal niks van me terecht gekomen. En dat geldt voor een heel wat klasgenoten met mij.
[Dit bericht is gewijzigd door Jummy op 12-06-2003 23:33]
Ik vind het echt fantastisch klinken!
Ik ga me hier eens goed in verdiepen. Ik sta met veel liefde en plezier voor de klas, maar ik loop té vaak tegen regeltjes, bureaucratie en 'moeten' aan. Zoals ik het eea nu heb doorgelezen, lijkt het me geweldig om op een dergelijke manier met kinderen te werken!
Het past precies bij de manier waarop ik tegen kinderen en hun ontwikkeling aankijk.
Nadeel is dat het wellicht té idealistisch is...
Kinderen groeien natuurlijk op en leren op een natuurlijke manier. En is iets wat ik toch mis aan het Vrije School onderwijs. Daar volgen de kinderen toch weer voorgeschreven lessen.
Ik heb een mooi stukje gevonden, geschreven door iemand die zelf lesgeeft op Iederwijs. Het gaat over het reguliere onderwijs, hij beschrijft de manier waarop les wordt gegeven op een satirische wijze. Hij neemt als voorbeeld het looponderwijs voor kinderen van 1 jaar.
Kinderen leren zelf lopen toch? Hebben daar geen lesplan voor nodig....
In september gaat de school van start, dat is de bedoeling tenminste als zij een geschikte lokatie kunnen vinden. De rest is allemaal voor elkaar.
Nu hoop ik dat zij iets kunnen vinden wat op de fiets goed bereikbaar is voor een 12 jarige.
quote:ik denk dat je kind "geschikt" moet zijn voor zo'n school...als hij een karakter heeft waarbij hij de kantjes eraf loopt dan zijn alle soorten niet-regulier onderwijs een risico.
Op donderdag 12 juni 2003 20:15 schreef Wilgje het volgende:
Dit komt van de site: http://www.iederwijs.nl/algemeen/index.html
IederwijsIederwijs is een school
waar je kan leren wat jij belangrijk vindt
en waar je kennis maakt met elkaar.Iederwijs is een omgeving waar kinderen tot hun recht komen.
Waar ze leren, spelen en leven
Omdat iedereen zijn eigen tijd, manier en kleur kan kiezen.
Omdat kinderen gezien en gehoord worden.
Omdat vertrouwd wordt op hun vermogen.
Omdat ze mogen stralen.
Omdat ze zich veilig en verbonden voelen.
Omdat ze mogen zijn zoals ze zijn.
Bij bovenstaand stukje krijg ik persoonlijk een heel zweverig gevoel, en zou mijn kind niet op zo'n school doen....maar dat is mijn persoonlijke mening.
Maar even over het kiezen: je kiest alleen voor een opleiding, die aansluit bij jouw manier van leren. Dus ofwel praktisch (VBO) of theoretisch (de rest), waarbij je dat laatse weer verdeeld naar de mate waarin een kind kan leren.
Pas na een jaar of 3 (MAVO) of zelfs meer, hoef je te kiezen. Ik zie daar geen probleem in. En zelfs dan hoef je alleen maar een vevolgopleiding te kiezen, geen beroep.
quote:Dat zeker. Ik heb echt nooit problemen gehad op een gewone basis- en middelbare school.
ik denk dat je kind "geschikt" moet zijn voor zo'n school...
In de Iederwijs methode staat centraal dat een kind zelf de wereld mag ontdekken, leren wat het leuk vindt, met als achterliggende gedachte dat dan het hele scala aan cognitieve vaardigheden aan bod zal komen.
Nu moeten de scholen voldoen aan de reguliere eindexamen-eisen en worden de leerlingen, naar ik aanneem, daar op voorbereid.
Als ik nu even mijn eigen zoon als voorbeeld neem, zal hij uit zichzelf zeer weinig aandacht besteden aan spelling en grammatica Nederlands. Het boeit hem niet, maar ik vind het belangrijk. Enige dwang op dit vlak vind ik nuttig en nodig.
Een jong kind kijkt met andere ogen naar de wereld, heeft andere prioriteiten en voorkeuren dan hij/zij als volwassene zal hebben.
Maak je een kind volgens de Iederwijs methode juist niet op een te jonge leeftijd verantwoordelijk voor eigen keuzes?
Ik kan je dus niet vertellen hoe de volwassen geworden kinderen het hier in Nederland "doen". Maar in Amerika is er niet één kind van school gegaan zonder at het correct kon spellen, of kon rekenen. Kinderen willen echt zelf leren lezen, schrijven, rekenen, als zij dat op hun eigen tijd en hun eigen wijze mogen doen. Als kinderen bijvoorbeeld koekjes willen gaan bakken blijkt het erg handig als je de ingredientenlijst kunt lezen en als je kunt lezen hoe de koekjes gebakken moeten worden. Om maar een voorbeeld te noemen.
Vanavond ben ik naar een ouderbijeenkomst van de Vrije School geweest en mijn gevoel voor Iederwijs wordt steeds sterker. Zelfs op de Vrije School, waarvan IK dacht dat de mensen elkaar zouden respecteren, naar elkaar zouden willen luisteren, en zeker als zij als gezamelijk doel hebben het voortbestaan van de school, wilde men hun ego niet laten varen. Ze konden zich niet SAMEN inzetten voor het doel. En dat is wat men met Iederwijs wel doet. Daar luistert de leerkracht naar het kind en zetten zij zich samen in voor het doel dat het kind zich heeft gesteld.
quote:Pubers kan ik weinig over zeggen.
Op zaterdag 14 juni 2003 00:19 schreef phileine het volgende:
Veel kinderen zijn nou eenmaal gewoon liever lui dan moe, of doen liever iets leuks dan iets moeilijks.
Maar mijn ervaring is dat als je stof aanbiedt op het juiste niveau, dat kinderen erg leergierig zijn. Die wíllen leren. Dat is juist het leuke!
Echter, in het reguliere onderwijs wordt hen geleerd in het gareel te lopen. Dáár ligt eigenlijk de nadruk op. Boekje 3 moet écht uit zijn aan het eind van het jaar, anders kun je volgend jaar niet verder. Sommige kinderen trekken dat niet.
Andere kinderen vervelen zich het leplazarus, want die hebben al lang door hoe eea in elkaar zit, maar moeten tóch die klassikale instuctie volgen.
In beide gevallen is demotivatie een logisch gevolg.
Maar heus, ik heb nog niet één kind aan het begin van groep drie meegemaakt, die niet heel graag wilde leren lezen (als 'ie het al niet kon).
Wat ik me wel afvraag bij Iederwijs: worden er ook eisen gesteld? Bv zoals eerder genoemd grammaticale regels. Of leren kinderen ook omgaan met dingen moeten? Immers, in de maatschappij worden ze daar wel mee geconfronteerd. En school zal ze daar toch ook op moeten voorbereiden.
Ik ben er overigens hard over aan het denken 21 juni naar een open dag te gaan (kwam ik ergens tegen op een website). Lijkt me heel interessant.
Ben ook benieuwd wat voor 'slag' mensen daar nu naar toe gaat. Hoop dat ze niet te zweverig zijn. 
Is mijn eigen vooroordeel.
quote:Klopt Moonah! Maar wat ik niet snap is de les methode die tegenwoordig gehanteerd wordt. Toen ik naar de lagere school ging, was het credo: werken op eigen tempo, voor sommige vakken zoals rekenen, eerste helft jaren zeventig. Leerlingen die vlot waren, hadden in groep zeven al de boekjes van groep acht doorgewerkt. Nu zit mijn zoon op dezelfde lagere school en hij heeft zich qua rekenen de pleuris verveeld.
Op zaterdag 14 juni 2003 00:44 schreef Moonah het volgende:[..]
Pubers kan ik weinig over zeggen.
Maar mijn ervaring is dat als je stof aanbiedt op het juiste niveau, dat kinderen erg leergierig zijn. Die wíllen leren. Dat is juist het leuke!
Echter, in het reguliere onderwijs wordt hen geleerd in het gareel te lopen. Dáár ligt eigenlijk de nadruk op. Boekje 3 moet écht uit zijn aan het eind van het jaar, anders kun je volgend jaar niet verder. Sommige kinderen trekken dat niet.
Andere kinderen vervelen zich het leplazarus, want die hebben al lang door hoe eea in elkaar zit, maar moeten tóch die klassikale instuctie volgen.
In beide gevallen is demotivatie een logisch gevolg.
Taal is een ander hoofdstuk, maar kennelijk geeft de tegenwoordig gehanteerde methode minder individuele vrijheid.
Maar nu meer on-topic. In Noord-Nederland worden Vrije School-kindertjes op MAVO ingeschaald, en daar wordt wat talent weggegooid, gevolg is vervolgens dat ze eerst bijgespijkerd moeten worden in de stof om op hun echte niveau te komen.
Er worden echt wel eisen gesteld op Iederwijs. Een kind dat iets wil leren gaat een contract aan met de leerkracht. Of die leerkracht nou een volwassene is of een medeleerling. Zij kunnen bijvoorbeeld samen afspreken dat ze iedere dinsdag en vrijdag om 11 uur een uur aan het onderwerp besteden, van 10 tot 11. De leerling verplicht zich om op die tijd aanwezig te zijn op de plaats waar de lessen zijn afgesproken en het opgegeven huiswerk te maken en de leerkracht verplicht zich de lesstof aan te bieden.
Ook de omgangsvormen zijn erg belangrijk op school. Respect voor elkaar staat hoog in het vaandel. Kinderen zijn verantwoordelijk voor de ruimte en de materialen. Ze moeten dus zelf opruimen wat ze gebruikt hebben en niets van een ander kapot maken.
Het is echt niet zo dat het een vrijgevochten zooitje is.
Stel je hebt een kind dat lyrisch is van tekenen, dan is het goed dat hij zich daar op richt, terwijl het zwak is in rekenen, waar het zich dus in principe op zou moeten richten.
Een kind gaat echt leren rekenen, alleen als het daar zelf aantoe is en niet omdat een leerplan dat voorschrijft.
Dingen die je zelf wilt leren onthou je veel beter dan de dingen die je moet leren. Ik heb echt alle Duitse naamvallen geleerd, ooit. En ik weet er niets meer van. Wat is de zin daarvan geweest dan?
quote:Mijn punt is dat leerlingen op die leeftijd zelf nog geen gedegen afweging kunnen maken tussen bijv. tekenen en rekenen.
Op zaterdag 14 juni 2003 09:58 schreef Wilgje het volgende:
Van wie moet ie dat? Van jou? Volgens jouw wereldbeeld?
Een kind gaat echt leren rekenen, alleen als het daar zelf aantoe is en niet omdat een leerplan dat voorschrijft.
Dingen die je zelf wilt leren onthou je veel beter dan de dingen die je moet leren. Ik heb echt alle Duitse naamvallen geleerd, ooit. En ik weet er niets meer van. Wat is de zin daarvan geweest dan?
Sociale vaardigheden en verantwoordelijkheid nemen zullen meer ontwikkeld worden, de cognitieve vaardigheden minder, omdat die kant geen voordehand liggende keuze voor een kind zal zijn.
Als een kind er (nog) geen interesse in heeft, hoeft dat niet de betekenen dat kennis en vaardigheden op dat vlak niet nuttig zijn.
Nou dat is dus echt NIET wat ik moet hebben, ik ben daardoor lui geworden, kan niet leren, en stel alles uit. Ik ben niet gepushed om dingen te doen die moeilijk voor mij waren, waardoor ik op m'n sloffen de HAVO heb gedaan. Pas op het hbo werd het kut. Daar moet je opeens wel leren en plannen en dingen doen en dat ging dus ook mooi fout.
ik ben dus totaal geen voorstander van dit soort schooltypes. Maar dat is gewoon eigen ervaring. Ik vind dat je een kind moet stimuleren om beter te worden dan die is, om het potentiaal dat ie heeft eruit te halen.
quote:als je een kind de mogenlijkheid geeft, sommetjes leren of spelen, dan weet ik wel wat die kiest.
Op zaterdag 14 juni 2003 09:58 schreef Wilgje het volgende:
Van wie moet ie dat? Van jou? Volgens jouw wereldbeeld?
Een kind gaat echt leren rekenen, alleen als het daar zelf aantoe is en niet omdat een leerplan dat voorschrijft.
Dingen die je zelf wilt leren onthou je veel beter dan de dingen die je moet leren. Ik heb echt alle Duitse naamvallen geleerd, ooit. En ik weet er niets meer van. Wat is de zin daarvan geweest dan?
er hangt hier zo'n sfeer dat kinderen zo volwassen zijn om te kunnen kiezen wat het beste voor hun is. Nou dat kunnen volwassen nog geen eens laat staan kinderen!
quote:Op de Vrije School werd mij niet geleerd hoe ik moest leren en hoe belangrijk lezen is!
Op zaterdag 14 juni 2003 00:44 schreef Moonah het volgende:
Maar mijn ervaring is dat als je stof aanbiedt op het juiste niveau, dat kinderen erg leergierig zijn. Die wíllen leren. Dat is juist het leuke!
Echter, in het reguliere onderwijs wordt hen geleerd in het gareel te lopen. Dáár ligt eigenlijk de nadruk op. Boekje 3 moet écht uit zijn aan het eind van het jaar, anders kun je volgend jaar niet verder. Sommige kinderen trekken dat niet.
Andere kinderen vervelen zich het leplazarus, want die hebben al lang door hoe eea in elkaar zit, maar moeten tóch die klassikale instuctie volgen.
In beide gevallen is demotivatie een logisch gevolg.Maar heus, ik heb nog niet één kind aan het begin van groep drie meegemaakt, die niet heel graag wilde leren lezen (als 'ie het al niet kon).
In de eerste (groep 3) leerde wij het alfabet en soms moesten wij gedichtjes overschrijven van het bord. Ik had geen flauw idee wat ik opschreef. In de tweede leerde wij in blokletters te schrijven (voorheen schreven wij alleen in hoofdletters) en weer wist ik niet wat ik allemaal opschreef. In de derde leerde wij met een vulpen te schrijven en kon ik simpele opstelletjes schrijven.
Toen was ik tien jaar oud en kon ik nauwelijk lezen en schrijven. Mijn ouders stuurde me 2 keer per week naar bijles, op school werd dit probleem als normaal beschouwd. Ik was namelijk nog niet goed 'geïncarneerd'! Ja hoor, dat zal het wel geweest zijn. Een oplossing voor mijn probleem was mijn angsten overwinnen!
Als baby had ik al hoogtevrees, dus elke ochtend moest ik op 3 opgestapelde tafels klimmen, het plafond aanraken en dan naar beneden springen! Dat werd dus elke ochtend janken!
quote:Tja, dit klinkt idd nogal onzinnig. Ik ben dan ook nooit een voorstander geweest van de Vrije School.
Op zondag 15 juni 2003 18:59 schreef Jummy het volgende:[..]
Op de Vrije School werd mij niet geleerd hoe ik moest leren en hoe belangrijk lezen is!
In de eerste (groep 3) leerde wij het alfabet en soms moesten wij gedichtjes overschrijven van het bord. Ik had geen flauw idee wat ik opschreef. In de tweede leerde wij in blokletters te schrijven (voorheen schreven wij alleen in hoofdletters) en weer wist ik niet wat ik allemaal opschreef. In de derde leerde wij met een vulpen te schrijven en kon ik simpele opstelletjes schrijven.
Maar, let wel, ik schreef in mijn post heel duidelijk "als stof op het juiste niveau wordt aangeboden".
Ik denk dat het ook wel erg belangrijk is om kinderen 'lekker' te maken, ze in contact te brengen met nieuwe stof. Bv in groep 2 worden kinderen bewust gemaakt van letters, zinnen, boekjes. Dat motiveert ze enorm om zélf te leren lezen.
Als het puur en alleen gaat om het alfabet opdreunen en vreemde kriebels van het bord overschrijven, dan kan ik me voorstellen dat dat absoluut niet motiveert. Ik vind het ook nogal Middeleeuws klinken.
quote:Alsof je op het vmbo niks moet leren...
Op donderdag 12 juni 2003 20:17 schreef BlaatschaaP het volgende:
Dat je op je 12e al moet kiezen wat je later wilt worden is echt niet zo. Er wordt nu voor 90% gekeken naar de capaciteiten van je kind. Als hij goed in leren is zal hij waarschijnlijk naar VWO gaan, is hij daar slecht in VMBO oid. Pas ergens rond je 15e kiezen de meeste voor een profiel. Dan is het dus wel de bedoeling dat je de richting van je beroep later gaat kiezen
Ik heb zelf vmbo metalektro gedaan en daar krijg je natuurkundige formules die ze in de havo ook krijgen.....
quote:Mijn zoon is er 1 die wat voor loopt op de klas. met rekenen meer dan 1 groep, maar van demotivatie is geen sprake. Op dit moment word hem stof voor de volgende groep aangeboden, naast de stof die hij klassikaal krijgt. Dat werk moet eerst gedaan worden, en dan mag hij verder vooruit werken. Vooralsnog zijn er geen problemen, met andere zaken loopt hij niet voor. Maar er komt straks een moment, mits hij zo door blijft gaan, dat ze hem geen nieuwe stof aan kunnen bieden.
Op zaterdag 14 juni 2003 00:44 schreef Moonah het volgende:[..]
Pubers kan ik weinig over zeggen.
Maar mijn ervaring is dat als je stof aanbiedt op het juiste niveau, dat kinderen erg leergierig zijn. Die wíllen leren. Dat is juist het leuke!
Echter, in het reguliere onderwijs wordt hen geleerd in het gareel te lopen. Dáár ligt eigenlijk de nadruk op. Boekje 3 moet écht uit zijn aan het eind van het jaar, anders kun je volgend jaar niet verder. Sommige kinderen trekken dat niet.
Andere kinderen vervelen zich het leplazarus, want die hebben al lang door hoe eea in elkaar zit, maar moeten tóch die klassikale instuctie volgen.
In beide gevallen is demotivatie een logisch gevolg.
Volgend schooljaar krijgt hij een nieuwe test, om te kijken op welk niveau hij met welke stof zit.
Ik denk dat de manier waarop het reguliere onderwijs een hoop is verandert wat dit betreft. Het is niet meer recht toe recht aan klassikaal leren/werken.
Vrijdag ben ik er een kijkje wezen nemen en het zag er allemaal heel ontspannen uit. Er waren kinderen in de leeftijd van 4 tot 15 jaar en ze waren gezamelijk bezig met brood bakken, jam maken en een paar waren er bezig met het maken van een nieuwsbrief.
Ik begrijp dat jullie hier geen voorstander zijn van dit soort onderwijs, maar ik sta er helemaal achter. Kinderen zijn daar goed zoals ze zijn en hoeven niets te bewijzen. Ze worden niet beoordeeld op wat zij al dan niet kunnen. Dat geeft hen het gevoel van veiligheid wat een kind nodig heeft om (op) te kunnen groeien.
quote:Euh? Dat zeg ik toch ook niet? Ik zeg alleen dat kinderen die bij de Citotoets en opzich in de klas laten zien dat ze makkelijk kunnen leren waarschijnlijk Havo/VWO gaan doen, en kinderen die lager scoren waarschijnlijk VMBO gaan doen. Niet dat dat domme idioten zijn oid
Op zondag 15 juni 2003 19:45 schreef Sitethief het volgende:[..]
Alsof je op het vmbo niks moet leren...
Ik heb zelf vmbo metalektro gedaan en daar krijg je natuurkundige formules die ze in de havo ook krijgen.....
.Op zich kan ik me daar wel in vinden omdat je 100% werkt vanuit het kind zelf, wat hij/zij leuk vind en wat hem/haar intereseerd.
Maar ik kan er geen beeld bij krijgen hoe zo'n kind zich later moet gaan redden in de maatschappij. Puur en alleen omdat de maatschappij daar niet op ingesteld is.
Als je gaat werken kan je niet alleen maar doen wat je leuk vind, je zal ook dingen moeten doen die je minder of zelfs niet leuk vind.
Je zal toch moeten leren lezen en schrijven of je het nou leuk vind of niet en dat is iets wat je op school hoort te leren. Leraren die zijn er voor opgeleid en weten precies op wat voor manier ze het aan de kinderen moeten brengen om er wat in te krijgen.
Ik krijg het gevoel dat op een "alternatieve" school (dus anders dan het openbare/christelijke onderwijs) daar weinig tot geen aandacht aan wordt besteed omdat kinderen het zelf leuk moeten vinden om dat te leren.
Nee , ik zou er zelf absoluut niet voor kiezen om mijn kinderen op zo'n school te doen.
Maar iedereen zijn eigen keuzes natuurlijk
De leerling die daar zat, zat dus al de hele dat te Nintendo'en. De leraar vertelde dat dit geen probleem was en dat ze mochten Nintendo'en wanneer ze wilden.
School is voor mij toch iets anders dan een grote speelplaats.
Ik weet niet, hetgeen ik zag druiste zo ongelofelijk tegen mijn ideeen over 'school' in. Misschien ben ik wel een ouderwetse, vastgeroeste trut.. Zoals 't vroeger ging op school hoeft nou ook weer niet (tucht, lijfstraffen etc.. om maar een extreem voorbeeld te noemen) Maar dit was in mijn ogen zo vreselijk radicaal de andere kant op..
Persoonlijk kon ik me er dus absoluut niet in vinden..
)Ik ben er helemaal voor dat kinderen moeten kunnen leren in hun eigen tempo en ook vaardigheden en interesses moeten ontwikkelen buiten de standaard schoolstof (tekenen, schrijven etc.). Maar een kind zal zich toch ook de regels van de maatschappij eigen moeten maken. Je kan niet altijd doen wat je wil, er zijn mensen die boven je staan en je opdrachten geven en sommige dingen gaan nou eenmaal volgens een schema.
Ik zou m'n kinderen (als ik die zou hebben) dus ook niet naar een dergelijke school sturen, omdat het me geen goede voorbereiding lijkt op vervolgopleidingen en de wereld na school.
Het is particulier, dus alleen de kindjes waarvan de ouders dik verdienen komen er. Dat vind ik zelf al geen goede afspiegeling vand e maatschappij waar ze in leven. Nu was dat mannetje ook nog eens alleeen, lijkt me samenwerken niet te bevorderen.
Wat volgens mij wel zo was is dat ze opdrachten wel na een periode af moeten hebben. Maar dat het hun eigen verantwoordelijkheid is wanneer ze dat dus doen. Willen ze 3 dagen spelen ok, dan word dat dus 2 dagen leren anders hebben ze de opdracht niet af. Maar ook dan denk ik dat het ene kind wel met die verantwoording om kan gaan en de andere niet.
Wij zelf gaan dalijk lekker voor een "normale"school hier in de buurt. Dit omdat ik het dus heel belangrijk vind dat als Bo vriendjes en vriendinnetjes krijgt deze in de buurt wonen en ze lekker met elkaar kunnen spelen zonder afhankelijk te zijn van een vader of moeder die ze haalt en brengt. Lekker met vriendjes naar school lopen enzo.
Elke week maakte je samen met de docent een "werkplan". Daarop werd aangestreept hoeveel taken je van taal zou doen, hoeveel rekenen etc. Je bepaalde zelf wanneer je welke taak deed. Bij kinderen die moeite hadden met plannen werd halverwege de week gekeken of ze op schema zaten, en aan het einde van de week had iedereen een kort gesprekje met de docent, en werd het werkplan gecontroleerd.
Ik vond dit zelf heel prettig. Ik was zelf zo iemand die alle vervelende dingen als eerste deed, zodat ik aan het eind van de week alleen nog maar leuke dingen hoefde te doen. En nu, 13 jaar nadat ik de basisschool verliet, merk ik dat ik nog steeds zo werk, en nog steeds in mijn hoofd vaak een weekplanning maak.
Wat ik ook leuk vond aan deze school was dat schrijven, en jezelf leren uitdrukken, heel belangrijk was. Elke week moest je minimaal 2 "teksten" schrijven: een kort verhaaltje (naarmate je ouder werd moesten de verhaaltjes wat langer worden) over iets wat je had meegemaakt, of wat je bezighield. Daar moest je dan ook een tekening bijmaken, zodat je het niet alleen met woorden, maar ook met beeld liet zien. Elke 2 weken werd er in elke klas 1 tekst van een kind uitgekozen, die dan, in de eigen drukkerij, werd afgedrukt, en in de schoolkrant kwam. Ik vond dit zelf een hele goede manier om een kind te kunnen volgen, om te zien wat een kind bezighoudt.
De leerkracht had een sturende rol: als je aankwam met een vraag over bv taal, stuurde hij je vaak naar een klasgenootje die hij datzelfde probleem al eens had uitgelegd. Die legde het dan vervolgens weer aan jou uit. Uiteraard werd er wel gekeken of je het wel snapte daarna
Als ik later de mogelijkheid heb (vrees van niet, want er zijn maar weinig van dergelijke scholen) zou ik best overwegen mijn kind naar een Freinetschool te sturen. Ik heb het gevoel dat er echt het uiterste uit elk kind wordt gehaald, en dat kinderen al heel vroeg een zekere verantwoordelijkheid wordt bijgebracht. Maar....elk kind is verschillend. Ik heb ook best kinderen gezien die compleet de mist ingingen, die het echt niet lukte om te plannen, en later alsnog naar een klassikale school gingen.
Bij mij was de Freinetschool toevallig de dichtstbijzijnde school, maar er zaten inderdaad ook kinderen uit andere steden op. Die moesten altijd gehaald en gebracht worden, konden haast nooit bij iemand blijven spelen, en er kwamen altijd maar weinig kinderen op hun partijtjes, want niet alle ouders konden hun kids zo ver weg brengen.
Dat vond ik altijd erg sneu eerlijk gezegd.
quote:Sorry, maar ik ben een alleenstaande moeder met een WiW baan. Beslist geen vetpot.
Op zondag 17 augustus 2003 13:03 schreef jessie het volgende:
Oook ik heb die reportage gezien
Het is particulier, dus alleen de kindjes waarvan de ouders dik verdienen komen er. Dat vind ik zelf al geen goede afspiegeling vand e maatschappij waar ze in leven.
Het is inderdaad een particuliere school en behoorlijk duur en omdat deze school nog niet erkend is (andere Iederwijsscholen al wel) krijg ik er ook geen enkele vergoeding voor.
quote:Dan vind ik het helemaal knap dat je dat kan betalen. Ik denk dus dat niet iedereen dit kan, omdat zoals je zelf zegt het erg duur is. En dan is dat voor mensen met meer geld een stuk makkelijker.
Op zondag 17 augustus 2003 13:18 schreef Wilgje het volgende:[..]
Sorry, maar ik ben een alleenstaande moeder met een WiW baan. Beslist geen vetpot.
Het is inderdaad een particuliere school en behoorlijk duur en omdat deze school nog niet erkend is (andere Iederwijsscholen al wel) krijg ik er ook geen enkele vergoeding voor.
Ik heb een aantal jaar ven 600 euro per maand geleefd, nu heb ik er 900, die 200 per maand moet dus kunnen.
Het is voor een goed doel denk ik dan.
Hij heeft in een hangmat geluierd, zelfgebakken cake gegeten, pruimen geplukt en heerlijk buiten gespeeld.
Moeilijk vindt hij het dat ie niets hoeft, niets moet. Zelf bepalen wat je doet blijkt toch moeilijker dan hij dacht...
quote:Die nadruk op de 'zwaktes' is in mijn ogen een enorme bron van frustratie bij leerlingen in het voortgezet onderwijs, in het basisonderwijs wellicht ook.
Op zaterdag 14 juni 2003 09:05 schreef moussy het volgende:
Wat ik nou begrijp is dat een kind mag doen-leren-ontwikkelen wat ie leuk vindt? Maar een kind moet toch van alle vakken wat meekrijgen?Stel je hebt een kind dat lyrisch is van tekenen, dan is het goed dat hij zich daar op richt, terwijl het zwak is in rekenen, waar het zich dus in principe op zou moeten richten.
In het dorp waar ik woon start binnenkort ook dat Iederwijs. Prima wat mij betreft.
quote:Ik mag toch aannemen dat als blijkt dat een kind meer structuur nodig heeft, dat ook krijgt? Uiteraart vráágt een kind daar niet om.
Op dinsdag 19 augustus 2003 17:30 schreef Wilgje het volgende:
Moeilijk vindt hij het dat ie niets hoeft, niets moet. Zelf bepalen wat je doet blijkt toch moeilijker dan hij dacht...
Ook kinderen die helemaal niets doen worden in de gaten gehouden en er wordt besproken wat daar de oorzaak van kan zijn en wat eraan gedaan kan worden en of er wel iets aan gedaan zou moeten worden.
Het is echt geen losgeslagen zooitje doemaarraak.
Ik zal ze volgen!
De eerste vrijdag was ie zo moe van alle indrukken dat ie niet naar school wilde. Gistermorgen zei hij: "Mam, ik wou dat ik vandaag ook naar school kon..."
Hij heeft ondertussen geleerd om cake te bakken, zelf chips te bakken, op de computer met flash te werken...
Geweldig vind hij het! (en ik ook!)
quote:mischien ben ik heel pessimistisch omdat ik zelf ook ervaringen heb in het jenaplan gebeuren (zie hierboven ergens) maar is dit juist het tegenovergestelde van school?
Op zondag 7 september 2003 09:30 schreef Wilgje het volgende:
Ik ben de tel een beetje kwijt, maar volgens mij heeft Bart er nu 3 schoolweken opzitten.
De eerste vrijdag was ie zo moe van alle indrukken dat ie niet naar school wilde. Gistermorgen zei hij: "Mam, ik wou dat ik vandaag ook naar school kon..."Hij heeft ondertussen geleerd om cake te bakken, zelf chips te bakken, op de computer met flash te werken...
Geweldig vind hij het!
tis harstikke leuk hoor, cake bakken en op de pjoeter met flash werken en lekker plezier hebben.. Helemaal geweldig.. ik wou dat ik dat de hele dag kon doen. Maar daar ligt het probleem. Wat nou als ie bijvoorbeeld wiskunde moet gaan leren ofzo.. terwijl die net jaren "onderwijs" heeft gehad die het belangrijker vind dat je plezier hebt dan dat je een vaardigheid onder de knie krijgt wat redelijk belangrijk is. 10 tegen 1 dat hij heel veel moeite zal hebben om zich te motiveren om dat wiskunde te gaan doen.
ik hoop van harte dat het niet zo is. Maar ik spreek gewoon uit eigen ervaring dat bij veel kinderen zo'n vrije school harstikke leuk is, maar totaal niet het effect heeft wat shcool zou moeten hebben.
Mijn schoolcariére:
Basisonderwijs
- groep 1: mainstream basisschool. Was een grote teleurstelling voor mij en mijn ouders. Ik mocht alleen maar de dingen doen die je juf goed achtte voor mij en dat was puzzelen, met poppen spelen en kleien. Terwijl ik al op 3 jarige leeftijd kon lezen. Na een hoop gezeur en gespijbel (ik liep letterlijk weg van school naar huis toe) gingen we verhuizen naar een andere stad. Een blauwe maandag Vrije School gedaan maar daar mocht ik helemaal niets doen waar ik zin in had.
- groep 2 tm 8: montessorischool. Lijkt een beetje op Freinet, al eerder beschreven in dit topic. Was een verademing voor mij. Maar door veel problemen met verveling en onderprestatie ging ik naar het voortgezetonderwijs met het taalniveau van de tweede klas vwo (je mocht echt jaren vooruitwerken als je dat kon) en een rekenachterstand van 2,5 jaar (groep 6 dus). En toen moest de ellende nog beginnen.
Voortgezetonderwijs
klas 1: ik begon op het gymnasium, ondanks mijn rekenniveau (rond die tijd ongeveer speciaal onderwijs ). Na 6 maanden werd ik van school nr1 (voortgezet montessori) afgekicked. Na twee maanden van school nr2 (dalton onderwijs) afgestuurd en met een gigantisch trauma (van school) naar een mainstream scholengemeenschap gegaan.
klas 2 tm 5: in klas 2 naar atheneum, in klas 4 naar de havo. Het ging allemaal steeds slechter, dikke ellende. Ik had veel problemen met de docenten en klasgenoten (er werd toen ontdekt dat ik autisme heb) en ik kwam weken niet op school.
De stof die ze me daar verplichtten te leren was voor mij als het opdienen van gif in een mooi bakje. In die tijd was ik met totaal andere dingen bezig; engelse literatuur, filosofie, geschiedenis en wetenschap. Mijn motivatie voor de schoolvakken was ver te zoeken en een uitdaging ontbrak geheel. Tot op een helder moment mijn mentrix (nog steeds dankbaar!) een plan voorstelde. Ik kreeg een aftekenkaart voor de lessen die ik moést volgen, en de rest mocht ik zelf invullen met eigen opdrachten. Die maakte ik in de bibliotheek en leverde ik in bij de vakdocent. Prima oplossing. En zo heb ik mijn havo-diploma gehaald. Maar ik zou het nooit meer zo doen.
Op dit moment ben ik bezig met een hbo-opleiding (de tweede al, want de vorige moest ik na een half jaar al stoppen). Ik zie de toekomst niet echt zonnig in. Mijn manier van leren is totaal anders dan die de regering voorschrijft. 
Iederwijs moet erkend worden! Ik zou t wel weten!
quote:Ze zijn daar nogal dol op bakken he?
Op zondag 17 augustus 2003 09:35 schreef Wilgje het volgende:
Iederwijs is van start gegaan vorige week. Bart was nog een weekje op vakantie, dus hij begint as. maadag pas voor het eerst.
Vrijdag ben ik er een kijkje wezen nemen en het zag er allemaal heel ontspannen uit. Er waren kinderen in de leeftijd van 4 tot 15 jaar en ze waren gezamelijk bezig met brood bakken, jam maken en een paar waren er bezig met het maken van een nieuwsbrief.
quote:Tja opzich niks mis mee om een kind te stimuleren in de manier waarop het voor hem prettig is. Maar als je dit zo leest dan denk ik van goh en wat heeft ie nog meer geleerd. Cake bakken, chips bakken en werken met flash hoef je niet voor naar school toe. Dat kan ik zelf ook wel, aldoende geleerd en van mijn moeder. Maar dit is nogal negatief.
Op zondag 7 september 2003 09:30 schreef Wilgje het volgende:
Ik ben de tel een beetje kwijt, maar volgens mij heeft Bart er nu 3 schoolweken opzitten.
De eerste vrijdag was ie zo moe van alle indrukken dat ie niet naar school wilde. Gistermorgen zei hij: "Mam, ik wou dat ik vandaag ook naar school kon..."Hij heeft ondertussen geleerd om cake te bakken, zelf chips te bakken, op de computer met flash te werken...
Geweldig vind hij het!
Wilgje ik ben ook zeer benieuwd hoe het nu gaat met je zoon op die school.
Het gaat goed met mijn zoon en met de school.
Er is heel wat publiciteit geweest rondom iederwijs en deze school in het bijzonder. Er zijn zelfs kamervragen gesteld!
We juichen dit alleen maar toe. Zo kan het mogelijk worden dat er eens goed gekeken worden naar het onderwijssysteem, wat echt al heel erg oud is.
Op dit moment is er de goedkeuring van het ministerie om dit schooljaar door te gaan met de school. Er zijn nog enkele punten die aandacht vragen volgens de minister, maar we zijn op de goede weg.
Met mijn zoon gaat het echt heel goed. Vorig jaar zat hij nog in groep 8 van het basisonderwijs. Daar ging het niet goed. Al 8 jaar niet. Hij werd al sinds de kleuterklas gepest en had aan het eind van zijn basisschooljaren 3 scholen gehad en werd op alle 3 de scholen gepest. Zijn zelfbeeld en sociale ontwikkeling heeft daardoor een flinke knal gehad. Aan het eind van de basisschool vond ie het niet meer nodig dat er op het gepest werd gelet (dat deed zijn laatste school dus echt, maar het viel niet te stoppen blijkbaar): hij ging toch zelfmoord plegen...
In zijn basisschooljaren waren dagjes weg een ramp, een bezoekje aan de schouwburg een crisis waard. Gisteren zijn ze met z'n allen naar Nemo geweest, in Amsterdam. Geweldig vond hij het. Waar hij vroeger dagenlang ziek was van te voren, zo zat hij gistermorgen om half 8 al helemaal klaar, zelf zijn brood gesmeerd, drinken en lekkers in zijn tas gedaan, geld op zak.
Zijn zelfbeeld is ook veranderd. We keken pas geleden naar een programma op tv waarin ze katten en honden lieten zien die een soort karretje hadden omdat zij van achteren verlamd waren. Deze dieren gingen op bezoek bij kinderen die ook een beperking hadden om hen te laten zien dat die dieren een gewoon leven leidden en blij waren met zichzelf.
"Ik vind mezelf ook goed zoals ik ben, mam!"
Dat zei hij dus een jaar geleden echt niet...
[Dit bericht is gewijzigd door Sanseveria op 14-02-2004 08:41]
Had ik ook wel heengewild. (zie ook mijn eerdere posts in dit topic). Mijn schooltijd was een ramp, en nu loop ik voor de tweede keer vast in het HBO.
Maar wat vreselijk, die verhalen over de basisschool 
quote:Mede daarom denk ik dat het goed is als er opnieuw gekeken wordt naar het onderwijssysteem.
Op zaterdag 14 februari 2004 10:55 schreef Oxymoron het volgende:
In het Volkskrant Magazine staat vandaag een reportage over Iederwijs te Nijmegen. Prachtig stuk.
Had ik ook wel heengewild. (zie ook mijn eerdere posts in dit topic). Mijn schooltijd was een ramp, en nu loop ik voor de tweede keer vast in het HBO.
Ik heb nog een mooi verhaaltje daarover. Ik zal 'm eens opzoeken. Moment!
School voor lopen
In het kader van je kunt niet vroeg genoeg beginnen het begeleiden en toetsen van kinderen, pleit ik om de leerplicht te verlagen naar een half jaar. Op deze wijze kan er in een vroeg stadium bepaald worden waar het kind zich in zijn ontwikkeling begeeft t.o.v. het landelijk gemiddelde, kan er ingegrepen worden als een kind niet op de juiste leerlijn zit zodat het uiteindelijk toch leert lopen, en weten ouders in een vroeg stadium hoe hun kind het in de maatschappij zal gaan doen.
Mijn idee is om in groepen van 30 kinderen te werken. (i.v.m. de kosten en personeelstekort)
Een van de belangrijkste vakken wordt looples. Kinderen onder de 1 krijgen alleen de voorbereiding op lopen, bijvoorbeeld grappige kruipoefeningen, maar mogen nog niet werkelijk lopen. Het ontwikkelen van een eigen manier voordat de schoolmethode wordt aangeboden komt de ontwikkeling van het kind uiteraard niet ten goede, dan ga je buiten de pas lopen. Een kind van één weet niets af van het leerproces van lopen, dat moet zorgvuldig gepland worden door professionals. Vanaf 1,5 jaar krijgen alle kinderen gezamenlijk looples. Alle kinderen doen gezamenlijk dezelfde oefeningen, en worden daarop beoordeeld door de leerkracht d.m.v. het toekennen van cijfers t.o.v. het landelijke door het CITO bepaalde gemiddelde. Mocht blijken dat een kind achterloopt op de rest, en niet aan de kerndoelen voldoet, dan is er de mogelijkheid tot remedial teaching. Het kind doet dan individueel nog een keer exact dezelfde oefeningen om het zo onder de knie te krijgen.
Kinderen die die tegen de stroom inlopen worden aangesproken op hun gedrag. Het is niet gewenst dat iedereen zomaar wat rondloopt. Structuur is belangrijk voor kinderen die leren lopen.
Moet je je voorstellen 30 kinderen van anderhalf jaar die op zichzelf gaan proberen te leren lopen, die leren het nooit. Het is toch vreselijk om te zien dat er mensen zijn die op hun 18e jaar nog steeds niet kunnen lopen. Daar moeten wij als maatschappij de verantwoordelijkheid voor nemen.
Als een kind 2 jaar is moet het , na eventuele RT in lopen, aan de looptoetsvoldoen. Dit betekent dat een kind minimaal 15 meter in 4 minuten vooruit moet kunnen lopen. Deze looptoets is samengesteld door het CITO. Halen kinderen van 2 de toets niet, dan blijft het zitten, of wordt er verwezen, naar het speciaal looponderwijs, hier wordt in kleinere groepen gewerkt er meer aandacht voor de loopontwikkeling van het individuele loopproces van kind. De eisen liggen lager, het gebruik van hulpmiddelen zoals stoelen en tafels is hier toegestaan.
Op deze wijze zal ieder kind in Nederland aan de minmale loopeisen voldoen, niemand zal meer kruipend door het leven hoeven.
Ik hoop dat u inziet hoe belangrijk dit alles is.
Mooi stukje Wilgje!!!Dat neemt niet weg dat ik toch ook vind dat een kind een bepaalde algemene ontwikkeling moet hebben en dat scholen daar een belangrijke rol in kunnen hebben. En dan heb ik het dus over zaken als aardrijkskunde, geschiedenis, lezen, schrijven, biologie, rekenen enz.
Ik kan dat als ouder natuurlijk wel zelf allemaal proberen aan te bieden, maar ik heb niet de middelen, noch de opleiding daarvoor. Bovendien is de kans groot dat ik dingen zou vergeten. Ik geloof er dus niet in dat kinderen zelf in staat zijn dingen te gaan leren waar ze niet het directe nut van inzien, terwijl het toch voor je latere leven heel belangrijk is dat je een beetje algemeen ontwikkeld bent. Ik vind het dus prima dat dat soort zaken op school aangeboden worden, of het kind nu wil of niet.
Anders is het als je zoals jouw zoon door ervaringen in het verleden een afkeer en aversie tegen school ontwikkeld hebt en zelf met zelfmoordgedachten rondloopt. Dan is er nog maar één ding belangrijk en dat is dat je kind weer wat plezier in het leven moet krijgen. Als een school als Iederwijs dat voor elkaar krijgt is dat fantastisch. En wat dat betreft is het ook heel goed dat deze mogelijkheid er is.
Maar als een algemene school voor iedereen lijkt het me nog steeds niet goed. Ik vind dat er best kritisch naar het onderwijssysteem mag worden gekeken, maar je moet wel uitkijken dat je het kind niet met het badwater weggooit. Uiteindelijk hebben de bestaande scholen toch een hoop kinderen goed afgeleverd met een behoorlijke portie geestelijke bagage. En Iederwijs moet dat mijns inziens nog bewijzen.
Zo nee dan kan ik er hartelijk om lachen zo ja sta ik even op mijn achterste poten....
Hoe haal je het in je hoofd om je kind tegen te houden in zijn ontwikkeling of dingen te laten doen waar ie nog niet aan toe is!!!!!
Mijn oudste zoon liep al met negen maanden volledig los, ik zou er niet aan moeten denken dat ik dat nog tot anderhalf jaar had moeten tegen houden!!!!
Ik was dolgelukkig dat ie liep, dat scheelde weer een hoop getil. Nu met de jongste die loopt langs de tafel maar nog niet los. Af en toe eens een stapje maar daar houdt het mee op. Die gaat ook gewoon lekker op zijn eigen tempo!!!
Sorry hoor maar dat moest ik even kwijt.
Bovendien is het zo dat kinderen leergierig worden geboren: zij willen leren! Alleen wordt dat afgeremd, omdat het niet bij de leeftijd zou passen. Mijn kind kon lezen toen hij 4 was en hij wilde leren schrijven. Thuis hielp ik hem daarbij, maar de school raadde het me af: zou niet goed zijn voor zijn ontwikkeling. Engels sprak hij toen hij 9 was, maar de engelse les begon pas in groep 7. Toen hij uiteindelijk in groep 7 zat, interesseerde hem die lessen niet meer, omdat hij die stof al beheerste. Zou het dan niet veel beter zijn om de lessen aan het kind aan te passen ipv het kind aan de lessen? Op deze manier krijgt het kind constant de boodschap dat het niet voldoet aan de normen en dus niet voldoet, niet goed is. Terwijl als een kind mag leren wat hij wil leren, hij complimentjes krijgt over wat hij geleerd heeft.
Op iederwijs is er ook geen verdeling van kinderen in klassen. Niet op leeftijd en niet op ontwikkeling. Er is 1 klas, waar de kinderen elkaar helpen. Mijn zoon helpt bijvoorbeeld een 4 jarige op de computer. Geweldig voor allebei toch? Dit is ook nog eens goed voor de sociale ontwikkeling, zo leren zij van elkaar.
Nee, de looples is bedoeld als metafoor. Als je ziet dat je kind thuis, op zijn eigen manier, in zijn eigen tempo, vanuit zichzelf leert lopen, kun je dat niet doortrekken naar de rest van wat hij allemaal wil leren? Het kind WIL leren, alleen niet volgen de opgestelde regels. Hij wil het op zijn eigen manier, in zijn eigen tempo, in zijn eigen tijd, vanuit zichzelf.
En echt, dat geldt ook voor de andere dingen die hij nodig heeft om in zijn leven gelukkig te zijn.
quote:Zoals ik het zie en begrijp is dat stuk een metafoor van hoe wij in NL omgaan met de diversiteit in ontwikkelingen en talenten van kinderen. De nadruk op het gelijkheidsbeginsel heeft zich ontwikkeld in het tegendeel in meer of mindere mate. Ook verteld dat stuk iets over hoe wij de nadruk hebben gelegd op "achterstanden wegwerken" en er volledig aan voorbij gaan wat het voor een kind kan betekenen als je telkens de nadruk legt op iets wat een kind niet (goed) kan, ipv ontwikkelen van talenten en mogelijkheden.
Op zaterdag 14 februari 2004 11:52 schreef Angel22 het volgende:
Ik mag toch hopen dat dat stukje niet echt heel serieus bedoeld is.....Zo nee dan kan ik er hartelijk om lachen zo ja sta ik even op mijn achterste poten....
Hoe haal je het in je hoofd om je kind tegen te houden in zijn ontwikkeling of dingen te laten doen waar ie nog niet aan toe is!!!!!
Mijn oudste zoon liep al met negen maanden volledig los, ik zou er niet aan moeten denken dat ik dat nog tot anderhalf jaar had moeten tegen houden!!!!
Ik was dolgelukkig dat ie liep, dat scheelde weer een hoop getil. Nu met de jongste die loopt langs de tafel maar nog niet los. Af en toe eens een stapje maar daar houdt het mee op. Die gaat ook gewoon lekker op zijn eigen tempo!!!Sorry hoor maar dat moest ik even kwijt.
Maar met bepaalde dingen kan ik nog niet wijs worden uit iederwijs...
Het is natuurlijk hardstikke leuk en aardig dat de nadruk wordt gelegd op wat een kind leuk vind om te doen en om te leren, maar als het kind nou bv helemaal geen interesse toont in rekenen en dat dus ook niet wil leren? Wat dan? Wordt het dan gewoon zo maar gelaten? of wordt er onder (zachte) "dwang" toch rekenen geleerd?
Bovenstaande is als voorbeeld he...
Ik denk dat je toch wel een bepaalde basis van rekenen, taal, topo/geografie/aardrijkskunde, geschiedenis en noem maar op maar als daar absoluut geen interesse liggen wordt het dan ook maar niet geleerd... tenminste zo komt het op mij over.
Iemand antwoorden hierop?
Ten eerste wil ik duidelijk maken dat alles wat ik hier schrijf is zoals ik dingen zie, voel en ervaar. Voor iedereen is dit anders en zeker anders per iederwijs school. De primaire doelstelling van iederwijs is: Dat leerkrachten, ouders EN leerlingen na gaan denken over hoe ZIJ onderwijs willen vormgeven. Iederwijs is daar 1 vorm van.
Onze school gaat uit van een aantal princiepes. De basis is dat als een kind zich veilig voelt, genoeg aanbod van stof krijgt en de tijd krijgt om zich zelf, en zijn passies en valkuilen, te ontdekken dat dit voldoende is om een kind voldoende mee te geven voor de toekomst.
Het doel van onderwijs is niet om kinderen te leren rekenen, lezen etc., maar onderwijs moet ervoor zorgen dat kinderen zich kunnen handhaven in de maatschappij! Lezen rekenen en schrijven zijn vaardigheden die daarvoor noodzakelijk zijn! Houdt er wel rekening mee, dat de kinderen die nu in het basis onderwijs zitten pas over 10 tot 15 jaar in de maatschappij komen. Scholen moeten dus een kind voorbereiden op de samenleving van 2015!
@Angel22 :
Een bepaalde basis van rekenen/lezen/schrijven is zeker nodig, maar ik heb de volste vertrouwe dat elk kind dit leert. Misschien op 4 jarige leeftijd, misschien op 12. Dit zijn vaardigheden die je gewoon nodig hebt, of het is om een taart te bakken, spelregels van een spel te lezen, een homepage te maken of je belastingformulieren in te vullen. Andere vakken zoals geschiedenis, aardrijkskunde, biologie etc. zijn volgens mij vormende vakken. Deze vakken "leer" je alleen als je daart intresse in hebt. Wie weet nog waar het Pr. Willemina Kanaal ligt. En weet je dat nog van het BO en waarom? of weet je het omdat je bv voor je werk daar in de buurt moest zijn!
Iedereen (ieder kind) zoekt uitdagingen! uitdagingen zijn dingen die niet te moeilijk, maar zeker ook niet te makkelijk zijn. Elke keer als ze een uitdaging aan gaan en overwinnen hebben ze weer wat geleerd! Door een uitdagende omgeving stimuleren we kinderen dingen te ondernemen. Andere kinderen gaan hun eigen uitdaging aan, of doen mee met een uitdaging van een ander. Daarnaast zijn er veel verschiullende soorten iederwijzers(onderwijzers) met verschillende vaardigheden, achtergronden die allemaal ook hun ding doen. Ook hiermee stimuleren we de kinderen. Kinderen moegen bij ons ook "niks" doen en mogen zich vervelen, maar in de praktijk gebeurt dit zelden! Ze komen zelfs tijd te kort!
's Maandags wanneer ik op iederwijs ben begin ik altijd in de keuken, even kletsen met de kinderen en de ouders, kopje koffie. Heb ik de week daarvoor afspreken gemaakt met de kinderen om iets de doen, dan ga ik een schema maken hoelaat en waar. Afspraken zijn bij ons erg belangrijk! Heb je afgesproken om bv met een groepje kinderen frans te gaan doen, dan verwachten we "full comitment!" het meedoen aan zo'n les/lessen serie is vrijwillig, maar wanneer je afspraken hierover gemaakt hebt, zeker niet vrijblijvend! Ik steek tijd en moeite om de les voor te bereiden dan verwacht ik dat de kinderen op tijd in het lokaal aanwezig zijn en de stof van de vorig keer geoefend hebben. Zo niet, dan hebben ze een probleem!!! De tijden dat ik geen afspraken heb met de kinderen ga ik iets doen waar ik op dat moment veel zin in heb. Vaak is dat iets creatiefs, schilderen, gedichten schrijven, knutselen. Of iets actiefs: Voetballen, huttenbouwen. Andere iederwijzers doen weer heel andere dingen.
Zijn er kinderen die, omdat ze in een bepaald vak geen intresses hebben, bepaalde vakken niet... Dingen niet leren? Het kan... maar ik betwijfel het, omdat de dingen die de kinderen doen zo veelzijdig zijn.
Een kind leert nooit niet! En misschien KENNEN iederwijs kinderen minder (wat ik mij afvraag!) ze KUNNEN zeker meer!
Heb je vragen stel ze hier en ik probeer ze goed mogelijk te beantwoorden.
Of ga naar www.iederwijs.nl
Gr Barry
[ Bericht 0% gewijzigd door spiegelmann op 05-03-2004 12:49:34 ]
Ik ben heel creatief en wil dus meer met mijn handen bezig zijn, dan boven de boeken hangen.
Alleen jammer dat je dat dus hier in Engeland niet hebt.
En Wilgje, ik sluit me toch wel bij Livelink aan hoor. Ik vindt het wel leuk om te horen dat het zo goed gaat met je zoon.
Spiegelmann, toch nog een vraagje: Ik ben extreem onhandig. Knutselen, hutten bouwen en dergelijke vond ik als kind (en nu nog) dan ook vreselijk. Zou ik dan ook tot mijn recht zijn gekomen op Iederwijs? Ik krijg nl. vaak het gevoel dat alleen uiterst creatieve kinderen baat hebben bij experimenteel onderwijs. En kan iedereen Iederwijzer worden of moet je de Pabo hebben gevolgd?
quote:Dat wil ik ook weten, mocht ik niet meer in de kinderopvang kunnen werken dan lijkt me Iederwijs een erg fijne werkplek.Op zaterdag 6 maart 2004 12:29 schreef livelink het volgende:
En kan iedereen Iederwijzer worden of moet je de Pabo hebben gevolgd?
Bij Catalpa werken we overigens ontwikkelingsgericht, dat houdt in dat we kijken naar wat het kind al kan en stimuleren het kind om daarin verder te ontwikkelen.
ik wou dat ik op een Iederwijs had gezeten!
Soms zijn er dingen in het leven die moeten, of je het nou leuk vind of niet. Leren kinderen dat ook op iederwijs?
Jij bepaalt wat je wilt leren. Of dat nu huttenbouwen is, toneelspelen of over het Japans feodaal systeem. Creativiteit is niet alleen datgene wat je maakt, maar ook hoe je iets leert (eigelijk meer leerstrategiën). Bij ons kiezen kinder voor hun eigen leerstrategiën. Dus ook "onhandige" kinderen kunnen heel goed terecht op iederwijs.
Om op een iederwijs school te werken hoef je geen PABO diploma te hebben. Wel is het zo dat op een school bevoegde leerkrachten aanwezig moeten zijn. Bij ons in schoonhoven is er dus een mix tussen mensen die hun diploma hebben en mensen de ze niet hebben.
@ Toeps:
Tuurlijk moeten er bij ons ook dingen! Iederwijs onderwijs gaat over eigen keuzes EN de consequenties daarvan. Sommige dingen kunnen gewoon niet, omdat er teveel bezwaar is vanuit de omgeving. Het verschil met een reguliere school is dat de ongeving niet alleen bepaald wordt door de leerkracht, maar ook door de andere leerlingen en er wordt met elkaar gezocht naar een oplossing die werkt voor alle partijen (sociocratie). Er wordt dus niet gezegd:"Nee, dat mag niet" of "jij MOET dat doen." Welk geldt hierbij dat zowel het bezwaar als het tegenbezwaar gebaseerd is op argumenten!
VB Opruimen:
Als kinderen geen zin hebben in het opruimen van hun spullen dan hoeft dat niet! MAAR in de praktijk komt er zoveel bezwaar van andere kinderen en iederwijzers, omdat er binnen de kortse keren geen ruimte meer is om te werken dat er met elkaar gezocht wordt naar een oplossing. Tijdens de vergaderen is er dus uitgekomen dat iedereen aangesproken mag worden op zijn of haar rommel en dat dan ook zonder mokken moet opruimen. Niemand had bezwaar tegen dit besluit.
Als een kind dus aangsproken wordt op zijn of haar rommel en het gaat mokken, dan herinneren we hem/haar aan de afspraak (OOK zijn/haar afspraak). Leuk of niet leuk. Willen of niet willen. De consequentie van rommel maken is opruimen.
Wat ik me afvraag: hoe zorg je als school en leerkracht dat het onderwijs voldoet aan de kerndoelen? Hebben jullie daar speciale manieren voor? Registreren jullie bijvoorbeeld wat een kind heeft gedaan/geleerd?
Het lijkt me namelijk zo moeilijk om toch alle kennis en vaardigheden die in de kerndoelen worden genoemd, bij elk kind aan bod te laten in deze ongeprogrammeerde vorm van onderwijs.
Ten eerste wil ik duidelijk maken over de Kerndoelen. Vanuit de overheid is het zo dat de Kerndoelen, in 2 delen, zijn opgesteld. Echter Scholen, inspectie en overheid spreken allen over de Kerndoelen maar gebruiken de term allemaal anders!
Kerndoelen zijn GEEN doelen, maar richtlijnen. Deze zijn bedoeld om er voor te zorgen dat lln makkelijker aansluiting vinden op 1. een andere basisschool bv bij verhuizing en 2. wanneer er overgegaan wordt naar het middelbaar onderwijs.
De methodes zijn verder gebaseerd op de kerndoelen en een leerkracht denkt dat als hij/zij de methodes maar volgt hij/zij voldoet aan de kerndoelen en daarmee dus aan de wet. Dit is dus NIET zo. De kerndoelen zijn letterlijk verheven tot doelen.... en daarmee dus de methodes, ipv dat het middelen zijn (wat ze eigelijk zijn!!)
Verder als je de kerndoelen bekijkt bestaan ze uit 2 delen. Vakoverschrijdende kerndoelen en algemene (leer)doelen. De eerste bestaan uit items op sociaal/emotioneel gebied. aan deze voldoet iederwijs ruimschoots (waarschijnlijk zelfs beter dan menig andere school). De 2e gaat over vakgebieden. Sommige doelen zijn concreet. Een kind moet op een bepaalde leeftijd kunnen optellen en aftrekken onder de 10. Echter het zijn nog steeds richtlijnen!!! andere zijn vager. Zoals een kind heeft ruimtelijk inzicht. Dit kan uit een methode, maar als je bv tijdens het vissen je dobber precies op een bepaalde plek wilt werpen heb je ook ruimtelijk inzicht! alleen toegepast.
Als je de Kerndoelen letterlijk bekijkt denk ik niet dat iederwijskinderen voldoen aan de kerndoelen, maar ik denk dat 80% (misschien wel meer) van de kinderen die op andere scholen basisonderwijs krijgen ook niet voldoen aan de kerndoelen!
Daar kinderen bij ons ook specifiek een bepaalde intresse volgen en bewust kiezen voor een bepaald traject al dan niet met een niet iederwijs vervolgopleiding, dnek ik dat de kerndoelen, maar belangrijker de kennis en leerstrategien die nodig zijn om dat traject te volgen en voltooien, zeker aanwezig zijn!
Tot zo ver iets over de kerndoelen. Ik moet nu weg, maar ik hoop over 2 tot 3 uur iets te vertellen over leerlingvolgsysteem (of beter het leerling-volg-jezelf-systeem
Gr Barry
quote:Ja, vertel eens.Op vrijdag 19 maart 2004 12:59 schreef spiegelmann het volgende:
Ik moet nu weg, maar ik hoop over 2 tot 3 uur iets te vertellen over leerlingvolgsysteem (of beter het leerling-volg-jezelf-systeem
Want ik word af en toe gek van al die CITO-toetsen die ik mijn groep moet laten maken...
Oh en Wilgje, ik was dit topic even uit het oog verloren, maar wat fantastisch om te lezen dat het zo ontzettend veel beter gaat met je zoon!
En spiegelmann ik vond het erg interessant om je informatie te lezen.
Spiegelman, ik zou het ook leuk vinden meer van jou te horen.
De uitzending is te bekijken op http://info.omroep.nl/ncrv/tv?nav=siqyGsHfHEIJ
quote:Door dit topic: [schokkend] Iederwijs, een verpestte generatie dacht ik ineens weer hieraan.Op zaterdag 12 juni 2004 21:21 schreef Lewis.de.boxer het volgende:
Wilgje, het seizoen is nu bijna afgelopen. Wat is nou je eind conclusie. Is het wat je verwachte?
En spiegelmann ik vond het erg interessant om je informatie te lezen.
Ik ben dus Wilgje
De Iederwijsschool waar mijn zoon op zat is gestopt na 1 jaar. Erg jammer! Nu zit hij op een piepkleine reguliere school voor havo/vwo. Hij zit in de eerste klas omdat hij bepaalde vakken helemaal niet gedaan had het afgelopen schooljaar. Frans, wiskunde, zulke vakken. De vakken techniek, informatica, engels, verzorging, enz doet hij op zijn sloffen mee.
Wat heeft hij nou geleerd dat ene jaar iederwijs?
Na 8 jaar gepest te zijn op de basisschool is bij iederwijs een herstelperiode begonnen. Hij leerde dat hij zichzelf mocht zijn en dat zijn ideeen gewoon goed waren. Dat het niet erg is als je niet vooraan loopt bij het voetballen. Dat het fijn is als je op andere gebieden weer beter bent. Bij het voetballen werd hij door schoolgenootjes geholpen, op andere gebieden hielp hij weer.
Hij heeft de kans gekregen om te ontdekken wat hij goed kan en wat hij leuk vindt. Zijn zelfvertrouwen heeft dat erg goed gedaan. Zijn negatieve zelfbeeld is nu een stuk positiever. Als hij zich nu voorgenomen heeft iets te doen en het lukt niet meteen, geeft hij het niet meer luidgillend op, maar gilt hij even (hij is en blijft een puber!) en probeert het dan nog een keer.
Waarom die piekleine reguliere school en geen andere iederwijsschool?
Op deze school is de begeleiding heel individueel. Ook hier heeft hij de kans om verder te herstellen. Maar nu krijgt hij wel de normale vakken aangeboden. Aan de ene kant vind ik nog steeds dat iederwijs een geweldige vorm van onderwijs is, maar aan de andere kant is deze vorm van onderwijs, op deze persoonlijke manier gegeven, ook zo gek nog niet. Hij leert nu dat hij dingen tegen zijn zin in toch moet doen en dat soms die dingen zelfs leuk blijken te zijn.
Mijn conclusie is dat in het geval van mijn zoon dat ene jaar iederwijs de beste keus is geweest die ik kon maken. Maar ook dat hij er nu wel aantoe was om naar deze school te gaan. Helaas heeft deze school slechts de eerste 2 leerjaren, dus over 2 jaar zal hij hoogstwaarschijnlijk toch naar een grote school moeten. Maar, dan is hij weer 2 jaar verder (hersteld/gegroeid) en tegen die tijd zien we weer verder.
Je hoort toch maar al te vaak dat kinderen die vroeger veel gepest zijn vaak altijd onzeker blijven. En dat is jammer, vooral als je op een leeftijd komt dat je werk moet gaan zoeken. Je moet toch op een of andere manier altijd voor jezelf op kunnen komen, want jullie als ouders kunnen dat dan niet meer.
Ik denk dat sommige kinderen er inderdaad wel op hun plaats zijn, maar zeker niet alle kinderen. Sommige kinderen hebben gewoon een duwtje in de rug nodig.
quote:Als er goede begeleiding is, zullen die kinderen dat ook zeker krijgen!Op vrijdag 29 oktober 2004 15:57 schreef Zabb het volgende:
Ik denk dat sommige kinderen er inderdaad wel op hun plaats zijn, maar zeker niet alle kinderen. Sommige kinderen hebben gewoon een duwtje in de rug nodig.