Hij heeft ondertussen geleerd om cake te bakken, zelf chips te bakken, op de computer met flash te werken...
Geweldig vind hij het! (en ik ook!)
quote:mischien ben ik heel pessimistisch omdat ik zelf ook ervaringen heb in het jenaplan gebeuren (zie hierboven ergens) maar is dit juist het tegenovergestelde van school?
Op zondag 7 september 2003 09:30 schreef Wilgje het volgende:
Ik ben de tel een beetje kwijt, maar volgens mij heeft Bart er nu 3 schoolweken opzitten.
De eerste vrijdag was ie zo moe van alle indrukken dat ie niet naar school wilde. Gistermorgen zei hij: "Mam, ik wou dat ik vandaag ook naar school kon..."Hij heeft ondertussen geleerd om cake te bakken, zelf chips te bakken, op de computer met flash te werken...
Geweldig vind hij het!
(en ik ook!)
tis harstikke leuk hoor, cake bakken en op de pjoeter met flash werken en lekker plezier hebben.. Helemaal geweldig.. ik wou dat ik dat de hele dag kon doen. Maar daar ligt het probleem. Wat nou als ie bijvoorbeeld wiskunde moet gaan leren ofzo.. terwijl die net jaren "onderwijs" heeft gehad die het belangrijker vind dat je plezier hebt dan dat je een vaardigheid onder de knie krijgt wat redelijk belangrijk is. 10 tegen 1 dat hij heel veel moeite zal hebben om zich te motiveren om dat wiskunde te gaan doen.
ik hoop van harte dat het niet zo is. Maar ik spreek gewoon uit eigen ervaring dat bij veel kinderen zo'n vrije school harstikke leuk is, maar totaal niet het effect heeft wat shcool zou moeten hebben.
Voortgezetonderwijs
klas 1: ik begon op het gymnasium, ondanks mijn rekenniveau (rond die tijd ongeveer speciaal onderwijs ). Na 6 maanden werd ik van school nr1 (voortgezet montessori) afgekicked. Na twee maanden van school nr2 (dalton onderwijs) afgestuurd en met een gigantisch trauma (van school) naar een mainstream scholengemeenschap gegaan.
klas 2 tm 5: in klas 2 naar atheneum, in klas 4 naar de havo. Het ging allemaal steeds slechter, dikke ellende. Ik had veel problemen met de docenten en klasgenoten (er werd toen ontdekt dat ik autisme heb) en ik kwam weken niet op school.
De stof die ze me daar verplichtten te leren was voor mij als het opdienen van gif in een mooi bakje. In die tijd was ik met totaal andere dingen bezig; engelse literatuur, filosofie, geschiedenis en wetenschap. Mijn motivatie voor de schoolvakken was ver te zoeken en een uitdaging ontbrak geheel. Tot op een helder moment mijn mentrix (nog steeds dankbaar!) een plan voorstelde. Ik kreeg een aftekenkaart voor de lessen die ik moést volgen, en de rest mocht ik zelf invullen met eigen opdrachten. Die maakte ik in de bibliotheek en leverde ik in bij de vakdocent. Prima oplossing. En zo heb ik mijn havo-diploma gehaald. Maar ik zou het nooit meer zo doen.
Op dit moment ben ik bezig met een hbo-opleiding (de tweede al, want de vorige moest ik na een half jaar al stoppen). Ik zie de toekomst niet echt zonnig in. Mijn manier van leren is totaal anders dan die de regering voorschrijft.
Iederwijs moet erkend worden! Ik zou t wel weten!
quote:Ze zijn daar nogal dol op bakken he?
Op zondag 17 augustus 2003 09:35 schreef Wilgje het volgende:
Iederwijs is van start gegaan vorige week. Bart was nog een weekje op vakantie, dus hij begint as. maadag pas voor het eerst.
Vrijdag ben ik er een kijkje wezen nemen en het zag er allemaal heel ontspannen uit. Er waren kinderen in de leeftijd van 4 tot 15 jaar en ze waren gezamelijk bezig met brood bakken, jam maken en een paar waren er bezig met het maken van een nieuwsbrief.
quote:Tja opzich niks mis mee om een kind te stimuleren in de manier waarop het voor hem prettig is. Maar als je dit zo leest dan denk ik van goh en wat heeft ie nog meer geleerd. Cake bakken, chips bakken en werken met flash hoef je niet voor naar school toe. Dat kan ik zelf ook wel, aldoende geleerd en van mijn moeder. Maar dit is nogal negatief.
Op zondag 7 september 2003 09:30 schreef Wilgje het volgende:
Ik ben de tel een beetje kwijt, maar volgens mij heeft Bart er nu 3 schoolweken opzitten.
De eerste vrijdag was ie zo moe van alle indrukken dat ie niet naar school wilde. Gistermorgen zei hij: "Mam, ik wou dat ik vandaag ook naar school kon..."Hij heeft ondertussen geleerd om cake te bakken, zelf chips te bakken, op de computer met flash te werken...
Geweldig vind hij het!
(en ik ook!)
Wilgje ik ben ook zeer benieuwd hoe het nu gaat met je zoon op die school.
Het gaat goed met mijn zoon en met de school.
Er is heel wat publiciteit geweest rondom iederwijs en deze school in het bijzonder. Er zijn zelfs kamervragen gesteld!
We juichen dit alleen maar toe. Zo kan het mogelijk worden dat er eens goed gekeken worden naar het onderwijssysteem, wat echt al heel erg oud is.
Op dit moment is er de goedkeuring van het ministerie om dit schooljaar door te gaan met de school. Er zijn nog enkele punten die aandacht vragen volgens de minister, maar we zijn op de goede weg.
Met mijn zoon gaat het echt heel goed. Vorig jaar zat hij nog in groep 8 van het basisonderwijs. Daar ging het niet goed. Al 8 jaar niet. Hij werd al sinds de kleuterklas gepest en had aan het eind van zijn basisschooljaren 3 scholen gehad en werd op alle 3 de scholen gepest. Zijn zelfbeeld en sociale ontwikkeling heeft daardoor een flinke knal gehad. Aan het eind van de basisschool vond ie het niet meer nodig dat er op het gepest werd gelet (dat deed zijn laatste school dus echt, maar het viel niet te stoppen blijkbaar): hij ging toch zelfmoord plegen...
In zijn basisschooljaren waren dagjes weg een ramp, een bezoekje aan de schouwburg een crisis waard. Gisteren zijn ze met z'n allen naar Nemo geweest, in Amsterdam. Geweldig vond hij het. Waar hij vroeger dagenlang ziek was van te voren, zo zat hij gistermorgen om half 8 al helemaal klaar, zelf zijn brood gesmeerd, drinken en lekkers in zijn tas gedaan, geld op zak.
Zijn zelfbeeld is ook veranderd. We keken pas geleden naar een programma op tv waarin ze katten en honden lieten zien die een soort karretje hadden omdat zij van achteren verlamd waren. Deze dieren gingen op bezoek bij kinderen die ook een beperking hadden om hen te laten zien dat die dieren een gewoon leven leidden en blij waren met zichzelf.
"Ik vind mezelf ook goed zoals ik ben, mam!"
Dat zei hij dus een jaar geleden echt niet...
[Dit bericht is gewijzigd door Sanseveria op 14-02-2004 08:41]
Maar wat vreselijk, die verhalen over de basisschool
quote:Mede daarom denk ik dat het goed is als er opnieuw gekeken wordt naar het onderwijssysteem.
Op zaterdag 14 februari 2004 10:55 schreef Oxymoron het volgende:
In het Volkskrant Magazine staat vandaag een reportage over Iederwijs te Nijmegen. Prachtig stuk.
Had ik ook wel heengewild. (zie ook mijn eerdere posts in dit topic). Mijn schooltijd was een ramp, en nu loop ik voor de tweede keer vast in het HBO.
School voor lopen
In het kader van je kunt niet vroeg genoeg beginnen het begeleiden en toetsen van kinderen, pleit ik om de leerplicht te verlagen naar een half jaar. Op deze wijze kan er in een vroeg stadium bepaald worden waar het kind zich in zijn ontwikkeling begeeft t.o.v. het landelijk gemiddelde, kan er ingegrepen worden als een kind niet op de juiste leerlijn zit zodat het uiteindelijk toch leert lopen, en weten ouders in een vroeg stadium hoe hun kind het in de maatschappij zal gaan doen.
Mijn idee is om in groepen van 30 kinderen te werken. (i.v.m. de kosten en personeelstekort)
Een van de belangrijkste vakken wordt looples. Kinderen onder de 1 krijgen alleen de voorbereiding op lopen, bijvoorbeeld grappige kruipoefeningen, maar mogen nog niet werkelijk lopen. Het ontwikkelen van een eigen manier voordat de schoolmethode wordt aangeboden komt de ontwikkeling van het kind uiteraard niet ten goede, dan ga je buiten de pas lopen. Een kind van één weet niets af van het leerproces van lopen, dat moet zorgvuldig gepland worden door professionals. Vanaf 1,5 jaar krijgen alle kinderen gezamenlijk looples. Alle kinderen doen gezamenlijk dezelfde oefeningen, en worden daarop beoordeeld door de leerkracht d.m.v. het toekennen van cijfers t.o.v. het landelijke door het CITO bepaalde gemiddelde. Mocht blijken dat een kind achterloopt op de rest, en niet aan de kerndoelen voldoet, dan is er de mogelijkheid tot remedial teaching. Het kind doet dan individueel nog een keer exact dezelfde oefeningen om het zo onder de knie te krijgen.
Kinderen die die tegen de stroom inlopen worden aangesproken op hun gedrag. Het is niet gewenst dat iedereen zomaar wat rondloopt. Structuur is belangrijk voor kinderen die leren lopen.
Moet je je voorstellen 30 kinderen van anderhalf jaar die op zichzelf gaan proberen te leren lopen, die leren het nooit. Het is toch vreselijk om te zien dat er mensen zijn die op hun 18e jaar nog steeds niet kunnen lopen. Daar moeten wij als maatschappij de verantwoordelijkheid voor nemen.
Als een kind 2 jaar is moet het , na eventuele RT in lopen, aan de looptoetsvoldoen. Dit betekent dat een kind minimaal 15 meter in 4 minuten vooruit moet kunnen lopen. Deze looptoets is samengesteld door het CITO. Halen kinderen van 2 de toets niet, dan blijft het zitten, of wordt er verwezen, naar het speciaal looponderwijs, hier wordt in kleinere groepen gewerkt er meer aandacht voor de loopontwikkeling van het individuele loopproces van kind. De eisen liggen lager, het gebruik van hulpmiddelen zoals stoelen en tafels is hier toegestaan.
Op deze wijze zal ieder kind in Nederland aan de minmale loopeisen voldoen, niemand zal meer kruipend door het leven hoeven.
Ik hoop dat u inziet hoe belangrijk dit alles is.
Dat neemt niet weg dat ik toch ook vind dat een kind een bepaalde algemene ontwikkeling moet hebben en dat scholen daar een belangrijke rol in kunnen hebben. En dan heb ik het dus over zaken als aardrijkskunde, geschiedenis, lezen, schrijven, biologie, rekenen enz.
Ik kan dat als ouder natuurlijk wel zelf allemaal proberen aan te bieden, maar ik heb niet de middelen, noch de opleiding daarvoor. Bovendien is de kans groot dat ik dingen zou vergeten. Ik geloof er dus niet in dat kinderen zelf in staat zijn dingen te gaan leren waar ze niet het directe nut van inzien, terwijl het toch voor je latere leven heel belangrijk is dat je een beetje algemeen ontwikkeld bent. Ik vind het dus prima dat dat soort zaken op school aangeboden worden, of het kind nu wil of niet.
Anders is het als je zoals jouw zoon door ervaringen in het verleden een afkeer en aversie tegen school ontwikkeld hebt en zelf met zelfmoordgedachten rondloopt. Dan is er nog maar één ding belangrijk en dat is dat je kind weer wat plezier in het leven moet krijgen. Als een school als Iederwijs dat voor elkaar krijgt is dat fantastisch. En wat dat betreft is het ook heel goed dat deze mogelijkheid er is.
Maar als een algemene school voor iedereen lijkt het me nog steeds niet goed. Ik vind dat er best kritisch naar het onderwijssysteem mag worden gekeken, maar je moet wel uitkijken dat je het kind niet met het badwater weggooit. Uiteindelijk hebben de bestaande scholen toch een hoop kinderen goed afgeleverd met een behoorlijke portie geestelijke bagage. En Iederwijs moet dat mijns inziens nog bewijzen.
Zo nee dan kan ik er hartelijk om lachen zo ja sta ik even op mijn achterste poten....
Hoe haal je het in je hoofd om je kind tegen te houden in zijn ontwikkeling of dingen te laten doen waar ie nog niet aan toe is!!!!!
Mijn oudste zoon liep al met negen maanden volledig los, ik zou er niet aan moeten denken dat ik dat nog tot anderhalf jaar had moeten tegen houden!!!!
Ik was dolgelukkig dat ie liep, dat scheelde weer een hoop getil. Nu met de jongste die loopt langs de tafel maar nog niet los. Af en toe eens een stapje maar daar houdt het mee op. Die gaat ook gewoon lekker op zijn eigen tempo!!!
Sorry hoor maar dat moest ik even kwijt.
Nee, de looples is bedoeld als metafoor. Als je ziet dat je kind thuis, op zijn eigen manier, in zijn eigen tempo, vanuit zichzelf leert lopen, kun je dat niet doortrekken naar de rest van wat hij allemaal wil leren? Het kind WIL leren, alleen niet volgen de opgestelde regels. Hij wil het op zijn eigen manier, in zijn eigen tempo, in zijn eigen tijd, vanuit zichzelf.
En echt, dat geldt ook voor de andere dingen die hij nodig heeft om in zijn leven gelukkig te zijn.
quote:Zoals ik het zie en begrijp is dat stuk een metafoor van hoe wij in NL omgaan met de diversiteit in ontwikkelingen en talenten van kinderen. De nadruk op het gelijkheidsbeginsel heeft zich ontwikkeld in het tegendeel in meer of mindere mate. Ook verteld dat stuk iets over hoe wij de nadruk hebben gelegd op "achterstanden wegwerken" en er volledig aan voorbij gaan wat het voor een kind kan betekenen als je telkens de nadruk legt op iets wat een kind niet (goed) kan, ipv ontwikkelen van talenten en mogelijkheden.
Op zaterdag 14 februari 2004 11:52 schreef Angel22 het volgende:
Ik mag toch hopen dat dat stukje niet echt heel serieus bedoeld is.....Zo nee dan kan ik er hartelijk om lachen zo ja sta ik even op mijn achterste poten....
Hoe haal je het in je hoofd om je kind tegen te houden in zijn ontwikkeling of dingen te laten doen waar ie nog niet aan toe is!!!!!
Mijn oudste zoon liep al met negen maanden volledig los, ik zou er niet aan moeten denken dat ik dat nog tot anderhalf jaar had moeten tegen houden!!!!
Ik was dolgelukkig dat ie liep, dat scheelde weer een hoop getil. Nu met de jongste die loopt langs de tafel maar nog niet los. Af en toe eens een stapje maar daar houdt het mee op. Die gaat ook gewoon lekker op zijn eigen tempo!!!Sorry hoor maar dat moest ik even kwijt.
Maar met bepaalde dingen kan ik nog niet wijs worden uit iederwijs...
Het is natuurlijk hardstikke leuk en aardig dat de nadruk wordt gelegd op wat een kind leuk vind om te doen en om te leren, maar als het kind nou bv helemaal geen interesse toont in rekenen en dat dus ook niet wil leren? Wat dan? Wordt het dan gewoon zo maar gelaten? of wordt er onder (zachte) "dwang" toch rekenen geleerd?
Bovenstaande is als voorbeeld he...
Ik denk dat je toch wel een bepaalde basis van rekenen, taal, topo/geografie/aardrijkskunde, geschiedenis en noem maar op maar als daar absoluut geen interesse liggen wordt het dan ook maar niet geleerd... tenminste zo komt het op mij over.
Iemand antwoorden hierop?
|
Forum Opties | |
---|---|
Forumhop: | |
Hop naar: |