Was vorige maand in Thailand en heb express weinig namaakartikelen zoals kleding, horloges e.d. gekocht uit angst dat ik ongenadig in mijn tere nekvelletje zou worden gegrepen door de vriendelijke jongens en meisjes van de Nederlandse douane en meteen een fikse boete opgelegd zou krijgen en alles netjes mocht achterlaten op de burelen aldaar.
Dit o.a. n.a.v. van de docusoap-serie 'Schiphol Airport' welke een tijd terug is uitgezonden en waarin dergelijke beelden zijn vertoond.
Stomtoevallig was er de avond van de dag van mijn terugkomst in ons koude kikkerlandje een reportage op het RTL nieuws over het grote aantal namaakartikelen dat door toeristen meegenomen wordt en welke meteen moesten worden ingeleverd, boete incluis.
Ok, logisch, we hebben er dus goed aan gedaan niet zoveel te kopen dachten we nog. 
Maar nu krijg ik een artikel onder ogen, van waaruit ik citeer:
quote:Hoe zit het nou precies?
Om de nepmarkt effectiever te kunnen bestrijden heeft de overheid sinds vorig jaar ook paal en perk gesteld aan de hoeveelheid namaakartikelen die je als toerist ons land mag binnenbrengen.Voor nepkleding geldt bijvoorbeeld dat je niet meer dan 15 stuks mag meenemen. Voor namaakhorloges van bekende, perperdure merken ligt dat aantal op twee.
Stel je voor, bij 5 keer inbreken wordt je pas opgepakt. 4 keer mag gewoon. Dat zou toch onzin zijn. Of als je alleen de tv jat en de computer laat staan wordt er ook geen zaak van gemaakt...
Het mag gewoon niet. Niet dat ik het persoonlijk zo erg vind, ik zou het zelf waarschijnlijk ook wel doen. 
Ik heb ook dit nog gevonden:
http://europa.eu.int/comm/represent/be/neder/eurinfo268/nl/nlinfo04.htm
quote:
Hier en daar mochten burgers bij hun terugkeer van een reis van buiten de grenzen van de Unie tot 175 euro aan namaakspullen invoeren. Binnen de Unie werd er weliswaar strenger toegekeken. Er bestaat overigens een Europese regelgeving voor douanediensten die waakzaamheid aan de buitengrenzen oplegt. Uit de praktijk blijkt echter dat de producten die ondanks controles toch binnengeraken vaak zonder veel moeite hun weg naar kopers vinden.
[Dit bericht is gewijzigd door Herion op 08-06-2003 23:23]
quote:Het heeft meer met het merkrecht te maken. Dus in principe zou 1 artikel al een overtreding zijn, ongeacht waar het is aangeschaft.
Op zondag 8 juni 2003 23:35 schreef k_man het volgende:
De vraag is ook of aan te tonen valt dat je het daar hebt gekocht of al had. Als je met 400 identieke shirtjes terugkomt is het wel duidelijk, maar met een of twee?
quote:Ja natuurlijk, maar mag je het in je bezit hebben voor eigen gebruik en kunnen ze aantonen dat jij het niet ter goeder trouw hebt gekocht?
Op zondag 8 juni 2003 23:36 schreef static het volgende:
Het heeft meer met het merkrecht te maken. Dus in principe zou 1 artikel al een overtreding zijn, ongeacht waar het is aangeschaft.
quote:Weet ik niet.
Op zondag 8 juni 2003 23:42 schreef k_man het volgende:[..]
Ja natuurlijk, maar mag je het in je bezit hebben voor eigen gebruik en kunnen ze aantonen dat jij het niet ter goeder trouw hebt gekocht?
Misschien een kromme vergelijking, maar iets kopen van een heler is ook een overtreding.
quote:Volgens mij niet hoor. Alleen als je weet of had redelijkerwijs had moeten weten dat het gestolen goed is.
Op zondag 8 juni 2003 23:46 schreef static het volgende:
Weet ik niet.Misschien een kromme vergelijking, maar iets kopen van een heler is ook een overtreding.
quote:Ja, dat is strafbaar.
Op zondag 8 juni 2003 23:54 schreef k_man het volgende:[..]
Volgens mij niet hoor. Alleen als je weet of had redelijkerwijs had moeten weten dat het gestolen goed is.
En dat weet je n.a.v. de prijs die je betaalt.
quote:Dat weet je dus alleen als de prijs erg laag is. Als jij bijv gewoon bij een fietswinkel een tweedehands fiets koopt voor een normale prijs en later blijkt die gestolen te zijn, ben jij niet strafbaar. Er was geen enkele manier waarop jij had kunnen weten dat het een gestolen fiets was.
Op zondag 8 juni 2003 23:56 schreef static het volgende:[..]
Ja, dat is strafbaar.
En dat weet je n.a.v. de prijs die je betaalt.
En dat zijn dan de producten die gemaakt worden voor grote Europese en Amerikaanse merken, maar waarvan het atelier overgeproduceerd heeft. En dan heb je plotseling te maken met goederen die helemaal aan de kwaliteitseisen van het origineel voldoen, maar die toch als 'namaak' worden aangeduid, omdat ze buiten de normale verkoopkanalen om worden verkocht. Namaak betekent in die gevallen niet meer dan 'inbreuk op het merkrecht', en niet 'rotzooi'.