Ik heb deze vrouw nu een keer ontmoet, maar we kennen elkaar al ruim een jaar via internet, en het klikt echt onwijs goed.
Zelf heb ik altijd op mezelf gewoond, ben geen kinderen gewend. Wil ze wel, heb niks tegen kinderen.
Zijn er mensen met ervaring op dit gebied? Misschien dat ik eens kan chatten met sommige hierover?
Hoe kan je het beste binnenvallen in zo'n gezinnetje? Kan er niet heel veel zijn, omdat ik mn werk heb en 200km verder woon.
quote:Volgens mij valt dat wel mee. 't Kan in elk geval geen kwaad om te informeren hoe dat zit. Misschien bij de gemeente.
Op zondag 8 juni 2003 19:15 schreef thetruth het volgende:
Je hebt een risico; Als zij je als een soort papa gaan zien en je trouwt met hun moeder en het loopt mis dan kun je betalen tot je scheel ziet......
quote:is niet waar kan aleen als je wettig de biologische vader bent anders is er geen alimentatie te vinden!
Op zondag 8 juni 2003 19:15 schreef thetruth het volgende:
Je hebt een risico; Als zij je als een soort papa gaan zien en je trouwt met hun moeder en het loopt mis dan kun je betalen tot je scheel ziet......
ik zou zeggen als je kids geen ramp vind gewoon doen als de
maar goed zitquote:Daar moet je iets voor ondertekenen dat je de kidneren accepteerd als jou eigen kids en zolang je dat niet doet is er niks aan de hand
Op zondag 8 juni 2003 19:15 schreef thetruth het volgende:
Je hebt een risico; Als zij je als een soort papa gaan zien en je trouwt met hun moeder en het loopt mis dan kun je betalen tot je scheel ziet......
Van m'n zus heb ik gehoord dat een jochie op de school waar ik werk z'n stiefvader als echte pa ziet en helemaal geen band heeft met z'n biologische vader.
Meer hoe ik zo'n relatie moet opbouwen, en dan vooral met betrekking tot de kinderen. Juist wel veel aandacht geven of niet?
Zoveel mogelijk afspreken zonder kinderen in het begin?
Eventueel cadeautjes kopen, om beter bij ze te liggen?
En ik weet niet of ik mezelf als nieuwe vader zie, misschien word ik een inwoner van dat gezinnetje, en dan is dat gewoon zo. Maakt niet uit hoe je het noemt. Zal dan veel met die kinderen te maken krijgen. Wil uiteraard wel liefdevol met ze omgaan, en op die manier een goede 'vader' zijn. Maar dat duurt allemaal nog wel even.
Geen vader spelen, want dan komt hun loyaliteitsgevoel in het gedrang en zullen ze zich juist tegen je keren.
Jullie relatie moet groeien, en zoiets kan jaren duren.
Geduld dus maar, je niet opdringen en je niet anders voordoen dan je gevoel op dat moment ingeeft 
En over die kadootjes, niet doen!
Liefde en vriendschap zijn niet te koop.
En dit zeg ik uit eigen ervaring, ik ben in ons geval de moeder en mijn vriend heeft het psies zoals boven gedaan
Wees geïnteresseerd, maar overdrijf het niet als ze er niet van gediend zijn. En trek het je ook niet aan als ze zich tegen je afzetten. Je bent per slot van rekening bedreigend, iemand die de aandacht van hun moeder vraagt.
Wij hebben er vooral heel erg op gelet om mijn stiefzoon zoveel mogelijk bij onze relatie te betrekken (op punten waar dat zinnig was natuurlijk, sommige dingen heeft hij niets mee te maken). Zo had hij een rol in onze huwelijksceremonie en was hij ook betrokken bij de organisatie van het huwelijk. En nu ik zwanger ben, heeft hij een even grote stem gehad als wij in het verzinnen van de naam. Dat zijn grote dingen, maar we hebben dat zoveel mogelijk ook in kleine dingetjes door laten werken.
O ja, ik kan je zeker aanraden om eens met moeder en kinderen op vakantie te gaan, dan heeft iedereen een nieuwe omgeving en is er vaak ruimte om ontspannen en gezellig te zijn.
Vraag wat zij van je verwacht qua opvoeding, waar 'mag' je je wel mee bemoeien en waarmee niet? Praat over de ideeën die jullie allebei hebben over de opvoeding van kinderen, zodat je van tevoren al een idee hebt van hoe zij het wil hebben (per slot van rekening zijn het haar kinderen).Stel je zeker in het begin niet als opvoeder op. Laat de kinderen aan je wennen, en wen zelf aan hun. Dat zal echt niet altijd meevallen. Kinderen vragen veel aandacht, en dat betekent dat je de aandacht van je vriendin met hun moet delen, maar ook dat je vriendin jóuw aandacht moet delen met de kids.
Ik vind het in elk geval hartstikke goed dat je hier vraagt hoe je het aan moet pakken 
Een teken dat je er serieus mee bezig bent. Top!
Jullie horen wel hoe het stap voor stap gaat lopen.
quote:Ik ben het helemaal met Bluezz eens!
Op maandag 9 juni 2003 00:41 schreef Bluezz het volgende:
Probeer jezelf te zijn naar die kinderen toe.
Geen vader spelen, want dan komt hun loyaliteitsgevoel in het gedrang en zullen ze zich juist tegen je keren.Jullie relatie moet groeien, en zoiets kan jaren duren.
Geduld dus maar, je niet opdringen en je niet anders voordoen dan je gevoel op dat moment ingeeft
En over die kadootjes, niet doen!
Liefde en vriendschap zijn niet te koop.En dit zeg ik uit eigen ervaring, ik ben in ons geval de moeder en mijn vriend heeft het psies zoals boven gedaan
Je kunt eerst met elkaar dingen doen, later met de kinderen erbij, maar vanaf het begin moeten ze weten dat je hun moeder niet afpakt. Anders worden ze jaloers. Ze moeten begrijpen dat hun moeder ook iemand nodig hebt, net zoals zij hun moeder. (Dat moet zij hun ook duidelijk maken)
Verder moet je inderdaad geen extra cadeau's geven. Wat wel leuk is, is hun iets te geven als je je vriendin iets geeft. Dat geeft ze het gevoel dat ze erbij horen. Doe dat wel alleen als je het idee hebt dat ze dat willen, anders wordt het te geforceerd.
Juist forceren moet je voorkomen!
Uit ervaring (van m'n omgeving) weet ik dat de houding van de moeder in dit geval ontzettend belangrijk is. De kinderen letten daar heel erg op. De moeder moet dus echt laten blijken dat ze jou vertrouwd. Des te sneller/beter vertrouwen de kinderen jou ook.
Ik wens je heel veel suk6 met je (toekomstige) nieuwe gezinnetje! Het zal weleens lastig zijn om direct met kinderen te zitten!
ps: tip: vergeet (ook later) niet om ook met z'n 2en uit te gaan!
Julian, van 5, was het weekend bij z'n oma, en die kwam zondag in de namiddag terug. Oma was er ook, met nog 2 van haar eigen kinderen.
Mijn vriendin is 29, haar moeder 50, en die heeft zelf nog een dochtertje en zoontje van 10 en 9. Julian kan daar dus af en toe wel logeren. Met de hele bende gegeten, zelf niet echt contact gehad met Julian, niet gespeeld of wat dan ook. Hij bleef me wel vaak aankijken.
De kleinste, Tobias, van 3, was er wel de hele tijd. Die vind het allemaal nog best, en was ook heel gezellig. Als Indy (mijn vriendin) en ik een stukje gaan lopen wil meneer tussen in, en dan van allebei een handje.
Ik ben gewoon mezelf geweest, en Indy heeft alle moeder taken gedaan, maar kon bij Tobias wel merken dat ie het helemaal niet erg vond dat ik er was.
Julian was er vanmorgen ook, natuurlijk. Maar door bepaalde activiteiten hadden we nogal slaap gebrek. Indy heeft 's morgens de kinderen verzorgd, en ik ben nog keihard in slaap gevallen. Dat hadden we ook zo wel afgesproken.
Al met al, ging het wel lekker. De vorige keer dat ik er was (dat was de eerste keer), was het chaotisch. Nu hadden we lekker veel tijd voor elkaar. Ik houd jullie wel op de hoogte, ben zelf ook erg benieuwd hoe dit allemaal gaat lopen.