Het schijnt zo te zijn, dat ik erg druk ben Snachts. Als ik geluk heb ben ik gewoon aan het praten in mn slaap, hele verhalen kan ik vertellen.
Dat praten doe ik liggend, maar net zo goed dat ik rechtop in bed zit met mn ogen open!
Ik heb ook wel eens een flinke kattenkrabbel op mn handen of armen de volgende ochtend, dan wil ik niet weten wat ik heb uitgevoerd.. aangezien ik ook heel stevig het bed kan vastpakken.
Afgelopen nacht schijnt wel een dieptepunt te zijn, ik was uit bed gegaan, licht aangedaan in de badkamer en naar beneden gelopen. Mn vriendin heeft me van het balkon afgehaald. Zat ik daar klaarwakker in mn naakie, en ik vertelde haar dat ik een boek aan het lezen was.
Mn vriendin vertelde me dat het 0400 in de nacht was en heeft me aan haar hand weer meegenomen en in bed gelegd, waar ik verder sliep.
Begrijp me goed, ik weet nooit iets te herrineren van de dingen die ik doe snachts. Ik hoor het bijna iedere ochtend wel dat ik wat aan het vertellen was, maar dit slaat toch alles.
Het word nu bijna eng.. omdat ik dus kennelijk dingen doe waar ik helemaal niets van weet of kan herrineren.
Herkend iemand dit en zo ja wat zijn goeie tips?
De oneliners kunnen achterwege blijven, die ken ik onderhand wel. 
GC -> LIF.
quote:Ik kan ook moeilijk geloven dat het echt is.. maar ik vertrouw mn vriendin wel, ze gaat zoiets niet verzinnen.
Op zondag 8 juni 2003 11:36 schreef Lopat het volgende:
best wel bruut.. dacht eerlijk gezegt dat het een soort van fabeltje was.. mensen die echt slaapwandelen...http://www.psycholoog.net/2003/01/07
Uit het artikel begrijp ik dat iets van doen heeft met de ademhaling.. vreemd.
quote:Het is natuurlijk een vreemd verschijnsel..
Op zondag 8 juni 2003 11:39 schreef Bastard het volgende:[..]
Ik kan ook moeilijk geloven dat het echt is.. maar ik vertrouw mn vriendin wel, ze gaat zoiets niet verzinnen.
Uit het artikel begrijp ik dat iets van doen heeft met de ademhaling.. vreemd.
vooral omdat je actief wordt juist wanneer je passief in je bed hoort te liggen..
de bedoeling van slapen is rusten...
ik kan het niet los zien van onrust.. (eerste wat in mij opkomt)
ergens ben je wellicht heeel erg onrustig over... gekke 'traumatische' gebeurtenis in je leven misschien?
Ik heb het vroeger ook veel gedaan...
Mijn moeder had speciaal een slot hoog in de buitendeur gemaakt, waar ik niet bij kon...
Ze was bang dat ik naar buiten zou lopen.
Ik was altijd heel boos (schelden/spugen naar de kat..) als ik slaapwandelde.
Vanaf me 15e is het vooral praten en 'zoeken'
Bij mijn (inmiddels ex-)vriendje was ik regelmatig mijn fretjes aan het roepen en zoeken.
Roep ook vaak om mijn moeder in mijn slaap
Ik doe dit vaak als ik te warm slaap. In mijn slaap trek ik de deken helemaal over me heen, zelfs als het erg warm is...
Ook ik weet er de volgende dag niks vanaf.
Ikheb nu geen vriend en woon doordeweeks op mezelf, dus weet niet hoe het nu gaat 
Dat praten schijn ik nog wel af en toe te doen, wandelen niet meer.
Ik weet niet of er iets aan te doen is, handboeien? 
Grtx
quote:Lol ja dat is wel een goed idee
Op zondag 8 juni 2003 11:40 schreef Sherminator het volgende:
Misschien wel eens leuk om een videocamera op je kast te zetten en s'nachts aan te laten staan. Kan je er zelf ook nog eens over mee praten, en misschien ook nog wel eens smakelijk om lachen
lijkt me iig heel vreemd om dat jezelf terug te zien misschien is het toch wat om ff naar je huisarts te gaan, misschien weet die er een oplossing voor?suc6 iig
Meestal komen dan de gebeurtenissen van de dag(en) ervoor weer ff langs in mijn dromen.
Ook ik loop dan wel eens door ons appartement of spreek mijn vrouw aan in bed
Het enige verschil met mij is, is dat ik het me toch regelmatig kan herinneren vooral als mijn vrouw me er op antendeerd. Genant is het wel eens hoor, vooral als het tijdens familie bezoekjes te spraken komt :0
quote:Onrust, hmmz.. ik ben sinds kort werkeloos, misschien dat het daarom wat extremer word. (Minder te doen, minder vermoeid) Maar ook toen ik werkte had ik dit wel.
Op zondag 8 juni 2003 11:44 schreef Lopat het volgende:[..]
ik kan het niet los zien van onrust.. (eerste wat in mij opkomt)
ergens ben je wellicht heeel erg onrustig over... gekke 'traumatische' gebeurtenis in je leven misschien?
Te warm slapen zou ook nog kunnen met dit weer, ja ik slaap dan nog steeds onder een dekbed.
Tis toch bizar dat ik mn slaap ga trap lopen, deuren openen, praten en er helemaal niets vanaf weet. Naar mijn idee heb ik eindelijk een nacht lekker doorgeslapen, dat is afgelopen nachten minder geweest door de warmte.
Ik denk dat ik mn voet maar vast ga binden aan het bed, ...als ik maar niet zo slim ben om dat eerst weer los te maken.
Maar geen traumatische ervaring ofzoiets
quote:Ja dat voel ik ook, maar ik kan er echt niks aan doen. En het klinkt alsof het over iemand anders gaat, want ik slaap lekker snap je
Op zondag 8 juni 2003 11:49 schreef Formula het volgende:
Genant is het wel eens hoor, vooral als het tijdens familie bezoekjes te spraken komt :0
Ben allang blij dat ik niet erg agrresief geworden ben, mn vriendin zou me niet kunnen houden denk ik....
Dat is wat ik ook altijd heb gehad toen ik jong was!!!
Maar mijn moeder noemde het groeipijnen
Vorige week was ik met school in Antwerpen en gingen we naar de bioscoop, toen kreeg ik hetzelfde gevoel wat ik jaren geleden voor het laatst heb gehad.
Erg apart dat ik juist nu dit stukje over 'rusteloze benen' lees.
Net even met mijn moeder erover gepraat...
Zij blijkt hier nog steeds vaak last van te hebben.
Nu heb ik er dus geen last meer van, maar mocht het terug komen dan weet ik wat het is...
Rusteloze benen was voor mij een erg vervelend gevoel, moeilijk te omschrijven. Het "jeukt/brand" en door te lopen werd het minder... Dit gevoel had ik altijd als ik in slaap probeerde te komen.
Omschrijving in het artikel: "Mensen met RLS-klachten benoemen het nare gevoel in de benen met verschillende typerende woorden, zoals: kruipend, brandend, tintelend, kramp, jeuk of trekkend dat in alle gevallen heel hinderlijk is. Er is zelden sprake van echte pijn."
http://www.halloweekblad.com/vrouw02wk32.htm
Grtx Ferret
[Dit bericht is gewijzigd door Ferret1983 op 08-06-2003 12:01]
quote:Ja dat kan ook nog gebeuren
Op zondag 8 juni 2003 11:49 schreef Disorder het volgende:
Mijn buurjongen heeft vroeger bijna een hele rij tanden verloren omdat hij slaapwandelde en vervolgens van de trap af viel. Ik weet nog goed dat er midden in de nacht ineens zo veel paniek bij de buren was.
Ik liep dan altijd naar beneden enzo en ging lelijk doen tegen mijn moeder maar nooit tegen mijn vader... heel raar
quote:ai...dat wil je niet meemaken
Op zondag 8 juni 2003 12:06 schreef ramses het volgende:
Mijn neefje heeft dat ook een tijdje gedaan. Toen is hij een keer van de trap gevallen en daarna heeft hij nooit meer geslaapwandeld.
sterkte nogIk slaapwandel zelf ook en heb dan de neiging om kleerkasten leeg te halen en dingen te verplaatsen 
quote:Ehm nee zo bedoelde ik het niet. Hij slaapwandeld nu gewoon niet meer
Op zondag 8 juni 2003 12:35 schreef PteV het volgende:[..]
ai...dat wil je niet meemaken
Ik slaapwandel zelf ook en heb dan de neiging om kleerkasten leeg te halen en dingen te verplaatsen
ik voel me overdag dan ook niet 100%, en ik zou graag weten hoe ik dat kan verhelpen, want vooral tijdens de examens kan zo'n dag nefast zijn...Vannacht heb ik het volgensmij ook gehad. Ik schijn midden in de nacht naar de slaapkamer van me ouders te zijn gelopen. Waar ik in de wasbak wilde gaan plassen en me moeder zei "wat ben je aan het doen" waarop ik zei "ik weet niet ik moet naar de WC" en vervolgens netjes naar de beneden liep en naar de WC ging. Ik kan me er echt niets meer van herinneren en dat is juist zo frustrerend. Misschien kwam het ook wel omdat ik nogal wat biertjes op had. Ik wil het in iederegeval nooit meer meemaken.